himmels.nl

ODE AN FRITSKE VURSPEEK

Een van de gezelligste verenigingen van Ommel pakt weer groot uit. Ze gaan niet alleen 'n prachtig en leuk blijspel spelen maar het is tevens opgedragen als 'n eerbetoon aan de oud-regisseur van de vereniging die er werkelijk alles voor deed, Frits Verspeek. Echt 'n geweldige kerel, woonde tegenover de Kluis en we hebben prachtige en gezellige jaren met hem meegemaakt toen we beheerders waren van het gemeenschapshuis in Ommel. Niet alleen met Frits maar met "zijn" hele vereniging. Geweldige mensen daar.. Gerard Verberne en z'n team hebben gekozen voor 'n blijspel want ze weten maar al te goed: "Er moet gelachen worden".. Donderdag 19 november is de eerste uitvoering en dan weer op zondag 22 november. Kijk even naar dit postertje over de voorverkoop... "Ge moetter bij zijn geweest en mee hebbe gemakt"... Ommel pakt weer uit.

IK DENK ER DIKWIJLS AAN TERUG

Zo zagen de plaatjes er van vroeger uit... vervlogen tijden want alles veranderd, de plaatjes, de liedjes, de versjes, zelfs de Pieten zouden moeten veranderen als het aan die "dokussen" ligt die zitten te zeuren over de zwarte kleur van de Pieten. Wanneer ik dit plaatje zie komt de Nostalgie boven... heerlijk toch... Sinterklaas die op z'n schimmel over de daken rijdt en z'n zwarte vriendjes maken de kinderen blij door de kadootjes door de schoorsteen te laten schuiven. Peer maar dat kan toch niet, wel? Natuurlijk kan dat niet, het is ook maar in de fantasie van de kinderen... vandaar ook dat ze niet moeten zeuren over Zwarte Piet. Natuurlijk kan de Sint niet op z'n paard over de nokken van de daken lopen... Natuurlijk kunnen de kadootjes niet door de schoorsteen. Hoe zou dat vroeger bij ons thuis hebben gegaan als de kachel lekker warm brandt en er ineens kadootjes door de pijp schoven? Natuurlijk kon dat niet... natuurlijk kon het niet dat dezelfde Sinterklaas op 100den dorpen tegelijk zijn intrede deed. Maar in je fantasie als kind kan er alles... Onze liedjes? "Sinterklaas is jarig"... "Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht", "Zie ginds komt de stoomboot...", "Hoor de wind waait door de bomen"... en nog vele meer. Dat waren nog 'ns liedjes. Veranderingen zijn niet altijd welkom... Ik zag jaren geleden toen we in Ommel bij de Kluis werkten de "goed-heilig-man" niet op 'n schimmel maar met het oude volkswagen busje van Gerard van Geffen aankomen in het gemeenschapshuis... Dat bedoel ik... tijden veranderen en eigenlijk willen wij daar niet in mee... ik tenminste niet... "Ja Peer, mer gij bent nog van dun aawe stempel"... dat klopt en dat wil ik graag zo houden en dan moeten andere het maar op hun eigen manier doen en beleven. Voor mij is het nog altijd... "zie de maan schijnt door de bomen en de schimmel met de Sint erop over de daken en de Zwarte Pieten, en met nadruk op zwarte, die de kadootjes brengen"... Die tegenstanders van Zwarte Piet moesten blij zijn en trots dat zwarte mensen de kinderen blij maken.

"DE PLATENKAST VAN"
PEER WELTEN

Het was echt gezellig bij Anita en Marga van Siris. Jan van Eijk, m'n maatje en ik, Peer Welten wij waren om 9.20 uur op zaterdagmorgen bij de studio van Siris en daar werden we ontvangen met koffie en om half tien hebben we even e.e.a. doorgenomen over het wat en hoe... en om 10.00 precies vielen we in de duizenden huishoudens van Asten, Someren e.o. binnen want ik was bij Siris aangemeld om in de platenkast te verschijnen. Jammer dat het geen video uitzending was want dat zou nog leuker zijn geweest. Anita kan zo ontzettend fijn presenteren dat het niet moeilijk is om de juiste antwoorden te vinden want ze stelt je op je gemak met haar manier van presenteren. Dat doet ze met de hulp van Marga die de knoppen bewerkt waarmee de muziek op het mengpaneel op het goeie moment wordt aangestuurd, 'n fantastisch duo. De plaatjes die ik wilde horen werden tussendoor gedraaid en ik heb geprobeerd op 'n leuke en lollige wijze antwoord te geven op de vragen en zo uitgebreid mogelijk verteld. Soms misschien wel te want we kwamen eigenlijk nog tijd te kort. Ik geef mijn antwoorden trouwens altijd op mijn eigen manier en ik denk dat het wel goed is overgekomen. Wie de uitzending heeft gemist... geen nood want ga er maar 'ns even voor zitten en luister naar mijn "levensloop" en de muziek die ik uit had gekozen. Klik hiervoor onder op de foto.. Veel dank aan radio Siris dat ze me hebben uitgenodigd en aan Anita van der Geest en Marga van Dinther voor de fijne samenwerking tijden de opname/uitzending... het was echt gezellig dames... bedankt.

MISTERO BRABANT

Na 'n hele tijd, bijna twee jaar, van bijeenkomen, overleggen, instuderen en oefenen is het dan eindelijk zover "Mistero Buffo" (komisch mysterie) gaat van start en het begint in ons eigen Asten. Mistero Buffo is een toneelstuk uit 1969, geschreven door de Italiaanse toneelschrijver Dario Fo. In Belgie, in Vlaanderen is dit stuk echter bekend geworden dankzij de theaterversie van de groep "De Internationale Nieuwe Scène" uit 1972. Hun versie wordt nog steeds beschouwd als één van de beste en belangrijkste Vlaamse theaterproducties en was destijds zowel een kritisch als populair succes. Nu gaan enkele mensen uit Asten dit stuk opvoeren, tenminste dat was de bedoeling maar het is zo populair geworden dat het tot 'n groots theater/spektakel stuk is uitgegroeid... Het is zo populair geworden dat het niet alleen in Asten uitvoeringen heeft maar op verschillende plaatsen meer in Brabant maar ook in Limburg. Piet Snijders heeft het stuk op prachtige wijze "hertaald" en onder aanvoering van Hans van Gorp samen met nog 'n stel van die medewerkers aan Carmen dat Muziekvereniging Jong Nederland op de planken had gezet... kon men aan niks anders meer denken... "Ut moezzer komme en ut zal dur komme"... Toon Maas werd gevonden als regiseur... Vaak als ik van de fysio afkwam gefietst en langs de voormalige sint Jozefkerk kwam zag ik dat grote spandoek weer hangen en dan dacht ik meteen: "Ze zijn wir mi iets grots bizzig". Piet en Hans zaten vol van "Hun Mistero Brabant" en maakten er ook andere warm voor, het bedrijfsleven werd er voor gepord om de begroting, die aan de 55.000 euro zit, veilig te stellen... Het komt goed heb ik gelezen en dat zal zeker wel zo zijn... ik ben er van overtuigd dat het 'n spektakel zal zijn... Allemaal mensen die, hoe zeg je dat: "Hun hart hebben verpand aan Mistero Brabant en het zijn nu al echte artiesten... allemaal, niemand uitgezonderd"... Iedere week zag ik op internet weer 'n nieuw stuk over het M.B.... de mensen werden wel warm gehouden, niks aan het toeval over gelaten... Ik ben benieuwd wat het gaat brengen... Wil je nog iets speciaals weten? Je kan terecht op www.mistero-brabant.nl, ga er maar 'ns kijken. Voor 'n stukje van 'n repetitie, klik onder op de plaatjes. Wij wensen iedereen veel succes bij de uitvoeringen en het laat toch weer zien: "Aaste? dé kan wá".

Annie en ik werken dan wel niet meer in Ommel bij de Kluis, we zijn nog wel "un bietje Ommels" en vinden het ook geweldig dat er in Ommel 'n tentoonstelling is van Ommelse mensen... geweldig... Zes Ommelse kunstschilders exposeren op zaterdag 3 en zondag 4 oktober in gemeenschapshuis De Kluis tijdens de eerste Ommel Expo. Tijdens deze expositie worden er zeventig werken vertoond, waarvan iedere schilder één schilderij heeft gemaakt binnen het thema 'Ommel'. Op de foto onder de deelnemende kunstenaars v.l.n.r.: Elmie Verhees, Marga Henselmans, Patricia Verbakel, Anja Verberne, Anita Hoebergen en Wim van den Boogaart. Verhees schildert binnen het realisme diverse onderwerpen, waaronder voornamelijk dieren. Henselmans schildert ook binnen het realisme, en kiest voor natuur en dieren. Verbakel is een abstract kunstenaar, evenals Verberne, die portretten en landschappen maakt. Hoebergen schildert abstract realistische portretten en Van den Boogaart realistisch, voornamelijk natuur en dieren. Arie Liebregts verzorgt zaterdag om 14.00 uur de officiële opening. Deze wordt muzikaal omlijst door Tiny van den Eijnden. De expositie is zaterdag geopend van 13.00 uur tot 17.00 uur en zondag van 11.00 uur tot 17.00 uur. De Kluis ligt aan de Kluisstraat 19 in Ommel.

Ja ja "Ik wis 't wirrus nie".... anders was ik ook op gestaan om dat gedoe met die maan te kunnen zien... nu lag ik tot half tien in bed... en nu heb ik dat weer gemist terwijl ik toch altijd alles doe om er bij te zijn en al was het alleen maar om er over mee te kunnen praten. Maar........ dan heb je altijd nog onze Leo van huisnummer 42 uit d'n Himmel... die stond al de hele avond klaar met camera en al om dat geweldige schouwspel vast te leggen en misschien mocht ik de foto's wel helemaal niet gebruiken want misschien heeft hij de opname wel duur verkocht aan de krant of een of ander blad, ik doe het toch want stel dat jullie het ook zijn vergeten en stel dat er iemand bij is die denkt dat Leo Gabriels geen mooie foto's kan maken, dan heb je hier toch echt wat aan... Fantastische plaatjes weer die Leo geschoten heeft... dat is toch echt professioneel nie dan... Echt schitterend Leo en voor je werk wat je doet... ik mag Leo z'n foto's altijd gebruiken, ga ik hem als hij jarig is 'n paar flessen Himmels bier brengen want dat moet er toch wel af kunnen... Met dank aan Leo, op de foto met camera.... Moi Toch??

Er zijn best veel mensen op de wereld die iets speciaals kunnen... rare dingen ook maar ook leuke dingen. Kijk maar naar "Man bijt hond", daar zag je af en toe mensen die iets speciaals deden of in ieder geval iets wat normaal niet zo gauw gedaan wordt. Neem b.v. de mensen die zinnen achteruit zeggen... Als hij b.v. zei: ik ben vandaag naar het dorp geweest, dan zei hij: geweest dorp het naar vandaag ben ik. Raar maar wel leuk. Nu was er vroeger in Asten ene Eimert van Deursen, wij kennen die goed want hij kwam bij ons vroeger de huur ophalen want de huizen waren eigendom van zijn familie. Andere kennen hem omdat hij in de gemeenteraad zat maar de meeste kennen hem als gerespecteerd lid van de brandweer. En bij die brandweer was hij secretaris... hij maakte de verslagen van de vergaderingen en ook de jaarverslagen. Nu deed Eimert dat niet op gewone wijze.. nee, hij deed dat op rijm. Mensen luisterden gafascineerd naar hem want het was werkelijk iets aparts. Ik vond deze bekendmaking van hem toen het huis van Graard Verdeuzeldonk, achteraan in d'n Himmel was afgebrand. De plek noemde men dat de "Hollenberg" maar wij kinderen noemde dat de "Rôjenberg". En dat rijmen??? Moi Toch??

Zo zo Peer, nieuwe auto gekocht? Yep... Mooi ding Peer... Yep. Past wel bij jou want je bent ook zo sportief... Nope, dat klopt niet... ik ben helemaal niet sportief want ik sport alleen bij de fysio en thuis op de hometrainer en verder doe ik er niks aan, vandaar dat ik 'n sportauto heb gekocht, dan doe ik tenminste wat meer aan "sport". Ben je er al mee gaan rijden Peer? Nope, ik durf niet want ik denk dat ik er door zak dus moet ik eerst nog wat kilo's kwijt raken en dan wil ik wel 'ns aan de gang... En dan zal het ook nog wennen worden want het stuur zit links... "Un Engels bekske"... Peer, wij kijken er naar uit om je zo in zo'n sportwagen te zien rijden... Mooi jongens... fijn dat te horen... Peer? Ja... Heb je niet gewoon alles gelogen en is het jou auto helemaal niet en ben je er zo maar bij gaan staan om deze foto je hebben? Mmm... yep... hahahhahahaha, niks van mij bij... stond bij ons langs het huis... maar de foto lijkt toch wel echt, niet dan? En.... Moi Toch??

IK NAM DIT OVER VAN INTERNET

MAAR STA ER VOLKOMEN ACHTER,
LEES DIT NU ECHT A.U.B, ECHT DOEN.

Begrijp me goed. Ik weet dat er gezinnen zat zijn in Nederland die leven onder de armoedegrens. Mensen die elk dubbeltje een paar keer omdraaien en moeten zien rond te komen van een minimaal budget. Zij overleven van dag tot dag. Elke dag staat in het teken van keuzes om met flink wat creativiteit, schrappen en schaven, drie keer per dag een maaltijd op tafel te kunnen zetten. Geld voor kleding of schoenen is er niet. Laat staan voor een extraatje in de vorm van een cadeautje met Sinterklaas of een verjaardag of af en toe een uitje. Ook zijn er veel ouderen die tussen wal en schip belanden. Hun hele leven hebben ze gewerkt en Nederland helpen opbouwen na de oorlog. Veel, heel veel, hebben we aan onze ouden van dagen te danken. Maar nu het wat minder gaat in ons land, nu de economie op zijn gat ligt en er bezuinigd moet worden, komen zij er bekaaid vanaf. Hun geïsoleerde dagen slijten ze in een verzorgingstehuis waar het, door een tekort aan personeel, maar afwachten is wanneer je luier wordt verschoond of je geholpen wordt met wassen. Laat staan dat er tijd is voor een gezellig praatje over koetjes en kalfjes om even uit de dagelijkse sleur en ellende te breken. Begrijp me goed. Ik ken de verhalen. Schrijnend vind ik het en niet te bevatten. Dat dit zomaar kan in Nederland vind ik moeilijk te geloven. En ik wíl het ook niet geloven. Ik wil graag geloven dat er mensen zijn, familieleden, kennissen, buren, zelfs wildvreemden, die deze mensen helpen. Want hoeveel mensen hoor ik tegenwoordig niet zeggen 'eigen volk eerst' als het aankomt op het opvangen van vluchtelingen. Er is geen ruimte voor vluchtelingen, want wij hebben onze handen al vol aan ons 'eigen volk' en de falende ouderenzorg, schuldproblematiek en huizentekort. Maar hoeveel van deze 'gelukeisers' bezoeken hun vader of oma in het weekend thuis of in het verzorgingstehuis? En helpen, na een gezellig gesprek met koffie en gebak, met de administratieve rompslomp of het uitruimen van de vaatwasser? En hoeveel mensen nemen af en toe een zak appels of fles wasmiddel mee voor hun alleenstaande vrouw met drie kinderen die niet in aanmerking komt voor de voedselbank, maar niet bepaald een vetpot heeft? Of nemen die vriendelijke jongeman van verderop in de straat, die net aan rond komt van zijn Wajong-uitkering, eens mee naar de bioscoop? Hoeveel 'gelukeisers' hebben überhaupt een glimlach over voor hun medemens? 'Eigen volk eerst', ik hoor het steeds vaker. En ook Facebook staat bol van de goedbedoelde maar soms ook naïeve of ronduit grove uitspraken. Natuurlijk is ons 'eigen volk' belangrijk. Net zo belangrijk als ieder ander volk. Toch stellen sommigen zich graag superieur op tegenover de ander. Gek. We zijn allemaal mens en zouden voor elkaar moeten zorgen. Helaas wordt met 'eigen volk' te vaak 'eigen hachie' bedoeld. Althans, die boodschap haal ik er uit als de discussie onder zo'n foto oplaait. Het idee ook maar iets tekort te komen of minder te hebben dan een ander, laat menig Nederlander vreemde sprongen maken. Ik vind het rot. Rot voor de vluchteling die geen kant op kan en hier tegen een berg van verzet oploopt, rot voor het gezin dat financieel aan de grond zit en rot voor de aan zijn lot overgelaten oudere. Maar bovenal vind ik het rot dat ik het gevoel heb een keuze te moeten maken wie belangrijker is. Nederland lijkt verdeeld in twee kampen. Ik kan me moeilijk voorstellen dat de mensen die gevochten hebben voor onze vrijheid, de ouderen van nu, dit in gedachten hadden. En ik kan me moeilijk voorstellen dat de alleenstaande vrouw haar kinderen liefdevol instopt en fijne dromen toewenst, terwijl ze de kinderen van het gevluchte gezin vervloekt en ze een leven in oorlog en terreur toewenst. Ik kan het me moeilijk voorstellen en ik wíl het me ook niet voorstellen. Rot op!.... Niet ik,... niet zij,... maar wij.... Samen. Naast elkaar en met elkaar. Niets meer en niets minder.

Dat zou toch mooi zijn, dat we elkaar echt helpen...
zodat we kunnen zeggen... Moi Toch?

Ik ben dan wel aan het lijnen maar ze moeten het ook weer niet te bont maken... en hier bedoel ik de weegschalen mee want soms halen ze werkelijk het bloed onder je nagels vandaan. Ik heb behoorlijk wat geld uitgegeven om 'n goeie betrouwbare te hebben maar deze week maakte hij het toch wel erg bont... vandaar dit.....

Voor alle Groningers, de Friezen, de mensen uit Overijssel, Drente en Utrecht. Voor alle Noord en Zuid Hollanders, voor de Gelderlanders... alle Zeeuwen, voor hen die uit de Flevoland komen, voor de Nederlanders die op de kleine eilandjes wonen helemaal bovenaan in ons landje en speciaal voor alle Limburgers... "Wij hebbe echt geluk gehad dé we Brabanders zijn mer dôr zijn we wel trots ôp"....

Waarom ze voor dit soort dingen altijd foto's van meiden gebruiken weet ik ook niet. Kijk want ook mannen "lijnen" wel 'ns... neem mijzelf maar... ik woog ooit 124... ging aan de Herbalife en dat koste me 3200 euro en ik viel totaal 'n kilo of 12 af... nee, reken maar niet uit wat dat de kilo was... toen ik stopte was in na drie maanden weer iets meer als waar ik begon... 126 kilo.. Toen begon ik op advies aan Cambridge en dat was wel 'n stuk beter als Herbalife maar ook dat heeft vele euro's gekost en viel wel goed af, tot de 108 kilo maar ook toen stopte ik en na maanden was ik weer 116. Nu ben ik bezig via de dieetiste, 'n strenge hahahahaha en nu gaat het met beweging en opletten met eten ook naar beneden... van de 116 nu naar de 108/109 maar ik wil naar de 100 kilo. Maar dat ga ik wel redden, heel zeker en hierboven staat 'n schema die men op internet aangeeft waar je zoal "goed-mee-bezig-kunt-zijn".... Maar let wel... alles met mate. Dus als je het goed wil doen vraag je de dieetiste en die weet precies wat mag en niet mag... Ik noem maar 'n dingetje... in de morgen joghurt met muesly... tja, daar heb je het al... in muesly zitten dingen die helemaal niet goed zijn... dus moet je muesly van "Zonnatura" want daar zitten de goeie vezels in... enzo zijn er nog tientallen dingen meer... Ik zit goed met mijn dieetiste... echt 'n aanrader want die weet werkelijk alles. Mijn buik zal nooit worden wat je hier ziet maar 'n beetje minder als nu mag toch heus wel. En dan denk ik "dat zou toch mooi zijn"... Moi Toch??

Ik vond ze altijd wel mooi die mooie spreuken van vroeger... wij hadden die ook wel thuis... alleen wij hadden die op 'n soort koper gekleurd plaatje... "eigen haard is goud waard"... "hoge bomen vangen veel wind"... Ik vond er op internet 'n stel die we vroeger helemaal niet kenden. Maar leuk zijn ze toch wel... Die hiernaast vind ik ook wel 'n sterke: "Je bent pas oud als men zegt dat je er goed uit ziet"... hahaha, mooi bedacht en wel heel anders als "wie niet horen wil moet maar voelen". Op facebook komen er ook honderden voorbij... Moi Toch? "nie dan?".

Soms dan hoop je dat dingen konden zijn zoals je wilde maar helaas is dat weer niet mogelijk. Neem b.v. dit plaatje... wat zou het mooi zijn als we ze weer konden smelten net als de kazen, "Ze smelten de Kazen"... weet je nog? Maar dan in dit geval: "Ze smelten de Dwazen"... wat zou het mooi zijn als we deze twee "heren" toch 'n terug konden smelten naar wat het ooit is geweest. Maar of ze dan ooit als mens terug op de wereld zouden komen dat betwijfel ik ten zeerst... Echt jammer dat het niet kan. Ik heb al veel plaatjes op mijn website staan maar ik zou er wel 'n stel in willen ruilen als dit waarheid kon zijn.. "Ze smelten de Dwazen". Moi Toch??

Hebben jullie ouderen er ook wel last van? Ik soms wel... zelfs vaker als dat ik zelf weet. Natuurlijk waren er vervelende dingen vroeger... we kregen vrijdags ooit maar 'n half gekookt ei... 'n "jimmie-kaart" met de kermis was er voor ons niet bij. We moesten op school die "vurdorriese rot kattegismus" leren.. Ik heb meer kleren van onzen Henk afgedragen als nieuwe gekregen... Maar we hadden wel de liefste ouders die je jezelf kunt wensen. En ik denk dat iedereen dat zo heeft van de mensen van vroeger in d'n Himmel. Ja je mag het rustig weten, ik denk er vaak aan. Zeker als ik nu lees over aanslagen, oorlogen, mis-toestanden, oplichterij, overvallen, corruptie, zelfverrijking, mishandeling van ouderen en kinderen en ga zo maar door. Er worden steeds meer kerken gesloten en wietplantages opgerold dat je soms denkt... "waar ut mer wir as vruuger".... was alles maar weer 'ns bij het oude... "Vruuger? Soms mis ik ôw gewoon".... "Vruuger? Moi Toch".

Omdat ik vaak op internet zit te "snoorze" heb ik in die jaren ook best veel vrienden gemaakt maar dan ook veel buitenlandse... Ik praat vaak met 'n Servier, 'n Russische familie, 'n broer en zus uit Thailand, 'n Amerikaan die is getrouwd met 'n Thais meisje. Dan heb ik veel contact gehad met 'n Australier maar die is helaas overleden, en nog wel wat mensen meer. Nu had ik 'n keertje die Amerikaan op Skype en die vroeg mij over Wooden-shoes... Houten-schoenen... klompen dus (in het engels zijn het Clogs), en hij vroeg me of ik daar ook nog op had gelopen etc... Ik dus net niet meer maar onzen Henk nog wel en die is drie jaar ouder als ik. De Amerikaanse vriend wilde er alles over weten en ik vond 'n keertje dit plaatje op internet. Ik heb hem dat plaatje opgestuurd en zei... "kijk dit is nu 'n klompenwinkel in Nederland"... Geloven deed hij me niet maar ik zei dat ze vroeger wel 'n beetje op deze manier werden verkocht... Dat ze in de winter ook nog warm waren snapte hij helemaal niet... en toch was dat zo... Moi Toch??

Ik wilde alleen laten weten dat ik super trots ben op deze twee.

ons Nancy en mijn maatje, vriendje en kleinzoon Benjamin

Kortgeleden kreeg ik van Gerard Verstappen 'n mailtje met wat foto's van meiden die bij d'n Trico werkten en meededen aan wandeltochten. Ik heb al bij groepsfoto's zo'n foto geplaatst waar de dames opstaan met ook 'n Himmels meiske erbij: Jo van Seccelen (26). Gerard is getrouwd met Elisabeth van Schaijk van achteraan uit de Kerkstraat. Hij stuurde me ook dit plaatje van "un aksie-foto" van de dames toen ze over de Markt kwamen gelopen. Je ziet cafe de Zwaan nog van Bakens waar nu Peter van Hoek zijn eetcafe heeft. Ook kreeg ik van Gerard de tekst van het liedje dat de de wandelende dames ook zongen als ze onderweg waren. helaas ken ik de melodie niet maar ik heb hier wel zoals gezegd de tekst... Moi Toch??

NANCE EN LISANNE SPAANDER

Nee ik ben helemaal niet zo'n liefhebber van die programma's waar vrouwen meteen van moeten janken enzo, mooi voor de dames maar ik vind het niks, niet echt wat ik graag op tv zie. Maar er zijn soms ook wel uitzonderingen, echt 'n uitzondering is het nu ook weer niet maar ik zal dat even uitleggen. Ik zou graag van Nance, je weet wel de mooie zangeres en tv-presentatrice, 'n stukje schrijven over haar carriere zoals ik al van meerdere bandjes, zangers en muzikanten hier heb geplaatst. Maar ik ben er nog steeds niet aan toe gekomen maar toen ik vandaag even op bed lag en de tv aan had staan zag ik dat er 'n programma begon van de staatsloterij, genaamd: Puur Geluk. Nu wist ik dat Nancy Coolen dat presenteerde en ik wilde eigenlijk al van zender veranderen maar het toch maar niet deed omdat Nance het presenteerd en ik wilde wel 'ns zien hoe ze "ut deej"... natuurlijk wilde ik dat wel 'ns zien want ze was tenslottie vroeger ons buurtmeisje, ze woonde vooraan bij ons in de Orionstraat mij haar ouders Harrie en Ria Coolen, die er nog altijd wonen. Zoals ik al zei hou ik niet van dit soort programma's maar ik ben blij voor andere mensen want er zijn er miljoenen die het wel leuk vinden. Mensen worden verrast nadat ze door een of ander voorval iets hadden meegemaakt etc. Je zult het wel 'ns hebben gezien denk ik. Nu deed Nance het fantastisch... ik kan nog steeds niet snappen waarom ze haar niet vaker vragen voor de programma's op tv want naast 'n beauty-verschijning kan ze ook goed praten... (gin Aastes dur tussen dur), en ze weet wat ze aan het doen is. Daarbij is het 'n top-presentatrice. Dus bleef ik het programma maar 'ns volgen en potverdorrie, ik werd "geraakt" door 'n meisje dat zo vaak naar het ziekenhuis moest voor bestralingen, Lisanne Spaander. Het verhaal zullen jullie wel weten maar ik vond het liedje wat ze met die band zong schitterend mooi. Ik kwam het na enig zoeken ook op tube tegen en daar zingt ze haar liedje "Ik ben 'n Vechtersbaas" gewoon zonder pruik op en zonder poespas. Echt schitterend. Natuurlijk wist Nance bij de opname hoe ze zoiets moet aanpakken want zelf heeft ze ook te maken gehad met 'n vervelende ziekte (Crohn) en ze is 'n ervaren zangeres. Ik kreeg kippevel toen Lisanne het lied vertolkte met 'n orkest op de achtergrond. Klik hieronder op 'n plaatje en je wordt doorgestuurd naar you-tube en bekijk en luister naar het prachtige liedje van 'n meisje dat aangeeft 'n Vechtersbaas te zijn maar dan dit keer in de goede zin van het woord. Moi Toch??

BEDANKT BEDANKT

Iedereen bedankt die mij hebben gefeliciteerd met m'n 70ste verjaardag... Ik sta er van te kijken dat zoveel mensen aan me hebben gedacht en me geluk hebben gewenst... echt grandioos. Het doet me goed dat er zoveel mensen toch nog aan me denken. Lees ook bij "En Dan Ditte", dan kun je zien hoe mijn eerste dag als Zeventigjarige er uit heeft gezien. 24 Juni 2015 zal ik niet makkelijk vergeten... 'n prachtige dag zeker omdat er zoveel mensen aan mee hebben gewerkt om hem onvergetelijk te maken... nogmaals dank aan iedereen... Dit is 'n greep uit de kaartjes via facebook en mail. Moi Toch??

En dan is het weer Vaderdag en dan krijg ik altijd 'n kadootje. Ze weten wel dat ik niet hou van kadootjes krijgen... 'n kleinigheidje? oke, maar ik heb liever dat m'n kind altijd nog naar huis komt en gelukkig is dat bij ons ook zo. Ik denk wel 'ns ooit aan die mensen waarvan de kinderen niet meer thuis komen... die uit elkaar zijn gegroeid... Gelukkig zijn wij nog altijd dat zelfde hechte clubje... ons Nancy, ons enig kind, komt elke week naar huis, 'n paar keer zelfs... dat waarderen wij ontzettend. Wij zijn ontzettend trots op onze dochter... echt trots... ik ga niet vertellen waarom we dat zijn... er zijn mensen die weten wat erachter steekt... Die weten dat we haar altijd blijven steunen, altijd haar mening zullen respecteren wat haar keuze ook is. Vandaag kwam ze weer thuis met haar vriend Michel, iemand die over dingen ongeveer hetzelfde denkt als wij. Dan komen ze hier met 'n mooi kado... eigenlijk veel te groot, maar ze zeiden... Pap, je wordt bijna 70 en we weten dat je geen "kadootjes-man" bent, maar dit is dan voor Vaderdag en je Verjaardag samen want 70 worden is ook iets speciaals. Dan overhandigen ze mij het kado... iets wat ik al tijden heb willen hebben en ik was er erg blij mee. Maar, ze weten niet dat ik al blij was met het feit dat ze graag naar huis komen en nog blijer met het plaatje wat aan het kadootje vast gemaakt zat... Kijk boven maar. Dit is het mooiste kado wat ze me hebben geven... Weet je: Vaderdag? Niemand weet hoe dat voelt als vader zijnde, dan vader zelf... Bedankt... ''Un schoner kuddo ister nie''...

Ik ben helemaal geen voorstander van dat "Feesboek" gedoe maar om een en ander te weten te komen moet je dat spelletjes wel mee spelen. Het is wel iets waar alle mensen zich bloot geven... eigenlijk niks voor mij. Af en toe staan er van die dingetjes op waar je mee kunt spelen en ook wel van die dingen net als hierboven, ze proberen je daar aan mee te laten doen en ik dacht och het kan geen kwaad... je moet wat vragen beantwoorden en een of andere ''goggo'' zet de uitslag er dan neer. Welke legendarische song werd over mijn leven geschreven? Tja dat maakte me wel nieuwsgierig omdat ik wel veel hou van muziek... Dus ik mee doen... klik op het plaatje voor de uitslag die ik kreeg... hahaha mooi toch?

Ja beste mensen, het komt steeds korterbij, binnen drie weken is het zo ver... natuurlijk ben ik er erg blij mee... maar het is niet niks... Wat dan wel Peer? Nou, mijn 70ste verjaardag... "suvventig".... ja 70, suvventiggggg. Potverdorrie... ik moet steeds aan mijn vader denken toen die 65 werd... en wat jaren later op de 70 aan ging. En nu? Nu ben ik zelf aan de beurt. Nou moet ik wel zeggen dat het 65 jaar worden best wel is meegevallen... maar nu ik bijna 70 ben beginnen toch van alle kanten de kleine stoornissen op te duiken... m'n knieen doen pijn als ik daar even op moet zitten en nog niet zo'n beetje ook nog niet. M'n adem laat me al 'n heel tijdje in de steek maar dat heb ik over gehouden van het roken, dat opliep tot zo'n 60 sigaretjes per dag... het slijpen van asbestplaten zonder kapje en zo erg dat we elkaar niet meer zagen staan... het eten van worstebroodjes die ik warm maakte op de ketel van de bitumen voor daken te maken en het weinige sporten want daar had ik altijd al 'n hekel aan... Ik begin soms ook dingetjes te vergeten en dan zeker als ik zonder blaadje boodschappen ga doen. Nee het is niet makkelijk om 'n hogere leeftijd te bereiken maar ik moet wel zeggen dat ik ontzettend blij ben dat ik redelijk goed gezond ben en erg blij ben dat ik de 70 in zicht heb. Maar ja... je kent de regel wel... "Iedereen wil oud worden, maar niemand wil het zijn".... Ik moet niet zeuren, ik voel me best goed... ben wat te dik maar het "afvallen/lijnen" gaat me weer redelijk goed af... ik ga twee keer per week sporten bij de fysio en ik zit tenminste 20 minuten, soms 30 minuten, per dag thuis op de hometrainer. En ik voel me eigenlijk best goed... maarja... 70... nondepie "dé is tog nie niks"... Ik vond nog 'n paar plaatjes die wat te maken hebben met ouder worden... ze passen wel niet bij mij... maar in het algemeen..

SINT JORIS ASTEN 555 JAAR

Het is toch 'n prachtig gezicht als je ons sint Jorisgilde hier zo ziet staan, klaar om het 555 jaar bestaan te gaan vieren.... maar dan gaan mijn gedachten toch weer terug naar 55 jaar geleden. Ik was toen 15 jaar, werkte bij Pietje Berkvens in Someren, net over ''de knaal'', toen dat grote evenement ging gebeuren op de plek achter de huizen in de Hemel... bij Piet Bukkems zo'n beetje in de tuin waar eerder de gemeente opslag was vlakbij d'n Huls, het strofabriek, ik heb daar 'n tijdje terug al over verteld omdat ik er nog 'n kranteknipsel van vond. Er was n Vlaamse kermis opgesteld en er was vanalles te doen wat het gilde toendertijd had georganiseerd. Er was ook 'n vuurwerk maar die was wel al de dagen voor het feest want de strofabriek brandde af... het was 'n heel schouwspel... ik herinner me het alsof het gisteren was. Nu gaat onze trots uit Asten weer 'n prachtig feest organiseren met duizenden mensen van de diverse gilden uit de buurt.Het zal weer n heel spektakel worden. Op Vrijdag 5 juni is er 'n jeugdprogramma en zaterdag 6 juni met de opening van de kringdag om 18.00 uur, de recptie en later het groot Zomerfeest. Zondag is er eerst 'n programma voor de genodigden en vanaf 13.00 uur is er voor het hele publiek n panklaar programma... Om 20.00 uur is de sluiting van de kringdagen en overdracht van het kringvaandel. De feestelijkheden etc zijn op het terrein van NWC... Voor uitgebreide informatie kan je kijken op internet: WWW.SINTJORISGILDE-ASTEN.NL

Ik heb kortgeleden al 'ns gemeld over 'n nieuw gouden paar in onzen Himmel.. ze wonen op huisnummer 12 en dat huis staat zo'n beetje op de plek waar ''Jan de Post'' vroeger zijn kolen had liggen. Dan weten jullie wel waar ik bedoel. Het gouden paar zijn Frans en Betsie Kuijpers - Loverbosch (12) en Leo Gabriels was er natuurlijk snel bij met de camera om het versierde huis op de plaat vast te leggen... Bedankt Leo want ''n gouden paar uit onze straat? ''de moet toch op Himmels.nl''....

Normaal maak ik niet reclame voor 'n cafe of zo maar hier is 'n uitzondering wel op z'n plaats. In principe maakt het me niet uit of iemand die 'n cafe begint het weet te runnen of niet want je besluit er aan gaan te beginnen of niet en dan moet je ook de consequenties er van dragen. Maar in Asten is 'n cafe dat door de klanten zo wordt gewaardeerd dat men enkele benefiet concerten heeft georganiseerd om de uitbater te helpen zijn cafe te kunnen behouden... ten minste dat hij de huur kan betalen... niks mis mee als klanten dit voor hem over hebben. Maar nu zag ik op facebook 'n berichtje van Cor Mutsers en jullie weten wel dat ik Cor erg graag mag en wat ik las vond ik wel geweldig. Lees het stukje hierboven maar en je weet wat ik bedoel, ik als muziekliefhebber. De telecaster van vroeger die hij kreeg van Pravasie, je weet wel, die gaat men veilen voor het zelfde doel als de benefietconcerten. Pravasie kwam er vroeger graag en ik vind het klasse van Cor dat hij die gitaar nu gaat veilen voor het behoud van het cafe waar Pravasie zo graag kwam. Neem van mij aan dat het niet zomaar 'n gitaartje is... deze telecaster uit de jaren 70... Over het hoe en wat informeer ik jullie hier nog wel want dat weet ik nu ook nog niet... "Sjapoo vur Cor"...

Ik heb hem al op mijn website gezet, Wim Vaes (69), maar ik wilde er toch nog even 'n stukje over maken met wat foto's want hij kreeg niet alleen 'n Koninklijke Onderscheiding, nee het lijkt wel of hij ook op weg is om "filmstar" te worden want ik had ook nog het filmpje met zijn intervjoetje met radio Siris. De mensen die het nog niet hebben gezien moeten maar even op de foto klikken voor dat gesprekje maar wil je de toespraak van burgemeester Vos ook horen dan moet je even afstemmen op radio Siris. Hierboven natuurlijk de foto van 'n trots Wim Vaes met zijn medaille, de felicitaties door de burgemeester en 'n plaatje van het gesprekje van de Siris medewerkster met onze Wim dat werd opgenomen door de camera die op hem gericht is... Klik op de foto.

Ik heb het al vaker aangegeven wat Someren heeft en Asten niet en omgekeerd... Je weet wel, Someren had stoplichten en wij niet maar wij 'n lift in 'n winkel en dat had Someren weer niet. Nu hadden wij ook weer iets wat Someren niet had maar daar hoefde we niet trots op te zijn. Wij hadden de 5de engste fietstunnel van Nederland. En ik moet zeggen, ik ben er ook wel 'ns gefietst 's avonds en het was er best wel eng. Vooral voor jonge kinderen en jonge meisjes die er door moesten als het donker was is het geen pretje. Maar gelukkig zijn we dat "ding" nu ook kwijt. Of niet kwijt maar ze hebben het "enge" eraf weten te halen. Leerlingen van het Varendonck-College en wethouder Theo Martens van de gemeente Asten openden op woensdag 15 april het vernieuwde viaduct aan de Heesakkerweg tussen Asten en Someren. Na een intensieve opknapbeurt werd de plek een kunstwerk. De gemeente Asten, Nuon, leerlingen van het Varendonck-College en kunstenares Ingrid Sonnemans uit Someren hebben sinds november hard gewerkt aan de opknapbeurt van het viaduct Heesakkerweg. De graffiti werd verwijderd, het groen in de buurt gesnoeid en er kwam nieuwe verlichting. Bovendien schilderden leerlingen uit 5 Havo en 6 VWO van het Varendonck-College een kunstwerk op de pilaren van het viaduct. En het ziet er allemaal mooi uit... fraai gedaan, echt wel. Een bijzondere gast bij de opening was Piet Paulusma, die voor opnames van het weerbericht van SBS6 naar Asten was gekomen. Het weer was net zo mooi als het viaduct. Volgens mij had Piet het met de weersvoorspelling helemaal fout maar dat zal wel gekomen zijn dat hij "oonder dun indruk waar" van ons vernieuwde viaduct. Wat op viel was dat wethouder Theo Martens weer 'n mooi nieuw donkerblauw pak aan had... hahaha...

Dit Himmel-bezoekers zijn de Kajotters van Liessel.... Ja ja, ik hoor het jullie al denken... Komt Peer weer met 'n plaatje wat helemaal niks met d'n Himmel te maken heeft... hahaha, dat dachten jullie maar dat is niet waar want dit plaatje heeft wel degelijk heel wat met d'n Himmel te maken... Ik zal dat vertellen.. ik geef jullie enkele namen van jongens die hier op staan... Derde van bovenste rij vanaf rechts is Jan Welten... precies, die trouwde met Riek van Heugten (61) uir d'n Himmel. De tiende vanaf rechts met vlag: Harrie Janssen... yes, die trouwde met Nel Bosch (41 uit onze straat. Naast Harrie net iets naar onderen en 11de van rechts is Frans van den Berkmortel... ja hoor, die trouwde met Riek van Seccelen (48) uit d'n Himmel en de 13de van rechts is Wiel van Dijk en Wiel trouwde met Annie Kuijpers (11) uit 't Himmel-eindje van toen. Dus al met al heeft dit behoorlijk wat met d'n Himmel te maken.

Mijn vriend Gerard van Kol gaat weer 'n "Lijssels" middagje verzorgen in de Kastanje in Liessel, je weet wel midden in Liessel op 't pleintje. Op zondag 17 Mei is het te doen. Hij zal weer enkele van z'n nieuwe liedjes zingen en er worden weer verhalen vertelt. Entree is 5 euro en daarvoor kun je van 2 tot 5 genieten van de geweldig mooie stem van echte Liesselnaar Gerard van Kol met z'n liedjes in dialect. "Ge moet mér us gôn luistere"....... Moi Toch??

Iedere maand komen er bij het Klokkenmuseum 'n stel mensen bijeen om te kijken naar foto's waarvan we niet veel informatie hebben en we proberen te achterhalen wie er op de foto's staan, waar de foto is gemaakt, in welk jaar en van welke gelegenheid die foto kan zijn. Ook brengen mensen soms oude foto's mee of soms ook wel complete schilderijtjes zoals hier op de foto. Leo knipte er 'n keer 'n fotootje van toen ik een van de meegebrachte spullen aan het bekijken was.... Het is er altijd gezellig en omdat alle aanwezigen houden van nostalgie is het er altijd gezellig en interessant... De foto is weer die echte nostalgie, 'n man en vrouw in de keuken bij het fornuis... Moi Toch??

We hebben de laatste tijd al zeveel vervelende dingen meegemaakt... vliegtuigen die verongelukken, oorlogen in heel veel landen, mensen die elkaar niks gunnen... en ga zo maar door. Kijk hierboven even naar dit plaatje... laten we toch nog genieten van pasen wat er aan zit te komen... de lente die zijn intrede heeft gedaan en de voorloper is van 'n zomers jaar. Laat het niet alleen zomers zijn maar 'n gelukkig jaar voor alle mensen op de wereld. Ik las onderstaand gedichtje en ik dacht meteen, dat is wel iets voor op Himmels...

In deze tijd van het jaar, nu de dagen fors gaan lengen
en de vogeltjes hun voorjaarslied opnieuw brengen,
wenst "himmels punt en-el", je al het goede.
en dat de Lente je wat moois kan brengen.
Moge de schoonheid van dit seizoen, de winter vlug verdringen.
En dat de vreugde van Pasen, je het hele jaar door mag omringen.

"Moi Toch", als er wat te vieren valt... Ik heb bij "Gouw Parre" al 'n heel stel Himmelse mensen staan die zo'n feest konden vieren... 50 jaar getrouwd en zelfs enkele die nog langer getrouwd waren. We noemen dat 50 jaar getrouwd zijn, goud. Mensen die dit samen halen zijn gouden paren... maar weet je dat er buiten de meest gangbare ook nog veel meer benamingen zijn. Koper voor 12,5 jaar dat kennen we wel, ook Zilver voor 25 jaar en Diamant voor 60 jaar weten we. Maar voor mensen die het interesseert heb ik hier nog 'n hele lijst zoals men die schijnt te hanteren. Ik heb er samen met Annie al 'n heel stelletje "opzitten"... Hout, Koper, Zilver, Parel, Robijn en als het kan gaan we volgend jaar voor Saffier, die andere die hier tussendoor staan laat ik maar voor lief.



En zo was het bij 'n verjaardag: Abraham & Sarah 50 jaar, Isaak & Elisabeth 60 jaar, Jacob & Anna 70 jaar, Jozef & Deborah 80 jaar, Antonius & Ruth 90 jaar en Methusalem & Judith 100 jaar.

Eindelijk was het dan zo ver... Nederland was nagenoeg bevrijdt en nu moest de opbouw weer beginnen en ook ons Peelbelang begon weer opnieuw, het ging weer verschijnen en dit is 'n deel van de eerste uitgave van ons vertrouwde blad dat het nieuws bracht van Asten en ook de dorpen rondom ons. Zoals je ziet was Schriks toen nog gevestigd in de Emmastraat naast de groentewinkel van Jan van Hoek en aan de andere kant het politiebureau. Dit is weer de eerste uitgave in 1944 en het is in totaal de 23ste jaargang. Helaas zou het Peelbelang in deze vorm stoppen... toch is er het blad nog steeds alleen niet van Schriks.

Het mag dan ook wel 'ns naar voren worden gehaald... de drie mannen achter Blast, de drie bestuursleden van Blast die het hele jaar bezig zijn voor o.a. deze Blues-happening, het bluesgebeuren in Asten waar vele mensen uit de regio en ook van daar buiten naar toe komen... drie dagen blues-feest in Asten en op verschillende lokaties... Dit zijn de drie boys... in het midden onze eigen Himmel-bewoner en huisfotograaf Leo Gabriels (42) , links Eric van de Cruijs en rechts Bert de Groot. Fantastisch... nu voor de 24ste keer, volgend jaar 'n kwart eeuw. Moi Toch??

Mijn goeie maatje Leo Gabriëls en z'n "bloesz" vrienden zijn allang weer bezig met het Paas-Blues gebeuren en ze zijn er weer in geslaagd om 'n meer dan geweldig programma in elkaar gezet.. met medewerking van de cafe en zaalhouders hebben ze 'n mooi Paasweekend voor ons in petto. Het zal weer overal lekker druk zijn en daar is het toch om begonnen... Lekkere bluesmuziek, veel luisteraars en dat verdeeld over 'n vier dagen... we zijn er weer klaar voor... net als BLAST... Voor degene die er alles over wil lezen kan even naar de website van Blast gaan, http://www.blastblues.nl.... voor 'n lijstje over het hoe en wat van de optredens kun je hieronder kijken..

Een van deze dames wist dat ik nog steeds op zoek was naar mijn team om Himmels.nl te promotenen ze trommelde 'n paar van haar vriendinnen bij elkaar, besloten om zich wat op te maken en toonbaarder uit te zien en toen kwamen ze naar mij toen en hebben we deze foto gemaakt. Ik zeg het is leuk en aardig dames maar vijf is wel wat veel... Ze vroegen me meteen wanneer we gaan starten... ik zeg... hoho zover zijn we nog niet... ik moet eerst wat overleggen of jullie niet te oud zijn... Oud? zeiden ze... wat denk je wel Peer Welten? zien wij er dan oud uit? Ik zeg kom over 'n paar jaar nog 'ns terug als ik in de zeventig ben...

Het begint alweer te komen... maar als je slim bent klik je eerst hierboven op het plaatje en laat je meeslepen met de lentekriebels, en lees ook het bovenstaande gedichtje. Het zonnetje laat zich alweer wat meer zien... we hebben nog wel wat koude nachten maar hij zit er wel aan te komen. Ieder jaar weer verheugen we ons erop, ieder jaar hetzelfde ritueel maar iets wat we echt niet willen missen want het hoort er bij: "De Lente komt eraan".. Wij gaan er van uit dat ze vroeger gelijk hadden en het oke is zoals wij dat hebben geleerd... de Lente begint op 21 Maart. Oke Maart roert zijn staart, dat weet ik ook wel maar het heerlijke van de Lentekriebels komt eraan.. We moeten straks de klok weer verzetten om de dagen langer te doen lijken en we gaan weer meer naar buiten.. De tuinen worden grondig aangepakt en de bloemen en planten beginnen hun werk te doen... Als je net als ik snip verkouden bent dan zal dat met de komst van de lente snel overgaan... "nog hil efkus waagte en ut is wir zo weit, ut kan nie snel genôg goa"....

Ieder jaar doet hij mee met de carnavalsoptocht in Asten, ieder jaar bedenkt hij 'n lollig simpel ding, ieder jaar probeert hij er anoniem uit te zien, ieder jaar weet Leo Gabriels hem te ontmaskeren en ieder jaar maakt Leo er foto's van en stuurd ze naar mij voor de website. En iedere keer ben ik daar weer blij mee. Iedere keer ben ik trots dat er iemand uit d'n Himmel gestalte geeft aan de optocht en op 'n gradiose manier... Zo simpel en hartstikke schon... Wie dat is? Sjaak van Heugten, maar niet verder vertellen aub "want hij wil ger annoniem blieve"...

Je kunt er niet om heen, elke liefhebber wil Himmels.nl bekijken, of je wil of niet, kan niet anders... Moi Toch??

Het is nu nog carnavalstijd maar daarna is het weer Brabants dialect... het is nu nog Brabantse nachten zijn lang maar daarna is het weer Brabant vanaf 's morgens... De plaats van handeling is de Brabantse Hoeve in Volkel want daar gaat Liesselnaar Gerard van Kol weer optreden op 22 februari a.s. en het begint om 11 uur 's morgens. In het knusse koffiehuis gaat hij weer zijn "Leisselse liedjes zingen"... Wil je daar naar toe bel dan van te voren want vol is vol... entree is 7,50... op 15 maart is het de beurt aan Wim Heijmans. Kom gezellig genieten op deze oergezellige Brabantse Merrige... "zondag 22 fibberwarrie mi Girrard van Kol"..

Nou ben ik van huis uit helemaal geen pessiemist maar toen het Protestantse kerkje werd verkocht toen dacht ik... Oei Oei, dat gaat me weer wat worden. Daar heb ik me toch wel in vergist want ik zag deze foto op internet staan en dan moet iedereen toch toegeven, zelfs ik dat het 'n prachtig mooie gelegenheid is geworden voor o.a. optredens etc... Het is dan wel niet meer op ons nostalgische kerkje maar dit vind ik wel erg geweldig... Aan de zijkant zie je "fietspad", dat was vroeger wel 'ns anders want fietsers konden we daar niet gebruiken in ons eigen "vrijerspeijke".... Moi Toch??

JAJA, DUIM OMHOOG VOOR JOU........



moi toch??

Mijn vorige "Moi Toch" zat vol dus ben ik vandaag aan 'n nieuwe begonnen... ja het wordt steeds drukker met de pagina's. Ik zal daar binnenkort iets op moeten bedenken want het duurt erg lang om de hele website op te starten... dat vertel ik nog wel 'n keertje. Waar ik het nu over wilde hebben is over mijn "baby zijn"... echt ja, maar toen ik werd geboren in d'n Himmel noemde ze dat niet baby... bij ons thuis zeiden ze gewoon altijd, "iemus hí unne klenne gekrigge"... Op 24 juni 1945 was dat ons moeder die de zevende "klenne" kreeg en dat was ik. We hadden onder 'n kamer waar onze vader en moeder sliepen en boven hadden we 'n grote zolder waar twee kamertjes waren getimmerd... een waar twee bedden stonden voor de jongens, onze Sjaak, Hub, Theo en Henk en eentje voor de meiskes, ons Ellie en ons Jo. Daar stond ook 'n klein kinderbedje en je kan het geloven of niet maar ik kan me goed herinneren dat ik daar in lag. Nu scheen ik nogal 'n "vervelend menneke te zijn", ik deed alles in de luier en nog niet zo'n beetje ook niet en volgens ons moeder is dat altijd zo bij kiendjes alleen deed ik het op heel abnormale tijden. Maar dan was er het slapen... en daar zat het probleem want ik bleef altijd "mer brulle"... ik wilde echt niet gaan slapen gelukkig hadden ze bij ons daar het volgende op gevonden... om beurten moesten ze mij in slaap zingen want dat scheen ik dan wel te doen, als ze zongen dan viel ik in slaap. Om beurten moesten ons Ellie, ons Jo en onze Sjaak aan mijn bedje komen zingen tot ik in slaap was gevallen. Dat kon ooit 3 minuten zijn maar soms ook wel 20. Hahaha, ja daar moet ik werkelijk om lachen want het was 'n liedje van niks... ik vond het nog op internet en als je op het treintje klikt hoor je het nog... alleen de woorden waren iets anders, ik ken ze nog uit m'n hoofd want als ze dat tot vervelens toe aan je bed hebben gezongen dan vergeet je dat echt nooit meer...

Op 'n klein stationnetje, 's morgens in de vroegte - staan de blinkende wagentjes, netjes op 'n rij
Zie de machinisten, draaien aan 'n wieleke - hakke hakke fuut fuut, weg zijn zij...

Het mooie er van is, en dat heb ik die van ons nog nooit verteld, ik vond er helemaal niks aan, echt 'n frut-liedje maar ja, ik denk dat ze geen ander kende... Toch heb ik er wel goed van geslapen, maar om nu te zeggen dat het 'n echt Himmels liedje was?? Nee dat kan ik niet zeggen. Toch moet ik ons Jo en ons Ellie hier voor bedanken want die moesten dat het meeste zingen en deden dat ook... dank je meiden, nee nee, nu hoef je dat niet meer want ik "sloap as zoonder liedje as unne marmot"... Moi Toch??