himmels.nl


Ga naar de inhoudsopgave

Moi Toch 6

SPÍSJAAL > Moi Toch


=================================================================================
=================================================================================

VUR DE SIEGARE



De familie van Helmond, je weet wel, Thieuke en Nelleke, woonden vroeger in de Hemel tussen Piet Stevens en Jan Meulendijks in, maar vertrokken om het cafe van van der Heijden in de Kerkstraat over te nemen. Het bekende cafe/pension Sint Joris. Vroeger was het normaal dat je reclame maakte voor je cafe... met je naam op het zuikerzakje wat je bij de koffie kreeg en je naam op je bierviltjes. Maar ook Sigarenbandjes met je naam rocdom de sigaren die je verkocht in je cafe. Hier zie je er nog twee van... schon toch?


=================================================================================
=================================================================================

WIJSHEEJ



Ik kijk vaak naar woorden van vroeger, dingen die ik in dialect kan gebruiken voor mijn liedjes die dan ook rijmen op elkaar. Niet altijd gemakkelijk maar nu kreeg ik van een vriendin een boekje met diverse woorden, gezegdes en wijsheden en daar snuffel ik graag wat in rond. En je komt er de gekste dingen tegen die ik toch wel ooit gehoord had maar nooit meer aan gedacht had. Neem deze... ik noem er 'n paar....


Wa'k an kôrre vurlies dè win ik wir mì spek, en hij liejt zun vèrreke buiten lope...


Hij liet zijn varken buiten lopen in zijn korenveld en wat hij verloor aan graan wat het varken opvrat en kapot trapte, dat won hij weer aan spek omdat het varken en veel vetter van werd en meer spek gaf bij het slachten.


Dieje mens is as un aaw kachul, hij du niks as roke en uit goa...

Hij is net als 'n oude kachel, hij doet in zijn leven niks anders als roken en uitgoan, dat wil zeggen dat hij niet bij het goede soort mensen behoorde maar iemand die deed waar hij zin in had.

Vur un vlôi moetege nie ôwwen hillen buik kepot krasse...

Voor een vlooi moet je niet je hele buik kapot krabben. Je moet voor 'n klein dingetje niet alles doen om er vanaf te komen door het groter te moeten bewerken als dat het allemaal wel waard is.

Wor veul gezônge word en weinig gedroken, doar moetege nie zijn....

Waar veel gezongen word en weinig gedronken daar moet je niet zijn, meestal is het voor het oor 'n geweldig feest of bijeenkomst maar dat is alleen voor het oor want je krijgt er veel te weinig om gezelligheid te hebben, en gezelligheid komt met drank en eten... niet door de hele tijd te zingen...

=================================================================================
=================================================================================


MOI GEKRIGGE



Soms maken mensen me ook wel eens blij, zo deze week. Jan Cortenbach, die vroeger mijn buurjongen was en nu alweer meer als 50 jaar mijn buurtgenoot, kwam deze week bij ons aan de deur en hij had een flessenopener bij met het embleem van Picus er op waar ik jarenlang heb gewerkt. Ik was er blij mee maar hij zei dat er ook nog een ordner was van Picus en die kreeg ik 'n dag later ook nog. Schitterend want ik heb goeie herinneringen aan Picus op zich, niet aan hun pensioenfonds die me duizenden euro's door m'n neus hebben geboord. Maar ja... met dit ben ik blij... "Moi Toch"...


=================================================================================
=================================================================================

LEKKURRRRRRRR

"Vundaag goa ik trug noa toen", gisteren was het de 28ste januari en net na èèn uur smiddags werd ons Nancy geboren... en geluk kon niet op. Het maakte me niet uit of het 'n jongen of een meisje zou zijn. Tegenwoordig weten ze dat van te voren al... Toen was dat nog niet... Annie zei tegen mij, Peer zeg 'ns helemaal eerlijk, wat had je het liefste gehad? "n jongen of 'n meisje? En ik zei het ook eerlijk, 'n meisje en onze wens werd vervuld. En dan komen de jaren dat ze van klein hummeltje n peuter en 'n kleuter word. Én dan naar school, eerste de lagere en dan de middelbare en dan later wil ze naar de kappersschool maar niet eentje waar je ook gym krijgt etc... nee eentje waar je de hele tijd met "haar" te maken hebt. Het werd 'n school in Eindhoven met het eerste jaar het herenvak en het tweede jaar het damesvak. Toen wilde ze nog iets doen met grime etc. Dat deed ze ook nog 'n jaar in den Bosch. Later ging ze middenstand nog halen. Na wat verschillende baantjes bleek dat de niet tegen haren kon en moest dat opgeven. Een paar mensen gaat nog wel maar dan krijgt ze uitslag en ook haar rug is erg zwak voor dat werk. Nou ja... ze heeft nu goed werk, heeft 'n kind waar wij trots op zijn en die nu alweer 16 jaar oud is. Maar dan komt 2024 en is ze de 28ste jarig en wordt dan 48 jaar. Nondepie 48 alweer. Dan nodigd ze ons uit om bij 'n Italiaan te gaan eten wat heerlijk was maar voor mij al gauw te veel is. Maar dan komt de ijs-kaart kijk en dat gaat er bij Peertje nog wel in... "kiek mer"... En die foto? "Moi Toch".


=================================================================================
=================================================================================

UN SCHETS




Ik vond deze schitterende tekening nog toen ik mijn schijf van Asten aan het nakijken was. een prachtige tekening zoals er net voor de oorlog ons nieuwe raadhuis, nu gemeentehuis er uit moest komen zien. Ik vind het echt 'n schitterend plaatje.


=================================================================================
=================================================================================

GEKRIGGE




Deze week bezoek gehad en ik kreeg van alles aan geboden waar ik ontzettend blij mee ben. Ik kreeg zelfs een madaille als blijk van waardering wat ik allemaal doe. Liedjes maken en soms optreden, liedjes schrijven voor anderen, twee keer de Hemel reunie georganiseerd, twee keer back to the Secrets, iedere 14 dagen 'n foto met tekst plaatsen in Peelbelang, de wegsite van Himmels.nl bij houden, de website Asten zoals het was bij houden en in de gaten houden plus elke dag drie nieuwe dingen plaatsen, 'n keertje Hollands op zijn Aastes gedaan met Nederlandstalige liedjes in Astens dialect en niet te vergeten "Zal'k us wa vurtelle" wat 'n groot succes was net als het laatste, Peer vur de lèèste keer bij ons Jantje in Ommel. En nu kreeg ik 'n prachtig boekwerkje over mijn leven... 'n paar mooie kerststukjes, chocolade (waar ik gek op ben) en natuurlijk de medaille met oorkonde. Met dank aan Anja en Ronald. Boven de foto's die ze maakten bij de uitreiking van het boek, de oorkonde en het opspelden van de madaille. Hieronder de medaille in het groot van de voor en achterkant. Trots op mij? Nee ik ben trots dat ik jullie heb... bedankt




=================================================================================
=================================================================================

BRABANTS EN ZOOO

Het is bewezen dat Brabant het korste dialect heeft van Nederland, ik denk Limburg het langste want asl die praten dan zingen ze de woorden zo'n beetje en dat hebben wij niet... wij hebben de zachte G en dan alles kort. Ik zal hier 'n paar voorbeelden geven... Het eerste zoals de Hollanders dat zeggen met ons dialect er achter.

Dit behoort tot de mogelijkheden:.... Dè ken
Hieromtrent kunnen wij u geen enkele zekerheid geven..... Ge wit nôit nie
Zou u dat eens kunnen herhalen?..... Wá ziddege?
Zulk iets ben ik zeker niet van plan..... Dè den'k toch nie
Ligt dat in de lijn der verwachtingen?..... Zô dè?
Hiermee denk ik geen problemen te ondervinden..... De's hendig zat
Dit wordt door mij als zeer spijtig ervaren..... De's seund
Hetgeen u mij vertelt, verbaast mij ten zeerste..... Wa zìddege naw?
Deze informatie is geheel nieuw voor mij..... Dôr weet'k niks van
Ligt dat binnen het kader van uw bevoegdheden?..... Mudde gij dè wel?
Ik heb hierover een enigzins awijkende mening..... Dès nie
Het leven van een Brabander gaat niet over rozen..... Tis wá

=================================================================================
=================================================================================

HIJ WAAR UNNEN TIMMURMAN




Ik heb het zo geleerd vroeger op school want we kregen in de eerste klas al de verhalen van het leven van Jezus te horen. Thuis waren ze bij ons katholiek en we zaten op een katholieke school, de Sint Henricusschool. We zijn gedoopt en katholiek opgevoed. Toch dacht ik vroeger wel eens na hoe het leven moet zijn geweest van het kleine Jezus kiendje... ik vond toevallig dit plaatje van de mensen die dat vroeger kregen als ze bij de heilige Familie waren. Bij ons thuis hadden ze dat trouwens ookwel het zat zelfs in een grote lijst. Maar als je het plaatje ziet dan zie je dat vader Jozef een timmerman was die vanalles maakte en ruilde voor anere dingen of misschien wel verkocht. Maria zorgde voor het huishouden, wassen koken en opruimen en meer van die dingen. Maar ik heb nooit geweten dat Jezus ook mee hielp met vader met het timmeren, nu weet ik ook wel dat er toen geen kleurboeken og lego bestonden maar dat hij hielp met hamer en beitel wist ik niet. Dat het een mooi plaatje is staat buiten kijf en zo leer je nog eens wat dingen over vroeger... "Dinge die ik ok nie wis"....


=================================================================================
=================================================================================

GEDILTE VAN AASTE




Het blijven toch mooie herinneringen die plaatjes van oud Asten zoals de oudere die nog hebben meegemaakt... Bartholomeus van voor dat die werd verbouwd met de oude dakkapelletjes erop en kijk ook eens naar ons "Aaw Turrup" van toen, schitterend tcoh en Koningsplein was nog een echt Plantsoen


=================================================================================
=================================================================================

MUZZIEK




Niet iedereen ziet het, maar in de klankentuin van het museum komt klokkengeluid en natuur samen. Planten met muziek in hun namen, groeien naast het pad in de vorm van een G sleutel en jullie kunnen muziek maken door op tegels te dansen. De 9 bronzen tegels vormen een voetcarillon. Op de negen tegels kun je huppelen, springen of dansen waardoor je klokachtig gestemde klanken hoort. De tegels kunnen toon voor toon worden bespeeld om een melodie te spelen of samen klinken om een akkoord te spelen. Overal op de wereld zijn deze schitterende muziekinstrumenten te vinden, ook bij ons in Asten dus, Moi toch?

=================================================================================
=================================================================================

DIEJALEKT




Je weet dat ik dialect hoog in het vaandel heb staan, de meeste himmelnaren hebben wel ooit naar mijn liedjes geluisterd die op you tube te vinden zijn. Maar dialekt is in Brabant zo verschillend dat je er bijna geen touw aan vast kunt knopen. Op de foto is aangegeven hoe men b.v. het woord "Huis" uitspreekt en zoas je ziet zeggen wij gewoon huis. Maar in Liessel zeggen ze al "Noa Hois", meer op limburg aan "Noa Hoes" en ook "Noa Huus". en in het linkerdeel van ons Brabant is het weer anders... heel raar.


=================================================================================
=================================================================================


DE "NEEIJE" SCHOOL




Als Rob Fritsen met zijn "drone" rond gaat dan zie je de mooiste beelden voorbij komen zeker als hij de lucht in gaat, lekker hoog... en dat deed hij ook boven de nieuw te bouwen school op Voordeldonk. Ik knipte er 'n fotootje uit en hier zie je duidelijk wat het gaat worden. Boven zie je de stenen van de klassen van vroeger, met links de klas van juf de Vent en dan naar rechts de drie lokalen die ook blijven met vooraan de hoofdingang, ook die blijft. Ik wil alleen laten zien dat het echt groot wordt en dat kan ook niet anders als er de lagere school komt, de kleuterschool, dagopvang etc. Ik ben echt benieuwd als het straks klaar is. Mooi wordt het wel, das zeker.

=================================================================================
=================================================================================


SCHÔN TIKKENING




Een mooie tekening van oud Asten, de Wolfsberg ter hoogte van de Polderweg. Plaatje gemaakt door Cobus van Helden. Ik weet niet precies hoe ik het plaatje moet thuisbrengen... maar wat ik schreef stond er bij.

=================================================================================
=================================================================================

UN SPELDJE


Ik heb vroeger veel wandeltochten mee gelopen met het jongensgilde en we waren daar ook best goed in en hebben ook behoorlijk wat prijzen in de wacht gesleept, dat weet ik nog goed en als we weer 'n eerste prijs hadden gewonnen dan hadden we de eerstvolgende bijeenkomst feest. Dan werden er speciale dingen gedaan en kregen we ook snoep en ranja. Het was 'n heerlijke tijd maar ik kan me niet goed meer herinneren dat we allemaal een speldje kregen. Toch gaf lust en leven uit Asten wel speltjes uit als ze 'n wandeltocht organisserden en daar was dit er eentje van. Ik heb wel ooit speldjes gehad maar ik ben ze allemaal kwijt geraakt. Diot speldje vind ik trouwens zowiezo mooi omdat er de molen op staat en toch een van de kenmerken is van ons mooie dorpje, ons mooie Asten. En aan wandeltochten heb ik echt fijne herinneringen waar we dan ook moesten lopen maar het liefste natuurlijk in Asten waar we altijd applaus kregen van de toeschouwers, de mensen aan de kant.


=================================================================================
=================================================================================

VAN MISTUR SPOOR




Persoonlijk ken ik mister Spoor niet maar hij was leraar aan de Bonifasiusschool dacht ik en ook aan de school in Turrup. Ik weet wel dat hij prachtig kon vertellen en nog mooier kopn tekenen. Hier een van zijn prachtige creaties van zijn hand, echt geweldig. Kinderen van vooraan uit onze straat zullen zeker wel ooit bij in de klas hebben gezeten. Ik weet dat hij aan de ventweg in dat houten huisje woonde net voor de schietbaanse bossen aan de Dijkstraat.


===============================================================================
===============================================================================

MIN PURMOSIE TIEM




Ik krijg zo af en toe nog weel eens de vraag of ik nog zoek naar een promotieteam, 'n groepje dat samen met mij overal naar toe gaat om de Hemel te promoten. Kijk vroeger gingen we naar de kerk en was promotie niet nodig, maar voor mijn website wel want ik heb minder bezoekers als andere jaren. Komt natuurlijk ook wel omdat ik wat de foto's betreft zo'n beetje uitgeblust ben, en ik krijg gewoon geen nieuwe meer als af en toe 'ns 'n keer. Dus is mijn promotieteam ook niet meer zo hard nodig want ik ga niet meer buitenshuis. Toch waren er deze twee die me wel wilden helpen maar zeiden ze, dan moet ik ook zo hoog kunnen springen. Nou nou, ik ben bijna 78 en als ik spring is dat kortbij de 5 cm hoog... nee dat gaat het niet worden, maar ik keek er wel van op toen zei samen 'n gat in de lucht sprongen... "mer ikke nie dus, moi toch, dè wel"..


===============================================================================
===============================================================================

GOE BIZZIG




Ik wil dit graag vermelden, steeds meer mensen hebben het moeilijk om rond te komen, boodschappen die eerst 50 euro waren worden nu ineens 75 of 80, niet normaal. Nu zijn er deelkastjes in het leven geroepen en dat vind ik fantastisch... minder bedeelde kunnen er wat uit halen en de mensen die het ruim hebben kunnen er wat in zetten, zo helpen we elkaar... dat ging vroeger ook zo. Dit kastje hier staat in de Schutter 43 in Asten en als je wat over hebt aan houdbare levensmiddelen, toilet- en schoonmaakartikelen dan zijn die vanharte welkom. Help mee het kastje weer vol te krijgen.


===============================================================================
===============================================================================

DUN ÔLLIFANT




We kennen misschien nog wel dat vroeger in de Julianastraat, vroeger de Fabrieksstraat want daar lagen onze Astense bedrijven vroeger, de firma "Elephant" haar fabriek had liggen in fietsjes etc. Daar hadden ze vroeger ook deze prachtige glas-in-lood-ramen in het kantoor of in ieder geval in de fabriek zitten. Ik vind het geweldig om te zien hoe we aan die tijd worden herinnerd.

===============================================================================
===============================================================================

ÈÈN APRIL...




Ieder jaar met 1 april heb ik een grapje bedacht maar elke keer kreeg ik mailtjes, telefoontje en eppjus dat ze wel in geten hadden dat het om 'n èèn april-grap ging. Dus eigenlijk heb ik er al die jaren geen moer aan gehad om me uit te sloven.... hahahaha. Dus vandaag kom ik met iets dat werkelijk zo is... "Ut règunt gehaktballen" en dit is niet van mezelf maar ergens uit een blad. Ik ga vandaag in ieder geval met het vergiet buiten staan om ze op te vangen... Ik laat wel weten wat het geworden is maar het is geen 1 april-grap.


===============================================================================
===============================================================================


GROETE UIT ONS AASTE




Nee kaarten worden er tegenwoordig weinig verstuurd zeker die oude ansichtkaarten van ons eigen dorp. Met Kerst sturen mensen geen kaarten meer, alles gaat via internet, ja knap waardeloos. Wij sturen onze vrienden met Kerstmis nog wel een kaart die Annie zelf maakt en ik geef er niks om al moet er 2,50 aan postzegel op, een keer per jaar moet die toch kunnen aan je familie en je vrienden. Vroeger als kind keek ik er naar uit welke de mooiste kaart we hadden gekregen van onze familie... met vrolijk kerstfeest, gelukkig nieuwjaar en zalig nieuwjaar... fantastisch om te zien maar ja, ook dat is verleden tijd. Ik zet dit hier bij Moi Toch omdat de kaart zo mooi is maar niet omdat het niet meer gebeurde.


===============================================================================
===============================================================================

SPULTUIN




Wij gingen vroeger naar Animali met de bus, dat was de speeltuin met vogel- en dierenpark in een. Maar we gingen vanuit de Hemel ook met de fietgs naar Elsendorp naar de Limbra Zonneweide. En natuurlijk zijn we ook wel ooit in de Efteling geweest toen ik nog kind was, èèn keer zover ik mij kan herinneren. Ik weet niet wat toen de entree was maar in ieder geval niet goedkoop. Maar als je de entreeprijzen van nu ziet gaan je de ogen toch nog even ver open staan... niet normaal meer. Ik zag dit bewijs van toegang nog voorbij komen uit 1982, toen zijn wij er wel ooit geweest met onze dochter maar dat was 'n paar jaar later.


===============================================================================
===============================================================================

PLATJUS KIEKE


Als je de wijde wereld in kijkt dan is er veel ellende en gerotzooi en dan denk je, "wor is dè toch vur nôddig" je kunt toch gewoon normaal doen. Gelukkig zijn er ook nog leuke dingen in het leven. Ik zou graag willen optreden maar op dit moment laat mijn adem me in de steek. Hopelijk komt het nu terug met mijn nieuwe medicijnen. Dus zoek ik wat anders en ik werd gebeld of ik misschien zin had om bij wat oudere mensen wat foto's van oud Asten te komen laten zien. Onder het motto Asten Zoals Het Was. Dat zag ik wel zitten. Ik er op woensdag 15 marrt naar toe, naar de Hoeksteen in Heusden dat is ondergebracht in het Hart van Heuze. Ze hadden een grootscherm en ik kreeg een microfoon zodat ik alles kon toerlichten wat ik heb laten zien en dat was echt geweldig. Dat bedoel ik nu, die mensen waren enthousiast en je hoorde geregeld "och ja, des laang geleeje"... gewldig om te doen en zeker voor herhaling vatbaar. Och ik heb foto's genoeg en weet best wat over oud Asten en als ik iets fout zeg mogen ze meteen corrigeren.. Ik kijk er naar uit voor een volgende keer. Dankjewel aan de aanwezige die mij ook een leuke morgen hebben bezorgd. En de organisatie bedankt voor de mooie bos bloemen. Geweldig, "bel greust nog mer wir us".


===============================================================================
===============================================================================

BIJ DUN BOND




Voor elk vak in ons land is denk ik ook wel een vakbond. In 1959 ging ik werken bij Pietje Berkvens in Someren... ik begon 18 augustus en ik verdiende fl 18,18 per week voor 48 uur werken, getallen die ik nooit vergeet. Toen ik begon vroegen ze me of ik bij een vakbond was... (dat hebben bazen niet graag), maar ik zei dat ik toen voor het eerst ging werken en die man zei, je moet maar niet bij de bond gaan dat is hier niet nodig. Nou daar kwam ik later wel achtertoen we gedoe hadden om op zaterdag niet meer te hoeven werken wat eerst wel moest. Hierboven zie je de regels die golden vroeger voor de Bakkersbond. In Asten was mijn vader een van de oprichters en zijn baas, Sjang Hoefnagels (Sjang Koek) was daar ook niet blij mee, zoals geen enkele baas dat is. Je moest wel 'n half jaar ergens hebben gewerkt en je moest 'n jaar lig zijn van de bond om aanspraak te maken op recht van uitkering. Maar kijk aan de rechterkant hoe de bedragen zijn berekend die je als contributie moest betalen... Ik kreeg het complete boekje van mijn oud-buurjongen Jan Cortenbach en het boekje was van zijn vader Tinus, die werkte ook bij Sjang Hoefnagels en werd lid op 26 oktober 1936.

===============================================================================
===============================================================================

BÈÈST GRUTS ÔP




Zo af en toe ben ik best trots op mijn eigen. Ik haalde in 2021 toch de pagina van dialecten. Ze hadden we schijnbaar gevonden en ze schreven er 'n leuk stukje over op hun website. Kijk dat bedoel ik nu: "diejalekt moete ze meer prômote" want dialect is toch iets van ons eigen, "nie dan?"

===============================================================================
===============================================================================

UT CUFFEE VAN JAN VUN HOEK




Ik heb de foto gelaten zoals ie was... iedere Himmelnaar kent het wel want we hebben er allemaal wel ooit aan de bar gezeten, cafe Jan van Hoek van vroegertijd. Ja ik ben er veel geweest... zondagmiddag voordat ik muziek moest gaan maken en na afloop als we afgespeeld waren en niet al te ver hoefde te rijden. Maar ik was er ook bij de biljartclub en dat was op dinsdagavond en dan tot twee uur open volgens mij en op woensdagmorgen om 6 uur weer op. Maar ik zou het niet hebben willen missen. Ook heb ik er veel muziek gemaakt op bruiloften en feesten maar ook met de kermis of najaars-kermis.

===============================================================================
===============================================================================

IK WOR UT NIE


Ze zeggen wel ooit als je iets ziet wat niet is... "ut ha zômer gekanne", maar dan moet ik je toch even corrigeren want ik zou nooit ergens prins carnaval willen zijn, niet bij de Klot, waar dit mooie plaatje van is, en niet bij de Plekkers, niet bijde v erenigingen in Heusden of in Ommel en ook niet bij de oudjes... de Anhaawers". Nee prins carnaval is niks voor mij... Ik weet nog dat mijn buurman Toon Willemse prins was.. hij had het me toch 'n partij druk en overal voorop lopen... nee niks voor mij. Maar als je zegt, Peer het is wel een mooi plaatje dan moet ik weer wel volmondig ja zeggen. Ooit kwam er iemand naar me toe om prins te worden bij de Plekkers, hij zei: Peer ik betaal alles voor jou als je het maar doet... Nee joh, niks voor mij. Ik hou al lang niet meer van dingen "moeten" en als je prins bent dan heb je van die verplichtingen... mooi voor anderen, maar niet voor mij, dus hou ik het maar bij dit plaatje... maar nogmaals, het zou nooit kunnen...


===============================================================================
===============================================================================

DE KERRIK, DUN BÔM EN UT BENKSKE




Het blijft voor mij altijd mooi om te zien de kerk met het plantsoen er voor wat jaren geleden is opgebroken en nu vol klinkers ligt en vol auto's staat. De boom is vroeger in 'n noodweer omgewaaid, het liegbenkske wat er omheen stond, het zanik bankje voor de ouderen is verdwenen. Jammer, het plaatje blijft mooi.


===============================================================================
===============================================================================

RIGGULS VUR MOEDUR DE VROUW


Toen ik het las moest ik er wel om lachen want ik dacht... nou nou. Maar ik wil het graag met jullie delen. Moi toch? Nou ja... Moi? nie echt denk ik.
Het stuk heet: Voor de vrouw.

1: Doe geen buitensporige uitgave, een man wil in zijn huishouden beide eindjes bij elkaar houden en hij zal geen last meer hebben u geld te geven als hij weet, dat het toch roekeloos verspild wordt.
2: Laat geen vuil uw huis binnen komen. Een proper en aantrekkelijk interieur is een rust van den man die moe van zijn werk thuiskomt.
3: Laat u niet te veel complimentjes maken, de mannen zijn dikwijls jaloersch en wel eens zonder reden.
4: Verwaarloos u zelf niet, een onsmakelijke vrouw beteekent een afwezige man.
5: Laat den vader de kinderen terecht wijzen als het noodig is
6: Breng niet te veel tijd bij uw moeder door.
7: Win geen raad in bij uw buurvrouwen en zelfs niet bij uw ouders voor uw huishouden. Denk daar zelf over na en vraag uw man om raad.
8: Ontmoedig uw man niet, moedig hem altijd aan.
9: Kijk niet bedroefd maar glimlach.
10: Vergeet niet dat juis de kleine dingen van belang zijn, heb tact en weest vrouw. De mannen houden er van geflikfooid te worden, maar gaan op hun achterste benen staan als ge ze wilt leiden. Een man geeft altijd toe aan een vrouw die hem weet te behagen.


===============================================================================
===============================================================================

KAAW EN WERRUM


Wij woonde met onze ouders en kinderen in een huis in d'n Himmel op nummer 57. Eerder woonde onze vader en moeder in de Emmastraat tegenover Cuppens de houtzagerij, daar is ook de oudste van ons geboren, ons Ellie en die is nu 89 jaar dus dat is wel 'n tijdje geleden. Toen verhuisde ze naar de Hemel waar toen al iemand had gewoont maar ik weet niet wanneer die huizen zijn gebouwd, de rest van ons is daar geboren, van onze Sjaak in 1934 tot ons Annemieke in 1951. Het huis was in de winter koud zoals ik dat ervaren heb en ik ben als derde jongste geboren in 1945. Wat ik me nog herinner als jong kindje was dat wij in de keuken een fornuis hadden en in de kamer een kachel, maar die werd later omgebouwd tot de slaapkamer van onze ouders en verhuisde denk ik de etna kachel naar de keuken en ging het fornuis weg. Ik weet dat toen we naar de speeltuin zijn geweest het 's avonds zwaar onweerde en we met alle kinderen die thuis waren op moeders bed moesten gaan liggen. Men vond schijn baar dat het onder niet zo gevaarlijk was als onder. Toch later sliepen mijn ouders in het kleine kamertje langs de keuken, de warme kachel stond in de winter roodgloeiend in de keuken waar we altijd zaten, in de kamer waren we bijna nooit. Boven hadden we twee slaapkamers... de grote open zolder was niet betimmerd en je keek tegen de pannen aan. Daar waren de slaapkamers getimmerd van hout wat je zo ongeveer kan vergelijken met schtootjes, iets dikker. De linker slaapkamer stonden drie bedden voor de jongens en de rechter twee, 'n groot bed voor ons Ellie en ons Jo en 'n klein voor ons Annemieke. De jongeskamer sliepen onze Sjaak en Theo in een bed, onze Hub en Frans in 'n bed en Henk en ik in het derde, plaat was er niet veel. Op de zolder stond nog 'n ouwe kast voor de kleren en het was er pikkedonker. Een spaarlampje dat heel weinig licht gaf was het enige die voor licht zorgde, zo ook op de slaapkamers. Het was boven steenkoud in de winter... toch liep de schouw van de kachel langs de twee slaapkamers en zorgde voor wat warmte al was dat wel weg te cijferen. We hadden het koud... in het bed lag 'n zak met wat ze vroeger "zeegras" noemde en dan het laken, dan nog een laken waar we tussen in kropen en dan twee dekens, maar gelukkig hadden we later was wij noemden, 'n dikke deken, 'n gestikte deken die lekker warm was. Als we 's avonds naar bed moesten kregen we van moeder 'n klein dekentje, zo ongeveer 70 bij 70 cm. Dat was voor onder bij de voeten. We mochten om 8 uur als we naar bed moesten, ons dekentje kort bij de warme kachel houden tot het goed warm was... dan vouwde we dat dubbel en schoten als gekken vlug de zolder op naar de slaapkamer... onze pyama's hadden we altijd onder in de keuken al aangetrokken. Dan vlug onde de dekens en het warme dekentje onder aan de voeten. Dat vergeet je nooit... maar ook niet dat 's morgens de "bloemen" op de ruiten stonden van het vriezen en als het gesneeuwd had lag er sneeuw op de vensterbank die door de kieren bij het raam naar binnen was gewaaid. Nu, zoveel jaren later is het heel anders... raar... ik zet met mijn moboeltje van ver weg de thermostaat omhoog en omlaag... gas of elektro verwarmen de huizen. Ons moeder moest 's morgens in de kou de kachel aanmaken met "dennekroten"... 'n beetje petroleum er op, beetje turf of "letje" van Cuppens en dan kolen of briketten er op... wat was het behelpen tegenover nu... Moi Toch? ik weet het niet zo net....


===============================================================================
===============================================================================

PIETERMAN



Jij wilde graag een groene piet, Een zwarte, nee dat kan echt niet
Geel of blauw is geen bezwaar, Desnoods een zilver exemplaar
Maar bruin of zwart dat is verkeerd, Omdat je dan discrimineert
Zo wordt de sint de bonte hond, Maar ken jij wel de achtergrond?

Ik denk het niet, maar ’t is niet gek, Die kleine zorgt voor tijdgebrek
Daarom legt sint het nu maar uit, Want van jouw visie klopt geen fluit
Mijn pieten zijn geen echte negers, Maar doodgewone schoorsteenvegers
Ik heb wel wat bewijs daartoe, Wat dacht je van de piet zijn roe?

En ook zijn prachtige kledij, Is functioneel en hoort daarbij!
Als je vaak door de schoorsteen schiet, Wordt je vanzelf een zwarte piet
Knoop dit maar heel goed in je oren, Mijn zwarte pieten, dat zijn moren
Een moor, dat is een Arabier, En ik heb ook nog Berbers hier.

Ikzelf sluit daarna de rijen, Sint Nicolaas komt uit Turkije
Ik ben in Patara getogen, Daar is geen letter van gelogen
Ik zeg het nu dus maar gewoon, Ik ben een echte allochtoon
Het toppunt van de integratie?, Mijn intocht, waar de hele natie

Voor een Turk en Marokkaan, Vrolijk aan de wal gaat staan
Daar is dus niks racistisch aan....
Dus voor de blauwe variant, Ga je maar naar smurfenland...


===============================================================================
===============================================================================

AAW TURRUP MERT




Ik heb dit prachtige oude plaatje wat meer dan 100 jaar geleden werd gemaakt, mooi ingelijst voor op Himmels te zetten. Toen zag er "Aaste-mert" zo uit... veel kramen en kooplieden en veel volk dat langs het tentoongespreide liep. Op de achtergrond wat later bakker Hoes werd en links de oude school die plaats moest maken voor onze eerste "winkels-onder-een-dak". Natuurlijk kan dat niet meer, maar het plaatje blijft een van de mooiste die ik heb van Asten.

===============================================================================
===============================================================================


HIMMULS KUFFEE




We hebben in Asten diverse uitbaters van cafe's gehad die uit die uit de Hemel kwamen en een van de eerste die ik mij kan herinneren was Jo Vaes, getrouwd met Hannes Berkers. Die gingen tussen de Wit en de Sportvriend hun cafe beginnen in het pand waar vroeger Noudje Mighiels zijn fietsenwinkel had. Ik herinner me dat nog goed want het was onze hangplek voor jongeren van toen. Na Hannes en Jo hebben er nog verschillende andere ingezeten. Ik heb er vaak muziek gedraaid bij Piet en Mieke Mestum en bij Marianne en Jo Beekers. Geweldige tijd gehad.


===============================================================================
===============================================================================

SCHÔN VAN VÔRRELDONK



Zo af en toe struin ik nog wat rond op internet en ook naar de school op Voordeldonk. Vroeger was dat de Henricusschool maar tegenwoordig aangepast en is de naam Basisschool Voordeldonk. Ja tijden veranderen en dat zal ik ook laten zien bij Wakvon want daar zet ik iets van de school neer. Maar ik zag op de webesite van de school dit stukje voorbij komen en toen dacht ik... "dè ha altijd eigeluk zô moete zijn". Vroeger werden kinderen ook buiten gesloten, je hoorde er niet bij als je 'n beetje anders was. Iedereen deed er wel 'ns aan mee, bewust of onbewust maar het gebeurde terwijl je niet wist hoeveel verdriet je er 'n ander mee kon doen en mee deed. Potverdorrie Basisschool Voordeldonk want hebben jullie dit stukje mooi in elkaar gezet, ik zet het graag op Himmels want dit is echt mooi... nu iedereen nog zover krijgen om de regels 'n beetje na te leven... de wereld zou er heel anders uit zien "as ut bij de grote mense ôk zô zou zijn".


===============================================================================
===============================================================================

DUN HOF GÌ WEG


Eindelijk gerechtigheid.... jaren geleden heb ik er al over gelezen... en nu gaat de omstreden plaat dan toch weg. De Hof blijft wel maar de naam ervoor gaat weg, gelukkig. Het College van B & W heeft besloten de naam van de Deken van Pelthof te gaan veranderen in Bartholomeushof.
Deze naamswijziging is het gevolg van diverse signalen van misbruik door Deken van Pelt in Asten. Ze hebben slachtoffers van dit misbruik gesproken en zij ondervinden hier nog altijd last van. Gelet hierop vindt het college het niet meer gepast dat er nog een straatnaam naar Deken van Pelt is vernoemd. Ze streven er naar de naamswijziging per 17 januari 2023 in te voeren. Ik werd al ooit jaren geleden gewezen op 'n website en daar stond van alles te lezen en niet heel veel goeds over onze oud deken. Daarom is het goed dat die naam daar weg gaat en we 'n mooie nieuwe naam krijgen. Maar ik heb ook bedenkingen over de namen die ook 'n straatnaam hebben gekregen.. neem dit b.v. de Bernard de Merodestraat tenminste als die is vernoemd naar de zoon van Bernard van Merode sr. Die man was een vertrouweling Willem van Oranje. Hij studeerde rechtswetenschappen in verschillende Europese steden en gebruikte de daar opgedane kennis om zijn heerlijke rechten tot het uiterste te verdedigen, zowel tegenover de kerk en de bevolking als tegenover het centrale gezag. Vanaf 1595 was hij, door zijn huwelijk met Catharina van Brederode, die vrouwe van Asten was, in het bezit van de heerlijkheid Asten. Vrijwel onmiddellijk begon hij met een zeer wrede heksenvervolging, waar zowel de plaatselijke bevolking als de kerk tegen protesteerden en bezwaarschriften naar hogere autoriteiten sturen. Het was een man van uitzonderlijke wreedheid die actief aan de martelingen deelnam. Als daar de straat in Asten naar vernoemd is moeten ze die ook maar veranderen. Maar ik vind het al wel Moi Toch dat van de oud deken.


===============================================================================
===============================================================================

AASTE ZOAS UT WAAR (B)



Helmie Wijnen - Vlemmix had het boek eerlijk verdiend want ze was het 3500ste lid van Asten Zoals Het Was. Ze had het eerder niet gelezen maar ik kreeg van haar 'n berichtje en ik stuurde een p.b. terug, ze maakte met mij een afspraak en Zaterdag 3 September is ze het boek op komen halen... natuurlijk zoals afgesproken, wel even met mij op de foto... Moi Toch??


===============================================================================
===============================================================================

AASTE ZOAS UT WAAR (A)



De website "Asten Zoals Het Was" draaide al maanden als 'n tierlier en ik mag dan ook met trots melden dat we vanaf 28 april 2021 nu de 3500 leden zijn gepasseerd. Ja trots... en ik had beloofd dat de 3500ste aanmelding een boek van mij zou krijgen over Asten gemaakt door Henk Berkers en Jan van Lieshout. De gelukkige is Helmie Wijnen - Vlemmix. Helaas ken ik haar niet maar ze zal zich zeker melden en dan gaan we er een foto van maken die ik later dan nog zal laten zien. Jullie horen nog van me.


===============================================================================
===============================================================================

AN DE WASLIJN



Soms dan maak je echt rare dingen mee. Tegen de avond gisteren liep ik buiten en toen riep Annie van uit de kamer: "Peer kijk 'ns of de was al droog is". Dus ik loop buiten en toen zag ik dit... en ik heb er meteen 'n plaatje van geschoten want ik moet zeggen dat wij helemaal achter de boeren staan, maar Annie legt het er dit keer toch wel heel erg dik boven op... maar eerlijk is eerlijk, "tis wel moi toch?"....


===============================================================================
===============================================================================

UN UITVEINING



Slimme mensen hebben we in ons mooie Asten ook genoeg zitten... ik heb gelezen over dhr Verleisdonk die iets gemaakt had om druk op het water te krijgen, ik weet het niet precies maar ik lees dat nog wel na. Maar vroeger was er nog 'n echte slimmerik in Asten. Ik zal je uitleggen.... koeien liepen lekker buiten en daar waren die koeien soms echt smerig van geworden. Nu moesten die koeien ook weer schoon worden en daar had ene Hendrik Michielsen, ondernemer uit Asten, iets op gevonden om het makkelijk te maken. Eingenlijk was het niet van hem zelf maar hij had het recept gekregen van Dirk van Rees maar Hendrik was handelaar dus wist hoe hij de zaakjes aan moest pakken. Hier het recept: twee oude kannen gekernde melk, voor 20 cent saffraan, 'n half ons anijszaad en 'n handvol vlierbloemen. Dat koken tot je nog de helft over hebt, daar doe je 'n fles lijnolie bij en dit nat laat je de koe drinken. Helemaal op laten drinken en het vocht goed uitpersen. Het dier zal zeker genezen en de vuilnis gaat er spoedig af.


================================================================================
================================================================================

UT VURHAAL OVUR MIN GITARE


Ik was 'n jaar of 12 toen ik vaak bij ons voor op "ut Stuupke" zat in d'n Himmel op nummer 57 waar wij woonden. Tegenover ons thuis was vroeger een open plak die liep tot achteraan naar de fabriek van van Goch. Maar daar kwamen huizen staan en in een van die huizen woonde Sjaak Verheijen met zijn gezin, waarvan Henk bij mij in de klas zat. Maar zijn broer Thieu was kameraad met Johnny van Diessen uit Asten en die had 'n gitaar en soms als ik op het stoepje zat bij ons, kwam Johnny langs ons gelopen en ging naar Verheijen en dan had hij 'n gitaar zijn zich, 'n jazzgitaar zoals wij dat noemden. Ik was dan echt jaloers, want ik wilde ook gitaar spelen, en met sinterklaas had ik zo'n ding al verschillende keren gevraagd maar steeds kreeg ik wat anders, iets goedkopers. Ik deed er alles voor om zo'n gitaar te bemachtigen maar helaas. Ik werd ouder, ging naar de ambachtschool maar wilde niet leren, geen zin in, en toen ik 14 was ging ik werken en dat deed ik omdat je dan 'n extra wwekgeld kreeg met Kerst en met de vakantie. Totaal had ik 36 gulden, net genoeg om 'n tweedehands Spaans gitaartje te kopen en dat was bij de familie Lomans waar later Disco Fungus kwam.
Ik ging les halen bij Leny van den Burgt in de Burg. Frenckenstraat. Na negen lessen van 1 gulden vond ik het genoeg want ik kon alles op de gitaar wat Leny ook kon en mij geleerd had. Mijn allereerste liedje was Jaja in Barcelona, 'n liedje van de Wilmari's. De rest ging ik zelf leren, afgekeken van andere gitaristen. Ik werkte nog steeds bij Pietje Berkvens in Someren en daat werkte toen ook Wim Bakermans uit Someren en die had 'n filiaal naast zijn rookwarenwinkel met muziekspullen, Musica met gitaren, snaren, tamboureinen, mondmuziekjes etc. Ik verkocht mijn gitaar en kocht 'n nieuwe bij Wim, eentje van 65 gulden. Na twee jaar speelde ik al in 'n soort orkestje op de KAJ avonden in Asten, Someren en Heusden. Wij waren inmiddels verhuisd van de Hemel naar de Rozenstraat. Ik speelde toen samen met Henk van de Waarsenburg bij de Pelona's in Deurne en later haakte Henk af en werd het 'n trio. Het werd tijd voor 'n echte elektrische gitaar en die kwam er ook.. Ik was inmiddels al in het leger en de gitaar had ik gekocht van Frans Meeuwis die samen met zijn broer Jo een duo vormde "the Everly Rockers". Toen ik uit dienst kwam werd ik gevraagd om te komen spelen bij the Independents uit Heusden met o.a. Peter Waals en Hans Berkvens uit Heusden. Het geluk lachte me toe wat gitaren getrof, in Asten liep 'n Duitse schipper rond die aangemeerd lag in het kanaal en op zoek was naar geld want hij had schijnbaar niks meer. Dat kwam goed uit want hij had 'n prachtige avora gitaar die ik na wat wikken en wegen kocht voor 100 gulden. De hals was 'n beetje krom getrokken en ik liet er bij Smelen-Hagelaar in Asten 'n nieuwe opzetten. De Independents was niet echt mijn ding en ik begon zelf 'n bandje met twee goeie muzikanten in Helmond maar na enkele optredens merkte ik dat die twee gewoon te jong waren voor mij en toen kwam Frans van de Waarsenburg bij mij en die wist dat ze in Someren bij orkest the Secrets nog 'n vierde muzikant zochten. Ik ging er naar toe en in het begin moest ik "bassen" op mijn ivora gitaar. Maar ik ging over naar basgitaar, ik kocht 'n goedkoop ding bij de Muziekfontein in Asten. Nadat we populair aan het worden waren en meer avonden boekten, kocht ik de basgitaar van Frans Seuren die gestopt was bij the Rocking Shadows, 'n Hagstrom. Ook kochten we er de Dynacord basking bij om de basinstallatie compleet te maken. Inmiddels experimenteerde ik vaak met geluid van gitaren, met de elementen die het geluid moesten doorgeven aan de versterker. Ik bouwde mijn hals van de hagstom op de avora gitaar en dat gaf 'n keigaaf geluid... heel raar eigenlijk. Nadat we met the Secrets waren gestopt bleef ik die gitaar bespelen toen ik opnieuw bij 'n bandje was begonnen in Meijel, "the Apollo Stars". Later toen ik ben gestopt heb ik alles weer verbouwd zoals ze ooit waren en naast mijn pc hangt de Hagstrom nog altijd en in het hoekje staat de Avora gitaar. Die doe ik nooit weg. Zo'n 15 jaar geleden pakte ik samen met mijn goeie vriend Jan van Eijk de muzikale draad weer op en we gingen samen 'n orkestje starten "Muziekduo 2 Old". Ik wilde wel weer 'ns 'n andere gitaar en kocht 'n nieuwe, 'n prachtige fijn in de handliggende Keiper basgitaar. Maar we werden ouder en het sjouwen en zo lukte steeds slechter en na wat optredens zijn we gestopt. Ik heb 'n tijd geleden nog geprobeerd om wat te spelen maar krijg steed kramp in m'n vingers... het is gewoon niet te doen. Nu zijn we alles aan het opruimen en doe ik die gitaar ook weer weg, ik kan er niks meer mee. Ik hoef er niet veel voor te hebben... wil je hem hebben, dat kan, niks bieden of zoiets, gewoon èèn prijs, 75 euro. Wie het eerste komt heeft 'm. Gewoon 75 euro betalen en ophalen dat ding. Het is een van mijn laatste spelende gitaren, de rest doe ik niet weg... te veel fijne herinneringen aan, die blijven tot ik dood ga. Oh ja, ik kocht ook nog 'n gitaar met 'n dubbele hals, onder bas en boven sologitaar, dat is echt weggegooid geld geweest, "dir is ginne gulde werd".... Op de foto de Keiper Basgitaar. Moi toch??


================================================================================
================================================================================

KEIJ-MÔI



Ik ben echt blij met de oude foto's van d'n Trico... van voor 1935. Dit is er eentje van, de breijerij, en dan de machines die rond konden breien. Veel meisjes en ook wel anderen vonden er vroeger werk. Mijn twee zusjes hebben er lange tijd gewerkt maar dat was later want ons Ellie is in 1933 geboren en ons Jo in 1936.


================================================================================
================================================================================

VUR DEGENE DIE UT VURGÈTE IS TE LÈZE



Ik ben er best weer blij mee dat ze me weer 'n keertje in de krant zetten, gewoon 'n blad dat elke maand gratis wordt rondgebracht in Zuid-Oost Brabant. Maar het zijn dus wel 100.000 mensen die het hebben kunnen lezen, het interview dat Wendy Lodewijk met me had... was echt leuk, en gratis reclame.


================================================================================
================================================================================

MOI AAW AASTE



Ik heb er wel wat werk voor moeten doen om deze twee mooie bordjes van oud Asten bij elkaar te krijgen zodat ze hetzelfde overkomen maar dan heb je ook 'n prachtig resultaat. Links het tramstatrion van vroeger en rechts de Markt met raadhuis en de kerk op de achtergrond. Ik weet niet waar ik ze vandaan heb maar ze zijn echt schitterend.


================================================================================
================================================================================

GE KAANTUR WA MÌ



Wanneer je 'n beetje handig bent op de computer enzo, dan kun je best vanalles maken van de foto's die je hebt. Die misselste foto heb ik geknipt uit 'n video die ik maakte en daar heb ik weer 'n speciaal programma voor. Maar toen zag ik dat je op je mobieltje ook 'n programma kunt gebruiken en daar kun je je foto mee laten bewerken, gewoon 'n foto erin zetten en je mobieltje doet de rest. Je kunt dit bij: NewProfilePic.com en het werkt goed dat zie je op het linker plaatje. Dan heb ik ook weer 'n programma op mijn pc en daar kan ik foto's mee bewerken en daar komt het rechts plaatje vandaan.. Leuk toch en... Moi Toch?


================================================================================
================================================================================

ONTROERUND VURHAAL

Nog efkus over de vierde mei, de dodenherdenking, een verhaal van Adri Ekstijn waarin hij de herinneringen van zijn moeder aan aan het 506th Parachute Infantry Regiment, 101st. Airborne Divisie beschrijft. Ik kwam het ergens op internel tegen en wil het graag hier laten zien. De 18-jarige Laura Mentink, mijn moeder, maakte als geboren en getogen Eindhovense tijdens de Operatie Market Garden in 1944, uiteraard ook de bevrijding van die stad mee. De 18e september eindigde betrekkelijk rustig en opgewonden burgers kruisten massaal door de Eindhovense straten. Zo ook mijn moeder Laura en haar zus Corry. Vlakbij hun woonhuis, in het parkje bij ‘den Elzent’ bij het Van Abbemuseum, troffen zij een groep stoere militairen aan, die op een grasveldje bij de Dommel uitrustten. Er werd al snel contact gemaakt met deze bevrijders, die van het 506th P.I.R. 101st Airborne Divisie waren. Er waren daar meer Eindhovense schonen, die driftig op papiertjes, in schriftjes door deze helden iets lieten opschrijven of adressen uitwisselden. In alle haast koos mijn moeder ervoor om op haar zijden witte zakdoekje de handtekeningen van deze jongens te verzamelen. Dat ging goed en ze had van zo goed als alle knapen al een "signature". Bijna bij een der laatste aangekomen, bleek dat deze een heel ander idee had van een "signature" geven. Hij sprong op, beende op haar af, trok het zakdoekje uit haar handen en riep: "a handkerchief for a kiss". Greep haar vervolgens stevig vast en gaf haar een zoen, onder luid gejuich en geroep van zijn kameraden. Uiteraard beduusd wilde zij dit strijdtoneel snel verlaten, maar een jonge soldaat sprak haar aan en excuseerde zich voor het gedrag van zijn kameraad. Terwijl hij uit zijn notitieboekje een blaadje scheurde en daar zijn adres op schreef, zei hij: "write my Mom I'm okay". Zij gaf snel ook haar adres en kort babbelden ze wat, doch gelijk daarop braken ze op voor een nieuwe opdracht, naar later zou blijken om richting Veghel de ‘Corridor’ open te houden. Zij heeft ‘Mom’ wel geschreven, maar de brief ging helaas verloren. Op 11 juni 1946 kreeg zij van de moeder van deze lieve soldaat een brief. Deze 22-jarige soldaat, Cpl. John W. Hahn van het 1st Platoon HCo, 506th Parachute Infantry Regiment, 101st Airborne Divisie, bleek een week later op 25 september tussen Sint-Oedenrode en Veghel te zijn gesneuveld. Mijn moeder bleek zijn laatste contact met thuis te zijn geweest. Ze heeft daarop nog jarenlang met liefde zijn graf op het US Military Cemetery Son verzorgd, totdat zijn familie hem op 30 mei 1949 liet herbegraven in Amerika.


=================================================================================
=================================================================================

AASTE IS ZÔ SCHÔN



Als ik ergens trots op ben dan is het wel op "Ons Aaste", toch een van de mooiste plekken in Brabant, zo niet het allermooiste. Mijn medebeheerder Ronald zette dit filmpje op Asten zoals het was en ik wil het jullie ook niet onthouden... kei mooi gemaakt. Klik op het plaatje boven en geniet van het mooie Asten, met z'n klokken, met de Peel etc. etc. Echt genieten. Ook al veranderd ons mooie Asten iedere dag meer, we hebben nog genoeg moois om naar te kijken en van te genieten.


=================================================================================
=================================================================================


HELPE BIJ DIEJEET



Mensen vragen wij vaker aan mij, "hoe doeddege dè Peer?" en ik weet ook wel dat ze weten dat ik 'n expert ben in afvallen en dieet volgen. Ik ben daar nu mee bezig vanag 1998. Dan mag je wel van expert spreken dacht ik. Ik ben ooit 126 kilo geweest en nu zit ik rond de 110. Ik zal enkele tips geven. Foto links... de weegschaal... stel je staat op de weegschaal en je ziet dat ding omhoog schieten naar de 99 kilo. Je schrikt je 'n ongeluk... maar daar heb ik 'n goeie tip voor... draai de weegschaal om en je tovert een glimlach op je gezicht want hij staat ineens op 66... 33 kilo er af. Moet ik er wel bij zeggen dat je op die 66 moet blijven met je gewicht want anders gaat die vlieger niet op. De tweede tip is het plaatje in het midden, als je iets wil eten wat eigenlijk niet mag, eet dat op op een plaats waar het pikke donker is... dan zie je gewoon niet dat het fout is gegaan en je bent niet boos. Dan de laatste tip voor deze keer... koop een elastische centimeter... die kun je 'n beetje uittrekken en je ziet dat je buikomvang zachtjes aan af neemt. Tot zover... een volgende keer meer bruikbare tips van 'n expert.


=================================================================================
=================================================================================

KÔMDEGE MEE SPEULE?



Schitterend die gezichtjes en zoiets zag het er vroeger bij ons in d'n Himmel ook uit als enkele van onze vriendjes bij ons aan de deur kwamen om aan ons moeder te vragen of onzen Henk, Peter of Frans mee buiten kwamen spelen. Vaak was dat niet nodig want wij waren meestal al buiten te vinden. Toch moet ik wel altijd denken aan onze buurjongen en mijn goeie vriend Jantje Kerstens. Die maakte bij ons de poort open die tussen Kerstens en ons in hing en dan riep hij "Pee Welten kômde mee peule"? Jantje was toen nog maar 'n heel jong ventje met 'n gouden hart. Die woorden vergeet ik nooit meer... Moi Toch??


=================================================================================
=================================================================================

UT KAN WEL



Ik grom vaak op mensen die alle mooie ouwe dingen van Asten naar de kl.... helpen maar soms dan doen ze het ook fantastisch goed en mooi. Dit plaatje is van ons oude Bartholomeus aan de Kerkstraat en dat stond op de monumentenlijst. Je weet dat ons Bejaardenhuis is afgebroken aan het Koningsplein maar dit werd "behaawe". Dan vraag ik me af waarom dit op de momumentenlijst stond en dat ze dat wel mooi konden aanpassen, en dat van het Koningplein niet op die lijst stond en dat ze dat helemaal afgebroken hebben en anders hebben opgebouwd. Het is niet lelijk op het Koningsplein maar net als dit was toch tien keer mooier geweest en ze hadden toch de buiten muren kunnen laten staan... Als je veel geld hebt dan lukt dat toch ook wel. In ieder geval vind ik dit schitterend... boven het oude, onder het nieuwe.


==============================================================================
==============================================================================

ONS MOEDER VRUUGUR



Ongelooflijk, het linkerplaatje onder is ons moeder de dag nadat ze 24 jaar was geworden. Op 25 april 1908 werd ze 25 jaar en op 26 april 1932 trouwde ze met onze vader, Driek Welten. Van onze ouders hebben we geen plaatjes alleen de dag dat ons moederke jarig was en de dag dat ze trouwde. Die kleine foto is ons moeder toen ze trouwde, gemaakt achter in de tuin bij haar ouders in de Peel. Maar via MyHeritage kun je foto laten omzetten naar 'n filmpje, daar het ik deze foto van geknipt... geweldig hoe wij nu kunnen zien hoe ons moeder er toen uit zag. Dat niet alleen, als je op het plaatje klikt zie je bewegende beelden die dat programma ook maakt... Ze laten ons moer bewegen en zelfs lachen... ongelooflijk mooi. Ik denk dat onze familie er blij mee is dit te zien. Ik in ieder geval wel, prachtig en geweldig.


==============================================================================
==============================================================================

LÀGGE



Van kinderen kunnen wij nog veel leren want die lachen wel heel wat vaker dan de grote mensen doen. Nu moet ik er wel 'n kanttekening bij zetten. Kinderen snappen nog niet hoe het er in de wereld aan toe gaat. Maar wij de ouderen wel en als je kijkt hoe regeringsleider het doen, onze eigen regering is samengesteld, de kloof tussen arm en rijk steeds groter aan het worden is, de kosten van boodschappen en van energie de pan gaan... steeds hoger en hoger, dan vergaat je het lachen wel dacht ik zo. Maar lachen is wel gezond dus doe het toch maar wat vaker, tv afzetten, potje kaarten, drankje er bij en dan 'n leuk mopje vertellen, dat brengt ons toch wel weer aan het lachen... Laten we dat maar afspreken.


==============================================================================
==============================================================================

DE SPULTUIN



Een keer per jaar gingen wij vroeger, toen we nog in d'n Himmel woonden, naar de speeltuin en meestal was dat naar Animali in Eindhoven. Eigenlijk 'n vogelpark maar er was ook 'n speeltuin bij. Ik vergeet nooit meer dat je de oprijlaan naar het restaurant op ging en links en rechts de pappegaaien stonden op hun stokje. Zielig achteraf maar we wisten toen niet beter. Maar èèn keer zijn we ook naar de Efteling geweest, ik was toen zeven jaar denk ik... maar daar hadden ze bij ons vervelende herinneringen aan want op 'n gegeven moment waren ze me kwijt. Ik was het sprookjesbos ingelopen zonder iets te zeggen. Wim Martens, de vrijer van m'n zus moiest mij gaan zoeken en vond me ook, ik stond bij de wens-put. Ons moeder blij, de rest tevreden dus de Efteling? Eind goed, al goed. Hierboven zoals het er vroeger uit zag.


==============================================================================
==============================================================================

KÈRMUS



We hebben nu al twee jaar lang geen kermis kunnen vieren, voor mij maakt het niet uit want ik kon toch nergens meer maar vroeger keek je als kind er naar uit... de botsauto's , de zweef en de schommels, vooral ook de "Jimmie" en met het meisje van je dromen in de rups met dat doek erover. Maar ik wil nog even verder terug... als kind droomde je van de kermis, je leefde er naar toe en dan mocht je met de ouders mee naar de "mallemeule"... de draaimolen. Op 'n paard zitten, in 'n prachtige auto, op 'n fiets of als het kon op 'n motor en als je met meerdere was met vieren in 'n schuitje. Geweldig, soms droom ik er nog van.


==============================================================================
==============================================================================

UNNE STOK KAARTE



Ik heb van een lieve dame 'n stok kaarten gekregen die ook als kwartetspel zijn te gebruiken en ookt werden uitgegeven door de Verkenners van Asten... Ik heb er hier enkele bijeen gezet van harten twee t/m harten vijf over bezienswaardigheden in ons mooie dorp. Het rare is dat er weinig van over is van die bezienswaardigheden... het gemeentehuis staat er nog alleen verbouwd, links het witgele kruisgebouw staat er ook nog maar is niet voor baby's want het is bed & breakfast het "Maagdenhuis". Het politiebureau is allang afgebroken en de bieb is kortgeleden platgegooid.


==============================================================================
==============================================================================

OONS OPOE

Ik heb me wel vaker afgevraagd of een grootmoeder nu eigenlijk 'n oma wordt genoemd of opoe. Ik heb het 'ns nagekeken wat het eigenlijk is. Ik had helaas geen oma... de moeder van mijn vader was al heel vroeg dood en de moeder van mijn moeder ook al voordat ik werd geboren. Maar vaak zeggen kinderen nu oma en opoe hoor je bijna nooit. Toch hoorde ik dat vroeger wel want langs ons woonde Marie van de Ven, de moeder van Cisca, de vrouw van Jan Kerstens. Dat lieve oude menske noemde ze geen oma maar opoe. En ik kan me niet voorstellen dat er ooit iemand oma tegen haar zei, gewoon opoe. In veel Nederlandse families komen zowel oma's als opoes voor, opoe misschien iets volkser en iets meer voorbehouden aan het westen van het taalgebied. De taalgeleerden gaan er over het algemeen van uit dat opoe oorspronkelijk een kinderlijke vervorming is van grootmoeder: de "gr" aan het begin en "der" aan het einde zouden dan zijn weggevallen. Bovendien zouden de T en de M in het midden zijn samengevallen tot één klank, de P. Dat zijn nogal veel veranderingen, maar al dit soort dingen gebeuren inderdaad in kindertaal, ook nu nog steeds. Oma zou op dezelfde manier zijn ontstaan, maar dan uit grootmama. Als oma indirect uit het Frans komt, is het daarom misschien wat deftiger. Grappig is dat er voor grootvaders maar één woord bestaat: opa. Dat komt doordat grootvader en grootpapa, op de kinderlijke manier vervormd, allebei tot hetzelfde resultaat leiden. Op de foto Opoe van de Ven zoals wij haar zo goed hebben gekend... 'n heel lieve opoe, heel zeker.


==============================================================================
==============================================================================

IJZURGIEJTERIJ


Nee het duidelijkste plaatje is het niet maar ik wilde het hier toch plaatsen omdat het nog iets aparts is. Het is de ijzergieterij van Frans van der Velden toen nog in d'n Himmel, langs Pietje Bukkems en Marinus Engelen. De foto is genomen van 'n andere foto waar 'n lijst op stond met dit plaatje. Onze Sjaak heeft er lange tijd gewerkt trouwens nog wel meer mensen uit d'n Himmel zoals Harrie van der Steen. Het was best 'n vuil werk zeker op de dag dat ze gingen gieten was het bloedheet binnen en het zand binnen was kurkdroog en met die gezichten die helemaal bezweet waren zagen ze er uit als mijnwerkers. Frans van der velden woonde toen in het eerste huis aan de rechterkant van de Hoogstraat van uit de Hemel geteld. Je ziet hier boven nog de schaduwen van de huizen die er stonden aan de andere kant van de weg. Op de foto zie je de ijzergieterij die toen al veel te klein was geworden. Frans was de eerste die met zijn bedrijf uit de kom van Asten vertrok om naar het nieuwe industrieterrein te verhuizen, later kwamen daar ook Zweegers, Picus, Piet van Helmond bij. Frans liep altijd van uit de Hoogstraat binnendoor bij Pietje Bukkems naar zijn bedrijf. We hebben alleen maar goeie herinneringen aan directeur Frans, ieder jaar ging hij met het volledig personeel 'n dagje naar Duitsland waar de mensen van genoten. Toen het bedrijf ophield te bestaan kwam de Kemie in het fabrieksgebouw.


==============================================================================
==============================================================================

VUR DE HEKSE



Het lag lange tijd echt braak, maar mensen wisten niet waarom er lange tijd die dekzeilen om heen hebben gehangen, maar we zijn wel altijd snel in oordelen. Vroeger was dit het woonhuis van de dominee van de Protestantse kerk. Later woonde er Tabor. De eigenaars zijn bezig er iets moois van te maken ook al zal dat nog wel even duren... En wat komt er ook in? Ik weet het niet pecies maar het heeft met "Heksen" te maken.

==============================================================================
==============================================================================

VURHALTJE VAN UT KEMPKE VAN VRUUGUR


Werklozen legden als werkverschaffing in 1935 aan de Brabantse kant pal tegen de Limburgse grens een woonwagenkampje aan. Verder weg van de bewoonde wereld konden die zigeuners in de gemeente Asten immers niet ondergebracht worden. Het kamp werd door een eigen soort gracht omgeven. Sinds 1965 is die plek trouwens niet meer bewoond. Tot 1975 heeft de gemeente Asten in en bij de gracht huisvuil gestort op wat toen hun "gemeentelijke vuilnisbelt" was geworden. In 1936 werd dat kampje zelfs landelijk nieuws. Een dagblad van toen, de Tijd, schreef hierover: In het gehucht Heusden verscheen ten huize van een 79-jarigen alleenstaande boer, een zigeunerin. De aandacht van de vrouw viel op een paar poseleinen kopjes op het aanrecht ter waarde van een paar stuivers en zij bood er vijf gulden voor. De landbouwer haastte zich dezen koop te sluiten en nam zijn geldkistje. Hierbij was de koopster hem opvallend en ongevraagd behulpzaam. Toen zij verdwenen was ontdekte de boer dat hij ongeveer 500 gulden kwijt was. De vrouw is nooit meer teruggekeerd in haar wagentje dat standplaats had in het woonwagenkamp te Meijel. Op de foto een van de woonwagens met erom heen het water op het oude Astense kampje.


==============================================================================
==============================================================================

SCHÔN KÈRRIK




Misschien komt het omdat we onze jeugd zo vaak naar binnen zijn gegaan voor de missen, het lof, de kruisweg en om te biechten... ik weet het niet maar de kerk heb ik altijd 'n inmens gebouw gevonden en ik begrijp nog steeds niet hoe men zo'n prachtig gebouw heeft kunnen bouwen met de weinige middelen die men toen had. Geen liften en kranen en alles met de hand en houten steigers. Dit heb ik zelf gemaakt van 'n foto van de kerk... de prachtige contouren van Astens middelpunt...


==============================================================================
==============================================================================

SCHÔN AASTE




Ik kan er uren naar kijken, iedere dag weer, de plaatjes van oud Asten. Dit is een van de mooiste plaatjes die ik heb, foto genomen vanuit de kerk richting "turrup" en wat er om heen lag. Links onder de oude jongensschool die later dienst deed als parochiehuis en nog later 'n naaiatelier werd waar ze militaire kleding maakten. Linksmidden het cafe van de familie Knaapen en daarboven het Raadhuis. Rechtsboven de nieuw gebouwde school in Turrup die moest wijken voor de "handdoeken van de Hema". Verscholen achter de bomen het cafe dat nu de naam heeft "Jan van Hoek"... Prachtige gebouwen...oud maar wel vol nostalgie. Ook bij dit plaatje hoort èèn woord: "Moi Toch"....


==============================================================================
==============================================================================

PROAT IN DIEJALEKT


"Wa bèèndege toch unne schrawsur", iemand die grof taal gebruikt. "Ut gì uit as un kars", daar komt ongemerkt een einde aan. "Die vrouw hì lood in de bille",
die vrouw is in verwachting. "Ik heb wel us hôggur berrig zien dale", mensen van hoog aanzien die aan lager wal zijn geraakt. Hij du allus ôp unne stoel en ôp uunne slôf", hij doet alles op z'n dooie gemak. "Ergus ôploere as de duvul ôp un ziejl", iets heel graag willen hebben. "De schônste schoewn word ôk unne slôffer", aan alles komt 'n einde. "Hij ia as unne ridder te voet geworre", hij is straatarm geworden. "Vreije is zagjus proate en hardôp liejge", je moet het met de liefde niet zo nou nemen. "Hij is nie goe beij zunne kop", hij is niet goed wijs. "Altijd goe angeschrivve stoa", altijd bij iemand in de gunst staan.


==============================================================================
==============================================================================

UNNE GÔUWE RING




Toen Annie en ik verkering kregen, dat was zo in 1966, Annie was toen 15 en ik was 20... toen gingen we later ook verloven, we kochten gouden ringen in Belgie want die waren stukken goedkoper. We zijn verloofd in 1970 en getrouwd op 28 mei 1971. De ring heb ik nog steeds... en wat raar is... sinds Annie die aan mijn vinger schoof in de noodkerk in de Sint Jozefparochie in de Bloemenwijk heb ik die ring nooit meer afgedaan... echt nooit meer. Vroeger had hij 'n afgewerkt randje aan de zijkanten, tja, dat is er door de jaren afgesleten. Maar ik heb hem nog al tijd... Doe je die nooit meer af Peer? Nee nooit meer want die moeten ze er af knippen. Ik kan hen niet mee af... hij zit daar nu al vijftig jaar.


==============================================================================
==============================================================================

TOEN TURRUP NOG SCHÔN WAAR




Helaas mag je niet altijd je mening geven maar ik doe dat hier wel gewoon omdat ik Aaste-Turrup echt oer en oer lelijk vind. Ik vind die landingsbaan bij cafe van Hoek al helemaal niks en als je dit plaatje bekijkt dan zie je toch zelf ook wel hoe mooie vroeger iets was en hoe lelijk het nu is. Maar goed, het is niet anders... ik heb er eigenlijk niet veel last van want ik kom er maar 'n paar keer per jaar. Hier zie je nog het prachtige postkantoor en de kiosk op de Markt . Links het winkeltje van van Bussel waar later 'n nieuw pand kwam staan wat de Vege winkel en van Jantje van Bussel. Moi Toch??


==============================================================================
==============================================================================

OONS REGIRRING




Ik weet niet of ik het al ooit heb verteld maar ik droom bijna iedere nacht en van de 5 keer per week dat ik wakker word na het dromen kan ik zeker twee keer twee keer navertellen wat ik heb gedroomd. Heel raar want veel mensen vergeten dat... ik droom echt veel en de raarste dingen. Dromen zijn trouwens niet altijd bedrog. Deze week heb ik het debat zitten volgen op tv, niet dat het interessant is maar gewoon omdat ik wil zien welke rare uitspraken de hoofdrol-dokusse doen. Het was weer raak, dat kan ik je wel vertellen... Conclusie over gisteren? Bij de regeringspartijen van VVD, D66, CDA en de Christen Unie zitten ze grootste zwendelaars van ons land. Ze weten dat er gelogen is op grote schaal en veel informatie werd achtergehouden en nog blijven die volhouden dat het "niet" was om hun eigen "hagje" te redden... hoe waardeloos kan 'n partij zijn... verschrikkelijk. Nu droomde ik van donderdag op vrijdag weer... ik zag de regering weer op het bourdes staan met Willem Alexander... en toen zag ik dit... En toen wist ik het heel zeker: "drome zijn nie altijd bedrog, en moi toch as ge ôwwun droom kaant onthaawe"....... Oh ik vergat nog bijna te zeggen..... ik droomde dat ze in Asten kwame wonen... ik zeg nog, ik hoop toch niet bij ons in de straat of in d'n Himmel, nee hoor maar op d'n Eikelaar. Hahahahhaha, "zijn die dur vet mì".


==============================================================================
==============================================================================

SCHÔN TEKENE




Het is 'n geweldig plaatje waar ik veel goeie herinneringen aan heb. Op dit moment ligt rechts het terrein nog braak... 'n schande voor ons mooie Asten vind ik zelf... maar vroeger was dat anders... daar was de winkel "de Muziekfontein" en de stoffenwinkel van "Wies Vissers"... daarnaast wat je hier nog wel ziet en er nog steeds is is nu 'n kledingzaak maar vroeger woonde er Kleermaker Jan Lorant en eentje verder het pand waar nu Peer van Kemenade de slagerswinkel heeft en vroeger de kapperszaak van Jan Keessen was. Nog verder het grote pand van van Asten. Aan de open plek heb ik zoals ik al zei, goeie herinneringen omdat er nadat Wies Vissers er was vertrokken, de broodjeszaak die daar later in kwam was gaan verhuizen, Henk en Ria Caris er hun cafe 't Ketelke begonnen waar ik zo'n beetje kind aan huis werd... ik was er de vaste deejay. Ik heb er veel fijne uurtjes beleefd en samen met mij veel klanten die er toen kwamen, ook toen daarna Wim en Ricky Crooijmans het overnamen. Later kwam daar de shoamazaak waar ik 's nachts ook menig etentje heb verorberd. Maar wie maakt deze mooie tekeningen? Dat is Henri van den Berkmortel uit Deurne. Vroeger speelde hij in de band van Stiena en de Stoeptegels, maar tekenen kan hij ook als de beste. Hij maakte al meer tekeningen, ook van Asten. Hij heeft er 'n boek van gemaakt en dat heb ik toen meteen gekocht... prachtige tekeningen van Deurne. Henri schreef bij deze tekening hetvolgende: Fietsen naar Asten. De nieuwe markt ter plaatse is een grote verbetering. Er zitten nog wel wat gaten in het gebit. Een mooi voorbeeld is deze kledingwinkel aan de Emmastraat die aan de voorzijde prima zijn gezicht laat zien. Terwijl aan de rechterkant een pand verdwenen is en een open wond heeft veroorzaakt. Je kunt op dit oude wandje wel geschiedenis lezen. Ooit was er een deur naar wat nu de kledingwinkel is. Er waren twee kamertjes boven, rechtsachter was waarschijnlijk de keuken, dat kun je zien aan de lambrisering waarvan nog een vaag stukje groen te zien is. Ook de liggende punten die boerenstrik heten zitten er nog in. Dat wijst er op dat wat er stond heel oud was. In oude Hollandse steden wordt alles gerestaureerd. Hier in Brabant hebben we wat minder moeite genomen om ons erfgoed te behouden. Daar is dit mogelijk ook een voorbeeld van. Wie het weet mag het zeggen. Bedankt Henri voor dit prachtige plaatje en ook voor deze "oh zo ware woorden".


==============================================================================
==============================================================================

GEK MER WOR



Naamplaatjes hebben me altijd geinteresseerd want wie had ooit gedacht dat America in Nederland zou komen liggen. Het is het dorp van Rowwen-Heze, en het valt onder Horst... en daar maakte wij met the Secrets vroeger veel muziek in zaal Juliana. Maar het is niet alleen America... we hebben ook nog in dat zelfde Limburg 'n speeltuin die "Klein Zwitserland" heet, ik ben er 'n paar keer geweest. De meeste speeltoestellen zijn gemaakt van hout. Maar toen kwam ik ook nog 'n ander land tegen en ik dacht nog, "ut moet toch nie gekker worre" want in Nederland ligt ook nog Turkeye... hahahaha dat is dus iets wat ik helemaal niet wist... maar het is wel bizonder vind ik... Trouwens misschien weten jullie het niet maar ze hebben ook nog plaatsjes naar mij vernoemd... In Belgie ligt het plaatsje Peer en onderaan in Limburg ligt het plaatsje Welten... jaja ik ben overal beroemd aan het worden... hahahaha, leuk en moi toch?


==============================================================================
==============================================================================

OVUR MIETJE MENNE




Ik kende iemand die vroeger door haar moeder naar de winkel werd gestuurd maar na 'n half uur terug was omdat ze die winkel niet kon vinden... welke winkel"? De kleding winkel van Mietje Mennen, MM, niet te verwarren met die andere MM, Marilyn Monroe. Hahahaha grapje. Nee het gaat over de winkel van Mietje Mennen die daar lag tegenover het politiebureau van vroeger in de Emmastraat. De winkel is er nog altijd. Nog altijd Peer? Hoezo, we kennen geen winkel die Mietje Mennen heet. Klopt maar dat ga ik uitleggen. In de Emmastraat is de prachtige winkel van Verdonschot Mode, zie de foto boven. Maar peer hoe zit dat dan met Mietje Mennen, wat heeft die er mee te maken? Nou veel mensen weten wel dat het de winkel vroeger was van Verdonschot maar wij dat altijd de winkel van Mietje Mennen noemden maar waarom Mietje Mennen, want ze was getrouwd met Verdonschot en ze heet gewoon Mietje van Heugten. Veel mense weten niet hoe dat in elkaar zit dus ga ik dat nu uitleggen want ik weet dat wel. In 1911, nu dus 110 jaar geleden woonde er in Vlierden op de Beerschot 'n man met zijn gezin... Bert van Heugten. Het vierde kindje dat werd geboren was 'n meisje, Mietje van Heugten maar toen ze 'n jaar oud was stierf haar moeder en werd de zorg en opvoeding overgedragen aan 'n tante en oom van het kleine meisje, Hanna en Willem Mennen. Willem was net gestopt met "boeren" en was in Asten in de Julianastraat gaan wonen. Mietje werd beschouwd als 'n echt kind van hun, vol liefde opgevoed als hun eigen dochtertje. Willem is in 1932 overleden en Hanna in 1939. Op 13 mei 1936 trouwde Mietje (Mennen) van Heugten met Hub Verdonschot en ze begonnen 'n jaar later 'n winkel in de Julianastraat, later in 1952 verhuisde ze naar de Emmastraat en ze verkochten toen diverse artikelen. Later werd het 'n prachtige kledingzaak... de winkel van Mietje, de winkel van Mietje Mennen, maar op de winkel stond H. Verdonschot - van Heugten, en dat klopte ook. Op de foto het kleine meisje van toen, Mietje (Mennen) van Heugten. Moi Toch??


==============================================================================
==============================================================================

AAWT WORRE EN AAWT ZIJN




Nee het is niet altijd gemakkelijk om oud te zijn.... het is al moeilijk genoeg om oud te worden met al die ziektes die er zijn.. natuurlijk worden de mensen steeds slimmer en worden er overal wel medicijnen voor gemaakt... maar voor oud zijn en dan bedoel ik ouderdom tegenover de jeugd.... "des nie gemekkeluk".


==============================================================================
==============================================================================

UNNE SCHOLLUK




Van deze plaatjes druipt de nostalgie weer vanaf. Ik zet het hiet neer bij Moi Toch, gewoon omdat ik het altijd prachtig vond, die moederkes met 'n schort aan. Ik zie ons moeder thuis in d'n Himmel nog staan met zo'n schort... Ze waren trouwens ook erg gemakkelijk in gebruik en ze werden dan ook overal voor gebruikt. Ze veegde als ze buiten liepen "de snotneus" er aan af... ze gebruikte hem om vanalles in op te bergen... zoals sluitspelden etc. en ze deden er de aardappelen, appels of groente in die ze "van de plak afhaalden". Op het linkerplaatje zie je 'n vrouwtje van vroeger met zo'n schort of scholk aan, in het midden 'n beeldje van 'n vrouw die "erpel" in haar schort heeft zitten en rechts zoals die later kwamen in diverse kleuren, gewoon de huishoudschort werd genoemd. Maar ons moeder droeg die niet, "die há nog unnen aaw vurwetste schort". Moi Toch? Nie dan?


==============================================================================
==============================================================================

AS GE IN UN DÔRRUP WÔNT




Wij Himmelse mensen zijn blij dat we vlak bij Voordeldonk woonden... We hebben er 'n fijne schooljeugd gehad maar we hebben ook genoten van het boerenleven wat we van dichtbij hebben meegemaakt, hebben gezien, waar we zijn opgegroeid. En ik vond dit toepasselijke vers nog, wie het schreef weet ik niet maar het brengt me weer in de tijd van toen, van vroeger... heerlijk om te lezen. Bedankt boeren van vroeger maar ook van nu... jullie houden ons mensen in leven... "Moi Toch"???


==============================================================================
==============================================================================

BLOKKE AN DE TRAPPURS


Nee wij hadden het vroeger niet zo breed in ons gezin van vader, moeder en negen kinderen. Vader verdiende de kost en hield twee plakken grond bij om verse groenten te hebben en zodoende genoeg geld over te houden voor kleding en andere dingen. Ik ben geboren net na de oorlog in 1945 en toen ik op school zat op Voordeldonk was dat tussen mijn 6de en 12de jaar in 1951 t/m 1957. In september 1957 ging ik naar de anbachtschool. Onze vader had toen wat de inkomsten betrof hulp van ons Ellie en ons Jo die beiden op d'n Trico werkten en van onze Sjaak die bij Franske van der Velden aan de slag was gegaan. Veel verdiende ze niet maar het was voor onze ouders wel iets makkelijker geworden. Helaas konden we geen fiets kopen toen ik naar de ambachtschool moest maar gelukkig kregen we van 'n zus van m'n moeder, tante Marie van de Spar in Heusden, 'n fiets die wel wat groot was en de rem wekte niet heel goed, maar het was wel te doen toen Pietje Bukkems er 'n paar houte blokken aan de trappers had gemaakt. Dat gebeurde vroeger wel meer. Ik was blij met m'n fiets, ik had nu "unnen eige fiets". Op de foto zie je 'n fiets waar men blokken aan heeft gemaakt... ik had dat dus ook zo want de fiets was net iets te groot voor mij en kon ik niet goed aan de trappers, vandaar dit hulpmiddeltje. Peer denk je dat dit nu nog ooit zou worden gedaan? Ben jij gek, tegenwoordig gaat alles anders, "Moi toch"????


==============================================================================
==============================================================================

VEUL WÈRRIK




Eigenlijk wilde ik jullie laten zien wat 'n mens in rijksdienst zoal verdiende vroeger. Dirk Eikelhof kreeg 'n rijksbetrekking en daar vond ik dit papier van, 'n officieel stuk van de burgemeester van Amsterdam van toen, Wilhelmus van Leeuwen. Hij werd koetsier 1ste klas en zijn loon was 14 gulden per week. Maar toen dacht ik... laat ik de twee plaatjes 'ns langs elkaar zetten... het plaatje wat ik vond op internet en hetzelfde plaatje nadat ik het bewerkt had. Dan kun je 'ns zien hoeveel werk het is om het plaatje enigzins goed toonbaar te krijgen. Hoelang ik er over deed? Ongeveer 'n uur. Tja al je wat wil hebben moet je er ook wat tijd aan besteden, zo gaat dat nu eenmaal in het leven. Moi Toch??


==============================================================================
==============================================================================

GOE BIZZIG


Piet Snijders, bij iedereen wel bekend en zeker 'n bekende Astenaar heeft weer meegedaan aan de dichterswedstrijd in Brabant en hij presteerde het weer om de tweede plaats te pakken. Piet die kan dat gewoon... die is echt goed. De eerste prijs was voor "Voétstappe" van Jaques van Gerven uit Valkenswaard Piet dus tweede met "Bezinge". De derde plaats was voor "Maria, Maria, word wakker" gemaakt door Ger Holtermans uit Boxmeer. Dit alles gebeurde op zaterdag 12 december 2020. Toen vond voor de tweede keer de finale van het Brabants mooiste Kerstgedicht plaats in Cultureel Centrum De Snoeck in Lith. Het was in verband met de corona anders dan anders. Alleen de twintig dichters, met mondkapje om, waren in verband met de corona uitgenodigd. Deze dichters waren uitgenodigd om zaterdagmiddag hun inzending voor te dragen. Ze waren geselecteerd uit de inzendingen. Een jury onder aanvoering van Gerard Ulijn velde het oordeel. De grote winnaar was dit jaar was de Valkenswaardse Jaques van Gerven. Als tweede eindigde Piet Snijders uit Asten. Derde werd de Boxmeerse Ger Holtermans. De drie prijswinnaars kregen een supermooie schaal van de hand van keramisch kunstenaar Olav Slingerland uit Lith. De jury bestond dit jaar uit Marja van Trier, Riek Janssen en Gerard Ulijn. Het niveau van de Brabantse Kerstgedichten gaat steeds verder omhoog. Klik op de foto van Piet en je komt op 'n site waar je de tekst vindt en verder naar onder worden ze voorgedragen. Het is de website van "'n Lutske Brabant"


==============================================================================
==============================================================================

OVUR ONS AASTE


Het plaatje wat je ziet is eigenlijk bedoeld voor alle "Zummurse mensen".... hahahaha dat doe ik omdat het van vroeger af altijd Asten tegen Someren was en Someren dat ook deed tegen Asten. Tegenwoordig is dat niet meer... Asten en Someren doen dingen samen, wel goed, maar ik denk nog vaak terug aan mijn tienertijd toen dat wel even anders was. Maar waar komt Asten vandaag? De naam Asten verscheen voor het eerst in oorkonden uit 1202 en 1212, die zich bevinden te Namen, respectievelijk 's-Hertogenbosch. In 1212 was de kerk van Asten bezit van de Abdij van Floreffe. Er was toen ook sprake van een "steenen huysinge", maar het gebied was al vele jaren eerder bewoond. Het lag op een zandrug langs de Aa, die bescherming bood tegen overstromingen en waarop ook een weg kon worden aangelegd. Omdat Asten de eerste plaats was aan de rand van de Peel, werden hier reparatiewerkplaatsen voor wagens, kroegen en herbergen opgericht ten behoeve van reizigers en peelwerkers. Hieruit kwam ook een aanzienlijke handelsactiviteit voort. Het steen ontwikkelde zich geleidelijk tot Kasteel Asten, de zetel van de Heren en Vrouwen van Asten en er was toen ook een parochie. De eerst bekende pastoor was Gerardus van Binderen, die van 1274 tot 1301 pastoor was van Asten en Lierop. De plaats van de eerste kerk van Asten is onbekend. Op het tegenwoordige Koningsplein stond de kruiskerk, die in 1478 gereed kwam en een 13e-eeuwse toren bezat. Rond 1595 werden er onder invloed van kasteelheer Bernard van Merode heksenprocessen gehouden met de waterproef waarop veel kritiek kwam. Die man heeft veel verkeerd gedaan terwijl er nu toch 'n straat naar hem vernoemd is, heel raar. In 1648 kwam de kruiskerk in handen van de protestanten en bleef dat tot 1798, waarna ze op het eind van de 19e eeuw werd gesloopt. In 1672 bouwden de katholieken een schuurkerk. In 1883 werd het decanaat Asten gevormd, waaronder de parochies van Asten, Deurne en Someren vallen. In 1967 werd te Asten een tweede parochie opgericht, de Heilige Jozefparochie. Ik trouwde in 1971 en dat was nog in de noodkerk. In 1972 werd de Heilige Jozefkerk aan de Lienderweg geopend, maar in 2006 werd de parochie opgeheven, de kerk gesloten en de Angelusparochie opgericht, waarin de twee Astense parochies en de parochie van Heusden zijn opgegaan. Van groot economisch belang was de aanleg van de Zuid-Willemsvaart dat in 1826 werd geopend. In 1828 startte Antoon Bluijssen een bedrijf dat tot grote bloei kwam onder zijn zoon Jan Bluijssen. De firma A. Bluijssen en zonen deed in textiel, boter en margarine waarvoor de fabrieken in het hart van Asten gebouwd werden. Later is er door Willem Bluijssen, zoon van Jan, een winkelketen opgezet die tussen 1891 en 1899 expandeerde tot 144 winkels in Nederland, België, Engeland en Schotland. En dan was er nog het landgoed Bluijssens Broek met een grote vooraanstaande boerderij. In 1907 gaat het bedrijf ten onder: 400 werknemers werkloos, waarvan 100 in Asten. De Bluijssens verdwijnen uit Asten. In de jaren 1970 zijn de fabrieksgebouwen afgebroken, de villa's zijn behouden gebleven. Monseigneur Jan Bluyssen die leefde van 1926 tot 2013 is de beroemdste telg van deze familie. Waarom het plaatje boven Peer? Och gewoon, je moet gewoon goed lezen wat er op staat... "umdè ze dè in Zummere nie hebbe"..... hahahahaha, Moi Toch??

==============================================================================
==============================================================================

KARTJUS STURE




Een van de mooie dingen die verdwijnen is het versturen van Kerst- en Nieuwjaarskaarten. Vroeger verstuurde die men aan familie en vrienden maar door de vooruitgang met de computer en mobieltjes etc. sturen de meeste mensen geen kaartjes meer per post. Iets wat wij wel blijven doen. Annie maakt de kaarten zelf... door de kaartjes te borduren of te beplakken. Ik vond die van vroeger nog, de kaartjes zoals men die vroeger per post verstuurde met die leuke afbeeldingen er op. Dat waren nog 'ns tijden. Nu zeggen mensen dat ze de postzegels nog al duur vinden, maar dan denk ik bij mezelf.... "ge kaant toch wel inne keer pur joar ow fummilie en vrienden loate wete deddege ze vur ut neijoar wir alle goeds toew wenst"... Dat is toch zeker niet te veel gevraagd?


=================================================================================
=================================================================================

HIMMEL - HOOGSTROAT




Ik weet het nog als de dag van gisteren, wij woonden nog op Himmel 57... d'n Huls, de strohulzenfabriek van Johan van Goch stond voor de tweede keer in de fik, tenminste, ik weet het van twee keer. Op het open terrein aan de Hoogstraat en de Hemel was op dat moment de opbouw van de Vlaamse kermis aan de gang, het meeste stond er al, om de viering van de kring- en eeuwfeesten van gilde Sint Joris luister bij te zetten. Even dachten we nog dat het misschien niet door kon gaan dit feest maar gelukkig was dat wel het geval. Het feest vond plaats op 28 en 29 mei 1959... Op woensdag 25 mei om half tien 's avonds brak er brand uit in een van de stroloodsen van d'n Huls, twee loodsen met machines en 600 ton stro gingen hierbij in vlammen op, de schade liep in de tonnen. Duizenden mensen sloegen het schouwspel gaande, jaja ik ook. Gelukkig was de Vlaamse kermis niet opgebouwd aan de fabriekskant van van Goch wat achteraf 'n goede zet bleek te zijn. Om 11 uur had men de brand onder controle maar op vrijdagmorgen rookte het stro nog altijd.. de brandweer kreeg vele "pluimpjes" voor het vele en goede werk wat ze hadden verricht. Op de foto zie je leden van 'n schutterij die op het terrein waren die zaterdag, na de brand dus, om het feest luister bij te zetten... erg duidelijk is het niet maar op de foto onder zie je op de achtergrond de kromgetrokken stalen spanten van d'n Huls nog... de rest was verbrand. Het feest van Sint Joris was geweldig. Ik heb dit artikeltje gezet bij "Moi Toch", de brand was niet zo mooi maar de feesten waren geweldig.



=================================================================================
=================================================================================

GEVÈÈCHT TIGGE VETKWABBULS




Jullie hoeven het me echt niet te zegge, ik weet ook wel dat ik te dik ben... "vul te dik". Ik heb er al vanalles aan gedaan om af te vallen en ik val ook wel wat af maar na 'n tijdje kan ik het niet meer opbrengen, val in mijn oude eetpatroon terug en de kilo's komen er zo weer bij... ja echt vervelend maar het valt niet mee. Nu kwam 'n paar maanden geleden m'n dochter en vroeg of ik nog aan cambridge deed... het afvalprogramma, ik zeg ja maar het schiet niet echt op... Ik snoep te graag enzo. Ze vertelde dat ze ook wou beginnen en binnen 8 weken had die 12 kilo verloren... "vurdommus goed" dat moet ik zeggen. Nu is Wies, onze vast begeleidster gestopt en hebben we 'n dame in Helmond, die vlak bij m'n dochter woont als "coach" en ik ben weer wat beter op gaan letten, op haar advies en omdat ons Nancy me achter de veren zit. Nu gaat het me eigenlijk best goed af. Dinsdagavond begonnen met beter opletten... als ik snoep, alleen suikervrij... geen stuk chocolade meer 's avonds, geen koekjes meer en als ik ergens zin in heb pak ik 'n sneetje vicorn-brood met sandwitch-spread, 20+ kaas, tomaten of aardbeien. Geen ijs meer na het eten en ook geen slagroom maar 'n schaaltje magere yoghurt met 'n beetje stof dat ik koop bij de dame van cambridge. Het is me eigenlijk best goed afgegaan... Geen snoep, geen ijs, geen slagroom etc etc. Veel groente 250 gram, stukje mager vlees van 100 gram en niet te veel aardappelen. ik ben trots op m'n dochter die zomaar van de 90 naar de 78 is verhuisd en nog 3 kilo meer te gaan heeft want ze wil naar de 75, maar ik ben eigenlijk ook 'n beetje trots op mezelf want ik zal je vertellen hoe het ooit was. Ik begon op 126 kilo maar dat is echt al jaren geleden... Ik presteerde het pm naar de 107 te gaan en toen ben ik gestopt... werd weer zwaarder... 118 en ging naar 'n dieetiste op advies van de dokter.. Ik viel even wat af maar "zondigde" te vaak en ben vorig jaar gestopt. Toen ik weer 115 was ben ik toch weer cambridge gaan doen. Viel wel 5 kilo af maar deed daar 'n jaar over. Ik wilde stoppen omdat het niet goed lukte allemaal maar ons Nancy zat me achter de veren en ik ben toch maar doorgegaan. Ik heb alles goed bestudeerd en ik denk dat ik dit toch wel kan. In de morgen 'n cabbridge-shake... om 12 uur 'n sneetje brood met tomaat of spread of zoiets, als tussendoortje fruit en dan warm eten zoals ik net zei. Maar ik krijg om tien uur weer ergens zin in en neem 'n boterham met iets gezonds erop. Nu zal ik zeggen wat me dat heeft opgeleverd... Ik woog afgelopen dinsdag nog 110 kilo in m'n nakie en elke dag gaat er 'n beetje af... nu ik dit schrijf is het zaterdag en vanmorgen was ik, in m'n blootje, "107,1 kilootjes". Dus ben ik in drie dagen ook bijna drie kilo kwijt. Het is dus echt dat het aan mijn snoepen ligt. Ik ben best trots op mezelf... echt wel... ik hou jullie op de hoogte. Peer wat is dat met die foto? Nee dat zijn geen kinderen van mij... ook geen kleinkinderen, hahaha. Ik heb van 'n lieve dame van die peren gekregen, keiharde die je lekker kunt stoven. Maar lekker past hier niet bij want ik lust niet graag van die stoofperen, maar wel van die keiharde peren, ik heb er 'n hele tas van gekregen en hier zie je hoe die er uit zien... die ga ik zometten eentje "vurslinden"... Ik hou jullie weer op de hoogte van mijn strijd tegen de "vetkwabbuls".... Moi Toch??


=================================================================================
=================================================================================

IN DUN ÔRLOG




Als je de achtergrond goed bekijkt dan zullen de ouderen onder ons dit zeker nog herkennen... de jongensschool op de Markt, in Turrup. Maar je moet wel erg oud zijn om hier klasgenootjes bij te vinden. Helaas weet ik de namen niet op twee personen na, links onder is Jan Verdijsseldonck en bovenaan in het midden zijn jeugdige dorpsgenoot Fried Meeuws. Wat is er zo leuk aan dit plaatje. Dan moeten we terug naar 1943. Het was oorlogstijd en voor de kinderen van toen was er weinig vertier. Ze konden wel naar school maar nadien was er weinig en iedere vorm van jeugdbeweging was verboden. Maar de bekende mister Arnold Sanders, de meester van de R.K. jongensschool Asten had toch een manier gevonden om de jeugd uit het dorp bezig te houden. Hij begon 'n jongenskoortje dat na schooltijd bij elkaar kwam om te repeteren. Zijn koortje zong meestal Gregoriaanse gezangen en werkte mee aan gezongen missen en uitvoeringen van andere kerkelijke diensten. Hier zie je dus niet de klasgenootjes van de school maar de jongens die toen lid waren van het koortje. Prachtig plaatje dat ik ergens vond op internet en ik hoop dat het mag blijven staan. Nostalgie om nooit te vergeten... nu 77 jaar geleden, ik was toen nog niet op deze wereld, echt geweldig... moi toch??


=================================================================================
=================================================================================

GEWOON FANTASTIES




Ik moet eerlijk zeggen dat ik eigenlijk helemaal niet van kunst hou... neem b.v. de Nachtwacht... ik zou dat ding niet willen hebben ook niet als het klein was en in mijn kamer paste... ik heb dan liever 'n poster van b.v. het kasteel. Maar goed smaken verschillen en soms zijn er toch nog wel dingen die mij wel raken, die mij wel wat doen. Iemand die mij raakt met zijn tekeningen en dan vooral die hij in Asten tekent, is Henry van den Berkmortel uit Deurne, je weet wel... Henry die ook jarenlang muzikant was bij Stiena en de Stoeptegels. Die man kan zo ongelooflijk mooi tekenen en schetsen maken. Deze had hij nu weer gemaakt van de binnenkomst van het kasteel. Ik heb kortgeleden zijn boek gekocht met de tekeningen over Deurne e.o. Echt 'n aanrader. Het kasteel vind ik wel weer iets aparts hebben omdat het bij Asten hoort, het is iets wat niet weg te denken is uit ons mooie Asten met Heusden en Ommel erbij... geweldig.


===============================================================================
===============================================================================

ANGEPAAST



De regering heeft zich wat de coronamaatregelen helemaal aangepast aan de supermarkten en de feestvierders want ze hebben nu bepaald dat wanneer je toch van plan bent om 'n feestje te geven voor je verjaardag of zoiets dergelijks dat je dan niet meer als met zes personen mag zijn... dus niet het feestvarken en dan nog zes personen erbij, nee dat mag niet... je mag maar met zes personen samen feesten en dat kun je goed onthouden door de drank ik te kopen, want dan weet je... "oh ja, nie meer as zes bij ulkaar". Ze hebben de verpakkingen al op zes personen gemaakt. Dat hebben ze gedaan dat je het kan onthouden en dat ze het aantal flesjes of blikjes hebben aangepast aan het aantal gasten... zes personen, zes blikjes of zes flesjes. Hoe makkelijk kunnen ze het maken? Dus als je drank inkoopt voor je feestgangers? Dan zie je aan de verpakking met hoeveel personen je op zo'n feest maar mag zijn. Moi Toch??


===============================================================================
===============================================================================

DE SCHÔNSTE TOEN


We schrijven het jaar 1962 wij waren nog maar 'n goed jaar d'n Himmel uit, verhuisd naar de Rozenstraat 35 en we keken natuurlijk altijd naar de programma's die toen populair waren en je zou als tiener natuurlijk niet goed bij je hoofd zijn als je niet naar de mooie dames zou kijken... zoals de miss-world-verkiezingen. De uit Haarlem afkomstige Catharina (Rina) Lodders werd op 9 november 1962 tot Miss World gekroond. Dat was voor de tweede keer dat een Nederlandse schoonheid tot Miss World werd verkozen. De eerste die dat overkwam was Corinne Rottschäfer. De titel leverde Rina Lodders destijds dertigduizend gulden op. Een jaar later leerde ze, in oktober 1963, de Amerikaanse zanger Chubby Checker kennen en weer een jaar later trouwden ze in de Lutherse Kerk van Pennsauken in de Amerikaanse staat New Jersey. Kort voor het huwelijk schreef Chubby Checker de hit "Loddy Lo" … voor Rina. Chubby Checker en Rina hebben drie kinderen. Twee dochters verdienen hun brood als fotomodel. Het stel is nog altijd (gelukkig) getrouwd... Kijk dat is heel anders als tegenwoordig.. Neem b.v. sommige Nederlandse zangers, tenminste, die zich zanger noemen. Die worden verliefd... maken 'n liedje over de liefde voor het meisje... trouwen met elkaar en drie weken laten vinden ze weer 'n ander... het schijnt als je "beroemd" bent en niet drie of vier maar getrouwd en gescheiden, dat je dan niet in het rijtje past. Dat geldt ook voor sommige zangeressen trouwens en niet alleen in ons landje want het is iets als 'n soort virus de hele wereld rond gaat. Nou ja, ze doen maar... Moi Toch? tenminste die meid hierboven, Rina Lodders.

===============================================================================
===============================================================================


UN PLATJE VAN PIPPIJN



Himmelnaar Gerry van Seccelen werd door Jodessa 'n keer opuit gestuurd om enkele foto's te maken in Asten, nu 42 jaar geleden, rond 1978. Hij maakte er enkele en eentje was van het Jongerencentrum Pepijn. Het gebouw lag in de Julianastraat, precies in de bocht waar je links het terrein op kon rijden van aannemer Cor Waals. Daar kwam vroeger, net als wij bij de KWJ, de jeugd bij elkaar. Maar de jeugd van Pepijn was 'n ander soort jeugd als die van de Katholieke Werkende Jeugd. Hun avonden bestonden uit discussie avonden, praten over lonen voor de jeugd etc. etc. De KWJ, die haar clubhuis had achteraan in d'n Himmel in de barak waar vroeger van Loon woonde, vertrok vroeger naar de Wilhelminstraat en er kwam het open jongerencentrum Oase dat was zo ongeveer rond 1980 volgens mij. Het open Jongerencentrum Pepijn was er in ieder geval van 1977 tot 1984. Op die plek aan de Julianastraat is nu de doorgang naar de Kerkstraat en staat zorgcentrum de Lisse.


************************************************************************************************
************************************************************************************************

NOG US NET AS VRUUGUR



Ik ga jullie binnenkort berichten over de dag dag Slagerij van Kemenade, nu aan de Emmastraat 16 maar vroeger aan de Emmastraat 62 haar 100 jarig bestaan vierde. Ik ben er geweest want ik had beloofd mijn verhaaltje van vroeger voor radio Siris te vertellen, die ook aanwezig waren om interviews etc vast te leggen op film en om foto's te maken. Vorige week was ik er al en ik vroeg of ze 'n foto konden maken als de eigenaar van nu, Peer van Kemenade, mij na mijn bestelling 'n stukje leverworst aanreikte net als vroeger de oma van zijn vader dat deed, Anna van Kemenade - Cortooms. Ik wilde dat jullie graag laten zien en zo gauw ik alles bij elkaar heb, ook de videoos via Siris, dan kom ik hier weer op terug. Hier zie je Peer van Kemenade mij het stukje worst overhandigen. "Gellie heurt nog van mij"....


************************************************************************************************
************************************************************************************************

VAN MINNE VRIEND/KLEINZOON



Wanneer ze aan mij vragen zo vlak voor mijn verjaardag dan zeg ik vaak... ik zou het niet weten, ik heb eigenlijk alles op ik moet hebben, en dan zeg ik er bij "as me an me denkt, dè vein ik ut aller belangrijkste". En grote kadoos hoef ik zowiezo al niet... Maar nu kwam Benjamin, m'n kleinkind en mijn vriend, die binnekort 13 jaar gaat worden en die gaf me 'n houte plankje met spreuk erop aan me... Als ik met iets blij ben dan is het wel met dit dingetje.... klein, maar echt uit z'n hartje. Daar kan geen enkel kadootje aan tippen, dit maakt me echt blij en daarom zeg ik het hier nog maar 'n keertje: "ik haaw van ôw menneke".... jij bent ook 'n toffe peer.


************************************************************************************************
************************************************************************************************

VADDURDAG



Ieder jaar zijn er wel 'n paar feesten voor Annie en voor mij... Natuurlijk als we jarig zijn, Annie op 21 december en ik zo'n half jaar eerder op 24 juni, dan de verjaardagen van m'n dochter, haar vriend Michel waar ze mee samen woont, natuurlijk de verjaardag van m'n kleinzoon Benjamin en de verjaardag van Ramon, de zoon van Michel. Dan hebben we altijd aandacht voor onze trouwdag, 28 mei 1971, volgend jaar dus 50 jaar getrouwd... en dan zijn er natuurlijk Moederdag in mei en Vaderdag in juni. Nu is vaderdag altijd kort bij mijn verjaardag en dan vragen ze altijd: "pap wat wil je graag hebben voor vaderdag"... dan zeg ik meestal, "doe maar niks en doe dat niks er voor mijn verjaardag ook maar bij"... hahaha. Nee ik hoef niet zonodig 'n cadeau maar ik vind het wel fijn als ze aan me denken. Dus kreeg ik afgelopen zondag bezoek van ons Nancy en Michel... met 'n kaartje wat ik hierboven heb geplaatst en daar ben ik al geweldig blij mee. Maar ze hadden er ook nog 'n flesje MEXX bij gedaan... mijn lievelingsgeur, ooit ontdekt door mijn kleinzoon en vriendje Benjamin voor mij, want die vond de geur wel bij me passen. Geweldig toch.... maar het kaartje zegt me meer dan genoeg. Oh, ik kreeg ook nog iets maar dat schrijf ik hier niet want dan krijg ik "grômmus" van de dieetiste. Ik ben weer helemaal blij.


************************************************************************************************
************************************************************************************************

WIE HÀ ÔIT KANNE DENKE




Ik was vanmorgen weer aan de wandel... mijn half uurtje bewegen, de rollator gestart en op weg... alleen dezelfde weg trouwens en toen kwam ik ook langs het huis van de zoon van onze Frans, Frank Welten en ik dacht nog... misschien is het wel raar dat hij zijn oom voorbij ziet komen met de rollator waar eerst z'n opa, Bert Janssen mee rond liep. Maar toen ik thuis was en er nog 'ns over nadacht toen kwamen er wel heel veel dingen voor de dag net als: wie had het ooit gedacht dat Peer Welten met de rollator zou rondhuppelen van Bert Janssen die vroeger twee deuren van ons af woonde in d'n Himmel. Maar wie had ooit gedacht dat ze Bartholomeus zouden afbreken voor appartementen? Wie had ooit gedacht dat er zo weinig mensen op zondag in de kerk zijn terwijl je vroeger geen plaatsje kon bemachtigen als je 'n beetje laat was? Wie had ooit kunnen denken dat de woningen van vroeger van Willem van Heugten, Toon van der Steen, Toon van Loon en Graard Verdeuzeldonk jaren later niet meer bij d'n Himmel zouden behoren? Wie had ooit gedacht dat de bestrating in Turrup voor de zoveeltje keer veranderd zou worden? Wie had ooit gedacht dat de protestantje kerk 'n horecabedrijf zou worden? Wie had ooit kunnen denken dat er in de meimaand niemand meer te voet naar Ommel gaat? Wie had ooit gedacht dat 10 pakjes drumshag 133 euro zouden gaan kosten en dat die zelfde 10 pakjes omgerekend in 1960 maar 3,5 euro kosten? Wie had ooit gedacht dat 'n werkweek maar 32 uur zou worden terwijl ik in 1958, toen ik 14 was nog 48 uur moest werken? Wie had ooit gedacht dat het Nederlands voetbalelftal nog steeds geen wereldkampioen zijn geworden terwijl we de beste spelers van de wereld hebben? Wie had ooit gedacht dat er mensen zijn die zich "geleerde" noemen en ons nog altijd wijs proberen te maken dat de aarde onstond door 'n oerknal en dat er ooit mensen op de maan hebben gestaan? Wie had ooit gedacht dat de kinderen op de lagere school het zo gemakkelijk zouden krijgen omdat ze geen katechismus meer hoeven te leren? Wie had ooit gedacht dat na prutser Balkenende ene Rutte als premier zou worden gekozen om ons land nog verder bergafwaarts te helpen en de rijke rijker maakt en de armen armer? Wie had ooit gedacht dat er in het slimme Nederland nog altijd mensen zijn die op onaanvaardbare wijze demonstreren, de regels aan hun laars lappen en de gezondheid van andere in gevaar brengen? Wie had ooit gedacht dat kinderen niet meer buiten spelen en ravotten maar aan de pc, laptop, tablet en aan het mobieltje zitten? Dat de boodschappen net als vroeger ook weer thuisgebracht worden? Ik kan er nog veel meer opnoemen maar die bewaar ik voor 'n ander keertje. De laatste is deze... Wie had ooit gedacht dat er mensen rondlopen die nog steeds niet weten dat ik de slimste mens uit d'n Himmel ben? Hahahaha, tot de volgende keer. Moi Toch??

************************************************************************************************
************************************************************************************************

OVUR DE BREUG




Je zult wel denken... die Peer die doet ook zomaar wat, maar dat is toch eigenlijk niet waar. Ja ik heb dit plaatje van dat vreselijke onding dat Someren met Asten verbond hier neer gezet bij Moi Toch, maar het is niet o,dat ik het mooi vond. Ik vind het mooi om achteraf terug te zien, het plaatje bedoel ik maar niemand zou het nog mee willen maken. Ik heb al vaker moeten vertellen over hoe het er vroeger aan toe ging... wachten... over de sluisdeuren "krengelen" met je fiets met dikke boekentas er achterop om naar de ambachtschool te gaan, etc. etc. Nu wil ik graag laten zien wat er was. Ooit gingen er drie schepen in de sluis, en die moesten er dan ook weer uit als de sluis "geschud" was. Hier zie je 'n schip dat er uit ging... verder naar voren zie je tenminste èèn schip dat hem was voorgegaan. Als we stonden te wachten hadden we geluk als de sluiswachter 'n goeie bui had... Dan deed hij even de brug naar beneden... liet het verkeer erdoor en deed de brug weer omhoog om de wachtende schepen die je in de achtergrond ziet liggen, links, in de sluis te laten. Nee lollig vond ik het niet... verre van dat. Maar wel leuk om te zien nu... nostalgie...


*****************************************************************************************
*****************************************************************************************


LAANG HOAR



De regels zijn weer wat versoepeld en ons Nancy is geweest, met mondkapje, om m'n haren weer te "fatsoeneren"... links zoals ik er 's morgens uit zag en rechts weer echt op "zun sôndus" moi geknipt, de haartjes op de kop, de baard en de snor en de wenkbrauen... ik kan er weer tegen... en ik moet eerlijk zeggen: "Peer, dun aawe, mag wir geziej worre"... toch?


********************************************************************************************
********************************************************************************************

UN HUISDIERKE




Het is voor huisdieren ook wennen aan het corona-gebeuren want ineens is hun baasje veel meer thuis... en wat gaat er dan allemaal gebeuren? Worden ze meer uitgelaten omdat het baasje ook af en toe buiten wil? Krijgt het beestje de hele dag op "zun mietur" omdat hij/zij dingen doet die het baasje normaal wel leuk vindt maar nu even niet. Wij hebben al jaren geen hond meer, ik koop er geen omdat ik er niet tegen kan dat ik hem ook weer 'n keertje moet missen omdat hij doodgaat. Zo was dat met onze drie handen die we hebben gehad en dat doet zeer. Maar toch wil ik het niet missen, als ons Nancy moet werken dat het hondje Lilo dan mee komt en ik verwen die van zijn "neus tot het puntje van zijn staartje", met andere woorden? Helemaal dus en ze vindt het heerlijk om in de watten te worden gelegd. Kijk de foto's maar... links toen ze weer het 'n heerlijk hapje had kunnen verorberen en rechts? Na het eten is het goed rusten. Ik hoop dat veel mensen dit zien want zo moet het... huisdieren moet je goed behandelen... zeker nu in deze vervelende tijd. Weet je..... huisdieren zijn net mensen... moi toch??


********************************************************************************************
********************************************************************************************

BEDANKJUS




Je mag gerust weten dat er 'n rilling over m'n lijf ging toen mensen op balkons en voor de huisdeur spontaan begonnen te klappen voor onze mensen in de zorg, in de ziekenhuizen, voor de artsen etc. maar ik vind dat we ook de vrachtwagenchauffeurs die de etenswaren naar de winkels brengen niet moeten vergeten... ook het winkelpersoneel moeten we niet vergeten, de kassieres en de rekkenvullers die toch steeds met andere mensen in aanraking komen... vergeet ook die mensen niet. Ik zit thuis, mijn dochter doet gelukkig mijn boodschappen voor ons, ik mag niet naar de fysio gaan sporten en ik durf niet buiten te gaan want met mijn copd ben ik best bang, zeker gezien mijn leeftijd. Ik bedank al die mensen die helpen om dit virus de nek om te draaien, wat je ook doet... iedereen is belangrijk... HEEL VEEL DANK.


********************************************************************************************
********************************************************************************************

ONS BOEK




Ja beste Himmels vrienden, mocht je het boek nog niet hebben, we hebben er nog liggen en neem maar van mij aan dat het 'n prachtig boek is geworden vol met bandjes en orkestjes die muziek maakten waar jij vroeger ook wel op gedanst hebt, waar jij van genoten hebt op de festivals... Dus wat let je, straks heb je er misschien spijt van dat je het niet hebt gekocht. Als je denkt, "Peer ik zou er eerst graag 'ns in willen kijken"... kom maar langs, niets zal je tegen houden... en de prijs? slechts 25 eurootjes. Wie er allemaal in staan? Kijk hieronder maar, dat is de index uit ons boek, de nummers zijn de paginanummers uit het boek.




********************************************************************************************
********************************************************************************************

KERSMUS ZITTUR WIR ÔP

Kerstmis is altijd 'n familiefeest geweest, tenminste bij ons was dat zo. Toen ik nog in 'n orkestje speelde moesten we wel altijd muziek maken, tja dat hoorde bij het leven als muzikant. Maar nu ik al jaren geen muziek meer maak houden we kerst met onze dochter Nancy. Dat niet alleen, Annie en ik vieren dat ook met haar partner Mieske, zijn zoon Ramon en die z'n vriendin Shirley en natuurlijk mijn kleinzoon en grote vriend Benjamin. Die gaat altijd de 1ste Kerstdag naar z'n vader want die gaan ook altijd lekker uit eten, maar de 2de Kerstdag is hij bij ons Nancy en gaan we lekker naar dinnertijd in Asten, lekker vroeg al want wij houden van vroeg in de middag al te eten en dan hebben we de rest van de middag en de avond nog voor ons zelf. Ik werd wel weer verrast want Nancy had voor iedereen 'n kleinigheidje meegebracht, ingepakt in 'n papieren zakje, en ik maakte er deze foto van... in het zakje zat 'n lekker grote zak snoep en nancy weet wel welke ik graag heb en mag... dus zonder zuiker en dan fruitsmaak. Heerlijk en zonder suiker is oke. Maar nu zit het er weer op... volgend jaar doen we het weer... ik hou er wel van.


********************************************************************************************
********************************************************************************************

DE TWÈLLUF APPÔSTELE




Kinderen van deze generaties zullen het denk ik niet weten van die twaalf apostelen die tegenover de ingang van het kasteel staan, waar wij vroeger vaak aan het spelen waren. De twaalf apostelen zijn eigenlijk de twaalf bomen die in 'n rij staan genoemd naar de twaalf apostelen ten tijde van het leven van Jesus Cristus. Prachtige dikke bomen... maar wie waren dan die apostelen Peer? Dat hoor ik jullie wel vragen dus zal ik ze op noemen want ik ken ze nog van vroeger. Andreas, Bartolomeus, Filippus, Jakobus, Jakobus de Meerdere, Johannes, Judas Taddeus, Matteus, Mattias, Simon Petrus, Simon en Thomas. Zo nu ben je weer helemaal bij, je moet maar 'ns die route lopen, best leuk.


*******************************************************************************************
********************************************************************************************

DUN 18de AUGUSTUS 1959

Je zou zeggen dat deze dag toen precies zo is als de dag van vandaag, maar dat is niet helemaal waar. Ik denk er vaak nog aan terug aan die 18de augustus in 1959... ik was twee maanden daarvoor net 14 jaar oud geworden, en ik was 'n goeie maand van de ambachtschool in Someren af. Gelukkig dacht ik toen maar daar ben ik wel van terug gekomen. Het was een van die stomme dingen die ik in mijn leven begaan heb. Maar even terug naar die dag van toen en die dag van vandaag. Het is de dag dat ik 60 jaar geleden ben gaan werken bij Pietje Berkvens in Someren, de bekende deurenfabriek B.S., Berkvens Someren. Ze vroegen er jonge jongens voor in de fabriek en aangezien ik dus niet meer naar school wilde en ik wel iets moest doen zeiden mijn ouders dat ik maar moest soliciteren bij Berkvens. Ik werd er meteen aangenomen, dat was op Maandag de 17de augustus 1959 en de dag later kon ik al beginnen... Jaja, "ik waar vreet um te starte". Geld verdienen, zondagsgeld krijgen iedere week en 'n pakje shag met vloei bij en lucifers want: "ik heurde vort bij de grote". Daarbij kwam nog dat ik graag 'n gitaar wilde en die kon ik kopen als ik mijn extra weekgeld zou krijgen, het vakantiegeld. Ik moest op de 17de 'n nieuwe overal kopen, 'n ijzeren boterhammentrommel en 'n "drinkerstuitje", je weet wel zo'n blauw. Toen ik daar was, de 18de augustus, moest ik de boekentas met spullen in het schaftlokaal zetten en ik zag uit d'n Himmel ook Toon Bosch zitten en daar was nog 'n plaatsje vrij. Mijn trommel zat vol boterhammen met pindakaas... ons moeder zei, wie moet werken moet ook goed eten, in het tuitje zat koffie, met melk en suiker. Later dacht ik vaak aan die reclame van die pindakaas: Wie is er niet groot van geworden.. Ikke dus heel zeker wel. Wat ik voor werk moest doen? De eerste dag moest ik 'n vrachtwagen die juist door de heftruck was gelost, opruimen en schoonvegen. Ik herinner het me als de dag van gisteren. Na weken in o.a. het hardboard magazijn te hebben gestaan kwam ik bij iemand staan die de sleute en slot gaten in de deuren moest boren.. even bij Frans van Seccelen uit Asten maar de meeste tijd bij Gerrit Vereijken uit Someren-Eind. Iemand waar ik na zoveel jaren weer contact mee heb, gelukkig. Na 'n anderhalf jaar verhuisde ik naar de spaanplatenfabriek dat 'n honderd meter verder lag. Toch denk ik vaak nog aan die ene dag dat ik met 'n oudere man uit Asten, "Muwske", deuren die 'n grote raam kregen en die moesten worden uitgezaagd maar dat niet helemaal ging met de machine, die moesten wij bij-zagen met de handzaag, het laatste stukje. We stonden buiten op de binnenplaats. Muwske zei tegen mij... Peterke, ik ben aan de laatste week dat ik nog moet werken, dan ga ik met pensioen, dan hoef ik niets meer te doen, dan heb ik genoeg gewerkt in mijn leven... Ik dacht: gelukzak... jij hoeft niet meer te werken en ik moet als 15 jarige nog 50 jaar. Inmiddels ben ik al 9 jaar met pensioen en hoor ik ook bij de gelukzakken die "niks mer hoeve te doew". Op de foto's: boven zo'n advertentie van vroeger, midden 'n hele oude foto van de werkers in de fabriek maar dat was nog voor mijn tijd en onder wat gegevens van die 18de augustus 1959, Moi Toch?? Oh, vurgaat ik host te zegge, ik vurdiende 18 gulden en 18 cent in de wèè vur 48 ure wrrike... Tja, tijden vuranderen. Moi toch? weet ik nie.

*********************************************************************************************
*********************************************************************************************


RAAR WONE




Ik kreeg van m'n vriend Peter Michiels uit Nuenen deze foto. Hij vertelde me kortgeleden dat er nu al voor het 9de jaar 'n ooievaarsechtpaar haar huis heeft boven op de spoorlijn. Het is vlak bij Dierenrijk, op het traject Eindhoven - Helmond. Ik dacht eerst dat het 'n grap was maar nee hoor, het is echt waar... duizenden treinen razen er onder hun voorbij op 'n klein stukje van hun nest en je zou toch zeggen: Wie bedenkt zoiets? Wie gaat daar nu wonen? Nou.... dit ooievaarsechtpaar. En ze hebben het er goed naar de zin, zeuren er niet over dat er steeds zo'n "takke-herrie-ding" onder hun door schuift... En de kleine ooievaars Peer? Die doen ze in het begin watjes in de oren... hahahahah grapje. Nee die maken het schijnbaar ook niet uit, elk jaar opnieuw zijn we er weer. Moi Toch??


@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@


BEN WIR BIZZIG

Ik ben weer aan de gang... wat? Ik ben weer aan het afvallen. Ja weer voor echt... Jaren geleden stuurde de dokter me naar iemand die aan Cambridge deed en toe was ik zo goed bezig dat ik van 124 kg terug was naar 106 kilootjes. 18 kilo eraf. Nu heb ik echt last van m'n gewicht weer en het wordt elke dag slechter meen ik dus was ik vanaf 3 juni weer goed aan het opletten. Ik was toen 115,4 's morgens, schoon aan de haak, zonder kleding. Ik weeg me elke dag zoals je weet en ik ging wat beter opletten, minder snoep, gezonder eten en warempel, op 10 juni, 'n weekje later was ik al 114,2. Geen groot verschil maar het begin was weer gemaakt. Na enkele ups en downs had ik toch de stoute schoenen weer aangetrokken.... nieuwe slippers van d'n Aldi van 3 euro, hahahahaha, en ben ik weer naar Wies Swinkels in Heusden gefietst en ben ik weer begonnen met Cambridge, dat werkt met èèn shake per dag en de rest afgemeten voeding. Daar ben ik dinsdag 18 juni geweest en meteen begonnen. Mijn gewicht werd gemeten maar dan wel met kleding aan dus dat zal ik niet vermelden maar die morgen was ik thuis 114 kilo. Ik ben gestart, hiep hiep hoera. Letop, op woensdagmorgen was ik 113,6 en donderdagmorgen 112,6. dus ben ik al 1,4 kilo kwijt. Het zal dadelijk wel niet zo snel gaan maar als ik elke week 'n kilo kwijt raak is het mij oke. Dus heb ik voor mezelf bedacht dat ik eind van het jaar ergens bij de 100 kilo moet zitten... Maarja... ik ben maandag jarig en ik heb graag vlaai... dan weet je het wel weer. Ik ga nog 'n paar dagen met vakantie, tja... dat zal ook niet echt bevorderlijk zijn voor gewichtsverlies. Maar ik heb me voorgenomen om toch wel wat op te letten, als ik niet te veel bij kom is het mij goed. Oh, vergat ik bijna te zeggen... ik heb nieuw bestek gekocht, speciaal voor mensen net als ik die af willen vallen... Moi Toch??



OVUR DE BEVREIJING



We zijn dit jaar op 22 september 75 jaar bevrijdt... ik was er nog net niet maar wel... hoe noem je dat... in de maak, hahaha want negen maanden later werd ik geboren dus noem ik mezelf met trots 'n bevrijdings-kind, op z'n Astens: "un bevreijings-kiendje". Maar bovenstaand versje over de bevrijding geschreven door Bertus Aafjes stond in 'n krant van 1954, tien jaar nadat we bevrijdt waren. Ik wilde het jullie niet onthouden want ik vond het prachtig geschreven... Moi Toch??



48 JOAR BIJ-IN



Nee je staat er niet zo vaak bij stil... maar het komt toch dichterbij... Annie en ik zijn vandaag, op 28 Mei 2019 toch mooi 48 jaar getrouwd... Och misschien is het wel niks aparts, of misschien toch wel. Toen we trouwde op die dag in Mei heb je natuurlijk ook wel 'ns nagedacht van: stel dat we gezond blijven dan zijn we in 2021 toch 50 jaar getrouwd. Mijn ouders haalden het ook dus misschien is het bij ons ook wel mogelijk, wie zal het zeggen... we zitten er nu twee jaar vanaf en er kan nog veel bgebeuren maar toch, je denkt er wel 'ns aan. Maar nu zitten we op de 48 jaar en Annie en ik hebben ook nog 'ns "vijf joar gevreeje" zoals ze dat vroeger noemde. Dus dat is toch 53 jaar dat we elkaar kennen. Deze foto maakte Henk Kweens, onze fotograaf op het gemeentehuis in Asten. Het weer was slecht en we besloten onze trouwfoto's te maken in het kleine klokkenmuseum boven in het gemeentehuis en op de trap naar boven was 'n klein rons raamtje met uitzicht op de kerk en daar is deze foto van. De fotograaf boodt ze ons als extra foto aan op 'n plaatje van 50 bij 60 cm. Ze hangt al jaren bij ons op de slaapkamer... Ik heb er deze foto van gemaakt. Het blijft 'n mooie en ben er blij mee dat we die toen kregen. "we vatte dur vundaag wel 'n par ekstra raatlertjes ôp want ik blief it vôl haawe, achtenvertig joar is nie niks"... Moi Toch? Nie dan?


UN WIELRENFUMMILIE


Ik zit vaak te neuzen in dingen waar ik goeie herinneringen aan had zo tussen mijn 10de en 25ste levenjaar... NWC, het Jongensgilde, Klimop en andere dingen waar ik mijn vrije tijd aan besteed heb vroeger en daarbij zit ook het wielrennen b.v. de Ronde van Asten maar soms gingen we ook naar andere dorpen kijken als dat niet te ver was want we moesten alles met de fiets afleggen en natuurlijk moesten er ook Astense wielrenners aan mee doen. En dan kom je uit bij de familie Konings en van de Ven maar ook bij de Timmermansen uit Ommel... De broers met Gerard, Toon en Theo. Het waren echte goeie renners en ze deden overal mee. Gerard was de oudste van de drie en geboren in 1941 op 5 december, dan kwam Antoon en die was geboren op 11 mei 1943 en dan kwam Theo, de jongste die is geboren op 17 augustus 1947. Het waren allemaal kinderen van Dorus Timmermans en Miet Timmermans - van de Boomen. De broers stonden geregeld in de lijst van winnaars. Deze foto vond ik wel mooi om te vermelden hier... De broers Gerard en Toon trekken even door in de ronde van Echt. Hieronder wat uitslagen van de twee.




RAAR HERSUS


Je moet er maar niet te veel over nadenken want dit grapje wat ik je nu voor ga leggen is eigenlijk iets wat je moet doen zonder na te denken. Misschien heb je het al ooit 'ns op facebook of instagram voorbij zien komen maar er zijn nog genoeg mensen die het nooit geprobeerd hebben. Hier staan woorden in verschillende kleuren. En nu moet je die woorden 'ns proberen te lezen... dat zal niet meevallen, bijna zeker dar je soms de kleur wil zeggen i.p.v. het woord... dus als er staat zwart dan moet je ook zwart zeggen ook al zijn de kleuren van de letters rood. Ik zou zeggen probeer het maar 'ns. Als je fouten maakt is dat niet erg, dat is gewoon normaal want je hersenen werken zoals ze ook moeten. Kleuren herkennen je rechter-hersenen. Die willen de kleur van de letters zeggen maar de woorden worden gezegd door de linker-hersenen. En als je hersenen door twee verschillende dingen worden aangestuurd dat geeft dat wel 'n wrijving. Een tip, lees het snel achter elkaar... Veel succes en Moi Toch??





WIR AN DE GANG

Paaszaterdag ben ik weer voor het eerst sinds lange tijd gaan fietsen... nee ik ben geen watje, maar ald het koud en winderig is durf ik niet meer te gaan want ik heb al 'n keer blaasontsteking opgelopen en de laatste keer urinebuisontsteking en dat doet zo verdomde zeer dat ik niet meer ga fietsen als het koud is. Vandaar. Maar nu is het weer lekker weer dus ik weer aan de slag. Nu heb ik van de week al vaker gefietst en dat ging echt slecht maar het lag toch wel aan de banden. Ik heb ze weer 'ns flink opgepomt en ik moet zeggen, "ut viel me nie tege, ut ging un stuk bitter as irst".. Dus ik mijn dunnere jasje aan want de termometer gaf 16 graden aan en ik de fiets op. En dan zie je hoe alles aan het veranderen is... ik was dus 5 maanden uit de running geweest en dan krijg je dat... Ik fietste het industrieterrein op en zag dat het mijn de ONA weer bomvol was... de auto's weer kris-kras geparkeerd... richting Dijstraat en in de Schietbaanbossen zag je het groen weer voor de dag kruipen... langzaam wordt de lente beter zichtbaar. Ik draaide weer langs het hertenkamp en zag daar nu ook enkele pony's... ik denk nieuw hier... richting oversteek van de A67 zag ik het aspergesveldje en daar was al bedrijvigheid geweest maar alles was weer afgedekt... Ik moest weer flink kreunen en steunen om over de A67 heen te komen... maar toen araf richting camping ging 'n stuk beter... De camping voorbij kom ik rechts de plek tegen waas de boogschutters eerst zaten maar nu de hondenvereniging haar plek heeft gevonden... Het hokje van de handboog is er opgeruimd en alles is in gereedheid gebracht voor 'n nieuw gebouw... dan ga ik richting Ommel-dorp en langs de Kluis, op de plek waar wij vroeger "Onze Kluis" hadden waar wij toendertijd werkten, nu inmiddels ook al weer negen jaar geleden, daar zijn ze druk bezig met de bouw van enkele woningen. Maanden geleden waren ze aan het grondwerk bezig, nu zijn ze op plaatsen al klaar met wat muren... De boerderij die aan de andere kant te koop stond staat nog te koop... misschien toch te duur? Ik draai bij Eijsbouts... eh eh... "de Pelgrim", rechtsaf richting Asten... mee om het hoekje van het enige Ommelse cafe zie ik dat de "frietkraam" er ook weer netjes bij ligt... die is alweer open heb ik gehoord en dat moet ook want de drukke is op komst, de meimaand, de Mariamaand komt er weer aan. In de huizen 'n beetje verder is er familieuitbreiding gekomen... er staat 'n babyplaat buiten... ik geloof dat hij Jens heet... ik draai rechtsaf, de bungalow op de hoek staat te koop, de auto's van het bedrijf dat er was gevestigd zijn weg... gelukkig lopen de hertjes er nog wel. Ik fiets verder langs het voetbal en korfbalveld... die liggen er weer als altijd picobello bij... ik ga linksaf richting camping, Prinsenmeer, er staan al wat buitenlandse bussen en op de parkeerplaats staan alweer auto's... de druke tijd komt eraan en nu met Pasen gaan de mensen ook weekendjes naar de camping... vandaar de drukte. Ik fiets weer over de A67, m'n kuiten doen wel wat zeer en draai linksaf richting industrieterrein... het huis links dat al jaren aan wordt gebouwd lijkt nu toch wel klaar te zijn... Verder staat het bord er ook weer... geopend, asperges. Ik fiets door tot aan de Ommelseweg en overal in de weilanden staan de "pisbloemen" volop te bloeien. Ik steek de Ommelseweg over... sterrenwijk in... 'n paar stukjes en ik draai de Orionstraat in... poeh poeh... ik val tegen de muur, zachtjes, zoals altijd om van de fiets af te komen... ik zucht 'n paar keer... mijn t-shirt is nat en bezweet... ik kijk op m'n horloge... 10.11 uur... ik was aangefiets om 9.25 uur, ik heb dus mijn 9,5 km gefietst in 46 minuten, 'n minuutje langer als normaal. Ik voel me moe maar voldaan. En nu vraag je zeker... "Hoe vondege ut Peer"?? Nou, "Ut ging goe, ut viel me nie tege, heb wir veul vuranderinge geziej... mer?: Ik heb me toch pijn in mun kont". Maar al met al is het niet tegen gevallen. Zondag ga ik niet maar 2de Paasdag ga ik weer en????? geen elektrische fiets maar echt ouderwets, flink trappen. Moi Toch??


TIS LENTE, GOA MER DUR




En dan ineens is het Lente... het zonnetje komt langzaam door de wolken gekropen en de temperatuur wordt gaandeweg 'n beetje hoger... Toen ik zondag ging fietsen was het toch nog behoorlijk koud... nee lekker is anders en het lijkt wel lekker als je binnen achter het glas staat en de verwarming aan staat. maar buiten was het gurig, buiten is het echt koud. Alles is bij ons al in gereedheid gebracht... zie de foto's... rechtsboven liggen de zakken potgrond van de verkenners al klaar die we deze week hebben gekocht en straks nodig hebben voor de tuin, daaronder zie je het struikje dat ieder jaar twee keer in bloei staat en de eerste keer is dat altijd als de lente begint... onderaan staan de kratje ratler 0,0 klaar om genuttigd te worden als het dadelijk beter en warmer is en links zie je ons nieuw afdakje waar ik van de zomer veel zal vertoeven... wel lekker als het warm is maar zoals jullie wel weten... niet in de hete zon maar in de schaduw... "de lente is doar"....



OONS TRAWBUUKSKE




Toen ons Anneke en ik trouwden op 28 Mei 1971 deden we dat op het gemeentehuis en voor de kerk op dezelfde dag... Annie was nog maar 20 dus moesten haar ouders op het gemeentehuis ook nog tekenen dat ze haar "overdroegen" aan mijn zorg... daar hebben we niet alleen Ja gezegd, we hebben het ook gedaan zoals men zei.. tot de dood jullie zal scheiden... en tot op heden hebben we dat nagekomen... ik zeg dan ook altijd "gezì is gezì". In mei dit jaar zijn we 48 jaar getrouwd... toch 'n hele tijd. Misschien halen we de 50 nog wel... Toen we het trouwboekje lieten maken konden we kiezen uit gewone letters en cijfers of, en dat voor 'n paar tientjes extra, in sierschrift en dat laatste daar hadden we voor gekozen... Nu achteraf ben ik blij dat we dat gedaan hebben want met dat sierlijke ziet het er veel "echter" uit... Moi Toch??





Dit is 'n oud plaatje van onze Markt, echt 'n oudje want je ziet rechts het oude raadhuis, daarnaast het gebouw dat dienst deed als bankgebouw, de Helmondse Bank, later de Amsterdamse Bank en toen werd het afgebroken en er werd 'n nieuw gebouw gezet wat de kledingwinkel van Eijsbouts wwerd, het bankgebouw verhuisde naar het kleine bijgebouwtje. Daarnaast staan nu de twee pandjes waar Markt 8 nu is bevestigd en ernaast eerden 'n pizzazaak was. Die blok van twee staan nog niet op deze foto want je ziet op die plek 'n muurtje staan. Daarachter was vroeger 'n cafe gebestigd waar later de winkel kwam van Jan Hoes met automatiek. Links daarnaast stond 'n huis waar later smid van Bussel zijn paarden deed beslaan... vervolgens het mooi pand van Albert Heijn waar later Willem Bekx zijn Vivo-winkel begon. Links staat de oude school die is gebouwd is rond 1894. Daarnaast staat de smederij van Bakens die er ook 'n cafe bedrijf hadden, nu zijn beiden samengevoegd als cafe Jan van Hoek. In het midden op de markt staat nog 'n gaslantaarn. De foto is op 'n mooie manier ingekleurd zoals dat wel vaker werd gedaan toen men geen kleurenfoto's maakten. Prachtig gezicht van onze Markt. Moi toch??



WERREKURS UIT DUN HIMMEL


Ik heb jaren geleden nog 'ns aangegeven over enkele oudere-boys uit d'n
Himmel die erg nuttig werk verrichten voor de voetbalclub. NWC, onze eigen voetbalclub is aangewezen op vrijwilligers zoals bijna alle verenigingen dat doen om hun club draaiende te houden. Nu weet iedereen wel dat NWC veel goede voetballers hebben gehad die uit onze straat, de Hemel kwamen... zoals heel vroeger van Franssen, van Bosch, van Stevens en van den Boomen en later, ik noem er maar wat: Verdeuzeldonk, van der Steen, van Loon, Vaes en Mennen, Cortenbach, Kerstens en Caris en van Franssen, Maas en ook onze Frans, Theo en Henk waren best handig in dit spelletje. Tegenwoordig hebben we dat niet meer. Maar nu hebben we wel wat vrijwilligers die van vroeger uit van Hemelse-afkomst zijn. Neem b.v. Henk van Heugten van Willem en Wim Vaes van Willem die echt al heel lang elke week klaar staan om alles op en rond de velden netjes en schoon houden... maar ook mijn broer Frans Welten van Driek doet dit al lange tijd elke maandag. Nu zijn er nog meer Himmelnaren die zich inzetten of in gaan zetten... Martien Mennen van Ties. Eerder hadden we toch ook Peter van Heugten van Willem die zich verdienstelijk heeft gemaakt voor NWC. Daarom bij deze petje af voor die boys... we hebben dan wel niet meer die betere voetballers uit d'n Himmel, we hebben wel de vrijwilligers die elke keer weer opnieuw daar zijn en klaar staan voor onze voetbal club, sjapoo mannen.



WELTUS-HALLOWIEN



Onze Halloween zit er weer op en het was weer gezellig als van ouds. We hebben weer heerlijk gegriezeld want ook ik had me opgemaakt voor dit "feest". Peer gij hoeft ow eige nie ôp te make... ge bèènt toch al un monster, dat hoor ik jullie al denken. Is ook maar ik heb me toch maar extra ingespannen want het gaat me niet zo zeer om de griezels maar meer om de snoepjes... trouwens ik laat jullie wel even meegenieten want na het "horror-gebeuren" van PSV tegen RKC is het wel tijd om jullie te laten zien hoe wij, Benjamin mijn vriend en kleinzoon, ons Nancy, haar vriend Michel, ons Anneke en ik het Halloween hebben ervaren. Klik maar op het plaatje en geniet...


KEMPING VUR KUBOUTURS




Mijn vijfdaagse fietstochtje die ik elke week maak, ik ga 2 keer sporten en 5 dagen fietsen, brengt me elke keer langs camping Oostappen naar Ommel. Kortgeleden was ik erg boos omdat er tegenover de ingang van de camping net naast de inrit naar hun parkeerplaats, weken lang 'n hoop rotzooi heeft gelegen die mensen er achter lieten. Nu denk je ja maar Peer dat kunnen ook andere mensen zijn geweest maar dat is niet zo want ik heb zelf gezien dat ze eerst langs de weg zaten te eten en te drinken en toen ik terug kwam van Ommel er weer langs kwam en die zelfde mensen de camping op gingen, duidelijk bezoekers van de camping. Ik heb er melding van gemaakt op "feesboek" en gelukkig was het toen diezelfde week nog opgeruimd, Sjapoo voor degene die aan mijn oproep gehoor hebben gegeven. Nu kwam ik er deze week langs en toen zag ik dat op het drietipje voor de ingang van de parkeerplaats van de camping ook 'n nieuwe camping is gekomen... Echt Peer? Ja ja, kijk het plaatje hierboven maar wat ik er van maakte... 'n camping voor kabouters... hahahaha, tenminste dat denk ik. Ieder jaar weer komen de kabouters daar 'n tijdje vertoeven en het is ongelooflijk mooi om te zien want ik ben die "huisjes" nog nergens anders tegen gekomen. Schitterend mooi... Of ik er kabouters heb zien lopen? Nee nog niet maar morgen fiets ik er weer langs en zal ik mijn brilletje 'ns goed opzetten... als ik er zie laat ik het nog weten.


UN AAW CUMMUNIEPRENTJE




Zo af en toe dan "snoors" ik nog 'ns door m'n mappen maar dat zijn er duizenden... dus dat gebeurd zo maar 'ns af en toen, maar dit keer kwam ik toch nog 'ns iets interessants tegen... Het prentje dat m'n zusje Jo Welten (57) kreeg bij de hernieuwing van de doopbelofte... bij ons gewoon de plechtige communie. Wij kennen n.l. de Ïrste Cummunie" en de "Plechtigge Cummunie". De eerste als je 'n jaar of zes bent en de plechtige als je 'n jaar of twaalf bent. Het was in de grote kerk op het Koningsplein, Onze Lieve Vrouw Presentatie en de datum: 3 april 1949... op dat moment was ik zelf 3 jaar oude, bijna vier. Helaas hebben we van de communies van ons Jo, onzen Huub, Theo, Henk, Frans en van mij geen foto's... wel van ons Annemieke en van ons Ellie en onze Sjaak, de twee oudste.


VRUUGER VAN BOVENAF




Ik weet niet waar ik het vandaan heb maar dit is het mooiste panoramaplaatje van 'n gedeelte van Asten wat ik heb. Geweldig mooi zeg... echt schtterend. Ik denk dat het is van begin 1900... Het plantsoen lag en prachtig bij waar eerder de oude kerk had gestaan met mooie wandelpaden en rechts bij de villa van Bluijssens 'n mooie ingerichte tuin. Links zie je de herenhuizen van o.a. mister ten Haaf en aan de andere kant van de weg hotel Gitsels. Verder de twee kleine winkeltjes waar o.a. Sjef Putten ooit zijn vis verkocht en daarnaast duidelijk zichtbaar het van de bovenkant raar uitziende dak van cafe de Wit. Linksboven de Protestantse kerk. In het midden het raadhuis op de Markt met de kiosk ervoor. Links het grote pand waar ooit cafe de Peelpoort was en cafe Ronge. En rechts daar waren later de winkels van van der Loo: de tabakswinkel, de Edah en de meubelwinkel. Ook was daar ooit nog cafe Harrieke van Hoek en op het hoekje naast het gemeentehuis de Arend. Rechtsonder 'n klein deel van Bartholomeus en je ziet de prachtige villa van de Bluijssens. Achter de boom rechts woonden later de families van Horssen wat later cafe/bar werd. Je ziet op de Markt de prachtige jongensschool die plaats moest maken voor kruidenierswaren, potten en pannen met links ernaast cafe Bakens, nu van Hoek en links ernaast het nieuwe Postkantoor... nu inmiddels ook allang opgedoekt op die plek, daarnaast de bekende panden, het witte was van Verdijseldonck de fietsenmaker. en daarnaast waar later Strik zijn winkel had. Helemaal rechtsboven zijn de huizen uit de Logtenstraat en dat donkere weggetje daar naar toe is nu de Tuinstraat. In het midden de bekende woningen van o.a. van Kemenade, Smeelen en Gitsels in de Burg. Frenckenstraat maar de meeste zijn er weg t.b.v. het Ploegmakerspark en de parkeerplaats van de Midas. Ook zie je nog net het huis van Leenen liggen waar ooit dokter Schellekens zijn praktijk had.. later omgebouwd tot restaurant "In 't Eeuwig Leven". Op de achtergrond zie je de korenvelden en plakken liggen wat nu allang de Bloemen en de Sterrenwijk is. Echt een van de mooiste plaatjes die ik heb... Moi Toch??


SCHÔNNE NAAM: "DE PELGRIM".



Ik vind het zowiezo fantastisch dat Ommel haar enige cafe blijft behouden want het gemeenschapshuis was wel 'n optie maar heeft eigenlijk toch ook weer niet de sfeer van 'n dorpscafe. Het is geweldig dat het cafe blijft en Ommel is er mee in haar nopjes. De buitenkant heeft 'n nieuwe uitstraling gekregen en afgelopen week is de officiele opening geweest. Toen is ook de nieuwe naam onthult en die past ook helemaal bij het dorp, het bedevaartsdorp en heet vanaf nu: "de Pelgrim"... Moi Toch??


26 AUG, DUN DAG VAN DUN HOND



We mogen onze hondjes ook nog wel 'ns extra verwennen en dat kan natuurlijk iedere dag... We hebben zelf geen hong meer maar gelukkig hebben we vaak de hond van ons nancy op bezoek als die moet werken en dan komt ze hier als "kostganger"... En je weet wel hoe ik ben... dat beest is graag bij mij en zeker als ik zit te eten want geregeld "valt" er wat tussen mijn vingers uit op de grond... en ik maak ook altijd zelf haar eten klaar en dat weet dat kleine "meisje" wel. Maar ook Annie geeft haar wel 'ns wat en voor deze bijzondere dag kreeg ze wat extra knuffeltjes van Annie... klik maar 'ns op de foto boven...



IK HEB GEBÈÈLD




Nooit meer zeggen beste mensen dat het niet helpt en allemaal maar lulkoek is... het bewijs vindt je hier. Vorige week ben ik in Ommel 'n kaarsje aan gaan steken en heb ik Heilige Maria verzocht om toch 'ns met haar zoon te praten want ik denk dat "Hij" echt in de war is wat het weer betreft. Ik heb het kaarsje aangestoken en de Heilige Maria om hulp gebeden gewoon omdat ik het niet meer uit kan houden dit snikhete pokke-weer. En warempel als je hierboven de verwachting ziet voor de komende tijd dan zie je dat alles weer normal schijnt te worden... ja precies... "schijnt" want zoals het er nu voor staat gaat de zon minder fel schijnen en er is regen op komst... wanneer op donderdag 9 aug. en op 14 t/m 19 aug. er regen gaat vallen beloof ik om nog 'n kaarsje aan te gaan steken uit dankbaarheid en daar zal ik 'n foto van maken want dat was ik vergeten vorige week. "Ut kumpt wir goe"... Moet ik nog een ding kwijt hierover... op het schema staat het weercijfer dat die dokus van 'n voorspeller geeft en daar zie je dat 22 en de 23 graden 'n zesje krijgt en 34 en 37 graden 'n negen... kom op zeg... "dan spoorde ge tog nie"....



VAKMANSCHAP IS MEESTERSCHAP MET
HARRIE VAN DER STEEN


Jarenlang waren we "straat-genoten"... vroeger in d'n Himmel en later in de Orionstraat... vaak maakte ik met Harrie van der Steen 'n praatje... hij zat dan lekker voor het huis in de schaduw voor aan de voordeur en 'n windje waaide door het hele huis als Harrie het warm vond. Hij werkte vroeger als klokkengieter bij de Koninklijke Eijsbouts in Turrup vlakbij de kerk. Hij was er klokkengieter samen met o.a. Tuur Lomans en "Hantje" Hoebergen. In de jaren 60 werd Harrie 'n echte televisie-ster... de bierbrouwerij van Grolsch zond 'n stel opgenomen reclame-filmpjes uit onder het motto: "Vakmanschap is Meesterschap" en daar werden allemaal speciale beroepen weergegeven... hieronder ook het beroep van klokkengieter. Er waren er ook houtsnijwerken, van uurwerkmakers en nog 'n paar meer. Harrie werd gevraagd voor het filmpje en het werd heel wat keertjes vertoond op de Nederlandse televisie. In de beginjaren van mijn website heb ik hierover al melding gemaakt en wilde graag het filmpje laten zien maar het was nergens te krijgen. Na 'n telefomisch gesprek wisten ze bij Grolsch bierbrouwerij mij te melden dat ze die filmpjes niet bezaten maar waarschijnlijk nog bij de maker van de videootjes te krijgen was maar die vertelde me weer dat hij er nog wel had maar twee stuks ontbraken... waaronder ook dat van Harrie. En nu op 'n dag, Potverdorie... ik heb er alles aan gedaan om het te krijgen en ineens duikt het hier zomaar op. Hierbij dan eindelijk het filmpje van de reclame van Vakmanschap is Meesterschap van onze eigen Himmelnaar Harrie van de Steen... prachtig om te zien... Klik hierboven op het plaatje en je ziet het reclamefilmpje met Harrie in de hoofdrol... Ik denk opgenomen eind jaren 60.

Beste Vrienden
Ik had het op youtube geplaatst maar door de rechten etc die er op zitten blijkt dat het niet in het openbaar mag worden vertoond, helaas. Ik heb er het videootje weer vanaf gehaald. Jammer jammer. "Ut waar zô moi toch?" Ik ga weer contact opnemen met Grolsch. Toch ga ik nog zoeken want ergens op 'n Russische site zouden alle filmpjes van Grolsch nog te zien zijn... Ik zoek nog verder.


NUN AAWEN TENK




Vroeger ging ik altijd kijken als de veteranen moesten voetballen... je weet wel die mannen in veel te lange broeken en meestal mensen die ik erg goed kende zoals: Jan Franssen, Tinus Cortenbach en Jan Bosch uit d'n Himmel. Veteranen bestaan allang en vroeger speelde ze ook wel 'ns tegen andere verenigingen maar als vereniging bestaan ze nu officieel 50 jaar. Ik had er wel iets over gelezen maar ik zag nergens iets over iemand uit d'n Himmel die hier aan mee deed dus liet ik het daarbij eigenlijk gewoon. Tot ik mail kreeg van onze Frans en die vertelde over veteraan Harrie van Heugten van vroeger uit d'n Himmel. Harrie bezoekt Himmels.nl elke dag en die vond het gek dat ik er niks over geschreven had. Maar echt waar... ik heb het echt niet gezien bij Siris enzo dus ben ik toch maar gaan zoeken en na enig gepuzzel vond ik de foto's die begin juni zijn gemaakt toen onze veteranen 'n vriendschappelijk potje speelde tegen 'n stel oud-gedienden van Helmond Sport. En warempel wie kom ik tegen? Harrie van Heugten, je weet wel van Sjef en Hanneke. Ik schaam me wel 'n beetje omdat ik niet wist van Harrie want wat bleek; Harrie is de oudste actieve veteraan bij ons NWC. Hij speelt nog altijd mee en Harrie is op dit moment toch 67 jaar oud (of moet je zeggen Jong)? Dus bij deze 'n foto die door Siris zijn gemaakt voor hun website. Harrie van Heugten zoals we hem kennen.... "sportief en altijd goedlachs". Petje af voor deze sportieve Himmelsen Boy.


UNNE SCHORT VAN'T ROOIJ KRUIS




Na het optreden bij de Combi-contactgroep van het Rode Kruis in de Weijers in Someren werden Jan en ik, verrast met 'n mooie schort en die kwam me goed van pas want ik kook thuis en ik knoei nogal met eten en bij het bakken "spierst" het vet ook nog al 'ns mee in het rond. "hij kumpt ôp un goei pláts".


MENSE VURMAKE



Ik heb 'n drukke week want zaterdag 2 juni moeten we even gaan sound-checken In de Gloria voor het optreden van zondag 3 juni waar we dan om twee uur alweer daar moeten zijn om alles klaar te zetten voor het optreden van die middag van 3 tot 6 uur zo ongeveer. Na afloop moeten we alles ook weer opruimen en bij Jan van Eijk thuis uitladen. En op woensdag 6 juni ga ik 'n groep mensen vermaken met mijn liedjes i.v.m. het 20-jarig bestaan van de combi-contactgroep in gemeenschapshuis de Weijers in Someren. De mensen krijgen daar 'n heerlijke lunch aangeboden en het geheel begint smorgens al om tien uur dit ter afsluiting van het seizoen en hun 20 jarig bestaan en ik ga mijn beste beentje weer voor zetten om de mensen 'n paar gezellige uurtjes te bezorgen. Dat gaat wel lukken denk ik. Die dag moet ik zelf ook nog even naar het ziekenhuis voor 'n ademtest en dat moet nog gebeuren i.v.m. mijn hoesten wat nu eindelijk na 6 maanden voorbij is. Dan heb ik even pauze tot na de vakantie maar in augustus ga ik 'n stel lieve dames van de vrouwenvereniging in IJsselstein vermaken en daar heb ik ook zin in... kijken of die mensen daar mij ook kunnen verstaan... de voorzitster heeft al aangegeven dat mijn liedjes prima passen in het geheel dus zal ook dat wel weer in orde komen anders ga ik proberen Limburgs te "kalle".... hahahaha. Jan van Eijk is steeds mijn vaste begeleider en de geluidsman en we zullen het samen overal zeker weer tot 'n goed einde brengen, we hebben er zin in.



INTERVJOEW BEIJ SIERUS




Wanneer ik weer iets ga doen, en dan maakt het niet uit wat, danwil ik dat graag zoveel mogelijk promoten en daarom ben ik altijd blij dat ik daarvoor ook bij Siris terecht kan want die "reclame" heeft 'n groot bereik en samen met mijn vriend Jan van Eijk zijn we er altijd welkom. Harrie van Horik zat al klaar toen we de studio van Siris binnen gingen... Harrie verwelkomde ons en we kregen meteen koffie... echt zo Brabnats als maar kan. We hadden weer leuke gesprekken vooraf en waar je zou denken dat we binnen 'n half uur weer weg zouden zijn die heeft het goed mis want Harrie, Jan en ik hebben genoeg gespreksstof om over te kletsen... We kwamen binnen om 10 over half 11 en tegen 12 uur waren we weer buiten... en het was weer lollig geweest. Natuurlijk met de reclame voor ons van "Hollands ôp zun Aastus" als hoofdnoot. Bedankt Harrie voor het leuke gesprek weer. Jan heeft het gefilmd en ik heb het filmpje bewerkt en op tube gezet... klik op het plaatje en je hoort het interview van 'n klein kwartiertje..



BEVREIJING

Bevrijding Nederland, Nederland staat in 1944 op het punt om bevrijd te worden. Maar het duurt nog tot het voorjaar van 1945 voordat heel Nederland bevrijd is. De bevrijding van Nederland start op 12 september 1944 met de opmars van de Amerikanen in Limburg. Met operatie Market Garden wordt op 17 september 1944 een gedeelte van Noord-Brabant en Gelderland bevrijd. Operatie Market Garden bestaat uit twee hoofdonderdelen: de verovering van acht belangrijke bruggen en een aanval van grondtroepen. Helaas strandt het geallieerde offensief bij Arnhem. Op dat moment is wel al een deel van Noord-Brabant, Limburg en Gelderland in geallieerde handen. Vanuit deze strook vrij gebied was bevrijden de geallieerden in de maanden daarna de rest van Brabant en Limburg. Op 8 februari 1945 gaat een tweede offensief van start: Operatie Veritable. Hiermee willen de geallieerden het Rijngebied veroveren. Door de felle tegenstand van de bezetter mondt het offensief uit in een uitputtingsslag. Op 10 maart 1945 staan de geallieerden uiteindelijk voor de Rijn. Het noorden van Nederland wordt in de lente van 1945 bevrijd. Op 5 mei ondertekenen de Duitsers de capitulatie. Tijdens de bevrijding vecht er in Nederland een heel leger aan geallieerde militairen. Bij de luchtlandingen in het kader van operatie Market Garden worden in totaal 20.000 parachutisten gedropt en bijna 14.000 militairen ingevlogen met zweefvliegtuigen. Aan Operatie Veritable nemen meer dan 300.000 Britse, Canadese en Poolse militairen deel. In Eindhoven ligt het 18 septemberplein... vlakbij het station dat herinnert aan de dag dat Eindhoven is bevrijd. Veel mensen lieten hun leven voor ons... Ik las nog ergens iets wat echt waar is... Ik ben van 1945, van na de oorlog en dat ik van "na-de-oorlog-ben" wil ik eigenlijk ook zo houden... denk daar maar 'ns over na. Gisteren om 20.00 uur ging de computer voor 5 minuten uit, alle andere apparaten ook... het was muisstil in huis.







Ik vind het echt, heel echt 'n prachtige school en ik heb er veel geleerd ondankt de jaren die misschien niet zo leuk zijn geweest. Links staat de kleuterschool die er nog niet stond toen ik er op school zat... later kwamen er twee "keten" waar de kleuterschool in gevestigd was. Rechts die gebouwen stonden er toen nog niet want daar was vroeger ons sportveldje. Het rare is dat andere scholen verdwijnen... de school op het Koningsplein... afgebroken in 1958... Dan de school op de Markt... schandalig dat die plaats moest maken voor 'n supermarkt en andere winkels. De Ulo-school kwam er maar is allang weer afgebroken.. de Mariaschool zijn appartementen geworden en de Sint Jozef Kleuterschool is allang uit z'n functie ontheven. Nu dreigen er nog meer scholen te verdwijnen heb ik vernomen... "mer Vorreldonk dè blie" ook al heeft het niet meer de naam van 'n heilige... sint Henricus.


HIMMELS | NÉÉIJS | VRUUGER | SPÍSJAAL | VURHALEN | MUZZIEK | WEETJES | KULTUUR | ALLE FOTO'S HIMMELS | Sitemap


Terug naar de inhoudsopgave | Terug naar het hoofdmenu