himmels.nl

DE HERMENIEJ

Onze harmonie bestaat allang en hier zitten de muzikanten met bestuur, dirigent en de "helpers met geld" bij de oude jongensschool op de Markt, super mooi en duidelijk plaatje.

MILANO SJOARMA

We waren in 1977 en we gingen vaak met zessen kaarten. Bij Henk en Ria Caris in de Meteoorstraat en op 'n avond zei Henk... Peer ik ga 'n cafe beginnen. Ik dacht Jaja dat zal wel. Maar hij zei.... is het misschien iets dat jij de deejay zou willen worden. Ik maakte toen nog muziek met the Apollo Stars maar dat stond op een laag pitje en het leek me wel wat. Henk begon zijn cafe in de verbouwde zaak van waar eerder Wies Vissers haar stoffewnwinkel had. Later begon daar iemand een broodjeszaak maar dat liep al niet en Henk begon er zijn cafebar 't Ketelke. Ik ben er vaak geweest, heb er veel avonden muziek gedraaid ook met de kermis en de carnaval, mooie tijden. Maar Henk stopte ook 'n keer en kwam Wim en Rieky Crooijmans er in en ook daar draaide ik vaak. Teon die stopte ben ik ook gestopt en na enkele uitbaters werd het een shoarma zaak en ook daar ben ik veel geweest, zaterdag 's nachts na 2 uur. Het was 'n geweldige kerel de man van de zaak Antonio. Nu is alles allang afgebroken en ligt het er als de schande van Asten bij.

UT IRSTE WOONERRUF

We gaan terug naar 1978 want op het nieuwe Wolfsplein, het eerste Woonelf in Asten was het groot feest toen dat werd geopend. Het was er druk en het was geweldig.

UT HUIS VAN VUN HUGTE

Vroeger lag dit huis, toen de de Logtenstraat nog smal en 'n zandpad was, 'n heel stuk van de weg af, ik weet dat nog maar de weg werd verhard en Bloemenwijk 1 was in aanbouw met de twee straten, de Tulpstraat en de Leliestraat. Een van die straten kwam langs dit huis waar de ouders van Sjef van Heugten woonden. Sjef kwam laten met Hanneke in de Hemel wonen op huisnummer 47. Dit is nu ook afgebroken en er zijn nieuwe huizen gekomen.

DUN ACHTERBOS

Ik ben er vroeger vaak genoeg geweest, op dun Achterbos en ik weet dat in een van die boerderijen de vrijgezellenbroers van Vaalen woonden maar ik weet niet welke boerderij. Ook dacht ik dat er vroeger 'n meisje uit mijn klas woonde van de Voordeldonkse school.

DUN BURGEMISTER

Hij was 25 jaar burgemeester toen dit feest werd gehouden in Asten. Hier staat de burgemeester Willem Wijnen met zijn familie voor het raadhuis op de Markt. In 1944 zou hij op brute wijze worgen vermoord, de foto is uit 1935 en het oude raadhuis was versierd voor deze geweldige burgemeester.

DUN AAWE MEULE

Als ik met de skoetmobiel door de Margrietstraat rij, daar in de buurt van het reisbureau, iets verder naar links wat vroeger nog de Logtenstraat was, dan moet ik vaak denken aan dit gebouwtje. Vroeger was dit 'n deel van 'n molen die daar stond, Gitzelsmolen, maar toen ik bij het jongensgilde was, zo rond 1956 was dit de bijeenkomstplek van de Kabouters, de jongere meisjes die bij de Gidsen waren. Het is allang weg en het was zo ongeveer waar nu de uitgang is van van Golstein Brouwes. het is allang verdwenen.

WIJ WETE DA

Vroeger wisten wij dat precies, welke gekleurde dop bij welk soor melk of pap behoorde, nee ik weet het niet meer maar van die bruine voor chocolade pap weet ik nog. De doppen noemde wij "cappesjuuls" en we spaade die voor de donkere kindjes die niks hadden en die brachten we naar de paters in de Wilhelminastraat en die zorgde en voor dat die arme kindjes te eten hadden. Toon van der Steen was onze melkboer in d'n Himmel.

IN DE PIL

Van de verhalen van vroeger weten we wel dat het hard werken was in de Peel met de ontgining daar, het turfsteken wat voor veel mensen de brandstof was voor de kachel als het koud was. Ik heb er vaak 'n pak moeten gaanhalen bij Jan de Post, vooraan in onze straat. Deze man is gerrit manders, volgens mij woonde hij naast van de Weerden, de laatste huizen op het Rinkveld. Zijn kinderen zaten ook op Voordeldonk op school... ik kan me harrie nog goed herinneren, hij is van het zelfde jaar als dat dit plaatje is geschoten, 1950. Gerrit was op deze foto ongeveer 30 jaar oud, geboren in 1920.

DUN HIMMUL

De verschillen tussen toen en nu.... voeger woonde links Jan Meulendijks er de kolenboer met het kruisbeeld in de tuin en de hopen steenkolen, maar nu is dat anders... het kruisbeeld is weg en er kwamen nieuwe woningen en rechts is ook alle vernaderd. Vroeger had de weg ook geen trottoir... De "leechtpoale" zijn ook veranderd zoals je ziet...

UT KITTULKE

Ons Nancy was nog maar 'n paar maanden oud toen we bij Henk Caris (50) zaten te kaarten toen Henk zei.... Peer ik heb 'n vraagje.... "Wilde ge musschien disjokkie worre as ik un cuffee/bar begin"? En toen kwam het verhaal dat hij in het koffieshopje aan de Emmastraat waar vroeger Wies Vissers haar winkel had... en toen later 'n koffiebarretje kwam, bezig was om een bar te maken. Ik zei ik zal er over nadenken want ik maakte nog muziek met the Apollo Stars maar dat was meestal op vrijdag dat we speelde omdat we geen dansorkest warem maar voor feesten en bruiloften werden gevraagd. Hier zie je 't Ketelke want dat was de naam van de bar. Ik heb er jaren gedraaid en met de kermis ook toen Wim Crooijmans alles had overgenomen... Nu ligt alles plat en is de schande van ons mooie dorp zolas het er nu bij ligt.

CAFE DE BEUK

Weet je het nog? Hier stond vroeger een huis wat ooit een cafe was en later 'n antiekhandel op de hoek van de Prins Bernhardstraat en de Lindestraat. Dat werd afgebroken en er kwamen winkeltjes maar eentje werd later cafe waar diverse uitbaters in hebben gezeten... maar hier was het de beuk, genoemd naar de boom die er voor stond... stond... ja want hij werd verwijderd, hier werd hij "uitgekleed" maar gelukkig kwam er een andere voor in de plaats.

WIJT TRUG

Als ik het plaatje zie gaan m'n gedachten terug naar toen, ja lang geleden... de meeste mensen hadden geen telefoon, bij ons thuis ook niet en als ik ooit iemand moest bellen dan moest ik naar het postkantoor, naar Turrup want daar stond een telefooncel. Later kwam er ook eentje in je bloemenwijk staan. Het was niet anders.... later kregen wij thuis telefoon, toen ik getrouwd was pakte we pas telefoon rond 1980. En nu? 'n kind van 8 jaar heeft telefoon... tijden veranderen ja....

AFGEBROKE

In het begin vond ik het maar raar dat ze de school hebben gesloten, het was de ULO school aan de Kruiskensweg zoals het toen werd genoemd tentijde van het knippen van deze foto. Maar als je achteraf gaat kijken zal het best wel verstandig zijn geweest om deze beslissing te nemen. Nu staan er appartementen zoals die overal verschijnen. Maar zonde vind ik het toch nog wel.

WERRIKKE BIJ DUN TRICO

Van wanneer dit is?? zeker van voor 1935 want het naaiatelier van de Te Strake brandde af toen het nog de hoogbouw had en daar zitten deze dames. Wie het zijn weet ik niet maar het plaatje is echt geweldig mooi met die hoge ramen. Lang leve d'n Trico.

NEE IK WEET UT OK NIE

Nee dit weet ik ook niet... het raadhuis als dit zag ik nooit. de kiosk weet ik niet en het gebouw dat je ziet van Schriks zijn eerste drukkerij naast het raadhuis waar ook ooit Knaapen zijn cafe had, ik dacht het wel ooit gezien te hebben maar weet het niet zeker. Hier rechts was 'n cafe en winkel van Miet van Deursen. De vrouw met witte muts is Drika van Deursen - Hoefnagels. Foto is uit 1905.

WITTEGE NOG??

Dè we spulde beij ur kadaverhuiske en dè ut dôr altijd zô geweldig stonk um dettur kuppotte verrekus en koeije binne lage?

Dè we in de Rooijen berg 'n grondhut han gegravve diedege van dun buite kant nie koont ziej en dè die in de fik vloog toen we dur mì un man of aacht inzaate?

Dè we voetbalwedstrijde spulde ôp de plak bij van Goch tegen de jongus van dun Bult en van de Meulestraat en dè wij mistal wônne um dè wij goei voetballurs han?

Dè de miste mensen vruuger, toen de huize van van Seccelen tot van de Boomen, de twee blokken langs Bukkems en de driej huizen langs Drika Zegers, lattur Bert Janssen nog un "heuske" han en as ge moest poepe in dè kaaw stinkund hôkske moest zitte?

Dè de hure van de huizen nog wiere ôpgehald dur unnen eigenaar, ut lidmatschap van dud bons en de voetbalclub ôk zô wier opgehald an de deur en de revue en de margriet nog thuis wier gebraucht?

Dè juffrouw de Vent altijd dur dun Himmel fietste as ze nô huis ging en inne keer dur 'n vrouw uit onze stroat van de fiets af wier geslagge um dè ze hur dochter in de ôrre ha geknepe?

Dè wij liever "pisknôllekus" ate dan appuls en dè die lekkur knôllekus stônn ôp de plak achter dun tuin van Wllum Faas en die van Leo Haaze waren van de irste boerdereij ôp Vorreldonk?

Dè dur unnen groten brand waar bij de strofubbriek van van Goch en de golgplaten as rekette dut de leugt vlôgge en ut leek dè de wirruld vurging?

Dè dur dur een of ander gek clupke wier angegivve dè de wirruld echt zô vurgoa en die gekke bove ôp unnen berg ging zitte um gespaard te blieve, mer wij ôk nie zijn vurgoa?

Dè tijdus de vurkiezinge wij as Himmelse keinder zingend noa school ginge en zonge van "wa mellik is vur dun thee is, is Romme vur de KVP?

Dè un elftal van dun Himmel de openings wedstrijd spulde tigge WZH uit heusden, Wit Zwart Heusden en dun himmel ôk nog won en de speulers en toewschouwurs "wèrrumme ranja" te drinke krege?

Dè wij op huisnummer 57 wônde, vur ut huis unnen bôm han stoa wor mì meskus trallurhaande datums in gekèrruft waren en vur ut huis altijd deen britse?

Dè ik dor bekant iedere zôtterig van ons moeder moes griesele want ons moeder vôn dè uttur vur ut huis netjus uit moes ziej en dè ik mistal de klos waar um dè te doew?

Dè ik volgende keer wel wir wa schreef ovur wittege nog want ik weet nog duzende en duzende dinge ovur oons straat die sommige mense hillmôl nie wete?

MI INKT SCHREVE

Dingen die je nooit vergeet... de mister die het inktpotje kwam vullen en wij alles schrijven met een kroontjespen de de overtollige inkt afvegen aan de inktlap, verschillende stukjes stof met een knoop er op en niet net als hier met 'n klein stukje stof.

VUURGLOED IN DE PIL

In 1973 was er paniek, de Peel die stond in brand, Rowwen Heze maakte er ooit 'n lied over... 300 hectare natuur gingen in vlammen op. 300 ha en te bedenken dat 'n hectare 100 bij 100 meter is.. Nu alweer ruim 50 jaar geleden.

DIK AN DENKE

Wanneer ik 'n plaatje zie als dit dan moet ik altijd aan toen denken... d'n Trico in de Kerkstraat waar mijn zusjes Ellie en Jo twee keer per dag naar toe liepen en weer terug. Ze werkten er allebei jaren lang en stonden per stuk te werken... ze kregen bonnetjes maar hoe het werkte weet ik niet maar ik zag ze vaak stapeltjes maken en tellen hoeveel ze hadden. Op en neer lopen was niet alles want ze moesten ook nog thuis mee helpen, afwassen en kleding herstellen... nee "mekkeluk han ze ut niet"...

WOR ZE HIN GINGE

Vroeger moesten de meeste huisvrouwtjes net als ons moeder, elk dubbeltje wel tien keer omdraaien, er werd echt op de kleintjes gelet. Ik weet dat, toen onze vader bij de Vlisco werkte, ons moeder in de Vlisco winkel tegen 'n laag terief lakenstof ging halen voor op de bedden. Om de zoveel tijd gingen ze naar de Hema winkel in Helmond die daar toen was en niet in de dorpen hun winkels hadden. Zo ook gingen we naar V&D en soms naar C&A, die winkels waren vaak goedkoper als de winkels hier en.... en dat was ook fijn, ze hadden een veel grotere keuze. Maar hierboven zie je het Goedkoop Winkeltje in helmond en die naam ken ik ook nog van vroeger, die naam herinner ik me ook wel dat ons moederke daar ooit met de bus naar toe ging in Helmond. Nee rijk waren we niet dus elke cent werd 'n paar keer omgedraaid voordat hij werd uitgegeven...

AAW HUIZE

Misschien heb ik dit plaatje al ooit laten zien maar vandaag wil ik het nog 'n keertje voor de dag halen. Vandaag is het 18 januari 2024 en zou mijn vader precies vandaag dus 123 jaar oud zijn geworden als hij nog leefde. Maar ik wil eigenlijk alleen maar laten zien dat hij hier zo maar bij had kunnen staan en misschien staat hij er ook wel bij, wij weten het niet. Mijn vader is n.l. hier links in dat huisje geboren op 18 januari 1901. Later kwam daar rechts de Eijsboutsen met hun bakkerszaak, de ijssalon en het cafeetje op de hoek. Die kinderen rechts staan voor het Protestantse kerkje van toen, in de Lindestraat... het huisje waar mijn vader het levenslicht zag is de, wat nu de Prins Bernhardstraat is. Toch denk ik dat de foto van later is... dus niet van 1910 of 1915 of zo.

VEUL EN VEUL ANDURS

De familie Eijsbouts, van d'n Brouwer, hadden het wel wat "breejer" als de rest van de mensen uit d'n Himmel. Zo zagen de bijgebouwen van hun er vroeger uit... In het linker huisje woon Piet Stevens die het bier rochbracht voor de Eijsboutsen, waar later zijn dochter Anneke kwam wonen, Anneke Geenen - Stevens en nog later het Zwarte Schaap zat en nu de kapperszaak is. Dan had je daar die deur wat later werd omgebouwd tot woongedeelte en dan verderdoor met die kleine ruitjes de opslag van de dranken die er werden verkocht waar later de echte drankenwinkel kwam. Ik weet niet precies van welk jaar de foto is maar in ieder geval van voor 1980 want toen hebben wij er van Gielen uit een nieuw dak op gemaakt en goten gehangen. Maar oud is het wel dit plaatje van "dun aawun himmel".

KERSMIS MER VEUL ANDURS

Kerstmis is en blijft een van de mooiste tijden van het jaar. Ik denk vaak aan vroeger hoe het toen was als kind maar ik denk ook van aan hoe het nu allemaal gaat. Vroeger kookte ons moeder altijd iets aparts... niet duur maar wel iets wat we normaal niet vaak kregen. Ik moet vaak denken aan de tijd dat mijn broer Theo er nog was... de Vossenhoek.... Op tweede Kerstdag zaten we bij Theu Vossen achter aan 'n tafeltje... de dienstkameraad van onze Theo was bij ons we Henk van de Waarsenburg, onze Theo en zijn vriend, ik weet zijn naam niet meer maar ik dacht Wim ??? en ik... we zaten wat te drinken en hadden lol zeker toen die dienstkameraad van onze Theo steeds riep: "Relde ke del de Paashaas". Maar kijk nu ook eens buiten... vroeger waren de Kerstdagen vaak wit, vol sneeuw en gezonde lucht en wat is het nu? Regen, grauw en grijs en de kerstgedachte komen alleen als Annie de lampjes aan doet in ons huis en ik tegeover ons de kerstverlichting in de vorm van een boom buiten zie branden. Gelukkig komt ons Nancy eerste Kerstdag bij ons en die kookt voor ons viertjes. Op tweede Kerstdag komen ze weer en is onze kleinzoon erbij, hebben we kadootjes voor elkaar gemaakt, gewoon wat kleinigheidjes en gaan we "uit-Eten" want dan kookt er 'n andere kok voor ons. Tegenwoordig kun je met Kerstmis gewoon naar het cafe... hoe anders was dat in mijn tienertijd... we moesten naar twee missen in de kerk op eerste Kerstdag, op tweede kerstdag naar èèn mis maar de cafe's waren gesloten, Eerste kerstdag was er niks voor ons... oh wacht, jawel, we konden naar Bakens naar de film. Op Tweede Kerstdag was 's middags alles nog dicht... gingen pas 's avonds open maar het enige fijne was als Kerst viel net als dit jaar... Vrijdagavond afgewerkt, zaterdag, zondag, Eerste Kerstdag en Tweede Kerstdag vrij... hieperdepiep hoera. Maar ja, dan was er het uitdelen van het zondagsgeld. Het was toen al geen vetpot maar 's zondags hadden we 's zondagsgeld, op maandag was er niks dus ook geen geld en 2de Kerstdag 'n half 's zondagsgeld want ons moeder noemde dat "Planken-zondag".. Nou ja, niet erg want we hebben het er goed mee kunnen doen. En nu kijk ik weer buiten, het is 23 december 2023, het is half twaalf 's morgens... nee het ziet er niet erg Kerstmis uit.... Och luister gewoon mijn liedje dat brengt je misschien toch nog in stemming... en hoor je hoe het vroeger bij ons thuis was.... klik op het plaatje..

UN NEIJ AAW PLENKSKE

Ik zag deze nog voorbij komen op internet en toen dacht ik, "dì hì zôo mer iemus gemakt die efkus niks te doew ha". Maar wel leuk, maar ik heb er jaren geleden ook al eentje op gezet die toch weer heel anders was, geeft niks, ze blijven leuk om te zien en het houdt ons dialect in ere.

TRUG IN DUN TIJD

We zitten nu aan de grote dag... het is weer sinterklaas. Veel mensen beginnen de pakjes al ver voor 6 december uit te delen maar dat was vroeger wel even anders. Ook toen ons Nancy klein was hadden we op 5 december pakjesavond maar toen ik nog thuis was als kind was er geen pakjesavond... we gingen op sinterklaasavond gewoon naar bed net als altijd maar die avond/nacht/morgen klopte ons hartje drie keer zo snel. Ik weet wel dat we dan 's morgens veel te vroeg wakker ware, zeg maar rond half zes en dan begonnen we de secondes af te tellen. Onzen Henk, Frans en Ikke en we telden en telden... om zes uur stond ons moeder op, we wisten toen nog niet dat die alles op tafel moest zetten. Kon ook niet want Sinterklaas bracht de pakjes, zo dachten we altijd. Om half zeven hoorde we ons moeder onze vader wakker maken want die moest op tijd weg voor zijn werk. En we wisten dat als die weg was we op mochten staan om de kadootjes te bekijken... inmiddels hadden we voor ruim anderhalf uur de secondes geteld... en dat duurde en duurde... en dan ineens ons moeder onder aan de trap... jongens kom 'ns kijken hij is geweest... als drie gekken vlogen we van de slaapkamer af over de donkere zonder naar de trap en zo snel ogelijk naar beneden... ons Annemieke achter ons latende want die kwam ook maar sliep op een andere kamer, de meisjes kamer. Het was wel altijd zo'n beetje hetzelfde wat er lag... schriften, potloden, gum, kleurtjes, en kleurboeken, suiker beestjes, en 'n paar chocolade, taaipop en paar speculaasmannetjes... en voor samen 'n spel, zoals monopolie, mens erger je niet en het visspel. We waren blij en zongen wel drie keer: Dank u sinterklaasje tot het volgende jaar. En nu? tijden veranderen, wij waren tevreden met weinig....

DUN BLOEMIST

Vroeger had Jan van Bussel zijn bloemisterij in de Emmastraat, daar was ooit de oude winkel van kapper Vanisselroij, maar hij boude samen met Hub Eijsbouts, Hub de Spar een nieuw pand waar ooit het alcoholvrij lokaal was en ook ooit dienst deed als woning van de familie Cortenbach en de Bieb. Nu is er ik dacht de uitvaartverzonging Amore in. Ik ben er geweest in 1971 toen Annie en ik trouwde en ik voor Annie een mooi bruidsboeket heb laten maken. De winkel: "Cattleya".

NOG VAN TOEN

Tegenwoordig kijk ik graag naar de plaatjes van Asten zoals het er vroeger uit zag, de veranderingen in ons dorp gaan nu wel erg snel en volgen elkaar in rastempo op. Vroeger waren hier het cafe van Harriek van Hoek, de Edah, de meubelzaak en de rookwarenwinkel van van der Loo en de oude school stond er nog. Hoe anders is alles nu....

IN DE PURSESSIE

Vroeger waren er in de dorpen overal processies, in Asten ook maar ik weet niet zeker waar deze van is want het kan ook zijn dat het van Ommel is bij de binnenkomst van de zusters toendertijd. Het is leuk om te zien hoeveel bruidjes er toen aan meededen en "Maria" als middelpjunt op de versierde wagen.

UNNE KARRAMAKUR

Vroeger hadden we geen auto's maar alles werd vervoerd met paard en wagen, en natuurlijk ook met karren. Dit is de laatste karrenmaker die we hadden in Asten, hij kwam van de Vosselen en hier is een plaatje van de man, Frans van Deurzen, de foto is uit 1975.

LOGTESTROAT

Wie hier in het midden woonde weet ik niet meer, ben ik vergeten maar in de blok ernaast woonde links van de Vijver en rechts de halfbroer van mijn vader Bert Welten. Hier ging de Logtenstraat op de schop maar het kan ook zijn dat er toen nog de "sintelweg" was en dat lijkt me het meest voor de hand liggende. Links kwam later de Asterstraat.

VURSCHILLE

Tussen 't Spektakel en het boerenbondsgebouw in de Prins Bernhardstraat werd een mooi appartementencomplex gebouwd, dat was waar vroeger het speeltuintje van Tinus manders lag, dat gebouw zie je rechts op beide plaatjes. Later werd de boerenbond platgegooid en lag het lange tijd braak zoals je hier ziet maar nu is er inmiddels ook nieuwbouw gekomen.

ROMFUBRIEK

In de school aan het Koningsplein van vroeger waren de aanbestedingien van het melkfabriek, de Oude Molen en hier zie je de uitslagen... nou ja, vetpotten waren het niet. Ze moesten de boeren langs om de melk kruiken op te halen, naar de fabriek te brengen en de lege kruiken van eerder weer terug te brengen. Wij kennen die mensen nog wel van vroeger die van Voordeldonk af kwamen en wij ooit "mee-voeren" om naar school te gaan aks die er toch toevallig langs kwam.

UT HUISKE

Vroeger ging ik kinderpostzegels verkopen en omdat ze dat in Liessel niet deden gingen wij ook richting Voordeldonk richting Liessel over de Leensel. Daar stond dit huisje net na de bocht achter de huisjes van van de Weerden en van Manders... stukje verder door de bocht om. Het was het huisje van de familie van de Waarsenburg van o.a. Toontje van de Waarsenburg, vader van mijn goeie vriend van vroeger, Henk van de Waarsenburg uit de Hoogstraat en ook de vrouw van Hein van der Wallen uit de Hemel, Miet van der Wallen - van de Waarsenburg woonde er vroeger, dus toch nog 'n beetje met onze straat te maken.

VUN BUSSUL

Vroeger stond hier het oude winkeltje met smederij van van Bussel maar er kwam 'n geheel nieuw prachtig pand wat er nog altijd staat. Maar het ziet er wel anders uit... trouwens die gaskruiken buiten op de stoep? Nee dat is allang verleden tijd. Volgens de advertentie op het raan verkochten ze wel goed merk lepels en vorken en zo, bestek, van Sola.

SPULTURREIN

Hier hebben wij, de jongens en meisjes uit d'n Himmel veel, heel veel gespeeld. Op het terrein van van Goch. Maar nu is alles veranderd, ons speelterrein van vroeger wordt hier bouwrijp gemaakt voor de nieuwe huizen aan de Strohuls. Op de achtergrond de huizen van de Hemelberg. Die laatste heb ik altijd een rare naam gevonden... niks Himmels an.

DE FIETSE-REK

Inmiddels is hij afgebroken, de fietsenrek op de Voordeldonkse school maar ik moet zeggen dat ik het zo helemaal niet ken. Als je door de pad tussen Slegers en kerkers in liep naar de school toe, naast de klas van juf de Vent dan kwam je langs een klein stukje overdekte fietsenrek en dan door het poortje naar de speelplaats. Nee groot was de fietsenrek niet maar er gingen ook maar weinig kinderen toen met de fiets naar school. Achteraan op het Rinkveld en op de Achterbos, die moesten van ver komen en die gingen wel ooit met de fiets maar b.v. van de Hemel, die gingen allemaal te voet. Och nu is het gebouwtje weg en ik weet niet wat er later komt want er moeten straks veel kinderen naar die school.

DE SJEL

We kregen jaren geleden een dubbelbaanse weg waar vroeger geen enkel huis aan lag... maar we kregen er later richting E3 wel een tankstation met een garage en een winkel voor autoartikelen en zo... van baars zat er vroeger in. maar dan praat ik over de jaren dat ik nog niet getrouwd was, dus voor 1970. Nu staat er Campanula.

DE LINDESTROAT

Ik weet nog heel goed dat het er zo uit zag. De Lindestraat van vroeger met links net zichtbaar het huis van de dominee van de Protestantse kerk en dan het huis waar later Janssen woonde... dat werd afgebroken voor de doorgang naar de parkerplaats van het Ruttenplein... wat als straatnaam de Frits de Bruijnstraat kreeg, de man die zijn leven gaf voor onze vrijheid, door de Duitsers werd vermoord

NOA AASTE KIEKE

Hij stond op "Zummurs" grondgebied en keek naar het grondgebied van Someren, toen tenminste maar als hij er nu zou gaan staan, aan de weg van Helmond naar Nederweert, dan zou hij richting Asten kijken want de grens tussen Asten en Someren werd verlegd van de Aa naar de Zuid Willemsvaart. Hier een kijkje op Sluis elf van toen.

DE KERRIK MER DAN TWEE KIRRE

Ik heb kortgeleden een plaatje hier geplaatst van de Sint Jozefkerk waar wij vroeger zo blij mee waren. Nu hetzelfde plaatje van vroeger toen het net klaar was en eronder hoe het later was... met gras en struiken... nu zal het weer afgebroken worden... 50 jaar heeft de kerk er gestaan.

SPULGOEWD

Misschien kun je jezelf dit ook nog wel herinneren, speelgoed van vroeger. Ik moest 'n keer op bezoek bij iemand, 'n paar jaar geleden, op 'n verjaardag en die stuurede me een foto van een van zijn kinderen wat die allemaal aan kadootjes kreeg. Ik zeg: Sta je in de winkel? Nee zei hij in ons huis op de kamer van de jarige. Ik schrok me rot zoveel speelgoed dat ik dacht dat ze in de winkel stonden. Ik dacht aan ons thuis vroeger, kleurtjes en schriften, 'n klik-klak-kikker die je in kon drukken en dan geluid maakte. En zo'n dingetje net als hier naast. Je moest dan proberen om die vijf kogeltjes in vijf gaatjes te krijgen ,aar als je er eentje in had zitten en je ging 'n beetje te snel op en neer om het tweede kogeltje op z'n plek te krijgen, dan vloog het eerste er al weer uit. Ja ik heb vaak gevloekt, mag je gerust weten en ik weet het niet meer zeker maar twee van die dingen zijn gesneuveld toen ik ze tegen de muur had gegooid aan de zijkant van ons huis in d'n Himmel. Nu zou ik dat nog wel kunnen want door de jaren heen leer je je geduld beter op te brengen en ik begreep later ook dat je beter kunt spelen met zo'n ding als dat je er mee gooit want dan heb je niks meer. Door de jaren heen worden mensen slimmer en vooral ook rustiger. Niet iedereen, maar mensen zoals wij wel.

BLEIJ MI DE KERRIK

52 jaar geleden trouwde Annie en ik in de noodkerk aan de Daliastraat... 'n paar jaar later was iedereen blij met de nieuwe kerk... zo zag het er in het begin uit... maar tijden veranderen, kerken worden n og weinig bezocht... en deze kerk is ook geen kerk meer. Alles gaar straks weg en komen er huizen staan... tja de wereld veranderd.

DE KERRIK EN DE MEULE

Nadat de kerk in Ommel zwaar werd beschadigd werd het boerenbondsgebouw omgetoverd tot Noodkerk, die stond vlak bij de molen en rondom waren er de korenvelden zoals gebruikelijk bij een molen. Hier komen de kerkgangers net buiten en de molen stond er toen ook nog, die werd later ook afgebroken toen hij er verwaarloosd bij stond.

ZEECHT ÔP TURRUP

Je kijkt hier op de markt toen het oude raadhuis er nog stond links-midden. Onder links de oude school die later nog dienst deed als parochiehuis en vergaderzaal. Rechts midden de nieuwe jongensschool die het over nam van de school onder. Achter de Burg. Frenckenstraat was toen nog niks... geweldig toch.

SCHÔNS VAN VRUUGUR

Toen deze man, ik weet zijn naam niet, hier vroeger liep kon hij zich heel zeker niet voorstellen dat die paadjes en perkjes op het Koningsplein ooit vol met auto's zouden komen staan. Prachtig plaatje met links het alcoholvrij lokaal, de Sparwinkel van Eijsbouts, Anneke de Bruijn en de twee huisjes die net als de rest het loodje hebben moeten leggen... helaas....

AAW GEBAWWE

Ik ben er vroeger wel eens ooit binnen geweest, niet vaak want ik was nog maar 'n menneke. Nu staat er op die hoek 'n prachtig nieuw gebouw met winkels en woonruimte. Toch vond ik hotel van Roy best een mooi ding en daarvoor Gitsels maar ja... de tijd loopt ons voorbij... helaas.

DEEJTING

Vroeger waren er geen dating sites, je had geen internet om contact met iemand te maken en geen icq, msn, facebook etc. etc. Nee wij waren aangewezen op de KAJ en op de kermis om in de "Jimmie" achtyer je meisjes aan te hollen en als alles naar wens verliep en dat meisje "ôw wel zag zitte" dan gingen we naar de rups en vbonden het heerlijk als het ding met grote snelheid rondging, zodat je naar de buitenkant schoof en vast tegen elkaar aan "plekte". Heerlijk in het donker en daar je vaak je eerste echte kusje... heerlijk.

VUR DE ÈRRUM

We kennen allemaal wel op de hoek van de Julianastraat waar nu op die hoek de Deken Meijerstraat begint, de zaak van de Elephantfabrieken waarvan je rechts een van de dingen ziet Helena Neervens en weduwe Johannis Coxdie ze er maakten, opvouwbare poppenwagentjes. Maar ze maakten er ook sturen en fietsjes etc. Maar daarvoor was het iets heel anders. Rond 1780 is door de vereniging de Armen van Asten een nieuw huis gebouwd dat aan derden wordt verhuurd. In 1781 aan Hendrik Koopman en Hendrik Verdeijseldonk, in 1798 aan Helena Neervens en weduwe Johannis Cox en in 1803 aan Anna Maria Vriens en weduwe Johannis Cox. Rond 1840 wordt het huis gekocht door Antonius Bluijssen, je weet wel van de Fabrieken in ons dorp. In de bijliggende gebouwen begint hij een katoenspinnerij in Asten en had 36 mensen in dienst in 1852 en ongeveer 200 wevers waren werkzaam voor Antonius Bluijssen. Rond 1854 wordt het woonhuis samen met met andere panden omgebouwd tot blauwververij, waarin textiel met onder meer indigo werd gekleurd. De blauwververij is dan in handen van de zonen Willem, Hannes en Jan Bluijssen. In 1905 wordt de weverij opgeheven. Bij het faillissement van de firma Bluijssen & Zonen in 1907, wordt de voormalige weverij verkocht aan Johannes Gerardus Sengers. In 1923 wordt de voormalige weverij doorverkocht aan Petrus van Heugten. Hij vraagt in 1924 toestemming voor het oprichten van een strohulzenfabriek. In 1935 wordt de fabriek van de Elephant Strawworks van opzet veranderd met uitbreiding van de productie van autopeds en kinderfietsen en krijgt de naam The Elephant Fabrieken. In 1938 gaat men ook fietssturen maken. Later, rond 1960 is de sloop van de fabriek 'n feit.

DE VURKENNURS

Vroeger hadden we de verkenners maar tegenwoordig heet het de scouting, jongens en meisjes bij elkaar maar dat mocht vroeger niet. In Asten begon dat na de oorlog, toen werd in 1947 de gidsengroep opgericht met groepsleidsters als Emmy de Bruijn en Carla Mulder. Die hadden hun thuis in de oude molen aan de Logtenstraat zover ik weet. Bij de jongens noemde ze hun bijeenkomstplaats het "troephuis", dat begon op de hoek Houtstraat en de 3de Sint Jozefstraat maar ze zaten op verschillende plaatsen meer. Op de zolder van de Boerenbond aan de Prins Bernhardstraat, toen de blokhut van de Kajotters achter het Patersveldje op Astade, in de schuur van de Paters in de Wilhelminastraat, in de oude Bieb die achter de kerk stond, in het houten gebouw in de Logtenstraat waar de Rabobank in had gezeten en ook nog in de houeten noodkerk aan de Daliastraat. In 1979 kwam de fusie tussen de gidesen, de kabouters de verkenners en de welpen... dat werd de scouting die is uitgegroeid wat het nu is. Ze hebben een prachtig onderkomen in de Bergweg en net als Jong Nederland een bloeiende vereniging... Asten mag er trots op zijn.

ACHTUR DUN BOOGURD

Jongens uit de Hemel speelde vroeger vaak in het Liender maar ook vlakbij de boomgaard van leenen, dat was bij ons achter het huis... achter onze tuin en onze groenteplak naar de afgraving en dan een beetje links tussen de twee afrasteringen door langs de boomgaard en dan kon je rechts naar dat huisje waar ze de appels verkochten maar ook kon je linksaf richting de Logtenstraat waar de oude molen heeft gestaan maar links stond een blok van drie woningen en daar woonde vroeger Janssen, Wolters en Raymakers, maar ook ooit van Bussel. Op de foto is touwslager Graat Janssen bezig. Hij woonde langs Lenske Wolters en tegenover de Gitelsmolen. Foto is gemaakt in 1940. Hij was de vader van Leo Janssen, Leo die nog ooit in de Hemel heeft gewoond en vroeger ook de Margriet en de Revue rond bracht.

GINNERASIE

Ik denk er dikwijls aan, het verschil in generaties. Neem nou de generatie van mijn vader en moeder, tegenover die van ons, en dan de generatie van mijn dochter en van mijn kleinzoon... echt grote verschillen. Kijk ik naar mijn generatie dan denk ik: wij gingen vroeger te voet naar school en te voet terug, wij deden kapdollen, knikkeren en de meisjes pindollen en touwtje springen. Wij hadden geen huiswerk want wij leerde alles op school in de klas en dat in 4,5 dag per week. Wij aten en lagen meteen weer op straat, in het liender en in de bossen. Wij speelde verstoppertje (verbergen) tot het donker was, dat was onze klok. Wij aten liever pisknolletjes als appels en als we appels aten kwamen die ergens van 'n boomgaard, gejat dus. Wij hielden races met een frame van een fietsenwiel zonder spaken. Verzamelde suikerzakjes, plakplaatsen en sigarenbandjes. Wij behoorden bij een generatie die respect hadden voor de ouderen voor onze ouders, een generatie die over gaat en nooit meer terug komt helaas.

DUN IRSTE APRIL

Een april is de dag van je rare dingen. Ik kan me nog herinneren dat toen ik jong was op 1 april in het Helmonds Dagblad op de voorpagina stond dat er in Helmond een vliegend konijn was geboren, het beestje had vleugels en zou kunnen vliegen. Mensen konden naar een bepaalde plek komen om het "wonder" te aanschouwen, maar die kwamen van een koude kermis thuis: 1 April. Maar in andere landen deden ze daar ook aan. In de jaren ´60 van de 20ste eeuw werd er door technici op allerlei manieren gezocht naar een manier om kleurentelevisie in de huiskamers te brengen. In 1962 kwam men in Zweden tot de ontdekking dat dit helemaal niet zo moeilijk was. Op Sveriges Television, de enige tv-zender van Zweden in die tijd, wijdde men op 1 april een uitzending aan de methode om monochrome televisie om te bouwen naar kleurentelevisie. In de studio zat technisch expert Kjell Stensson die vertelde dat je voor deze operatie alleen nylonkousen, een schaar en wat tape nodig had. Als je stukken nylon over de televisie heen plakte, werd het licht anders gebroken en zou je al je favoriete programma’s in kleur kunnen zien. Hij demonstreerde zijn bevindingen op TV, maar de mensen thuis konden via hun zwartwit-televisie natuurlijk niet zien dat het niet werkte. Duizenden mensen trapten in de 1-aprilgrap en gingen haastig op zoek naar nylonkousen en een schaar. Super bedacht.

VEUL GITTUR WEG

Vroeger kwamen ze rond voor stomen en verven, maar je kon ze ook in komen leveren bij de stomerij vooraan rechts is de Burg. Wijnenstraat. Maar dat is weg... er was een babywinkeltje vooraan links maar ook dat is weg, Dan was er de bar, heel vroeger van Bekx, later van Frans Lases en toen nog 'n paar uitbaters en uiteindelijk 't Klôkske van Wim Vaes, maar die stopte ook en maakte er een woonhuis van... Alles gaar weg uit ons mooie Asten, "we haaw niet veul mer ovur".....

PASSAZJE

De slagerij van Mikkers op de hoek van de Emmastraat en de Julianastraat is al 'n paar keer verbouwd en na dit plaatje kwam er een nieuw van uitbater Michel Mikkers begon er als tegenhanger van de Midas 'n eigen Passage. Helaas werd het geen groot succes... Later kwam Lauwers in de slagerij en vertrok naar het Ruttenplein en dit werd Letters en Zo, helaas ook al weer gesloten... Be Bocht die je hier ziert moets je om rechts af te draaien richting aangeven, tegenwoordig is dat andersom want het doorgaand verkeer gaat naar rechts... nee heel handig vind ik het niet.

OONS AAW VOELBALVELDJE

Hier gingen ze de plak bij van Goch bouwrijp maken, nou ja, de plak was allang de plak van van Goch niet meer. Vroeger was het ons speel en voetbalveldje... aan de zijnkant van de Hoogstraat... waar eerder ook al de gemeentewerf was. De grond moest bouwrijp worden voor de nieuwe Strohuls. Die is nu allang klaar, dit is van 1998.

UT KUSTEEL

Het is een deel van de kasteelruine tussen Asten en Heusden in. Foto is uit 1950 en dit herinner ik me nog goed, ik was nog maar vijf jaar oud maar toen ik er met mijn Himmelse vriendjes vaak kwam was het nog het zelfde. Wij gingen er naar toe met zelfgemaakte dolken, pijl en bogen, schilden en speren om er 'n soort Ivanhoe te spelen... geweldige tijden daar beleefd... Nu is het inmiddels allemaal anders...

45 JOAR GELEEJE

De groep Stop de Neutronenbom werd in ‘77 opgericht om te voorkomen dat de veelbesproken bom, die effectief zou zijn tegen gepantserde voertuigen, opgenomen zou worden in het wapenarsenaal. De groep hield ‘78 zijn eerste grote actie. En dat was nog zachtjes uitgedrukt, want ruim 400.000 huishoudens hadden een knalgele poster op hun raam hangen. Het was succesvol, want de Amerikaanse president Jimmy Carter besloot van de bom af te zien.

HIER WAAR UT ÔK ANDURS

Dit plaatje van uit de lucht gemaakt is ook toen Asten nog anders was, Turrup was anders en ook op het Koningsplein stond Bartholomeus nog. De kruising bij de kerk was nog als vanouds, zelfs Anneke de Bruijn en de winkel van Putje was er nog... Maar ja, ons dorp veranderd, dat is niet tegen te houden maar wel fijn dat we de plaatjes nog hebben.

UT WAAR TOEN ANDURS

"Ik krieg altijd wir goeie zin" als ik dit soort plaatjes zie, toen Asten nog anders was. Hier zie je het paters klooster zxoals wij dat altijd noemde en rechts onder de tuin van de Boerdonkse Zusters en je ziet de Driehoekstraat met o.a. de gebouwen van Klokkengieterij Eijsbouts... ja prachtig om te zien.

KAMPIEJOENE

Ik heb hier onder aangegeven van de Watersnoodramp in 1953, maar ook toen ging het leven gewoon door. Bij Klimop, onze korfbalvereniging was het een bijzonder jaar want de dames van Klimop 1 werden in dat jaar kampioen van Zuid Oost Brabant, Klasse 1. Boven v.l.n.r.: Riet Verspaget, Leny Mennen, Dory Koolen, Mia Eijsbouts, trainer van Bussel, Wies Koolen en Dorie van den Eijnde. Onder: Nelly van Deursen, Nelly Mennen, Stien Manders, Maria Strik, Jo Verhees en Toos Berkvens.

DE WATTURSNOOD

Het zijn dingen die je nooit vergeet als je de herinnering bij zal dragen aan die verschrikkelijk dag. Er was geen tv tenminste niet bij ons want wij kregen die pas in 1959. Het is de nacht van zaterdag 31 januari op zondag 1 februari 1953. Het KNMI spreekt in haar voorspellingen van een noord-noordwesterstorm met een windkracht 11 tot 12 en over gevaarlijk hoog water. De vloed van 05.00 uur is bovendien een springvloed. Als het eb is om 22.30 uur moet het volgens de watertabellen laag water zijn maar dat gebeurd niet. Het water zakt niet, maar blijft staan. De harde noord-noordwesterstorm stuwt het water van de Noordzee op in de richting van het Engelse kanaal. Al voordat het vloed is komt het water voor het eerst over de dijken. Vanaf 03.00 uur beginnen de dijken te breken. Bij Kruiningen, Kortgene en Oude Tonge bezwijken ze het eerste. Bij Stavenisse slaat het water in één keer een gat van 1800 meter. Maar ook in Noord-Brabant, bij Willemstad, Heijningen en Fijnaart blijken de dijken niet bestand tegen het natuurgeweld. Alleen het duingebied op de Kop van Schouwen en een paar polders bij Zonnemaire blijven droog. Hetzelfde geldt voor Goeree-Overflakkee. Alleen de duinzijde en een paar polders bij Melissant en Dirksland blijven droog. Het door de noord-noordwesterstorm opgezweepte water trekt een spoor van verwoesting. Huizen storten in en worden meegesleurd door de stroming. Het wassende water vernietigt zelfs complete gehuchten. De buurtschappen Schuring bij Numansdorp en Capelle bij Ouwerkerk worden weggevaagd. Iedereen kent het wel dat er vele doden zijn gevallen. Ik herinner me dat de vrijer van mijn zus Ellie, Wim Martens bij ons was. Hij had zijn militair pak aan en werd opgeroepen om naar de getroffen gebieden te vertrekken om als militair hulp te bieden... Ik weet het nog als de dag van gisteren.

UT RIGLEMENT

Ze maken tegenwoordig overal reglementen voor maar op de lagere school waren vroeger ook al regels waar we ons aan moesten houden alleen werd er geen acht op geslagen want wij deden de dingen zoals die hier stonden beschreven zowiezo al. Beetje overdreven allemaal maar dat is altijd al met regels en wetten.

DE MEULESTROAT

Vroeger was dit de Molenstraat en nu allang de Burg. Wijnenstraat. Ik ben als tiener jarenlang kameraad geweest met Henk van de Waarsenburg maar die woonde toen in de Hoogstraat maar die woonde vroeger hier links in de huizen achter de bomen. Dan de familie van den heuvel etc. Hier rechts de tweede woning was vroeger de woning van een van de heren Bluijssen die zoveel voor Asten hebben betekent. De huizen achter de bomen hebben later plaats moeten maken voor drukkerij Schriks maar die is ook al weer lang verdwenen en nu staan er appartementen.

PUNTESLIJPER

Iedereen die ooit naar de Lagere School is gegaan moet het toch nog wel weten, de puntenslijper van vroeger maar ook van later. Nu hebben ze geloof ik een elektrische maar vroeger moest je dat ding nog draaien... of "je", eigenlijk niet je want het was alleen voor de meester of de juffrouw want wij mochten daar niet aankomen, niet zoals we dat toen noemde: "nie mì de fikke anzitte". Ik weet nog wel dat de leraar vroeger voor de klas zat op een verhoging aan de lessenaar zodat hij alles goed kon overzien en aan de voorkant zat dan de puntenslijper... Je kreeg op je kop als de punt was afgebroken. Maar de mister of de juffrouw draaide daar weer 'n mooie punt aan. Als we tekenlessen hadden was het daar druk mee want er was nog al eens mee 'n botte punt of 'n afgebroken punt. Ik vond het altijd wel 'n heel gedoe want we hadden ook pennen waar je moest schrijven met een kroontjespen en bij mij vlakte die nog al eens en dat kwam omdat ik niet goed had opgelet met de pen in het inktpotje te steken, veel te diep en dan droop de inkt er vanaf of hij gaf 'n klodder in het schrift. Nee ik was toen al best slim maar om die klodder uit het schrift te krijgen heb ik nooit uit kunnen vinden. Helaas. Nee plakplaatjes heb ik nooit veel in mijn schrift gekregen en ik was best jaloers vroeger op de meisjes die dat bijna altijd hadden op een paar na... die van dinges en dat meisje van Voordeldonk van dinges die maakten er nog als ik niet veel van. Nee namen noem ik niet maar ik kan ze zo nog voor de geest halen.

IN UT BOEWK

De Koninklijke Eijsbouts is vaak in het nieuws, zo was Klokkengieter Harrie van der Steen al ooit op tv in een spotje van de Grolsch fabrieken, die van de beugelflessen van het bier. Maar ook dhr Berkers uit ons dorp die de tekentje op de uurwerken moest maken kwam in 1958 in het nieuws want hij werd geplaatst in het bekende boekje van vroeger vol nieuws, "Readers Digest" en dat is toch uit New York.

UT VURANDURD

Op de hoek van de Brug. Wijnenstraat en het Koningsplein was vroeger de schoenenzaak van Hoefnagels. Later kwam er deze winkel van Harry van Tilburg. Hij was getrouwd met Marietje van den Heuvel, 'n dochter van bakker Tieske van den Heuvel en ze kwam vroeger met de fiets met grote bakkersmand ervoor op rond om brood en mik rond te brengen, ook bij ons. Nu is de kledingwinkel verdwenen en hebben er diverse dingen in gezeten. Nu is er de bloemenzaak met nog even het vvv kantoor maar die vertrekt ook als het nieuwe gemeenschapshuis klaar is.

DINGER VAN TOEN

In 1951, jammer dat ik dat niet weet, was nog te klein, kwam de koningin naar Asten maar daar gaat het me met dit plaatje niet zo om, het gaat om de gebouwen op de achtergrond... links Hotel van Roy of misschien was het toch nog Gitzels en er naast de twee winkeltje waar in eentje ervan 'n groentezaak zat en in het andere "Putje" de visboer. Later is alles afgeb roken en kwamen op dei plaats de tankstations van de Wit.

VURBILD VAN MIN LIEDJE

Mijn laatste liedje dat ik maakye ging over de verdwijnende boeren. Iets wat ik niet goed kan hebben want ik heb er fijne herinneringen aan en dat nemen ze me gewoon af. Het liedje heet "wor zijn die gouw tijde".... En daar komt in voor de kruiken... de hooimijten en de mesthoop vlak bij de boerderij... en natuurlijk de boer zelf... en dat alles zie je op deze foyo... jammer dat het gaat verswijnen. "moes nie mugge"...

WOR MOET UT HIN

Als ik de weerdeskundigen mag geloven gaat het in de nacht naar -8 tot -10 onder nul en dat wil zeggen dat het overdag ook niet echt warm zal zijn. Het brengt denk ik veel mensen in de problemen met het gas en elektro. Vorig jaar op deze dag, toen het niet echt koud was, rond de 8 graden overdag, stookte ik al 8 kub gas en het gemiddelde was in die december maand 8,2 kub maar de temperatuur buiten was gemiddeld 4,5 graad. Als ik deze maand 8 kub per dag verbruik zou dat vroeger 8 x 0,86 euro zijn, ongeveer 7 euro maar nu is dat 8 x 2,02 bij vattenfall en dat is ruim 16 euro. Maar als alle mensen dit hebben gaat het fout lopen, In Januari gaat Vattenfaal verhogen naar 3,21 x 8 dan wordt het ruim 25 euro. Van 7 euro naar 25 is toch niet normaal. Gelukkig is er het plafond voor de eerste 1200 kub en dan voor 1,45 wat dan hier neerkomt op 8 x 1,45 is ongeveer 12 euro per dag in de maand december, maar nu is het al wel veel kouder als vorig jaar... Gelukkig heb ik airco die ook verwarmt en voor stroom is alles wel wat goedkoper. In koude tijden heb ik net als nu ongeveer per dag naast het gas voor het opwarmen van de kamer, het koken en douchen ongeveer 3 kub gas nodig en aan stroom verbruikte ik vroeger 13 kw per dag wat nu met het verwarmen hoger is en uit komt op 24 kw. Die 11 kw meer kosten me 45 cent x 11 is 5 euro, dat is toch wel iets anders als bij het gas. Ik denk dat er veel mensen in de knoei gaan komen... ik begrijp niet dat de staat niet een eigen gas/stroom leveranciers-bedrijf opricht tegen normale prijzen zonder winstoogmerk. Hoe kan het nu dat de ene leverancier voor elektro 94 cent vraagt en de ander 65 terwijl dit uit hetzelfde potje van stroom komt? Ik ga niet klagen maar veel mensen zullen bij een strenge winter met de handen in het haar zitten. Waarom verhoogd de regering de energiebelasting weer van 9 naar 21 procent, dat is 12 procent op je hele rekening erbij. Ja die rijken stinkers hoeven niet in de kou te zitten of dacht je werkelijk dat een van de mensen van onze regering de thermostaat naar 19 graden zet? Komop, nog niet eentje. Peer zet jij de verwarming wel een graadje minder? "Daachtege dè ik hier in de kaaw ging zitte? ik heb ut vruugur kaw zat gehad, dôr doew ik nie mer an mee".... Wat het ook kost en als ik het niet meer kan betalen ga ik 's nachts winkelen met de zaklamp. hahahahhahahaha.

UT KUSTEEL

Ik dacht ik zal nog eens een keer vertellen over ons kasteel, tenminste de ruine want toen het in de jaren 30 voor 'n groot deel weer was opgeknapt werd het in 1944, aan het einde van de oorlog weer vernield door een duitse granaat. De oorsprong van de heerlijkheid ligt in de Middeleeuwen. De naam Asten werd voor het eerst vernoemd in 1202. Het kasteel werd voor het eerst vermeld in een koopakte uit 1432. In de 16e eeuw werd op dezelfde plaats een echt kasteel gebouwd. Dit werd door Bernard van Merode verbouwd. Ondanks de schilderachtigheid van het resultaat deze verbouwing moeten we ons de kerkers voorstellen in 1595, toen dezelfde heer daar onschuldige gevangenen liet doodmartelen in het kader van een berucht heksenproces. Dan denk ik.... we hebben een straat vernoemd in Asten naar hem en die man heeft mensen laten vermoorden, kan dit wel? Deken van Pelt is weg, zijn straat tenminste en dat mag van mij ook met Bernard de Merode. De oudste beschrijving van het kasteel dateert van 1640. Deze hebben we te danken aan een koopakte. Het stenen huis was gebouwd in een L-vorm. De hoofdvleugel was 24 m lang en 6 m breed en had een met leien bedekt zadeldak tussen trapgevels. Dit bouwwerk had een kelderverdieping met nog twee bouwlagen erbovenop, en natuurlijk een zolder. Aan beide uiteinden van de L-vorm was een vierkante toren aangebouwd met een knopvormige spits. De voorhof was gebouwd in een U-vorm en bestond uit een centraal poortgebouw met in de zijvleugels een soort hoeven. Dit voorhof bestaat nog steeds en wordt door een aantal particulieren bewoond. Vroeger woonden hier pachters en een deel werd ook wel verhuurd aan adellijke personen om van daaruit jachtpartijen te organiseren. In 1811 was nog sprake van een groot en schoon Kasteel met dubbele Grachten omgeven, en met een zeer grooten Voorhof. Een paardenstalling, schuur, bakhuis, duiventoren en een gepachte zitbank in de Gereformeerde Kerk te Asten, alsmede een windmolen te Asten en een watermolen te Vlierden, behoorden toen tot de inventaris van de heerlijkheid. Geleidelijk echter verviel het kasteel, doordat het veelvuldig van eigenaar wisselde en doordat de eigenaren vaak afwezig waren. Tegen het einde van de 18e eeuw openbaarden zich de eerste verschijnselen. Na 1892 werd het kasteel zelfs niet meer bewoond. Boeren kwamen stenen uit het kasteel slopen en een schouw werd gestolen. De uiteindelijke eigenaar, Clemens Ernest Alexander baron van Hövell tot Westervlier en Wezeveld, besloot tot een restauratie die in 1938 gereed kwam. Hij bleef eigenaar, maar jonkheer van der Heyden van Doornenburg, lid van de familie Van der Heyden, ging er wonen. In 1944 werd het kasteel echter grotendeels verwoest door een Duitse granaat. De genoemde voorburcht met het poortgebouw en de kasteelhoeven stammen uit de 17e eeuw. Hier ging Clemens Frans Marie baron van Hövell tot Westervlier en Wezeveld met vrouw en dochter in 1978 wonen, nadat hij gepensioneerd was na zijn baan als burgemeester van Wylre. De douarière verkocht kasteel en voorburcht in 1981 aan de Stichting Behoud Kasteelerfgoed Asten. In 1984 zijn in de voorburcht negen woningen gebouwd. De kasteelruïne en de voorburcht zijn tegenwoordig Rijksmonument, en de omringende landerijen zijn aangewezen als historische buitenplaats. De activiteiten van de Stichting gingen zich ook uitstrekken tot het sterk bedreigde landschap. Onder meer de oprukkende kassen en infrastructuur tastten het landschap aan. In 2006 werd een plan opgesteld om de band van het kasteel met het landschap te herstellen en het kasteel een betere herkenbaarheid te geven voor de Astense bevolking.

DE GOEIEN HEILIGE MAN

We hebbe ut wir gehad.... Sinterklaas feest is weer voorbij... wat ik heb gekregen? wortelstamp met spek. Jaja ik heb het zelf klaargemaakt maar het was ook heerlijk. Geen cocolade letter Peer? Nee hoor want ik heb van 'n paar bevriende lieve dames waar ik mijn liedje over zong van Addy Kleijngeld, zoveel chocolade gekregen dat ik nog zeker 'n maand vooruit kan. Vroeger was Sinterklaas voor ons 'n feest, maar toen geloofde we er ook nog in. We waren dan smorgens al om 5 uur wakker maar we mochten nog niet op komen zo vroeg. We mochten pas naar beneden komen als onze vader werken was. Toen ik negen was was onze Henk 12 en onze Frans was 6, ons Annemieke was 3 maar die vond alles wel oke. Wij sliepen met drie op een kamer en ons hartjes bonkten smorgens... we begonnen dan de seconder te tellen, seconde na seconde, minuut na minuut, kwartier na kwartier, uur na uur en eindelijk hoorde we de deur dicht klappen, vader was weg... we zaten op het randje van het bed... Toen riep ons moeder... binnen drie seconde stonden we alle drie onder... ons Annemieke werd door ons moeder van boven gehaald. de hele keukentafel stond vol... voor iedereen wat... ja we waren blij... oh ja... ik was nu ook blij met die "wortulpatazzie"...

UT KUFFEE VAN BAKUS

Ik weet niet van welk jaar deze foto is, links het cafe van Bakens en rechts was vroeger de smederij van Bakens op de markt, maar ik weet niet of die smederij hier nog voor was of erna. Je kon er vroeger paarden laten "beslaan". Nu kennen we het pand, dat nu èèn groot pand is geworden, als het bekende pand "Jan van Hoek" midden op de Markt in Asten.

KUFFEE EIJSBOUTS EN DE BARON

We gaan terug in de tijd en naar nu. Vroeger was er op de Markt cafe Eijsbouts maar wij kennen het als het cafe van Cor Clevis. Later kwamen er Theo Zegers en Jos Brabers in. Toen werd het ;n bar van Peter mestrum, de Peer en nu is het allang weer de Baron, 'n eetcafe.

VUR UT VROUWVOLK

Het was ineens iets heel speciaals en ook nog speciaal voor de dames gemaakt. Je kreeg zowat geen nicotine meer binnen en de dames hadden geen last van "sjek-in-de-mond" wat ze bij gewone sogaretten vaak wel hadden. Geweldige uitvinding... sigaret met mondstuk. Wij kennen die het beste van Peter Stuyvesant maar misschien waren er andere al wel eerder maar wij kennen die zo'n beetje als de eerste. Hebben we er wat aan gehad? Geen bal want het is allemaal verboden... en toch? Peter Stuyvesant was een grote uitvinding... maar ja, hoe je het ook went of keert... Roken is slecht.

WITTEGE UT NOG

Z|o kennen wij oudjes van de Hemel dun Himmel nog toen de huisjes er nog stonden van Mina en jan Loomans, van Toon Maas en Jan Hikspoors. Toch hadden ze al wat verprutst aan onze straat want ze hadden er 'n kromming ingelegd waar die vroeger gewoon rechtdoor liep, maar ja, zo wordt er in Asten zo veel veranderd en... ja ook verprutst.

STEMPULS

Toen ik op school zat in de tweede en de derde klas bij juf de Vent, dan kreeg je vaak, als je goed je best had gedaan 'n plakplaatje of 'n stempel in je schrift... jaja je raadt het al, dat zijn er bij mij nooit veel geweest. Ik had in mijn schriften vaak inktvlakken. Toch herinner ik me 'n keertje dat ik bij het sommen maken als een der weinige 'n stempel kreeg omdat ik niet alleen alles sommen goed had maar ook nog mooi had geschreven. Onderaan stond 10 / 8,5 mooi. En een stempel.. ja ik was trots en dat mocht ook wel want dat was een van de weinige keren. Ik weet niet meer wat voor ding het was maar ik weet wel dat het in blauwe inkt was. Mister van Kemenade en Rombouts hielden niet van die flauwe kul... "die deeje gôr nie an"....

UT BAD ANT DREUGE

Het zou zo maar kunnen dat de ketels hangen te drogen omdat ze net dienst hebben gedaan als bad. Het waren die koude zinken bakken van vroeger waar ook ik vaak in heb gezeten, maar ons moeder gebruikte zo ook voor de was... dat zou hier ook zo maar kunnen maar de oudere zullen er zich zeker in terug kennen, de badkuipen van vroeger... nostalgie dus.

DE SLAGTURS

Het waren se slagers van Asten die de handen in elkaar hadden geslagen bij het dorpsfeest in Asten. Ze hadden even tijd om te poseren bij de grote potten ragout die ze hadden gemaakt. Je kent er zeker enkele van, ik tenminste wel.

UT LIEFDUSHUIS

Ooit was dit 'n deel van he Liefdeshuis, Bartholomeus aan de kant van de kerkstraat maar moest worden vervangen, tenminste dat zeggen ze, en er werd 'n stuk nieuwbouw gezet met die lelijke stenen. Helaas, zo gaat het vaak. Het deel dat 'n stukje verder stond is voor 'n groot deel behouden gebleven maar de rest is afgebroken voor nieuwbouw.... of dat goed is? "neeje mer rijke mense doen mer wa mì ons Aaste".

HÔTEL GITZELS

Het hoge gebouw rechts is hotel Gitzels, later hotel van Roy op de hoek van de Markt en de Burg. Wijnenstraat, toen nog de Molenstraat. De twee ronde poorten waren de opslag voor de paarden en de koetsen die er vroeger liepen naar o.a. Sluis 11 en naar Deurne. Bij de kleine raampjes en de toegangsdeur ernaast was de winkel in dranken. Nu staat er appartementencomplex de Gitsels.

SPULTUIN

Toen ik 'n kind was, daar denk ik vaak aan terug, denk ik ook vaak aan de keren dat we naar de speeltuin zijn geweest in de grote vakantie. En keer naar de Efteling, twee keer naar Animali in Eindhoven en 'n paar keer meer naar Elsendorp... geweldig en dit plaatje doet me nog herinneren aan toen. We waren met weinig tevreden... het mooiste apparaat? De familie schommel, maar je moest soms wel 'n tijdje wachten tot je er in kon, aan de beurt was... heerlijke tijd....

VUR UT HIMMELWATTER

De afgelopen weken habben we wat afgekankerd dat het allemaal veel te droog was... we kregen geen druppel water en de pijl zakte tot het minumum. Gelukkig is het de laatste dagen weer wat bijgewerkt want er is me in 'n paar dagen flink wat water gevallen gelukkig want voor mij was het geweldig dat de temperatuur weer naar normaal ging. Ja ik gun iedereen 'n fijne warme vakantie maar dit was in mijn ogen toch wel overdreven, en van mij had het ook niet gehoeven. Ik heb zwaar copd en krijg dan weinig lucht... niet fijn dat kan ik je wel vertellen. Maar wat doe je als het regent en je moet er door? Ja dan pakken we de paraplu, maar in vroeger tijd, en dan ga ik terug naar de tijd dat ons Ellie en ons Jo naar de Trici gingen, twee keer per dag op en neer, en die gebruikte gewoon 'n regenkapje... Het was niet echt het je van het maar het werkte wel... Ik zie mijn zusjes nog lopen... nee gemakkelijk hebben die het niet gehad in hun jeugd... 48 uur per week werken bij dun Trico, 12 keer per week op en neer lopen en dan thuis nog van alles doen. En het was in de tijd dat we Nederland weer moesten opbouwen na de oorlog. Petje af voor mijn broers en zusjes die dit toch maar allemaal gedaan hebben.

UT WAGEPARRUK

Busondernemeing Willem van Asten timmerde behoorlijk aan de weg vroeger en had diverse bussen te beschikking. Hier op de foto laat hij zijn wagenpark zien. Wanneer de foto is gemaakt weet ik niet maar wel waar die is gemaakt. Je kijkt hier van de de woningen van de derde Sint Jozefstraat richting plein en de woning die je ziet is waar Peter van Kessel lange tijd woonde en zijn garagebedrijf had. Op de foto in het midden de heer en mevrouw van Asten met enkele personeelsleden/chauffeurs.

UT CUFFEE VAN MARINUSKE

Volgens mij was het cafe van Marinuske Peeters in de Logtenstraat al cafe de Logte. Hier een foto van toen het pas geopend was maar wanneer weet ik ook niet. Later werd het onder Rini Grein cafe de Sport en Toon Joosten maakte er 'n bar van. Toon kwam uit d'n Himmel vroeger en deed het over aan zijn nichtje Johanna Joosten en toen werd het weer cafe de Logte.

VURANDERINGE

Ik laat graag de veranderingen zien van hoe het vroeger was en hoe het nu is... Links, 'n beetje terug van de weg daar woonde de vent, Bernardine was lerares op Voordeldonk en Clementine was dat in Ommel. Daarnaast is nu ook 'n woonhuis, vroeger woonde er Joep van Bussel die in het rechtergedeelte 'n uurwerkenzaak had. Rechts op de foto, in die blok van twee, daar was vroeger het cafe van berkers, maar dat was ook ver voor mijn tijd.

KRUIKE BRENGE

Het is allemaal verleden tijd, helaas. Toen ik jong was en naar school ging zag je vaak de boeren met platte kar zoals hier op de foto voorbij trekken om de melk van hun koeien naar het melkfabriek te brengen. Later deed dat èèn persoon die door de fabriek was aangetrokken om dit te doen. De fabriek lag toen in de Julianastraat. Nog later kwam er een nieuwe fabriek van Asten en Someren samen aan de Heesakkerweg en daar is deze foto van... de melk werd niet bezorgd met paard en wagen maar met de wagen getrokken door 'n tractor. Tijden veranderen... de fabriek ging over naar Campina... ze gingen er ook kaas maken en nu is alles verdwenen, opgeslokt door de grote firma's die andere ideeen hebben... alles is afgebroken.. "ut Aastus Rômfubriek is dur allang nie mer"...

BEZIENE

De ouderen kennen dit nog wel, de garage, taxibedrijf, ziekenvervoer en tankstation van Janssen aan de Heesakkerweg. En over benzibe wilde ik het dit keer hebben wany voor ons, de gewone werkmens, is het niet meer leuk om je auto vol te tanken. Maarja, ik moet wel boodschappen doen en daar heb ik het volgende op gevonden... Ik ben al drie weken achter elkaar een proefrit gaan maken in een elektrische auto en dat beviel me goed... rijd ook lekker, hoe ik dat doe? Ik ga die proefrit maken zonder het idee om er ooit eentje te kopen. Rij dan naar se supermarkt, doe mij boodschappen en breng die naar huis, ga dan weer naar de garage en zeg dat ik er over na ga denken. Zo heb ik al 'n maand niet houven tanken... Oh ja nog een ding... "nie vurroijen hè"....

LOONZEKSKE

Ik heb het nog lang zo gehad dat wij op vrijdagmiddag als we klaar waren met werken ons geld onvingen in een loonzakje. Eigenlijk overal wel denk ik. In ieder geval tot ik trouwde zowiezo in 1971. Maar toen ik bij Gielen in Asten werkte kregen wij het ook nog maar daasrvoor bij de Amco dacht ik via de bank. Bij Berkvens in Someren en bij Picus in Asten hadden we niet eens 'n bankrekening en toen ik bij Dresser in Panningen werkte ook niet. Maar het was wel fijn... je voelde tussen je vingers je verdiende loon waar je de hele week hard voor had gewerkt. Nu is dat anders... staat op je bankrekening... heel raar gevoel.

SCHOOL TIGGE LIMBURG AN

Ik heb er nog wel herinneringen aan, de Kardinaal Mindszentyschool tussen Heusden en Meijel. Nee ik ben er niet naar school gegaan maar toen ik bij Sil Gielen, de dakdekker, in Asten werkte was dit een van mijn allereerste kwareitje: 'n nieuw dak maken op deze school en dat was in 1978. De school werd in 1949 gebouwd omdat er veel mensen waren komen wonen in die buurt en veel werkten er bij de ontginning van de Peel. Toch werd dat wel minder. Ook zou er 'n kerk komen etc. maar dat is nooit gebeurd. Vanwege de later afnemende leerlingenaantallen is de school in 1982 gesloten en nadien gesloopt. Willemsveen is niet erkend als buurtschap, en wordt daarom zelden op kaarten vermeld. Door ons mensen wordt de benaming nog steeds veel gebruikt. Het enige formele onderscheid tussen Willemsveen en de omliggende dorpen was het netnummerwant dat hadden ze daar wel 'n eigen gekregen 04935.

BRUIDSMEISKUS

Ik ga nog maar 'ns terug naar vroegertijd. Ik weet nog goed dat er vroeger van die buidsmeisjes waren bij de Sacramentsprocessie in Asten en als er in de kerk iets plechtigs te doen was. Ook als er iemand preiser werd gewijd in ons dorp dan liepen er bruidsmeisjes voorop. Het was altijd schitterend om te zien maar het is nu ook verleden tijd. Vroeger als 'n meisje de eerste communie deed dan liet ze er als 'n stralend bruidje bij. Tegenwoordig vaak in spijkerbroeken. Ja de tijden veranderen. Ik vond nog 'n leuke foto van 'n meisje dat liet merken aan de andere meisjes dat zij tot bruidje was uitverkoren en die andere die langs de kant stonden niet. In Ommel zie je de echte bruidjes nog wel altijd bij de processie in het Maria-oord tijdens de meimaand. Schitterend... Ik mag er graag aan terug denken hoe het vroeger ging ook al hadden we er soms ook wel 'n hekel aan om naar de kerk naar de mis te moeten. De Sacramentsprocessie vond ik echt verschrikkelijk... 'n beetje door Asten lopen... een dienst bijwonen in het openlucht en weer terug. Maar de bruidjes? Die vond ik echt, heel echt geweldig. Moi hè...

ALLUS WEG KOPE

Beheersmij willen zo'n beetje "hil turrup" hebben. Ze hadden de oude jongensschool al gekregen door 'n ruiling met de gemeente en verder naar achter tot aan de Burg. Frenckenstraat daar werden de gebouwen naast de rabobank allemaal weggekocht en ook aan de kant van de Emmastraat gebeurde dat... door de jaren heen was dit er van gekomen. Ze wilde eigenlijk ook de kleine huisjes hier rechts hebben met het pand van van Duppen en op de hoek het Eeuwig Leven... De andere huizen aijn in de loop der jaren ook ten prooi gevallen aan de geldbeleggers in onroerend goed. Maar de kleine huisjes in deze straat werden opgeknapt en werden niet verkocht. Eigenlijk maar goed want alles wat oud is en voor ons heel mooi wordt weggekocht door mensen met geld en men kijkt niet naar de oude waarde die de gebouwen soms hebben voor ons. Nee Jan van Hoek zal altijd van de brouwerij blijven wat dat is voor hun 'n goudmijn zoals wij dit soort panden soms noemen.

DE VEEGEE

Het is niet echt heel duidelijk maar dat komt omdat ik die uit 'n grote foto heb gehaald. Wanneer op de Markt was zag je het postkantoor, dan links ernaast het "pôstpeijke" en dan het eerste huis in de Prins Bernhardstraat was heel vroeger dit pandje van de van Bussels. Ze hadden er 'n bakkerij maar ik weet eigenlijk alleen dat zoon Jantje van Bussel de zaak had overgenomen. Later kwam er 'n nieuw pand staan op die plaats maar dit is nog van vroeger. Voor de winkel zie je nog de fiets met bakkersmand waar men de "mik" mee rond bracht. Het nieuwe pand staat er nog altijd maar de Vege is allang verdwenen.

SPUL VAN DUN DOKTUR

Ik weet van vroeger dat er in Asten dokter Verhoeven was, zelf nooit gekend maar ik heb die naam vaak horen vallen, hij woonde waar later garage van Hoek was. Van later weet ik van dokter Janssen die 'n paar deuren verder woonde en zijn praktijk had. Maar er was nog 'n dokter die in het gebouw zat waar later 't Eeuwig Leven was. Daar zat dokter Schellekens. Zelf maakte ik die nooit mee en ik heb ons moeder 'ns ooit iets horen zeggen, wat weet ik niet meer maar wel dat ze van die dokter "gin hoog pet ôp há". Misschien is er ooit was voorgevallen, ik weet het niet. Wat ik wel raar vind is... wate deden die eigenlijk de hele dag want als je kijkt naar het spreekuur dan hadden die toch wel erg korte werkdagen, van 9 tot 10 en van half 2 tot 2 en dat ook alleen op werkdagen. Ik ging met m'n 14 jaar werken... 48 uur per week, "des toch wa andurs vein ik".

AAP, NOOT, MIES.....

Een foto met mezelf erbij gefotosjopt voor het bord met de eerste woordjes die je op school vroeger leerde. Ik weet het nog goed dat zo'n bord bij mister van Kemenade in de eerste klas tegen de wand hing vlak naast de deur waar we de klas binnen gingen. Alleen was er wel 'n verschil... de kleine "e" bij schapen, dat hadden wij heel zeker niet... bij ons zag het er wel netjes uit.

WINKUL VAN VRUUGUR

Twee weegschalen in de nieuwe winkel, zo ging dat vroeger. Ze verpakte niet in plastic maar in papieren zakjes. Alles stond netjes in de vakken achter de toonbank, zelf iets pakken was er vroeger niet bij. Aan de toonbank zat voor 'n plankje voor de tas op te zetten en in het zicht van de kinderen lagen de snoepjes... die konden dan zeuren tegen moeders of ze die ook wilde kopen. Nee, zehadden geen 14 verschillende potten pindakaas zoals nu in de super. Gewoon, zoals het bij ons was omdat wij klant waren bij de Spar, 'n potje Spar-pindakaas. De weegschalen werden om de zeveel tijd geijk, "foetelen waar dur nie bij".

SIERLAMPE

Gelijk toen ik dit plaatje zag moest ik terug denken aan 1971, het jaar dat Annie en ik zijn getrouwd. We mochten voorlopig bij mijn zus boven wonen in Deurne in afwachting van 'n woning in Asten en ik had aangegeven bij de gemeente dat ik graag 'n huis had in de Orionstraat. Die kregen we ook. Op 21 december 1972, de 22ste verjaardag van Annie konden we de sleutel gaan halen. Maar bij mijn zus boven hadden wij 'n plastic lamp die met een grote stale ronde pijp boven de tafel kwam. Dat was toen modern en wij hielden van moderne dingen, geen eiken geweld enzo maar modern, wit, oranje, bruin etc. Toen we ons nieuwe huis in de Orionstraat gingen inrichten hadden we gordijnen die de kleur en vorm hadden van de middelste lamp op de foto. Zo'n lamp hebben we nooit gehad maar wel 'n groene vaaslamp met een oranje kap in de vorm van de 2de van links. Ook hebben we ooit behang gehad wat 'n beetje leek op de vorm en de kleuren van de 2de van rechts. Kun je dat nog onthouden Peer zul je vragen, zekker want in 1974 toen nederland de finale speelde van het wk-voetbal in Duitsland, en als ze hadden gewoonen had ik de lamp 'n week buiten aan de voordeur hebben laten branden maar het is er zoals je weet niet van gekomen. Veel mensen hadden vroeger dit soort lampen, het was echt iets uit de beginjaren 70... jaja, "alwir un hil tijdje geleeje".

ANDURS

Hoe veranderen de tijden tegenover vroeger.... ik weet ook wel dat alles vooruit gaat en vooruit moet. Maar in de bijna 77 jaar dat ik op deze aardbol sta is er toch wel heel erg veel veranderd. Met Sinterklaas kregen wij 'n paar dingetjes van totaal 2 gulden denk ik. Tegenwoordig worden kinderen overladen met kadootjes. Sommige kinderen waarvan ik het speelgoed zie, lijkt wel of ik in 'n winkel sta. Ik heb hier tee plaatjes bijeen gezet, links 'n kadootje waar drie kinderen plezier van hadden voor anderhalve gulden en rechts zoals het nu is voor 'n paar duizend euro, ja hoor, tijden veranderen...

DUN TRICO

Elke keer als ik dit plaatje van d'n Trico zie dan moet ik aan vroeger denken toen ik 'n jaar of 10 was en mijn twee zusjes Jo en Ellie iedere dag twee keer te voet van d'n Himmel naar de Kerkstraat liepen en weer terug. In de morgen er naar toe, smiddags naar huis en weer terug en in de avonduren te voet naar huis. Ze waren toen 25 en 21 volgens mij. Ja ik moet er vaak aan denken en tegenwoordig gaan we met de fiets of zelfs met de auto ook al is het nog korterbij als toen. Tijden veranderen, ik moet er dikwijls aan denken.

SPARE

Wij zaten thuis aan de keukentafel op de woensdagmiddag als het slecht weer was en we haalde ons schrift voor de dag met ingeplakte sigarenbandjes. Het doosje met de suikerzakjes en 'n doosje met lucifermerken. Nee bij elkaar was het niet veel. Want waar hadden wij sigarenbandjes van? Onze vader rookte hofnar dus die hadden we genoeg, helaas allemaal dezelfde en ruilen was niet gemakkelijk want niet alle vaders van mijn vriendjes rookten sigaren. We zagen er wel ooit op straat liggen en zodoende hadden we er soms toch 'n paar meer maar ik geloof niet dat ik er ooit meer als 15 heb gehad, verschillende bedoel ik. Zo ook met lucifermerken. Natuurlijk had iedereen, werkelijk echt iedereen het merk van Zwaluw van hiernaast want dat was de meest bekende. Maar ons moeder had niet graag zwaluw want die waren korter. Omdat wij klant waren bij de Spar, die hadden ook hun eigen merk lucifers, hadden we ook dat merk. Maar wij hadden ook van de Centra, de Vivo en de Vege. Die hadden we toch wel verschillende in ons doosje zitten. Ook in 'n schrift hadden we postzegels. Vraag je je eigen af of wij alles spaarden? Wel veel ja... we hadden ook speldjes maar ook daarvan misschien 2 of 3. Gelukkig was het niet zo vaak slecht weer dat we niet buiten konden... want meestal waren we wel buiten te vinden, in tegenstelling tot de jeugd van nu... wij waren gezond bezig... hoe we dat wisten en/of zagen? Wij hadden van die rooie wangen... "hil andurs as die wit-kiekurs van naw".

UT WAAR UN VIELLA

Wat was het vroeger 'n prachtige villa, het huis van notaris Hockers in de Wilhelminastraat. Het staat er nog altijd maar rondom staat het vol verkoopwaren. Niet echt mijn ding maar het is niet anders... ik zou het persoonlijk liever zo zien als hier op het plaatje van vroeger.

GOEI HERRINNERINGE

Toen wij er elke dag naar toe liepen was het geen basisschool Voordeldonk maar de Sint Henricusschool op Voordeldonk, in de volksmond de Vorreldonkse school genoemd. Het stuk waar de letters Voordeldonk hangen stond er nog niet, de gebouwen links van de kleuterschool in mijn tijd ook nog niet. Toen waren het daar nog korenvelden en ooit stonden er suikerbieter en aardappelen. Waar hiervoor die bosjes staan stond ons houten doel voor te voetballen/ Tijden veranderen, nostalgie is wat blijft waar ik graag aan terug blijf denken, al waren er ook wel 'ns vervelende dagen tussen. "Vorreldonk" min school.

LEKKURS UIT DE MUUR

Het was vond ik 'n geweldige uitvinding, automaten aan de muur of gewoon 'n hokje met automaten, warm en koud, sigaretten en diverse snoeperijen. Voor mij was die bij de Centra winkel van Frans van Baar de eerste tenminste om snacks en slaatjes te trekken. Later deed ook Jan van Hoek dat want hij had de plek van de viswinkel omgebouwd tot automatiek. Een van de meest bekende was die van bakker Hoes. Maar het bleef niet alleen bij dingen voor te eten en te roken... bij Piet Bukkems hing een automaat om fietslampjes te trekken. In Geldrop zag ik ook al eens 'n automaat voor brood. In Asten bij het postkantoor hingen automaten voor postzegels. Ja het was 'n goeie vinding. Hierboven zie je die nog van vroeger.

DE WINKUL VAN ANNEKE

Dat het is afgebroken is nog niet zo heel lang geleden maar dat het nog 'n winkeltje was wel. Het nostalgische winkeltje van Anneke de Bruijn op het Koningsplein dat door instortingsgevaar werd gestut. Het was zo'n winkeltje waar alleen de eigenaressen wist waar alles lag, nee die hoefde niet te zoeken, die wist wat ze had in de winkel en waar het lag... echt knap tussen al die rommel.

PUTRÔLIEJUM KAARSKE

Dit heb ik in Asten nooitgezien maar inde steden werd er met paard en wagen petroleum gevent waar de mensen de kachel mee aan konden maken. Later kweamen de oliekachels en waren er grote tonnen nodig die de mensen achter het huis hadden staan. Bij ons vroger ook achter het huis achter het klein kamertje onder en toen we in de Rozenstraat woonden stond hij achter het achterkamertje waar wij altijd aten, tegen de schutting met buurman Wim van Gorp. Bij ons in de Hemel kwam vroeger altijd van Empel, die op d'n Bult woonde... die kwam met de pendax te voet waar hij 'n stuk of zes kruiken met petroleum op had staan. Die verkocht goed bij ons in de straat.

NEE GIN PINDAS

Ik kan het me bijna niet meer herinneren dat dit er ooit was... want ik denk nu... Duijvis? Dat is toch van de pinda's, hier rechts, maar toch niet van de groenten hier links. Maar goed, het zal wel niet gesmaakt hebben anders had ik er wel vaker van gehoord.

BROMMERMUIZE

Het plaatje is niet van brommerboys uit Asten maar ik wilde graag laten zien waar ik vroeger gek van was. Ik had zo graag zo'n brommer willen hebben maar helaas, het is er nooit van gekomen. Hier zie je de ruige mannen met de hoge sturen... ik had vroeger 'n tweede hands Sparta maar wel met 'n sprotstuur, zo'n klein kort stuurtje erop en dat was ook al wel ruig. Ooit zat ik bij iemand achter op de brommer, 'n royal north, die 60 liep... de mijne kwam maar net aan de 35. Maar goed, ik heb het er ook mee gedaan en het voornaamste was, "ik hoefde nie mer te trappe net as vruugur".

DE MEULE

Z0 zag de molen er vroeger uit, nog niet op 'n berg gezet want het waaide er genoeg want er stonden geen hoge gebouwen nij. Zelfs huizen stonden er niet veel. Wel koren en dat graan werd daar gemalen. Nu staat alles rondom vol huizen, hij is omhoog gezet maar gelukkig hebben we de molen nog die later de mooie naam kreeg: "Oostenwind"...

DUN DRUMBEND

De drumband van de Harmonie rukte uit toen Klimop kampioen werd en dat gebeurde nog al eens zeker toen het nog niet gemengd was. Hier zie je de drumband in de Burg. Wijnenstraat, met rechts naast het vaandel de fotozaak van Simons. Voorop loopt Frits van Bommel. Verder zie ik o.a. nog Pietje Putten, Nico van Oosterhout, Toon van den Eijnden en Cor Cortooms.

VUURWERRIK

Het is tergenwoordig te gek met vuurwerk. Ik was wat aan het "goegelen" en toen kwam ik dit tegen, ik denk verdorrie dat was het vuurwerk van ons van vroeger... met 'n knappergeweertje met zo'n rolletje er in had je best 'n knalletje, wilde je het wat harder hebben dan moest je op hetzelfde moment "KNAL" roepen, dan ging het harden... "mer wel unne môijen tijd"...

AAW GEMINSCHAPSHUIS

Het zou wel gek zijn als ik me dit niet kon herinneren want je ziet in het midden het eerste Parochiehuis van Heusden aan het Vorstenmansplein. Links de school en rechts de winkel van Tinus Waals. Dat ik het goed weet van dat parochiehuis komt omdat ik er vroeger ooit speelde op een feestavond van de KAJ en later toen ik met the Independents muziek maakte hadden we daar onze repetities. Bij Waals hadden ze de sleutel van het gebouw en onze drummer was Peter Waals, vandaar.

AAWE PEECEE

In de jaren 80 was ik bezig met de verkoop en verhuur van muziek op cassettebandjes en dan had ik met Buma-Stemra te maken, grote lamz.... overigens maar daar gaat het niet om nu. Ik moest dan lijsten maken van welke liedjes ik op 'n bandje had staan, de titel, de uitvoerende, de schrijver, de firma die het uitbracht en de codenummers. Een heel gedoen en dat deed ik met 'n computer, een Comodore 64, zoiets zo'apparaat wat hier ook staat. Klein beeldschermpje, dikke toetsenbord en 'n platliggende pc... Het was 'n heel gedoe maar het werkte. Iemand had de programma's gemaakt en mij uitgelegd wat ik doen moest. Ik denk er nog vaak aan te terug aan dat vervelende pokkeding.

MEISKUS VAN TOEN

Annie en ik werkten bij tenniscentrum de Pas in Someren waar we het geweldig naar onze zin hadden, veel werk maar het was gezellig en fijn om te doen tot 'n onverwachts iets 'n kink in de kabel bracht. We vertrokken er en gingen naar gemeenschapshuis de Kluis in Ommel waar we in 1996 werden aangenomen als beheerdersechtpaar. Nooit spijt van gehad en ook hier hadden we het snel naar de zin gewoon omdat wij normaal waren, normaal doen en we ons aanpasten bij het geheel. Geweldige tijd net als bij de Pas. Deze meisjes op de foto leerden we kennen als opgroeiende meiden die nu zelf moeder zijn. De tijd gaat snel. Vroeger bij de Processie bij het "Maria-gebeuren" waren ze altijd present, petje af voor deze lieve meiden.

VEEVOEJER

Een tijd geleden gaf ik bij Asten zoals het was aan dat in de Burg. Frenckenstraat vroeger de gebouwen van de koekfabriek van Sjang "Koek" Hoefnagels werden overgenomen door het cartonnage en later van de Burgt daar zijn veevoerhandel had maar dat heb ik fout. Piet van de Burgt zat er naast. Hier zie je links 'n deel van de ingang van toen de Midas werd gebouwd en 'n tweede ingang kreeg waar het cartonnage eerder was. Van de Burgt en zonen zat er naast zoals je hier ziet.

DE VIVO

Mensen van mijn leeftijd weten het allemaal nog wel, de Vivo winkel van Willem Bekx vooraan uit de Emmastraat. Ooit woonde hier het hoofd van de school uit Liessel die ook even leraar werd in Asten maar later weer terug ging. Als je goed kijkt naar de foto zie je links en rechts nog de contouren van wat de winkel eerst was: Albert Heijn. Hel mooie pand staat er nog altijd...

HOES AUTOMUTTIEK

Ik heb er al jaren naar gezocht, 'n plaatje van de automatiek van Hoes op de hoek van de Markt en de Kleine Marktstraat. Ze hadden er 'n brood- en banketwinkel en er naast was automatiek met snackjes, snoep en volgens mij ook sigaretten maar dat weet ik niet meer zeker. Dit plaatjes is oud want toen was er nog het luikje om geld te wisselen en later kwam er de wisselautomaat. Toen ons Nancy op de lagere school zat en thuis kwam eten tussen de middag dan zorgde ik altijd voor iets "warms" en dat haalde ik bij Hoes... heerlijke spullen hadden ze er en niet duur. Nostalgie is wat bleef....

EMMASTROAT

Prachtig oud plaatje van de Emmastraat waar je rechts nog net iets ziet van het woonhuis van van Golstein Brouwers die er ook 'n brandstoffenhandel hadden en daar net voor de marechausseekazerne. Je ziet in het midden het ronde poortje wat er later nog was toen links naast het poortje Jan van Hoek er zijn vis- en groentewinkel had. Door het ronde poortje werden de groenten naar achteren gebracht.

TURRUP TOEN

Weer en van die mooie ouwetjes van ons Asten, van Turrup en normaal kennen we er niemand van maar bij deze staat dat de man bij de wegwijzer dhr. Berkers is de uitgever van de mooie kaarten van de diverse dorpen. Het postkantoor stond er toen al.

ÔRLOGSGEWELD

Ik heb op mijn schijf van Himmels 'n mapje met als titel "bevrijding" en daarin staan verschillende foto's van de bevrijding zelf maar ook de dingen van het oorlogsgeweld. Mensen maakten daar foto's van zodat we later konden zien wat er is gebeurd in ons dorp. Deze foto is zoals ik ooit heb horen zeggen van achteraan uit de Wolfsberg maar ik weet het niet zeker. Mensen liepen uit toen er boerderijen door granaten waren geraakt en kapot geschoten waren.

NAW IS UT JEUKE

Asten veranderd met de dag... dit is wel van 'n heel tijdje terug... links was de wijnhandel en bloemenzaak van van der Loo en wie rechts woonde, waar die meisjes voor de deur staan weet ik niet, maar nu is het Jeuken witgoedcentrum... Hoelang nog? Geen idee van maar Michel kan het niet missen dus laat hem gewoon nog wat jaartjes uitverkoop houden... maakt niet uit het is en blijft 'n mooie winkel. "Ik kommur gèèr".

TOEN UT ANDURS WAAR

Vroeger moest ik vanuit de Hemel te voet door de Hoogstraat en dan in de Wolfsberg bij Fried Slaats, vur ons Fried Slôts, voer halen voor de varkens en de hennen.. Nu is daar vlakbij 'n rotonde maar het winkel/woonhuis is er nog altijd alleen is het nu 'n dierenspeciaalzaak en vroeger was op diezelfde plek 'n kruidenierswinkeltje. Ik moest rechts aan de zijkant vragen naar het voer toendertijd. Op die plaats is nu ook de ingang van de winkel. Links het oude plaatje van de kruidenierswinkel en rechts van nu alleen is de ingang zoals ik zei rechts aan de zijkant gekomen waar ik me vroeger moest melden voor voer.

UT SPORTPARRUK VAN ÔMMUL

Natuurlijk hebben onze kerkdorpen ook hun eigen voetbalveld of misschien we Sportpark. Hier zien we hoe de pastoor het veld van Ommel inzegende dat toen nog lag aan de weg naar Vlierden tegenover de noodkerk. De fanfare stond ook klaar... hier zegende de patoor de groene grasmat in.

ANNEKE

In deze donkere dagen, net voor de Kerst, denk ik vaak nog terug aan de dingen die er ooit waren en ik heb er dit plaatje van gemaakt, "Trug Noa Anneke". Even nog terug denken aan dat leuke, rare en overvolle winkeltje op het Koningplein met dat lieven mensje achter de toonbank... terug naar Anneke de Bruijn.

DE ZESDE DÌZZEMBUR

Later werden er de pakjesavond ingevoerd... dat deden eigenlijk de winkeliers want ze wilde dat mensen 'n extra gezellig avondje gingen inlassen zodat de omzet ook weer omhoog ging. Vroeger was dat anders en dan praat ik over 70 jaar geleden, ik was toen zes jaar... We sliepen met zes maar op èèn kamer, drie 2-persoons bedden in het ene sliep onze Sjaak en onze Theo, het andere onze Frans en onze Hub en onze Henk en ik in het laatste. Toen was Sinterklaas gewoon op 6 december want dan is hij jarig. Dan lag er 's morgens bij ons het speelgoed op tafel... maar we moesten wachten tot onze vader werken was... Wij waren om 5 uur al wakker, voil verwachting klopte ons hartje en die tijd van wachten die duurde en duurde en duurde.... maar daar hadden wij het volgende op gevonden. Wij gingen tellen.... van 1 tot 60... weer 'n minuut om... etc... en als we zo 1,5 uur bijeen hadden geteld riep ons moeder, onze vader was onhoorbaar verdwenen naar zijn werk... "Kom \mer Jongus, hij is geweest"... als gekken de trap af en daar stond het... geweldig, 'n chocolade sinterklaasje, kleurboeken en nieuwe kleurtjes, schriften, 'n nieuwe trui die ons moeder zelf had gebreid in de tijd dat wij s'avonds in bed lagen en natuurlijk nootjes, speculaas en taai taai. Prachtig... nee nu waren we niet meer bang van zwarte Piet en de Sint? Die was alweer vertrokken naar Spanje... en we zongen weer... "dank U sinterklaasje, tot het volgende jaar".....

FIGUURZÈÈGSKUS

Mijn goeie vriend Jan van Eijk zegt altijd, "Peer gij kaant goe onthaawe mer ge wit nôit wor deddege iets ner het gelì". En dat klopt ook wel. Gisteren had ik 'n storing in de pc en ik weet goed hoe ik dat kan herstellen, met wel programma ik dat kan en ik heb dat programma maar weet niet in welke map het zit. Maar vandaag zat ik op internet wat rond te sjoereke en toen kwam ik dit tegen en meteen gingen mijn gedachten terug naar 1957, het jaar dat ik in de zesde klas zat en met sinterklaas 'n figuurzaag kreeg met zaagjes, voorbeeldjes. stuk triplex en 'n bijgevoegd hulpmiddel om dat aan de tafel vast te maken zodat je niet in de tafel zou zage. Hoe ik dat zo goed weet? Een dag later nam ik het mee naar school om aan mister Rombouts te laten zien. Maar ik was snel klaar met zagen... het ene zaagje na het andere brak of ging krom want precies zoals ons moeder zei: "ge doet vul te lomp jonge". Zagen moet je rustig doen, het zaagje het werk laten doen maar ik had geen geduld dus ging het vaak fout. Ik denk dat ik geen enkel voorbeeld beestje heb gezaagd... ik heb het ook nooit meer terug gezien... hahahahaah, Peer de knutselaar.

BUS-STASJON

Hier voor ons ligt de Lienderweg en rechts nog net zichtbaar het Shel pompstation aan de Floralaan, de dubbelbaanseweg, want zo kennen weij dan veel beter. Achter het pompstation lag het busstation dat van de Markt, bij Jan van Hoek voor de deur, was verplaatst naar de Bloemenwijk. Links kwam later de sporthal en het pompstation is veranderd in o.a. Campanula.

UIT UT VAGEVUUR HALE

Ik zag het woord pesjonkele staan en ik dacht meteen aan vroeger want ik kende dat woord alleen noemde wij het gewoon "aflaten", die moest je verdienen in de kerk en daar waren speciale dagen voor zoals Allerzielen. Met 'n aflaat werden de zielen die in het vagevuur waren voor "kleine zonden", hun zonden vergeven. Ik vond het raar dat wij altijd de kerk in en uit moesten lopen na 'n aflaat. Die aflaat verdiende je door 5 weesgegroetjes en vijf onze vaders te bidden, dan ging je de kerk uit door de linkerpoort/deur en door de rechter ging je weer binnen. Dat kwam omdat je gevraagd werd om bij elk kerkbezoek 'n aflaat te verdienen, dus die twee keer vijf gebeden te bidden. Als je dan buiten was, ging je weer binnen en dat betekende weer 'n nieuw kerkbezoek. Vandaar. Wij moesten dat ook van ons moeder maar als we met meerdere kinderen waren deden we wie de meeste aflaten verdiende... Ik heb er ooit 15 gedaan. Het was 'n heel op en neer geloop in de kerk dat weet ik nog... Maar 15 was best veel... "goe hè?"..... Ik denk dat je er bij de jeugd van nu niet mee aan hoefde te komen...

TIS BEKANT ZO WIJT

Het is toch fantastisch als je zo'n plaatje van vroeger ziet... kinderen hebben de klompen gezet bij het fornuis en hebben die gevuld met stro voor het paard. En dan maar wachten tot het morgen werd en de kadootjes klaar lagen. Hier hebben ze ook gedacht: "hoegrôter de klomp, hoe grôter de kuddootjes".

RUKKLAME

Ik heb het altijd maar verschrikkelijke onzin gevonden, de reclame van rookartikelen werden verboden... vroeger sierde die borden de gevels van winkels en er stonden zelfs aparte stellages waar men tegen betaling grote posters kon ophangen. Bij de protestantse kerk stond er eentje, tussen slager Mikkers en van Eijk in en er hebben er nog wel meer gestaan. Die reclame mag niet meer om de jeugd niet het idee te geven om te beginnen met roken. Wat 'n lariekoek. Je gaat als tiener beginnen met roken "um dur bij te heure", als je niet rookte was je 'n watje. Ik rookte met m'n 12 al en ons moeder wist dat goed. Ik zeg niet dat het goed is, nee helemaal niet maar dat daarvoor de reckameborden moesten verdwijnen vinden wij echt grote onzin. Ik vond en zou het nu nog geweldig vinden dat die borden tegen de muren hingen. Op de foto de reclameborden bij Bekken in de Julianastraat, de plek waar ik honderden sigaretjes "los" heb gekocht. Reclame van koffie, sigaretten en shag. Prachtig en nostalgie. Zeven borden sierden de muren...

VURSCHILLE

Ik ga nog 'ns terug naar de meimaand... maar dan niet de meimaanden van nu maar toen ik 'n jaar of 12 tot 16 was, toen we in de meimand te voet naar Ommel gingen om de missen bij te wonen in de openlucht. Vanuit de Hemel liet we door de met sintels en slakken verharde Logtenstraat naar de Prins Bernhardstraat, Ommelseweg richting Ommel en dan gingen we ergens staan waar we het altaar 'n beetje konen zien. Nee makkelijk was dat niet of je moest heel vroeg gaan. Ik ging er eigenlijk naar toe om zo'n missiepater, met bruine kleding en sandalen aan, te horen preken over de missie, over zijn werk ij de hele landen met de negertjes waarvoor ik eerder altijd zilverpapier had gespaard. Die paters konden reuzemooi vertellen. Maar wat wel vervelend was... je moest drie kwartier blijven staan. Ja Peer maar op het voetbalveld moest je 1,5 uur blijven staan... ja klopt maar daar kon je op de buizen van de afzetting hangen of soms even voor de hekken gaan zitten... Nee dat was er in Ommel toen niet bij. Maar kijk 'ns naar het plaatje.. zo ging het later. De missen zijn wel in de open lucht maar niet meer in het park zelf. Langs de kerk hebben ze banken waar je kan zitten tijdens de dienst. Nee ik vind dat eigenlijk niks, die missen moeten in het parkje tussen de boven worden gedaan, in het Mariaoord. Maar ook hier... tijden veranderen...

ÔP DE BLÈÈK

Ik kan het me nog wel herinneren van vroeger... wij hadden in d'n Himmel 'n waslijn... gewoon 'n paar van die kromme houten dikke stokken, 'n soort van palen, in de grond en daar zat de wasdraad aan vast later werden het ijzeren paaltjes in de beton. Maar heel vroeger de houten palen, en we hadden ook in d'n hof 'n stukje grasveld maar dan moet ik wel heel ver terug. Ik weet ook nog wel dat ons moeder daar de was liet drogen. Dat grasveld noemde men de Bleek, op z'n Asten "de Blèèk", ik denk dat veel mensen dit woord nog wel kennen. Maar waarom ik dat hier nu schrijf heeft wel 'n reden want de meeste mensen, ook die van vroeger, die weten niet waarom men dat 'n blèèk noemden. Dat zal ik uitleggen want ik weet dat wel. Vroeger werd de witte was op 'n grasveld te drogen gelegd... dat was gewoon omdat men zei dat de was in de buitenlucht veel witter opdroogde. Kijk het is zo dat was zuurstof nodig heeft net als mensen, en die zuurstof is buiten wel het meest. Daarbij moest witte was altijd "bleken" en als de was binnen werd gedroogd dan bleef die gelig van kleur dus werd de was buiten op 'n grasveld in de zon gelegd en droogde de was mooi wit op, het kreeg 'n frisse geur en 'n mooie blake kleur. Dat proces noemde men dus "de was bleken" en was het dus was ter bleek neerleggen en daar komt het woord "bleek" van af, in dialeck dus wat wij altijd noemen: "Blèèk".....

NIE MER DOEW

Iedereen denkt wel graag terug aan vroeger, aan dingen die je vroeger deed en waar je nu om moet lachen omdat ze dom waren of niet goed bevielen bij jezelf maar vaak niet bij anderen. Ik ga even terug naar de sinterklaastijd thuis toen ik 'n jaar of zeven was. Dingen die ik nooit vergeet, echt niet. Ik had op mijn verlanglijstje met Sinterklaas, wat echt 'n grote lijst was, 'n revolver staan. Nee geen echte maar om buiten cowboytje en indiaantje te spelen. Dat deden we namelijk vaak en heel graag. Nu moesten wij altijd indiaan zijn want wij hadden geen revolver wat wij vroeger 'n schietgeweer noemde, en dus waren we indiaan en moesten onze pijl en boog zelf maken. Nu vroeg ik 'n revolver maar zoals zo vaak had ik die weer niet op 6 december, maar ik had wel iets geweldigs waar ik ook heel blij mee was... 'n waterpistool. Potverdorrie dat was geweldig... ik vulde die met water uit de put die we toen in de Hemel nog hadden achter het huis en schoot op iedereen maar vaak moest ik "rennen voor mijn leven" om het maar 'n beetje overdreven te zeggen. Maar er gebeurde iets veel ergers... Wij hadden nog geen gewone radio maar 'n ouderwets hoorn in de keuken staan en konden via 'n kastje tegen het kozijn maar twee zenders aan. Wat deed ik nu in 'n totale verstandsverbijstering? Ik schoot het waterpistolltje leeg in de hoorn van de luidspreker waar het geluid uit kwam en toen zag ons moeder dat... twee dagen heeft mijn linker oor pijn gedaan en mijn pistooltje? dat heb ik nooit meer terug gezien... dat was het stomste wat ik tot dan toe had gedaan.

UT PATTURNAAT

Ik zag op internet dit prachtige plaatje voorbij komen maar weet niet meer waar, wel stoorde ik me aan het onderschrift. Er stond: "de prachtige Astense kerk met ervoor de Pastorie". Ik dacht ja dat klopt, van hier uit gezien ligt de pastorie voor de kerk alleen is die hier zowat niet te zien want het gebouw wat je ziet is het Partonaat. Het gebouw was er vroeger voor diverse dingen en wij van het jongensgilde hielden er onze ouderavonden en uitvoeringen want iets anders was er toen niet. Hier was ook de eerste Ulo-school gevestigd voordat het gebouw aan de Kruiskensweg er kwam. De "keet" die je ziet hoort volgens mij bij de zusters die daar hun tuin hadden. Later is er het parochiehuis gekomen, dat was het groene houten gebouw dan verder naar links stond vlakbij het patronaat.

PLOEGMAKURSPARK

Wij woonden nog maar net in de Rozenstraat toen er ooit een of ander feest was in het park aan de Logtenstraat. Toen trad er Peter en zijn Rockets op, iets wat je nooit vergeet als 16 jarig manneke. Later is er 'n echt park gekomen met 'n prachtige vijver... hier zie je de aanleg er van. Het werd het burgemeester Ploegmakerspark, genoemd naar onze oud-burgemeester.

TIEJNERTOERE

Ik weet eigenlijk niet of ze nog wel bestaan, de Tienertourkaarten zoals die er vroeger waren, deze kaart is geldig van juni t/m augustus, de zomer/vakantiemaanden... het jaar dat ik getrouwd ben, 1971. Ik weet dat veel kinderen er gebruik van maakten want ze konden voor weinig geld door heel Nederland reizen. De tienertour was toen razend populair. Nee in mij jonge jaren was er zoiets niet, helaas want anders zou ik dat ook wel hebben gedaan.

ZÔ AAWT EN ZÔ SCHÔN

Potverdorrie wat blijven die oude plaatjes toch mooi... dit is het Plantsoen uit 1925, nu Koningsplein, alleen waren er toen de wandelpaden met het groen, nu de parkeerplaatsen met z'n keien. Het is 'n heel verschil met nu. Het grote gebouw links daar zie je 'n mast op staan en ik dacht al, er was toen toch nog geen televisie, maar toen was daar het Postkantoor nog. Het had te maken met Post, Telegraaf, Telefoon. PTT.

TÔNTJE MOAS PLEINTJE

Links onder de woning van d'n Brouwer, Jan Eijsbouts en in het midden waar vroeger kolenboer Jan Meulendijks woonde. Rechtsboven de witte "keet" waar de Boerenleenbank heeft gezeten, de Gemeente ook nog 'n tijdje en de scouting dacht ik. Alle huizen waren toen al afgebroken, vanaf boer Leo Kuijpers, de panden van van Baar, de boerderij van van den Boomen de kleine huisjes van Werts, van Bert hoefnagels, van Jan Loomans, Toon Maas en Jan Hikspoors... alles was verdwenen en bleef er 'n groene vlakte over waar vroeger verschillende evenementen werden gehouden tot dat er nieuwe woningen werden gebouwd...

SLAGTUR MIKKERS

Af en toe word ik aangenaam verrast met nieuwe oude plaatjes... hieronder dat van de kerkschuur/pastorie van Miranda Meeuwis gekregen en nu werd ik weer blij gemaakt door Isy Mikkers, de dochter van Leo Mikkers. Ze stuurde me deze foto van hun woonhuis/winkel van vroeger zoals ik het nog goed ken. Later werd het verbouwd... en kwam de kamer rechts bij de winkel en de ingang werd rechts op de hoek gemaakt. Leo had de slagerij vroeger overgenomen van zijn vader, Antonie Mikkers die er rond 1900 'n slagerij begon. Na Leo nam zijn zoon Paul het over en nog later de jongste zoon van Leo, Michel Mikkers. Links waar de poort is werd door de Mikkersen 'n automatiek gebouwd en later omgezet tot "frietzaak". Die is er lange tijd gebleven, ook de slagerij tot alles werd afgebroken voor 'n nieuw pand waar inmiddels Letters en Zo ook al verdwenen is. Prachtig plaatje met rechts nog net zichtbaar het huis van vrachtvervoerder van Eijck en de twee bekende reclameborden tussen de twee panden in.

SCHUURKERK

Vroeger woonde in dit huis de predikanten... Waarschijnlijk heeft predikant Meindert Niemeijer hier nog gewoond rond 1835. Vanaf 1838 is Hendrik Boot de man die er woonde en ook hij was predikant. In 1880 komt vanuit Oosterland weer een nieuwe predikant, Adrianus Kamerman. Vanaf 1881 wonen er geen predikanten in de woning, tot 1910 zijn er geen predikanten in Asten. Vanaf 1910 wonen de predikanten in de pastorie aan de toenmalige Molenstraat, nu de Burg. Wijnenstraat op de hoek waar nu expert is. Het huis wordt gesplitst en door de inmiddels Nederlands Hervormde gemeente aan derden verhuurd. In het huis komt wonen Petrus van den Eijnden van beroep leerlooier. Vanaf 1886 is de nieuwe bewoner de fabrieksarbeider Hendrikus. Later komt zijn dochter Johanna er wonen die getrouwd is met Dorus Janssen. Na wat wisselingen komt er rond 1917 Derk Jan Buunk wonen, hij is als tramconducteur en op veel plaatjes van de tramverbinding met Helmond te zien. Nadien heeft zoon Adriaan Buunk nog in het huis gewoond. Adriaan Buunk is rijksambtenaar. In 1961 is het huis verkocht aan Piet Faro. Nu is dochter Miranda de eigenaar en wordt alles opgeknapt... Ik las er dit ook nog over....

Oude pastorie; bezit aan de achterzijde muurankers die het jaartal 1751 vormen. Het huis is een van de weinige oude gebouwen die het dorp Asten nog bezit. Van deze pastorie naar de Nederlands Hervormde Kerk loopt een oude muur waarin in het begin van de 19e eeuw enkele ramen en een deur zijn dichtgemetseld. Deze muur vormt het laatste restant van de 18e eeuwse schuurkerk. De muur tussen de protestantse kerk en de oude pastorie herbergt in het uiterst rechtse gedeelte nog een deel van de voorgevel van de schuilkerk die hier in 1672 werd gebouwd door de katholieken. Een schuilkerk was niet toegestaan, meestal klein van afmetingen en de diensten waren er in het diepste geheim. Een schuurkerk was ruimer en hier werden diensten oogluikend toegestaan. In 1759 kregen de Astense katholieken toestemming om hier het gebouw te vernieuwen. Men bouwde nu een schuurkerk Onze Lieve Vrouw van Klein Linden. 't Grootste gedeelte van de muur van deze kerk staat er nog. In 1798 kochten de katholieken de kerk met pastorie op het Koningsplein terug. Vanaf 1800 werd na een verbouwing de kerk weer volop in gebruik genomen. De protestanten kwamen nu bijeen in de pastorie. Ze wilden graag de schuurkerk van de katholieken huren, maar hadden geen geld. Daarom, en ook omdat de dominee niet uit de pastorie aan de Kerkstraat wilde verkassen, werd de schuurkerk gesloopt in 1806. In 1807 verhuisde de dominee naar de pastorie aan de Lindestraat. Daar kerkten ook de protestanten tot in 1825 de huidige kerk werd gebouwd. In 1888 wordt het huis in verschillende delen verhuurd aan: Hendrik Mennen, ene Machielsen, weduwe Driessen en Marie van Eersel. Vanaf 1909 tot 1941 bewoond door Dirk Jan Buunk, van 1941 tot 1949 door zijn zoon Adriaan Buunk, van 1949 tot 1961 door Dirk van Rees en vanaf 1961 door Piet en Jannie Faro. Pastorie is van voor 1600. Uitgebreid in 1751, dit staat tussen de ramen. In de toekomst gebruiken als muziekzaal. Gebruiksrelatie met omgeving door muur verbonden met oude Rooms Katholieke kerkschuur en naast protestantse kerk. Bijzonder zijn de muurankers. Het huis kent een rijke historie en diende sinds 1751 als pastorie, dominees- en burgerwoning. Zo was het pand eerder in het bezit van de rooms-katholieke kerk, de protestantse kerk, de gemeente Asten en enkele burgerfamilies. De laatste in dat rijtje is de familie Faro, die het monument sinds 1961 in het bezit heeft. Sinds de zomer van 2016 heeft het huis onbedoeld een nieuwe uitstraling gekregen. Hagel boorde zich door het dak, en werd afgedekt met zeil. "Daarom liggen de lessen van de kruidenheksenopleiding voorlopig stil", zegt Miranda Faro. Ze werd in 2009 ingewijd tot heks en volgde daarna de opleiding Herboristen, een erkende en brede kruidenopleiding. Ze hoopt de lessen spoedig weer op te pakken. "Ik gebruik het huis al heel lang. Deelnemers leren een ouderwetse manier van kruidenmiddelen maken, zoals zalfjes en crèmes". Maar ook onderwerpen als pendelen, wichelen en runen leggen komen aan bod. Ik ken Miranda en die gaat er heel zeker iets moois van maken, in oude stijl.

TUNNEEL DUR KEINDUR

Vroeger was er niet veel voor de jeugd... geen bioscoop, geen tv of radio, geen disco etc. Er was niet veel voor de jeugd van toen maar men sloot zich vaak aan bij 'n vereniging en kwamen bij elkaar bij het oude patronaat of de oude school op het Koningsplein. Je kon toen bij de diverse koren, bij de harmonie maar ook bij de toneelvereniging. Deze foto is van de meisjesschool die toen nog bij de zusters was, in 1917 en ze speelde het stuk "Jeanne d'Arc", ik denk wel bekend bij iedereen. Er zijn wel namen bekend... achterste rij v.l.n.r.: met hoed Paula Mikkers, Toos Hoefnagels, Ger Mennen, Catrien Leenen, Jet Stevens en ? Hoefnagels. midden: Nella van Deursen, met kroon Mia de Louw, Betsy Wouters, Zus Mennen, Anna van Deursen als Jeanne d'Arc, Mia van Helden, met kroon Regine van Stekelenburg, Anna Cuppens en met hoed Stien van den Eijnden. Knielende: Zus Hamilton, Lies Janssen, Toos Verdijsseldonck en Celine de Vent... het zusje van juf Bernadine de Vent.

KÔPIEJERE

Tegenwoordig hebben we printers die kunnen copieren maar eerder moesten we naar de winkel om een kopie van iets te maken. Ik heb ooit 'n los kopieer apparaat gehad, best gemakkelijk ding. Nu heb ik 'n laserprinter die kan scannen op hoge resolutie en die maakt de prachtigste scans en niet met inkt maar met poeder. Vroeger hadden we, zoals wij dat noemden "kalkeerpapier", eigenlijk carbonpapier, daarmee kon je plaatjes overtrekken die je graag op 'n vel papier wilde hebben. Ik ben ooit op 'n markt geweest waar ze fles mverkochten met de een of andere goedje er in als daarmee kon je ook plaatjes overbrengen op 'n ander stuk papier. Hiernaast was 'n Amerikaanse uitvinding. Het was 'n kneedbaar goedje net als kouwgum en als je dat vast op 'n tekening drukte, bleef de inkt van het plaatje eraan hangen en met 'n behoorlijk stukje handigheid kon jet die op 'n ander vel leggen en aandrukken. Het vervelende was dat je dat nooit mooi recht kreeg. Ik heb het èèn keer gebruikt... toen liet ik hem liggen tot hij hard was geworden en weggegooid.

BOLLE MAKE

Ons moeder, dat weet ik nog, kocht vroeger altijd "strènge garre" waar ze truien van breide voor ons. Ik denk dat ze er wel honderd gebreid heeft... soms werden ook oude truien uitgetrokken en de "goeie stukken" gebruikt in 'n andere trui want anders had je weer helemaal dezelfde kleur. Zelf gebreide truien vond ik altijd veel warmer als truien die machinaal waren gebreid maar het betekende niet dat we nooit gekochte truien kochten. Toen ik klein was vroeg ons moeder wel 'ns om mee te helpen met het bollen maken van 'n streng garen... dat deed ze ook wel 'ns om 'n stoel heel maar meestal moesten wij even inspringen en we vonden dat geweldig om te doen. Op de foto zie je 'n meisje bezig met het ophouden van de streng waar haar moeder 'n bol van maakte want dat was veel gemakkelijker met het breien. Je moest met je armen wel wat meedraaien om het moeder wat makkelijker te maken. Ons moeder, trouwens de meeste moeders uit onze straat, kon goed breien en snel. Later toen ze alleen woonde haalde wij haar op om op zaterdagavond op ons Nancy te passen en als die in bed lag ging ze sokken voor mij breien... Ons Anneke heeft het van haar geleerd hoe je 'n hak goed en stevig kunt maken etc. Nu ons moeder er niet meer is breidt Annie mijn sokken want die draag ik het liefste, "eijge gebreijde zôk".

DUN ÔRLOG VURBIJ

De geallieerden maakte 'n einde aan de oorlog... eind 1944. Hier liggen soldaten op wacht voor gevaar in de Wilhelminastraat wat op dat moment de Torenstraat was want de Duits bezetters wilde geen namen van het koninklijkhuis hebben in Nederland. Dit is richting Turrup.

VURANDERINGE

Wanneer ik aan vroeger terug denk dan kun je jezelf dit gewoon niet voorstellen... onder ligt de Eikelaar... inb een van die huisjes woont mijn zusje Annemieke. In het midden de, wat wij jaren geleden de "kabouterhuisjes" noemde en dan kreeg je de Hemel... de weg naar Voordeldonk, hier van links naar rechts, die wij duizenden keren hebben gelopen... toen nog korenvelden etc... naar de Voordeldonkse school... aan de andere kant van de weg waar je naar Kruidenwijk daar gingen wij vroeger spelen in het stukje afgraving tussen de knollenvelden en de weilanden, "de Roôijenberg". En nu? Alles is volgebouwd, het mooie van vroeger, de weilanden vol paardebloemen en vergeetmenietjes zijn verdwenen, de korenvelden met de blauwe koenbloemen en de klaprozen zijn er niet meer... "Aaste rakt vôl".

OOIT ÔK DE BÔTTURFUBRIEK

Ik weet niet precies hoe het allemaal in elkaar zat met dit gebouw. Het stond in de Fabrieksstraat wat nu de Julianastraat is naast de villa van Bluijssene en aan de andere kant d'n Elephant. Rond 1842 wordt op bouwland door Antonie Bluijssen een huis gebouwd. Antonie Bluijssen is geboren te Asten op 13 sept. 1782 en hij is op 5mei 1811 getrouwd met Maria Coolen, en in 1851 valt dit huis bij erfdeling toe aan Wilhelmus, Johannes en Jan Bluijssen en wordt dit huis omgevormd tot blauwververij. Willem Bluijssen is als fabrikant op 10 okt. 1849 getrouwd met Anna Frencken, de dochter van de burgemeester van Asten. Het huis is daarna onderdeel van de fabriek van A. Bluijssen Zonen. Bij het faillissement van de firma Bluijssen Zonen is het huis, samen met het fabriekscomplex in handen gekomen van Gerard Sengers. Hij was boekhouder en was getrouwd met Maria ten Haaf, dochter van mister ten Haaf die hoofd van de school was. Gerard Sengers koopt later de failliete boedel van de firma Bluijssen Zonen over en sticht er het bedrijf Asten Creameries. Bij het faillissement van Asten Creameries in 1922 wordt het huis verkocht aan Johan Eijsbouts, geboren op 13 maart 1878 als zoon van Bonaventura Eijsbouts en Catharina Maria Krijnen. Hij is weduwnaar van Nella Sengers, Johan Eijsbouts hertrouwd met Anna van der Schoot. In 1911 neemt Johan de torenuurwerk fabriek van zijn vader over. Na het overlijden van Johan blijft zoon Max Eijsbouts, in het huis wonen. Max Eijsbouts was de vierde directeur van de Eijsbouts fabriek en maakt in 1972 het 100-jarige bestaan mee. Ook Koningin Juliana nam een kijkje in Asten en het bedrijf kreeg de titel "Koninklijke Eijsbouts". Het zijn niet alleen klokken, die door de 100-jarige worden gemaakt. Gelukkig niet, want daarin is volgens directeur Max Eijsbouts vier jaar geleden de klad gekomen, toen de kerkenbouw tot bijna nul werd gereduceerd. Een afdeling kunstgietwerk is toen aan het bedrijf toegevoegd om de 100 man personeel van voldoende arbeid te kunnen blijven voorzien. De foto is er eentje uit 1973. Later woonde hier nog Smeelen maar hoe dat in elkaar zit weet ik niet, wel weet ik dat het tentijde van Bluijssens en Sengers ooit 'n boterfabriek was.

AN DE BAR

Links is 'n foto van de vaste klanten aan de bar van cafe "de Sportvriend" van Cor Clevis op de Markt. Jullie kenne ze nog we... vanaf links, mijn broer Henk Welten, dan Tonny Kuijpers die op weg naar de finale van het WK in Duitsland verongelukt is, een van Astens beste spitsen van NWC 1, Peter Werts, Cor van Helmond, Theo van Oosterhout en de laatste weet ik zo niet. Ik ben deze maand 'n keertje in het cafe geweest van toen wat nu 'n eetcafe is en ik mocht 'n plaatje maken van de bar zoals die er nu uit ziet... Tja, zoals ik zo vaak zeg... tijden veranderen "ôk de kuffees"...

ONVURSTELBAAR

Als je vandaag zou zeggen dat je vlak bij de kerk in Asten nog korenmijtjes hebt zien staan dan zouden ze je meteen voor gek verklaren, maar vroeger was dat 'n normaal iets, 'n normaal gezicht want vroeger stonden er boerderijen met korenplakken en wijlanden gewoon midden in ons dorp... maar Asten werd groter... de gemeente Asten, bestaande uit Asten, Heusden en Ommel, had op 1 juli 2021 maar liefst 16.940 inwoners. in 1950 waren er dat nog niet de helft, 8.348 inwoners.

KOEIE HOEJE

Hier hoef ik niks bij te schrijven, alles staat al in dit artikeltje over koeien hoeden.. passen op de koeien zoals dat ook ging b.v. met de schapen. Is weer van "laang geleeje".

SPEULE

Vroeger toen ik nog op school zat was er altijd... 'n knikkertijd, kapdoltijd en noem maar op. Maar eigenlijk bestonden die tijden niet... het was gewoon als er iemand begon met kapdollen, dan begonnen de dag erna ook 'n stuk of vijf jongens met dat ding en binnen 'n week was de hele school aan het kapdollen, de jongens tenminste, de meisjes gingen dan pindollen. Als we vakantie hadden net als nu dan lagen we de hele dag op straat, in 't liender, in de bossen, op de rooienberg of op de plak bij van Goch en we bedachten altijd wel spelletjes om ons te vermaken. Dat was echt vakantie. Heel anders als nu... als ik buiten kijk? Nee ik zie nergens spelende kinderen en zelfs de speelterreintjes met wat klein speeltoestellen zijn leeg... kinderen zitten aan de pc, de laptop, mobieltje en de tablet om zich te vermaken... ze "eppen" met hun vriendjes maar blijven wel thuis zitten. Ze doen spelletjes op de laptop of de pc tegen hun vriendjes maar zitten we bij moeder thuis. Wij vermaakten ons beter vind ik maar goed... de kinderen van nu vermaken zich beter als wij vroeger, tenminste, dat zeggen ze. Nou ja, "ust zal wel"... Als ik ze dit plaatje zou laten zien weten ze echt niet waar ik het over heb... nou ja... ze doen maar. Wij hadden vroeger lol, "dè is heel zeker"...

DE AAW SCHOOL

Het blijft zo 'n prachtige school, de openbare school op het Koningsplein die werd gebouwd waar vroeger het kerkhof was achter de oude kerk. In 1958 afgebroken... het was toen allang geen school meer maar 'n parochiehuis en later 'n naaiatelier. Prachtig vind ik de waterpomp die er stond... hier links op het plaatje in het rondje.

PIET VUN ÈÈK

We gaan terug naar 1985... ooit was hier gewoon cafe Piet van Eijk. We weten allemaal dat het is uitgegroeid naar 'n geweldig zalencomplex... "de Pandoer". Maar dit plaatje is op dit moment wel 36 jaar geleden... jaja van Eijk is er allang... maar ik hoorde dat straks alles plat gaat, ook aan de achterkant... iets wat tegenwoordig overal gebeurd.. er komen Appartementen... de rage van tegenwoordig voor mensen met geld. Tja, zo gaat dat. Ook de oude Blokker gaat pla voor appartementen. Zo zal het straks met Anneke de Bruijn d'r plekje ook wel gaan.

DE GRAAZ VAN VUN HOEK

Ik zet hier wel bij "de garage van van Hoek" maar kijk ook hoe prachtig de kerk er bij staat. Rechts dus garage van Hoiek en vroeger woonde hier dokter Verhoeven. Zoals je ziet mocht dat toen nog... berzinepompen in de kom van ons dorp. Tegenwoordig krijg je daar geen vergunning meer voor volgens mij. De meeste pompen zijn al verdwenen, van Hoek, Bukkems, de Wit om er maar wat te noemen.

BILDE VUR DE DURRE

Ik ga weer zo'n 65 jaar terug, tenminste in mijn gedachten want het was er al veel langen. De Sacramentsprocessie die we moesten lopen door diverse straat in Asten en eindigde op 'n bepaalde plek waar 'n Heilige Mis werd opgedragen. Ik vond het altijd verschrikkelijk en 'n heel gedoe. Het mooie eraan was dat veel mensen langs de te lopen route beelden, bloemen en kaarsen buiten hadden staan waar je naar kon kijken. Een keer vond ik het nog wel om te doen, toen had ik zelf 'n mand met bloemen, geplukt tussen de korenvelden, korenbloemen en klaproosjes. Die moesten we op het Koningsplein bij de beeldengreop zetten... daar was het 'n grote bloemenzee... Voor de verdere rest had ik er 'n "gloejenden hekel an"...

PLATJE VAN DUN TRICO VAN BOVE

Deze foto heb ik sinds kort, had ik nog nooit gezien. De witte gebouwen zijn van "dun Trico", het tricotage fabriek in Asten aan de Kerkstraat. Links ernaast het woonhuis van de directeur Verkouteren. Rechts naast de schoorsteen de huizen van "dun Bult", de Sint Jozefstraaten en het Plein. Linksboven o.a. de gebouwen van Cuppens houtbewerking.

UN SCHÔN WINKULTJE

De jeugd kan er nooit binnen zijn geweest want toen was de winkel al verdwenen en nu ook afgebroken, ik heb het over het winkeltje van Anneke de Bruijn op het Koningsplein. Als je binnen kwam en rond keek dan kon je dit ook tegen komen. Peter van Schalen maakte er ooit deze foto van... het was er best 'n rommeltje maar als je vroeg wat je zocht kon Anneke meteen zeggen waar je moest kijken.

DE KASSE VAN BAKKUR

Wanneer je rond fiets in het buitengebied van ons mooie Asten dan zie je vaak de immens grote glazen gebouwen staan waar in de avond 'n zee van licht verschijnt en mensen overdag in staan werken. "In Staan" werken ja maar dat was vroeger wel iets anders. Als je de ingang van het voetbalveld op de Heesakkerweg voorbij was dan kreeg je rechts de groenteplakken van Bakker liggen en je zag er altijd wel iemand bezig. Ze hadden er ook kassen alleen waren die laag bij de grond... als je er in moest werken dan moest je volgens mij het glas omhoog duwen om je werk in de kas te doen... tijden veranderen... nostalgische foto's blijven er ons gelukkig nog aan herinneren.

TIKKENING VAN DE NOODKERRIK

In Ommel werd aan het eind van de oorlog de kerk behoorlijk vernield... toch heb ik horen zeggen dat die nog wel opgeknapt had kunnen worden maar de pastoor had graag 'n nieuwe kerk. In de tussentijd werd er 'n noodkerk gebouwd... het boerebondsgebouw vlak bij de molen werd geschikt gevonden en dit is de bouwtekening die werd ingediend. Maar dat keurde men niet goed, te duur vond men als noodkerk. Waar de rode kruisen doorheen staan was 'n torentje met 'n klok, dat werd veranderd en ook de ingang werd verlegd. De rest is wel zo gebouwd als op de tekening... later werd het 'n woonhuis... mijn vrouw heeft er nog 'n paar jaar poetswerk verricht bij de eigenaars die in druk bedrijf hadden. Op dit moment is het 'n leuke "Bed & Breakfast"...

DUN E3 GÌ OPEN

De grote weg van Eindhoven naar venlo was klaar en werd geopend... het was 'n heel gedoe toe met heel wat genodigden. Hier zie je de zuilen die aan gaven dat een kant naar Brabant ging en de anderen kant naar Limburg. Er werd 'n slagboom geplaatst en toen die omhoog ging was de weg vrij. Voor die tijd was er al 'n heel stuk weg klaar maar in 1970 was het zover... "we kônne vort vieja dun E3 van Eindhoven noa Venlo"....

ZOKKE STOPPE

Twee plaatjes die me weer aan vroeger terug denken, iets wat nu niet meer bestaat. Weet je nog dat vroeger meisjes en vrouwen nylons droegen? En vaak schoot daat door onvoorzichtigheid 'n ladder in, die opgehaald moest worden... iets wat je zelf niet kon. Maar als die ladder b.v. niet tot onderaan de voet was door gelopen dan smeerde ze daar 'n beetje nagellak op... dat zorgde ervoor dat de ladden "nie wijter kon". Maar gaten in 'n sok, die werden door moeder vakkundig zelf gestopt. Het kistje met diverse kleuren garen werd voor de dag gehaald en moeder ging aan de slag. Ze koos het garen van scheepjeswol, dat het meest leek op de kleur van de sok en daarmee werd 'n nieuw stukje sok gemaakt. Vaak gebruikte men daar 'n soort houte klosje voor waar de sok overheen werd getrokken en die het gat liet zien wat opgevuld moest worden.. Ons moeder gebruikte dat niet, die had geen houte klosje maar gebruikte er gewoon de rug van haar hand voor. Ik zie ze nog zitten aan tafel, bezig met "zokke stoppe"....

AAW AASTE

Al "ut aaw" dat gaat weg.... we moeten vernieuwen en ook de dingen waar we zo aan gehecht waren smelden in ons dorp als sneeuw voor de zon. Hier rechts zie je de slagerij van Soeren... later werd het afgebroken voor 'n nieuw pand en jarenlang was daar slagerij Poell. Nu is het geen winkel meer. Daar achter de Spar winkel van Hub Eijsbouts, Hub de Spar in de volksmond. Allang verdwenen... op de hoek van de straat lag het pand waar vroeger ooit 'n alcoholvrij lokaal was gevestigd... bij de deur die je ziet woonde familie Cortenbach. Het hoekje om in het zelfde pand de "Bieb". Het voorste stuk van Bartholomeus is ook weg... plaats moeten maken voor appartementen... geld is voornamer geworden tegenwoordig...

KLOKKE VURZETTE

In 1945 was er ook al 'n soort zomer- en wintertijd. Nee het is niet uit Asten maar die regel zal wel overal hebben gegolden. Hier werd de klok 'n uur vooruit gezet maar de uitleg is wel heel bizonder vind ik... De ingang was 2 april, ik denk dat ze dat deden omdat 1 april misschien verwarring bracht en als "grap" werd bedoeld. Zou kunnen toch?

AASTE VAN IRDUR

Een beeld van Asten toen het nog anders was. Je ziet nog op het Koningsplein ons Bartholomeus... maar je ziet ook het grote groene grasveld, toen was er nog niks en nu staat er het verzorgingshuis de Lisse.

BEKANT KLOAR

Het vorderde gestaag in 1974... de molen die later de naam "Oostenwind" kreeg, werd hij opnieuw opgebouwd en op 'n heuveltje geplaatst. Nadat de molen in 1962 geheel gerestaureerd was, werd hij in 1970 door een felle brand zwaar beschadigd. In 1974 maaktre men deze foto's van het werk aan de molen. In 2006 had de Molen nog geen naam maar werd in diverse oude geschriften "den ouwen molen" of "den alder molen" genoemd.

DUN IRSTEN TAKSIE

De postkoets stond te wachten bij de vertrekplaats vanuit Asten naar Deurne en was hier gekomen vanaf Sluis Elf. Het was eigenlijk ons eerste taxibedrijf. Toen was dat nog met de koets met 'n paardje ervoor en stond hier bij de stalhouderij bij hotel Gitzels in ons mooie Asten. Links naast het hotel, hier net niet zichtbaar waren de stallen voor de paardjes en de opslag van de koetsen.

VURDONSCHOT

Ik heb bezoek gehad van Karel Verdonschot... voor de echte Astenaren: "de zoon van Mietje Mennen", de zoon Huub en Miet Verdonschot - van Heugten. We hebben 'n hele tijd zitten buurten en veelal over vroeger "want dè doen wij gèèr". Karel is inmiddels 84 en ik bijna 76 dus we weten veel van oud Asten. Ik kreeg ook 'n prachtig boek geschreven door Karel en daar ben ik geweldig blij mee... ik mocht ook gebruik maken van de mooie foto's die erin staan en eentje is deze van de winkel van de Verdonschotten toen nog in de Julianastraat. Wilhelmus Mennen woont hier samen met zijn echtgenote Johanna van Heugten en ook hun nichtje Maria van Heugten woont hier op adres Julianastraat 13. Het nichtje Maria (Mietje) is opgevoed door de zus van haar moeder Johanna omdat de moeder van Mietje heel vroeg is overleden. Ze verkopen hier stoffen, garen, knopen etc... Later kwam hier de winkel van koster Verspeek. En zo is het gekomen... later hierover meer.

IN DE PRIKSTOEL

Als je het leest denk je misschien dat ik het ga hebben over 'n stoel die gaat prikken maar nee hoor, het is gewoon dialect voor Preekstoel, de ruimte waar èèn persoon kon staan en vanwaar hij, de pastoor, de kapelaan of de deken het geloof verkondigde. Asten heeft echt 'n prachtige preekstoel... Die werd gemaakt in het Belgische Mechelen in 1830 en de beeldengroep stelt de bekering van Sint Paulus voor. Ik vond het als kind maar 'n raar ding want onder de preekstoel stonden beelden en iemand werd er van z'n paard gestoten of zoiets. Het is wel prachtig houtsnijwerk, dat heel zeker.

SCHRUWWE

"Wa hebbe we wa afgejankt toen we klèèn ware". Grote doen dat nu nog regelmatig maar jongen kinderen huilen vaak... wij ook hoor... toen ik klein was en ik mocht iets niet of ik kreeg iets niet dan was het janke geblazen... Vaak deden wij dat maar zoetjes en zachtjes en dan zei ons moeder "jongu, zit nie te simpe want ut is zô errig nie". En vaak was dat ook zo.. "we jankte um unne niks"... Veel speelgoed kregen wij niet als kind dat heb ik al vaker verteld maar dat was bij de meeste gezinnen zo vroeger, en dan vooral bij de grote gezinnen. Maar waar ik 'n hekel aan had dat was in de tijd van het knikkeren. Want wat hadden wij thuis? Precies, knikkers gemaakt van klei maar op school mocht je daat niet mee mee doen, je hoorde er niet bij. De enen knikker was nog kleiner als de andere en ze waren niet eens helemaal rond. Maar daar had ik wat op gevonden... ik gaf de 20 knikkers van klei als onderpand aan mijn vriendje. die haalde thuis wat knikkers weg uit de zak van z'n zusje die erg goed was in knikkeren, die won altijd en die knikkerzak raakte maar voller en voller. Die paar knikkers die weg waren merkte ze niet eens. Ik mocht die knikkers gebruiken en ik deed altijd tegen jongens die het nog slechter konden als ik... mijn 5 geleende knikkers waren er in 'n week tijd als 12 geworden... ik gaf de 5 knikkers terug en had er zeven over... ik zei tegen mijn kameraadje... je mag die kleiknikkers wel houden want ik hoef die snertdingen niet meer. Maar ja.... hoogmoed wordt gestraft. Na 'n paar weken verloor ik... ik verloor alles en nu was ik de glazen knikkers kwijt maar ook die van klei. Dat bedoel ik nu... dan is het wel janken. Wanneer dat "schruwwe" is gestopt weet ik niet meer maar "ut hì wel un tijdje geduurd"... ons moeder zei: "wa bèèndege tog unne simpur"...

DANSE

Ik mag er graag aan terug denken... de tijd dat ik zelf nog geen muziek maakte maar gewoon op zondag ging dansen... nee verder als Thoams Zegers kwam ik niet want ik wilde op zondag lekker veel drinken, misschien 'n keertje met 'n meisje dansen maar verder geen poespas... en als het niet echt gezellig was dan konden we te voet naar "de Vossenhoek" lopen. Lekker makkelijk en 's avonds na afloop gewoon snel te voet naar huis. Zo heb ik Annie ook leren kennen, nu 55 jaar geleden. Toen speelde er bandjes zoals Willy Ferrari & the Rollers... John Lamers & Cees and the Skyliners en de Eindhovense band Clovis met zang van de Landra Zusjes. Fantastisch mooie tijden... de bar was in 'n soort nis en niet breder als 3 meter en daarvoor stonden wij... de tieners die graag wat biertjes dronken. Maar het was fantastisch om er te vertoeven. Volgens mij was de entree toen 2,50 gulden, 'n biertje nog geen gulden. Dansen daar kon ik echt geen snars van maar als het later op de avond was dan kon ik best goed dansen, met drank op, als het druk was op de vloer... en de meisjes met hun hoofden tegen de schouders van de jongens aanhingen op de tonen van La comparsa... Later ging ik zelf muziek maken, altijd mijn grote wens geweest en als we speelden in de zaal, later op de avond gingen de lichter zwakker branden en wij speelden La Comparsa, dan dacht ik vaak terug aan de tijd dat ik naar de Kroon ging... sterker nog... Wij speelden met the Secrets vaak bij Thomas Zegers en later ook bij Lies en Tony Smeelen... we speelde natuurlijk later op de avond weer... La Comparsa... lichten waren nog maar net aan... muisstil op de vloer... en je hoorde de schoenen zachtjes over de houten vloer schuifelen... Jaja, dat was het... geen dansen maar schuifelen... wat wij vroeger noemde... "het op een-tegel dansen"... geweldige tijden... Maar ja, ook dat is verleden tijd.

PAP

Nee ik bedoel niet vader ofzo maar gewoon pap om op te eten en dan niet de pap van nu maar de pap van vroeger. Nu noemt men het vla... heel raar want vla noemen wijn vlaai en dat bakt de bakker. Nu hebben ze chocolade, vanille, dubbel en noem maar op... tientallen soorten. Op dit moment eet ik elke dag magere yoghurt, ook al zo'n raar woord. Nu hebben ze gewone yoghurt, half volle en magere yoghurt en dan nog yoghurt met smaakjes. Als je langs 'n rek loopt weet je gewoon niet meer wat je moet pakken. Even terug naar de tijd dat Toon van der Steen bij ons langs kwam met melk... losse melk dus... uit de grote container die op zijn karretje stond. Van die melk maakte ons moeder zelf rijstepap. Lekker Peer? Nou... ik vond het niet echt vies of smerig... maar lekker? Nee dat niet... maar soms kreeg jer er 'n beetje stroop in, dan smaakte het wel beter maar echt lekker.... nee... "dè nie". Maar laten we doorgaan met andere pap. Toon van der Steen had kleine flesjes chocolade pap en als er iemand ziek was bij ons van de schoolgaande kinderen bij ons thuis, dan kregen we het derde deel van zo'n flesje... daar alleen al voor wilde je af en toe wel ziek zijn. We mochten dan onder langs de keuken waar de slaapkamer van onze ouders was, in hun grote bed en werden we verwend door ons moeder. Maar we hadden nog andere pap... "Môlluk", nu heet dat Gortepap dacht ik... zuur smakende zooi met van die dikke gorten erin... het rare was... die gorten waren vies maar het "dunne spul" waar ze in zaten vond ik heerlijk.. ik hou van zuur vandaar dat ik yoghurt ook lekker vind. Maar ik hoorde ook wel van kinderen op school die kregen broodpap, lammetjespap, havermoutpap en griesmeelpap en als die er nu aan terug denken krijgen ze de kriebels nog van de geur, de smaak en hoe de pap er uit zag. Van de pap van Toon van der Steen vind ik griesmeelpap weer wel lekker en die vonden ze bij ons thuis niet lekker.... plakrommel in je mond zeiden ze dan. Wat wij wel kregen is eigengemaakte beschuitenpap... die was lekker vond ik als er veel suiker in zat... maar ja, ik hou nu eenmaal van zoet. Toen, later en nu nog... nee suiker gebruik ik weinig maar drie zoetjes in de koffie en twee dikke scheppen zoetstof in de yoghurt? Heerlijk... Op de foto zie je griesmeelpap.... gatverdarrie... smerige zooi... daar kunnen ze wel honderd hartje in maken dan is het nog niet lekker.

DE NEIJ EN DE AAW

Het kreeg vroeger veel bekijks, de bouw van de nieuwe kerk en dat zal wel rond 1897 zijn geweest. Op de achtergrond de oude kerk die na het in gebruiknemen van de nieuwe kerk werd afgebroken en daar verscheen toen het Plantsoen... nu het Koningsplein.

DE SCHIRRE-SLIEP

Zo'n scharenslijper herinner ik me nog goed dat hij in d'n Himmel kwam. Maar die bij ons kwam toen was echt 'n opdringerig figuur... ik vergeet dat nooit toen hij tegen mijn moeder zei... "de wijve hier in Asten wille allus zôwa vur niks hebbe", toen m'n moeder zei dat ze geen scharen en messen liet slijpen omdat ze het veel te duur vond. Rara vent die sliep. Diue man weet toch helemaal niet wat wij thuis te verteren hadden... domme Dokus. Ook hij moest met z'n voet de slijpsteen in beweging zetten en laten draaien.

DÈKE VUN HAWT

Deken van Hout zit hier rechts, maar hij was toen al geen deken meer dat was links deken van Pelt. Waarom die hier waren? Het was bij de opening van de school in de Bloemenwijk, de school naar de oud deken vernoemd, de "Deken van Houtschool". In september 1966 start de school met 6 klassen en totaal 181 leerlingen. Maar toen kwam de Sterrenwijk en werd de school al heel snel te klein. Acht jaar later in 1974 werd de school uitgebreid met acht lokalen. Voordat het zover was maakte men gebruik van noodvoorzieningen... soms denk ik, hebben ze daar nooit eerder aangedacht als je zoveel huizen gaat bouwen in 'n nieuwe wijk dat je dan ook veel leerlingen krijgt... Het aantal leerlingen was door de jaren heen: 1966 - 181, in 1970 - 273, in 1975 - 398, in 1980 - 397, in 1985 - 359 en in 1990 - 306 lagere school leerlingen. Toen liep het langzaam terug... in 1995 - 225 en in 2000 nog maar 181. Nu is de school allang weer afgebroken en staat er 'n nieuwe school, geweldig... "het Talent". Basisschool Het Talent profiteert optimaal van het relatief nieuwe gebouw dat ruim vier jaar geleden werd geopend. In het schooljaar 2018-2019 werd zelfs een wachtlijst gehanteerd, hetzelfde geldt voor de kinderopvang in het pand aan de Asterstraat. Het maximaal aantal kinderen in de opvang is al verhoogd van veertig naar zestig, de limiet. De school is succesvol, Het Talent zit op dit moment vol. Zozo, krijgen we er weer 'n hele hoop slimmerikken bij. Op de foto de "hoogwaardigheidsbekleders"... poeh, lang woord.

FRANS JANSSEN TAKSIES

Frans Janssen op de Heesakkerweg, langs de ventweg, had niet alleen 'n garagebedrijf maar ook 'n taxibedrijf en daarbij reedt hij ook nog op de ziekenwagen... hij had het ziekenvervoer in ons dorp wat later naar Pietje Linden ging. Prachtige "dikke" auto's met Frans hier in het midden voor zijn garage. De andere ken ik niet.

UT PLANTSOEN

Ik kan me niet voorstellen dat er èèn Astenaar is die het Koningsplein van nu mooier vindt als dit plaatje vol nostalgie uit vervlogen tijden. Prachtig toch die mooie perkjes en de beeldenpartij. Met ons bejaardenhuis Bartholomeus waar zoveel mensen hun laatste levensjaren hebben mogen doorbrengen.

ALLUS WAAR ANDURS

Het is toch heerlijk om terug te denken aan vroeger tijd... Er bestaan veel dingen hierover die men zei... "vruugur waar allus bitter" en "die goeien aawe tijd". Dat vind ik wel wat overdreven want als ik ga kijken naar onze familie... Mijn vader werkte bij Sjang "Koek" Hoefnagels en moest 's morgen voor dag en dauw op om de ovens aan te stoken. Daat moest hij om half zes voor opstaan, dan moest hij de hele dag hard werken... zo'n 60 uur in de week en in de vrije tijd moest hij zorgen voor de groente op de plak achter het huis. Die vond het heerlijk om op zondag lekker in de "ligstoel" wat te luieren, uitrusten van zes dagen hard werken. Nee vroeger was het gezelliger met die grote families... "mì zun alle same an de tofful um te ète". Kijk het plaatje, ook wij hebben dit meegemaakt. Wij hadden in 1958 nog geen televisie, bij Graard Verdeuzeldonk, achteraan in d'n Himmel, hadden ze dat wel en mochten wij op woensdagmiddag als "Himmelse keinder" tv kijken. Dappere Dodo en Zwiebertje dat waren Onze programma's. En voor die tijd Peer? Nou wij hadden thuis 'n radio heel vroeger, zo'n ouderwetse hoorn en daar zaten 2 radiozenders op en toen luisterde wij op woensdagmiddag bij slecht weer als we niet buiten konden naar programma's die toen op de radio waren voor kinderen. Mijn lievelingsprogramma op de radio was Paulus de Boskabouter... later werd die ook op tv uitgezonden maar toen was ik inmiddels al 22 jaar... "dan heddege vort aandur dinger te doew"... hahahhaha toch?

VURLEGGE

Ik heb al vaker aangegeven dat ik "tegen" al die veranderingen ben van wat ooit ons mooie Asten was. Kijk hier de verlegging van de weg... vroeger kon je door de Prins Bernhardstraat gewoon vaar Turrup rijden en rechts, de mensen die van de Lindestraat afkwamen moesten je voorrang verlenen... Toen werd het veranderd, ik denk door mensen die achter hun bureuatje wat zitten te tekenen en koffie te drinken want het werd veranderd en meteen een van de gevaarlijkste kruisingen in ons dorp. Nu hebben ze het zo gemaakt dat je vanaf de Ommelseweg niet meer in de Prins Bernhardstraat mag komen. Ik weet af en toe gewoon niet meer waar ik overal wel en niet door mag. Moet ik eerlijk mijn mening geven? Oke... waardeloos, waardeloos en nog 'ns waardeloos...

PURSIEZUN TIJD

Wie van vroeger weet het niet meer... iedereen toch. Even 002 bellen om precies te weten hoe laat het was. Ik denk dat iedere Nederlander dat vroeger zeker wel ooit gedaan heeft. De "Stem" achter nummer 002 van de telefonische tijdmelding was stemactrice Willy Brill. Zij was decennialang de stem die bellers hoorden als ze 002 belden voor de exacte tijd. Wie vroeger het nummer 002 draaide of intoetste, hoorde Brill zeggen: "Bij de volgende toon is het..." Daarna noemde zij het uur, het aantal minuten en het aantal seconden. Brill was 25 jaar de stem van deze telefonische dienst. In 1992 werd ze vervangen door oud-nieuwslezeres Joke van Diessen. De telefonische tijdmelding was tientallen jaren het op een na meest gekozen telefoonnummer. Zo'n 60 miljoen mensen per jaar belden om de tijd te weten. Alleen het nummer voor inlichtingen, 008, werd vaker gebeld: 68 miljoen keer per jaar. De telefonische tijdmelding bestaat nog steeds. Tegenwoordig is het nummer 0900-8002. Het nummer wordt nog steeds ruim 200.000 keer per jaar gebeld, met een duidelijke piek in maart en oktober. In deze maanden gaat de zomer- of wintertijd in en dan bellen zo'n 31.000 mensen. Nee ik bel er nooit meer naar toe.... de comp[uter geeft de goeie tijd bij ons altijd aan.

WA WAAR UT HENDIG

Wat hebben wij, de ouderen, er goeie herinneringen aan... de automatiek van Hoes. Frietzaken hadden we vroeger niet, je kon alleen 'n frietje kopen bij Jan van Hoek aan de "kroam" die op de Markt stond, maar dat alleen op zaterdag en zondag. Door de week was er niks. Daar kwam verandering in toen op de Markt het cafe van Bakens over ging naar Jos Goyaarts en die in het rechterdeel van dat pand 'n friture begon. Later ook Marcel van Baar in het pand van zijn vader, de oude Centrawinkel en er volgden er meer. Maar je kon wel 'n kroketje of knakworstje etc trekken bij de automatiek van Jan van Hoek in de Emmastraat die de viswinkel weg deed en er 'n open ruimte creeerde waar je binnen iets uit de automaat kon trekken. Bij de Centrawinkel hadden ze ook al 'n automaat hangen waar je slaatjes, worstebroodjes en snacks uit de muur kon trekken. Maar bij Jan Hoes hadden ze 'n rote ruimte vrijgemaakt waar je in 'n halletje niet alleen snacks kon trekken maar ook rollen snoep, toffeeblokken en sigaretten. Hier zie je daarvan nog 'n afbeelding... Tussen de automaten was 'n loketje waar je kon bellen om geld te wisselen. Ik ben er vaak genoeg geweest. Zelfs toen we al jaren getrouwd waren, ons Nancy naar de lagere school ging, haalde ik er 's middags "wa werrums vur bij dun bôtteram"... heerlijk.

WA WAAR UT VRUUGUR TOCH SCHÔN

Mijn liedje van "wa waar ut vruugur schôn" is inmiddels meer als 66.000 keer bekenen op youtube. Nu moeten ze nooit bij mij af komen en zeggen dat vroeger alles beter was want dat is helemaal niet vind ik. Want de dingen van vroeger waren niet echt hgeel goed... kijk maar 'ns naar de was doen... uren schrobben over 'n wasbord.... de was koken en in 'n houten machine wassen was 'n hele vooruitgang maar 'n centrifuge was er niet dus moesten ze door de wringer. Ik noem maar wat.... en neem ook 'ns koken op het fornuis of de kachel... dat zijn dingen die ik zelfs nog heb meegemaakt en ik ben met m'n 75 niet echt oud. Maar vroeger was het wel mooier... vroeger kon je nog 'n touwtje aan de deur hangen... speciaal voor de kinderen als die naar binnen wilden... vroeger hingen er bij de winkels automaten... als je die dingen nu nog zou doen geef ik ze geen twee dagen. Hier heb ik nog 'n plaatje dat is gemaakt toen ik nog niet geboren was... de kerk van Ommel en rochom nog boerderijen en vooral de koren en tarwe velden... Ook dat is bij de verledentijd gaan behooren... maar toch: "wa waar ut vruugur toch schôn"....

WÈRRIK VAN VRUUGUR

Wie dit vroeger in Asten deed weet ik niet, maar het beroep is door de veranderingen van de tijd uitgestorven. Verlichting aansteken? Vroeger hadden we lichtknopjes... die moest je nog draaien om thuis het licht aan te krijgen. Het waren van die zwarte draaiknopjes... in de Rozenstraat werden het al tuimelschakelaars, van die kleintjes en tegenwoordig hebben we brede schakelaars... We zijn al zover dat we dimmers hebben... intussen hebben we "let-vurleechting" en we kunnen de verlichting zelfs via de mobiel regelen. De buitenverlichting in de straat gaat automatisch aan en uit. Vroeger ging dat anders... Amsterdam begon in 1669 met het aanbrengen van straatverlichting. In 1663 werd een olielamp ontwikkeld waarvan het gesloten reservoir niet overliep door de warm wordende olie. Na een jaar waren daar al 1800 lantaarns geplaatst of opgehangen. Straatlantaarns waren in deze tijd gemaakt van eikenhout. In de achttiende eeuw werden straatlantaarns gemaakt van gietijzer. Aan het eind van de 18e eeuw werkte men aan een lamp die op gas kon branden in plaats van petroleum, wat tot dan toe naast kaarsen de belangrijkste vorm van verlichting was. Met de komst van elektriciteit konden meerdere straatlantaarns tegelijk worden bediend. Later gingen veel steden over op tijdschakelaars, per wijk gingen de lichten automatisch aan of uit. De eerste Nederlandse plaats met elektrische straatverlichting was in 1886 Nijmegen. Begin twintigste eeuw verving de gloeilamp de gaslamp. Na de Tweede Wereldoorlog werden straatlantaarns gemaakt van staal en aluminium. Sinds 2005 is led-verlichting voor de openbare ruimte bezig aan een opmars. In 2016 was de gemeente Huizen de eerste gemeente in Nederland waar alle openbare verlichting door led-verlichting was vervangen. Led-verlichting biedt diverse voordelen ten opzichte van natriumlampen: de levensduur is met 50 000 uur langer, het rendement is hoger, de kleurherkenning is beter en in veel gevallen is er geen sprake van strooilicht. Ook is led-licht de eerste straatverlichting die flexibel, afhankelijk van de omstandigheden, gedimd kan worden. Sinds 2010 wordt straatverlichting vaak ingeschakeld op basis van daglicht: bij het invallen van de schemering of bij slecht zicht gaan de lichten aan en als er weer voldoende licht is worden de lampen gedoofd. Daarnaast is er dikwijls de mogelijkheid de verlichting te dimmen op bepaalde tijden, b.v. midden in de nacht, om energie te besparen. Op de foto zie je nog de mensen die vroeger 'n baan hadden als verlichtings-aansteker... geweldig om te zien.

GELD-ÔP-HALURS

Het waren vroeger vrijwilligers die geld op haalden voor de missie etc. Vaak waren dat vrouwen en meisjes uit 'n dorp die b.v. bij de vrouwenbond waren. Ik zag dit plaatje voorbij komen van de dames die dit vrijwillig deden in ons kerkdorp Heusden. Zelatrices met 'n moeilijk woord. Een zelatrice is een activiste of propagandiste die zoals gezegd meestal voortkwamen uit katholieke organisaties. Deze zelatrice zetten zich vrijwillig in voor 'n organisatie door het innen van contributies, het werven van leden en donateurs, en de persoon vervulde vaak de functie van contactadres, waar men zich bijvoorbeeld voor een activiteit kon aanmelden. De beloning van de zelateurs en zelatrices was geheel immaterieel van aard. In een publicatie uit het begin van de 20e eeuw werd dit al duidelijk gemaakt door deze geschreven woorden: Elken dag bidden al de bewoners van al onze kloosters, over heel de wereld verspreid, driemaal tot de Lieve Vrouwe van Jezus’ Heilig Hart, dat zij haar macht van voorspraak op Jezus’ Heilig Hart moge aanwenden om over U, de zelateurs en zelatricen, te doen neerdalen alle schatten van liefde en barmhartigheid, van licht en zaligheid. Nu moet ik zeggen dat vrouwen dat vroeger, zover ik weet, deden om met groepjes vrouwen gezellig bij elkaar te komen en rond te gaan zodat ze samen ook wat konden buurten en dan meteen op weg waren voor "ut goei doel". Op de foto de dames uit Heusden uit 1950. Voorste rij half liggend/zittend v.l.n.r.: Anneke Martens, Annie Sleutels en Tonia Vervoordeldonk. Zittende in het midden: Mevrouw Vorstermans, mevr. Huijs en Tonny Leenders. Staande links: Hanne van der Loo, boven: Sien van Heugten, Cato Leenders, Marietje van Gerwen, Drieka Hoefnagels - van Dam, Dina Vinken, Grarda Verrijt, Hanneke Hazen en Hanne van Eijk.

AASTE VURANDURD ELKEN DAG

Ons Asten veranderd met de dag.... soms moet ik diep nadenken als ik met de auto ergens in Asten naar toe ga op welke wijze ik daar kan komen... Neem b.v. de Mgr den Dubbeldenstraat, daar mag de van een kant niet meer in... Ook met de Prins Bernhardstraat is dat het geval en vroeger konden we van die straat uit rechtdoor naar Turrup, maar dat hebben de hoge heren allang veranderd. Als ik nu op het Koningsplein sta weet ik niet meer wat ik moet doen... eerder kon je door de Prins Bernhardstraat de Markt oprijden maar andersom is niet meer mogelijk. Dan kon je op de parkeerplaats komen maar ook dat is uit den boze... Van de Emmastraat naar de Markt, dat Marktplein dat alleen nog in tel is bij de gemeente voor de horeca, daar mag je al jaren vanuit de Emmastraat niet meer naar toe rijden en hoe het op de markt precies gaat weet ik ook niet... wel weet ik dat je vanaf het Koningsplein niet meer de marktstraat in mag rijden. Ik heb het korstgeleden toch gedaan want ik had er geen iedee van hoe ik van dat plein af moest en als ik dat niet had gedaan had ik er denk ik nu nog gestaan... hahahahaha beetje overdreven. Het gemeentehuis was ook te klein geworden... en daar is dit plaatje van, de huizen er achter werden afgebroken... en nu is het grote huis ook een keer zo groot geworden... Jaja, aller wordt verbouwd... Vurstandig? Wie zal het zeggen, ik vind het persoonlijk niks... jaja, ik weet het... "ik wor aawt en aaw mense haawe nie van vuruitgang"....

UT NOODKERRIKSKE

Ik heb 'n collage gemaakt van foto's van het noodkerkje van Ommel waar de meeste zo'n goeie herinneringen aan hebben. Ik was 'n jaar of 13 toen ik er met Jantje Kerstens 'n paar keer binnen ben geweest. We waren met de fiets naar Ommel gereden en we wilden wel 'ns zien hoe het noodkerkje er van binnen uit zag. Op de foto rechtsboven zoals het er vroeger uit zag en ook het plaatje linksboven is van toen het nog geen kerkje was maar het boerenbondsgebouw vlak bij de molen op de weg van Ommel naar Vlierden. Links onder toen het verbouwd was tot noodkerk en je ziet het nog beter op het plaatje rechtsonder. In het midden zoals het er nu bij staat... Op dit moment fungeert het mooie kerkje als "Bed-and-Breakfast" onder de naam "Ons Witte Kerkje"... heel toepasselijk.

WÈRRIKE BIJ DE VLISCO

Wanneer je alle mensen uit Asten bij elkaar zou zetten die ooit bij "de Vlisco" hadden gewerkt dan had je wel 'n voetbalveld vol... en als je gaat kijken hoeveel mensen die in d'n Himmel hebben gewoond en ook bij de Vlisco hebben gewerkt dan heb zeker ook wel 'n bus vol. Onze vader heeft er ook gewerkt nadat de firma de Drie Kronen, de koekfabriek van Sjang Hoefnagels "op de fles" was gegaan. Mijn vader moest overal rommel opruimen op diverse afdelingen. Hierboven 'n luchtopname van de Vlisco uit 1957, met hier vooraan het kanaal. De vlisco heeft voor veel mensen voor "de boterham" gezorgd. Ik weet dat Henk Slaats (20) er ooit is gehuldigd voor jarenlange inzet voor het bedrijf en ook Herman Bosch viel die eer te beurt.. Ik zie de mensen nog staan wachten bij de Centra van van Baar voor de deur, wachtende op de bus die hun op kwam halen. Toen mijn vader met pensioen was kreeg hij later nog ieder jaar 'n kerstpakket.

DUN TAPPURT

Aan deze man hebben wij goei herinneringen.. Harrieke van Hoek, de uitbater van het cafe naast de zijkant van het gemeentehuis aan de Marktstraat. Samen met zijn vrouw Marie had hij daar 'n cafe waar wij de bruiloften van ons Ellie en van ons Jo hebben gehouden. Harrie was getrouwd met de uit Meerlo afkomstige Marie van Helden op 3 november 1947. Onze bruiloften bij van Hoek waren er kort na elkaar, van ons Ellie op 4 januari 1961 en ons Jo op 18 januari 1962. Dat kwam omdat onze vader vroeger altijd na de laatste mis in de kerk bij Harrieke en Marie 'n borreltje ging pakken en ging jassen of rikken. We kennen allemaal wel de broers van Hoek... naast Harrieke was er Piet van garage van Hoek, Jan de groenteboer, vishandel en de man van de "frietkroam" en Toon die bij Eijsbouts werkte. Op de foto zie je Harrieke achter de tap in zijn cafe... en die tapkast stond in 'n soort nisje wat niet al te groot was en waar maar 'n paar mensen konden staan. Vroeger was er ook het mannenkoor gevestigd waar ook Harrieke lid van was. Toen het cafe werd afgebroken, samen met de panden van de Edah, de meubelwinkel en de winkel in tabaksartikelen van de van der Loo's gingen die naar het cafe van Jan van Hoek op de Markt. Harrieke was geboren in Asten op 8 februari 1905 en is overleden toen hij 83 jaar oud was op 2 juli 1988. Voor ons was Harrie "unne schône kastelein, unne schônnen tappur".

LÔTTEREIJ

Het was 'n loterij opgezet door de katholieken en ze gaven prachtige prijzen weg.... tenminste voor toen, Boot, Kachel, Stofzuiger etc. kijk zelf maar. De loterij was "Voor God"... landelijke actie. Nu geven ze miljoenen weg... onbegrijpelijk want waarom geef je b.v. bij de staatsloterij geen prijzen weg van 20.000 euro i.p.v. miljoenen... maar goed, er zijn mensen die nu eenmaal niet slimmer zijn en die zitten daar vaak aan het hoofd. Dit is dan wel 'n loterij uit 1946... Pasen 1946... 75 jaar geleden op dit moment. Nee ik weet het ook niet want ik was nog geen jaar oud.

ZANNIK PROAT

Iedereen die 'n beetje verstand heeft zal toch ook wel zien dat dit niet kan. 'n paashaas die 'n ei kan leggen. Kijk vroeger teon wij thuis ons mandje in de stal hebben gezet wisten we dat de paasvogel kwam. Die kon net als 'n kip eieren leggen en eieren horen nu eenmaal bij Pasen. Vroeger maakte men ons wijs dat met Pasen die Paasvogel kwam om eieren te brengen maar tegenwoordig proberen ze ons wijs te maken dat niet de paasvogel dat doet maar de paashaas. Nu weet ik, na al die jaren dat ik op deze aardbol rondloop dat hazen geen eieren kunnen leggen maar vogels wel. Of die gekleurde en chocolade eiren leggen laat ik in de midden en daar gaat het ook niet om... het gaat om wei er eieren legt en wie niet en wat men ons bijna verplicht om te geloven. Dit hierboven... beste mensen... "ditte akn dus hillemôl nie"....

UT HUIS VAN GEVE

Van de mgr den Dubbeldenstraat weet ik niet veel... ik weet dat er vroeger de Spar-winkel was en slagerij Soeren... natuurlijk het cafe van Bakens met de bioscoop er achter maar mensen ken ik er niet veel. Ik had dit plaatje nog en er stond bij te lezen dat het gebouw in het midden de boerderij van Geven was. Als iemand me er wat meer over kan vertellen hoor ik het graag. De boerderij is afgebroken en daar staat nu nieuwbouw, de huisjes links staan er nog altijd. Rechts weet ik helemaal niks van.

ÔPGEKNAPT KUSTEEL

Het is een van Astens bezienswaardigheden... Wanneer we even terug gaan in de tijd komen we ook uit bij dit. In 1811 was er nog sprake van een groot kasteel met dubbele grachten, een paardenstalling, schuur, bakhuis, duiventoren en een gepachte zitbank in de Gereformeerde Kerk te Asten, alsmede een windmolen te Asten en een watermolen te Vlierden, behoorden toen tot de inventaris van de heerlijkheid. Geleidelijk echter verviel het kasteel, doordat het steeds van eigenaar wisselde en doordat de eigenaren vaak afwezig waren. Tegen het einde van de 18e eeuw openbaarden zich de eerste verschijnselen. Vanaf 1892 werd het kasteel niet meer bewoond. Boeren kwamen stenen uit het kasteel slopen en zelfs een van de schouwen werd gestolen. De uiteindelijke eigenaar, Clemens Ernest Alexander baron van Hövell tot Westervlier en Wezeveld, besloot tot een restauratie. Hiervan het plaatje hier rechts, het zag er weer mooi uit, de foto is uit 1938. Het werd bewoond door jonkheer van der Heyden van Doornenburg. Je ziet dat alles weer netjes was opgeknapt en rechts zie je nog delen van het oude vervallen gebouw. Helaas werd alles grotendeels vernield in 1944 door Duitse granaten, zie plaatje links. Men verkocht het kasteel en voorburcht in 1981 aan de Stichting Behoud Kasteelerfgoed Asten. In 1984 zijn in de voorburcht negen woningen gebouwd. De kasteelruïne en de voorburcht zijn tegenwoordig rijksmonument, en de omringende landerijen zijn aangewezen als historische buitenplaats.

AS UT BIDDEVART WAAR

Ik heb vorige keer hier het plaatje geplaatst van de kerk in Ommel en dit plaatje is zowat van dezelde plaats, 'n klein beetje terug en je ziet de kraampjes die er op zondag stonden waar je van alles kon kopen na de missen. Hoe het is gekomen met dat Mariabeeldje weten we wel. De stichting van de parochie Ommel vond plaats in 1882. Pastoor Koolen werd de bouwpastoor, hij bleef dertig jaar in Ommel. In zijn tijd werd de kapel verbouwd tot parochiekerk, die ingezegend werd in 1900. Dat was zo ongeveer ook in de tijd dat de Astense kerk er kwam. Pastoor Van de Pas liet ter bevordering van de pelgrimage, in Ommel in 1913 een processiepark aanleggen. Hij was pastoor van Ommel van 1912 tot 1931. Vervolgens was het pastoor Van Erven die in 1933 in het park een Lourdesgrot liet bouwen. Hierin kwam een altaar zodat bij goed weer missen in de openlucht opgedragen konden worden. Ik ben er vaak genoeg geweest in het park om de mis bij te wonen, vele mensen uit Asten gingen er op zondag vaan te voet of op de fiets naar toen.

OMMELSE KÈRRIK

Een van de mooiste plaatjes die ik heb van de oude kerk van Ommel met rechts de pastorie. Die laatste staat er nog maar de ker op het plein is verdwenen, afgebroken nadat die in de oorlog helemaal werd verwoest en het oude boerenbondsgebouw werd omgebouwd tot noodkerk en er later, naast de pastorie, 'n nieuwe werd gebouwd. Het lijkt wel of de weg toen nog niet verhard was.

HOONDEKAAR

Mooie foto van het Brabantse Dorpsleven... "de melkventer". Toch vond ik het maar niks... 'n hond die 'n kar moet trekken. Kijk paarden dat kan nog... die hebben zoveel "peekaa" maar 'n hond die 'n zware kar moet trekken? nee dat gaat er bij mij niet in. Toch was het vroeger de normaalste zaak van de wereld. Ik was wat aan het goegelen en die kwam ik toch wel iets tegen wat ik weer wel oke vond. Er waren regels verbonden aan het gebruik van de hond aan de hondekar. Het was namelijk verboden om honden als trekdier te gebruiken als 1ste: kreupele dieren, honden die schurft hadden, gewonde dieren, drachtige honden en zogende honden. Ten 2de: honden die niet volwassen waren. En ten 3de: honden met een geringe schouderhoogte dan 60 cm indien ze "voor" de kar werden gespannen en tenminste 50 cm als ze onder de kar werden gespannen. Dat laatste snap ik na drie keer lezen nog niet helemaal. Maar goed, er waren in ieder geval regels vastgesteld.

WATTUR HALE AN DE POMP

Wanneer je nog 'ns denkt aan de verschille tussen vroeger en nu.... ik kan dat ook want in de 75 jaar dat ik hier op deze aardbol sta, zijn er heel wat dingen veranderd. Ik noem maar wat... vroeger hadden wij geen telefoon, vroeger was die hier niet eens doorgedrongen. Ik meen me te kunnen herinneren dan dokter Janssen telefoonnummer 6 had... heel raar en nu kun je telfoneren met 'n mobiel met beelf en tegelijk zet je op afstand de verwarming 2 graden hoger. Niet normaal. Maar ik wil het hebben over het water in ons dorp. Zover ik terug kan denken hadden wij stromens water uit de kraan maar 'n stukje verder op Voordeldonk aan, bij Toon van Loon hadden ze water uit de put. Bij de boeren in het buitengebied was het al niet anders. Ik heb hier drie plaatjes bijeengezet waar mensen vroeger toen er geen waterleiding hun water moesten halen met de pomp. Eentje stond er voor de school in het plantsoen, wat nu Koningsplein is. Eentje stond er op het kleine pleintje tegenover de protestantse kerk en nog eentje bij de marachausseekazerne, waar later de rabobank kwam. Ik moet er toch niet aan denken dat je vanuit d'n Himmel of zo daar naar toe moest lopen om twee emmers water te halen... Je kunt je dat ook bijna niet voorstellen dat je geen stromend water hebt.. want nu heb je zelfs de cooker... daar kompt al kokende water uit... potverdorrie wat tijden veranderen in 65 jaar tijd. De heer Verleisdonk uit Asten kwam het met 'n plan voor 'n particuliere waterleiding en op 15 februari '33 is alles rond en de gedeteneerde staten geven een vergunning af. Hierdoor was de gemeente Asten haar tijd wel ver vooruit en acht tot negen jaar eerder dan de gemeente Deurne, die een openbare watervoorzieningtoen pas kregen. Ook Someren kwam pas veel later, die moesten nog tot 1954 wachten. Vanaf 1942 kwam er waterleidingbedrijf zuid-oost-brabant.

UT PROGGIEHUIS

Ik zet dit bij "wittege nog", maar mensen van mijn leeftijd zullen het nog wel weten maar ienad die na 1965 is geboren weet het natuurlijk niet meer. Het parochiehuis was 'n barak ge maakt van hout en stond op de plaats waar nu het gemeenschapshuis stond en het toneel van dat oude geval zag er zo uit, als op het plaatje. Daar werden vroeger de toneeluitvoeringen van Asten gegeven nadat die eerder in de oude school op het Koningsplei werden gedaan en later in de bovenzaal van het patronaat in de Kerkstraat. Achter dat patronaat werd dit gebouwd om uitvoeringen te geven en ik moet zeggen dat het er altijd heel gezellig was. Ik ben wel blij dat er nooit brand is uitgebroken want dan waren de rampen niet te overzien geweest want de wanden, de vloer en het dakbeschot was van hout en kurkdroog... Er waren wel 'n paar grote deuren in om mensen naar buiten te laten gaan maar in tijd van brand en paniek? Nee ik moet er niet aan denken. Gelukkig is het nooit gebeurd. Het was daar wel altijb behelpen met het toneel, niet groot en de verlichting was ook niet echt het je-van-het. Maar we hebben het er wel altijd mee gedaan en het plaatje brengt me weer helemaal terug naar vroeger, zeker 55 jaar geleden dit plaatje. Als je nostalgie net als ik, hoog in het vaandel hebt staan dan zul je zeker nog even naar het plaatje blijven kijken... ik deed dat wel toen ik het zag, en ook nog in kleur.

ÔP BIDDEVART

Ik heb dacht ik al ooit ergens 'n plaatje geplaatst van mensen die vanuit Asten op bedevaart gingen naar Ommel... Ook wij gingen vroeger zoals je wel weet te voet naar Ommel om de mis bij te wonen in het openlucht. Nu gebeurd dat tussen de kerk en het parkje in waar 'n plaats ie gecreeerd, maar vroeger was dat in het in het processiepark.. Mensen stonden links en rechts, voor en achter, door elkaar maar wij vonden het geweldig als 'n "bruine pater ôp open sundale" kwam preken. De cultus rond het Mariabeeld in Ommel is waarschijnlijk omstreeks 1400 ontstaan. Vanaf het begin van de verering zouden dankzij O.L. Vrouw van Ommel tal van wonderen zijn geschied. Het beeld heeft sinds de 15e eeuw een aantrekkingskracht gehad op grote aantallen bedevaartgangers, onder anderen afkomstig uit Duitsland en België. Na 1699 blijkt niets meer van openbare godsdienstoefeningen, processies of ommegangen in Ommel. Waarschijnlijk werden zij na klachten van de classis in 1698 door de Staten-Generaal verboden. In 1722 kwam de Mariakapel in handen van de hervormden. Het Mariabeeld verbleef in de periode 1732-1839 in het Limburgse Nunhem. In 1796 kregen de katholieken de Mariakapel terug, waarna Maria voor de bouwvallige kapel werd vereerd. Het in 1813 teruggekeerde beeld werd in 1840 in de herbouwde kapel geplaatst, waarna de bedevaarten naar Ommel weer op gang kwamen. Tegenwoordig worden in de maand mei tussen de 55.000 en 60.000 hosties uitgereikt aan bezoekers die Maria komen vereren. Op de foto zie je de pelgrims die van richting Vlierden af kwamen. Links staat de oude kerk die in de oorlog werd vernield.

BEGIN VAN DE TRAMSTROAT

We nemen nog 'ns 'n kijkje de Prins Bernhardstraat in alleen was die straat toen nog de Tramstraat of de Stationstraat want dat was de naam van de straat in vroeger tijd. Rechtvooruit het schuinafgesneden pand van Eijsbouts met de deur die je ziet de ingang van het cafe met daarnaast de winkel en de bakkerij. Hier vooraan rechts zie je nog net de hoek van wat ooit het postkantoor was en daarnaast de winkel van van Bussel, je weet wel waar bakker Jantje van Bussel later zijn Vege winkel had. De foto is wel speciaal genomen want op dit kleine stukje van van Bussel tot aan Eijsbouts stonden diverse panden. Wie er vroeger allemaal woonden weet ik niet precies maar naast de Vege was de lingeriewinkel van Nellie van Bussel, de winkel en werkplaats van Strik, het woonhuis van Boot, de schilderswinkel van Bakens en dan het Eeuwig Leven dat toen nog gewoon woonunits waren en eigendom van van Goch, maar dat is allemaal niet zo goed te zien op dit plaatje... maar het is en blijft 'n prachtige foto... vol nostalgie.

DUN TIJD GÌ SNEL

Ik ruim bijna nooit iets op... waarom niet? Ik kan nergens van scheiden en ik denk dat het me altijd nog wel 'n keer van pas komt. Maar nu was ik toch 'n keertje aan het rommelen en wat spullen aan het weggooien en toen kwam ik weer wat krantenknipsels tegen van lang geleden... want de tijd vliegt voorbij. Annie en ik hadden het beheer van de Kluis en normaal was de Kluis met de kermis gesloten nadat ze jaren lang dansavonden hadden met de kermis maar die waren teruggelopen. Nu wilde Annie en ik dat weer oppakken en dat was 'n groot succes. Arie Liebrechts was ooit deejay geweest net als ik en we zouden om beurten 'n uurtje muziek draaien en natuurlijk "gouwe ouwe", muziek uit de jaren 60 en 70. Annie deed het werk op maandag na de fanfare en kapelrepetitie het bar werk alleen en in die tijd versierde ik de zaal met posters, platen, singletjes en lp's en natuurlijk hing ik mij ouwe gitaren er ook op. De deejay tafel van heel vroeger had ik ook nog en die stonden netjes boven op het podium met de pickup's erop want we spraken af dat we alleen platen zouden draaien met het bijbehorende kraakje van de naald erin. Het was echt 'n groot succes... om de juiste woorden hiervoor te vinden: "ze hinge minne de been buite"... Op de foto, 'n krantenknipsel dus, 'n gedeelte van de versierde zaal, het podium met deejaytafel en gitaren... het was geweldig... wanneer dit was: 10 september 1998, alweer bijn 23 jaar terug.

AANDUR TIJDE

Om nog maar 'ns aan te geven hoe 'n dorp door de jaren heen kan veranderen, heb ik hier 'n advertentien van de winkels van "het hart van Asten" uit 1998, nu zo'n 23 jaar geleden. Als je ziet welke winkels er weg zijn of veranderd van eigenaar of uitbater, dan merk je wel hoe Asten veranderde door de jaren heen. Lingerie Blanoir en Schoenenzaak van den Einde zijn weg, bakkerij Hoes is afgebroken net als Ans Joosten handwerkwinkel en van Eersel kadowinkel. Cafe de Waag is geen cafe meer, en de Emmapassage verdween. Marcel Louwers ging naar her Ruttenplein. Dit was 'n greep uit de winkels van toen... Jaja "Aaste vuranderd" maar ik moet ook zeggen dat op het Ruttenplein mooie winkels terug zijn gekomen. De Emmapassage verdween maar we hebben daar nog wel o.a. de Aldi en Jos Faro.

PLATJE UM TE ZUUKE

Ik wil jullie geheugen nog 'ns testen, ik bedoel de oudere want de jongere kunnen dit echt niet weten want er staan allang nieuwe gebouwen op die plaats. Mensen uit d'n Himmel, die naar Turrup gingen hebben dit wel zien liggen en kwamen erlangs.... Ik ga niet te veel verklappen, je moet er eerst maar 'ns over nadenken en als je het niet meer weet, of je denk het te weten maar wilt zekerheid, dan klik je op het plaatje. Ik zal nog een hint geven. De naam van dit bedrijf was dezelde naam als van de winkel die 'n beetje verderop lag richting Heusden maar dan aan de andere kant van de weg. En ook dezelfde naam als de winkel in de Berg. Frenckenstraat. De rest moet je maar bedenken. Succes.

TOEN WAAR DÈ GEWOON

Tegenwoordig zijn er veel dingen gewoon bij de jeugd... je kunt met je zes jaar al computeren en je hebt met je tien jaar 'n mobieltje. Je hoeft geen rekensommen te onthouden want dat doet 'n electrisch apparaatje voor je... Voor ons was er dat vroeger niet... voor ons waren andere dingen gewoon... met acht jaar kon ik al "erpel zette" samen met m'n vader, ik kon al konijnenhokken en kippenkooien schoonhouden, en niet te vergeten, met 12 jaar kon ik al zelf 'n fietsband plakken als die kapot was. Tegenwoordig doen mensen weinig dingen die vroeger normaal waren... sokken stoppen, oude truien uit trekken en nieuwe breien, kleding zelf maken, auto wassen doen ze in de wasstraat, ze rijen er in en doen er zelf niks aan, kapotte overals of broeken voorzien van 'n nieuwe lap. Ramen wassen laten ze veelal het schoonmaakbedrijf doen. Koken doen ze wel maar er worden steeds meer kant-en-klaar-maaltijden verkocht. Tijden veranderen en dat is niet tegen te houden en is ook goed. Ik moet altijd lachen als mensen het hebben over "de goeje aawen tijd"... Die heeft niet bestaan... mensen moesten zwoegen, hard werken om hun grote gezinnen groot te brengen, waren per dag wel 16 uur bezig. Ziek zijn bestond bijna niet. Maar de tijd van vroeger was gezelliger... veel man aan tafel, elkaar helpen waar je kon, de buurt hielp mee als je in nood zat en de mensen waren veel meer èèn. Vroeger kende je alle mensen in je straat... ook de kinderen kende je bij naam, op welke school ze zaten en waar ze gingen werken. Tegenwoordig ken je uit je straat de helft nog niet meer... Mensen buurten bijna niet meer met elkaar... en??? "we hebbe ut allemôl ève druk druk druk".... Ik koester plaatjes zoals deze... het brengt me terug in gezellige tijden.

EGTE NOSTALGIEJ

Het is toch heerlijk om naar die plaatjes te kijken van "Aaw-Aaste"... Vooral plaatjes als deze staan bij mij hoog in het vaandel. "Het Plantsoen" van vroeger, "Het Koningsplein" van nu. Links de middenstandswoningen waar o.a mister ten Haaf woon die die hoofd van de school was die hier in het midden staat. Het hotel op de hoek van de Burg. Wijnenstraat, toen nog Molenstraat, hotel Gitsels, later hotel van Rooij en rechts wat nu cafe d'n Engel. Vooraan het prachtige plein wat vroeger ook de speelplaats was van de kinderen die daar op de school hebben gezeten. Nu staan er de auto's, hutje mutje op een gepakt en is er de ingang van de achterkant van het gemeentehuis.. Tijden veranderen, wat blijft voor ons ouderen is de nostalgie...

VURANDERINGE

Al die veranderingen in ons mooie dorpje vind ik maar niks maar ik moet ook wel zo eerlijk zijn dat het gewoon niet anders kan... Toen ik vroeger klein was leefde ik in 'n dorpje waar iedereen iedereen kende. Natuurlijk waren er mensen die ik niet kende, wel van gezicht maar niet bij naam... Hoe anders is dat tegenwoordig... Als ik op straat loop, inmiddels met rollater, dan moet ik blij zijn als ik van de tien mensen er twee of drie ken. Ja veranderingen in ons dorp.... ken je dit plaatje nog? Naast het Protestantse kerkje, wat toen inderdaad nog kerkje was, daar werden wat oude woningen afgebroken voor deze nieuwbouw... ik ben er nog ooir geweest om er 'n grammofoonplatenzaak te beginnen.... hahaha, grammofoonplaten? Kent de jeugd van nu die nog wel? Hier zie je de kruising van vroeger van de Logtenstraat, de Lindestraat en de Prins Bernhardstraat. De panden van Eijsbouts waren toen ook al afgebroken en er was 'n parkeerplaats voor in de plaats gekomen, dat zie je links onder. Later werd het weer parkeerplaats toen de appartementen er kwamen en de doorgang naar Turrup werd gesloten... alleen nog open voor fietsers en voetgangers.

WÈRRIK VAN VRUUGUR

Peer is dat ding op het linkerplaatje 'n pindol, je weet wel waar meisjes vroeger mee speelden? Fout, helemaal fout. Met dit plaatje laat ik iets zien wat men vroeger gebruikte en nu nooit meer.... Het is tevens het verschil tussen arm en rijk. Links is het apparaatje wat men gebruikte met sokkenstoppen... iets wat tegenwoordig niet meer gebeurd, ze gooien die sokken met gaten erin meteen weg. Vroeger werden die gestopt met garen wat de kleur had van de sok maar vaak was het wel anders van kleur. Ze namen dan maar wat voor handen was. De sok werd om de grote bol getrokken zodat het gat zichtbaar was en open stond en dan gestopt... Zie kleine foto. Het werd aan het steeltje vastgehouden... lekker makkelijk. Peer maar wat doet die schoensmeer dan? Nou dat bedoel ik tussen arm en rijk... thuis hadden wij niet veel te makken vroeger en om niet extra kosten te maken kocht ons moeder niet zo'n apparaatje links, maar gebruikte 'n erdal schoensmeerdoosje, daar trok ze de sok omheen, kneep onder de sok bij elkaar en kon de sok net zo goed stoppen als met dat houten hulp blokje. Ze waren vroeger best vindingrijk... nostalgie...

GRATUS PLATJUS

Toen wij jong waren spaarde we ook vanalles. Onze vader rookte sigaren dus wij hadden veel sigarenbandjes maar helaas allemaal zowat dezelfde want hij rookte altijd hetzelfde merk, soms had hij wel 'ns andere sigaren maar meestal Velasques. In de cafe's vroegen wij als kind wel suikerzakjes en soms kregen we die ook wel. In de winkels kon je ooit speldjes krijgen. Soms waren er acties zoals nu bij Albert Heijn weer de voetbalplaatjes. Vroeger kreeg je deze plaatjes die hiernaast staan afgebeeld... dat noemde men zwartjes. Zwartjes waren minifoto's die gratis werden verstrekt bij aankoop van diverse merken, zoals "de Jong's Cacao Chocolade", en ook bij "G. Hille & Zoon Koek en Beschuitfabriek Zaandam". Ook nog enkele merken meer. Als je 25 plaatjes schoon terug stuurde had je recht op een tien cents artikel naar keuze. Vroeger was het assortiment van de kruidenier helemaal niet zo groot. In 1850 was het assortiment een kleine 100 artikelen. De kruidenier was in de vorige eeuwse tijd een specialist in kruiden zowel binnenlandse en uitheemse kruiden en was dit een groot deel van zijn voorraad. Rond 1850 waren de kruiden basilicum, dille, kervel, tijm, esdragon, majoraan. Verder was er wierook, zwavel, potas, ook verschillende verfstoffen zoals galnoten, brasiliehout, ranghelake. De kruidenier was nauw verwant aan de apother en waren aanvankelijk één. In 1865 werd de kruidenier wettelijk erkend. Het assortiment begon langzaam binnen te komen zoals: ruwe en gebrande koffie, groene en zwarte thee, drietal soorten rijst, gort, garst, olie in wel 6 soorten, suiker), en broodsuiker, suiker in de vorm geperst van suikerbroden. zout, stokvis, haring, stijfsel, blauwsel, cacao, anijszaad, zwavel, saffraan, potsuiker, kandij, peper, kaneel, nootmuskaat, zwartsel, traan, mosterdmeel, kruidnagelen, potlood, chocolade in 2 soorten, gember, rozijnen, vijgen, azijn, pruimedanten, piement, kaarsen, boter, lakmoes, verder verkocht men garen, zijdelint, linzen, gerst, witsel, gemalen krijt, blauw en zwart boord, spelden, rokkeband. Kaas en vleeswaren kwamen niet voor. Peulvruchten en grutterswaren waren nog gering aanwezig. Op de foto 'n paar plaatjes die men "Zwartjes" noemde.

UN AAW GEBAW

Ik denk dat er maar weinig mensen deze plek herkennen tot dat ik vertel waar de foto gemaakt is. Het is ook wel moeilijk want je ziet hier 'n vrachtwagentje van vroeger staan voor 'n gebouw dat er allang niet meer is. Ik zal het 'n beetje uitleggen, rechts naast dit gebouw was de marechausseekazerne en links de groentewinkel van Jan van Hoek sr. Precies, we zitten hier in de Emmastraat en de auto staat voor de drukkerij van Schriks die daar toen was gevestigd voordat ze verhuisde naar het nieuwe pand in de Burg. Wijnenstraat. Toch weer 'n stukje nostalgie.

OPENING KÈRRIK

Ik heb in de tien jaar dat ik nu bezig ben met Himmels.nl al heel wat foto's in mijn archief staan over o.a. "Aaw Aaste"... ook van onze kerk. Nu was ik nog 'ns aan het rondneuzen in de mappen en toen kwam ik deze tegen en verdorie, nooit geweten dat die foto is gemaakt toen de nieuwe kerk werd gewijd en ingezegend. Het is niet het duidelijkste plaatje maar vergeet niet dat het meer als 120 jaar geleden is nu we in 2021 zitten. Onze Lieve Vrouw Presentatie werd gewijd 1898, en de architect was Franssen. Nu ga ik wel wat moeilijke woorden gebruiken maar persoonlijk zegt mij niet zoveel maar "ut zal wel". Het is een driebeukige neogotische kruisbasiliek, geinspireerd op de 13e eeuwse Franse gotiek, met kooromgang, straalkapellen, driebeukig transept en toren, waarvan de klokkeverdieping begeleid wordt door hoektorens. Binnen in de kerk stond een neo-barokke-preekstoel uit 1840, echt prachtig om te zien, en een kruisbeeld met gotisch corpus. Klokkenstoel met klok van Jan de Smet uit 1447 met een diameter van 133 cm. Dit heb ik ook maar ergens vandaan gehaald en voor de kenners misschien best interessant, zoals gezegd, mij zegt het niks. Voor de kerk werd toen bij de inwijding 'n prachtige feestelijke ombouw neer gezet zoals je kan zien op de foto. Asten liep uit voor de opening van de nieuwe grote kerk. De oude kerk werd later afgebroken en er werd 'n mooi plantsoen gereeerd. Nu is het parkeerplaats... helaas geen plantsoen meer maar dat brengt de tijd van vooruitgang met zich mee.

VUR TE SMÔKKULLE

Nooit te oud om te leren... dit heb ik nooit geweten dat ze bestonden... het lijkt 'n gewone fiets en vroeger gingen mensen in de oorlog spullen vanuit Belgie naar Nederland smokkelen, de normaalste zaak van de wereld en soms noodzakelijk voor huisgezinnen die niet te eten hadden. Ook ging men vaak stropen. Maar voordat de oorlog begon werd er ook al flink gesmokkeld.. Er waren genoeg mensen die te voet naar Belgie gingen om spullen op te halen en over de grens te smokkelden en natuurlijk ook spullen uit Nederland naar Belgie. Maar ook mensen op de fiets, die het sneller wilde doen. Nu vond ik 'n plaatje van 'n fiets die geen gewone fiets was maar toen werden verkocht als "smôkkelfiets". Het leek 'n normale fiets maar er waren wat aanpassingen. Licht zat er niet op want dat zou voor smokkelaars te gevaarlijk zijn. In de holle spatborden werd alcohol naar België gesmokkeld. In het holle zadel werd sigarettenpapier mee teruggenomen. Hiervoor gold in Nederland een aparte belasting. Handig ding was het wel, zo'n smokkelfiets maar ik heb nooit geweten dat deze dingen toen bestonden... we zitten dan in de jaren rond 1930.

PÔTJUS GRUUNTE

Meteen toen ik dit plaatje zag moest ik aan vroeger denken, aan de tijd dat wij nog in d'n Himmel woonden en ik nog 'n kind was. Op de foto zie je hoe er sperziebonen werden ingemaakt in glazen flessen met gummiringen onder het deksel. Ne koelkasten waren er toen niet en men had deze manier van groente "goe haawe" uitgevonden. Ik zie ons moeder nog staan met die grote ketel waar ze 'n bijbehorend rek had ingezet waar de flessen op kwamen staan met in het midden 'n handvat zodat ze de rek uit de ketel kon halen. Eerste werden de, zoals wij dat noemde, de "brèèkbôntjes" schoongemaakt en gewassen, in flessen gedaan die we hadden in 1, in 1,5 en 2 liter. Het breken van de boontjes moesten wij doen, de kinderen. Dan gingen de flessen op de rek die in de ketel werd geplaatst, vol water gedaan en op het fornuis of op de kachel gezet. Wanneer alles klaar was werden de flessen gecontroleerd of ze dicht zaten en dan gingen ze bij ons de kelder in. Als er ooit 'n fles niet goed dicht zat werden die boontjes nog dezelfde dag of de dag erna opgegeten, voordat ze bedorven waren. Zo maakte ze bnij ons en bij veel mensen vroeger de groente in.. sperzieboontjes en snijbonen, maar ook werden er kersen ingemaakt en peren. Omdat we enkele perzikboompjes achter het huis hadden werden die ook ingemaakt... heerlijk waren die, ook al waren het maar kleintjes. Inwekken was vroeger 'n fantastische uitvinding... tegenwoordig staan in de supermarkt de rekken vol met alle soorten groenten... jaja, "afgekeke van vruugur".

ENGULSE SULDOATE

Deze mensen, de soldaten die hielpen bij de bevrijding van Nederland, zijn stuk voor stuk grote helden. Ze hielpen ons bevrijden met gevaar voor eigen leven.... dan ben je echt 'n held. Hier liepen de soldaten van het Engelse leger bij Sluis 11. De bevrijding van Asten kende heel wat slachtoffers. 1110 huizen werden beschadigd waarvan 247 zwaar. Er werden 101 huizen totaal verwoest. In ons dorp vielen 82 doden waaronder burgemeester Wijnen.

DE BREUG BIJ SLUIS ELLUF

Het was 'n fijn ding van de ene kant want niks beter als via 'n brug naar de andere kant van het kanaal komen en dat was toch bij sluis 10 en hier op de foto bij sluis 11 maar we hebben er veel gevloekt en gekankerd want het doorlaten van de schepen via de schudsluis was altijd 'n vervelend ding voor de fietsers maar nog meer voor de automobilisten. De fietsers konden als alternatief nog over de sluisdeuren... niet leuk maar je kon naar de andere kant komen, voor automobilisten was het vaan lang wachten... vooral voor de mensen die van Asten naar Someren over de brug moesten bij sluis 11. Ooit moesten er drie schepen uit en drie nieuwe erin... niet altijd de handigste stuurlui en je stond al gauw 15 tot 20 minuten te wachten. Dan mochten die van Nerderweert eerst, dan van Helmond, vervolgens die van Someren en dan was Asten aan de beurt... daarbij gebeurde het vaak dat je nog moest wachten om de weg over te steken omdat er veel verkeer was van Helmond naar Nederweert en omgekeerd. Ooit was het hommeles als er wagens van Someren en Asten tegelijk de brug opreden... elkaar geen strobreed toegaven... en met gevloek en getier uiteindelijk toch eentje terug ging of door de sluiswachter werd bevolen terug te gaan... soms moest er zelfs de politie aan te pas komen... snertbrug... hahahahaha. Links zie je de gebouwen en het cafe van Lammers en rechts Gehem van Poppel. "Wel un schôn platje, dè wel mer weinig goei herinneringen"....

NOG UN RADSULKE

Ik heb weer 'n zoekplaatje, en dit keer is het best moeilijk maar heb je vorige keer mijn zoekplaatje gezien dan moet je daar maar 'ns aan terug denken, het is in de ......straat. Wel van heel lang geleden. Eerst goe nadenken... het is, om jullie 'n beetje op weg te helpen, vlakbij 'n kazerne. Meer zeg ik niet... de uitkomst zie je als je op het plaatje drukt.

RUKKLAME VUR KERSMUS

Hub van Doorne was dan wel geen Astenaar want hij kwam uit ons buurdorp Deurne waar hij 'n bedrijfje had als smederij... later begon hij met het maken van aanhangers. Hij vertrok daarna naar Eindhoven en de rest hoef ik niet meer uit te leggen, hij was de uitvinden van de auto zonder versnellingen, de variomatic. Het was iets groots want in het autootje zat het "pientere pookje". DAF, van Doornes Automobiel Fabriek, groei uit tot iets groots... ze maakten ook vrachtwagens. Hier zie je 'n advertentie die werd geplaatst rond Kerstmis 1960, het jaar dat wij in d'n Himmel onze laatste Kerstmis zouden vieren want in 1961 verhuisde we naar de Rozenstraat. Je ziet hier de Daf 33 maar je ziet ook links 'n vrachtwagen van Daf. Het autootje was maar "un hummulke" van 'n personenwagentje maar makkelijk dat je niet hoefde te schakelen. Wat ook opgevallen is dat de kinderen achterin geen gordel droegen, die was er toen nog niet, niet eens uitgevonden. De wens van Daf voor het nieuwe jaar 1961: "veilig verkeer voor 1961". Ik herinner me nog goed dat de Dafjes werden gemaakt, en als er 'n dafje voorbij kwam en er zaten 4 of meer personen in dan noemde wij dat "ut sardientjes blikske". Veel plaats was er niet in maar het was voor veel ouderen 'n uitkomst. Nee bij ons in de familie heeft er niemand ooit eentje gehad. Maar goed, ik was 22 toen ik mijn rijbewijs haalde, meteen de eerste keer geslaagd na 19 lessen, en ik was de eerste bij ons die 'n autootje kocht. Nee geen Dafje maar 'n Renaultje, dat was eigenlijk ook maar 'n koekentrommeltje, maar?? "ut liewp". Vier versnellingen, drie vooruit en èèn achteruit.

DUN BOERENBOND

Je moet wel oud zijn om dit te herkennen, ik in ieder geval niet en ben toch niet meer van de jongste. Toch ben ik in het gebouwgtje wel ooit binnen geweest, 'n paar keer zelfs... hoe dat kan? Dit was vroeger de boerenbond van Ommel met de molen... maar toen in 1944 de kerk in Ommel zwaar werd beschadigd bij bombardementen werd die afgebroken en werd het boerenbondsgebouw omgebouwd tot noodkerk, ik denk dat iedereen dat nog wel weet. Voordat de nieuwe kerk langs de pastorie klaar was ben ik hier wel in het noodkerkje geweest... gezellig kerkje, knus en klein... maar we kwamen eigenlijk voor de heilige Maria.

WÈRRUK

Ik ben nu al 10 jaar met pensioen en ik genier er elke dag van... ik sta op wanneer ik wil, ik hoef niet meer zo nodig "ditte en dè te doew", eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik het behoorlijk "hendig" heb. Ik doe thuis de boodschappen maar nu met corona doet ons Nancy en haar partner die voor ons, en ik doe elke avond koken. Verder hoef ik niet veel te doen als wat te computeren en wat tv te kijken. Zo heel soms dan denk ik nog wel 'ns aan vroeger tijd toen ik nog moest werken... Vanaf mijn 14 jaar, eerst bij Pietje Berkvens in Someren, toen bij Picus in Asten... toen moest ik met m'n 19 jaar in het leger. Ik was blij dat die weggegooide tijd voorbij was. Weer terug naar Picus, sigarenkistjes maken. Ik stond aan de zaagmachine en op de foto zie je de raampjes van de kistjes die ik aan twee kanten moest schuren zodat die vlak en glad waren zodat ze de deksel en de bodem er op konden plakken. Ook stond ik lange tijd aan de zaagmachine als het raamwerk dubbel hoog in elkaar waren gezet en die moest ik dan doorzagen. Dat schuren waren er iedere dag 3510, dat hadden ze zo berkend en al wat je meer haalde kreeg je extra geld voor. Ik maakte er zo'n 600 meer per dag en dat leverde extra centen op voor het weekend. Later ging ik naar Dresser in Panningen waar ik magazijn werk deed... stalenbuiskoppelingen klaar maken voor vervoer. Nadat ik getrouwd was ging ik terug naar Picus maar in 1974,tijdens het WK-voetbal in Duitsland krimpte Picus in en ging ik bij Hans van der Heijden werken in Someren-Eind, de dakdekker en later vandaar uit naar Gielen in Asten, ook dakwerken. Toen werden we gevraagd voor het beheer van tennis/squashhal de Pas in Someren, heerlijk werk maar door omstandigheden kwam ik in de WAO. Annie heeft er nog even gewerkt maar tussen ons en de leiding daar "boterde" het niet echt... Annie is toen beheerster geworden met mij als hulpje bij gemeenschapshuis de Kluis in Ommel... zowel bij de Pas als het gemeenschaphuis in Ommel hadden we 'n geweldige fijne tijd. De Pas ging, nadat we 'n jaar nadat we weg waren gegaan daar, falliet, iets wat we allang zagen aankomen. Als we daar het beheer hadden kunnen houden was dat nooit gebeurd maar wisselingen van eigenaren was daar de schuld... vaak mensen die niet snappen hoe het op 'n dorp gaat. doe je met mensen moet omgaan. Toen ik 64 was gaven Annie en ik aan te willen stoppen bij de Kluis waar we 13 jaar met veel plezier hadden gewerkt. Dat was mijn "werken" in vogelvlucht. Nu heb ik het beregoed... maar dat hebben we ook wel verdiend, gewerkt van 14 tot 64 is toch oke, "nie dan". Maar ik moest vandaag nog wel tien keer naar het plaatje kijken... de sigarenkistjes bij Picus.... Toen... nu zo'n 50 jaar geleden.

RADSULKE

Dit keer geef ik nog 'ns 'n raadseltje op en je moet dan wel eerst kijken naar dit plaatje... probeer te ontdekken waar dit was. Het is niet gemakkelijk want ik ken het plaatje zo ook niet want hier was het nog 'n woonhuis met 'n poortje aan de zijkant. Dat poortje zou je kunnen zeggen over wie het gaat. Het was later n winkel in Asten, dat kan ik wel verraden en een van de zoons bracht vroeger soms boodschappen rond op 'n oud brommerke. Meer zeg ik niet... oh ja... die zoon werd later 'n bekende Astenaar... in heel Brabnt kende ze hem wel... Nou? wat denk je waar dit is en wie er zijn winkel had?

DUN DRIEPINTUR

Ja ja, ik neem je nog 'ns terug naar de tijd dat we nog aan "gezoondheijh deeje"... toen kinderen nog werden aangespoord om melk te drinken... We kennen allemaal wel de spreuk "melk is goed voor elk", en dat zal zeker ook wel zo zijn. Maar ik neem je nog 'ns mee naar de jaren 60 en 70... ik weet het nog altijd heel goed, en ik denk jullie ook wel, de reclame van dat getekende mannetje "Joris Driepinter"... Joris was het mannetje van de melkreclames. Het figuurtje werd ontworpen door de Deense ontwerper Ib Jensen en bedacht door de Nederlander Dimitri Frenkel Frank. De simpele vormen van het figuurtje Joris werden gekoppeld aan een verhaallijn geïnspireerd op strips als Superman en Batman. Door het dagelijks drinken van drie pinten melk was de oorspronkelijke Joris Driepinter tot sterke staaltjes in staat, zoals het optillen van een olifant, "ut moet toch nie gekkur worre"... zo dachten wij vroeger. Veel van de teksten voor de Joris Driepinter-campagne werden geschreven door Mies Bouhuys, en er werden strips en verhalenboeken van Joris Driepinter uitgebracht. Het was 'n rage geworden. In 2007 hebben het Rijksmuseum en de Nieuwe Kerk in Amsterdam de tentoonstelling HELD georganiseerd over Nederlandse helden in de historie. Joris Driepinter was een van de driehonderd helden op deze tentoonstelling. Het Nederlands Zuivelbureau, dat met Joris Driepinter adverteerde, heeft de Joris Driepintercollectie geschonken aan het ReclameArsenaal, een stichting die zich inzet voor het behoud en beheer van het erfgoed van de Nederlandse reclame. Dat vind ik zeker wel wat hebben en fantastich want dat mag nooit verloren gaan. Maarja... kinderen worden ouder... en de driepinter bleef maar de drank werd anders... dat zie je op de twee plaatjes... Klik op de onderste met de biertjes en je ziet nog 'n echte verandering.... Peris Pinter, hahahahaha

WÈRRUM HAAWE

Mensen die het zich niet kunnen herinneren of nooit hebben meegemaakt omdat ze te jong zijn, daarvoor zal ik 'n klein uitleg geven over dit ding: "de theemuts". Maar wij noemde dat nooit theemuts want wij zeiden er gewoon de Muts tegen. Vroeger waren er geen koffiezetapparaten... Ik zal je zeggen hoe dat bij ons thuis ging en zo zal het bij de meeste mensen wel zijn gegaan. Ons moeder pakte de koffiepot en deed daar gemalen koffie in van echte koffiebonen, zo'n koffiemolen hing bij de meeste mensen in de keuken. Koffiebonen gingen er bovenin en je moest draaien, malen, tot je in het venstertje van het glazen opvangbakje zag dat de gemalen koffie aan het streepje was. Van te voren stond er "'n moor water" op de kachel te stomen. De gemalen koffie ging in de koffiepot en daar deed ons moeder wat buismans bij... dat was een of ander goedje om de koffie meer smaak en kleur te geven. Dan werd er het heet water opgeschud en dan kwam de, wat wij noemden, de "koffie-drèbbik" boven aan in de koffiepot staan. Dan moest die koffie even "trekken" om drinkbaar te worden en dan tikte ons moeder zachtjes teggen de mond van de koffiepot want ook daar zat d'n "drèbbik", en als die eruit schoot... schudde ons moe die terug boven in de pot. Dan werden de kopjes gepakt, en met behulp van 'n zeefje werd de koffie in de kopjes geschud. Dat zeefje hield de "drèbbik" tegen. Wanneer de kopjes gevuld waren werd de koffiepot in de "muts" gezet om die warm te houden. Heel vroeger werd die koffiepot vaak op het fornuis of de kachel gezet maar na 'n uur was hij zo sterk dat je haren rechtop gingen staan als je daar 'n kopje van dronk. De muts was 'n prima uitvinding, maar ik moet er wel bij vertellen dat de binnenkant van de muts door de warmte steeds bruiner werd... nee mooi zag dat niet uit. Maarn het werkte wel. Later kwamen de thermoskannen... dat was wel 'n stuk handiger... maar ik weet nog wel dat je dan de koffie niet meer rook en dat was met de "muts" wel het geval... de kamer rook naar lekkere koffie. De "mutsen" waren er in alle soorten, maten en dessins.

DE KIEPE VAN GÔSSUS

Ik moet zeggen dat hij, Grardje Goossens uit Ommel het ver geschopt had. Hij wilde en hij kon niet stil zitten. Hij begon 'n prachtig bedrijf in Ommel, op de Ommelsche Bosch. In zes jaar tijd werd hij van boer tot miljonair... "hittie ut in iedur geval bitter gedoa as ik". Veel jongens en meisjes uit de omgeving vonden er werk en het werk werd altijd goed beloond... ik weet dat je bij Goossens Kip meer loon ontving dan op andere bedrijven. Maar ik heb er eventjes 'n paar uur gewerkt maar mijn "ding" wat het niet. Maar andere jongens en meisjes vonden het er goed werken, onze Henk en Sjaak hebben er zelfs ook gewerkt en niet met tegenzin. Ik heb er voor onze Sjaak nog ooit 'n liedje voor gemaakt met o.a. deze tekst: "Gôssus kiep, wa bèènde groot geworre, sins onze Sjaak bij allie toen begon...." etc etc...

DIENAMO

Iedereen vervloekte ze die zo in mijn leeftijd zaten. Maar het was 'n hele uitvinding vroeger want toen hadden ze karbid-lampen, die moest je aansteken en brandende houden. Gelukkig kwam er de dynamo... 'n apparaatje dat je tegen je band moest aanzetten en door de ribbels op de band en ook op de dynamo het apparaatje in werking bracht. Tegenwoordig hebben we verlichting die je met 'n knopje aanzet, en zijn er zelfs die als het schemerig word uit zichzelf gaan branden. Het gebruik van de dynamo was natuurlijk wel goed maar je moest ook meer druk op de pedalen geven want het koste wel 'n beetje meer arbeid. Daarom had ik er zo'n hekel aan en daarbij kwam nog dat de dynamo vaak slipte, vooral 's winters en de lichtjes van je fiets aan/uit, aan/uit gingen en dat vond de politie helemaal niks. Maar veel kinderen weten niet hoe zo'n ding werkte... beetje uitleg van Peer. Als het wiel draait, draait het asje van de dynamo mee. Aan dat asje zitten magneten en die bewegen langs een spoel. Een spoel is een spiraalvormig gewikkelde koperdraad. Dankzij de Engelse wetenschapper Michael Faraday weten we al 200 jaar dat die bewegende magneten een stroom in de spoel veroorzaken. En daardoor kan de fietslamp dus branden. Handig toch. Dat zou je zeggen maar politie Wolters heeft me er vroeger voor opgeschreven, precies, 'n beheuring voor gegeven en dat moest ik van mijn "zondagsgeld" zelf betalen.

VOSSENHOEK VAN TJEU EN MIEN

Wij waren er blij mee dat in Asten ook 'n bar kwam. Someren had b.v. Verdonschot op het Wilhelminaplein en van de Kerkhof op de Postel en Deurne had Louike Stein en de Snackbar. Asten had geen bar maar dat werd anders toen Thieu en Mien Vossen hun bar begonnen in het pand op de hoek van de Logtenstraat en de Prins Bernhardstraat waar vroeger het timmerbedrijf van Smits was gevestigd. Dat weet ik ook nog wel want ik ben er ooit hout gaan halen. Thieu en Mien noemden hun bar/cafetaria de Vossenhoek omdat het Thieu Vossen was en op 'n hoek lag. Je kon er niet alleen drinken maar je kon er ook eten en achter de bar was ook de friet-oven. Sommige mensen vonden dat niks want men zei dat de glazen dan vet waren... allemaal lul-koek, het was er bijzonder goed toeven. Het probleem echter was dat ik pas 15 was en je mocht pas in het cafe komen als je 16 was... Ik ging toen samen met Henk van de Waarsenburg mee en onze Huub, Theo of Henk waren daar ook en was ik onder begeleiding... jaja, toen waren we al slim. Ik ben er vaak geweest, het was onze bar. We hebben er veel lol gehad, echt wel en ik was een van de jongens die de namen van de singletjes op schreef die in de jukebox moesten komen zitten want daar hadden wij als jongens van 16 tot 20 jaar wel verstand van. De jukebox was 'n prachtige Seeburg en de kosten waren 1 plaatje 'n dubbeltje en 3 plaatjes voor 'n kwartje. Eigenlijk best duur want 'n pilsje koste toen 35 cent en 'n flesje bier twee kwartjes. Later hielden Thieu en Mien er mee op, het bleef nog even cafe/bar zoals die was maar later begon Rini Loverbosch er zijn discotheek Cest la Vie... met de friteszaak ernaast. Maar dat was in de tijd dat mijn dochter Nancy de leeftijd had om "uit" te gaan... Mooie tijden... nu is er alleen nog het restaurantje... Alles gaat langzaam verdwijnen... geen bar meer, geen discotheek en geen danszalen. Op de foto boven de hoek van de Vossenhoek met achter op de achtergrond de boerenbond en het cafe van Manders, Tramzicht. Hieronder de kaartjes van de Vossenhoek en Cest la Vie. Wat Cest la vie betekende? "Zo is het leven"... maar de Vossenhoek was ons leven al... toen...

DÈ WAAR TOEN NORMAAL

Roken mag je nergens meer, tenminste zowat nergens meer, en daar gaan we maar niet over dicusseren want daar raak je nooit over uitgepraat. We hebben voorstanders en tegenstanders en dat zal altijd zo wel blijven. Ik heb behoorlijk veel gerookt en dat was niet goed, dat weet ik ook wel. Maar zelfs bij sporters werd reclame gemaakt voor sigaretten... als je vroeger in het ziekenhuis lag kwamen ze rond met snoep, koekjes en? sigaretten, ja hoor. En dan de feesten en bruiloften... Het was normaal dat er vroeger op de tafels sigaretten en sigaren stonden. Ik heb de rekening nog van mijn bruiloft, in 2021 is dat 50 jaar geleden, en op die rekening staan de sigaretten en sigaren vermeld die er die dag gerookt waren. Het was normaal dat die rookwaren op de tafels stonden. Ook bij m'n broers en zusjes op de bruiloft was dat het geval. Op het plaatje zie je de damessigaretten staan en de pinda's maar neem van mij aan dat dat er ook sigaretten overal stonden zonder mondstuk en ook met dikke bolknakken van sigaren... Tijden veranderen... het komt nog zover dat je strafbaar bent als je sigaretten bij je zou dragen... ja tijden veranderen.

UN GEBÔRTE TEGULTJE

Vroeger kregen kinderen wel vaker zo'n tegeltje als herinnering aan hun geboorte, ik weet zelfs 'n familie waarvan alle kinderen er eentje hadden, wel verschillende natuurlijk. Nee ik kan me niet herinneren dat wij die thuis ooit een hebben gehad... onze vader en ons moeder "deeje dôr nie an", ik denk dat die al blij genoeg waren dat wij er waren... hahahaha. Matthijs Jacobus is in ieder geval 's middags om 13.00 uur geboren, dat kun je zien bij het klokje.

NÔIT GEZIEJ

Ik weet dat het geen duidelijk plaatje is maar het is ook al ontzettend oud. Nee van wanneer het is weet ik ook niet maar ik ben er wel blij mee want ik had het nog nooit gezien. Waar zijn we dan? Dat vraag jejezelf wel af... ik zal het uitleggen. Ook ik kan dit niet weten en ik denk dat zelfs mijn vader dit niet zou hebben geweten, die was van 1901, want het is niet van de 20ste eeuw maar van laat 19de eeuw. De fotograaf staat hier op de plaats waar nu de kerk staat en je ziet de huizen die dan links op het Koningsplein stonden, toen was dat nog het Plantsoen. Rechts zie je hotel Gitsels, later hotel van Rooij. Daarnaast naar links toe de kleine huisje van o.a. Anneke de Bruijn, van vishandel van der Putten en het woonhuisje van jans Douze die andere klein huisjes weet ik niet maar die moesten later allemaal plaats maken voor het postkantoor, wat later de burgemeesterswoning werd en ook waar meester ten Haaf woonde die hoofd was van de openbare school. Nu is daar rechts de GiTsels en aan de andere kant Stationnetje en de andere grote huizen, de herenhuizen. Jammer dat het niet duidelijker is... Alle hulp is welkom.

SCHÔN AAW AASTE

Drie prachtige dingen van "aaw Aaste", ons "aaw Turrup", tenminste dat vind ik. Dat ene gebouw staat er nog altijd, het gebouw wat vroeger ons postkantoor was... op die plek stond vroeger hotel Sengers. Ooit wilde daar 'n Astense burgemeester zijn nieuwe woning gaan bouwen maar daar werd 'n stokje voor gestoken. Dan het tweede mooie was de kiosk... helaas werd die ook al afgebroken, dat was al voor mijn tijd want ik kan me niet herinneren dat ik die daar ooit heb zien staan. En dan het derde mooie... de prachtige bocht op de markt richting Someren. Volgens mij kinderkopjes. In ieder geval was het mooier als nu met die "landingsbaan" bij Jan van Hoek voor de deur.

UT PRÔTTUSTANDSE KERRIKSKE

Vroeger toen ik jong was wist ik eigenlijk helemaal niets van het Protestantse kerkje, eigenlijk ook niet over Protestanten. Ik had toen ik op de lagere school zat ooit gehoord dat er niet veel verschil was tussen Katholieken, waar wij bij hoorden, en Protestanten, het enige verschil zeiden ze me ooit was dat ze niet geloofden in de maagd Maria. Tja, vroeger kwam je niet alles aan de weet maar ik weet wel als we iemand zagen waarvan we wisten dat die protestant was, dan kreeg je het gevoel dat het 'n ander mens was, "hil raar waar dè". Ik zou graag 'ns hebben geweten hoe het er bij de protestanten aan toe ging, wat men deed in dat kerkje... tenminste toen ik 'n jaar of 10 was wilde ik dat graag weten. Maar ik was er nooit binnen geweest. Later wist ik allemaal wel beter... maar toen had ik 'n "rare" kijk op protestanten en hun kerkje. Ik vond deze foto nog van het kerkje van binnen, ik geloof uit de jaren 60. En het andere plaatje Peer? Dat is toen ik er mijn optreden heb gehad bij het vijf-jarig bestaan van Himmels.nl toen ik daar voor de dag kwam met "zal 'k us wa vurtelle"... Dan zie je mee het verschil... toen was het nog 'n kerk en nu is het horeca. Als ik eerlijk moet zeggen "is dè ôk hil raar". Bij de protestanten in de dienst werd er veel gesproken en gepreekt vanaf "de kansel", de preekstoel maar het mooie is, "ik heb ur in 2016 ôk geprikt", hahahaha leuk om te doen en ook echt Himmels. Wie had dat ooit gedacht dat Peer Welten in de protestantse kerk nog ooit zou preken voor de katholieken... "hil gek en hil raar ja"....

TUNNEEL SPEULE

Vroeger werden de toneeluitvoeringen gehouden op het Koningsplein, daar stond de oude school die niet meer werd gebruikt omdat de nieuwe school op de Markt klaar was. Als je lid was van de Sint Cecilia fanfare dan kon je naast musiceren ook mee doen met toneel want deze vereniging had haar toneeluitvoeringen. die werden opgevoerd in de oude school, de Harmoniezaal. Deze foto is uit 1922 gemaakt bij de jongensschool op de Markt, tegen de muur van de koekfabriek van Sjang Koek. Op de foto onderaan v.l.n.r.: Emiel Schriks, Willem Hoefnagels en Piet Bakker. Boven: Dorus van de Cruijs, Lennard van Bussel, Hendrik Coolen, Huub Knaapen, Driek Eijsbouts, Jan Linden, Willem van Hagen, Jan van den Eijnden en Bert Linden. Het was dus nog uit de tijd dat Asten 'n fanfare had, later kregen we 'n harmonie.

NOG UNNE MEULE

Ik zal je vertellen hoe dit in elkaar zit. We staan hier in de Tuinstraat en zoals je ziet nog helemaal niet verhard ofz, en het middelste gebouw is het huis van Jan van Seccelen Het huis links staat ook in de Logtenstraat en is van van Rooij... de vader van o.a. Henk van Rooij die nu woont in het huis van Toon van der Steen, vroeger hoorde het huis van Toon ook bij de Hemel. Ik ging van de Hemel de Logtenstraat in en dan bij Jan van Seccelen afdraaien de Tuinstraat in en dan lag de bakkerij, hier niet zichtbaar, in stukje verder de zandpad in aan de linkerkant. Maar waar het om gaat is de molen. We wten allemaal dat Eisbouts in Asten, op de hoek van d'n Himmel op nummer 2, brouwers waren. Theodorus begon als brouwer op de hoek van de Julianastraat en de Emmastraat, naast slagerij Mikkers. Later woonde daar vrachtrijder Janus van Eijk. Later verhuisde brouwerij en ik weet niet beter als dat de Eijsboutsen op de hoek van de Hemel en de Emmastraat zaten. Op de foto zie je de molen in de Logtenstraat... dat is nu terhoogte van het bedrijf van van Golstein Brouwers. De zoon van Theodorus Eijsbouts, Jan Eijsbouts was naast boer en graanhandelaar ook gemeenteontvanger en had als taak om het gemeentegeld te ontvangen en ook uit te geven. Meestal betrof het een persoon met een goede opleiding en ook met enige status in het dorp en werd door de gemeenteraad aangesteld. Als loon kreeg hij een deel van de ontvangsten. Jan Eijsbouts begon in het midden van de 19e eeuw met het brouwen van bier. In 1811 hadden de Geldropse lakenfabrikanten op Hoog Geldrop (Zesgehuchten) een volmolen in compagnieschap laten bouwen. Toen zij die bewerking van weefsels elders lieten doen, werd deze windmolen in het voorjaar van 1844 afgebroken, waarna hij naar Asten verhuisde. Jan Eijsbouts had samen met enkele andere de herbouw op zich genomen. De verplaatste molen draaide voor het eerst op 02-09-1844 en stond aan wat nu de Logtenstraat heet. Na het overlijden van Jan Eijsbouts in 1859 werd de molen aan Gerard Gitzels verkocht. Toen de molen niet meer in gebruik was werd er wat aan veranderd en werd het 't onderkomen van de kaboutergroep, de jonge gidsen. Dat laatste herinner ik me nog goed. Maar we zitten dan wel al rond 1950, 'n eeuw later.

FUMMIELIEVOETBAL

We gaan naar 1950, op dit moment dus 70 jaar geleden, en Nee, ik ben er niet geweest, ik was pas 5 jaar oud. Tegenwoordig zou dit niet meer kunnen want we hebben niet meer van die grote gezinnen zoals we die vroeger hadden. Als ik ga kijken dat wij vroeger bij de middenmoot behoorden wat de grote van gezinnen betrof met negen kinderen toen was familievoetbal wel ooit mogelijk maar niet voor ons dus. Kijk naar de familie Bakens, die hadden heel wat jongens, wij thuis maar zes plus onze vader dan waren we met zeven. Ik las hier ergens het volgende over: Johannes Bakens en Aldegonda Grein hadden een groot gezin met maar liefst 11 zoons, die bij het voetbal een elftal konden vormen. Een vriendschappelijke wedstrijd tegen een even groot familie-elftal van de familie van de Westerlo uit Mierlo, heeft dankzij bemoeienissen van de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond voor hen gevolgen, aldus de krant het vrije volk van 19 augustus 1950. De KNVB ging de voetballers die bij NWC speelden straffen omdat ze hadden meegedaan aan dit geweldige evenement waar meer toeschouwers kwamen dan bij de wedstrijden bij de amateurs van deze zelfde bond. Lees ook het krantenartikel waar de KNVB toch wel op z'n nummer werd gezet. Op de foto zie je toen ze 'n wedstrijd speelden tegen de van de Westerlo's uit Mierlo. Mevrouw Bakens, de moeder van het Bakens team kreeg 'n prachtige bos bloemen en verrichte de aftrap. Schitterend toch?

PRÔTUSTANTS KÈRRIKSKE

Ik vind het altijd geweldig als ik plaatjes vind of krijg van gebouwen of dingen uit Asten die ik nooit heb gezien, of misschien wel heb gezien maar nooit in m'n bezit heb gehad. Zo'n plaatje is dit weer eentje. Ik vind het echt 'n geweldig mooi plaatje... het plaatje, wat nu "In de Gloria" is, toen nog het Protestantse kerkje was en toen stond er achter nog zowat niks en als je door het paadje liep naast het kerkje richting Burg. Wijnenstraat dan liep je door Simonspeijke. Mooi vind ik ook nog de reclameborden naast het kerkje waar vroeger veelal sigaretten, sigaren en shag reclame op stond.

WOR DE KOM BEGON

Vroeger begon de kom van Asten wat onze straat betreft tenminste, tussen de huizen van Zegers nu Jet Kanters en Piet van Bommel in, de huizen met huisnummer 53 en 49. Later verplaatst naar het huis van Willem Vaes wat nu de hoek van de Hemel en de Laurierstraat is.... en nog later verhuisd naar Voordeldonk. Ook als je van Someren af kwam is er veel veranderd... Hier staat het bordje van "de kom van Asten" nog vlakbij de zusters aan de Wilhelminastraat... waar nu het zorgcentrum is. Later verplaatst helemaal naar de hoek van de Wilhelminastraat en de Heesakkerweg... Daar staat het, zoals je ziet op de kleine foto, nog altijd alleen zijn de bordjes wel helemaal vernieuwd.

ÔW RIJBEWIJS HALE

Rijbewijzen halen was er bij ons thuis vroeger niet zo bij. Ik ben thuis de derde jongste maar ik had als eerste mijn rijbewijs en toen was ik al 23 jaar. Wie dat het niet hadden? Ons Ellie en ons Jo niet, Onze Sjaak niet, onze Hub, Theo en Henk niet... en toen kwam ik. Later hebben er wel 'n stel z'n rijbewijs gehaald. Ons Jo, onze Sjaak en onzen Hub en na mij ook nog onze Frans en ons Annemieke. Ik kwam terug uit dienst en moest van mijn eigen geld m'n rijlessen betalen... dat kon ook want ik maakte wat muziek en verdiende af en toe 'n leuk centje bij. In Asten kon je op enkele plaatsen terecht zoals bij van Oosterhout in de Houtstraat, bij Theo Joosten in de Emmastraat en er waren nog wel enkele plaatsen meer. Ook bij Toon Verhees uit de 3de Sint Jozefstraat, d'n Bult. Ik ben naar Toon Verhees gegaan waar naast Toon, ook zijn vrouw de lessen verzorgde en van Cisca heb ik bijna al mijn lessen gehad en die deed dat voortreffelijk. Zo'n les was toen 10 gulden voor 'n uur... theorie heb ik nooit gevolgd, gewoon thuis uit het boekje. Na 18 lessen moest ik op maar ik heb de dag voordat ik op moest, nog 'n les genomen want ik had nog nooit met licht aan gereden. Totaal 19 lessen van 10 gulden en het "opgaan" koste toen 40 gulden. 230 gulden totaal, dat is omgerekend 104,40 euro, belachelijk bedrag eigenlijk. Ik slaagde de eerste keer... had voldoende punten voor de theorie en rijden ging prima. Ik had 'n exeminator die hield van rustig rijden al had ik wel de pech dat ik op woensdagmiddag op moest en de kinderen van school vrij waren en veel kinderen op straat aan het spelen waren in Geldrop, daar moest ik naar toe, het was goed uitkijken geblazen. Het ging gelukkig allemaal goed en toen we bij Lammers in Mierlo uitstapten schudde hij me de hand... ik kon toen nog goed springen... en dat liet ik ook zien want ik sprong 'n gat in de lucht... Ik was blij maar vooral ook trots... de eerste keer geslaagd door de lessen van Cisca Verhees en dat kwam goed uit want mijn geld was ook op...

SCHOEWN

Ik zat nog te denken deze week, wat ik eigenlijk nog weet van de schoenen die ik zo in m'n leven heb gehad, tenminste vroeger. Toen in klein was herinner ik me de sandaaltjes nog wel... lichtbruine en die gooie ik 'n keer bij ons in de zitkamer, waar de pudding achter de kachel stond te stijven, ik gooide daar als kind ooit 'n sandaaltje in. Van de schooltijd dat weet ik ook nog... ik had van die zwarte schoenen, hogere want lage schoenen had bijna niemand, en daar zaten die veters om de haakjes en die haakjes gingen ooit platzitten zodat de veter er niet achter ging en dan wrong ons moeder die met 'n keukenmes weer open. Later toen ik tiener was had ik vaak moderne schoenen... ik weet nog dat ik ooit blauwe suede schoenen had van de Bata. Volgens het liedje van Elvis... Blue Suede Shoes. Ook waren ooit schoenen met die stompe neuzen in de mode en kon ik niet achterblijven... ik kreeg van ons moeder 'n paar vaal-groene... keimoi schoentjes. Op het werk had 'n licht soort werkkistjes. Niet echt lompe maar wel stevige. Ik liep vroeger mijn schoenen altijd scheef af maar dat verdween toen ik met mijn dienskistjes, toen ik in het leger was, anderhalf jaar met die soldatenkistjes had rondgelopen en me zoveel steun hadden gegeven dat het schuin aflopen verdwenen was. Mijn mooiste schoeisel was toch wel toen the Beatles populair waren en ik naast 'n Beatle-jasje, 'n blauw viltachtig jasje zonder kraag, en ik 'n paar Beatle-laarsjes had gekocht, zie foto. Die vond ik echt gaaf. Zaten lekker en je maakte voor die tijd wel even "de Blitz". Mijn trouwschoenen waren ook geweldig mooi, nog nooit had ik zo'n dure schoenen aangehad... wat er mee gebeurd is? We kochten 'n hondje en dat loeder beest beet ze allebei aan flarden... nou ja, pech gehad. "Ons moeder noemde me vroeger al altijd Peter Pech"... hahahahahha grappig ja. Ze zeggen wel ooit, schoenen maken de man of was het nu kleren maken de man?... nou ja, zal wel.

DE BOERINNE PRIZZUNTERE ZIG

Ik kreeg nog 'n geweldig mooi plaatje van Turrup 1955. Dit is de Interkring-optocht van de NCB waar de boerinen zich presenteerden in die optocht. Turrup had toen nog "keinderkôpkus". Ze hadden toen ook nog prachtige autobussen zoals je ziet. Rechts die gevel is van fietsenmakerij gebr. van Veghel, voorheen was daar de koekfabriek van Sjang Hoefnagels. Achteraan rechts naast cafe de Wit was toen nog geen cafe de mert maar de fietsenwinkel van Noudje Michiels.

UT FIETSE STOPGEZET

Ik neem je mee naar 1963... en de Astense wielerclub organiseerde weer de Ronde van Asten. Het jaar ervoor ook al maar toen gooide in 'n opwelling een wielrenner 'n fiets voor 'n tegenstander op het parkoers en werd de wedstrijd gestaakt. Nu werd de wedstrijd weer gestaakt. Wij vonden het echt verschrikkelijk maar als je de achtergronden weet moet je wel toegeven dat de burgemeester, als hoofd van de politie, toch wel gelijk had. De wedstrijden werden altijd druk bezocht en er moesten dranghekken worden geplaatst. Die zullen er wel hebben gestaan, ik herinner me dat niet meer, maar waarschijnlijk veel te weinig. Als het gevaar voor de toeschouwers en wielrenners in gevaar komt moet je ingrijpen, dit vind ik ook normaal. De voorzitter van de wielerclub "Astein" was Willem Beks, de eigenaar van de Vivo winkel in Asten.

Schijnbaar wist de organisatie de dag te voren al dat men zich niet aan de gestelde regels kon houden maar de organisatie liet het toch doorgaan. Kijk daat zat het al fout. De burgemeester kwam nog wel met 'n voorstel om het toch door te kunnen laten gaan maar Willem Beks reageerde zo fel dat de burgervader zijn voorstel in trok. De burgemeester aanvaarde het niet dat hij door raadslid Paul Bakens, die ook lid van Astein was, en Willem Beks onder druk werd gezet en liet de wedstrijd door de politie stop zetten. Niemand vond dit leuk maar ik vind wel dat regels, nu eenmaal regels zijn, en daar heb je je als organisatie maar aan te houden. Maar wat was er vooraf gegaan... de organisatie had op 28 mei 'n vergunning aangevraagd maar kreeg pas de goedkeuring op 6 juli 's morgens. Er werd geeist dat bij de finishlijn over 'n afstand van 100 meter moesten worden geplaatst... dus 100 meter voor de lijn en 100 meter voorbij de lijn en dat aan beide zijden van de weg. Totaal dus 400 meter dranghek. Men had er alles aan gedaan om die dranghekken overal te bekomen maar dat lukte niet in die korte tijd. Dat de vergunning pas op 6 juli binnenviel zal wel kloppen maar men zei ook dat Willem de week ervoor op dinsdag al wist dat die dranghekken er moesten komen staan... dus had de organisatie wel tijd gehad om te zergen dat ze die op die zondag hadden. Willem heeft aan de politie gevraagd om ontheffing te krijgen van die regels over de dranghekken. Die stemde er in toe mits de burgemeester het ook goed zou vinden. Maar die stemde er niet mee in want hem was ter ore gekomen dat de organisatie op de zaterdagavond voorafgaande aan de ronde 'n vergadering had gehad en toen al wisten dat ze niet aan de eisen konden voldoen maar het risico wel wilden nemen dat men de ronde door zou laten gaan ook al wist men dat het mogelijk was dat die gestaakt kon worden. De renners waren toen inmiddels aan het fietsen, de nieuwelingen hadden toen al tien rondjes gefietst. Adjudant Sterrenborg van de politie kon niets anders doen dan de wedstrijd stil te leggen omdat niet aan de voorwaarden waren voldaan: de beveiliging van het parkoers. Er haperde die dag nogal wat aan de nakoming van de in de vergunning gestelde eisen. Op de hoeken en kruisingen waren onvoldoende dranghekken geplaatst en de wegen van het parkoers waren niet op de juiste wijze afgesloten terwijl die borden en hekken wel bij de gemeente verkrijgbaar waren. Op zondag 6 juli om 14.30 uur kwam adjudant Sterrenborg met twee van zijn manschappen aan de jurywagen en deelde mee dat de wedstrijden gestaakt moesten worden. De aanweige Paul Bakens gaf als antwoord dat de wedstrijd door de organisatie zou worden gestaakt. Als de politie dat zou doen zouden ze zich bij die beslissing neerleggen. De speaker van die dag riep om dat de wedstrijd op last van de burgemeester werd gestaakt... Het publiek en de renners gingen teleurgesteld en mopperend naar huis. Later konden de mensen hun geld terugkrijgen. Men kan er nog steeds lang en breed over dicussieren, waarom kwam de vergunning zo laat binnnen? Waarom had de organisatie er niet meer aan gedaan om alles toch nog op de goede plek te krijgen? Waarom laat je iets doorgaan terwijl je de veiligheid niet kunt garanderen? Op deze dag waren er alleen maar verliezers... helaas... Toch vonden wij het raar... was er ook wel 'n beetje uitlokking in het spel want het had van te voren best opgelost kunnen worden. Wat we toen ook al wisten was dat Burgemeester Ploegmakers en raadslid Paul Bakens elkaar al helemaal niet lagen... of dat nog iets betekende? We zullen het nooit weten maar of dat interessant is? Ik denk het niet. Er was wel 'n lichtpuntje en die lichtpuntje was voor de winnaar bij de aspiranten want die hadden al wel gereden... ook raar want toen was er al politie aanwezig die toch ook wel zagen dat de afzettingen niet klopten. Maar goed... een jongen was blij met de overwinning die dag: J Francken uit Linne... en Astenaren Peer? Jaja die hadden we ook... Jos van de Ven werd bij de aspiranten 8ste en Jan Spetgens uit Someren werd zelfs 6de. Het percours was trouwens: Lienderweg, Asterstraat, Daliastraat, Mignonstraat en weer Lienderweg. Aardige bijkomstigheid? Bij de drie politieagenten was ook Pieter de Jong, die was politie in Asten en woonde aan de Klaprosstraat. Hij reedt vroeger ooit in de Tour de France, op de foto helemaal rechts.

BIEGTE

Wanner je terug denkt aan vroeger, iets wat ouderen vaak en graag doen, dan kom je al gauw ook bij de schooltijd... de tijd dat we naast leren ook de katechismus moesten kennen, de liedjes die in de kerk werden gezongen, de tijd dat we naar de kerk gingen elke zondag, en een keer in de maand zo ongeveer te voet vanaf de Voordeldonkse school naar de grote kerk moesten lopen om te gaan biechten. Je moest dan, als je pech had wel 'n uur of langer wachten tot je eindelijk aan de beurt was om in het hokje tegen de geestelijke die daar zat, te zeggen: ik heb drie keer gevloekt, acht keer gejokt en twee keer iemand uitgescholden. Dan was je zieltje weer rein, als je drie onze vaders, drie weesgegroetjes en een oefening van berouw had gebeden. En je kan het geloven of niet... ik had er 'n gruwelijke hekel aan en toch voelde je jezelf opgelucht als je buiten kwam. Heel raar misschien maar toch..... Maar als dat nu nog zou gebeuren dan zouden de pastoors en de kapelaans het veel te druk hebben, want op dit moment worden er echt veel verkeerde dingen gedaan door zowel de jongeren als de ouderen. Als iedereen nu zou moeten biechten dan zou de kerk hutje mutje vol zitten en er zeker twintig biehtstoelen in de kerk zowat dag en nacht bezet zouden zijn. De geestelijke overuren moeten draaien en ik denk dat er 'n tekort zou zijn net als nu in de zorg. Maar als die mensen nu zouden gaan biechten, en het gevoel zouden krijgen als ze buiten kwamen net als wij vroeger.... dan zou de wereld heel zeker 'n stuk veranderen en dan bedoel ik naar de "goeie kant" toe. Soms zouden dingen toch maar 'ns terug moeten komen, zoals het biechten en de verplichte diensttijd.

GEVARLUK SPÈLLUKE

Natuurlijk speelden wij vroeger meer buiten als dat we binnen zaten, nu is dat wel even anders want de jeugd speelt met pc. laptop en mobieltjes. Vroeger zei men "de jeugd heeft de toekomst", dat is ook allang niet meer "de jeugd heeft mobieltjes", dat is heel andere koek. Maar terug naar onze jeugd... wij haalde ook wel streken uit... en ik deed ook wel dingen die niet mochten en waar die ik achteraf gezien, niet had moeten doen. Neem b.v. de volkstuin van J.M. Die lag vlak achter onze plak achter ons huis en daar stonden ooit plachtige bloemkolen, tot dat ik ze in 'n boze bui allemaal weg schopte. Die man zal wel kwaad zijn geweest en later heb ik er ook spijt van gehad... zoiets doe je niet. Kijk belletje trekken was tot daar aan toe en dat ging bij de meeste mensen niet eens want de oudere huizen in d'n Himmel hadden niet eens 'n bel, je klopte gewoon aan als je ergens moest zijn. Maar de huizen tegenover ons en die blok van drie maast onze huizen, die hadden dat wel... die draaibellen... als je draaide dan rinkelde ze 'n beetje... dus... even draaien, en dan hard wegrennen. Het plaatje hierboven heb ik er niet voor niets neergezet... wij gingen in de sloot liggen net voorbij Heintje van der Wallen... legde 'n ouwe portemonee op de weg met 'n touwtje er aan en als er iemand langs kwam, van de fiets stapte om die op te rapen... trokken we vlug aan het touwtje de beurs naar ons toe en weer rennen zo hard we konden. Hahahahaha... gevaarlijk spel want bij de derde keer ging het gradioos mis... de protemonee lag weer op de weg met het touwtje er aan... 'n langsfietsende boer zag de beurs... stopte maar zette zijn fietswiel op het touwtje... pakte de portemonee, trok het touw kapot en verdween met de beurs... hij moest hard lachen... wij niet trouwens... niet dat er iets van waarde in zat, dat niet maar we waren ons "spulding" kwijt. Hoe het af liep? Hij fietste 'n 50 meter verder tot aan het huis van Willem van Heugten... gooide de beurs op de weg en riep: "vollegunde keer wel slimmer zijn jongus"... hahahaha... echt 'n geweldige vent, volgens mij hebben we het later nooit meer gedaan.

LANGS DE DURRE

Het verheandelen van spullen langs de deur is inmiddels ook verleden tijd. De enige die nog langs de deur komen zijn die mensen die proberen je 'n andere energieleverancier aan te smeren, maar voor iets anders komt er niemand meer aan de deur. Dat was vroeger wel even anders: de melkboer, de groenteboer, de voddenman, kazen- en konijnenvellen, de schillenboer, verkopers van lappenstof, de scharenslijper, de man met de dikke dekens, de bakker en nog veel meer mensen, ook iemand zoals op deze foto: de borstelverkoper. Hij hadf ze in alle maten en vormen en hij was altijd op de fiets. Ik herinner me hem nog wel dat hij in d'n Himmel probeerde de borstels en bezems aan de man te brengen... de "stelen" had hij langs de stang van de fiets gebonden... dat zijn dingen die je nooit meer vergeet. Toen Annie en ik pas getrouwd waren en bij m'n zus in Deurne boven woonden, toen kwam er elke zaterdag 'n kleinvrachtwagentje door de straat die drank verkocht... limonade, cvola, 7up etc etc. Maar vroeger? De verkopers kwamen met de fiets of met 'n klein karretje zoals het petroleummenneke. Ik denk ook nog wel 'ns aan vroeger aan de verkopers van lappen stop of soms ook gemaakte kleding zoals overals... die hadden vaan 'n rek voor op de fiets met 'n paar koffers erop en achter op de drager ook nog 'n paar. Her was 'n heel gedoe voor die mensen "um un par sent te vurdiene"...

DUR DE JOARE HIN

Ieder huishouden had vroeger haar eigen winkel waar ze de boodschappen haalde. Wij hadden vroeger de Spar, terwijl er ook de Edah, de Vivo en de Centra waren. Wij hadden als slager van Kemenade terwijl er ook Soeren was, Mikkers en Kusters. Ik noem er maar wat op maar er zijn er wel meer. Als bakker hadden wij Tieske van den Heuvel, dfie had zijn winkel in de Burg. Wijnenstraat maar de bakkerij in de Tuinstraat. Maar er was ook van Baar, Slaats, Eijsbouts en nog veel meer. Een van de bekendste was wel bakker Loomans uit de Wolfsberg, waarvan je hier wat plaatjes ziet van door de jaren heen. Linksboven zoals het begon... AP Loomans. Later kwam er de nieuwe winkel en dat zie je rechtsboven, het pand is er nog altijd maar nu wonen er mensen. Een beetje verder lag bakker Leo Eijsbouts... toen die stopte kochtLoomans alles op en werd alles afgebroken en er verscheen 'n prachtige nieuwe winkel maar dat is ook al weer vele jaren geleden. Nu is er de winkel van bakker van de Mortel, plaatjes links onder. Het plaatje rechtsonder is Martien Loomans zoals wij hem zo goed kennen... met z'n blauwe stofjas aan, met de geel/oranje volkswagen bus de spullen bezorgend... en op de bus de tekst: "Loomans, ha, onze bakker"...

UT HUIS VAN "HENNE" HOLZKENS

Ik kan het me nog vaag herinneren van vroeger, het huis van Johannes "Henne" Holskens die getrouwd was met Anna Xhofleer. Hij kwam uit het Limburgse vandaar de naam "Henne". Het huis stond achteraan op de Ommelseweg, ik dacht vlakbij Keskesboom, maar toen stonden er nog maar weinig huizen toen de foto werd gemaakt. Het huis is allang afgebroken. Veel later kwamen ze nog in de Hemel wonen, in het huis van Toon Vlemmings, nu woont er Wies Gahler - van Seccelen. Bij Holskens hadden ze acht kinderen: Gon, Sjef, Marie, Riek, Toon Jan, Piet en Martien. Zoals we weten word Piet al vermist sinds 1974 maar ze zoeken nog altijd. Met Jan heb ik soms nog wel contact waar ik blij mee ben.

LAANG GELÌJJE

Ik laat je nog 'ns 'n plaatje zien dat gemaakt is vanaf de oude toren van de brandweerkazerne zo ergens op de hoek van de Tuinstraat en de Burg. Frenckenstraat en dan richting de Logtenstraat van toen naar 't Liender toe. Rechts zie je de blok huizen staan waar voorzover ik weet de familie Wolters woonde helemaal aan de linkerkant. Daarvoor zie je dat "puntje" staan en dat was waar vroeger de molen stond en dit stukje nostalgie dienst deed als onderkomen van de kabouters, volgens mij behoorde die groep kinderen ook bij de gidsen. Die kwamen daar bij elkaar en deden er spelletjes. Daarnaast staan de boerderij van Jan van Seggelen. Dan zie je daar iets met witten ruitjes, ik denk dat het de nieuwe bakkerij van Tieske van den heuvel was die eerder de bakkerij in de Tuinstraat hadden en de winkel in de Burg. Wijnenstraat. Naast dat gebouw, net achter die boom zie je het woonhuis van Sjang van Roy. Die bosjes en bomen op daarachter was eigendom van Antoon Leenen uit d'n Himmel die daar kippenhokken en fruitbomen had staan, dat is het stuk van helemaal links naar helemaal rechts. Achteraan zie je de weilanden en korenvelden van 't Liender, waar wij als kind zo graag speelden... langs het huis van Wolters liep 'n pad die naar de boomgaard van Leenen liep.

UT SCHAFTHOK

Fabrieken en bedrijven hebben tegenwoordig 'n kantine en daar kun je vanalles krijgen. Toen ik bij de Amco werkte en in Eindhoven tewerkgesteld was gingen we daar tussen de middag altijd naar de kantine en ik nam nooit brood mee. Je kan daar tegen betaling van 'n paar cent soep en belegde broodjes kopen... met vanalles en nog wat er bij. Toen ik pas ging werken hadden ze bij Pietje Berkvens geen kantien maar 'n schaftlokaal. Je kon er even apart gaan zitten maar ze hadden er verder niks, je moest je brood van thuis mee brengen. De foto hierboven is van d'n IJzeren, de ijzergieterij op de hoek van de Indeustrielaan en de Prins Bernhardstraat. Op dit soort bedrijven was altijs alles smerig en vol zwart stof. Van 'n kantine kon je niet spreken, zelfs 'n schaftlokaal was nog 'n te mooi woord voor het vieze smerige hoh waar het personeel de boterhammen moesten opeten. Een kale vloer met wat oude stoelen, bankje en tafeltje was alles en het lag ook nog vol rommel... Nee het was er niet bepaald "gezellig" je schafttijd doorbrengen. De ijzergieterij is allang weer verdwenen... de eigenaar vertrok met z'n hele macjines in 'n nacht om het personeel zonder iets te laten weten, achter te laten. Nu staat er o.a. de Hubo.

LIFTJUFFRÀW

Nee de jeugd van nu weet dit helemaal niet meer. De juffrouw of de mannelijk bediende van de lift. Vroeger waren er niet veel liften en als er eentje was dan stond daar iemend in die het ding moest bedienen. Als je kijkt op internet staat er dit bij geschreven: Een liftboy, liftjongen of liftbediende is een persoon, meestal een tienerjongen, die een lift bedient die niet door het publiek zelf mag worden bediend. De liftboy verblijft tijdens zijn dienst in de lift en stuurt de lift op verzoek naar de gewenste etage. Vroeger had de liftboy heeft een hendel waarmee hij de snelheid van de lift regelt. Bij het afremmen zorgt hij ervoor dat de lift op gelijke hoogte met de vloer tot stilstand komt. Ook opent en sluit hij de liftdeur en geeft hij informatie. Tegenwoordig komt een liftboy niet vaak meer voor omdat bijna alle liften door het publiek zelf kunnen worden bediend, waarna de beweging, het afremmen en meestal het openen en sluiten van de deuren automatisch verlopen. Bij de Vlisco hadden ze vroeger 'n heel grote lift om pallets vol materialen van de ene naar de andere etage te brengen. Daar was 'n oom van mijn vrouw de liftbediende maar die was niet jong meer want hij was toen de 50 al gepasseerd. In enkele gebouwen in onder meer de Verenigde Staten komt een liftbediende nog geregeld voor. Ook liften in heel hoge gebouwen worden nog door een liftbediende bediend: onder meer de lift van de CN Tower in Toronto. Verder worden ook liften die als attractie worden gebruikt, zoals bijvoorbeeld de panoramalift van de Euromast in Rotterdam door een liftbediende bediend. In gebouwen waar "hoge Pieten" rondliepen en hun kantoren hadden daar was 'n meisje in mooie aparte kleding vaak de lift-juf. Hier zie je er nog 'n afbeelding van. In 'n net tenue net als b.v. de stewardessen in 'n vliegtuig dat hebben. Dit is wel 'n mooie personenlift, tegenwoordig is dit beroep ook uitgestorven.

EN TOEN WÈIJDE DUN BÔM UM

Zo'n plaatje brengt je gedachten weer terug in "Aaw Aaste"... de tijd dat Asten nog niet bolstond van de veranderingen en vernieuwingen... Het gemeentehuis was nog niet uitgebreid... het cafeetje in dat witte gebouw recht vooruit was er nog niet en daar woonde toen nog gewoon van Horssen. Toen was er ook nog 'n plansoentje zonder veel parkeerplaatsen. Die boom met "ut liegbenkske" er om heem? Tja, daar was niks aan te doen... tijdens zware storm begaf de boom het... ik weet het nog en herinner me het als de dag van gisteren. In augustus 1980 ging de prachtige boom tegen de vlakte... in die nacht is ook deken van Pelt overleden, die altijd had gepleit voor die boom, dat die moest blijven... hoe raar kan het lopen.

UN MOI BLEIJKE

Als je dit vroeger nooit hebt gelezen dan ben je ook geen echte vent geweest... dat zei de jeugd van vroeger al. Het gaat dus over de Lach, 'n blaadje met wat verhaaltjes, wat reclame maar met veel schaars geklede vrouwen erin. Links het boekje uit 1974 en rechts 'n ouder uit 1964. Dat was het jaar dat ik in dienst was dus neem maar van mij aan dat ik dat zeker wel heb gelezen want onze kamer in Oirschot lag er vol van... hahahaha, "ik heb me wa platjus bekeke"....

IN UT SIMONSPÈIJKE

Veel huizen stonden er niet in ons Simonspèijke... dat liep van de Lindestraat, naast de protestantse kerk, tot de Burg. Wijnenstraat langs het huis van Simons. Maar dit huis stond er wel... helemaal opgeknapt. Het was het huis van Hein Bouwman, de glazenier. Die woonde daar met z'n vrouw en kinderen en zijn vrouw kende ik dus goed want toen op de Voordeldonkse school juf de Vent voor lange tijd ziek was viel juffrouw Bouwman voor haar in. Ik was er blij mee want ze was echt 'n lieve juf. Eigenlijk mocht dat vroeger niet... Een juf mocht niet getrouwd zijn want getrouwde vrouwen behoorde thuis te zijn, toch wel heel anders als nu. Voor haar werd 'n uitzondering gemaakt. De dames de Vent waren allen vrijgezel vandaar ook dat de ene lange tijd verbonden was aan de school in Ommel en onze juf zolang aan de Voordeldonkse school. Dat de uitzondering werd gemaakt voor juf Bouwman kwam op aandringen van kapelaan de Kleijn die modern was en vooruitstevend.

AASTE TURRUP

Ik heb npg 'n oud plaatje van de Markt in Asten, "turrup", maar iets vind ik wel raar want op de kaart staat Kerkstraat. Nu hangt me toch wel 'n beetje bij dat heel vroeger de we die rechts richting Someren, ik dacht ooit Kerkstraat heeft geheten maar zeker weten doe ik het niet. Dat witte bord naast de kiosk is het bord van drukkerij Schriks toendertijd, later werd het cafe de Peelpoort. Foto is gemaakt tussen 1907 en 1915 want toen was de drukkerij in dat pand gevestigd.

HARD WERREKE

De mensen van tegenwoordig hebben het heel wat gemakkelijker als die van vroeger. Dat zie je al wel aan de dakdekkers en de stratenmakers. Maar ook de boeren doen tegenwoordig alles machinaal, handarbeid is uit den bozen. Kijk het plaatje... het binnenhalen van het gedroogde hooi van "de plak". Nu varen ze er even met de tracktor met 'n aangekoppekd machientje langs. Vroeger alles met de hand en de trachtor was toen nog maar 1 pk, 'n pertje.

DE GOEI KAMMUR

Ik kan er niks aan doen maar bij het zien van zo'n plaatje moet ik weer aan vroeger denken bij ons thuis in d'n Himmel. "De goei kammer veur"... In de kamer voor zaten we bijna nooit, wel toen we telvisie hadden zaten we er op zondag en ooit zongen we daar met z'n allen liedjes uit "het zingende boertje", 'n blad met alle teksten van liedjes van vroeger. Of wij dit ook allemaal hadden? Het meeste wel... 'n paar stoelen met leuningen, de lamp met van die kuipachtige bollen, 'n schemerlampje, 'n beeldje van een of andere heilige, zo'n dik persisch lijkende tafelkleed... nee het vloerkleed hadden we niet... wij hadden blatum in de kamer en de keuken en in de keuken nog matten onder de tafel. En zo'n schilderij die je rechts nog net ziet met zo'n brede rand? Jaja die hadden wij ook.

HOE UT TOEN WAAR

Heel moet wel wat ouder zijn om dit soort plaatjes te herkennen... wat valt er op? Natuurlijk de bromfiets met die kromme hoge sturen, van o.a. de Tomos De jongelui die toen nog geen kapotte broeken droegen en natuurlijk de sigarettenautomaat aan de gevel van 'n frietzaak. Frietjes etende jeugd maar niet uit plastic bakjes maar nog uit de "puntzak" en een van de brommers met de mode van toen: de zwartwitte "popart" slijklap achteraan de bromfiets. Het brengt je weer terug in vervlogen tijden.

SCHRIKSE

Ik weet nog goed dat Schriks langs het politiebureau lag in de Emmastraat en het bleek te klein te zijn geworden dus gingen ze ´n nieuwe drukkerij bouwen maar wel op ´n andere locatie... op de hoek van de Burg. Wijnenstraat en de Langstraat, tegenover bakker Slaats. Ik ben er vaak geweest, niet alleen voor advertenties te laten plaatsen in het Peelbelang maar ook om verslagen van de dartclub door te geven van DC ´t Ketelke waar ik bestuurslid van was. Maar in 1980 gebeurd voor ons iets ongelooflijks... Schriks drukkerij wordt overgenomen door drukkerij Mennen en de drukkerij die er toen nog geen 50 jaar stond werd weer afgebroken, op die plek verschenen appartementen... In het jaar 2000 kwam de man met de hamer en werd het gebouw gesloopt. De naam van het 15 appartementen tellende gebouw kreeg de naam Gutenberg, dat was de man die in 1450 bijbels drukte, er dus toch nog altijd iets aanwezig die ons doen denken aan drukwerk.

VUR KUPPOTJUS

Als we in de winkel kwamen dan moesten we zeggen, condooms, maar wij noemde het kapotjes. Het vervelende was als je in de leeftijd zat dat je wel 'ns dingen wilde ervaren... dingen wilde doen, dan moest je wel condooms hebben want de pil was er toendertijd nog helemaal niet. Ik kan me niet herinneren dat je ze ergens in Asten uit de automaat kon halen, en naar de drogisterij van Annie Vaalman ging ik zowiezo al niet. Ik zie me al binnen komen en zeggen... twee rollen pepermunt en 'n doosje condooms van vier... hahaha, je bent toch wel gek zeker. Nee wij gingen op de fiets naar Helmond naar de Heistraat en daar lag zo'n winkel die vanalles hadden op het gebied van sex. Nog iets over het condoom, de eerste condooms die effectief werkten, werden gemaakt van schapendarm of andere materialen van dierlijke oorsprong. Er zijn nog steeds condooms van dit type te koop voor mensen met een allergie voor rubber, en ook omdat ze beter in staat zouden zijn om gevoel en lichaamswarmte over te dragen dan condooms gemaakt van synthetische stoffen. Ze zijn echter niet zo efficiënt als contraceptiemiddel of om seksueel overdraagbare aandoeningen te voorkomen. Toen wij 15 of 16 waren hadden we 'n kapotje op zondag bij... Was dat de bedoeling Peer dat je dat gebruikte? Welnee, het was "un bietje stoer-doew en wijter niks", hahaha.

RAPPE FIETSURS

In mijn tienertijd was er in Asten 'n wielerclub... Astein, met o.a. Bart van Seccelen uit d'n Himmel. In Someren was de in 1909 opgerichte vereniging de Zwaluw. Werd op de Postel opgericht door een groep Somerenaren die zich bezig hielden met de wielersport. Leden van het eerste uur waren Naris de Vleut en Karel Rooijmans. "WC Astein" was opgericht in 1962 en was gevestigd bij cafe Tramzicht van Tinus Manders uit de Prins Bernhardstraat. Daar zaten onze bekende "cracks" bij: Antoon Timmermans uit Ommel, Bart van Seccelen uit d'n Himmel, Huub Konings, Willy Beks van de Vivo in Turrup, Paul Konings, Riny Sprenkels. Willem Beks, de vader van Willy en eigenaar van de Vivo zat in het bestuur net als Tinus Manders, de uitbater van cafe Tramzicht. Vroeger kende Asten heel wat meer wielerverenigingen zoals de club die hier op de foto staat "de Rijzende Hoop". Ze waren gevestigd bij cafe van Eijk op Vosselen en onder hen bevonden zich enkele "kanonnen" van toen: Janus van Eijk en Willem van Golstein Brouwers. De club van wielervrienden werd opgericht in 1910, nu dus 110 jaar geleden. Vroeger ging het om behendigheid met de fiets maar later werd het veel spannender toen het ging om de snelheid. "De Rijzende Hoop" werd opgericht op 1 Mei 1910. Andere verenigingen van toen waren, "Vitesse", die zaten bij cafe Bakens en was ook in 1910 opgericht op de 1ste juli en er was er nog een in 1911 opgericht, wielerclub Quick die gevestigd was bij cafe van Stratum... Ik denk dat die in de Wolfsberg was.

ÔIT ZIJN ZE SLIM

Ik vond het nog en ik herinner het me nog wel van vroeger... de weg van Eindhoven naar Weert was altijd al druk en de kinderen moesten er oversteken om naar school te gaan. Het had gelukkig vaak goed gegaan maar eindelijk werden er ook mensen slim... het leger werd ingeschakeld... In oktober 1965 bouwde het leger in Maarheeze een brug over de snelweg tussen Eindhoven en Weert. Om de schooljeugd die veilige oversteek te garanderen die nodig was. Dit jaar, 2020 is het dus 55 jaar geleden. Het heeft met Asten dan wel niets te maken maar wij kregen de brug over het kanaal naar Someren... we moesten vroeger de gevaarlijke kruising bij Sluis Elf oversteken... ooit werden er doodskop-borden geplaatst om aan te geven dat het 'n levensgevaarlijk punt was. Dat was ook gevaarlijk net als voor de kinderen in Maarheze. Op de voorgrond zie je hoe het eerst moest... op de achtergrond de oversteek gemaakt door het leger.

IN TURRUP MER DAN JOARE TRUG

Die auto's staan in Turrup bij Jan van Hoek voor de deur... hahahaha. Eigelijk wel maar toen was daar nog het cafe van Bakens, hier rechts op de foto. Nu heet het al jaren cafe Jan van Hoek en is het meer Eetcafe dan gewoon cafe toen ik er altijd kwam. Links zie je waar later cafe de Mert was en in het midden op de achtergrond het cafe waar Cor Clevis in onze tijd z'n cafe had. Daarvoor was er ooit het cafe van Eijsbouts. Later, na Cor Clevis Jos Brabers, Theo Zegers en nog later werd het cafe de Peer. Vroeger, in de tijd van Cor Clevis was het de Sportvriend. Daar hingen ook de opstellingen van de NWC-teams. De kiosk is trouwens allang verdwenen.

VUR DE STROOM

Om licht te hebben op m'n fiets heb ik ook 'n dynamo op m'n fiets zitten maar die is wel 'n beetje moderner als deze... want van deze moest je nog van die losse stroomdraadjes in het onderste deel van de dynamo steken... het was 'n sluiting waar je 'n pinnetje in moest drukken... dan kwam 'n gaatje vrij en daar moest je 'n stukje van het blootgemaakte kabeltje insteken en als je dat pinnetje los liet klemde dit het draadje vast... Maar dat draadje werd roestig enzo en het kwam geregeld voor dat je het draadje weer af moest knippen, weer beetje bloot maken en het hele verhaal kwam weer van vooraf aan. Tegenwoordig hebben de fieten automatische verlichting. Ook ik heb inmiddels dingetje aan de fiets met letverlichting... ik hoef ook niet meer hard te trappen als het avond is want dat was vroeger wel het geval met die dynamo's. En als het regende os als er sneeuw lag dan werkete de dynamo meestal niet goed want hij slipte dan steeds.. Nee fijn waren die dingen niet... maar wel heel wat handiger als de "kurbietlamp" van vroeger. Tijden veranderen... soms wel goed, moet ik toegeven.

RAAR DINGUR VAN VRUUGUR

Ja ik weet het, ik ben "zônne" gek... ik ga graag terug naar dingen uit vroeger tijd en ik zat vandaag buiten en ineens dacht ik aan de dingen van vroeger... wat men zei als er iets aparts was en ook wat men deed. Zo werden de stekkers van de elektrische apparaten eruit getrokken als er onweer was, maar dat verwonderde me eigenlijk niks want ik heb ooit, toen ik klein was en nog in d'n Himmel woonde, 'n vuurbal over de elektrodraden buiten zien lopen en die schoot bij Piet Bukkems binnen en ging verder naar de overkant naar Leenen en daar sloeg hij 'n groot gat in de muur. Toen ik pas in de Orionstraat woonde haalde wij ook het stekkertje van de tv er uit. Maar er zijn meer dingen. Zo zei men vroeger dat het niet handig was om op maandag rode groenten te eten... dus geen rode bietjes en geen rode kool. Waarom dit was? Je zou dan vaak ruzie krijgen. Vroeger werden er geen schoenen op tafel gezet want dat zou armoede betekenen. Ook zei men in de nettere families tegen kinderen als ze ik bed lagen dat ze altijd de handjes boven de dekens moesten houden. Op vrijdag de dertiende moest je nooit onder ladder doorlopen want dat brengt ongeluk. Deze is ook nog 'n geweldige, als je te lang in de spiegel kijkt staat de duivel achter je. Hahaha, ik heb hem nooit gezien maar ik keek ook niet zolang in de spiegel. Deze had ik nog nooit gehoord: Als je je ouders slaat groeien je handen later boven je graf. Hahahaha gezellig zeg. Bij het aansnijden van 'n nieuw brood moest degene die dat deed 'n kruisteken op het brood maken met de punt van het mes, vier puntjes in het teken van 'n kruis... dat zou gezondheid brengen. Deze vond ik ook nog... Als je in de bus opstaat voor 'n ouder persoon schuif je later in de Hemel twee plaatsjes naar voren. "Dur zijn veul mense die bleij moete zijn dè ze al ôit in dun Himmel komme, want ik kennur zat die dur volgus mij al nôit zalle komme"...

AN DE WERKVURSCHAFFING

Toen ik jong was wist ik eigenlijk helemaal niet wat het betekende maar toen ik ouder werd en me meer verdiepte in alles kwam ik er wel achter. Ik hoorde later vaak zeggen: We zitten niet bij de werkverschaffing, het betekende eigenlijk gewoon nutteloos werk doen. In de jaren 1920 tot 1940 was het echter de bittere werkelijkheid. Na de "beurkrach" in 1929 raakte de wereld, dus ook Nederland in een diep economisch dal. Het was de plotselinge ineenstorting van de aandelenkoersen op de beurs van Wall Street (New York) die plaatsvond in oktober 1929. De beurskrach had wereldwijd catastrofale gevolgen en gold als directe oorzaak van de crisis van de jaren 30. Minister president Colijn wilde geen staatsschuld opbouwen. Gevolg: nog meer werkeloosheid dan de landen om ons heen. 35% procent van de werkende Nederlandse bevolking raakte werkloos. In noord Nederland was het zelfs nog erger. Grote groepen mannen werden bij wet verplicht om zich zes dagen in de week voor 11 gulden in het zweet te werken. Met als enig hulpmiddel de schep en de kruiwagen. Het was in feite een methode van armenzorg waarbij de armen te werk werden gesteld en waarmee aldus de kosten van uitkeringen gedrukt konden worden. Ik heb wel ooit horen vertellen over de werkverschaffing... ze moesten b.v. kanalengraven met schop en kruiwagen terwijl die anders normaal met machines werden gedaan. Kort samengevat op z'n Astens? "werrikvurschaffing is gewoon mense werrik te loate doew vur geld um ze wa an de gang te haawe zô dè ut vur alle arbeijurs ut zelfde waar, dus gin geld kriege as 'n almoes mer dur un bietje vur doew"...

ALLAANG WIR WEG

Zo af en toe vind zo hier en daar nog wat oude advertenties en dan denk ik meteen... nostalgie. Het zijn van die winkels van vroeger die reclame maakten maar nu inmiddels allang weer verdwenen zijn, helaas. Het waren die winkeltjes die wij, de ouderen, nog goed kennen van vroeger, toen Asten nog oud Asten was. Deze twee winkels lagen in de Prins Bernhardstraat... de rechter winkel was de bloemen/wijnhandel van Piet van der Loo, je weet wel waar je vroeger 'n paar trapjes naar beneden moest als je er naar binnen ging. Nu is daar zo ongeveer de winkel van Michel Jeuken, de electrozaak. De andere advertentie is van Maaimachinehandel Willy Hoebergen die ook porseleinen spullen verkocht. Annie en ik hebben er onze cassette gekocht, lepels, messen, vorken etc. Nu is er 'n afslankstudio... tijden veranderen, "Aaste ôk"...

ZUINIGHÈIJD

Ja je mag het rustig weten van vroeger bij ons thuis... wij waren zuinig... hoe kon het ook anders. Onze vader moest het alleen verdienen en werkte zich uit de naad om de monden van 11 personen te vullen. Later toen ons Ellie, ons Jo en onze Sjaak gingen werken werd het allemaal 'n stuk gemakkelijker. Als ik de foto zie hiernaast, dan zie ik ook weer ons moeder bezig met "mik" snijden want wij hadden geen broodplank vroeger. Toen we later in de Rozenstraat woonden en we thuis kwamen om brood te eten, kregen we allemaal èèn sneetje van de mik die er over was van het weekend, best wel "dreuge mik". Weggooien was zonde, dus dat gebeurde niet. In d'n Himmel kwam Marietje van den Heuvel bij ons aan de deur om brood en mik te brengen. Mik was het brood van tegenwoordig en brood van toen was dat donkerbruine, dat dun werd gesneden om tegen de snee mik aan te leggen. Hoezo zuinig Peer? Nou, ben ons kreeg je 'n sneetje mik, daar smeerde je boter op en daar tegen aan kwam het sneetje bruine brood maar daar kwam geen boter op. Als je jam op je boterham had, chocolade boter of pindakaas dan werd er helemaal geen boter gebruikt. Een sneetje mik met boter en beleg dat bestond bij ons niet, daar moest of brood tegenaan of je "lege" snee mik. Ja wij waren zuinig thuis... ik zie ons moeder met 'n mes het laatste restje boter van het papier af "schrapen"... toen waren er geen kuipjes maar gewoon pakjes boter. "Appelknoerskus: waren zo klein, je had hem zowat helemaal opgegeten, dat er bijna niks overbleef... ja we waren zuinig. Maar een ding is zeker... "we zijn nôit wa te kort gekomme"....

OVUR DE HELDE

Vandaag is de dag van de herdenking van de doden... en dan denk je misschien: Dat was toch goed dat ze ons zijn komen bevrijden? Klopt ja, maar je moet er eigenlijk toch 'ns goed bij stil staan... militairen uit ons land probeerden ons te verdedigen maar we hadden gewoon geen schijn van kans tegen het Duitse leger. Ik zat op 2 mei nog 'n reportage te kijken die drie uur duurde hoe het naziregime is ontstaan en het was echt heel indrukwekkend en er kwamen dingen aan de orde die ik nooit heb geweten. Je moet echt 'ns stil staan bij de mensen die ons zijn komen bevrijden. Hoe het allemaal gebeurde. Dat waren gewone Engelse, Amerikaanse en Canadese militairen die gewoon in dienst waren net als ik in 1964 in dienst moest en die werden opgeroepen om in 'n vreemd land 'n einde te maken aan 'n oorlog waar ze zelf niet vandaan kwamen... gewone mannen die er geen weet van hadden wat hun in werkelijkheid te wachten stond. Kijk daar pak ik mijn petje voor af. Mensen die vochten voor de vrijheid van andere mensen, met groot gevaar voor eigen leven. Toen de slag bij Normandie begon zagen ze veel van hun maten en collega's de dood tegemoet rennen en toch gingen ze door. Nee ik dacht er ook niet zo vaak aan maar je ogen gaan open als je de dingen serieus en vol belangstelling gaat volgen, er meer over gaat lezen etc. Dan weet je voor jezelf dat dit echt helden waren. Someren vierde haar bevrijding op 22 september 1944 en Asten op 24 September 1944, toen was de operatie "Market Garden" bezig. Deurne en Helmond ook op de 24ste september. Engelse, Britse, Canadese, Poolse en Amerikaanse troepen maakten een einde aan de Duitse overheersing. Daartoe begonnen zij in 1944 met twee grote operaties: Market Garden en de Slag om de Schelde. Maar pas in mei 1945 was heel Noord-Brabant bevrijd. Met Operatie Market Garden wilden de geallieerde troepen de grote Nederlandse rivieren oversteken om vervolgens Duitsland binnen te trekken. Op 17 september luidden de geallieerden met deze operatie het begin in van de bevrijding van Noord-Brabant. Omdat Market Garden voor een deel vastliep op Duits verzet, werd Brabant voor een aantal maanden frontgebied. Operaties Pheasant en Suitcase richting ’s-Hertogenbosch en Tilburg, de slagen om de Schelde en Overloon en vele dode soldaten en burgers zouden uiteindelijk nodig zijn om nagenoeg heel Brabant bevrijden. Alleen het land van Altena, boven de Maas, bleef in Duitse handen tot mei 1945. Nu ik 75 word over 1.5 maand en ik mijn verjaardag vier samen met de bevrijding van Nederland is het van groot belang dat we de mensen die dit hebben bewerksteld nooit maar dan ook nooit mogen vergeten. Petje af voor al die mensen die er voor hebben gezorgd dat wij vrij zijn... Petje af voor al diegene die hun leven lieten voor ons, dat MAG je nooit maar dan ook NOOIT vergeten... Ik ben vandaag 2 minuten stil. Ik wilde in Ommel 'n kaarsje aan gaan steken als dank aan Maria dat ze me heeft geholpen, ik ga er twee aan steken, dat tweede is voor al die mensen die vochten en stierven voor ons, voor onze vrijheid. Op de foto 'n beeld van Market Garden... de landing van de vele militairen die ons kwamen bevrijden.

UT WAAR BEHÈLLEPE

Toen ik deze foto zag moest ik ook meteen aan mijn schooltijd denken... Want toen ik in de zesde klas zat kocht mijn vader 'n andere fiets, 1956... en die ouwe stond in de stal maar daar zat 'n heel groot verzet op... ik fietste daar wel 'ns op en ik vergeet het nooit meer. Op 'n dag fietste ik weer 'ns naar school want ik zag jongens van boerenafkomst, van Voordeldonk ook wel met de fiets komen maar die hadden schijnbaar meer geld als bij ons thuis want wij hadden niemand 'n fiets... ons Ellie en ons Jo liepen twee keer per dag op en neer van d'n Himmel naar de Kerkstraat, naar d'n Trico om gaan te werken. Ook die hadden geen fietsen. Maar terug naar het fietsen van mij... op 'n dag fietste ik weer op die ouwe fiets van m'n vader naar school en niet over de stang heen, nee ik fiets met een been onder de stang door want ik was te klein om over de stang te kunnen. Maar nu komt het... het was hard duwen met je dunne spillebeentjes om vooruit te komen en een keer waaide het zo ontzettend hard dat ik zelfs de trappers niet meer rond kreeg... dfoor de sterke wind en hjet grote verzet... neem daar de dunne beentjes van mij nog bij, kreeg ik de fiets met geen mogelijkheid vooruit... ik schaamde me dood, maar om dat 'n beetje te verdoezelen liet ik de achterband leeg en liep naast de fiets en zei tegen iedereen dat ik de fiets "leijde" omdat de band kapot was. In werkelijkheid was dat omdat zo slap en klein was dat ik de trappers niet rond kreeg... En dat wilde ik niet zeggen want dan hadden de andere jongens me voor de gek gehouden... zo van: "hè Welte, wa bèènde gij un slapjanuske"... hahaha.

AASTE UN PAR JOAR GELEEJE

Himmelnaar Leo Gabriels die gaat bijna nooit van huis af met z'n camera... en afgelopen week stuurde hij me nog wat plaatjes van de afgelopen jaren. Nu hebben we de Pasen achter de rug en dan maakt Leo altijd honderden foto's van de Paasblues, het grote bluesgebeuren in Asten maar ook dat is nu niet doorgegaan, helaas moet ik er bij zeggen want het was altijd 'n geweldig muziek-gebeuren met goeie bands in diverse gelegenheden in Asten, Ommel en Heusden. Dit paatje is van de Klokkendagen op het Koningsplein van 2014... nu inmiddels ook al weer 6 jaar geleden. Leo koos hier wel weer even het goeie moment uit...

DE BREUG EN UT KNAAL

Nee beste vrienden, geen tien keer maar wel honderden keren heb ik dat ding vervloekt. Het vervelende was dat je er over moest als je van Asten naar Someren ging en andersom. Nu vind ik het 'n leuk plaatje maar ik kan de jeugd van nu wel verzekeren dat ik wel tot jankens toe daar heb gestaan. En het vervelende was... ik moest er zo vaak over... Eerst zes dagen in de week toen ik op de ambachtschool zat, toen zes dagen in de week toen ik jaren bij Pietje Berkvens heb gewerkt en toen nog 10 jaar twee of drie keer in de week toen ik met the Secrets moest repeteren in Someren. Maar zo'n schutsluis was nu eenmaal nodig want het waterpeil van den Bosch tot onderaan in Limburg was niet hetzelfde. Maar... een ding is zeker... bij mijn gevloek en getier heb ik het toch nog weten te overleven... Sluis 11.

DE NÔBISZ

Het is nu 30 jaar geleden dat dit plaatje van het nieuw te bouwen motel in de krant stond, Nobis. Rien Loverbosch was het gelukt om binnen twee jaar zijn plannen rond te krijgen.. Motel en Hotel akkomodatie met 24 kamers, balie met lunchroom en bar, verder drie restaurants, een zalen en conferentiegedeelte, en 'n speciale akkomodatie voor truckers, faciliteiten voor busbedrijven en een benzineverkooppunt. Het omvat 8 hectare grond en het geheel ging 14 miljoen gulden kosten. We weten allemaal wat het is geworden, Hotel Nobis is 'n begrip geworden, van ging er van uit dat 70 tot 75 mensen er werk zouden vinden... geweldig.

SCHRIKDROAD

Toen ik dit plaatje zag moest ik weer lachen met iets wat wij vroeger hadden meegemaakt... nee netjes is het niet om er om te lachen maar ik kan het niet helpen... Maar ik zal je het verhaal hier over vertellen. Wij zaten vroeger vaak in de bossen om te spelen maar nog vaker bij ons van achter het huis uit het Liender in. Daar was vanalles leuks... sloten en weilanden, het wissenveld en volkstuintjes maar van de fijnste dingen waren toch de boomgaard van Leenen en het bessen veldje van van Oosterhout. Wij wisten daar overal de weg. Jongens van mijn leeftijd weten het goed, "de viskussloot". Dat waren soms dingen die heel ver het Liender in gingen, zeg maar tegen de Stegen aan vlakbij Ommel. Soms dan moet je wel plassen en dan plaste we gewoon tegen 'n weiland aan... maar we keken wel uit dat er geen schrikdraad omheen was gespannen. Vaak was dat ook niet want de boeren die daar weilanden hadden waren zo bang niet dat er iels gebeurde met hun schapen, koeien en paarden. Nu was ik op jeudige leeftijd bij het Jongensgilde en een van de vele activiteiten was het dauwtrappen... 's morgens vroeg op pad met zo'n 20 of 25 kinderen met vijf man leiding erbij en op pad... over prikkeldraad klimmen en over sloten springen en dat heel vroeg als de dauw nog op de planten en het andere groen ligt. Ik vond dat wel leuk. Maar ik vergeet nooit meer die ene keer dat we vertrokken vanaf de blokhut in de Polderse bossen... richting Roojen berg in d'n Himmel en daar het Liender in... kijk, en daar wisten wij dus heel goed de weg en wisten ook welke wei was afgezet met 'n "pikkerdroad" maar ook met stroom erop. Het is geen gevaarlijk stroom maar als je eraan kwam greeg je toch 'n behoorlijk schok. Nu was er 'n jongen die na 'n kwartiertje zei dat hij moest plaasen en we waren niet ver van 'n weiland vandaan waar ik van wist dat er schrikdraad was. Ik zei kom maar mee want "ik moet ôk" en we liepen samen van de groep weg... gingen wij de weirand staan... piemeltje uit de broek.... ik zei: "En nu wie het hoogste kan"... en daar ging het fout... als je weet wat 'n "gevuul" dat je krijgt als je met je "straaltje" de schrikkeldraad raakt en je 'n opdonder krijgt die via je "kleine hummeltje" door je hele lijf gaat. De jongen, ik ga niet zijn naam noemen, heeft vanaf die dag nooit meer tegen me gesproken... dat kon ook niet want ze zijn "uit" Brabant gaan verhuizen... Maar begrijp je nu waarom ik zo moest lache toen ik het plaatje zag? "En naw wir"... hahahhahahahahahahaha...

IK HATTUR NUN HEKUL AN

Ik had er 'n hekel aan ja... nee niet aan het plaatje, dat niet. Want dit is 'n plaatje uit 1960 gemaakt van de molen aan de Molenstraat, de molen van van Stekelenburg, ziet er prachtig uit. Maar zoals je ziet is de molen mooi opgetuigd en staan er diverse dingen voor de Sacramentsprocessie en er stond 'n soort altaar omdat er 'n dienst werd gehouden. Wij moesten dan in 'n grote stoet door verschillende straten lopen in Asten en die eindigde dan ergens waar dan 'n dienst was. Ieder jaar was dat ergens anders en je was er de hele zondagmiddag "zoet" mee. Ik had daar echt 'n hekel aan. Toen ik nog op de lagere school zat vond ik het al niks maar dan hadden wij 'n mand van thuis meegenomen met bloemen erin en zo leek het dat we er iets leuks van wilden maken. Nee, ik heb het nooit iets gevonden en in 1960 was ik 15 jaar en liep ik mee met de kajotters. Later heb ik dat niet meer gedaan.

DÈ DIN WIJ MÌ ELLUK BLÈÈJKE

Ik weet niet of jullie dat vroeger ook deden maar wij in ieder geval wel... als we 'n blad binnen kregen zoals de radiogids, de margriet of de revue en er stond iemand groot op de voorpagina dan maakte er iemand bij ons wel 'n fraai kunstwerk van. Afgelopen week kregen wij het blad van het CZ binnen en daar stond 'n leuke dame op en toen moest ik meteen weer denken aan vroeger... hahahaha, ik kon het niet laten om nog 'ns te doen wat we vroeger zo vaak deden met zo'n dame op de voorpagina. Ik heb er nog maar weer 'ns 'n kunst-stuk van gemaakt en als ik het eerlijk moet zeggen vind ik het beter gelukt als leonado da vinci deed, die dat prachtige schilderij maakte en nu in het parijse louvre hangt... de mona lisa...

UT HUIS VAN DUN DOKTUR VAN VRUUGUR

Hij was vroeger de dokter in Asten en hij woonde in dit grote pand, vooraan in de Wilhelminastraat, vroeger de Torenstraat. Later kreeg het pand drie huisnummers maar vroeger had dokter Verhoeven er zijn woonhuis en zijn praktijk. Het was naast de kerk. Ik heb me wel vaak afgevraagd waarom mensen die net als dokters, burgemeesters en directeuren van bedrijven altijd zo'n groot huis moesten hebben, maar goed het zal wel iets te maken hebben met "een heer van stand". Het pand staat er nog altijd... links de foto van dokter Verhoeven die geboren is in Deventer op 17 juni 1878 en overleden in den Bosch op 27 november 1934... Dokter Verhoeven is begraven in Asten op de begraafplaats.

NIE ZÔ ERRIG

We denken nog vaak aan vroeger tijd als je zo'n plaatje tegen komt op internet dat het erg vervelend was met schrijven omdat de inktpot aan de verkeerde kan zat maar eigenlijk is dat helemaal niet waar. Het was vervelend om met je hand over het papier te bewegen met schrijven maar linkshandige hadden daar hun eigen methode voor om niet met hun hand door de natte inkt te gaan. Ze hielden hun hand gewoon niet vlak op het papier zoals ik dat met mijn rechtse hand wel doe maar er dan ook geen last van heb. Maar nu terug naar het plaatje... ik zag ergens dat ze zo'n soort plaatje ook op facebook hadden staan en daar stond het onderschrift bij: Als je daar zat en je schreef links dan moest je over je schrift heen met je pen in je hand om de kroontjespen in de inktpot te soppen. Hahaha, die heeft dat dan schijnbaar nooit gezien hoe dat werkte. Natuurlijk als je daar gaat zitten wel want dan moet je zeker met je hand over je schrift heen, maar iedere slimmerik weet toch dat je dan gewoon naast degene gaat zitten die hier zit, dan heb je er geen last vast, je gebruikt dezelfde inktpot de ene rechts schrijft gaat aan de linkerkant zitten en die links is aan de rechterkant... wel even opletten dat je elkaar niet de hele tijd stoot als je gaat "soppen".. Problemen zijn er op deze manier nooit.

DÈ MOES TOEN

Dit plaatje is duidelijk 'n meisjesklas van vroeger... Ik neem je even mee naar heel vroeger 1878. Toen was de herziening van de wet op het lager onderwijs. Toen werd het ingevoerd, handwerkonderwijs voor schoolgaande meisjes werd verplicht gesteld. Als argument dacht de wetgever aan dat de kennis van het handwerk voor vrouwen onontbeerlijk was en de meisjes maar vast moesten wennen aan de dagelijkse arbeid die hen te wachten stond, daaronder dus naaien, breien, knippen, verstellen etc etc. Vanaf 1880 ontvingen de meisjes die de openbare school bezochten vier uur per week handwerkles. Eerste leerden ze breien, kleding merken en tot slot naaien, knippen en verstellen van gebreid en genaaid goed. In de praktijk bestonden er tussen de diverse scholen wel grote verschillen, meisjes uit de arbeidersklasse leerden nuttige handwerken maar de echte fraaie en prachtige handwerken bleven voor meisje uit "gegoede" kringen. Je ziet hier de juf die met speciale houten breipennen die probeert de technieken over te brengen op haar leerlingen. Op de Vorreldonkse school gaf juf de Vent handwerkles maar er zaten bij ons als enige school in Asten meisjes en jongens bij elkaar in de klas. Wij moesten dan maalsommen van buiten leren... vandaar dat ik vermenigvuldigen makkelijk onder de knie kreeg. We leerden die sommetjes uren en uren.

AAW HEUZE

Dit is het Vorstenmansplein in Heusden toen het nog geen echte parkeerplaats was. "Ut waar nog nie hard gemakt"... Je ziet de kerk en de pastorie en rechts daarvan was de school met achter het huis van Tinus Waals 'n soort gemeenschapshuis. Ik heb daar nog ooit opgetreden toen ik pas gitaar speelde voor de Heusdense KAJ... het gebouw is niet zichtbaar en de school ook niet, die liggen meer naar rechts. De fietsers en de auto's zijn waarschijnlijk van de kerkgangers die daar hun fiets hebben neergezet. Dit plaatje roept wel weer nostalgie op.

AFSTEMPULLE

Toen ik op de bouw ging werken was dat afstempelen niet meer nodig... ik moest gewoon zorgen dat ik op tijd was en kwam je 'ns 'n minuutje te laat 'n keertje dan zeurde men daar niet over. Ik was 14 jaar en 2 maanden oud toen ik voor het eerst ging werken bij Pietje Berkvens in Someren en daar moest iedereen die er werkte, behalve het kantoorpersoneel, "aftikken". Iedereen had 'n eigen kaart voor die week en die moest je rechts uit het vak pakken, in de tikklok steken en als hij klikte had dit apparaat erop gezet hoe laat je aanwezig was, als dat gebeurd was moest je de kaart in de linkervakken steken bij jou nummer... bij vertrek moest je dat omgekeerd doen.. Alles wat ik er over lees op internet staat bij "prikklok" maar wij noemden dat 'n tikklok of stempelklok. Ik kan me niet herinneren of dat tussen de middag, voor de schafttijd ook nog moest. Toen ik bij Picus werkte was dat wel het geval, 's morgens als je daar kwam, 's middags als we naar huis gingen eten, bij terugkomst bij de fabriek als we 's middags weer begonnen en als we 's avonds naar huis gingen. Zou je denken dat het altijd eerlijk verliep dan heb je het mis... Ooit ging ik 's middags naar Hoes nog even snoep uit de automaat trekken en als onze Hub zag dat de klok bijna op half èèn stond... dan "tikte" m'n broer voor mij en andersom gebeurde dat ook... ooit zagen de dames die vlak bij de tikklok stonden te werken dat de klok bijna op 12.30 uur stond en ze zagen me aankomen fietsen, dat tikte een van die dames wel voor mij. Ik geloof als je 1 tot 3 minuten te laat kwam dat je dan 50 cent boete kreeg, en dat wilde we kosten wat kost voorkomen. Ooit zag de bedrijfsleider, Piet van der Aa ook wel dat er gesjoemeld werd maar die kneep wel 'n oogje dicht, in tegenstelling tot de vroegere bedrijfsleider die we hadden voordat Piet er was. Peer en als je nu b.v. tien minuten te laat kwam? Tja... als dan niemand voor me had getikt... dan liep ik vlug naar de klok... pakte mijn kaart er uit en nam die mee, scheurde die kapot en dan ging ik naar de afdelingsbaas, Jo Steijvers, en zei dat mijn kaart weg was... soms ook wel als ik te laat was, dan "klokte" ik niet... dan zei ik tegen Jo dat ik "vergeten" was om af te tikken... Jo schreef er dan 'n goeie tijd op met 'n pen. Acht... ik dacht toen al: "Wie nie stèrrik is moet slim zijn, en dè waar ik wel"...

55 JOAR TRUG

Jan Cortenbach, wij wonen ook nu vlak bij elkaar in de buurt, die vroeger naast ons woonde, die vroeg aan mij of ik hier iets aan had en hij overhandigde me 'n enveloppe met wat boekjes van vroeger en ook dit blaadje zat er bij. En ik kon er zeker want mee. Op dit moment vieren we 75 jaar bevrijding maar Jan had dit kleine speldje nog van de bevrijdings viering van 55 jaar geleden. Een speldje dat in 1965 werd uitgebracht, 20 jaar na de bevrijding en dat vond ik toch wel iets aparts. Winkeliers etc. konden dit bestellen om te verkopen... 'n oranje speldje met de afbeelding van ons land erop en de tekst 20 jaar vrij. Ik heb de namen en de bankrekeningnummers weggewerkt. Eerlijk gezegd ben ik er wel heel erg blij mee want het is toch iets prachtigs, eigenlijk ook iets waardevols, 'n aandenken dat men 55 jaar geleden ook de bevrijding intens vierde met 'n apart aandenken, 'n speldje met tekst. 1965, het jaar dat ik zelf ook in het leger zat.

BLOEME ÔP DE RUITE

Als je het de kinderen van tegenwoordig zou vertellen dan verklaren ze je als gek maar toch was het vroeger bij de mensen uit d'n Himmel de normaalste zaak... bloemen op de ruiten als het gevroren had. Als ik ga kijken naar die tijd van vroeger? Wij hadden thuis maar èèn kachel en die stond in de keuken. Daar was het behaaglijk warm maar ons moeder moest die 's morgens wel aan maken en dan was het steenkoud in huis want vroeger was het normaal dat het in de wintertijd zo'n 10 graden vroor. In d'n Himmel hadden we boven twee slaapkamers, een voor de meisjes en een voor de jongens en op dat houten getimmerde slaapkamertje stonden heel vroeger drie bedden, en je had er bijna geen plaats om te lopen. We waren met zes jongens. Later toen onze Hub intern op de Heibloem voor schoenmaker aan het leren was, werd in een hoek 'n kast getimmerd en moest een bed verdwijnen dus sliepen we met vijf kinderen in twee bedden. In de winter stonden er de bloemen op de ruiten van de slaapkamer... je kon er niet doorkijken. Als wij als kind naar bed gingen trokken we onder bij de kachel de pyama aan, vlug naar boven met 'n extra dekentje voor om je voeten en snel onder de dekens. Ons bed was van hout en er lagen planken in, daarop lag 'n dikke grote zak met zeegras er in om het liggen te verzachten, zeegras was dun gras dat niet van die dikke spieren had net als stro, dan 'n laken van molton waar we op lagen en dan kwam er 'n overlaken, twee dekens en dan 'n dikke gestikte deken. Nu zijn huizen goed geisoleerd, overal is verwarming en we hebben dubbele beglazing. Dat was vroeger wel even anders. Ze zeggen ooit: "de goeie ouwe tijd"... dan zal wel, maar niet in de winter met ruiten waar je niet door kon kijken als het vroor, bloemen op de ruiten, zie foto.

NÈIJOARSWENSE

We zitten nu in januari 2020 maar ik neem je graag terug naar 50 jaar geleden, 'n halve eeuw. In het Peelbelang stonden toen in januari altijd advertenties van winkels, bedrijven en cafe's waarmee men iedereen, maar voornamelijk hun klanten, 'n gelukkig nieuwjaar toe wensten. Ik heb er maar enkele tussenuit gehaald en bij elkaar gezet, maar dan wel van hen die niet meer bestaan... bovenaan links is cafe de Zilvermeeuw van Toon Janssen op de hoek van vaar je naar Meijel kon en rechtsaf naar Ospel. Nu wonen er buitenlandse gastarbeiders. Dan woninginrichting Waals in de Julianastraat... allang gesloten en verbouwd... Confectieatelier Custers in de Emmastraat, daar staan nu tussen de Slagerswinkel van vroeger van van Kemenade en de schilderswinkel van Bekx 'n wooncomplex staat en dan de advertentie van Nelleke van Helmond en haar twee dochters, Riet en Joke, het cafe Sint Joris is allang gesloten en nu 'n woonhuis geworden. Cafe-bar de Vossenhoek, onze eerste bar in Asten, is nu allang 'n eethuis. Dan uit de Emmastraat de frietzaak van Peer Welten, Liesselnaar, nu afgebroken en staat de nieuwbouw van Letters Enzo. Garage de Wit is met het cafe samen afgebroken voor het appartementencomplex de Gitsels. Rijwielhanden Piet Vaes, die vroeger in Heusden zat, later naast Notaris van Stokkum waar vroeger Johanna Coolen haar meubelwinkel had. Het gezellige kleine winkeltje in de Prins Bernhardstraat van Mech van Rijt gerunt door haar zoon Martien Driessen, nu is er de frietzaak. En dan Foto Simons in de Burgemeester Wijnenstraat waar wij goede herinneringen aan hebben... tenminste aan de pad die er langs liep... Simonspeijke... "nostalgiej is wá over is geblivve, 50 joar trug"...

ONS HUIS IN DUN HIMMEL

Ik zag op facebook 'n foto van 'n ouwe kachel voorbij komen en dat was de kachel die wij vroeger thuis ook hadden, precies dezelfde. Toen gingen natuurlijk mijn gedachten weer 'ns terug naar vroeger en ik dacht, laat ik van ons huis 'ns 'n plat grondje maken zoals ik me dat herinner van vroeger, 'ns kijken of die van ons thuis dat ook nog weten. Het plaatje is gemaakt van achter het huis uit, dus waar staat "Ons Huis In Dun Himmel", is de voorkant van ons huis. Toen ging ik nog 'ns terug hoe het was en wat er later veranderd is voordat we naar de Rozenstraat zijn gaan verhuizen. In de woonkamer staat daar de kachel, ik weet nog vaag van toen ik 'n jaar of vier was wat er achter de kachel ooit de pudding stond.. volgens mij moest die zwellen of rijzen of zoiets. Later kwam er eentje die op olie werd gestookt. We hadden voorheen wel 'n kachel of zoiets... eerst hadden we het fornuis in die "inham" staan en later ging die daar weg en kwam er die etna kachel, de Etna Sun 1028. Echt 'n goed brandende kachel. Toch herinner ik me ook dat onze ouders er sliepen want ik herinner me nog dat we naar de speeltuin waren geweest en het later die dag toen we thuis waren heel erg begon te onweren. Toen moesten alle kleintjes van ons moeder voor de die slaapkamer op bed liggen. Dat zijn dingen die vergeet je niet, dat was toen ik 'n jaar of 6 was, dus in 1951 of zo. Later gingen ze weer in het kleine kamertje slapen naast de keuken, ik weet dat de kamer voor weer als woonkamer werd gebruikt en dat was in ieder geval rond 1956. We aten altijd in de keuken en het eten werd meestal gemaakt in de bijkeuken, daar stond 'n tweepits gascomfort. In de bijkeuken kon je ook naar buiten, daar moest je ook naar de wc, die kon je alleen van buiten uit bereiken maar later kregen we 'n nieuwe... op dezelfde plaats maar de deur werd dichtgemetseld buiten en er werd 'n deur gemaakt in het washok zodat je niet meet buiten hoefde te gaan. Onder de trap was 'n grote kelder die werd gelucht door 'n venstertje dat uit kwam in het portaaltje. Daar lag 'n rroster waar je op kon gaan staan en zag je het raam naar de kelder ook goed zitten. Waar het fornuis stond was 'n schouw en de schouw liep naar boven tot hij overging in de schoorsteen. Die schoorsteen gaf wel warmte af in de winter en dat was wel goed want hij liep langs de twee slaapkamers boven. De put is laet afgebroken maar ik weet goed dat die er stond. Slechts èèn ring, ooit gooide in in die put kikkerdril wat binnen korte tijd kleine kikkers waren en van kikkers was ik bang, vond het vieze enge beestjes, maar ik moest ze d'r allemaal uit halen van m'n vader... vandaar dat ik dat nog goed weet dat die er was. Het enige wat ik niet zeker weet en me ook niet meer voor de geest kan halen is het raam in de keuken. Ik weet niet meer of die er nu wel of niet was.

UN STUKSKE STOF EN UNNE KNEUP

Ik hoef niet te vertellen wat dit is want dat ziet iedereen wel, maar de jeugd weet niet waarvoor dit diende maar ik zal dat uitleggen. Vroeger als je 'n nieuw pak kocht, broek met colbertje, soms ook nog 'n vestje of hesje erbij, dat zat er altijd in de zelfde uitvoering als het pak, 'n stukje extra stof bij en 'n knoop of soms meerdere knopen. Wanneer je 'n knoop verloor of er ging er eentje kapot dan had je altijd nog eentje reserve. Het stof wat er extra bij zat was voor als je ooit 'n gat in je broek of jas had dan kon je dat laten maken met dat extra stukje bijgeleverde stof. Vroeger werd 'n klein gaatje ook onzichtbaar gestopt. Dat werkte echt wel. Daar hoef je nu niet meer mee af te komen bij de jeugd want ze kopen bijna nooit meer pakken... en broeken kopen ze al kapot... rare mode maar goed, het zij zo. Dat zo'n extra stukje stof wel makkelijk is heb ik zelf in de praktijk wel meegemaakt. Toen ik uit dienst kwam kocht ik 'n nieuw pak bij Eijsbouts op de Markt en daar zat het ook bij en dat was maar goed ook want 'n jaar later viel ik er door "te diep in het glaasje te hebben gekeken", op zondagavond 'n gat in m'n broek. Ons moeder keek 's maandags 's morgens altijd alle kleding na en kwam dat gat tegen... ze bracht het weg en het werd gerepareerd... ik wist zelf niet eens dat ik het kapot was gevallen. Ons moeder vertelde dan niks tegen m'n vader want die bleef daar dan 'n week over zaniken... hahahhaha. Gelukkig zag je er helemaal niks van... Vroeger waren ze toch handig... je kon op je kapotte boorden van de kraag, nieuwe aan laten zetten... zo had ik ook twee witte blousen en daar hadden we twee nieuwe zwarte boorden op laten zetten, niet duur en het zag er blitz uit. Tegenwoordig wordt alles nogal snel weggegooid, nee dat deden ze vroeger niet... Toen waren er nog dingen zoals, verstellen, verstukken, stoppen, vernieuwen, verwisselen etc. Nee de wereld veranderde wel heel snel.

LEEGTDREUJ

Ik laat graag dingen zien van vroeger die wij in d'n Himmel ook hadden. Je ziet ze tegenwoordig niet meer de electriciteitspalen die er in de straat stonden en die zorgden dat de stroom op lange afstand vervoerd kon worden naar de huizen toe. Ik weet dat nog heel goed toen die bij ons in de straat stonden. Ik weet eigenlijk niet wanneer ze zijn opgeruimd. Het waren van die vieze dikke ronde palen die vaak vol splinters zaten die er door de tijd heen in waren gekomen. Ook weet ik nog dat tussen van Schaijk en van Seccelen, op de plaats waar nu Piet van Schaijk zijn huis heeft staan, de doorgang naar de plak van van Goch, dat daar wel 15 van die palen lagen opgestapeld, klaar om de oude palen te vervangen. Ik denk dat het zo rond 1954 is geweest. Om de zoveel meters stond 'n paal en daar waren haken ingedraaid waar de kabels aan bevestigd waren. Hoe het precies werkte weet ik ook niet, ik weet wel als de draden elkaar hadden geraakt er vuur vanaf sprong en 'n heel stel woningen zonder stroom kwamen zitten. Op de foto zie je palen staan met die witte "potten" er aan, gemaakt van porselein waar de draden aan waren bevestigd. Op de andere foto zie je zo'n "potje met haak". De palen moesten goed tegen weer en wind kunnen en waren dan ook gedompeld in 'n soort bad met carboleum of zoiets, in ieder geval 'n vies smerig goedje. In die palen klimmen deden wij echt niet want dan had je heel zeker je hele benen aan de binnenkant open liggen. Nog wat woordjes uit vroeger tijd. "Leegtdreuj" zijn de lichtkabels in de straat en "unne stop" dat was 'n zekering en "ut leegtknôpke" dat was de aan en uit schakelaar.

DE JONGE WACHT

We gaan weer ver terug in de tijd. Ik was 'n jaar of 11 toen ik in Asten bij het Jongensgilde was, later werd dit zoals je weet Jong Nederland. Maar voor die tijd, toen m'n broer Henk er bij was en dat was maar drie jaar eerder, toen was het nog de Jonge Wacht. Die droegen toen nog donker blauwe broeken en licht-blauw-grijze bloezen. Deze foto is nog van eerder. Het was toen "Ons Buiten". Ik weet nog dat ik vroeger bij de Elegast was. Ik ken de jongens niet die er op staan maar heb wel de namen. Ik weet dus niet welke naam bij wie hoort. M. Janssen (1), L. Swinkels (2), H. Hoebergen (3), J. Mennen (4), G. Jacobs (5), onbekend (6), G. Verberne (7), Peters (8), W. van Bommel (9), M. van Bussel (10), M. van Rijt (11), A. Berkvens (12), van Oosterhout (13), A. Bekx (14), M. van Helmond (15), A. Verhees (16), H. Mennen (17), Berkers (18), F. van Deursen (19), B. Lingg (20), Onbekend (21), A. v.d. Bercken (22), van Bommel (23), A. Berkers (24), H. Strick (25), J. Waals (26), L. Hoebergen (27), W. Hoefnagels (28), F. Verspeek (29), W. van Gogh (30), Onbekend (31), J. Rijnders (32), M. Kuijpers (33), J. Cortenbach (34), A. Cortenbach (35), P. Bakker (36), G. v.d. Boomen (37), P. Jacobs (38), C. Warnar (39), P. Loomans (40), F. Mennen (41), A. Peeters (42), A. Loomans (43). A. Cortenbach (44), W. Meeuws (45), P. Strik (46), J. Waals (47) en Berkvens (48).

UT PATTURNAAT

Nog maar 'n stukje nostalgie, zeker voor de mensen van mijn leeftijd en ouder. Misschien herken je het nog wel van vroeger, maar dit is 'n klein stukje van het Patronaat aan de Kerkstraat met de grote speelplaats maar dat die zo groot was zal er wel aan liggen dat het gebouw als schoolgebouw werd gebruikt. Je ziet het poortje, de ingang naar het terrein en meteen rechts de deur daar kon je naar binnen. Ik ben er wel 'n paar keer geweest want als we iets te vieren hadden bij het jongensgilde b.v. dan deden we dat ik de bovenzaal van het Patronaat. Veel plaatjes zijn er helaas niet van dit gebouw wat toch 'n centraal punt in Asten was vroeger. Later kwam er achter dit gebouw 'n houten "keet" staan dat ons Parochiehuis werd. Daar werden toen ook de toneeluitvoeringen gegeven. Rechtsonder o.a. 'n deel van de boerderij van Bartholomeus. Het stukje donker op de speelplaats, daar kwam later de gymzaal.

OPENBAAR VURVOER

Ik heb het altijd jammer gevonden dat ik de tram van Asten nooit heb meegemaakt, dat zou ik echt gaaf hebben gevonden en ik denk met mij nog heel wat Astenaren meer. Toch hebben we wel lange tijd openbaar vervoer gehad. Mensen van mijn leeftijd hebben dan niet de tram meegemaakt, we hadden wel de bus die toen nog vier vertrekpunten had in Asten op de markt. Eentje voor de bus naar Eindhoven, eentje voor helmond, eentje voor Deurne en eentje voor Weert. Toen ik in dienst was moest ik eerst met de bus naar Deurne om met de trein naar Venlo te gaan. Later met de bus naar Eindhoven en verder met de bus naar Oirschot. Gezellig vond ik het niet. Maar Asten had heel vroeger ook al openbaar vervoer en dat zie je hier. Het was de Postkoets die vertrok vanaf hotel Gitsels en naar Deurne liep. Dit was het allereerste openbaar vervoer die Asten heeft gekend, dat was rond 1900 en zoals gezegd van Asten naar Deurne ging, die halte in Deurne was bij hotel Goossens, Dus voor de postkoets voor de postwagendienst Deurne-Asten.

VUR DE BONNE

Vroeger kreeg je vakantiebonnen als je op de bouw werkte, dat was voor bouwvakkers, dakdekkers en voor stratenmakers volgens mij. Voor elke dag dat je werkte kreeg je 'n bon. Die bonnen moest de werkgever kopen voor je en daarin zat ook de afdracht voor diverse belastingen in en ook het ziekenfonds etc. Als je 'n bon had van 10 gulden per dag dan betaalde de werkgever hier misschien wel 30 gulden voor maar alles zat er dan ook in verwerkt. Die bonnen spaarde je gewoon op en in de Meimaand kon je die inleveren bij iemand van de bond. Voor ons was dat in het gebouwtje dat lag in de Hoogstraat. Het is zo ongeveer op de plaats waar Henk Caris zijn Soca heeft, net naast het huis van Gerard Bukkems. Dat huis van Gerard zie je hier links op de foto. De huizen op de achtergrond zijn waar Joris en Zegers woonden in d'n Himmel. Het gebouwtje is allang afgebroken en ik weet niet of er nog vakantiebonnen zijn voor de bouwvakkers die zij aangesloten bij het Sociaal Fonds maar volgens mij niet meer.

REIJDANSE

Het bezoek van Koningin Juliana en Princes Beatrix op 23 juni 1951 aan Asten. Het was op 'n zaterdagmiddag om 3.00 aan Asten, in het kader van de industriële betrekkingen van klokkengieterij Eijsbouts met de Nederlandse Antillen. Curaçao in dit geval had een beiaard besteld waarvan Koningin Juliana de naamgeving kwam onthullen. "De vier koningskinderen" genaamd werd daarna bespeeld door de heer Ferdinand Timmermans stadsbeiaardier van Rotterdam, die twee Curaçaose volksliederen ten gehore bracht. De jonge boeren en boerinnen gaven 'n demonstratie reidansen. Op de Markt in ons dorp.

LANGS DE AAW KÈRRIK

Dat ik hou van "aaw platjus" dat hoef ik niet meer te vertellen en deze tekening is er eentje van... prachtig plaatje van de oude kerk van Asten die toen op het koningsplein stond, midden op het plein. Je moet je voorstellen dat deze foto is gemaakt ongeveer van af de plaats tussen de nieuwe kerk en de pastorie in en dan kijkend naar de Markt. Dan zou rechts waar hier dat boompje staat nu de nieuwbouw komen waar eerder ons Liefdesgesticht stond, Bartholomeus. Aan de linkerkant die boompjes daar zou je ongeveer de cafetaria van "t Stationetje" zien liggen. Maar waar het me om gaat is rechts naast de kerk. Daar is nu cafe d'n Engel, vroeger het woonhuis van de van Horssens uit Asten, voor rechts net achter de kerk, voor het witte gedeelte is nu de Marktstraat. Klik op de foto en je ziet de uitvergroting van die woning (niet echt duidelijk) met daarnaast 'n foto zoals het er nu uit ziet.

MATUR-AMMABIELIES-SCHOOL

Jaja, dit plaatje is een plaatje uit ons Asten, gewoon gevonden op internet van de Huishoudschool, maar ik wilde dit wel laten zien omdat ik wat wilde schrijven over de Mater Amabilisschool, je weet wel waar meisjes in de avonduren naar toe gingen om 'n beetje extra dingen te leren over de dingen in het leven van 'n meisje die later huisvrouw zou worden. Ze leerden er de extra dingen uit het leven zoals koken en huishouden etc. Het waren vaak meisjes die na de lagere school waren gaan werken en verder geen studie hadden genoten. Zo was er voor de jongens ook de avondschool... vaak jongens die 'n vak waren gaan leren, "iets met de handen doen", timmeren, schilderen, bankwerken etc. De meisjes gingen naar de Mater Amabilisschool en die was gevestigd in de Huishoudschool. Het was dus eigenlijk om de fabrieksmeisjes zowel in praktisch als in geestelijk opzicht toch nog wat extra vorming mee te geven. Daarvoor werd het Mater Amabilis Onderwijs in het leven geroepen. In Asten was juffrouw Gitsels de grote animator voor dit extra soort onderwijs. Op de foto zie je hoe meisjes leerden hoe ze moesten omgaan met "handwas".... tegenwoordig kom je dat al niet meer tegen of misschien ooit nog 'n truitje of zoiets dat niet tegen de machine kan. Het was er na afloop van de les vaak druk bij de school want meisjes die 'n vriendje hadden werden daar door "hun menneke" afgehaald met de brommer of de fiets. Voor de jeugd was het toen wel gaaf...

WAANDULSPORT

In vroegertijd, ver voor de computer, de laptop, het mobieltje en meer van die nieuwe dingen, was er voor de jeugd best een en ander te doen en dat ging meestal samen met sport. Toen ik in 1956 bij het Jongensgilde was hadden we doordeweek vaak "groep", maar op zondag deden we mee aan sportevenementjes zoals dauwtrappen, sportwedstrijden en wandelen. Dat laatste waren wij best goed in en we hebben veel eerste prijzen gehaald. Maar er waren ook kinderen die in Asten bij de wandelvereniging waren en ik kon me de naam toch niet meer herinneren. Gelukkig zijn er mensen die mijn website in de gaten houden en me antwoorden sturen op vragen die ik soms stel. Zo kreeg ik van Antoon Driessen uit Asten 'n mailtje en die hielp me uit de droom. Die twee meisjes zijn lid van de wandelvereniging in Asten en de naam was "Lust en Leven"... en nu herinner ik het me ook wel weer. Gelukkig vond Antoon ook nog 'n plaatje van 'n speldje van die verenigiung en die laat ik jullie hier graag zien. Dank je Antoon... en zoals je ziet: "hulp kan ik altijd gebruike is ôk van harte welkom"...

SCHOOL VAN VRUUGUR

Ik had al vaker zitten denken waar men vroeger toch eigenlijk naar school is geweest. We kennen allemaal de Bonifaciusschool aan de Kruiskensweg, die was er gekomen i.p.v. de Openbare School op de Markt, nu de Hema. Die school was in de plaats gekomen van de school op het Koningspleinwaar nu de achteringang van ons gemeentehuis is, daar zo ongeveer. Die school had nog wel lange tijd dienst gedaan als parochiehuis en later nog als fabriek waar ze o.a. legerkleding maakten. Daarvoor was de school net naast het eerste deel van ons liefdeshuis dat er was gekomen in 1841 in de Kerkstraat. Deel 1 van de school kwam er in 1842 en dat werd nog uitgebreid met deel 2, rechts naast deel 1. Aan het Koningsplein stond de brouwerij van Hendrik Michielsen maar die verkocht het met enkele bijgebouwen aan de Rooms Katholieke Kerk. Die brak alles af en er kwam 'n nieuw Gasthuis van de Missiezusters. Later kwam ook de villa van Bluijssen nog bij ons bejaardenhuis. Alles kreeg de naam van Bartholomeus en is nu helaas ook weer afgebroken. intussen waren ook de delen van de school aan Bartholomeus toegevoegd. Hoe of wat weet ik ook niet precies. Ik wist wel dat de school daar ergens in de buurt had gestaan maar niet dat die daar stond voordat er de gebouwen van Bartholomeus kwamen.

WIETUR WÔNDE 2

Zoals ik had gezegd behandel ik nu de inwoners aan de rechterkant van de weg, vanaf Brouwerij Eijsbouts. Maar dat zijn er niet zoveel want aan die kant stonden vroeger niet zoveel huizen. Zoals gezegd op huisnummer 2 was de familie Eijsbouts en het huis er naast woonde de "voerman" van Eijsbouts die vroeger met paard en wagen het bier rondbracht, Piet Stevens 4 (nu nummer 6) en later woonde er zijn dochter Anneke Stevens die getrouwd was met Jan Geenen. Dan kreeg je het huis van Jan Meulendijks op huisnummer 6 (nu 10), de kolenboer, het huis tussen Stevens en Meulendijks waar later Thieuke van Helmond woonde stond er toen nog niet. Dan kreeg je 'n hele tijd geen huizen meer tot op de hoek van de Hoogstraat en de Hemel, op nummer 10 (nu 28), daar woonde Willemke Leenen. Dan kwam de aande andere kant van de weg het huis waar later de fietsenzaak van Piet Bukkems was, daar woonde vroeger Hanneske Janssen op 12 (later 30). Hier was 'n cafe gevestigd, ook woonde er ooit van de Grint de veldwachter. Het volgende huis was van Marinus Engelen 14 (nu huisnummer 40). Verder stonden er toen nog geen huizen. Op het plaatje staan nog wel enkele huisjes in rood getekend maar toen het boeje van de postbode er was stonden die er nog niet.

WIETUR WÔNDE 1

Door de jaren heen veranderd alles, mensen gaan verhuizen, mensen gaan dood, mensen gaan naar de bejaardencentra. Ik vond nog 'n blaadje van vroeger van 'n postbode die had bijgehouden wie waar woonden. Dan vind ik het wel interessant als dat ook over onze straat gaat, dun Himmel. Het zijn wel de oude huisnummers... wij hadden b.v. vroeger i.p.v. nummer 57 toen huisnummer 31. Maar ik zal het zo goed mogelijk beschrijven met uitleg over de mensen die er woonde in mijn tijd, zo'n 60 jaar geleden. Laten we vooraan beginnen. Aan de linkerkant van de weg, dat zijn de oneven nummers. Op 1 staat niks maar dat is de bakkerij en het open grasveld van Frans van Baar maar zijn winkel was Emmastraat. Dan op 3 de familie Johannes van den Boomen, dat was de boerderij zoals de meeste nog wel weten. je ziet het weggetje met de rode aaneengesloten huisjes. Daar liep ook het weggetje, "ut himmeleindjes" dat de Hemel met de Logtenstraat verbond en daar stonden ook enkele huizen die zie je langs dat weggetje staan. Op nummer 5 woonde Adrianus van Empel, op 7 Andries Seijkens, op 9 Antonie van Bussel en op 11 Johannes van Lierop. Dan had je het Himmeleindje gehad en gaan we ver de Hemel in richting Voordeldonk, op dat pleintje staan vier huizen, niet echt goed zichtbaar... Op 13 woonde Hannes Vlemmings, op 15 Nard Werts dat was volgens mij het huis waar later Bert Hoefnagels kwam wonen (nu huisnummer 27), dan op 17 Martinus van den Broek (29), voor ons bekend omdat Mina er woonde die met Jan Loomans was getrouwd. Op 19 woonde Antonie Werts, daar woonden later Maas en Hikspoors (31 en 33) die getrouwd waren met dochters van Werts. Dan in de prachtige villa, het mooiste huis van d'n Himmel op huisnummer 21, (nu 35) woonde Antoon Leenen, dat zie je op de groene strook. Dan kwam het huis Hemel 23 (nu 39), daar woonde vroeger Hannes van Heugten, twee van z'n dochters maakte kleding voor wie zich aan had gemeld en 'n andere dochter, Tonny was getrouwd met Marinus van Oosterhout van de danszaal uit Lierop. Dan kwamen we bij het huis van Toon Vlemmings op nummer 25 (toen 39). Nu woont er de dochter van Toon van Seccelen, Wies. De volgende vijf huizen stonden er nog niet. De blok van twee van Jan Bosch en Jan Hurkmans moesten toen nog gebouwd worden. De blok van drie stond er ook niet want die zijn gebouwd toen ik 'n jaar of zes was, zo rond 1950/1951. De drie blokken verder waar wij ooit woonden stonden er wel. Op 27, (53) woonde Jan Zeegers, op 29 (55) Fried van de Ven, later kwam hier zijn dochter Cisca wonen die was getrouwd met Jan Kerstens. Dan kwam huisnummer 31 (57) waar wij later woonden maar daar woonde eerder Heinrich Buekers. Het volgende huis weet ik niet zeker, daar woonde later Tinus Cortenbach op 33 (59) maar voor zover ik kan nagaan woonde er eerder ene Willem Welten maar zeker weten doe ik het niet. Dan de volgende blok waar Willem van Heugten en Harrie van der Loo woonden op nummer 35 en 37, woonde vroeger Hannes van de Cruijs (61) en Tinus van den Boomen (63). Tinus verhuisde later naar de nieuwe blok van twee 'n paar deuren verder. In het huis van van de Cruijs kwam later Joosten wonen en daarna Willem en Miet van Heugten. Op de hoek van die derde blok woonde Tinus van den Boomen dus, die was gemeenteraadslid en later eerst Harrie van der Loo en later zijn broer. Toen die weg waren kwam Eijsbouts er wonen. Het huis waar nu Jan van Duijnhoven woont daar woonde eerder Driek en Dora Hendriks maar ook dit huis staat nog niet in het boekje. Ook verder door het huis van Verdeuzeldonk stond niet in het boekje van de postbode, dus zal er dat nog wel niet hebben gestaan. Op het plaatje boven staat het er wel maar waarschijnlijk niet opgenomen in het boekje. Volgende keer behandel ik de andere kant van de weg... vanaf brouwerij Eijsbouts.

VAN HÔTEL SENGERS TOT PÔSTKUNTOOR

Het zal altijd 'n prachtig gebouw blijven als ze er niet te veel aan "prutsen", het postkantoor van vroeger. Toch was het voor mijn tijd wel iets anders. De burgemeesterswoning aan het Koningsplein was vroeger het postkantoor en op deze plaats hier was vroeger hotel Sengers, helaas kan ik daar nergens foto's van vinden. Maar gaan we even terug naar toen.... Joannes Sengers is in Nuenen geboren in 1781 woonde in dit gebouw en is getrouwd met Joanna de Vocht uit Helmond. Joannes was griffier bij het kantongerecht en stopte daarmee in 1853. Hij is overleden in 1858. Zijn vrouw was logementhoudster en is samen met haar kinderen eigenaresse. Na haar overlijden in 1874 neemt haar dochter Anna Sengers het hotel over. In 1982 wordt het grondig verbouwd. De kinderen wonen dan nog in het woongedeelte, Theodorus, Maria en Anna. In 1903 is Anna overleden, Maria in 1905 en Theodorus in 1908. Het hotel wordt dan snel te koop aangeboden maar de verkoop stagneerd en twee jaar later wordt het opnieuw te koop aangeboden door de erfgenamen. Uit belangrijke berichten blijkt dat de gemeente in 1911 hotel Sengers heeft opgekocht om er 'n nieuw gemeentehuis neer te zetten. Het is in 1912 afgebroken. En dan komt het.... het terrein is "geschonken" aan het staatsbedrijf van de PTT. Daar kwam het nieuwe postkantoor en ik denk dat het oude postkantoor aan he Koningsplein de "ruil" is geweest. Het postkantoor was pas klaar in 1920... acht jaar nadat het over ging naar de PTT, ook wel raar. In het woongedeelte komt Cornelius Bartels wonen, hij krijgt eervol ontslag in 1925 als postdirecteur. de nieuwe postdirecteur is Dirk Berkhout die er dan komt wonen hij is overleden in 1930 en dan komt als directeur Christianus Timmermans, ook hij neemt zijn intrek in het woongedeelte van het postkantoor. In 1926 is het postkantoor helaas omgezet als hulp-postkantoor maar mij zegt dat weinig. In 1932 wordt mej van Bussel de postbeambte en gaat er ook wonen, samen met haar moeder Adriana van Weert. Later vertrekt mej van Bussel naar haar zusje en is in 1972 overleden. Wie er later nog allemaal directeur zijn geweest weet ik ook niet maar wel dat dhr. Trines er directeur was. Nu is het al 'n hele tijd geen postkantoor meer en is het 'n verzekering en assurantiekantoor... wie er woont? Ik weet het echt niet.

DE KUNNING TE RIJK

Mensen vragen wel 'ns, Peer bèèndege ôit rijk geweest? Dan hoef ik niet na te denken, ja ik ben rijk geweest en ben nog rijk. Niet in geld maar rijk in andere dingen. Wanneer ben je rijk? Als je veel geld hebt? Ja dan ben je rijk maar dan heb je ook de eigenschap dat je nog rijker wil zijn en wordt je echt "pinnig". Ik ken mensen die echt veel geld hebben en als ze iets doen willen ze het onderste uit de kan. Ik noem dat veelvraten... ze lachen naar je maar daar is alles mee gezegd. Ik ben rijk ja... ik heb 'n fijn gezin, ik heb 'n geweldige kleinzoon, ik heb goeie vrienden om me heen, ik heb altijd lol in het leven, ik heb 'n veelbekeken website, ik kan leuke liedjes maken die ik deel met anderen en af en toe treed ik met die liedjes op en zie ik de mensen genieten. Ja ik ben rijk, dat mag je rustig weten. Veel geld? Nee hoor, zelfs mijn extra pensioen bij Picus waar ik werkte vroeger is naar de haaien... nergens te vinden want het bedrijf ging failliet. Maar daar lig ik niet wakker van maar schelden op die smeerlappen doe ik wel want dat mag namelijk. Ja ik ben rijk maar niet in geld en daar geef ik niks om. Ja ik ben rijk want ik heb samen met mijn maatje Peter Michiels 'n mooi boek gemaakt over een van mijn hobby's, muziek en ik ben rijk omdat ik dat kan. Bovenaan zie je de voor en achterkant van 'n gulden van vroeger... ik was rijk toen ik die ooit vijf in mijn beursje had zitten... maar nu ben ik veel en veel rijker... en ik ben best redelijk goed gezond. Ja ik ben rijk.

TRUG NÔ VRUUGER

Het is toch fantastisch mooi om die dingen van vroeger weer voor de dag te halen. Ik zet hier bijna nooit iets van nu op maar ik ga vaak terug in de tijd... nostalgie heeft me aangepakt en verslonden, ik kan niet meer zonder. Alles wat ik doe of zoek heeft wel iets met vroeger te maken, zo ook ons orkestenboek, het druipt van de nostalgie. Bij dit plaatje krijg ik ook weer dat heerlijke gevoel... 'n oud kastje, 'n radio er op van "bakkeliet" en 'n fotolijstje met de afbeelding van je familie van vroeger... hoe mooi kan iets kleins zijn en geeft ons die "smail ôp ons gezeecht"...

VUR DE HANDDUUK

Wanneer je de keuken van vroeger bekijkt dan is die heel anders als de keukens van nu. In d'n Himmel hadden we zo'n ouwe kapotte aanrecht in de bijkeuken want de gewone keuken hadden we die niet, daar leefde we eigenlijk. Ik weet nog dat die aanrecht gebroken was en er altijd vuil tussen kwam zitten. Er hing 'n klein spiegeltje met 'n kammenbakje. Toen we later naar de Rozenstraat verhuisden was dat heel anders... 'n mooie aanrecht met kastjes er onder en we hadden 'n koelkast. We hadden ook 'n oven met gaspitten. De geijser hing boven de aanrecht en aan de andere kant hadden we 'n wasmachine met 'n losse centrifuge. Aan een van de vrije muren hing ons handdoekenrekje. Dat hing tegen de muur en daar hingen de handdoeken voor de afwas en voor je handen af te drogen en er omheen hing 'n soort gordijntje om het geheel 'n beetje weg te werken. Op die gordijntjes stonden vaak spreuken die de moeders er met de hand opgeborduurd hadden. Ze hadden ze in verschillende spreuken. Deze hier was een van de meest gebruikte: "Eigen haard is goed waart". Bij ons hing die ook. Toch heb ik ooit gezien bij mensen... "Wijsheid komt met de jaren", en ook "Mijn keuken is mijn trots". Op de kleine foto 'n rekje zonder zo'n gordijntje met de namen van de handdoeken: Handdoek, Bordendoek, Theedoek en Glazendoek. Tegenwoordig hoef je bijna niks meer af te drogen want, ook wij hoor, hebben 'n afwas machine.

DE KERRIK IN ANBAW

Dit plaatje is van februari 1972, de nieuwe kerk in de Sint Jozefparochie in Asten was in aanbouw en de vlag wapperde al in top. Ik ben getrouwd in 1971 en toen was het nog in de noodkerk. Als je toch nadenkt over toen en nu dan is het toch 'n heel verschil... De kerk is allang gesloten, ik weet niet precies meer wanneer maar ik denk dat de kerk op zich maar 'n 40 jaar dienst heeft gedaan als ker voor de katholieken. Alles veranderde in korte tijd want 40 jaar is helemaal niet zo lang en nu is het als gebedshuis allang overbodig geworden. Wie had dat kunnen denken toen men in 1972 de vlag hees op de nieuwbouw op de hoek van de Lienderweg. Of het allemaal in goeie veranderd betwijfel ik, maar dat is mijn mening.

DERTIG JOAR TRUG

Jullie weten wel dat ik graag wat in "vruugertijd" zit te rommelen, dingen van vroeger voor de dag halen. Dit plaatje had ik nog van 'n deel van Turrup, toen de Markt er nog heel anders uitzag. Dit is nu dertig jaar geleden... "wor blie dun tijd". Het Postkantoor was nog in gebruik voor onze post en pakketjes, en we mochten van beide kanten nog over het Marktplein rijden. Gouden tijden want persoonlijk vind ik de Markt helemaal waardeloos en niks. Maar ja, tijden veranderen en mijn vader dacht het zelfde toen hij mijn leeftijd had. Ik denk dat dit wel altijd zo zal blijven... veranderingen doen ons geen goed... dit niet en ook in de muziek niet. Het zou mooi zijn als we de ouwe kiosk van vroeger ook weer terug hadden "ôp de Mert"...

DÌ IS ÔK HIL WA JÔRKUS TRUG

We gaan weer even heel ver terug in de tijd... De school bij de molen stond er al maar moest nog veel gebouwd worden op zonnehof enzo. De foto is gemaakt in de ventweg van de Dijkstraat, ergens in de buurt waar Jong Nederland haar verblijf heeft maar dan op de weg want die waren ze daar aan het aanleggen. Ik weet niet precies hoe ik het moet zien maar het is vanaf de Dijkstraat daar kijkende richting molen en daar net voor de lokalen van de school.

ÔK ALWIR LAANG GELEEJE

Misschien zien jullie niet meteen waar dit is maar voor ons, de Weltens is dit oude plaatje heel belangrijk geweest. Wij woonden n.l. in de middelste blok van die drie blokken huizen die je ziet staan, toen we uit d'n Himmel weg zijn gegaan en naar de Rozenstraat zijn verhuisd. In het begin waren daar alleen de Tulp, de Lelie en de Rozenstraat.. En waar je opkijkt die middelste blok is de Rozenstraat en links is de achterkant van de huizen van de Rozenstraat... Voor de blokken huizen van de Rozenstraat staan nu de panden van o.a. de Frietzaak en Makkie's tattooing. Rechts zie je de huizen die uitkomen op de Lienderweg die lagen aan de Klaproosstraat. De blok waar mijn vrouw Annie haar thuis hebben gewoond waren toen nog niet gebouwd. De rij huizen achter de huizen waar wij woonden zijn de huizen rechts aan de Daliahstraat, de blokken achter ons huis stond er toen ook nog niet. De foto is gemaakt vanuit de Logtenstraat, zoiets terhoogte van reisbureau Trips. Hier voor je is nu de parkeerplaats en de meubelwinkel van Berkvens. "Echt wir un stukske aaw Asten... mer wel wá ik nog goe weet"... Links van de lantaarnpaal woonde Frans van de Moosdijk in de Rozenstraat en daarnaast Toontje Cortenbach, rechts van die paal, Willem van Heugten... vroeger ook onze overburen in d'n Himmel, dan Wim van Gorp, de derde deur van rechts... dan kwamen wij op huisnummer 35 en op de hoek Verschueren, die was leraar in Asten en nog maar net getrouwd. Later kwam daar Mister van Vonderen wonen.

GEHEIMSCHRIFT EN KODUS

Tegenwoordig op het internet heb je overal inlogcodes nodig om op bepaalde sites te komen, dat zijn codes die andere niet weten. Hierboven staat ook 'n lijstje met codes die men ook wel 'ns gebruikt. Maar wist je wel dat wij als jonge kinderen die vroeger ook al gebruikte? Ik zal je vertellen. Wij maakte samen met 'n vriendje vroeger briefjes waar we geheimcodes op hadden staan, het was gewoon om te spelen en als we elkaar 'n berichtje schreven dan wisten andere kinderen niet was we hadden opgeschreven omdat we dat, zoals wij dat noemden, in geheimschrift was. Ik had b.v. met Frits Vaes afgesproken om zo'n geheimschrift toe te passen... op 'n blaadje, dan las Frits wat ik had opgeschreven, want hij kende mijn geheimschrift, dan gooide hij het blaadje weg en als andere kinderen het opraapten dan wisten die niet waar het over ging. Ik zal jullie uitleggen hoe dat ging. De letter a kreeg getal 1, de b getal 2 etc tot aan de z met 26. Dus als ik schreef: ga je mee naar de bossen? Dan schreef ik in onze schrift: 7.1 - 10.5 - 13.5.5 - 14.1.1.18 - 4.5 - 2.15.19.19.5.14? Dan denk je, dat is toch voor iedereen gemakkelijk.... ja klopt maar soms gebruikte we 'n heel wat moeilijkere code. Dus ga ik nu hier iets neer schrijven in onze nieuwe code, ons nieuwe geheimschrift. Probeer maar uit te vissen was hier staat. Let op hier komt het: 17.22 - 4.22.22.7 - 19.22.7 - 7.12.24.19 - 13.18.22.7. Maar het kan ook zomaar dit zo zijn: qv - dvvg - svg - glxs - mrvg. Ik ben benieuwd, je mag de zin naar me toe mailen als je die hebt gevonden. info@himmels.nl

MIEN STÌ IN DE FIK

Ze had 'n kapsalon op de hoek van de Burg. Wijnenstraat en de Langstraat... Mien Driessen, eigenlijk Mien van Lierop - Driessen maar iedereen noemde haar bij de meisjesnaam. Maar in 1970 vloog de kapsalon in brand. De brandweer was snel ter plaatse om het vuur te blussen. Het was buiten steenkoud en het werd 'n echt waterballet. Nu staan er op die plaats 'n paar mooie woningen.

UT KOORTJE VAN HEUZE

Ik vond nog iets leuks van vroeger. We gaan dan we terug naar mijn geboortejaar, 1945. We hebben hier het koortje van meester Vorstermans. Het droeg de leuke naam: "de Peelvogeltjes" en ik moet bekennen, ik had er ook nog nooit van gehoord. En het bijzondere is... ik heb er ook de namen van. Onderaan knielend v.l.n.r.: Hans Vorstermans, Dorus Koolen, Janus Vlemmix en Antoon Snijders. Staande: Petra Evers, Tiny van Bussel, Miet Vlemmix, Toos Waals, Theo van Gerwen, dan de oprichter en dirigent mister Vorstermans, Mietje van Tilburg, Grada Waals, Paula van Tilburg, Christien Peeters en Lies Meulendijks. Foto was gemaakt in 1945 aan de achterkant van de school op Heusden.

ZUN IRSTE MIS

Het is niet 'n echt duidelijk plaatje maar ik wil het jullie niet onthouden. Hier is de eerste heilige mis van pater de Vent in de grote kerk in Asten in 1935. Welke het was zou ik niet kunnen zeggen want ze hadden meer gesstelijken in de familie de Vent. Niemand is er ooit getrouwd, ook niet van de dames. We herkennen de kerk nog wel van vroeger toen de priester nog met de rug naar de mensen toe stond. In het middenschip waren de losse stoelen zolang verwijderd. De jufrouw van Ommel was toen 36 en juf de Vent van Voordeldonk was toen 19 jaar oud.

WÔR DENKTEGE DÈ DITTE IS ??

Deze map heet "wittege nog" en ik dacht dat het wel leuk zou zijn om jullie stukje van "oud Asten" te laten zien waar jullie dan bij moeten raden waar dit vroeger was. Ik zal er af en toe eentje opzetten. Jullie weten wel dat ik ook 'n map heb van Waandeling, waar ik het oude en het nieuw laat zien. Hier heb ik ook 'n nieuw plaatje van zoals het er nu uit ziet maar het is leuker als je even nog 'ns terug gaat naar vroeger en zelf uit vind waar het is. Mocht je het meteen weten dan kan je op het plaatje klikken om te controleren maar als je twijfels hebt, probeer er eerst uit jezelf achter te komen waar het was... en dan kan je altijd nog klikken. Veel succes met je "zoektocht".

KREK 75 JOAR GELEEJE

Het was 14 augustus 1944, de dag voor Maria Hemelvaart, ’s avonds rond een uur of acht. De kosteres van de kerk in Ommel, had haar ronde gemaakt om te zien of alles voor het Maria-feest in orde was. Toen ze de kerk wilde afsluiten zag ze dat er nog iemand bij het Maria-altaar zat. Het was Willem Wijnen, burgemeester van Asten. Wijnen kwam vaak naar het altaar in de kloosterkerk, altijd ’s middags rond drie uur, na zijn werk op het raadhuis. In de archieven van de missiezusters van het Franciscanessenklooster van Ommel wordt aan de reden van zijn avondlijke bezoek op die 14de augustus een devote invulling gegeven. Wijnen was misschien op dat ongewone tijdstip naar de kapel gekomen om Maria deelgenoot te maken "van de beklemmende angst, die in hem was en die hij niet kon verklaren". De dood laat zich immers dikwijls op afstand voelen, aldus het archiefdocument, geciteerd in een boek over de oorlogsjaren in de Brabantse gemeente. Op de avond van 14 augustus 1944 ging de SS-er Jacob B. in de Brabantse Peel met een auto op pad om drie "terroristen" van het bed te lichten en dood te schieten. Kort daarvoor waren twee landwachters in Gemert door verzetsgroepen doodgeschoten. Er moesten tegenmaatregelen worden genomen, verklaarde B. later. Ze reden eerst naar Asten, naar de ambtswoning van Wijnen. De zoon van de burgemeester deed open. Met drie man stapten de SS’ers naar binnen en liepen door naar de slaapkamer van Wijnen. Wijnen wilde niet mee. Hij zei tegen de SS’ers dat zij hem thuis in Asten maar moesten verhoren. De drie SS’ers grepen hem vast en duwden de man de trap af. Met Wijnen op de achterbank reden de SS’ers door naar Someren, naar de villa van burgemeester Smulders. De vrouw van Smulders deed open, ook ditmaal troffen de SS’ers de burgemeester in pyjama in zijn slaapkamer. De volgende op de lijst was de huisarts die naast Smulders woonde, maar deze bleek niet thuis. Daarop haalde de commandant een lijst uit zijn zak en zei: "Dan zal ik een ander aanwijzen". Dat werd Frans Eijsbouts, ondernemer en goede vriend van Smulders. Eijsbouts had de pech dat hij wel thuis was. Ook hij moest mee voor verhoor in Vught. Eijsbouts zou de moordpartij miraculeus overleven. De propvolle Citroën reed met acht inzittenden weg. Onderweg mopperde de chauffeur dat de wagen te zwaar beladen was. ’Straks krijgen we nog panne’, zei de man. Die mededeling was afgesproken werk: het was voor de SS’ers het signaal dat ze de plaats van executie naderden. Het viel Eijsbouts op dat de beide burgemeesters stil en bezorgd voor zich uitkeken. "Volgens Eijsbouts vermoedden zij al het ergste”. Plots kwam de auto tot stilstand. De chauffeur vloekte en riep iets over pech. De inzittenden moesten allen uitstappen. Direct na het verlaten van de auto, vielen er schoten. Wijnen probeerde nog te vluchten. Eén van de SS’ers liep hem achterna en schoot hem neer. B schoot met zijn pistool op de burgemeester. Hij hield zijn pistool op zijn hoofd en borst gericht en zag hem na het tweede schot in de wegberm vallen. De schoten werden van korte afstand op de burgervader afgevuurd. Eijsbouts werd in zijn arm geschoten en liet zich voorover vallen in de walkant. Hij hield zich voor dood. Hij hoorde boven hem nog schieten, meer dan tien, twaalf keer wel. Hij hoorde de burgemeesters rochelen en kreunen. Toen werd het stil. Asten en Someren waren hun burgervaders kwijt... Asten en Someren waren in rouw. Nu is het 75 jaar geleden. "ik bennur stil van"....

ALWIR 8 JOAR GELEEJE

Ieder jaar worden in Asten de gouden paren uitgenodigd voor 'n gezellig samenzijn met zang van o.a. Astens Mannenkoor in het gemeenschapshuis en op dit moment zijn er dat elke keer best veel. Ik herinner me nog wel 'n jaar dat er nog geen tien waren. Acht jaar geleden waren er weer 'n groot aantal en dit keer ook met drie paren uit d'n Himmel. Ze kregen allemaal 'n taart aangeboden. Midden: Leo en Joke van Loon - Rotteveel (24), bovenaan: Sjaak en Nel Vaes - Hoebergen (69) en onder: Martien en Nel Engelen - van den Berkmortel (40). Allemaal getrouwd in 1960 of 1961.

TRUG NOA VRUUGER

Ik neem je mee naar 41 jaar geleden, ja "dè is un hil hortje geleeje". Henk Caris, een van de oprichters en grote animators achter de tafeltennisvereniging in Asten, ATTV werd clubkampioen in 1978. Hier het verslag. Op donderdag 8 juni werden de laatste wedstrijden gespeeld voor het clubkampioenschap van de tafeltennisvereniging. Henk Caris, Jos Swinkels en Thijs Baken waren gelijk geiendigd als eerste met 28 punten zodat deze beslissingswedstrijden moesten spelen. Henk verloor van Jos Swinkels 21-18 en 21-18 maar won van Thijs met 21-19 en 21-18. Thijs wist echter te zegevieren oves Jos, 17-21, 21-19 en 21-16. Na deze wedstrijden was de stand weer gelijk en moesten ze opnieuw aantreden. Henk Caris won van Thijs Bakens 17-21, 21-19 en 21-17. en ook tegen Jos Swinkels moest Thijs Bakens het onderspit delven met twee keer 21-19. Uit de wedstrijd tussen Henk en Jos moest de clubkampioen komen. Henk Caris besliste deze in zijn voordeel, 32-21 en 21-17. Hiermee prolongeerde Henk zijn titel van vorig jaar. Een zeer spannend kampioenschap dat de volgende einduitslag gaf: 1 - Henk Caris, 2 - Jos Swinkels, 3 - Thijs Bakens, 4 - Wim van Kemenade, 5 - Bert Caris, 6 - Henny van Balen, 7 - Peter Bankers, 8 - Chris Teywsen en 9 - Erik Hoebergen. Je ziet wel... "dun Himmel waar nog nie zô mis, toen al nie"...

ÔP DE SPULPLATS

Dit plaatje zal bij veel meisjes nog wel herinneringen oproepen, voor de ene fijnere als bij de andere, maar ze zullen het zich zeker nog voor de geest kunnen halen, de speelplaats van de meisjesschool, de mariaschool aan de Julianastraat. Nu zijn daar parkeerplaatsen voor de mensen die in de appartementen wonen die ze van de school hebben gemaakt. Voor ons, Himmels keinder, ligt het wat anders want alleen de meisjes van het voorste deel van d'n Himmel, tot aan de kruising met de Hoogstraat gingen naar school daar... en wij naar Voordeldonk. Rechts zie je nog de kleuterschool, Sint Jozef, met nog 'n klein hoekje van die speelplaats want die was gescheiden van de Mariaschool. Nu is alles veranderd, maar wij denken graag terug aan "vruugertijd" met de dingen die herinneringen aan toen oproepen.

UT EINDHOVUSKNAAL

Astense mensen van deze tijd weten het denk ik niet, het Eindhovenskanaal, de verbinding tussen Eindhoven en de Zuid Willemsvaart, of we "de Knaal". Waarom wij dat wel eten? Heel simpel want vroeger ging je van Asten naar Helmond via Sluis X en dan rechtsaf richtinge Helmond. Vooraan in Helmond lag de "keersluis". Het was de brug over het Eindhovenskanaal en dat moest wel wat het was de ophaalbrug over dat kanaal, op de weg van Helmond naar Nerderweert. Als er schepen van de Zuid Willemsvaart in het Eindhovenskanaal moesten om hun weg richting Eindhoven te vervolgen dan duurde het soms wel 'n half uur alvorens de klus was geklaard. Je stond er met je fiets of met de bus lange tijd te wachten en dan mocht die rij die van Helmond richting Nederweert ook nog als eerste hun weg vervolgen. We hebben die sluis vaak vervloekt. Een van de belangrijkste kanalen in Brabant was de Zuid-Willemsvaart, tussen 1822 en 1826 grotendeels met de schop uitgegraven. Het kanaal is 122 kilometer lang en loopt van ’s-Hertogenbosch naar Maastricht. Hoewel het niet voorzien was zou het kanaal voor de economische ontwikkeling van Oost-Brabant van onschatbare betekenis blijken. Het Eindhovensch Kanaal is sinds 1974 voor de scheepvaart gesloten, waardoor er rust heerst en het prachtige groen er heeft kunnen uitgroeien. Op de foto 'n kijkje in de vroegere tijd toen er nog wel scheepvaart was.

ÔP DUN ACHTERBOS

Dit is weer zo'n heerlijk oud plaatje van 'n boerderij ergens op Vôrreldonk. Omdat wij er vroeger toen we kinderen waren, "veul lage bij die boere", weet ik maar al te goed hoe het er daar uit zag met melkkruiken, mesthopen, vee in de wei etc.... Naast de Ommelsche Bosch en Loverbosch hadden we nog 'n mooie bosrijke omgeving, de Achterbosch. Die bewoners leefden van 'n gemengd bedrijf en dat heb ik nog overgehouden van de school van vroeger, goed onthouden want het wil zeggen dat ze veeteeld hadden maar ook akkerbouw. Boeren waren vroeger erg gelovig. Wat ik ook nog weet van vroeger was dat, toen wij nog in de Hemel woonden en er stierf iemand dat we dan naar de kerk gingen om de rozenkrans te bidden. Maar hier op Voordeldonk ging dat wat anders. Lang was daar het gebruik gebleven dat wanneer er iemand werd bediend, het heilig Oliesel kreeg toegediend, dat de buren bij elkaar kwamen om drie avonden achter elkaar de rozenkrans te bidden... Bij 'n sterfgeval kwam men vier avonden bij elkaar in het sterfhuis. Dat wist ik eerder ook nog niet, ik dacht dat men daarvoor altijd naar de kerk ging. Wat ik ook niet heb geweten was dat men ook 'n uitgebreidere uitvaart had. Na de mis voor de overledene ging men samen naar het kerkhof en later weer terug naar de kerk om de kruisweg te bidden voor de overledene en de zondag erna ging met met de hele buurt op bedevaart naar Ommel. Kinderen die op de Achterbosch woonden hadden het vroeger niet gemakkelijk... om in Turrup naar school te gaan moesten ze drie kwartier lopen. Gelukkig kwam daar in 1941 verandering in toen de school op Voordeldonk klaar was. De Henricusschool werd in januari 1941 geopend. Ik heb op deze website ergens nog staan over de nieuwe parochie die er zou komen... naast de school ook 'n kerk, 'n marktterrein en 'n parochiehuis. Helaas is dat er nooit gekomen, waarschijnlijk kwam dat door de oorlog.

ZE MOESEN UT NOG BOUWWE

Ik had deze luchtopnamen nog van de huisjes achter Bartholomeus met rechts de Kerkstraat en links de Julianastraat. Op de hoek rechts moesten nog 'n heel stel aanleunwoningen worden gebouwd op de hoek van de Kerkstraat en die kwamen er later ook. Bovenaan stond toen nog niets maar daat staat nu het fraaie gebouw, "de Lisse". Als je in de Julianastraat daar rechtvooruit zou gaan kom je op de parkeerplaats uit van de zijkant van het verzorgingstehuis. De verbinding tussen de Kerkstraat en de Julianastraat was a gemaakt, heet nu de Deken Meijerstraat. Alles veranderd... de tijd sluipt langzaam voorbij misschien wel niet wetende dat wij nog altijd van nostagie houden

FUMMILIE DE VENT

Het is alweer 'n hele tijd geleden dat Theo Knoops zijn lezeng hield in het Klokkenmuseum in Asten over het wel en wee van de familie de vent, die ik voor geen geld had willen missen. Het was geweldig zoals Theo het toen allemaal verwoord heeft. Voordat die lezing er was stond er al wat over in "de Vonder", het blad dat wordt uitgegeven door de Heemkunde kring. Ik heb er 'n fotootje van geknipt van de tekst zoals Theo die had beschreven als 'n soort voorwoordje over hetgeen waarover hij ging vertellen. Ik hoop dat ik geen trubbels krijg want mocht het zijn dat ik dit niet mocht doenb dan haal ik het er meteen vanaf, maar ik wilde dit jullie niet onthouden. Het heeft eigenlijk twee betekenissen hier bij "wittege nog"... teneerste: wittege nog dat Theo Knoops die lezing hield... en wittege nog hoe het was met de familie de Vent.

AFGEBROKE

Het is al weer 'n "hil hortje geleeje". Sloper van der Heijden uit Asten kwam met z'n machines om plaats te maken voor de nieuw te realiseren Midas. Die naast de ingangen op de Markt en de Burg. Frenckenstraat ook 'n doorgang kreeg aan de Prins Bernhardstraat. Natuurlijk moest dan nog wel eerst het Midas-centrum worden vernieuwd. Hier dus alvast de sloop. Maar waar blijft de tijd... je realiseerde je het vaak niet maar weet je dat dit plaatje alweer 11 jaar geleden is gemaakt? 9 oktober 2008.

DE BEVREIJING 1944

Wie mijn verhalen leest over de bevrijding van Zuid Oost Brabant, van Heeze naar Someren en dan naar Asten die heeft ook wel gelezen dat de mensen op 21 september 1944 het centrum van Asten moesten verlaten omdat de Engelsen Asten kwamen bevrijden. Tegenwoordig is dit weer volop in de aandacht omdat het 75 jaar geleden is. Hier is 'n oude foto van de familie Coolen uit de Wilhelminastraat die klaar waren om Asten te verlaten. Het huis rechts staat er nog, dat was vroeger 'n groot huis maar in delen veranderd... de andere delen zijn allang afgebroken waar o.a. Johanna Coolen haar meubel winkeltje had en later Vaes zijn fietsenzaak. Het deel wat je hier ziet is waar Manders zijn kapperszaak had gevestigd nadat hij het pandje bij Piet de Wit had verlaten. Ook wij van de Welten verlieten Asten en konden terecht in Liessel bij Klôs Meulendijks, wat altijd onze vrienden zijn gebleven.

OVUR DE JATTURS

Peer, waar neem je ons deze keer mee naar toe? Nou dat zal ik uit de doeken doen. Ik neem je mee naar het jaar 1949. In Asten was de Boerenleenbank, wat later de Rabobank werd, gevestigd in d'n Himmel. In het mooiste huis van onze straat tegenover Bukkems waar vroeger Leenen woonde daar was de Boerenleenbank gevestigd... 'n klein kantoortje in het grote huis. Maar zoals je ziet waren er toen al vandalen en jatters die niet van andere spullen af konden blijven en uit waren op geld. Maar de politie was ze op het spoor... "Hedde gij dur iets van geziej Peer?" Nee nee want ik was pas vier jaar maar ik wil maar aangeven dat er toen ook geugnieten rond liepen. Het zal wel nooit veranderen want tegenwoordig loopt er nog veel meer van dat gajes rond. Waarom ze niets hebben kunnen buit maken weet ik ook niet maar volgens mij stonden er 'n paar engelen daar die de wacht hielden... Daar heet onze straat toch ook Hemel voor, Nie dan? Hoe het is afgelopen weet ik eigenlijk ook niet maar zeker is dat ze bij mevr. Leenen wel aan het goede adres waren, maar eigenlijk ook weer aan het verkeerde adres... (grapje van mijzelf). Wanneer ik vind hoe het is gegaan allemaal dan laat ik het jullie wel weten. Dat moet ik eerst nog allemaal uit gaan zoeken.

UT ZAL ME BENÈIJE

Ik kreeg dit mooie plaatje toegestuurd dat Bram van Oosterhout heeft geknipt toen ons eigen Bartholomeus er nog stond en de rest was toen al plat aan de kant van het Koningsplein, ik bedoel op de binnenplaats dan. Toen dacht ik werkelijk dat dit zou blijven staan maar helaas... Bartholomeus ging plat... alleen het deel uit de Kerkstraat bleef staan en ik moet toegeven... prachtig opgeknapt. Ik had gehoopt dat dit deel hier ook zou worden bijgewerkt maar helaas... het ging plat. Nu zijn ze er volop aan het werk en ik hoorde ooit zeggen dat de voorkant er weer hetzelfde uit komt zien als heel vroeger, toen er nog geen verbouwing had plaats gevonden en als dat zo is spring ik 'n gat in de lucht, en met mijn gewicht en postuur valt dat niet mee. Als het echt is ben ik tevreden maar zoals altijd heb ik toch altijd weer mijn twijfels. Van die kant wege lijk ik wel 'n beetje op de ongelovige Thomas... eerst zien en dan geloven. We kunnen niet meer doen als hopen en ik wil dhr van Lieshout, de eigenaar vragen: "Please stel me nie teleur asteblieft, mak ons Kunningplein in Aaste nie hillemol kuppot".

DE PIL OONDUR VUUR

Dit jaar is het 75 jaar geleden dat we bevrijdt zijn en omdat ikzelf van na de oorlog ben weet ik er eigenlijk niks van. Het enige wat ik weet is wat mijn ouders en de oudere bij ons thuis vertelden over de oorlog en wat er mee samenhing. Bij ons werd niet veel gezegd over de oorlog. Ik zag in Peelbelang 'n advertentie staan over twee boeken die ze willen uitgeven en ik heb ze direct besteld want ik wil er gewoon meer over weten. "De Peel onder vuur". Als je ze wil hebben kosten ze 50 euro maar als je ze via hun website besteld en je geeft deze code in: Weekblad, dan krijg je 10 euro korting, ga hiervoor naar: www.slagomdepeel.nl en je kunt ze bestellen en via Ideal betalen. In September komt het eerste boek uit en 'n maand later het tweede en je kan ze afhalen in Deurne in de Stationstraat 103 bij uitgeverij Das Publishers. Iedereen die mijn website geregeld volgt weet ook dat ik 'n rubriek hen over "Vurhaltjes" en onder die noemer heb ik 'n map "Slag om de Peel"... dit moet je echt elke keer lezen want hier lees je hoe het o.a. in Someren en Asten aan toe ging tijdens de oorlog en de bevrijding. Ik hoorde ooit van m'n ouders en de ouderen bij ons dat ze moesten evacueren en daar gaat het om wat ik vandaag schreef... in de slag om de Peel onder 10A. Daar staat van de evacuering op 22 september 1944 en dat was pecies wat men mij ooit vertelde. Elke nacht ging ons moeder met de kinderen, Ellie 11 jaar, onze Sjaak 9 jaar, ons Jo 8 jaar, onze Huub 6 jaar, Theo 4 jaar en Henk toen nog maar 1,5 jaar oud, slapen in de kelder wat onze schuilplaats was. Vader sliep in de slaapkamer om steeds 'n oogje in het zeil te houden. Op die 22ste september vertrokken ze met trallerhande spullen naar Liessel en op de Hazeldonk vonden ze onderdak bij de lieve familie Klôs Meulendijks. Wij hadden niet veel vervoermiddelen en onze Huub kon niet goed lopen en werd op de kruiwagen gezet.. Onze Henk lag in de kinderwagen, de rest die klein was werd op de armen gedragen en zo kwamen ze in Liessel aan en kregen ze onderdak. Hoelang ze er zijn geweest weet ik eingenlijk niet maar toen de beschietingen in Asten waren begonnen werd ook ons huis geraakt en was 'n deel van de kelder waar ze 'n nacht eerder nog lagen te slapen, ingestort en lag vol puin. Ons moeder bad altijd en dat zal ze nu ook wel hebben gedaan want gelukkig waren ze toen niet meer in Asten toen dat gebeurde. Langzaam aan begin ik de puzzelstukjes in elkaar te passen van wat er toen moet zijn geweest en wat 'n ellende de mensen van toen hebben meegemaakt. Lees echt dat hele stuk over Asten in oorlogstijd bij mijn verhaaltjes.. Het is nog lang niet af want er volgen nog heel wat afleveringen maar vandaag had ik het stukje geplaatst waar de bewoners werden verplicht om Asten te verlaten.

UT HUIS IN DUN BOCHT

Dit plachtige plaatje heb ik ook nog altijd van het huis van Graard Janssen op Voordeldonk: "de Kleulse Kar" en dat stond vroeger bijna op de weg... het was op de weg naar Liessel. Het was vroeger 'n bierhuis, een van de twaalf die er waren. Graard en z'n vrouw hadden 15 kinderen... de jongste Dora zat bij mij in de klas op Voordeldonk. Bert Janssen, een van de zoons, is onze Frans z'n schoonvader en nu al dik negentig. Het huis brandde af op 9 maart 1968 toen 'n 31 jarige Astense pyromaan het in de fik had gezet. Ze konden zich maar ternauwernood redden. Het werd de Keulse Kar genoemd omdat het op de handelsroute lag naar Keulen. Ik heb vaak gedacht dat het wel 'ns op de weg zou vallen, maar dat is gelukkig nooit gebeurd.

UT TENKSTASJON KWAM DUR

Asten had in vroegertijd best wel wat tankstations en toen mocht dat ook maar tegenwoordig zijn er veel regels die het niet meer mogelijk maken want gevaar loert er altijd. We hadden vroeger het tankstation bij Bukkems in d'n Himmel en bij de Wit in Turrup en niet te vergeten bij garage Janssen op de Heesakkerweg waar de dochter de hele dag in dat kleine hokje zat te lezen en te wachten tot er 'n klant kwam. Ik fietste toen nog altijd naar Pietje berkvens om te werken en dan kwam ik er langs en dan was ik best jaloers op dat meisje.... waarom? "Ik há dè bantje wel wille hebbe... af en toew unne klant helpe en de rest van dun tijd lekker zitte en niks doew". Maar terug naar het plaatje. Bij van Golstein Brouwers hadden ze vroeger in de Emmastraat de brandstoffenhandel zoals kolen en olie... maar ze moesten meer plaats hebben en gingen bouwen richting Liender en daar kwam niet alleen de opslag van de brandstoffen maar ze begonnen er ook 'n tankstation. Voor dat tankstation moesten er ook grote tanks in de grond en daar zorgde Gerard van Kemenade voor die grote takelwagens had om grote dingen op te pakken en te verplaatsen. Je ziet hier op de achtergrond de huizen aan de Logtenstraat, later werd dat Margrietstraat. Hier word een van de grote tanks op z'n plaats gebracht. Nu is er al jaren het tankstation... hoelang? De foto is uit 1965 dus op dit moment bijn 55 jaar geleden.

VURLEEJUNTIJD

"Goa nog mer us mee noa 1968". Meer als 50 jaar geleden op 16 juni 1968 was er nog de Sacramentsprocessie, iets waar ik vroeger 'n gruwelijke hekel had, en die werd deze keer gestart vanaf de kerk op het Koningsplein en die eindigde op 'n terrein in de Bloemenwijk waar 'n kiosk stond waar iedereen rondom stond en kon volgen wat er gebeurde. Op de foto zie je, al is het niet echt duidelijk, rechtsboven het autokerkhof van Gerard van Kemenade. Ik weet dat nog dat hij dat daar had want toen wij in d'n Himmel woonden en het Liender ingingen had hij 'n paar loodsen en het autokerkhof naast de boomgaard van Leenen. Waar dat nu precies is? Daar werd de nieuwe Sint Jozefkerk gebouwd, die nu allang geen dienst meer doet als kerk.

UT GELD EN DE BANK

Ik was 25 toen ik trouwde en bij m'n zus boven ging wonen in Deurne. Ik had voor het eerst 'n eigen spaarbankboekje. Later toen ik in Asten woonde had ik bij de Boerenleenbank ook 'n bankrekening. Sparen deed je vroeger bij de Boerenleenbank... wij waren daar bij van huis uit. Op de fabrieken en bedrijven waar ik heb gewerkt kreeg je iedere week 'n loonzakje met je geld erin maar later ging dat ook via de bank, de Boerenleenbank, in mijn geval tenminste. Als je geld nodig had... dan ging je binnen in de rij staan wachten voor een van de loketjes waar meestal 'n nog erg jonge juffrouw zat die je kaartje vroeg, invulde hoeveel geld je nodig had en via 'n luchtsysteem kwam de koker met vliegende vaart tot bij het loketje, waar het met gierende banden afremde en de juffrouw het geld uit de koker haalde en als je ondertekende kreeg je het geld. De Boerenleenbank... Vroeger was die in d'n Himmel gevestigd, in dat mooie huis waar Piet van Lier nu woont maar vroeger Antoon Leenen. Die was de beheerder van de bank... Later ging het 'n paar deuren verder de Logtenstraat in naar van Oosterhout die de nieuwe kassier werd. Later nog even in de "hawte keet" en toen kwam de Boerenleenbank op de hoek waar eerder het politiebureau was. Ook in Heusden was 'n kleine bank voor de mensen die geldzaken te regelen hadden. Maar ja... de tijd veranderd... de Goeie bank, die opgericht was voor de Boeren ging samen met de Raiffeisenbank en werd het Rabobank... en van toen af ging het voor "de kleine man" bergafwaarts... Waar we jaren geleden als we duizend gulden hadden gespaard, waar de bank mee kon werken en dat bedrag op ons boekje hadden staan, werd daar per 1 januari 45 gulden bijgeschreven... wie 10.000 gulden had kreeg 450 gulden erbij... voor de kleine man was dat 'n klein vermogen. Maar het werd steeds slechter... Geld halen we uit de muur, dames zitten niet meer aan balies en rente van je zuurverdiende geld dat je met pijn en moeite als werkman verdiende is van de baan, de bank werkt nog met je geld maar je krijgt er niks meer voor. We doen aan telebankieren wat makkelijk is voor de banken, daar rekenen ze ook nog 4,5 euro, omgerekend tien gulden per maand voor terwijl ze geen kosten kwijt zijn voor personeel. Alles gaat via de computer. Banken worden gesloten want èèn groot kantoor levert "knaken" op. Ook die van Heusden is weg, de mensen daar moeten maar naar Asten fietsen als ze geld willen halen. Sta je 5 minuten in het rood dan betaal je daar meteen al voor. De Boerenleenbank van vroeger is de Rommelbank van nu geworden... Directeuren die zelf vette salarissen krijgen en dikke bonussen incasseren zorgen ervoor dat de kleine werkman armer gaat worden. Ze kijken alleen maar naar hun carriere... Geld en Macht is ook bij, wat eens onze Boerenleenbank was, binnen geslopen. En "leenbank"? Dat moet je van goeie huizen komen om nog wat te krijgen. Hieronder de Boerenleenbank zoals die ooit in Heusden stond. In Asten is het Rabo-gebouw ook al verkocht, we krijgen er wel wat voor terug word gesuggereerd... het zal me benieuwen... "musschien unne wage zoas Jan vun Hoek zun friethôkske??

ÔP SCHOOL VRUUGUR

Ik was gisteren op internet aan het kijken of ze van die makkelijk zittende broeken hebben, je weet wel voor thuis wat rond te "stiefele". Ik heb er nu wel maar die hebben al veel geleden en z'n beste tijd gehad... het zijn zo'n soort joggingbroeken waar boven elastiek of koortje in zit en lekker "flodderd" als je die aan hebt, ik noem dat dan ook "un floddurbôks". Ik vond er wel enkele en daar ga ik deze week wel in de winkel kijken maar toen dacht ik eraan dat die broeken geen gulp hebben en als je moet plassen... je weet wel... Maar toen zat ik te denken aan vroeger toen wij op school zaten op Voordeldonk. Wij hadden korte broeken aan maar ritsuitingen waren er toen nog niet... wij kadden knopen aan de gulp en die zaten veel te strak door het knoopsgat en vaak hadden wij ook broeken zonder gulp, "plus-four" broeken noemde men die en dat herinner ik me nog maar al te goed en hoe we dan plasten? Nou wij konden niet gaan zitten want er waren op de school maar twee toiletten voor de meisjes en eentje voor de jongens om te gaan zitten en als ik me niet vergis hadden we èèn urinoir, maar het kan ook dat er twee waren. Op de foto zie je het schoolgebouw met rechts de aanbouw waar 'n stukje afdak was waar je water kon drinken en de vier of vijf toiletten. Die waren dus buiten en in de winter... steen en steenkoud... en als je moest plassen Peer? Tja... het was al zo'n klein peukje... door de kou nog kleiner geworden en geen gulp? Je trok het broekspijpje met de onderbroek naar èèn kant... en langs de pijp af dat slangetje vrij maken en dan plassen en dan moest je nog zogen dat de andere jongens die naast je stonden je "leutertje" niet zagen. Hahahahahaha, ja het was behelpen toendertijd. Maar als ik er aan terug denk? Wel lollig, wel lachen.

MELLUK-FUBRIEKSKUS

Ik heb wel geweten dat vroeger, voordat de melkfabriek "de oude Molen" aan de Julianastraat, aan de Burg. Wijnenstraat lag, toen nog de Molenstraat. Maar ik wist niet dat er tussen 1893 en 1896, vijf kleine melkfabriekjes in Asten waren gebouwd... in Asten, in Heusden, in Ommel, op d'n Dijk en op Voordeldonk. Hier werd de melk aangevoerd door de boeren uit de buurt. Het hoofdgebouw stond aan de Molenstraat, zie kleine foto. Het werd later in 1898 'n stoomzuivelfabriek. In 1908 werd de fabriek omgebouwd... en op 22 februari 1915 werd de Cooperatieve Vereniging tot verbetering der Zuivelbereiding, "de Oude Molen" opgericht. In het bestuur zaten o.a. Peerke Aarts, Toontje van Bussel en Hannes van Heugten. De fabriek werd later verplaatst naar de Fabrieksstraat, wat nu de Julianastraat is. Dat was op 14 decenber 1915. Hierboven de grote foto tijdens de opening. Op de foto o.a. de bestuursleden en de genodigden. Ik ben er vaak genoeg geweest: "spuuling hale vur de verrekus". Veel later werd de fabriek verplaatst naar de Heesakkerweg, het werd toen nog de boterfabriek van Campina en nu is alles allang weer opgedoekt.
en prins was. Hahahaha leuke dingen voor de mens.

NOG US NOA DE AMBACHTSCHOOL

Ik heb het pas gehad over de ambachtschool in Someren, de LTS, de Lagere Technische School waar ik zelf best wel slechte herinneringen aan heb want ik had er met goed gevolg het eerste jaar, 'n soort brugklas, doorlopen en toen in de tweede waar ik voor houtbewerker had gekozen ging het slecht. Ik had geen zin in leren en wilde gaan werken als ik 14 zou worden... (de slechtste keuze die ik ooit maakte). Het houtbewerken leek me wel wat maar achteraf toch ook weer niet. Als eerste werkstuk uit het boek, waarvan we er dat jaar drie zouden krijgen, was bovenstaande vlonder... Volgens mij had ik die wel goed gemaakt en denk niet dat het zo maar even in elkaar zetten was want je moest het vooraf goed aftekenen waar de latten precies moesten komen want dat leverde je de punten op en ook het spijkeren moest je nauwkeurig doen en de vragen goed beantwoorden. Die laatste vraag kan ik nog wel beantwoorden want met èèn spijker kreeg je 'n soort accordeon effect... zo'n slap ding wat elke kant in draaide. Nu lachen we erom maar bedenk wel dat we toen nog maar 12 of 13 jaar waren.

RIGGELEMENT

Wanneer je net als ik gewoon maar acht klassen hebt gehad om te weten wat ik nu weet... zal zich zeker de "ondinger" van de scholen zich nog wel herinneren. Op de lagere school was dat de "kattegismus" maar op de hogere school, in mijn geval de Ambachtschool was dat het smerige reglement. Niet de dingen die erop stonden want regels moeten er nu eenmaal zijn, maar wel de straf die je soms kreeg: het overschrijven van het schoolreglement. In mijn geval heel vaak... ik kende het zelfs bijna van buiten... hahahaha. Ik weet niet meer precies hoieveel ik er heb over moeten schrijven maar het aantal in die twee jaar dat ik er heb gezeten zal korter bij de 30 liggen als bij de 20 en daarbij was ik nog ooit zo goed om er vijf te schrijven voor mijn buurjongen Jan Cortenbach die dat thuis denk ik niet vertelde dat hij straf had. Dus zeg maar dat ik er altijd wel 'n 30 heb geschreven en ook ik vertelde dat thuis niet en ik schreef ze bij ons achter het huis in het houten kippenhokje dat dienst deed als opslag want kippen hadden we toen geen. Mijn "vetste straf"?? Nou dat vergeet ik nooit meer... 8 reglementen schijven want ik had in het praktijk lokaal, ik stond omdat ik de letter W had ergens achteraan, zo'n halve pak latnagels in de houten vloer geslagen... hahahahaha. Waar ik stond war er meer ijzer dan hout... hahahaha. En het derde jaar Peer op die school? Niks dus want die heb ik niet meer gehaald... twee jaar vond ik wel welletjes. Jan Cortenbach had zo'n reglement nog bewaard.

ANVULLING VAN DE SCHOLE

Ik heb hieronder 'n stukje staan over de scholen van vroeger zoals dat vroeger was... waar er in Asten vroeger de lessen werden gegeven. Daar staat ook ergens bij wat de toezichthouders van toen dachten over het onderwijs in Asten en dat was niet bepaald erg goed maar daar werd uit Asten fel op gereageerd ergens in 'n krant. Kijk maar hieronder wat er over werd geschreven. Klik op het plaatje voor 'n vergroting.

Ik was ook nog 'ns gaan kijken wie er les gaf vroeger op de scholen in ons Asten... in de jaren vanaf 1600 waren dat Jan Henrick Gelis tot 1636, Adriaan Verhoffstadt tot 1666, Daniel Sauve tot 1670, Isaac Sauve tot 1713, Gabriel Swanenberg tot 1758, Pieter Zijnen tot 1779, Hendrik Elbertson Wildeman tot 1822, Hendrik Klaas Gelling tot 1831. Toen volgde Franciscus Hoebens tot 1879, vervolgens werd Antoon ten Haaf door de familie Bluijssen naar Asten gehaald die dat deed tot 1894 en later nog in de nieuwe school tot 1921. Van 1922 tot 1952 was Meester Hoes het hoofd der school op de Markt. Ik zal 'n volgende keer vertellen over de andere scholen.

DE AAW SCHOLE

Ik ben al vaker op zoek geweest naar alles wat met het onderwijs in Asten te maken heeft gehad. Ik ben vroeger mijn vader vergeten te vragen op welke school hij heeft gezeten. Hij woonde in de Emmastraat die toen nog andere namen had en ik denk dat er in Asten toen maar èèn school is geweest voor het onderwijs. Ik ben 'ns gaan zoeken en vond al dat rechts naast de oude kerk vroeger voor dat Bartholomeus er was, 'n gebouw heeft gestaan waar lessen werden gegeven. Ik ga niet heel ver terug maar ik wil nog wel vermelden dat vroeger de leraar ook vaak koster was in de kerk.. Rond 1725 maakt men melding van het feit dat de kinderen op de school turf mee moesten brengen omdat het schoolgeld niet toereikende was en er geen geld was om de kachel in het lokaal te stoken. Toen was ene Gabriel van Swanenberg leraar en ook koster en moest hij zorgen dat de klok van de kerk gesmeerd liep en die smeersels heeft hij bij de zaak die het leverde niet betaald. De koster en schoolmeester, door de Raad van State aangesteld op een tractement van ƒ 250,- per jaar en nog van de gemeente, orologie, begraven, schoolgeld ƒ 80,- per jaar en vrij van huishuur. In 1784 staan er verkopen van grond genoteerd dat aangeeft dat de school van toen vlakbij de oude kerk was. Ene Hendrik Klaas Gelling stamt af van een protestantse onderwijzersfamilie afkomstig uit Groningen en hij gaf gedurende tien jaren les in Asten in het krakkemikkige schooltje binnen de kerkmuren. In 1831 verhuizen Gelling en vrouw met hun gezin terug naar Groningen. Zie plaatje boven van de school, rode cirkel. Voor de mensen van mijn leeftijd... dit moet ongeveer ergens op de plek zijn geweest waar rector Allard woonde in Bartholomeus, op de hoek Koningsplein en Kerkstraat. Met de komst van Frans Hoebens als nieuwe hoofdonderwijzer wordt in 1832 een nieuwe openbare school gebouwd precies gelegen tussen de oude kerk en het raadhuis, zie groene strook op het plaatje boven, het gele vlak is waar nu de kerk staat. De oude school bij de kerk is daarna afgebroken. Franciscus Hoebens werkt in Asten van 1831 tot 1879. Hij was dus hoofd van de school op het Koningsplein en daarnaast had hij nog 'n kostschool in de Burg. Wijnenstraat, wat toen nog de Molenstraat was. Dat het allemaal niet zo goed was bleek uit de woorden van iemand van toezicht, Henricus Wijnbeek in 1843, die Asten bezocht: "Te Asten is in de Nederduitsche school het onderwijs van Franciscus Hoebens geenszins vooruitgegaan. Zijne school voor vreemde talen houdt hij in een afzonderlijk, bekrompen, morsig vertrek en het onderwijs in de dorpsschool die dus op het Koningsplein was gebouwd, droeg ook minder mijne goedkeuring dan tevoren". Dat zegt wel genoeg over het onderwijs in Asten van toen. In een courant van toen wordt op 13-04-1844 vermeld dat Franciscus Hoebens tot plaatsvervangende kantonrechter is benoemd voor het kanton Asten. Op de kostschool van Hoebens werden de katholieke jongeren onderwezen in Nederduitse, Franse, Hoogduitse, Engelse en Italiaanse talen. Italiaans boekhouden, Aardrijks-, geschiedenis-, schrijf-, reken-, stel- en meetkunde, muziek en hand- en bouwkundig tekenen. Hiernaast staat 'n foto van de in 1832 gebouwde school die lag tussen de kerk en het raadhuis en de school werd uitgebreid in 1863 waarschijnlijk omdat hij te klein was geworden. Hier gaf Hoebens dus les van 1832 tot 1879. Bij de uitbreiding werd er ook gezocht naar 'n tweede hulponderwijzer. Na het overlijden van Franciscus Hoebens komt Antonius ten Haaf was als opvolger en hij is door fabrikant Johannes Bluijssen naar Asten gehaald. Ook hij begon een kostschool en wel aan zijn nieuw gebouwde huis aan het Koningsplein, nu Koningsplein 8 ook hij deed dat naast zijn werk aan de school aan het Koningsplein.. In 1894 is een nieuwe openbare school gebouwd aan de Markt in Asten en daarmee verdween het onderwijs aan het Koningsplein, behoudens dan het onderwijs dat werd gegeven op de nonnenschool op de hoek met de Kerkstraat. Hieronder een foto, waar op de voorgrond de oude school van ten Haaf is te zien en rechts de nieuwe openbare school op de Markt van ten Haaf in oud-Hollandse stijl. Meester ten Haaf is op 24 augustus 1921 in Asten overleden. Zijn opvolger aan de school op de markt is Mister Hoes, waar ik zelfs nog ooit les van heb gehad toen hij op hoge leeftijd inviel voor de zieke juffrouw de Vent toen ik in de derde klas zat. Veel kinderen hebben hun lessen genoten in de "hoge" lokalen in de school aan de Markt. Toen de school aan het Koningsplein in 1958 werd afgebroken had ze lange tijd dienst gedaan als Parochiehuis en later als naaiatelier en dat laatste herinner ik me nog goed. Bij de sloop verongelukte 'n man uit Lierop die verkering had met 'n meisje uit onze straat, uit d'n Himmel, zie foto van de sloop. Ik vertel 'n andere keer wel over de andere scholen die we hadden in Asten

VUN HOEK VRUUGUR

Zo zag de voorkant van cafe Jan van Hoek er uit vroeger, cafe van Hoek op de Markt. Heel vroeger was er cafe/hotel Bakens en die hadden er in het linkergedeelte 'n cafe en rechts 'n Smederij. Later was het alleen nog cafe en werd het rechterdeel 'n woonkamer. Nadat Bakens het van de hand had gedaan kwam Gooyaers er in en die maakte van die woonkamer 'n friture.. Ik herinner me dit nog goed dat "die-man-op-leeftijd" er altijd in stond en ze hadden er ook 'n jukebox in staan. Het moet zo zijn geweest rond 1956 toen ik 10/11 jaar was want toen hoorde ik daar voor het eerst het nieuwe liedje Buona Sera van Louis Prima en dat is 'n song uit 1956. In het cafe van Gooyaers ben ik nooit binnen geweest. Later kwam Jan van Hoek er in en de voorkant werd veranderd... de veranda en de bomen gingen weg en de friture werd weer woonkamer, nu is het allang bij het cafe getrokken. Veel later werd er 'n "zonnescherm" aan de voorkant gemaakt en iedereen weet nog wel de nieuwe veranda etc... die er nu nog is.

VREIJHEIDS ÔPTOCHT

De wagen niet alleen is wat ik mooi vind maar ook de plek waar de foto is gemaakt. Vroeger werden er optochten gehouden ter herinnering aan de bevrijding van ons land en veel straten en verenigingen deden hier aan mee. Maar de foto is gemaakt vanaf de plaats waar vroeger klompenmaker van den Heuvel woonde in de Emmastraat en dan richting Frans van Baar, de Centrawinkel en bakkerij. Achter de wagen niet echt zichtbaar de kledingwinkel en cafe de Hemel van Jan van Baar... Helemaal links de boerderij van boer Kuijpers waar rechts 'n apart gedeelte van de boerderij was waar ook nog iemand woonde. Op de wagen kinderen van 'n straat in Asten met de "Vredesprinses"...

JUBILÈJUM

Onze voetbalclub NWC is opgericht in 1928, In 2018 was er het 90 jarig jubileum. Maar in 1978 bestonden ze 50 jaar en daar werd volop aandacht aan geschonken. Er was 'n weekend vol tournooien en er was de huldiging van de jubilarissen... Er was 'n zilveren speld van verdienste voor Jan van Lierop en Driek Crooijmans en de club kreeg de bondswimpel uitgereikt door iemand van de KNVB. Er was op de jubileumzondag 'n ontbijt voor iedereen. Op de foto op de voorgrond de mensen die al vanaf de oprichting bij NWC waren: Piert van der Zanden, Jan van Lierop en Jan Slaats. Op de bovenste rij v.l.n.r.: Thieu van den Eijnden (25), Harrie van Lieshour (40), Toon Cortenbach (40), Jo Verberne (25), Frans Boumans (40), Linus Verberne (25), Wim Hoefnagels (40), Martien van Heugten (25), Wim Michiels (40), Jan Driessen (25), Gerrie van Bussel (25), Jan van Hoek (25) en Martien Driessen (43). Voorste rij: Jan van Bussel (40), Piet Michiels (25), Louis Mennen (25) en dan de gouden mensen.. Piet van der Zanden, Jan van Lierop en Jan Slaats. NWC werd veel lof toegezwaaid omdat het ook 'n gezonde vereniging was en nog is.

ÔP DUN HOEK MERKTSTROAT EN DE MERT

De laatste jaren heeft er al vanalles in gezeten in de winkel op de hoek van de Marktstraat en de Markt, tegenover het gemeentehuis. Maar zoal ik ik het ken van vroeger was het de kledingzaak van Eijsbouts waar ik vroeger 'n paar keer 'n nieuw pak heb gekocht. Het laatste toen ik uit dienst kwam, ze hadden er drie in mijn maat die me aanstonden... 'n bruin, maar dat vond ik niet echt mooi van kleur dus dat viel al af... dan 'n mooi blauw maar dat had ik al ooit eentje gehad dus ook dat werg het niet. Bleef er 'n mooi grijs over en dat vond ik echt 'n prachtig pak... 'n broek dus met dezelfde kleur jas. Naast de winkel was nog 'n klein bijgebouw en daarin was de bank gevestigd.. volgens mij de Amsterdamse Bank, zie foto hier naast. Voordat de winkel van Eijsbouts er kwam, de gebroeders Eijsbouts was er 'n andere bank gevestigd maar dat was nog in het oude pand. Daar was toen de Helmondse Bank... Later kwam er dus de Amsterdamse Bank en toen werd en 'n nieuw gebouw gezet met de winkel van Eijsbouts en verhuisde die bank naar het kleine gebouw, tenminste zo dacht ik dat het was, maar het kan zijn dat de Helmondse en de Amsterdamse Banken allebei wel daar waren gevestigd maar hun kantoortje hadden in het neven gebouwtje want dat was er vroeger ook al, maar dat weet ik eigenlijk niet. Ik weet nog goed dat de bank daar gevestigd was in mijn jonge tijd. Het mooie is dat ik kortgeleden ben benaderd door de nieuwe eigenaar van het geheel en die is het aan het verbouwen omdat hij er zelf wil gaan wonen. Hij vroeg mij of er nog foto's waren van vroeger en natuurlijk had ik die nog maar vroeg me ook om te komen kijken en wat foto's te nemen van dat oude kleine bankgebouwtje dat er nog helemaal bij lag zoals het toendertijd was toen het nog als bank werd gebruikt. Ik heb m'n ogen uitgekeken... echt geweldig om te zien... het kleine kantoortje met het wachtlokaaltje er voor met het luikje dat open en dicht kon. Dat niet alleen... er had nog 'n kabeltje gelopen van onder het luikje van het kantoortje waar eerder ooit 'n knopje had gezeten en wat verbonden was met 'n klaxon die boven op zolder hing en wanneer er iets verkeerds gebeurde, dat drukte de dienstdoende bankbediende op het knopje zodat de klaxon in werking werd gesteld... het zat er allemaal nog in behalve het knopje was verdwenen. Ook de planken op de vloeren boven waren gebruikte planken die ooit als schutting dienst hadden gedaan en nog de aanplakbiljetten aan vast geplakt zaten... echt geweldig om te zien. Toen ik daar was waren ze flink aan het breken maar ze beloofde mij dat ze foto's zouden maken als het wat opgeruimd was en die foto's heb ik hier. De foto's boven... het wachtlokaaltje met het kantoortje met de luikje, de klaxon/sirene op de zolder en het lukje van de andere kant bekeken. Foto's onder links, de Helmondse Bank van vroeger, midden de Amsterdamse Bank en rechts de bank van vroeger met het kleine gebouwtje ernaast.

BRANDSPUITEFUBBRIEK

Op het terrein waar vroeger Caron z'n strohulzenfabriek had komen nu nieuwe huizen staan en dat betekende dat de Formido moest verhuizen naar "de buren" en dat is op de plek waar vroeger "d'n IJzeren" lag en voor veel mensen zo van mijn leeftijd wel bekend. Daar werden vroeger brandspuiten gemaakt. In 1902 begon van der Weij z'n bedrijf in de Mgr. den Dubbeldenstraat maar enkele jaren later komt er ook 'n ijzergieterij bij die werd voortgezet in de Prins Bernhardstraat wat toen nog de Tramstraat was, genoemd zo omdat er 'n tramstation lag en de tram daar reed richting Ommel. Van der Weij maakte zijn brandspuiten en die werden in veel gemeentes aangeschaft ter bestrijding van branden die men op enige afstand kon bestrijden daar men flink wat druk op de waterstraal kom krijgen. Ze waren er in bovenstaande uitvoeringen en geschikt om te vervoeren van de ene naar de andere plek.

VAN STASJONSGEBAW NOA WOONHUIS

Ik vind het echt jammer dat ik het oude stationsgebouw nooit in het echt heb gezien... elk plaatje van ik er van heb vind ik schitterend om te zien. Op de linkerfoto zie je het gebouw toen het nog dienst deed op de rechter zie je wat het is geworden toen de tramlijn tussen Asten en Helmond via Ommel was opgeheven... ze waren omgebouwd tot drie woningen. Er tegenover lag 'n cafe met de toepasselijke naam Tramzicht wat nu voor ons al jaren 't Spektakel is.

STROATE EN STROATNAME

Ik vond in mijn overvolle archief nog ergens in 'n hoekje 'n berichtje over de toewijzing van de straatnamen in Asten. Zoals je ziet op het plaatje waren in Asten wijken... zo zie je boven de huizen waar wij woonden, de middelste van de drie blokken aangegeven met de rode pijl, wat wij kennen als het Liender de naam "de Hooge Loverbosch en het stuk achter de drie blokken die later zijn gebouwd dus zo'n beetje achter Jan Meulendijks de kolenboer was en de Hoogstraat in was "de Kleine Loverbosch". Achter de vijf gebooi, op de plaats waar nu het Sint Jozefplein en haar drie straten ligt was "de Hemel". Zoals ik zei vond ik nog wat over de toekenning van de straatnamen. Op Maandag 1 juli 1929 werden tijdens de vergadering van de gemeenteraad de straatnamen toegekend. De burgemeester stelt de volgende straatnamen voor de kom van Asten, Heusden en Ommel voor: De plaats waar de markt wordt gehouden is "Markt", van de Markt tot Verleijsdonk, ik denk waar nu het industrieterrein begint, is de Stationstraat. Van daar af tot aan de Loop van Ommel is de "Ommelscheweg" en vanaf de loop tot in Ommel is de "Marialaan". Voor de kerk linksaf naar Koppens is de "Kluisstraat"... van de kerk naar de Berken wordt de "Berkenstraat" en de weg tot aan de grens van Deurne wordt de "Deurnesche weg". Terug naar de Markt... Van Piet Hoefnagels tot Rica Leenen is de "Marktstraat" en op de Markt van Jan Hoes tot smederij Hoefnagels krijgt de naam "Kleine Marktstraat". Dan van de Markt, langs de politiekazerne en Cuppens tot bij de wed Cortenbach, terhoogte denk ik van want nu de houtstraat is, wordt de Emmastraat en vanaf daar tot de loop in Heusden wordt Wolfsberg. In de Wolfsberg vanaf cafe Dorus Maas de weg naar Voordeldonk wordt de "Bergweg" en vanaf Dorus Maas richting Polder de "Polderweg". Het Plein voor de kerk en het Plantsoen krijgt de naam "Koningsplein". Op de hoek bij hotel van Roij tot bij Frans Jobbe wordt de "Molenstraat" en van Jobbe tot van Stekelenburg de "Dijkstraat". Vanaf de winkel van Piet de Bruijn tot van Stekelenburg zal voortaan Prins Hendrikstraat worden genoemd en vanaf slagerij Zoeren naar de driehoek de "Driehoekstraat". Vanaf de kerk naar sluis 11 tot aan de grens met Someren wordt de "Wilhelminastraat" en vanaf de kerk naar de provincialeweg Asten-Meijel wordt de "Kerkstraat". De weg vanaf het plein bij de kerk naar slagerij Mikkers wordt de "Julianastraat" en van de Julianastraat naar de Woningbouw krijgt de naam "Sint Jozefstraat" en de woningbouw zelf wordt het "Sint Jozefplein". Van de winkel van Eijsbouts tot aan de politiekazerne wordt de "Burg. Frenckenstraat". Vanaf Eijsbouts naar het kruispunt bij Jac Geboers wordt de Lindenstraat. In de Molenstraat bij Slaats, langs Jac Geboers naar de Stationstraat en van Driessen langs het kantoor van de rijksontvanger en Johan Bakens naar de Wilhelminastraat wordt de "Smalstraat". In de Emmastraat van J Eijsbouts naar Voordeldonk tot aan de Carp's garenfabriek (dat is naast waar later Piet Bukkems zijn fietsenzaak had), dat wordt de "Hemel". Dan van Gitzels molen naar G Smits, (later kwam hier de Vossenhoek) dat wordt de "Logtenstraat" en van de Logtenstraat tot aan de winkel van Piet van der Loo in de Emmastraat wordt de Tuinstraat. Van de loop tussen Asten en Heusden tot in Heusden gorp wordt "Voorste Heusden" en vanaf daar tot aan de grens Asten-Meijel is de "Meijelscheweg". Dan nog van Voorste Heusden langs de school richting de Behelp wordt de "Heusdensche straat". Verder werd de Peel ingedeeld in verschillende wijken en ook de grenzen en andere wijken werden vanaf toen herzien. Dit was de nieuwe indeling van de straten maar in de oorlog mochten er geen straaten genoemd worden naar het koningshuis en werden de straatnamen weer aangepast zo werd b.v. de Julianastraat de "Fabrieksstraat" en de Wilhelminstraat werd ook al 'ns Somerensche weg en Torenstraat. Later zijn de namen ook wel weer aangepast. Heel vroeger was de weg van de Prins Bernhardstraat tot aan de Wolfsberg de "Wolfbergsche Molenstraat" en de weg van de Markt tot aan de Wolfsberg had drie straatnamen: Nieuwstraat, Varkensstraat en Hemel. Ik heb eigenlijk nooit geweten dat de Hemel na 1929 liep van Eijsbouts tot ongeveer aan de hoek van de Hoogstraat want daar lag vroeger de garenfabriek, zo ongeveer het terrein waar Franske van der Velden zijn ijzergieterij is gestart. Later is er dan dat stuk tot aan Voordeldonk bijgekomen. Ik heb ooit gehoord dat dat stuk vroeger de "Weg naar Liessel" was of werd genoemd. Dat heb ik maar van horen zeggen.

BEKÈÈNDE MENS

Ik was bezig met het maken op mijn website over de winkel waar vroeger van Haandel en later Obbema zaten en terug keek naar vroeger en dan bedoel ik de tijd voordat van Haandel er zijn winkel had en het bleek dat daar vroeger ooit de firma Berkers haar prachtige kaarten vroeger drukten. Onder de naam Berkers - Verbunt zijn er veel kaarten in omloop waar ook prachtige plaatjes van Asten toe behoorden. De man achter de firma Berkers was Adrianus (Janus) Berkers, hier op de foto boven bij het kasteel. Op het andere foto-tje 'n advertentie van de firma Berkers - Verbunt waar ze laten weten dat er dorpsgezichten etc op kaart verkrijgbaar zijn en de andere zie je 'n deel van zo'n kaart met onderschrift.

DE BEWAARSCHOOL

Ik zelf heb nooit op de bewaarschool gezeten en volgens mij niemand bij ons thuis tenminste niet van de oudste. Ons Annemieke wel maar dan op Voordeldonk. Toch is dit van vroeger uit de enige bewaarschool, later de kleuterschool, die we hadden. Bewaarschool Sint Jozef aan de Julianastraat. Hier 'n kijkje op de speelplaats met op de achtergrond de ramen van de lokalen. Veel kinderen hebben er in de loop der tijd hun eerste schoolervaring opgedaan.. Het gebouw staat er nog steeds maar is allang geen school meer.

VURNIELE

Ja beste mensen... de blokhut van het jongensgilde waar wij vroeger met zoveel plezier naar toe gingen en waar we hebben gespeeld in de Polderse Bossen... waar we hebben gezongen van: "de machtigste koning bij storm en bij wind is de arend geweldig en groot"... etc en: "wij zijn de heersers der aard, de koningen van de zee"... die blokhut werd door onverlaten in 1966 vernield. Ik weet niet zeker of men toen nog gebruik maakte van deze blokhut of al van 'n andere blokhut op 'n andere locatie maar dan nog, het geeft niemand het recht om onze blokhut zo te vernielen. We hebben er zo'n goeie herinneringen aan... onze Henk en ik zijn allebei lid geweest van het Jongens Gilde en met ons zoveel kinderen meer uit d'n Himmel. Toen onze Henk erbij was noemde men het de Jongewacht... bij mij Jongensgilde.

BEIJ SLUIS ELLUF

Ik had dit plaatje nog van 'n kijkje op sluis 11 van vroeger zo rond de jaren 1932/1933. Links zie je het cafe van Lammers liggen. In het midden het sluishuis aan de kant van Asten dat in 1932 is gebouwd... kosten toen, schrik niet, 5000 gulden. Rechts nog net zichtbaar 'n sluishuis aan de kant van Someren waar er ook twee van stonden, die werden in 1933 afgebroken. Op de plaats waar die stonden kwam in 1936 'n houten groepsgebouw van het Nederlandse Korps Politietroepen van de groep Someren. Het is 'n prachtigplaatje, altijd zo geweest met die ophaalbrug maar voor mensen zoals ik waren het ondingen omdat ik er twee jaar overheen moest toen ik naar de ambachtschool moest, 5 jaar dat ik bij Berkvens werkte en 10 jaar toen ik bij the Secrets muziek maakte en twee keer per week naar Leenen moest om te repeteren.

DUN AA & OO

Weet je het nog? De opening van de A&O op de Markt. We weten allemaal dat het voor ons niet leuk was dat de oude prachtige jongensschool werd afgebroken maar het is nu toch gebeurd daar veranderen we niks meer aan. Toen kwam er de A&O, Asten & Omstreken werd het gedoopt en daar hadden ze echt vanalles... op zich 'n aanwinst voor Asten maar wij hadden het liever op 'n andere plaats gezien. Dit is de afdeling rookwaren, week en maandbladen en ik dacht ook nog parfums. Ik kan me de winkelafdeling van toen nog herinneren als de dag van gisteren...

DUN INGANG

De ingang van het kasteel in Asten... wij moesten er door als we er in de winter gingen schaatsen... vaak ben ik er in de winter niet geweest want ik was altijd bang dat we door het ijs zouden zakken met zovele op dat stukje gracht. In de zomer moesten we er wel vaak door als we er "Ivanhoe" gingen spelen met veel vriendjes uit d'n Himmel. Waar kun je mooier Ivanhoe spelen als in 'n echte burcht, in 'n echt kasteel... ook al was het dan vervallen toendertijd... het leek net echt als we er kwamen met onze zelfgemaakte pijl en bogen, speren, lanzen en schilden. De goeie ouwe tijd zonder mobieltjes.

KAARTE UM TE VURSTURE

Prachtig toch de twee kaarten langs elkaar, die van Ommel en die van Asten. Kaarten versturen wordt in de m oderne tijd steeds minder gedaan. Wij versturen nog altijd echte kerst en nieuwjaarskaarten maar het meeste gaat tegenwoordig voortaan per mail. Ook als we op vakantie waren stuurden we 'n kaartje naar huis van de plek waar we waren... Valkenburg, Vaals, Madurodam en Texel om er maar wat te noemen. Hier heb ik nog twee mooie kaarten van ons dorp, Ommel met de o.a. de kerk en de school.. en Asten vanaf boven naar onder: de herenhuizen op het Koningsplein, het plantsoen van het Koningsplein met huize Bartholomeus, het "groen" van Asten, de kerk in de Sint Jozefparochie in de Bloemenwijk, de Molen van vroeger aan de Molenstraat, miden vanaf boven: nog eentje van de molen van toen en onder de kerk gezien vanaf de Mausseltstraat en rechts van boven naar beneden: de huishoudschool aan de Schoolstraat, de kasteelruine, het nieuwe melkfabriek aan de Heesakkerweg, ons gemeentehuis voor de verbouwing en onder de poort van de kasteelingang.

DE STROAT VAN BURGEMISTER FRENKE

Met dit plaatje zitten we in de Burgemeester Frenckenstraat zoals die er vroeger ooit uit zag. Links zie je 'n deel van Midas winkelcentrum wat toen nog klein was en daarvoor was er ooit 'n cartonnage fabriek. Toen kwam daar de ingang naar het winkelcentrum waar je meteen als je binnen kwam, links 'n grammofoonplatenwinkeltje had... dat wilde ik eigelijk wel overnemen toen het centrum groter werd maar door omstandigheden ging dat niet door, dat was rond 1973. Daarnaast zie je de dierenvoederwinkel van van den Burgt met daar weer naast hun woonhuis. Als je binnen kwam daar had je rechts de "goei kammer" en daar kreeg ik toen ik 14 was gitaarles van Lenie van den Burgt. Rechts is het woonhuis van Hoefnagels, dat denk ik tenminste, voorheen woonde er Antoon Linden.

GÈR VURNIEJLE

Toen de oorlog in volle gang was en de Duitsers zagen dat er geen eer te behalen was en de oorlog gingen verliezen kozen ze ervoor om op de terugweg, voor zover dit mogelijk was, zoveel mogelijk te vernielen, de kerk van Ommel is er getuige van. Ons bejaardenhuis Bartholomeus op het Koningsplein was vaker doelwil geworden van aanvallen. In dit gebouw was 'n rode kruis post, werden gewonden verzorgd en waren de bejaarden ondergebracht. Dit is de trieste aanblik van ons mooie gebouw wat nu helaas ook al is afgebroken. Op de terugweg naar Duitsland werd van alles door de Nazi's buitgemaakt... vooral fietsen werden opgeeist of gestolen.. daar kwam ook deze zin vanaf... ik hoor het mensen van vroeger nog altijd zeggen: "Dun bèèsten Duitser hì nog unne fiets gestôlle"....

MOI UM TE KIEKE

Ik zag op facebook op de pagina van een van onze beste Astense renners ooit, Gerard Timmermans deze foto van de ronde van Asten die toen werd verreden o.a. door de Julianastraat die weer 'n bocht maakte en verder liep langs de Mariaschool. De huisjes op de achtergrond stonden in de bocht naar de fabriek van "dun Elephant"... waar je die mensen ziet staan kon je 'n zandpad in waar de firma Waals haar timmerbedrijf had en opslag. Links naast die mensen waren de winkels van Bekken de Verdonschot. Op de foto rijdt Gerard Timmermans voorop. Ik zat net te denken... het zou nu leuk zijn geweest voor de mensen die bij de Lisse wonen... ik heb er 'n platgrondje bij gedaan zoals het er nu uitziet en de rode pijl wijst naar de rode punt, de huisjes voorstellende. De blauwe pijltjes is de fietsrichting van de renners. Ja dat zou geweldig zijn geweest voor onze oudjes die er vertoeven... en ook voor de mensen van de aanleunwoningen die op de plaats van de oude huisjes zijn komen staan.

IJSBELLEKUS

Ik vierde die dag alvast mijn verjaaardag... 23 juni 2016, de dag later werd ik 71 jaar. Mijn verjaardag is altijd wel iets aparts geweest... hahahaha "hil zeker". De hagelstenen waren zo groot als tennisballen... het werd 'n zwarte dag voor de verzekeringen maar veel mensen waren er goed mee, al zou je denken dat zoiets niet kan. Eerst leek het ellende... maar na maanden hadden veel mensen van de verzekering 'n nieuw dak gekregen wat toch al aan vervanging toe was. En zo waren er nog wel meer dingen. Leuk was het toen niet... want je werd bang omdat je niet wist wat er gaande was... Maar we hebben het achter de rug. Als het weer gebeurd weten we wat ons te wachten staat. Dit jaar word ik 73... "wa zal ut dì joar zijn"??

SCHATSE INT PARK

Weet je nog? 1978? We konden toen nog schaatsen in het burgemeester Ploegmakerspark aan de Logtenstraat-Tuinstraat-Burg. Freckenstraat. We hadden toen al 'n vijver in dat park. Antoon Ploegmakers was burgemeester van ons dorp net na de oorlog in 1946 tot 1967. Het mooie park kreeg zijn naam. Kinderen konden zich vermaken in de winter...

UT PURROGGIEHUIS

Het begint me altijd 'n beetje te kriebelen als ik plaatjes zie als deze van oud Asten, ons Asten van vroeger. Rechtsonder ons Parochiehuis... helemaal uit hout opgetrokken, de wanden, de vloer, de stoelen, het plafond en het dak. Het kwam er staan toen men vond dat de bovenzaal van het patronaat, hier links op de foto, niet meer voldeed, gewoon veel en veel te klein was en men moest er de trap voor op. Voor diverse kleine aangelegenheden werd het nog wel gebruikt. Het parochiehuis lag achter het patronaat en daar lag ook de gymzaal... hier ook zichtbaar maar voorin de kleedlokalen en de wasruimtes en achter de gymzaal op zicht met paard, ringen en de rekstok. Achter de gymzaal lag het r.k. kerkhof. We hebben er veel vertoefd in het parochiehuis tijdens de toneeluitvoeringen etc.

SIERUS VAN UT IRSTE UUR

Ik vond nog ergens 'n plaatje van de lokale omroep Siris van het eerste uur... ze hadden toen maar 'n kamertje waar alles moest gebeuren. Tegenwoordig is het 'n prachtige studio en elke keer als ik er ben dan kijk ik m'n ogen uit. Hier zie je nog de mensen van het begin... rechts volgens mij Klaas van Houts en in het midden, mister Siris zelf, Harrie van Horik. De dame links ken ik niet. Toen werd alles nog geschreven en bewaard in mappen... nu hebben ze ook mappen maar gewoon op de computer.

BIJ DE FIELUPS LAMPE

Hier zou zomaar ons moeder bij hebben kunnen staan. Dit is 'n plaatje van de Philps-lampenfariek in Eindhoven waar dames bezig zijn met het vervaardigen en bewerken van de lampen van vroeger. Ook ons moeder heeft daar gewerkt maar het had ook even 'n slechte tijd en mensen die van veraf moesten komen werden het eerste ontslagen. Ons moeder moest van richting Meijel afkomen dus die zou ook bij de eerste ontslagen behoren. Daar hadden ze wat op gevonden... de broer van m'n moeder woonde tussen Geldrop en Eindhoven want daar hadden ze 'n huis gehuurd en daar ging mijn moeder voorlopig bijwonen... dus werd ze niet ontslagen omdat ze kortbij woonde.. Zo werd dat probleem toen opgelost. (Foto dhr. Leenen)

VEUL VURNIEJLE

We zitten in de laatste maanden van de oorlog van 190-1945.. zo rond eind 1944. De Duitsers zagen wel dat ze de smerige oorlog gingen verliezen.. ze kregen opdracht om zoveel mogelijk dingen in de steden en de dorpen vol vernielingen achter te laten. Op 20 september 1944 was Asten hun doelwit en ook de kerk werd toen zwaarbeschadigd maar gelukkig niet zo erg dat ze niet meer kon worden opgeknapt. Dit in tegenstelling tot de kerk in Ommel die moest worden afgebroken.

AASTE TURRUP

Een van de mooiste foto's die er zijn is dit plaatje van de kiosk op de Markt met daarachter het postkantoor en rechts ernaast de cafe van Bakens die op het hoekje tussen het cafe en de jongensschool ook nog 'n smederij hadden. Prachtig om te zien die kleding van vroeger. In cafe Bakens is nu Eetcafe van Hoek en de kiosk is ook al lang verdwenen. Maar het postkantoor dan? Ja dat is nu 'n assurantie kantoor of zoiets. Maar voor het postkantoor er kwam, het andere postkantoor was op het Koningsplein waar later de burgemeester kwam wonen, Ploegmakers. Voordat het postkantoor op de markt werd gebouwd stond er hotel Sengers. De toenmalige burgemeester wilde de grond laten kopen door de gemeente om er 'n woonhuis laten bouwen... 'n villa. Dat werd door de gemeenteraad van toen niet goed gekeurd en de grond kwam in handen van de PTT. Toen kwam er het prachtige postkantoor...

UT KUSTEEL

Het kasteel tussen Asten en Heusden is 'n plek die veel kijkers trekt ieder jaar. Vroeger speelde wij er Ivanhoe dat herinner ik me nog goed. Het kasteel was helemaal onderkomen maar nog voor de oorlog werd er opdracht gegeven om het te restaureren... waarvan dit plaatje is... het zag er fraai uit na de restauratie... helaas werd het weer voor 'n groot deel vernield in oorlogstijd...

VUR DE VURBOUWING

Nee echt heel oud is het niet maar we weten denk ik allemaal nog wel over het hoe en wat van dit plaatje. De achterkant van ons gemeentehuis voordat er de verbouwing plaatsvond. Onze parkeerplaats er was achter het gemeentehuis en nog 'n stukje groen er was. De fietsenstalling was er nog... nu ook nog wel maar niet meer overdekt voor ons mensen die met de fiets het bureau bezoeken. Nu staat er 'n prachtig nieuw gebouw want het oude was te klein... maar waarom er zo'n grote wachthal moet zijn heb ik nooit begrepen... daar hadden ze veel kantoren kunnen maken... maarja... het zal wel z'n reden hebben.

HOEZO IN DUN DOES?

Tegenwoordig heb je douches waarvan de waterstralen elk hoekje en kantje van je lichaam kunnen raken. Dan denk ik nog wel 'ns terug aan mijn kinderjaren... zeg maar zo'n 60 - 70 jaar geleden. Nee 'n douche hadden wij niet en ook geen ligbad maar we hadden voor de kleintjes thuis wel 'n soort zitbad... hahaha, ja echt wel. We hadden 'n zinken teiltje dat in de bijkeuken werd gezet en bij heel koud weer in de keuken korter bij de kachel. Ons moeder of een van ons oudste meiskes kookte water, deden daar koud water bij en voelden of de temperatuur goed was... en dan mochten we er 'n kartiertje in zitten... Ja de tijden veranderen... in 1961 verhuisde we naar de Rozenstraat naar 'n nieuwe woning... met 'n echte douchecel met zo'n bak er in en 'n sproeier... dat was 'n hele vooruitgang.

HIL AAWT, MER WOR?

Dit is weer 'n mooi zoekplaatje, "bietje onduideluk" en dan denk ik speciaal voor de ouderen onder ons. Waar denk je dat dit is en wat is het voor iets. Ik geef 'n paar aanwijzingen... Het is in Asten... het linker deel is afgebroken maar waar de twee bomen staan, dat staat er nog altijd... Vroeger was het 'n Toko, 'n fietsenwinkel en later 'n cafe. Ik ben er vaak genoeg geweest, in de fietsenzaak en in het cafe. Klik op het plaatje dan zie je het maar denk eerst na voor je dat doet... kijken of je het goed had.

DE STROAT VAN VRUUGER

Ik denk dat jullie het ook wel mooi vinden hoe 'n stukje oud-Asten er vroeger uit zag... 'n deel van 'n straat zoals wij die kennen van vroeger. Ik zal je vertellen wat je zoal ziet. Rechts 'n heel klein stukje van de VeGe-winkel van Jantje van Bussel met daarnaast het kleine winkeltje van nellie van Bussel, Pastunette, waar ze onderkleding verkochten. Dan de fietsenwinkel met pomp van de familie Verdijsseldonk en daar naast de winkel en de werkplaats van de firma Strik, sanitair met daarnaast het woonhuis maar ik weet niet meer of er iemand van Strik zelf in woonde. Het volgende is het woonhuis van Jan Boot. Dan kreeg je de twee winkeltje van Warnar, het eerste van de lederwarenwinkel en dan de rookwarenwinkel met achterin de kapsalon. Wat daarnaast lag weet ik niet meer. Ik weet dat de familie Pasman er woonde en ook 'n winkeltje hadden maar later heeft Bakens er 'n schilderswinkel gehad. Verderdoor op de hoek de woning van o.a. dokter Schellekens. Later woonden er meerdere mensen in tot het verbouwd werd tot "Het Eeuwig Leven", 'n restaurant waar je nu Italiaans kunt eten, restaurant "Trattoria Aglio E Olio". Op de andere hoek het cafeetje van Franske Eijsbouts... nu is daar de parkeerplaats.

ERKOLE EN BRIKETTE

Ik kreeg van Jo Gehem - van der Wallen nog enkele afebeeldingen van oude rekeningen van vroeger die Jo nog altijd bewaard heeft en een ervan was de rekening voor het leveren van kolen en briketten door Jan de Post, Jan Meulendijks uit d'n Himmel aan het cafe van gehem bij Sluis 11, toen was dat nog Kanaalstraat en hoorde volgens mij nog bij Someren. De rekening is van september 1949 dus denk ik dat ze in de voorzorg waren voor de komende winter. Het adres van Jan Meulendijks, hier op de foto links, was toen nog Hemel 8 terwijl het later Hemel 10 werd maar dat zal wel te maken hebben met het aanpassen van de huisnummers. Wij hadden vroeger huisnummer 31 en dat werd later 57, vandaar denk ik dat het toen ook zo was.

DE OMMELSE SCHOOL

Zo zag de school in Ommel er vroeger uit... ik weet niet waar die precies heeft gestaan. Dhr W Poulisse was hoofd van de opanebare school van Ommel sinds 1885 en 1935 vierde hij zijn 50 jarig onderwijs-jubileum. Hij werd alom gewaardeerd. Op de dag dat hij afscheid nam als onderwijzer werd de nieuwe school welke je hier ziet op de foto, geopend. Er werd eerst 'n heilige mis opgedragen en Gods zegen gevraagd voor de nieuwe school en voor de kinderen die onderwijs gingen volgen en ook de onderwijzers in Ommel. Met de fanfare voorop trok men naar de nieuwe school die daar werd ingezegend door de pastoor. De pastoor hield nog 'n toespraak en daar werd op geantwoord door het hoofd der school van toen. Daarna speelde de fanfare nog enkele nummers en werd de plechtigheid besloten... Ommel had haar nieuwe school.

BURGERWAACHT

In 1919 werd in Asten de burgerwacht opgericht, ze moesten het wettig gezag ondersteunen en alle oproerige bewegingen onderdrukken. Deze foto is gemaakt op 7 januari 1937, de dag dat princes Juliana trouwde met prins Bernhard. De Astense koningsgezindheid was erg groot en de volgende straaten kregen "Oranje"-namen. De Tramstraat werd de Prins Bernhardstraat, de Korte Kerkstraat werd de Prins Hendrikstraat, nu Mgr. den Dubbeldenstraat, de Nieuwstraat werd de Emmastraat, de Torenstraat de Wilhelminastraat en de Fabrieksstraat werd de Julianastraat. De foto is gemaakt bij Piet de Bruijn voor de deur. Zijn vrouw Johanna de Bruijn - Sanders dreef er samen met haar zus 'n winkel in kruidenierswaren en stoffen, Piet zelf handelde in margarine. De dochter van Piet en Johanna, Anneke nam het over en bleef dat doen tot 10 april 1999. De broer van Anneke, Frits, moest zijn rol in het verzet in de oorlog met de dood bekopen. Van de mensen op de foto ken ik er geen maar hulp is welkom.

DE AAW SCHOOLE

Eigenlijk zijn het helemaal geen ouwe scholen maar de linker school is al jaren geleden opgeruimd, dat was de Ulo-school die werd gebouwd in 1951. Rechts is de Bonifaciusschool en ik weet niet of die nu weggaat of niet. Er zijn plannen dat er 'n nieuwe komt maar ik weet ook niet over het hoe en wat, we wachten maar af. Je ziet de open vlakte achter de scholen wat nu de straten heeft als o.a. Adelheid van Voorne, Rigoud de Cock en Albert van Cuijck. Toen waren het nog gewoon korenvelden etc. Op de achtergrond de eerste rondweg van Asten, de Heesakkerweg.

TOEN AL SCHIF

Dat de winkel van Anneke de Bruijn al jaren niet goed was weten de meesten wel en je vraagt je dan ook af waarom er niet eerder is opgetreden, niet eerder wat aan gedaan is. Ik ben nu bij 72 jaar en toen ik 10-12 jaar oud was moest ik van ons moeder altijd boodschappen doen bij de Spar van Huub Eijsbouts... helemaal van d'n Himmel te voet naar turrup en dan naar de hoek bij de Mgr den Dubbeldenstraat waar de winkel lag, hier links op de foto... en zoals je ziet hing toen de muur van Annekes winkeltje al scheef naar de weg toe hier net zichtbaar rechts. Dat er nooit iets is omgevallen is mag 'n wonder heten. Naast de Spar kwam de nieuwe slagerswinkel van "de Zoere", de Spar verdween en er kwam 'n geheel nieuw pand staan waar ook bloemist Jan van Bussel in kwam die eerder in de Emmastraat zat waar nu het braakliggende terrein is naast de Chinees.

UT EINDE VAN ANNEKE

De "super" van Anneke de bruijn was gesloten... de winkel op het Koningsplein was dicht. Ik vond in mijn plakboek deze plaatjes nog... links de laatste restjes van achter de toonbank... de vleessnijmachine, de halve rekken... wat schalen etc... Rechts een van de winkelruiten met aanplakposters die helemaal verkleurd waren door de lange tijd dat ze er al hingen. De poster van Hertog Jan betreft 'n optreden van Pro et Contra. De oude poster helemaal bovenaan had er jaren gehangen en herinnert ons eraan dat ze vroeger KG koffie en thee verkochten. Wanneer het boek definitief kan worden gesloten weet ik ook niet.

KUFFEE FRANSKE EIJSBOUTS

Ik heb het al eerder uitgelegd, de schuine hoek in het pand van cafe Eijsbouts, toendertijd op de hoek van de Prins Bernhardstraat en de Burg. Frenckenstraat... omdat er niet genoeg plaats was om de Burg. Frenckenstraat daar aan te leggen moesten ze 'n deel van het pand afstaan... schuin afgesneden om die weg daar te krijgen. Mijn herinneringen aan dit gebouw? Ze hadden er 'n bakkerswinkel met kruidenierswaren waar wij vroeger wel ooit snoep haalden. Ze hadden er 'n ijssalon, wat toen al uniek was, waar je ijs kon eten binnen maar meestal gingen wij aan het loketje ijs kopen, schepijs, 15 cent... dat is het raampje links naast de automaat die er hangt. Het cafe heb ik ook goed herinneringen aan want ik speelde er ooit met Asten kermis met twee oudere kerels, de Pelona's. Het was er erg gezellig toen... als je binnen kwam meteen rechts naast het raam was 'n soort nis en daar zaten wij met z'n drieen om onze muziek te spelen en de mensen te vermaken. Alles is allang afgebroken en nu staan er appartementen en is er de parkeerplaats "het eeuwig-leven-plein". Wij zeiden trouwens nooit cafe Eijsbouts, wij noemde dat het RVS-cafe en dat begrijp je wel waarom... kijk maar naar de grote reclameplaat die aan de gevel hing.