VRUUGER
TREURIG
Ik was erbij toen de vrouw van burgemeester Ploegmakers, mevr. Ploegmakers - Thien werd begraven nadat ze 'n paar dagen eerder was overleden toen de auto van de burgemeester in het kanaal belandde en die lieve mevrouw overleed. Het was de eerste keer in mijn leven dat ik de harmonie de dodenmars hoorde spelen. Asten was er voor uit gelopen om haar de laatste eer te bewijzen. het maakte veel indruk op mij, ik was toen 11 jaar. Op de foto zegend deken van Hout de kist... erg indrukwekkend was het... Asten was in rouw.
DE HERMENIEJ
Onze harmonie bestaat allang en hier zitten de muzikanten met bestuur, dirigent en de "helpers met geld" bij de oude jongensschool op de Markt, super mooi en duidelijk plaatje.
MILANO SJOARMA
We waren in 1977 en we gingen vaak met zessen kaarten. Bij Henk en Ria Caris in de Meteoorstraat en op 'n avond zei Henk... Peer ik ga 'n cafe beginnen. Ik dacht Jaja dat zal wel. Maar hij zei.... is het misschien iets dat jij de deejay zou willen worden. Ik maakte toen nog muziek met the Apollo Stars maar dat stond op een laag pitje en het leek me wel wat. Henk begon zijn cafe in de verbouwde zaak van waar eerder Wies Vissers haar stoffewnwinkel had. Later begon daar iemand een broodjeszaak maar dat liep al niet en Henk begon er zijn cafebar 't Ketelke. Ik ben er vaak geweest, heb er veel avonden muziek gedraaid ook met de kermis en de carnaval, mooie tijden. Maar Henk stopte ook 'n keer en kwam Wim en Rieky Crooijmans er in en ook daar draaide ik vaak. Teon die stopte ben ik ook gestopt en na enkele uitbaters werd het een shoarma zaak en ook daar ben ik veel geweest, zaterdag 's nachts na 2 uur. Het was 'n geweldige kerel de man van de zaak Antonio. Nu is alles allang afgebroken en ligt het er als de schande van Asten bij.
UT IRSTE WOONERRUF
We gaan terug naar 1978 want op het nieuwe Wolfsplein, het eerste Woonelf in Asten was het groot feest toen dat werd geopend. Het was er druk en het was geweldig.
UT HUIS VAN VUN HUGTE
Vroeger lag dit huis, toen de de Logtenstraat nog smal en 'n zandpad was, 'n heel stuk van de weg af, ik weet dat nog maar de weg werd verhard en Bloemenwijk 1 was in aanbouw met de twee straten, de Tulpstraat en de Leliestraat. Een van die straten kwam langs dit huis waar de ouders van Sjef van Heugten woonden. Sjef kwam laten met Hanneke in de Hemel wonen op huisnummer 47. Dit is nu ook afgebroken en er zijn nieuwe huizen gekomen.
DUN ACHTERBOS
Ik ben er vroeger vaak genoeg geweest, op dun Achterbos en ik weet dat in een van die boerderijen de vrijgezellenbroers van Vaalen woonden maar ik weet niet welke boerderij. Ook dacht ik dat er vroeger 'n meisje uit mijn klas woonde van de Voordeldonkse school.
DUN BURGEMISTER
Hij was 25 jaar burgemeester toen dit feest werd gehouden in Asten. Hier staat de burgemeester Willem Wijnen met zijn familie voor het raadhuis op de Markt. In 1944 zou hij op brute wijze worgen vermoord, de foto is uit 1935 en het oude raadhuis was versierd voor deze geweldige burgemeester.
DUN AAWE MEULE
Als ik met de skoetmobiel door de Margrietstraat rij, daar in de buurt van het reisbureau, iets verder naar links wat vroeger nog de Logtenstraat was, dan moet ik vaak denken aan dit gebouwtje. Vroeger was dit 'n deel van 'n molen die daar stond, Gitzelsmolen, maar toen ik bij het jongensgilde was, zo rond 1956 was dit de bijeenkomstplek van de Kabouters, de jongere meisjes die bij de Gidsen waren. Het is allang weg en het was zo ongeveer waar nu de uitgang is van van Golstein Brouwes. het is allang verdwenen.
WIJ WETE DA
Vroeger wisten wij dat precies, welke gekleurde dop bij welk soor melk of pap behoorde, nee ik weet het niet meer maar van die bruine voor chocolade pap weet ik nog. De doppen noemde wij "cappesjuuls" en we spaade die voor de donkere kindjes die niks hadden en die brachten we naar de paters in de Wilhelminastraat en die zorgde en voor dat die arme kindjes te eten hadden. Toon van der Steen was onze melkboer in d'n Himmel.
IN DE PIL
Van de verhalen van vroeger weten we wel dat het hard werken was in de Peel met de ontgining daar, het turfsteken wat voor veel mensen de brandstof was voor de kachel als het koud was. Ik heb er vaak 'n pak moeten gaanhalen bij Jan de Post, vooraan in onze straat. Deze man is gerrit manders, volgens mij woonde hij naast van de Weerden, de laatste huizen op het Rinkveld. Zijn kinderen zaten ook op Voordeldonk op school... ik kan me harrie nog goed herinneren, hij is van het zelfde jaar als dat dit plaatje is geschoten, 1950. Gerrit was op deze foto ongeveer 30 jaar oud, geboren in 1920.
DUN HIMMUL
De verschillen tussen toen en nu.... voeger woonde links Jan Meulendijks er de kolenboer met het kruisbeeld in de tuin en de hopen steenkolen, maar nu is dat anders... het kruisbeeld is weg en er kwamen nieuwe woningen en rechts is ook alle vernaderd. Vroeger had de weg ook geen trottoir... De "leechtpoale" zijn ook veranderd zoals je ziet...
UT KITTULKE
Ons Nancy was nog maar 'n paar maanden oud toen we bij Henk Caris (50) zaten te kaarten toen Henk zei.... Peer ik heb 'n vraagje.... "Wilde ge musschien disjokkie worre as ik un cuffee/bar begin"? En toen kwam het verhaal dat hij in het koffieshopje aan de Emmastraat waar vroeger Wies Vissers haar winkel had... en toen later 'n koffiebarretje kwam, bezig was om een bar te maken. Ik zei ik zal er over nadenken want ik maakte nog muziek met the Apollo Stars maar dat was meestal op vrijdag dat we speelde omdat we geen dansorkest warem maar voor feesten en bruiloften werden gevraagd. Hier zie je 't Ketelke want dat was de naam van de bar. Ik heb er jaren gedraaid en met de kermis ook toen Wim Crooijmans alles had overgenomen... Nu ligt alles plat en is de schande van ons mooie dorp zolas het er nu bij ligt.
WIJT TRUG
Als ik het plaatje zie gaan m'n gedachten terug naar toen, ja lang geleden... de meeste mensen hadden geen telefoon, bij ons thuis ook niet en als ik ooit iemand moest bellen dan moest ik naar het postkantoor, naar Turrup want daar stond een telefooncel. Later kwam er ook eentje in je bloemenwijk staan. Het was niet anders.... later kregen wij thuis telefoon, toen ik getrouwd was pakte we pas telefoon rond 1980. En nu? 'n kind van 8 jaar heeft telefoon... tijden veranderen ja....
AFGEBROKE
In het begin vond ik het maar raar dat ze de school hebben gesloten, het was de ULO school aan de Kruiskensweg zoals het toen werd genoemd tentijde van het knippen van deze foto. Maar als je achteraf gaat kijken zal het best wel verstandig zijn geweest om deze beslissing te nemen. Nu staan er appartementen zoals die overal verschijnen. Maar zonde vind ik het toch nog wel.
WERRIKKE BIJ DUN TRICO
Van wanneer dit is?? zeker van voor 1935 want het naaiatelier van de Te Strake brandde af toen het nog de hoogbouw had en daar zitten deze dames. Wie het zijn weet ik niet maar het plaatje is echt geweldig mooi met die hoge ramen. Lang leve d'n Trico.
NEE IK WEET UT OK NIE
Nee dit weet ik ook niet... het raadhuis als dit zag ik nooit. de kiosk weet ik niet en het gebouw dat je ziet van Schriks zijn eerste drukkerij naast het raadhuis waar ook ooit Knaapen zijn cafe had, ik dacht het wel ooit gezien te hebben maar weet het niet zeker. Hier rechts was 'n cafe en winkel van Miet van Deursen. De vrouw met witte muts is Drika van Deursen - Hoefnagels. Foto is uit 1905.
WITTEGE NOG??
Dè we spulde beij ur kadaverhuiske en dè ut dôr altijd zô geweldig stonk um dettur kuppotte verrekus en koeije binne lage?
Dè we in de Rooijen berg 'n grondhut han gegravve diedege van dun buite kant nie koont ziej en dè die in de fik vloog toen we dur mì un man of aacht inzaate?
Dè we voetbalwedstrijde spulde ôp de plak bij van Goch tegen de jongus van dun Bult en van de Meulestraat en dè wij mistal wônne um dè wij goei voetballurs han?
Dè de miste mensen vruuger, toen de huize van van Seccelen tot van de Boomen, de twee blokken langs Bukkems en de driej huizen langs Drika Zegers, lattur Bert Janssen nog un "heuske" han en as ge moest poepe in dè kaaw stinkund hôkske moest zitte?
Dè de hure van de huizen nog wiere ôpgehald dur unnen eigenaar, ut lidmatschap van dud bons en de voetbalclub ôk zô wier opgehald an de deur en de revue en de margriet nog thuis wier gebraucht?
Dè juffrouw de Vent altijd dur dun Himmel fietste as ze nô huis ging en inne keer dur 'n vrouw uit onze stroat van de fiets af wier geslagge um dè ze hur dochter in de ôrre ha geknepe?
Dè wij liever "pisknôllekus" ate dan appuls en dè die lekkur knôllekus stônn ôp de plak achter dun tuin van Wllum Faas en die van Leo Haaze waren van de irste boerdereij ôp Vorreldonk?
Dè dur unnen groten brand waar bij de strofubbriek van van Goch en de golgplaten as rekette dut de leugt vlôgge en ut leek dè de wirruld vurging?
Dè dur dur een of ander gek clupke wier angegivve dè de wirruld echt zô vurgoa en die gekke bove ôp unnen berg ging zitte um gespaard te blieve, mer wij ôk nie zijn vurgoa?
Dè tijdus de vurkiezinge wij as Himmelse keinder zingend noa school ginge en zonge van "wa mellik is vur dun thee is, is Romme vur de KVP?
Dè un elftal van dun Himmel de openings wedstrijd spulde tigge WZH uit heusden, Wit Zwart Heusden en dun himmel ôk nog won en de speulers en toewschouwurs "wèrrumme ranja" te drinke krege?
Dè wij op huisnummer 57 wônde, vur ut huis unnen bôm han stoa wor mì meskus trallurhaande datums in gekèrruft waren en vur ut huis altijd deen britse?
Dè ik dor bekant iedere zôtterig van ons moeder moes griesele want ons moeder vôn dè uttur vur ut huis netjus uit moes ziej en dè ik mistal de klos waar um dè te doew?
Dè ik volgende keer wel wir wa schreef ovur wittege nog want ik weet nog duzende en duzende dinge ovur oons straat die sommige mense hillmôl nie wete?
MI INKT SCHREVE
Dingen die je nooit vergeet... de mister die het inktpotje kwam vullen en wij alles schrijven met een kroontjespen de de overtollige inkt afvegen aan de inktlap, verschillende stukjes stof met een knoop er op en niet net als hier met 'n klein stukje stof.
VUURGLOED IN DE PIL
In 1973 was er paniek, de Peel die stond in brand, Rowwen Heze maakte er ooit 'n lied over... 300 hectare natuur gingen in vlammen op. 300 ha en te bedenken dat 'n hectare 100 bij 100 meter is.. Nu alweer ruim 50 jaar geleden.
WOR ZE HIN GINGE
Vroeger moesten de meeste huisvrouwtjes net als ons moeder, elk dubbeltje wel tien keer omdraaien, er werd echt op de kleintjes gelet. Ik weet dat, toen onze vader bij de Vlisco werkte, ons moeder in de Vlisco winkel tegen 'n laag terief lakenstof ging halen voor op de bedden. Om de zoveel tijd gingen ze naar de Hema winkel in Helmond die daar toen was en niet in de dorpen hun winkels hadden. Zo ook gingen we naar V&D en soms naar C&A, die winkels waren vaak goedkoper als de winkels hier en.... en dat was ook fijn, ze hadden een veel grotere keuze. Maar hierboven zie je het Goedkoop Winkeltje in helmond en die naam ken ik ook nog van vroeger, die naam herinner ik me ook wel dat ons moederke daar ooit met de bus naar toe ging in Helmond. Nee rijk waren we niet dus elke cent werd 'n paar keer omgedraaid voordat hij werd uitgegeven...
AAW HUIZE
Misschien heb ik dit plaatje al ooit laten zien maar vandaag wil ik het nog 'n keertje voor de dag halen. Vandaag is het 18 januari 2024 en zou mijn vader precies vandaag dus 123 jaar oud zijn geworden als hij nog leefde. Maar ik wil eigenlijk alleen maar laten zien dat hij hier zo maar bij had kunnen staan en misschien staat hij er ook wel bij, wij weten het niet. Mijn vader is n.l. hier links in dat huisje geboren op 18 januari 1901. Later kwam daar rechts de Eijsboutsen met hun bakkerszaak, de ijssalon en het cafeetje op de hoek. Die kinderen rechts staan voor het Protestantse kerkje van toen, in de Lindestraat... het huisje waar mijn vader het levenslicht zag is de, wat nu de Prins Bernhardstraat is. Toch denk ik dat de foto van later is... dus niet van 1910 of 1915 of zo.
VEUL EN VEUL ANDURS
De familie Eijsbouts, van d'n Brouwer, hadden het wel wat "breejer" als de rest van de mensen uit d'n Himmel. Zo zagen de bijgebouwen van hun er vroeger uit... In het linker huisje woon Piet Stevens die het bier rochbracht voor de Eijsboutsen, waar later zijn dochter Anneke kwam wonen, Anneke Geenen - Stevens en nog later het Zwarte Schaap zat en nu de kapperszaak is. Dan had je daar die deur wat later werd omgebouwd tot woongedeelte en dan verderdoor met die kleine ruitjes de opslag van de dranken die er werden verkocht waar later de echte drankenwinkel kwam. Ik weet niet precies van welk jaar de foto is maar in ieder geval van voor 1980 want toen hebben wij er van Gielen uit een nieuw dak op gemaakt en goten gehangen. Maar oud is het wel dit plaatje van "dun aawun himmel".
KERSMIS MER VEUL ANDURS
Kerstmis is en blijft een van de mooiste tijden van het jaar. Ik denk vaak aan vroeger hoe het toen was als kind maar ik denk ook van aan hoe het nu allemaal gaat. Vroeger kookte ons moeder altijd iets aparts... niet duur maar wel iets wat we normaal niet vaak kregen. Ik moet vaak denken aan de tijd dat mijn broer Theo er nog was... de Vossenhoek.... Op tweede Kerstdag zaten we bij Theu Vossen achter aan 'n tafeltje... de dienstkameraad van onze Theo was bij ons we Henk van de Waarsenburg, onze Theo en zijn vriend, ik weet zijn naam niet meer maar ik dacht Wim ??? en ik... we zaten wat te drinken en hadden lol zeker toen die dienstkameraad van onze Theo steeds riep: "Relde ke del de Paashaas". Maar kijk nu ook eens buiten... vroeger waren de Kerstdagen vaak wit, vol sneeuw en gezonde lucht en wat is het nu? Regen, grauw en grijs en de kerstgedachte komen alleen als Annie de lampjes aan doet in ons huis en ik tegeover ons de kerstverlichting in de vorm van een boom buiten zie branden. Gelukkig komt ons Nancy eerste Kerstdag bij ons en die kookt voor ons viertjes. Op tweede Kerstdag komen ze weer en is onze kleinzoon erbij, hebben we kadootjes voor elkaar gemaakt, gewoon wat kleinigheidjes en gaan we "uit-Eten" want dan kookt er 'n andere kok voor ons. Tegenwoordig kun je met Kerstmis gewoon naar het cafe... hoe anders was dat in mijn tienertijd... we moesten naar twee missen in de kerk op eerste Kerstdag, op tweede kerstdag naar èèn mis maar de cafe's waren gesloten, Eerste kerstdag was er niks voor ons... oh wacht, jawel, we konden naar Bakens naar de film. Op Tweede Kerstdag was 's middags alles nog dicht... gingen pas 's avonds open maar het enige fijne was als Kerst viel net als dit jaar... Vrijdagavond afgewerkt, zaterdag, zondag, Eerste Kerstdag en Tweede Kerstdag vrij... hieperdepiep hoera. Maar ja, dan was er het uitdelen van het zondagsgeld. Het was toen al geen vetpot maar 's zondags hadden we 's zondagsgeld, op maandag was er niks dus ook geen geld en 2de Kerstdag 'n half 's zondagsgeld want ons moeder noemde dat "Planken-zondag".. Nou ja, niet erg want we hebben het er goed mee kunnen doen. En nu kijk ik weer buiten, het is 23 december 2023, het is half twaalf 's morgens... nee het ziet er niet erg Kerstmis uit.... Och luister gewoon mijn liedje dat brengt je misschien toch nog in stemming... en hoor je hoe het vroeger bij ons thuis was.... klik op het plaatje..
UN NEIJ AAW PLENKSKE
Ik zag deze nog voorbij komen op internet en toen dacht ik, "dì hì zôo mer iemus gemakt die efkus niks te doew ha". Maar wel leuk, maar ik heb er jaren geleden ook al eentje op gezet die toch weer heel anders was, geeft niks, ze blijven leuk om te zien en het houdt ons dialect in ere.
TRUG IN DUN TIJD
We zitten nu aan de grote dag... het is weer sinterklaas. Veel mensen beginnen de pakjes al ver voor 6 december uit te delen maar dat was vroeger wel even anders. Ook toen ons Nancy klein was hadden we op 5 december pakjesavond maar toen ik nog thuis was als kind was er geen pakjesavond... we gingen op sinterklaasavond gewoon naar bed net als altijd maar die avond/nacht/morgen klopte ons hartje drie keer zo snel. Ik weet wel dat we dan 's morgens veel te vroeg wakker ware, zeg maar rond half zes en dan begonnen we de secondes af te tellen. Onzen Henk, Frans en Ikke en we telden en telden... om zes uur stond ons moeder op, we wisten toen nog niet dat die alles op tafel moest zetten. Kon ook niet want Sinterklaas bracht de pakjes, zo dachten we altijd. Om half zeven hoorde we ons moeder onze vader wakker maken want die moest op tijd weg voor zijn werk. En we wisten dat als die weg was we op mochten staan om de kadootjes te bekijken... inmiddels hadden we voor ruim anderhalf uur de secondes geteld... en dat duurde en duurde... en dan ineens ons moeder onder aan de trap... jongens kom 'ns kijken hij is geweest... als drie gekken vlogen we van de slaapkamer af over de donkere zonder naar de trap en zo snel ogelijk naar beneden... ons Annemieke achter ons latende want die kwam ook maar sliep op een andere kamer, de meisjes kamer. Het was wel altijd zo'n beetje hetzelfde wat er lag... schriften, potloden, gum, kleurtjes, en kleurboeken, suiker beestjes, en 'n paar chocolade, taaipop en paar speculaasmannetjes... en voor samen 'n spel, zoals monopolie, mens erger je niet en het visspel. We waren blij en zongen wel drie keer: Dank u sinterklaasje tot het volgende jaar. En nu? tijden veranderen, wij waren tevreden met weinig....
DUN BLOEMIST
Vroeger had Jan van Bussel zijn bloemisterij in de Emmastraat, daar was ooit de oude winkel van kapper Vanisselroij, maar hij boude samen met Hub Eijsbouts, Hub de Spar een nieuw pand waar ooit het alcoholvrij lokaal was en ook ooit dienst deed als woning van de familie Cortenbach en de Bieb. Nu is er ik dacht de uitvaartverzonging Amore in. Ik ben er geweest in 1971 toen Annie en ik trouwde en ik voor Annie een mooi bruidsboeket heb laten maken. De winkel: "Cattleya".
NOG VAN TOEN
Tegenwoordig kijk ik graag naar de plaatjes van Asten zoals het er vroeger uit zag, de veranderingen in ons dorp gaan nu wel erg snel en volgen elkaar in rastempo op. Vroeger waren hier het cafe van Harriek van Hoek, de Edah, de meubelzaak en de rookwarenwinkel van van der Loo en de oude school stond er nog. Hoe anders is alles nu....
IN DE PURSESSIE
Vroeger waren er in de dorpen overal processies, in Asten ook maar ik weet niet zeker waar deze van is want het kan ook zijn dat het van Ommel is bij de binnenkomst van de zusters toendertijd. Het is leuk om te zien hoeveel bruidjes er toen aan meededen en "Maria" als middelpjunt op de versierde wagen.
UNNE KARRAMAKUR
Vroeger hadden we geen auto's maar alles werd vervoerd met paard en wagen, en natuurlijk ook met karren. Dit is de laatste karrenmaker die we hadden in Asten, hij kwam van de Vosselen en hier is een plaatje van de man, Frans van Deurzen, de foto is uit 1975.
LOGTESTROAT
Wie hier in het midden woonde weet ik niet meer, ben ik vergeten maar in de blok ernaast woonde links van de Vijver en rechts de halfbroer van mijn vader Bert Welten. Hier ging de Logtenstraat op de schop maar het kan ook zijn dat er toen nog de "sintelweg" was en dat lijkt me het meest voor de hand liggende. Links kwam later de Asterstraat.
VURSCHILLE
Tussen 't Spektakel en het boerenbondsgebouw in de Prins Bernhardstraat werd een mooi appartementencomplex gebouwd, dat was waar vroeger het speeltuintje van Tinus manders lag, dat gebouw zie je rechts op beide plaatjes. Later werd de boerenbond platgegooid en lag het lange tijd braak zoals je hier ziet maar nu is er inmiddels ook nieuwbouw gekomen.
ROMFUBRIEK
In de school aan het Koningsplein van vroeger waren de aanbestedingien van het melkfabriek, de Oude Molen en hier zie je de uitslagen... nou ja, vetpotten waren het niet. Ze moesten de boeren langs om de melk kruiken op te halen, naar de fabriek te brengen en de lege kruiken van eerder weer terug te brengen. Wij kennen die mensen nog wel van vroeger die van Voordeldonk af kwamen en wij ooit "mee-voeren" om naar school te gaan aks die er toch toevallig langs kwam.
UT HUISKE
Vroeger ging ik kinderpostzegels verkopen en omdat ze dat in Liessel niet deden gingen wij ook richting Voordeldonk richting Liessel over de Leensel. Daar stond dit huisje net na de bocht achter de huisjes van van de Weerden en van Manders... stukje verder door de bocht om. Het was het huisje van de familie van de Waarsenburg van o.a. Toontje van de Waarsenburg, vader van mijn goeie vriend van vroeger, Henk van de Waarsenburg uit de Hoogstraat en ook de vrouw van Hein van der Wallen uit de Hemel, Miet van der Wallen - van de Waarsenburg woonde er vroeger, dus toch nog 'n beetje met onze straat te maken.
VUN BUSSUL
Vroeger stond hier het oude winkeltje met smederij van van Bussel maar er kwam 'n geheel nieuw prachtig pand wat er nog altijd staat. Maar het ziet er wel anders uit... trouwens die gaskruiken buiten op de stoep? Nee dat is allang verleden tijd. Volgens de advertentie op het raan verkochten ze wel goed merk lepels en vorken en zo, bestek, van Sola.
SPULTURREIN
Hier hebben wij, de jongens en meisjes uit d'n Himmel veel, heel veel gespeeld. Op het terrein van van Goch. Maar nu is alles veranderd, ons speelterrein van vroeger wordt hier bouwrijp gemaakt voor de nieuwe huizen aan de Strohuls. Op de achtergrond de huizen van de Hemelberg. Die laatste heb ik altijd een rare naam gevonden... niks Himmels an.
DE FIETSE-REK
Inmiddels is hij afgebroken, de fietsenrek op de Voordeldonkse school maar ik moet zeggen dat ik het zo helemaal niet ken. Als je door de pad tussen Slegers en kerkers in liep naar de school toe, naast de klas van juf de Vent dan kwam je langs een klein stukje overdekte fietsenrek en dan door het poortje naar de speelplaats. Nee groot was de fietsenrek niet maar er gingen ook maar weinig kinderen toen met de fiets naar school. Achteraan op het Rinkveld en op de Achterbos, die moesten van ver komen en die gingen wel ooit met de fiets maar b.v. van de Hemel, die gingen allemaal te voet. Och nu is het gebouwtje weg en ik weet niet wat er later komt want er moeten straks veel kinderen naar die school.
DE SJEL
We kregen jaren geleden een dubbelbaanse weg waar vroeger geen enkel huis aan lag... maar we kregen er later richting E3 wel een tankstation met een garage en een winkel voor autoartikelen en zo... van baars zat er vroeger in. maar dan praat ik over de jaren dat ik nog niet getrouwd was, dus voor 1970. Nu staat er Campanula.
DE LINDESTROAT
Ik weet nog heel goed dat het er zo uit zag. De Lindestraat van vroeger met links net zichtbaar het huis van de dominee van de Protestantse kerk en dan het huis waar later Janssen woonde... dat werd afgebroken voor de doorgang naar de parkerplaats van het Ruttenplein... wat als straatnaam de Frits de Bruijnstraat kreeg, de man die zijn leven gaf voor onze vrijheid, door de Duitsers werd vermoord
NOA AASTE KIEKE
Hij stond op "Zummurs" grondgebied en keek naar het grondgebied van Someren, toen tenminste maar als hij er nu zou gaan staan, aan de weg van Helmond naar Nederweert, dan zou hij richting Asten kijken want de grens tussen Asten en Someren werd verlegd van de Aa naar de Zuid Willemsvaart. Hier een kijkje op Sluis elf van toen.
DE KERRIK MER DAN TWEE KIRRE
Ik heb kortgeleden een plaatje hier geplaatst van de Sint Jozefkerk waar wij vroeger zo blij mee waren. Nu hetzelfde plaatje van vroeger toen het net klaar was en eronder hoe het later was... met gras en struiken... nu zal het weer afgebroken worden... 50 jaar heeft de kerk er gestaan.
SPULGOEWD
Misschien kun je jezelf dit ook nog wel herinneren, speelgoed van vroeger. Ik moest 'n keer op bezoek bij iemand, 'n paar jaar geleden, op 'n verjaardag en die stuurede me een foto van een van zijn kinderen wat die allemaal aan kadootjes kreeg. Ik zeg: Sta je in de winkel? Nee zei hij in ons huis op de kamer van de jarige. Ik schrok me rot zoveel speelgoed dat ik dacht dat ze in de winkel stonden. Ik dacht aan ons thuis vroeger, kleurtjes en schriften, 'n klik-klak-kikker die je in kon drukken en dan geluid maakte. En zo'n dingetje net als hier naast. Je moest dan proberen om die vijf kogeltjes in vijf gaatjes te krijgen ,aar als je er eentje in had zitten en je ging 'n beetje te snel op en neer om het tweede kogeltje op z'n plek te krijgen, dan vloog het eerste er al weer uit. Ja ik heb vaak gevloekt, mag je gerust weten en ik weet het niet meer zeker maar twee van die dingen zijn gesneuveld toen ik ze tegen de muur had gegooid aan de zijkant van ons huis in d'n Himmel. Nu zou ik dat nog wel kunnen want door de jaren heen leer je je geduld beter op te brengen en ik begreep later ook dat je beter kunt spelen met zo'n ding als dat je er mee gooit want dan heb je niks meer. Door de jaren heen worden mensen slimmer en vooral ook rustiger. Niet iedereen, maar mensen zoals wij wel.
BLEIJ MI DE KERRIK
52 jaar geleden trouwde Annie en ik in de noodkerk aan de Daliastraat... 'n paar jaar later was iedereen blij met de nieuwe kerk... zo zag het er in het begin uit... maar tijden veranderen, kerken worden n og weinig bezocht... en deze kerk is ook geen kerk meer. Alles gaar straks weg en komen er huizen staan... tja de wereld veranderd.
DE KERRIK EN DE MEULE
Nadat de kerk in Ommel zwaar werd beschadigd werd het boerenbondsgebouw omgetoverd tot Noodkerk, die stond vlak bij de molen en rondom waren er de korenvelden zoals gebruikelijk bij een molen. Hier komen de kerkgangers net buiten en de molen stond er toen ook nog, die werd later ook afgebroken toen hij er verwaarloosd bij stond.
ZEECHT ÔP TURRUP
Je kijkt hier op de markt toen het oude raadhuis er nog stond links-midden. Onder links de oude school die later nog dienst deed als parochiehuis en vergaderzaal. Rechts midden de nieuwe jongensschool die het over nam van de school onder. Achter de Burg. Frenckenstraat was toen nog niks... geweldig toch.
SCHÔNS VAN VRUUGUR
Toen deze man, ik weet zijn naam niet, hier vroeger liep kon hij zich heel zeker niet voorstellen dat die paadjes en perkjes op het Koningsplein ooit vol met auto's zouden komen staan. Prachtig plaatje met links het alcoholvrij lokaal, de Sparwinkel van Eijsbouts, Anneke de Bruijn en de twee huisjes die net als de rest het loodje hebben moeten leggen... helaas....
AAW GEBAWWE
Ik ben er vroeger wel eens ooit binnen geweest, niet vaak want ik was nog maar 'n menneke. Nu staat er op die hoek 'n prachtig nieuw gebouw met winkels en woonruimte. Toch vond ik hotel van Roy best een mooi ding en daarvoor Gitsels maar ja... de tijd loopt ons voorbij... helaas.
DEEJTING
Vroeger waren er geen dating sites, je had geen internet om contact met iemand te maken en geen icq, msn, facebook etc. etc. Nee wij waren aangewezen op de KAJ en op de kermis om in de "Jimmie" achtyer je meisjes aan te hollen en als alles naar wens verliep en dat meisje "ôw wel zag zitte" dan gingen we naar de rups en vbonden het heerlijk als het ding met grote snelheid rondging, zodat je naar de buitenkant schoof en vast tegen elkaar aan "plekte". Heerlijk in het donker en daar je vaak je eerste echte kusje... heerlijk.
VUR DE ÈRRUM
We kennen allemaal wel op de hoek van de Julianastraat waar nu op die hoek de Deken Meijerstraat begint, de zaak van de Elephantfabrieken waarvan je rechts een van de dingen ziet Helena Neervens en weduwe Johannis Coxdie ze er maakten, opvouwbare poppenwagentjes. Maar ze maakten er ook sturen en fietsjes etc. Maar daarvoor was het iets heel anders. Rond 1780 is door de vereniging de Armen van Asten een nieuw huis gebouwd dat aan derden wordt verhuurd. In 1781 aan Hendrik Koopman en Hendrik Verdeijseldonk, in 1798 aan Helena Neervens en weduwe Johannis Cox en in 1803 aan Anna Maria Vriens en weduwe Johannis Cox. Rond 1840 wordt het huis gekocht door Antonius Bluijssen, je weet wel van de Fabrieken in ons dorp. In de bijliggende gebouwen begint hij een katoenspinnerij in Asten en had 36 mensen in dienst in 1852 en ongeveer 200 wevers waren werkzaam voor Antonius Bluijssen. Rond 1854 wordt het woonhuis samen met met andere panden omgebouwd tot blauwververij, waarin textiel met onder meer indigo werd gekleurd. De blauwververij is dan in handen van de zonen Willem, Hannes en Jan Bluijssen. In 1905 wordt de weverij opgeheven. Bij het faillissement van de firma Bluijssen & Zonen in 1907, wordt de voormalige weverij verkocht aan Johannes Gerardus Sengers. In 1923 wordt de voormalige weverij doorverkocht aan Petrus van Heugten. Hij vraagt in 1924 toestemming voor het oprichten van een strohulzenfabriek. In 1935 wordt de fabriek van de Elephant Strawworks van opzet veranderd met uitbreiding van de productie van autopeds en kinderfietsen en krijgt de naam The Elephant Fabrieken. In 1938 gaat men ook fietssturen maken. Later, rond 1960 is de sloop van de fabriek 'n feit.
DE VURKENNURS
Vroeger hadden we de verkenners maar tegenwoordig heet het de scouting, jongens en meisjes bij elkaar maar dat mocht vroeger niet. In Asten begon dat na de oorlog, toen werd in 1947 de gidsengroep opgericht met groepsleidsters als Emmy de Bruijn en Carla Mulder. Die hadden hun thuis in de oude molen aan de Logtenstraat zover ik weet. Bij de jongens noemde ze hun bijeenkomstplaats het "troephuis", dat begon op de hoek Houtstraat en de 3de Sint Jozefstraat maar ze zaten op verschillende plaatsen meer. Op de zolder van de Boerenbond aan de Prins Bernhardstraat, toen de blokhut van de Kajotters achter het Patersveldje op Astade, in de schuur van de Paters in de Wilhelminastraat, in de oude Bieb die achter de kerk stond, in het houten gebouw in de Logtenstraat waar de Rabobank in had gezeten en ook nog in de houeten noodkerk aan de Daliastraat. In 1979 kwam de fusie tussen de gidesen, de kabouters de verkenners en de welpen... dat werd de scouting die is uitgegroeid wat het nu is. Ze hebben een prachtig onderkomen in de Bergweg en net als Jong Nederland een bloeiende vereniging... Asten mag er trots op zijn.
ACHTUR DUN BOOGURD
Jongens uit de Hemel speelde vroeger vaak in het Liender maar ook vlakbij de boomgaard van leenen, dat was bij ons achter het huis... achter onze tuin en onze groenteplak naar de afgraving en dan een beetje links tussen de twee afrasteringen door langs de boomgaard en dan kon je rechts naar dat huisje waar ze de appels verkochten maar ook kon je linksaf richting de Logtenstraat waar de oude molen heeft gestaan maar links stond een blok van drie woningen en daar woonde vroeger Janssen, Wolters en Raymakers, maar ook ooit van Bussel. Op de foto is touwslager Graat Janssen bezig. Hij woonde langs Lenske Wolters en tegenover de Gitelsmolen. Foto is gemaakt in 1940. Hij was de vader van Leo Janssen, Leo die nog ooit in de Hemel heeft gewoond en vroeger ook de Margriet en de Revue rond bracht.
GINNERASIE
Ik denk er dikwijls aan, het verschil in generaties. Neem nou de generatie van mijn vader en moeder, tegenover die van ons, en dan de generatie van mijn dochter en van mijn kleinzoon... echt grote verschillen. Kijk ik naar mijn generatie dan denk ik: wij gingen vroeger te voet naar school en te voet terug, wij deden kapdollen, knikkeren en de meisjes pindollen en touwtje springen. Wij hadden geen huiswerk want wij leerde alles op school in de klas en dat in 4,5 dag per week. Wij aten en lagen meteen weer op straat, in het liender en in de bossen. Wij speelde verstoppertje (verbergen) tot het donker was, dat was onze klok. Wij aten liever pisknolletjes als appels en als we appels aten kwamen die ergens van 'n boomgaard, gejat dus. Wij hielden races met een frame van een fietsenwiel zonder spaken. Verzamelde suikerzakjes, plakplaatsen en sigarenbandjes. Wij behoorden bij een generatie die respect hadden voor de ouderen voor onze ouders, een generatie die over gaat en nooit meer terug komt helaas.
DUN IRSTE APRIL
Een april is de dag van je rare dingen. Ik kan me nog herinneren dat toen ik jong was op 1 april in het Helmonds Dagblad op de voorpagina stond dat er in Helmond een vliegend konijn was geboren, het beestje had vleugels en zou kunnen vliegen. Mensen konden naar een bepaalde plek komen om het "wonder" te aanschouwen, maar die kwamen van een koude kermis thuis: 1 April. Maar in andere landen deden ze daar ook aan. In de jaren ´60 van de 20ste eeuw werd er door technici op allerlei manieren gezocht naar een manier om kleurentelevisie in de huiskamers te brengen. In 1962 kwam men in Zweden tot de ontdekking dat dit helemaal niet zo moeilijk was. Op Sveriges Television, de enige tv-zender van Zweden in die tijd, wijdde men op 1 april een uitzending aan de methode om monochrome televisie om te bouwen naar kleurentelevisie. In de studio zat technisch expert Kjell Stensson die vertelde dat je voor deze operatie alleen nylonkousen, een schaar en wat tape nodig had. Als je stukken nylon over de televisie heen plakte, werd het licht anders gebroken en zou je al je favoriete programma’s in kleur kunnen zien. Hij demonstreerde zijn bevindingen op TV, maar de mensen thuis konden via hun zwartwit-televisie natuurlijk niet zien dat het niet werkte. Duizenden mensen trapten in de 1-aprilgrap en gingen haastig op zoek naar nylonkousen en een schaar. Super bedacht.
VEUL GITTUR WEG
Vroeger kwamen ze rond voor stomen en verven, maar je kon ze ook in komen leveren bij de stomerij vooraan rechts is de Burg. Wijnenstraat. Maar dat is weg... er was een babywinkeltje vooraan links maar ook dat is weg, Dan was er de bar, heel vroeger van Bekx, later van Frans Lases en toen nog 'n paar uitbaters en uiteindelijk 't Klôkske van Wim Vaes, maar die stopte ook en maakte er een woonhuis van... Alles gaar weg uit ons mooie Asten, "we haaw niet veul mer ovur".....
PASSAZJE
De slagerij van Mikkers op de hoek van de Emmastraat en de Julianastraat is al 'n paar keer verbouwd en na dit plaatje kwam er een nieuw van uitbater Michel Mikkers begon er als tegenhanger van de Midas 'n eigen Passage. Helaas werd het geen groot succes... Later kwam Lauwers in de slagerij en vertrok naar het Ruttenplein en dit werd Letters en Zo, helaas ook al weer gesloten... Be Bocht die je hier ziert moets je om rechts af te draaien richting aangeven, tegenwoordig is dat andersom want het doorgaand verkeer gaat naar rechts... nee heel handig vind ik het niet.
OONS AAW VOELBALVELDJE
Hier gingen ze de plak bij van Goch bouwrijp maken, nou ja, de plak was allang de plak van van Goch niet meer. Vroeger was het ons speel en voetbalveldje... aan de zijnkant van de Hoogstraat... waar eerder ook al de gemeentewerf was. De grond moest bouwrijp worden voor de nieuwe Strohuls. Die is nu allang klaar, dit is van 1998.
UT KUSTEEL
Het is een deel van de kasteelruine tussen Asten en Heusden in. Foto is uit 1950 en dit herinner ik me nog goed, ik was nog maar vijf jaar oud maar toen ik er met mijn Himmelse vriendjes vaak kwam was het nog het zelfde. Wij gingen er naar toe met zelfgemaakte dolken, pijl en bogen, schilden en speren om er 'n soort Ivanhoe te spelen... geweldige tijden daar beleefd... Nu is het inmiddels allemaal anders...
45 JOAR GELEEJE
De groep Stop de Neutronenbom werd in ‘77 opgericht om te voorkomen dat de veelbesproken bom, die effectief zou zijn tegen gepantserde voertuigen, opgenomen zou worden in het wapenarsenaal. De groep hield ‘78 zijn eerste grote actie. En dat was nog zachtjes uitgedrukt, want ruim 400.000 huishoudens hadden een knalgele poster op hun raam hangen. Het was succesvol, want de Amerikaanse president Jimmy Carter besloot van de bom af te zien.
HIER WAAR UT ÔK ANDURS
Dit plaatje van uit de lucht gemaakt is ook toen Asten nog anders was, Turrup was anders en ook op het Koningsplein stond Bartholomeus nog. De kruising bij de kerk was nog als vanouds, zelfs Anneke de Bruijn en de winkel van Putje was er nog... Maar ja, ons dorp veranderd, dat is niet tegen te houden maar wel fijn dat we de plaatjes nog hebben.
UT WAAR TOEN ANDURS
"Ik krieg altijd wir goeie zin" als ik dit soort plaatjes zie, toen Asten nog anders was. Hier zie je het paters klooster zxoals wij dat altijd noemde en rechts onder de tuin van de Boerdonkse Zusters en je ziet de Driehoekstraat met o.a. de gebouwen van Klokkengieterij Eijsbouts... ja prachtig om te zien.
KAMPIEJOENE
Ik heb hier onder aangegeven van de Watersnoodramp in 1953, maar ook toen ging het leven gewoon door. Bij Klimop, onze korfbalvereniging was het een bijzonder jaar want de dames van Klimop 1 werden in dat jaar kampioen van Zuid Oost Brabant, Klasse 1. Boven v.l.n.r.: Riet Verspaget, Leny Mennen, Dory Koolen, Mia Eijsbouts, trainer van Bussel, Wies Koolen en Dorie van den Eijnde. Onder: Nelly van Deursen, Nelly Mennen, Stien Manders, Maria Strik, Jo Verhees en Toos Berkvens.
DE WATTURSNOOD
Het zijn dingen die je nooit vergeet als je de herinnering bij zal dragen aan die verschrikkelijk dag. Er was geen tv tenminste niet bij ons want wij kregen die pas in 1959. Het is de nacht van zaterdag 31 januari op zondag 1 februari 1953. Het KNMI spreekt in haar voorspellingen van een noord-noordwesterstorm met een windkracht 11 tot 12 en over gevaarlijk hoog water. De vloed van 05.00 uur is bovendien een springvloed. Als het eb is om 22.30 uur moet het volgens de watertabellen laag water zijn maar dat gebeurd niet. Het water zakt niet, maar blijft staan. De harde noord-noordwesterstorm stuwt het water van de Noordzee op in de richting van het Engelse kanaal. Al voordat het vloed is komt het water voor het eerst over de dijken. Vanaf 03.00 uur beginnen de dijken te breken. Bij Kruiningen, Kortgene en Oude Tonge bezwijken ze het eerste. Bij Stavenisse slaat het water in één keer een gat van 1800 meter. Maar ook in Noord-Brabant, bij Willemstad, Heijningen en Fijnaart blijken de dijken niet bestand tegen het natuurgeweld. Alleen het duingebied op de Kop van Schouwen en een paar polders bij Zonnemaire blijven droog. Hetzelfde geldt voor Goeree-Overflakkee. Alleen de duinzijde en een paar polders bij Melissant en Dirksland blijven droog. Het door de noord-noordwesterstorm opgezweepte water trekt een spoor van verwoesting. Huizen storten in en worden meegesleurd door de stroming. Het wassende water vernietigt zelfs complete gehuchten. De buurtschappen Schuring bij Numansdorp en Capelle bij Ouwerkerk worden weggevaagd. Iedereen kent het wel dat er vele doden zijn gevallen. Ik herinner me dat de vrijer van mijn zus Ellie, Wim Martens bij ons was. Hij had zijn militair pak aan en werd opgeroepen om naar de getroffen gebieden te vertrekken om als militair hulp te bieden... Ik weet het nog als de dag van gisteren.
UT RIGLEMENT
Ze maken tegenwoordig overal reglementen voor maar op de lagere school waren vroeger ook al regels waar we ons aan moesten houden alleen werd er geen acht op geslagen want wij deden de dingen zoals die hier stonden beschreven zowiezo al. Beetje overdreven allemaal maar dat is altijd al met regels en wetten.
DE MEULESTROAT
Vroeger was dit de Molenstraat en nu allang de Burg. Wijnenstraat. Ik ben als tiener jarenlang kameraad geweest met Henk van de Waarsenburg maar die woonde toen in de Hoogstraat maar die woonde vroeger hier links in de huizen achter de bomen. Dan de familie van den heuvel etc. Hier rechts de tweede woning was vroeger de woning van een van de heren Bluijssen die zoveel voor Asten hebben betekent. De huizen achter de bomen hebben later plaats moeten maken voor drukkerij Schriks maar die is ook al weer lang verdwenen en nu staan er appartementen.
PUNTESLIJPER
Iedereen die ooit naar de Lagere School is gegaan moet het toch nog wel weten, de puntenslijper van vroeger maar ook van later. Nu hebben ze geloof ik een elektrische maar vroeger moest je dat ding nog draaien... of "je", eigenlijk niet je want het was alleen voor de meester of de juffrouw want wij mochten daar niet aankomen, niet zoals we dat toen noemde: "nie mì de fikke anzitte". Ik weet nog wel dat de leraar vroeger voor de klas zat op een verhoging aan de lessenaar zodat hij alles goed kon overzien en aan de voorkant zat dan de puntenslijper... Je kreeg op je kop als de punt was afgebroken. Maar de mister of de juffrouw draaide daar weer 'n mooie punt aan. Als we tekenlessen hadden was het daar druk mee want er was nog al eens mee 'n botte punt of 'n afgebroken punt. Ik vond het altijd wel 'n heel gedoe want we hadden ook pennen waar je moest schrijven met een kroontjespen en bij mij vlakte die nog al eens en dat kwam omdat ik niet goed had opgelet met de pen in het inktpotje te steken, veel te diep en dan droop de inkt er vanaf of hij gaf 'n klodder in het schrift. Nee ik was toen al best slim maar om die klodder uit het schrift te krijgen heb ik nooit uit kunnen vinden. Helaas. Nee plakplaatjes heb ik nooit veel in mijn schrift gekregen en ik was best jaloers vroeger op de meisjes die dat bijna altijd hadden op een paar na... die van dinges en dat meisje van Voordeldonk van dinges die maakten er nog als ik niet veel van. Nee namen noem ik niet maar ik kan ze zo nog voor de geest halen.
IN UT BOEWK
De Koninklijke Eijsbouts is vaak in het nieuws, zo was Klokkengieter Harrie van der Steen al ooit op tv in een spotje van de Grolsch fabrieken, die van de beugelflessen van het bier. Maar ook dhr Berkers uit ons dorp die de tekentje op de uurwerken moest maken kwam in 1958 in het nieuws want hij werd geplaatst in het bekende boekje van vroeger vol nieuws, "Readers Digest" en dat is toch uit New York.
UT VURANDURD
Op de hoek van de Brug. Wijnenstraat en het Koningsplein was vroeger de schoenenzaak van Hoefnagels. Later kwam er deze winkel van Harry van Tilburg. Hij was getrouwd met Marietje van den Heuvel, 'n dochter van bakker Tieske van den Heuvel en ze kwam vroeger met de fiets met grote bakkersmand ervoor op rond om brood en mik rond te brengen, ook bij ons. Nu is de kledingwinkel verdwenen en hebben er diverse dingen in gezeten. Nu is er de bloemenzaak met nog even het vvv kantoor maar die vertrekt ook als het nieuwe gemeenschapshuis klaar is.
DINGER VAN TOEN
In 1951, jammer dat ik dat niet weet, was nog te klein, kwam de koningin naar Asten maar daar gaat het me met dit plaatje niet zo om, het gaat om de gebouwen op de achtergrond... links Hotel van Roy of misschien was het toch nog Gitzels en er naast de twee winkeltje waar in eentje ervan 'n groentezaak zat en in het andere "Putje" de visboer. Later is alles afgeb roken en kwamen op dei plaats de tankstations van de Wit.
VURBILD VAN MIN LIEDJE
Mijn laatste liedje dat ik maakye ging over de verdwijnende boeren. Iets wat ik niet goed kan hebben want ik heb er fijne herinneringen aan en dat nemen ze me gewoon af. Het liedje heet "wor zijn die gouw tijde".... En daar komt in voor de kruiken... de hooimijten en de mesthoop vlak bij de boerderij... en natuurlijk de boer zelf... en dat alles zie je op deze foyo... jammer dat het gaat verswijnen. "moes nie mugge"...
WOR MOET UT HIN
Als ik de weerdeskundigen mag geloven gaat het in de nacht naar -8 tot -10 onder nul en dat wil zeggen dat het overdag ook niet echt warm zal zijn. Het brengt denk ik veel mensen in de problemen met het gas en elektro. Vorig jaar op deze dag, toen het niet echt koud was, rond de 8 graden overdag, stookte ik al 8 kub gas en het gemiddelde was in die december maand 8,2 kub maar de temperatuur buiten was gemiddeld 4,5 graad. Als ik deze maand 8 kub per dag verbruik zou dat vroeger 8 x 0,86 euro zijn, ongeveer 7 euro maar nu is dat 8 x 2,02 bij vattenfall en dat is ruim 16 euro. Maar als alle mensen dit hebben gaat het fout lopen, In Januari gaat Vattenfaal verhogen naar 3,21 x 8 dan wordt het ruim 25 euro. Van 7 euro naar 25 is toch niet normaal. Gelukkig is er het plafond voor de eerste 1200 kub en dan voor 1,45 wat dan hier neerkomt op 8 x 1,45 is ongeveer 12 euro per dag in de maand december, maar nu is het al wel veel kouder als vorig jaar... Gelukkig heb ik airco die ook verwarmt en voor stroom is alles wel wat goedkoper. In koude tijden heb ik net als nu ongeveer per dag naast het gas voor het opwarmen van de kamer, het koken en douchen ongeveer 3 kub gas nodig en aan stroom verbruikte ik vroeger 13 kw per dag wat nu met het verwarmen hoger is en uit komt op 24 kw. Die 11 kw meer kosten me 45 cent x 11 is 5 euro, dat is toch wel iets anders als bij het gas. Ik denk dat er veel mensen in de knoei gaan komen... ik begrijp niet dat de staat niet een eigen gas/stroom leveranciers-bedrijf opricht tegen normale prijzen zonder winstoogmerk. Hoe kan het nu dat de ene leverancier voor elektro 94 cent vraagt en de ander 65 terwijl dit uit hetzelfde potje van stroom komt? Ik ga niet klagen maar veel mensen zullen bij een strenge winter met de handen in het haar zitten. Waarom verhoogd de regering de energiebelasting weer van 9 naar 21 procent, dat is 12 procent op je hele rekening erbij. Ja die rijken stinkers hoeven niet in de kou te zitten of dacht je werkelijk dat een van de mensen van onze regering de thermostaat naar 19 graden zet? Komop, nog niet eentje. Peer zet jij de verwarming wel een graadje minder? "Daachtege dè ik hier in de kaaw ging zitte? ik heb ut vruugur kaw zat gehad, dôr doew ik nie mer an mee".... Wat het ook kost en als ik het niet meer kan betalen ga ik 's nachts winkelen met de zaklamp. hahahahhahahaha.
UT KUSTEEL
Ik dacht ik zal nog eens een keer vertellen over ons kasteel, tenminste de ruine want toen het in de jaren 30 voor 'n groot deel weer was opgeknapt werd het in 1944, aan het einde van de oorlog weer vernield door een duitse granaat. De oorsprong van de heerlijkheid ligt in de Middeleeuwen. De naam Asten werd voor het eerst vernoemd in 1202. Het kasteel werd voor het eerst vermeld in een koopakte uit 1432. In de 16e eeuw werd op dezelfde plaats een echt kasteel gebouwd. Dit werd door Bernard van Merode verbouwd. Ondanks de schilderachtigheid van het resultaat deze verbouwing moeten we ons de kerkers voorstellen in 1595, toen dezelfde heer daar onschuldige gevangenen liet doodmartelen in het kader van een berucht heksenproces. Dan denk ik.... we hebben een straat vernoemd in Asten naar hem en die man heeft mensen laten vermoorden, kan dit wel? Deken van Pelt is weg, zijn straat tenminste en dat mag van mij ook met Bernard de Merode. De oudste beschrijving van het kasteel dateert van 1640. Deze hebben we te danken aan een koopakte. Het stenen huis was gebouwd in een L-vorm. De hoofdvleugel was 24 m lang en 6 m breed en had een met leien bedekt zadeldak tussen trapgevels. Dit bouwwerk had een kelderverdieping met nog twee bouwlagen erbovenop, en natuurlijk een zolder. Aan beide uiteinden van de L-vorm was een vierkante toren aangebouwd met een knopvormige spits. De voorhof was gebouwd in een U-vorm en bestond uit een centraal poortgebouw met in de zijvleugels een soort hoeven. Dit voorhof bestaat nog steeds en wordt door een aantal particulieren bewoond. Vroeger woonden hier pachters en een deel werd ook wel verhuurd aan adellijke personen om van daaruit jachtpartijen te organiseren. In 1811 was nog sprake van een groot en schoon Kasteel met dubbele Grachten omgeven, en met een zeer grooten Voorhof. Een paardenstalling, schuur, bakhuis, duiventoren en een gepachte zitbank in de Gereformeerde Kerk te Asten, alsmede een windmolen te Asten en een watermolen te Vlierden, behoorden toen tot de inventaris van de heerlijkheid. Geleidelijk echter verviel het kasteel, doordat het veelvuldig van eigenaar wisselde en doordat de eigenaren vaak afwezig waren. Tegen het einde van de 18e eeuw openbaarden zich de eerste verschijnselen. Na 1892 werd het kasteel zelfs niet meer bewoond. Boeren kwamen stenen uit het kasteel slopen en een schouw werd gestolen. De uiteindelijke eigenaar, Clemens Ernest Alexander baron van Hövell tot Westervlier en Wezeveld, besloot tot een restauratie die in 1938 gereed kwam. Hij bleef eigenaar, maar jonkheer van der Heyden van Doornenburg, lid van de familie Van der Heyden, ging er wonen. In 1944 werd het kasteel echter grotendeels verwoest door een Duitse granaat. De genoemde voorburcht met het poortgebouw en de kasteelhoeven stammen uit de 17e eeuw. Hier ging Clemens Frans Marie baron van Hövell tot Westervlier en Wezeveld met vrouw en dochter in 1978 wonen, nadat hij gepensioneerd was na zijn baan als burgemeester van Wylre. De douarière verkocht kasteel en voorburcht in 1981 aan de Stichting Behoud Kasteelerfgoed Asten. In 1984 zijn in de voorburcht negen woningen gebouwd. De kasteelruïne en de voorburcht zijn tegenwoordig Rijksmonument, en de omringende landerijen zijn aangewezen als historische buitenplaats. De activiteiten van de Stichting gingen zich ook uitstrekken tot het sterk bedreigde landschap. Onder meer de oprukkende kassen en infrastructuur tastten het landschap aan. In 2006 werd een plan opgesteld om de band van het kasteel met het landschap te herstellen en het kasteel een betere herkenbaarheid te geven voor de Astense bevolking.
DE GOEIEN HEILIGE MAN
We hebbe ut wir gehad.... Sinterklaas feest is weer voorbij... wat ik heb gekregen? wortelstamp met spek. Jaja ik heb het zelf klaargemaakt maar het was ook heerlijk. Geen cocolade letter Peer? Nee hoor want ik heb van 'n paar bevriende lieve dames waar ik mijn liedje over zong van Addy Kleijngeld, zoveel chocolade gekregen dat ik nog zeker 'n maand vooruit kan. Vroeger was Sinterklaas voor ons 'n feest, maar toen geloofde we er ook nog in. We waren dan smorgens al om 5 uur wakker maar we mochten nog niet op komen zo vroeg. We mochten pas naar beneden komen als onze vader werken was. Toen ik negen was was onze Henk 12 en onze Frans was 6, ons Annemieke was 3 maar die vond alles wel oke. Wij sliepen met drie op een kamer en ons hartjes bonkten smorgens... we begonnen dan de seconder te tellen, seconde na seconde, minuut na minuut, kwartier na kwartier, uur na uur en eindelijk hoorde we de deur dicht klappen, vader was weg... we zaten op het randje van het bed... Toen riep ons moeder... binnen drie seconde stonden we alle drie onder... ons Annemieke werd door ons moeder van boven gehaald. de hele keukentafel stond vol... voor iedereen wat... ja we waren blij... oh ja... ik was nu ook blij met die "wortulpatazzie"...
UT KUFFEE VAN BAKUS
Ik weet niet van welk jaar deze foto is, links het cafe van Bakens en rechts was vroeger de smederij van Bakens op de markt, maar ik weet niet of die smederij hier nog voor was of erna. Je kon er vroeger paarden laten "beslaan". Nu kennen we het pand, dat nu èèn groot pand is geworden, als het bekende pand "Jan van Hoek" midden op de Markt in Asten.
KUFFEE EIJSBOUTS EN DE BARON
We gaan terug in de tijd en naar nu. Vroeger was er op de Markt cafe Eijsbouts maar wij kennen het als het cafe van Cor Clevis. Later kwamen er Theo Zegers en Jos Brabers in. Toen werd het ;n bar van Peter mestrum, de Peer en nu is het allang weer de Baron, 'n eetcafe.
VUR UT VROUWVOLK
Het was ineens iets heel speciaals en ook nog speciaal voor de dames gemaakt. Je kreeg zowat geen nicotine meer binnen en de dames hadden geen last van "sjek-in-de-mond" wat ze bij gewone sogaretten vaak wel hadden. Geweldige uitvinding... sigaret met mondstuk. Wij kennen die het beste van Peter Stuyvesant maar misschien waren er andere al wel eerder maar wij kennen die zo'n beetje als de eerste. Hebben we er wat aan gehad? Geen bal want het is allemaal verboden... en toch? Peter Stuyvesant was een grote uitvinding... maar ja, hoe je het ook went of keert... Roken is slecht.
WITTEGE UT NOG
Z|o kennen wij oudjes van de Hemel dun Himmel nog toen de huisjes er nog stonden van Mina en jan Loomans, van Toon Maas en Jan Hikspoors. Toch hadden ze al wat verprutst aan onze straat want ze hadden er 'n kromming ingelegd waar die vroeger gewoon rechtdoor liep, maar ja, zo wordt er in Asten zo veel veranderd en... ja ook verprutst.
STEMPULS
Toen ik op school zat in de tweede en de derde klas bij juf de Vent, dan kreeg je vaak, als je goed je best had gedaan 'n plakplaatje of 'n stempel in je schrift... jaja je raadt het al, dat zijn er bij mij nooit veel geweest. Ik had in mijn schriften vaak inktvlakken. Toch herinner ik me 'n keertje dat ik bij het sommen maken als een der weinige 'n stempel kreeg omdat ik niet alleen alles sommen goed had maar ook nog mooi had geschreven. Onderaan stond 10 / 8,5 mooi. En een stempel.. ja ik was trots en dat mocht ook wel want dat was een van de weinige keren. Ik weet niet meer wat voor ding het was maar ik weet wel dat het in blauwe inkt was. Mister van Kemenade en Rombouts hielden niet van die flauwe kul... "die deeje gôr nie an"....
UT BAD ANT DREUGE
Het zou zo maar kunnen dat de ketels hangen te drogen omdat ze net dienst hebben gedaan als bad. Het waren die koude zinken bakken van vroeger waar ook ik vaak in heb gezeten, maar ons moeder gebruikte zo ook voor de was... dat zou hier ook zo maar kunnen maar de oudere zullen er zich zeker in terug kennen, de badkuipen van vroeger... nostalgie dus.
DE SLAGTURS
Het waren se slagers van Asten die de handen in elkaar hadden geslagen bij het dorpsfeest in Asten. Ze hadden even tijd om te poseren bij de grote potten ragout die ze hadden gemaakt. Je kent er zeker enkele van, ik tenminste wel.
UT LIEFDUSHUIS
Ooit was dit 'n deel van he Liefdeshuis, Bartholomeus aan de kant van de kerkstraat maar moest worden vervangen, tenminste dat zeggen ze, en er werd 'n stuk nieuwbouw gezet met die lelijke stenen. Helaas, zo gaat het vaak. Het deel dat 'n stukje verder stond is voor 'n groot deel behouden gebleven maar de rest is afgebroken voor nieuwbouw.... of dat goed is? "neeje mer rijke mense doen mer wa mì ons Aaste".
HÔTEL GITZELS
Het hoge gebouw rechts is hotel Gitzels, later hotel van Roy op de hoek van de Markt en de Burg. Wijnenstraat, toen nog de Molenstraat. De twee ronde poorten waren de opslag voor de paarden en de koetsen die er vroeger liepen naar o.a. Sluis 11 en naar Deurne. Bij de kleine raampjes en de toegangsdeur ernaast was de winkel in dranken. Nu staat er appartementencomplex de Gitsels.
SPULTUIN
Toen ik 'n kind was, daar denk ik vaak aan terug, denk ik ook vaak aan de keren dat we naar de speeltuin zijn geweest in de grote vakantie. En keer naar de Efteling, twee keer naar Animali in Eindhoven en 'n paar keer meer naar Elsendorp... geweldig en dit plaatje doet me nog herinneren aan toen. We waren met weinig tevreden... het mooiste apparaat? De familie schommel, maar je moest soms wel 'n tijdje wachten tot je er in kon, aan de beurt was... heerlijke tijd....
VUR UT HIMMELWATTER
De afgelopen weken habben we wat afgekankerd dat het allemaal veel te droog was... we kregen geen druppel water en de pijl zakte tot het minumum. Gelukkig is het de laatste dagen weer wat bijgewerkt want er is me in 'n paar dagen flink wat water gevallen gelukkig want voor mij was het geweldig dat de temperatuur weer naar normaal ging. Ja ik gun iedereen 'n fijne warme vakantie maar dit was in mijn ogen toch wel overdreven, en van mij had het ook niet gehoeven. Ik heb zwaar copd en krijg dan weinig lucht... niet fijn dat kan ik je wel vertellen. Maar wat doe je als het regent en je moet er door? Ja dan pakken we de paraplu, maar in vroeger tijd, en dan ga ik terug naar de tijd dat ons Ellie en ons Jo naar de Trici gingen, twee keer per dag op en neer, en die gebruikte gewoon 'n regenkapje... Het was niet echt het je van het maar het werkte wel... Ik zie mijn zusjes nog lopen... nee gemakkelijk hebben die het niet gehad in hun jeugd... 48 uur per week werken bij dun Trico, 12 keer per week op en neer lopen en dan thuis nog van alles doen. En het was in de tijd dat we Nederland weer moesten opbouwen na de oorlog. Petje af voor mijn broers en zusjes die dit toch maar allemaal gedaan hebben.
UT WAGEPARRUK
Busondernemeing Willem van Asten timmerde behoorlijk aan de weg vroeger en had diverse bussen te beschikking. Hier op de foto laat hij zijn wagenpark zien. Wanneer de foto is gemaakt weet ik niet maar wel waar die is gemaakt. Je kijkt hier van de de woningen van de derde Sint Jozefstraat richting plein en de woning die je ziet is waar Peter van Kessel lange tijd woonde en zijn garagebedrijf had. Op de foto in het midden de heer en mevrouw van Asten met enkele personeelsleden/chauffeurs.
UT CUFFEE VAN MARINUSKE
Volgens mij was het cafe van Marinuske Peeters in de Logtenstraat al cafe de Logte. Hier een foto van toen het pas geopend was maar wanneer weet ik ook niet. Later werd het onder Rini Grein cafe de Sport en Toon Joosten maakte er 'n bar van. Toon kwam uit d'n Himmel vroeger en deed het over aan zijn nichtje Johanna Joosten en toen werd het weer cafe de Logte.
VURANDERINGE
Ik laat graag de veranderingen zien van hoe het vroeger was en hoe het nu is... Links, 'n beetje terug van de weg daar woonde de vent, Bernardine was lerares op Voordeldonk en Clementine was dat in Ommel. Daarnaast is nu ook 'n woonhuis, vroeger woonde er Joep van Bussel die in het rechtergedeelte 'n uurwerkenzaak had. Rechts op de foto, in die blok van twee, daar was vroeger het cafe van berkers, maar dat was ook ver voor mijn tijd.
KRUIKE BRENGE
Het is allemaal verleden tijd, helaas. Toen ik jong was en naar school ging zag je vaak de boeren met platte kar zoals hier op de foto voorbij trekken om de melk van hun koeien naar het melkfabriek te brengen. Later deed dat èèn persoon die door de fabriek was aangetrokken om dit te doen. De fabriek lag toen in de Julianastraat. Nog later kwam er een nieuwe fabriek van Asten en Someren samen aan de Heesakkerweg en daar is deze foto van... de melk werd niet bezorgd met paard en wagen maar met de wagen getrokken door 'n tractor. Tijden veranderen... de fabriek ging over naar Campina... ze gingen er ook kaas maken en nu is alles verdwenen, opgeslokt door de grote firma's die andere ideeen hebben... alles is afgebroken.. "ut Aastus Rômfubriek is dur allang nie mer"...
BEZIENE
De ouderen kennen dit nog wel, de garage, taxibedrijf, ziekenvervoer en tankstation van Janssen aan de Heesakkerweg. En over benzibe wilde ik het dit keer hebben wany voor ons, de gewone werkmens, is het niet meer leuk om je auto vol te tanken. Maarja, ik moet wel boodschappen doen en daar heb ik het volgende op gevonden... Ik ben al drie weken achter elkaar een proefrit gaan maken in een elektrische auto en dat beviel me goed... rijd ook lekker, hoe ik dat doe? Ik ga die proefrit maken zonder het idee om er ooit eentje te kopen. Rij dan naar se supermarkt, doe mij boodschappen en breng die naar huis, ga dan weer naar de garage en zeg dat ik er over na ga denken. Zo heb ik al 'n maand niet houven tanken... Oh ja nog een ding... "nie vurroijen hè"....
LOONZEKSKE
Ik heb het nog lang zo gehad dat wij op vrijdagmiddag als we klaar waren met werken ons geld onvingen in een loonzakje. Eigenlijk overal wel denk ik. In ieder geval tot ik trouwde zowiezo in 1971. Maar toen ik bij Gielen in Asten werkte kregen wij het ook nog maar daasrvoor bij de Amco dacht ik via de bank. Bij Berkvens in Someren en bij Picus in Asten hadden we niet eens 'n bankrekening en toen ik bij Dresser in Panningen werkte ook niet. Maar het was wel fijn... je voelde tussen je vingers je verdiende loon waar je de hele week hard voor had gewerkt. Nu is dat anders... staat op je bankrekening... heel raar gevoel.
SCHOOL TIGGE LIMBURG AN
Ik heb er nog wel herinneringen aan, de Kardinaal Mindszentyschool tussen Heusden en Meijel. Nee ik ben er niet naar school gegaan maar toen ik bij Sil Gielen, de dakdekker, in Asten werkte was dit een van mijn allereerste kwareitje: 'n nieuw dak maken op deze school en dat was in 1978. De school werd in 1949 gebouwd omdat er veel mensen waren komen wonen in die buurt en veel werkten er bij de ontginning van de Peel. Toch werd dat wel minder. Ook zou er 'n kerk komen etc. maar dat is nooit gebeurd. Vanwege de later afnemende leerlingenaantallen is de school in 1982 gesloten en nadien gesloopt. Willemsveen is niet erkend als buurtschap, en wordt daarom zelden op kaarten vermeld. Door ons mensen wordt de benaming nog steeds veel gebruikt. Het enige formele onderscheid tussen Willemsveen en de omliggende dorpen was het netnummerwant dat hadden ze daar wel 'n eigen gekregen 04935.
BRUIDSMEISKUS
Ik ga nog maar 'ns terug naar vroegertijd. Ik weet nog goed dat er vroeger van die buidsmeisjes waren bij de Sacramentsprocessie in Asten en als er in de kerk iets plechtigs te doen was. Ook als er iemand preiser werd gewijd in ons dorp dan liepen er bruidsmeisjes voorop. Het was altijd schitterend om te zien maar het is nu ook verleden tijd. Vroeger als 'n meisje de eerste communie deed dan liet ze er als 'n stralend bruidje bij. Tegenwoordig vaak in spijkerbroeken. Ja de tijden veranderen. Ik vond nog 'n leuke foto van 'n meisje dat liet merken aan de andere meisjes dat zij tot bruidje was uitverkoren en die andere die langs de kant stonden niet. In Ommel zie je de echte bruidjes nog wel altijd bij de processie in het Maria-oord tijdens de meimaand. Schitterend... Ik mag er graag aan terug denken hoe het vroeger ging ook al hadden we er soms ook wel 'n hekel aan om naar de kerk naar de mis te moeten. De Sacramentsprocessie vond ik echt verschrikkelijk... 'n beetje door Asten lopen... een dienst bijwonen in het openlucht en weer terug. Maar de bruidjes? Die vond ik echt, heel echt geweldig. Moi hè...
ALLUS WEG KOPE
Beheersmij willen zo'n beetje "hil turrup" hebben. Ze hadden de oude jongensschool al gekregen door 'n ruiling met de gemeente en verder naar achter tot aan de Burg. Frenckenstraat daar werden de gebouwen naast de rabobank allemaal weggekocht en ook aan de kant van de Emmastraat gebeurde dat... door de jaren heen was dit er van gekomen. Ze wilde eigenlijk ook de kleine huisjes hier rechts hebben met het pand van van Duppen en op de hoek het Eeuwig Leven... De andere huizen aijn in de loop der jaren ook ten prooi gevallen aan de geldbeleggers in onroerend goed. Maar de kleine huisjes in deze straat werden opgeknapt en werden niet verkocht. Eigenlijk maar goed want alles wat oud is en voor ons heel mooi wordt weggekocht door mensen met geld en men kijkt niet naar de oude waarde die de gebouwen soms hebben voor ons. Nee Jan van Hoek zal altijd van de brouwerij blijven wat dat is voor hun 'n goudmijn zoals wij dit soort panden soms noemen.
DE VEEGEE
Het is niet echt heel duidelijk maar dat komt omdat ik die uit 'n grote foto heb gehaald. Wanneer op de Markt was zag je het postkantoor, dan links ernaast het "pôstpeijke" en dan het eerste huis in de Prins Bernhardstraat was heel vroeger dit pandje van de van Bussels. Ze hadden er 'n bakkerij maar ik weet eigenlijk alleen dat zoon Jantje van Bussel de zaak had overgenomen. Later kwam er 'n nieuw pand staan op die plaats maar dit is nog van vroeger. Voor de winkel zie je nog de fiets met bakkersmand waar men de "mik" mee rond bracht. Het nieuwe pand staat er nog altijd maar de Vege is allang verdwenen.
SPUL VAN DUN DOKTUR
Ik weet van vroeger dat er in Asten dokter Verhoeven was, zelf nooit gekend maar ik heb die naam vaak horen vallen, hij woonde waar later garage van Hoek was. Van later weet ik van dokter Janssen die 'n paar deuren verder woonde en zijn praktijk had. Maar er was nog 'n dokter die in het gebouw zat waar later 't Eeuwig Leven was. Daar zat dokter Schellekens. Zelf maakte ik die nooit mee en ik heb ons moeder 'ns ooit iets horen zeggen, wat weet ik niet meer maar wel dat ze van die dokter "gin hoog pet ôp há". Misschien is er ooit was voorgevallen, ik weet het niet. Wat ik wel raar vind is... wate deden die eigenlijk de hele dag want als je kijkt naar het spreekuur dan hadden die toch wel erg korte werkdagen, van 9 tot 10 en van half 2 tot 2 en dat ook alleen op werkdagen. Ik ging met m'n 14 jaar werken... 48 uur per week, "des toch wa andurs vein ik".
AAP, NOOT, MIES.....
Een foto met mezelf erbij gefotosjopt voor het bord met de eerste woordjes die je op school vroeger leerde. Ik weet het nog goed dat zo'n bord bij mister van Kemenade in de eerste klas tegen de wand hing vlak naast de deur waar we de klas binnen gingen. Alleen was er wel 'n verschil... de kleine "e" bij schapen, dat hadden wij heel zeker niet... bij ons zag het er wel netjes uit.
WINKUL VAN VRUUGUR
Twee weegschalen in de nieuwe winkel, zo ging dat vroeger. Ze verpakte niet in plastic maar in papieren zakjes. Alles stond netjes in de vakken achter de toonbank, zelf iets pakken was er vroeger niet bij. Aan de toonbank zat voor 'n plankje voor de tas op te zetten en in het zicht van de kinderen lagen de snoepjes... die konden dan zeuren tegen moeders of ze die ook wilde kopen. Nee, zehadden geen 14 verschillende potten pindakaas zoals nu in de super. Gewoon, zoals het bij ons was omdat wij klant waren bij de Spar, 'n potje Spar-pindakaas. De weegschalen werden om de zeveel tijd geijk, "foetelen waar dur nie bij".
SIERLAMPE
Gelijk toen ik dit plaatje zag moest ik terug denken aan 1971, het jaar dat Annie en ik zijn getrouwd. We mochten voorlopig bij mijn zus boven wonen in Deurne in afwachting van 'n woning in Asten en ik had aangegeven bij de gemeente dat ik graag 'n huis had in de Orionstraat. Die kregen we ook. Op 21 december 1972, de 22ste verjaardag van Annie konden we de sleutel gaan halen. Maar bij mijn zus boven hadden wij 'n plastic lamp die met een grote stale ronde pijp boven de tafel kwam. Dat was toen modern en wij hielden van moderne dingen, geen eiken geweld enzo maar modern, wit, oranje, bruin etc. Toen we ons nieuwe huis in de Orionstraat gingen inrichten hadden we gordijnen die de kleur en vorm hadden van de middelste lamp op de foto. Zo'n lamp hebben we nooit gehad maar wel 'n groene vaaslamp met een oranje kap in de vorm van de 2de van links. Ook hebben we ooit behang gehad wat 'n beetje leek op de vorm en de kleuren van de 2de van rechts. Kun je dat nog onthouden Peer zul je vragen, zekker want in 1974 toen nederland de finale speelde van het wk-voetbal in Duitsland, en als ze hadden gewoonen had ik de lamp 'n week buiten aan de voordeur hebben laten branden maar het is er zoals je weet niet van gekomen. Veel mensen hadden vroeger dit soort lampen, het was echt iets uit de beginjaren 70... jaja, "alwir un hil tijdje geleeje".
ANDURS
Hoe veranderen de tijden tegenover vroeger.... ik weet ook wel dat alles vooruit gaat en vooruit moet. Maar in de bijna 77 jaar dat ik op deze aardbol sta is er toch wel heel erg veel veranderd. Met Sinterklaas kregen wij 'n paar dingetjes van totaal 2 gulden denk ik. Tegenwoordig worden kinderen overladen met kadootjes. Sommige kinderen waarvan ik het speelgoed zie, lijkt wel of ik in 'n winkel sta. Ik heb hier tee plaatjes bijeen gezet, links 'n kadootje waar drie kinderen plezier van hadden voor anderhalve gulden en rechts zoals het nu is voor 'n paar duizend euro, ja hoor, tijden veranderen...
DUN TRICO
Elke keer als ik dit plaatje van d'n Trico zie dan moet ik aan vroeger denken toen ik 'n jaar of 10 was en mijn twee zusjes Jo en Ellie iedere dag twee keer te voet van d'n Himmel naar de Kerkstraat liepen en weer terug. In de morgen er naar toe, smiddags naar huis en weer terug en in de avonduren te voet naar huis. Ze waren toen 25 en 21 volgens mij. Ja ik moet er vaak aan denken en tegenwoordig gaan we met de fiets of zelfs met de auto ook al is het nog korterbij als toen. Tijden veranderen, ik moet er dikwijls aan denken.
SPARE
Wij zaten thuis aan de keukentafel op de woensdagmiddag als het slecht weer was en we haalde ons schrift voor de dag met ingeplakte sigarenbandjes. Het doosje met de suikerzakjes en 'n doosje met lucifermerken. Nee bij elkaar was het niet veel. Want waar hadden wij sigarenbandjes van? Onze vader rookte hofnar dus die hadden we genoeg, helaas allemaal dezelfde en ruilen was niet gemakkelijk want niet alle vaders van mijn vriendjes rookten sigaren. We zagen er wel ooit op straat liggen en zodoende hadden we er soms toch 'n paar meer maar ik geloof niet dat ik er ooit meer als 15 heb gehad, verschillende bedoel ik. Zo ook met lucifermerken. Natuurlijk had iedereen, werkelijk echt iedereen het merk van Zwaluw van hiernaast want dat was de meest bekende. Maar ons moeder had niet graag zwaluw want die waren korter. Omdat wij klant waren bij de Spar, die hadden ook hun eigen merk lucifers, hadden we ook dat merk. Maar wij hadden ook van de Centra, de Vivo en de Vege. Die hadden we toch wel verschillende in ons doosje zitten. Ook in 'n schrift hadden we postzegels. Vraag je je eigen af of wij alles spaarden? Wel veel ja... we hadden ook speldjes maar ook daarvan misschien 2 of 3. Gelukkig was het niet zo vaak slecht weer dat we niet buiten konden... want meestal waren we wel buiten te vinden, in tegenstelling tot de jeugd van nu... wij waren gezond bezig... hoe we dat wisten en/of zagen? Wij hadden van die rooie wangen... "hil andurs as die wit-kiekurs van naw".
UT WAAR UN VIELLA
Wat was het vroeger 'n prachtige villa, het huis van notaris Hockers in de Wilhelminastraat. Het staat er nog altijd maar rondom staat het vol verkoopwaren. Niet echt mijn ding maar het is niet anders... ik zou het persoonlijk liever zo zien als hier op het plaatje van vroeger.
GOEI HERRINNERINGE
Toen wij er elke dag naar toe liepen was het geen basisschool Voordeldonk maar de Sint Henricusschool op Voordeldonk, in de volksmond de Vorreldonkse school genoemd. Het stuk waar de letters Voordeldonk hangen stond er nog niet, de gebouwen links van de kleuterschool in mijn tijd ook nog niet. Toen waren het daar nog korenvelden en ooit stonden er suikerbieter en aardappelen. Waar hiervoor die bosjes staan stond ons houten doel voor te voetballen/ Tijden veranderen, nostalgie is wat blijft waar ik graag aan terug blijf denken, al waren er ook wel 'ns vervelende dagen tussen. "Vorreldonk" min school.
LEKKURS UIT DE MUUR
Het was vond ik 'n geweldige uitvinding, automaten aan de muur of gewoon 'n hokje met automaten, warm en koud, sigaretten en diverse snoeperijen. Voor mij was die bij de Centra winkel van Frans van Baar de eerste tenminste om snacks en slaatjes te trekken. Later deed ook Jan van Hoek dat want hij had de plek van de viswinkel omgebouwd tot automatiek. Een van de meest bekende was die van bakker Hoes. Maar het bleef niet alleen bij dingen voor te eten en te roken... bij Piet Bukkems hing een automaat om fietslampjes te trekken. In Geldrop zag ik ook al eens 'n automaat voor brood. In Asten bij het postkantoor hingen automaten voor postzegels. Ja het was 'n goeie vinding. Hierboven zie je die nog van vroeger.
DE WINKUL VAN ANNEKE
Dat het is afgebroken is nog niet zo heel lang geleden maar dat het nog 'n winkeltje was wel. Het nostalgische winkeltje van Anneke de Bruijn op het Koningsplein dat door instortingsgevaar werd gestut. Het was zo'n winkeltje waar alleen de eigenaressen wist waar alles lag, nee die hoefde niet te zoeken, die wist wat ze had in de winkel en waar het lag... echt knap tussen al die rommel.
PUTRÔLIEJUM KAARSKE
Dit heb ik in Asten nooitgezien maar inde steden werd er met paard en wagen petroleum gevent waar de mensen de kachel mee aan konden maken. Later kweamen de oliekachels en waren er grote tonnen nodig die de mensen achter het huis hadden staan. Bij ons vroger ook achter het huis achter het klein kamertje onder en toen we in de Rozenstraat woonden stond hij achter het achterkamertje waar wij altijd aten, tegen de schutting met buurman Wim van Gorp. Bij ons in de Hemel kwam vroeger altijd van Empel, die op d'n Bult woonde... die kwam met de pendax te voet waar hij 'n stuk of zes kruiken met petroleum op had staan. Die verkocht goed bij ons in de straat.
NEE GIN PINDAS
Ik kan het me bijna niet meer herinneren dat dit er ooit was... want ik denk nu... Duijvis? Dat is toch van de pinda's, hier rechts, maar toch niet van de groenten hier links. Maar goed, het zal wel niet gesmaakt hebben anders had ik er wel vaker van gehoord.
BROMMERMUIZE
Het plaatje is niet van brommerboys uit Asten maar ik wilde graag laten zien waar ik vroeger gek van was. Ik had zo graag zo'n brommer willen hebben maar helaas, het is er nooit van gekomen. Hier zie je de ruige mannen met de hoge sturen... ik had vroeger 'n tweede hands Sparta maar wel met 'n sprotstuur, zo'n klein kort stuurtje erop en dat was ook al wel ruig. Ooit zat ik bij iemand achter op de brommer, 'n royal north, die 60 liep... de mijne kwam maar net aan de 35. Maar goed, ik heb het er ook mee gedaan en het voornaamste was, "ik hoefde nie mer te trappe net as vruugur".
DE MEULE
Z0 zag de molen er vroeger uit, nog niet op 'n berg gezet want het waaide er genoeg want er stonden geen hoge gebouwen nij. Zelfs huizen stonden er niet veel. Wel koren en dat graan werd daar gemalen. Nu staat alles rondom vol huizen, hij is omhoog gezet maar gelukkig hebben we de molen nog die later de mooie naam kreeg: "Oostenwind"...
DUN DRUMBEND
De drumband van de Harmonie rukte uit toen Klimop kampioen werd en dat gebeurde nog al eens zeker toen het nog niet gemengd was. Hier zie je de drumband in de Burg. Wijnenstraat, met rechts naast het vaandel de fotozaak van Simons. Voorop loopt Frits van Bommel. Verder zie ik o.a. nog Pietje Putten, Nico van Oosterhout, Toon van den Eijnden en Cor Cortooms.
VUURWERRIK
Het is tergenwoordig te gek met vuurwerk. Ik was wat aan het "goegelen" en toen kwam ik dit tegen, ik denk verdorrie dat was het vuurwerk van ons van vroeger... met 'n knappergeweertje met zo'n rolletje er in had je best 'n knalletje, wilde je het wat harder hebben dan moest je op hetzelfde moment "KNAL" roepen, dan ging het harden... "mer wel unne môijen tijd"...
AAW GEMINSCHAPSHUIS
Het zou wel gek zijn als ik me dit niet kon herinneren want je ziet in het midden het eerste Parochiehuis van Heusden aan het Vorstenmansplein. Links de school en rechts de winkel van Tinus Waals. Dat ik het goed weet van dat parochiehuis komt omdat ik er vroeger ooit speelde op een feestavond van de KAJ en later toen ik met the Independents muziek maakte hadden we daar onze repetities. Bij Waals hadden ze de sleutel van het gebouw en onze drummer was Peter Waals, vandaar.
AAWE PEECEE
In de jaren 80 was ik bezig met de verkoop en verhuur van muziek op cassettebandjes en dan had ik met Buma-Stemra te maken, grote lamz.... overigens maar daar gaat het niet om nu. Ik moest dan lijsten maken van welke liedjes ik op 'n bandje had staan, de titel, de uitvoerende, de schrijver, de firma die het uitbracht en de codenummers. Een heel gedoen en dat deed ik met 'n computer, een Comodore 64, zoiets zo'apparaat wat hier ook staat. Klein beeldschermpje, dikke toetsenbord en 'n platliggende pc... Het was 'n heel gedoe maar het werkte. Iemand had de programma's gemaakt en mij uitgelegd wat ik doen moest. Ik denk er nog vaak aan te terug aan dat vervelende pokkeding.
MEISKUS VAN TOEN
Annie en ik werkten bij tenniscentrum de Pas in Someren waar we het geweldig naar onze zin hadden, veel werk maar het was gezellig en fijn om te doen tot 'n onverwachts iets 'n kink in de kabel bracht. We vertrokken er en gingen naar gemeenschapshuis de Kluis in Ommel waar we in 1996 werden aangenomen als beheerdersechtpaar. Nooit spijt van gehad en ook hier hadden we het snel naar de zin gewoon omdat wij normaal waren, normaal doen en we ons aanpasten bij het geheel. Geweldige tijd net als bij de Pas. Deze meisjes op de foto leerden we kennen als opgroeiende meiden die nu zelf moeder zijn. De tijd gaat snel. Vroeger bij de Processie bij het "Maria-gebeuren" waren ze altijd present, petje af voor deze lieve meiden.
VEEVOEJER
Een tijd geleden gaf ik bij Asten zoals het was aan dat in de Burg. Frenckenstraat vroeger de gebouwen van de koekfabriek van Sjang "Koek" Hoefnagels werden overgenomen door het cartonnage en later van de Burgt daar zijn veevoerhandel had maar dat heb ik fout. Piet van de Burgt zat er naast. Hier zie je links 'n deel van de ingang van toen de Midas werd gebouwd en 'n tweede ingang kreeg waar het cartonnage eerder was. Van de Burgt en zonen zat er naast zoals je hier ziet.
DE VIVO
Mensen van mijn leeftijd weten het allemaal nog wel, de Vivo winkel van Willem Bekx vooraan uit de Emmastraat. Ooit woonde hier het hoofd van de school uit Liessel die ook even leraar werd in Asten maar later weer terug ging. Als je goed kijkt naar de foto zie je links en rechts nog de contouren van wat de winkel eerst was: Albert Heijn. Hel mooie pand staat er nog altijd...
HOES AUTOMUTTIEK
Ik heb er al jaren naar gezocht, 'n plaatje van de automatiek van Hoes op de hoek van de Markt en de Kleine Marktstraat. Ze hadden er 'n brood- en banketwinkel en er naast was automatiek met snackjes, snoep en volgens mij ook sigaretten maar dat weet ik niet meer zeker. Dit plaatjes is oud want toen was er nog het luikje om geld te wisselen en later kwam er de wisselautomaat. Toen ons Nancy op de lagere school zat en thuis kwam eten tussen de middag dan zorgde ik altijd voor iets "warms" en dat haalde ik bij Hoes... heerlijke spullen hadden ze er en niet duur. Nostalgie is wat bleef....
EMMASTROAT
Prachtig oud plaatje van de Emmastraat waar je rechts nog net iets ziet van het woonhuis van van Golstein Brouwers die er ook 'n brandstoffenhandel hadden en daar net voor de marechausseekazerne. Je ziet in het midden het ronde poortje wat er later nog was toen links naast het poortje Jan van Hoek er zijn vis- en groentewinkel had. Door het ronde poortje werden de groenten naar achteren gebracht.
TURRUP TOEN
Weer en van die mooie ouwetjes van ons Asten, van Turrup en normaal kennen we er niemand van maar bij deze staat dat de man bij de wegwijzer dhr. Berkers is de uitgever van de mooie kaarten van de diverse dorpen. Het postkantoor stond er toen al.
ÔRLOGSGEWELD
Ik heb op mijn schijf van Himmels 'n mapje met als titel "bevrijding" en daarin staan verschillende foto's van de bevrijding zelf maar ook de dingen van het oorlogsgeweld. Mensen maakten daar foto's van zodat we later konden zien wat er is gebeurd in ons dorp. Deze foto is zoals ik ooit heb horen zeggen van achteraan uit de Wolfsberg maar ik weet het niet zeker. Mensen liepen uit toen er boerderijen door granaten waren geraakt en kapot geschoten waren.
NAW IS UT JEUKE
Asten veranderd met de dag... dit is wel van 'n heel tijdje terug... links was de wijnhandel en bloemenzaak van van der Loo en wie rechts woonde, waar die meisjes voor de deur staan weet ik niet, maar nu is het Jeuken witgoedcentrum... Hoelang nog? Geen idee van maar Michel kan het niet missen dus laat hem gewoon nog wat jaartjes uitverkoop houden... maakt niet uit het is en blijft 'n mooie winkel. "Ik kommur gèèr".
TOEN UT ANDURS WAAR
Vroeger moest ik vanuit de Hemel te voet door de Hoogstraat en dan in de Wolfsberg bij Fried Slaats, vur ons Fried Slôts, voer halen voor de varkens en de hennen.. Nu is daar vlakbij 'n rotonde maar het winkel/woonhuis is er nog altijd alleen is het nu 'n dierenspeciaalzaak en vroeger was op diezelfde plek 'n kruidenierswinkeltje. Ik moest rechts aan de zijkant vragen naar het voer toendertijd. Op die plaats is nu ook de ingang van de winkel. Links het oude plaatje van de kruidenierswinkel en rechts van nu alleen is de ingang zoals ik zei rechts aan de zijkant gekomen waar ik me vroeger moest melden voor voer.
UT SPORTPARRUK VAN ÔMMUL
Natuurlijk hebben onze kerkdorpen ook hun eigen voetbalveld of misschien we Sportpark. Hier zien we hoe de pastoor het veld van Ommel inzegende dat toen nog lag aan de weg naar Vlierden tegenover de noodkerk. De fanfare stond ook klaar... hier zegende de patoor de groene grasmat in.
ANNEKE
In deze donkere dagen, net voor de Kerst, denk ik vaak nog terug aan de dingen die er ooit waren en ik heb er dit plaatje van gemaakt, "Trug Noa Anneke". Even nog terug denken aan dat leuke, rare en overvolle winkeltje op het Koningplein met dat lieven mensje achter de toonbank... terug naar Anneke de Bruijn.
DE ZESDE DÌZZEMBUR
Later werden er de pakjesavond ingevoerd... dat deden eigenlijk de winkeliers want ze wilde dat mensen 'n extra gezellig avondje gingen inlassen zodat de omzet ook weer omhoog ging. Vroeger was dat anders en dan praat ik over 70 jaar geleden, ik was toen zes jaar... We sliepen met zes maar op èèn kamer, drie 2-persoons bedden in het ene sliep onze Sjaak en onze Theo, het andere onze Frans en onze Hub en onze Henk en ik in het laatste. Toen was Sinterklaas gewoon op 6 december want dan is hij jarig. Dan lag er 's morgens bij ons het speelgoed op tafel... maar we moesten wachten tot onze vader werken was... Wij waren om 5 uur al wakker, voil verwachting klopte ons hartje en die tijd van wachten die duurde en duurde en duurde.... maar daar hadden wij het volgende op gevonden. Wij gingen tellen.... van 1 tot 60... weer 'n minuut om... etc... en als we zo 1,5 uur bijeen hadden geteld riep ons moeder, onze vader was onhoorbaar verdwenen naar zijn werk... "Kom \mer Jongus, hij is geweest"... als gekken de trap af en daar stond het... geweldig, 'n chocolade sinterklaasje, kleurboeken en nieuwe kleurtjes, schriften, 'n nieuwe trui die ons moeder zelf had gebreid in de tijd dat wij s'avonds in bed lagen en natuurlijk nootjes, speculaas en taai taai. Prachtig... nee nu waren we niet meer bang van zwarte Piet en de Sint? Die was alweer vertrokken naar Spanje... en we zongen weer... "dank U sinterklaasje, tot het volgende jaar".....
FIGUURZÈÈGSKUS
Mijn goeie vriend Jan van Eijk zegt altijd, "Peer gij kaant goe onthaawe mer ge wit nôit wor deddege iets ner het gelì". En dat klopt ook wel. Gisteren had ik 'n storing in de pc en ik weet goed hoe ik dat kan herstellen, met wel programma ik dat kan en ik heb dat programma maar weet niet in welke map het zit. Maar vandaag zat ik op internet wat rond te sjoereke en toen kwam ik dit tegen en meteen gingen mijn gedachten terug naar 1957, het jaar dat ik in de zesde klas zat en met sinterklaas 'n figuurzaag kreeg met zaagjes, voorbeeldjes. stuk triplex en 'n bijgevoegd hulpmiddel om dat aan de tafel vast te maken zodat je niet in de tafel zou zage. Hoe ik dat zo goed weet? Een dag later nam ik het mee naar school om aan mister Rombouts te laten zien. Maar ik was snel klaar met zagen... het ene zaagje na het andere brak of ging krom want precies zoals ons moeder zei: "ge doet vul te lomp jonge". Zagen moet je rustig doen, het zaagje het werk laten doen maar ik had geen geduld dus ging het vaak fout. Ik denk dat ik geen enkel voorbeeld beestje heb gezaagd... ik heb het ook nooit meer terug gezien... hahahahaah, Peer de knutselaar.
BUS-STASJON
Hier voor ons ligt de Lienderweg en rechts nog net zichtbaar het Shel pompstation aan de Floralaan, de dubbelbaanseweg, want zo kennen weij dan veel beter. Achter het pompstation lag het busstation dat van de Markt, bij Jan van Hoek voor de deur, was verplaatst naar de Bloemenwijk. Links kwam later de sporthal en het pompstation is veranderd in o.a. Campanula.
UIT UT VAGEVUUR HALE
Ik zag het woord pesjonkele staan en ik dacht meteen aan vroeger want ik kende dat woord alleen noemde wij het gewoon "aflaten", die moest je verdienen in de kerk en daar waren speciale dagen voor zoals Allerzielen. Met 'n aflaat werden de zielen die in het vagevuur waren voor "kleine zonden", hun zonden vergeven. Ik vond het raar dat wij altijd de kerk in en uit moesten lopen na 'n aflaat. Die aflaat verdiende je door 5 weesgegroetjes en vijf onze vaders te bidden, dan ging je de kerk uit door de linkerpoort/deur en door de rechter ging je weer binnen. Dat kwam omdat je gevraagd werd om bij elk kerkbezoek 'n aflaat te verdienen, dus die twee keer vijf gebeden te bidden. Als je dan buiten was, ging je weer binnen en dat betekende weer 'n nieuw kerkbezoek. Vandaar. Wij moesten dat ook van ons moeder maar als we met meerdere kinderen waren deden we wie de meeste aflaten verdiende... Ik heb er ooit 15 gedaan. Het was 'n heel op en neer geloop in de kerk dat weet ik nog... Maar 15 was best veel... "goe hè?"..... Ik denk dat je er bij de jeugd van nu niet mee aan hoefde te komen...
TIS BEKANT ZO WIJT
Het is toch fantastisch als je zo'n plaatje van vroeger ziet... kinderen hebben de klompen gezet bij het fornuis en hebben die gevuld met stro voor het paard. En dan maar wachten tot het morgen werd en de kadootjes klaar lagen. Hier hebben ze ook gedacht: "hoegrôter de klomp, hoe grôter de kuddootjes".
RUKKLAME
Ik heb het altijd maar verschrikkelijke onzin gevonden, de reclame van rookartikelen werden verboden... vroeger sierde die borden de gevels van winkels en er stonden zelfs aparte stellages waar men tegen betaling grote posters kon ophangen. Bij de protestantse kerk stond er eentje, tussen slager Mikkers en van Eijk in en er hebben er nog wel meer gestaan. Die reclame mag niet meer om de jeugd niet het idee te geven om te beginnen met roken. Wat 'n lariekoek. Je gaat als tiener beginnen met roken "um dur bij te heure", als je niet rookte was je 'n watje. Ik rookte met m'n 12 al en ons moeder wist dat goed. Ik zeg niet dat het goed is, nee helemaal niet maar dat daarvoor de reckameborden moesten verdwijnen vinden wij echt grote onzin. Ik vond en zou het nu nog geweldig vinden dat die borden tegen de muren hingen. Op de foto de reclameborden bij Bekken in de Julianastraat, de plek waar ik honderden sigaretjes "los" heb gekocht. Reclame van koffie, sigaretten en shag. Prachtig en nostalgie. Zeven borden sierden de muren...
VURSCHILLE
Ik ga nog 'ns terug naar de meimaand... maar dan niet de meimaanden van nu maar toen ik 'n jaar of 12 tot 16 was, toen we in de meimand te voet naar Ommel gingen om de missen bij te wonen in de openlucht. Vanuit de Hemel liet we door de met sintels en slakken verharde Logtenstraat naar de Prins Bernhardstraat, Ommelseweg richting Ommel en dan gingen we ergens staan waar we het altaar 'n beetje konen zien. Nee makkelijk was dat niet of je moest heel vroeg gaan. Ik ging er eigenlijk naar toe om zo'n missiepater, met bruine kleding en sandalen aan, te horen preken over de missie, over zijn werk ij de hele landen met de negertjes waarvoor ik eerder altijd zilverpapier had gespaard. Die paters konden reuzemooi vertellen. Maar wat wel vervelend was... je moest drie kwartier blijven staan. Ja Peer maar op het voetbalveld moest je 1,5 uur blijven staan... ja klopt maar daar kon je op de buizen van de afzetting hangen of soms even voor de hekken gaan zitten... Nee dat was er in Ommel toen niet bij. Maar kijk 'ns naar het plaatje.. zo ging het later. De missen zijn wel in de open lucht maar niet meer in het park zelf. Langs de kerk hebben ze banken waar je kan zitten tijdens de dienst. Nee ik vind dat eigenlijk niks, die missen moeten in het parkje tussen de boven worden gedaan, in het Mariaoord. Maar ook hier... tijden veranderen...
ÔP DE BLÈÈK
Ik kan het me nog wel herinneren van vroeger... wij hadden in d'n Himmel 'n waslijn... gewoon 'n paar van die kromme houten dikke stokken, 'n soort van palen, in de grond en daar zat de wasdraad aan vast later werden het ijzeren paaltjes in de beton. Maar heel vroeger de houten palen, en we hadden ook in d'n hof 'n stukje grasveld maar dan moet ik wel heel ver terug. Ik weet ook nog wel dat ons moeder daar de was liet drogen. Dat grasveld noemde men de Bleek, op z'n Asten "de Blèèk", ik denk dat veel mensen dit woord nog wel kennen. Maar waarom ik dat hier nu schrijf heeft wel 'n reden want de meeste mensen, ook die van vroeger, die weten niet waarom men dat 'n blèèk noemden. Dat zal ik uitleggen want ik weet dat wel. Vroeger werd de witte was op 'n grasveld te drogen gelegd... dat was gewoon omdat men zei dat de was in de buitenlucht veel witter opdroogde. Kijk het is zo dat was zuurstof nodig heeft net als mensen, en die zuurstof is buiten wel het meest. Daarbij moest witte was altijd "bleken" en als de was binnen werd gedroogd dan bleef die gelig van kleur dus werd de was buiten op 'n grasveld in de zon gelegd en droogde de was mooi wit op, het kreeg 'n frisse geur en 'n mooie blake kleur. Dat proces noemde men dus "de was bleken" en was het dus was ter bleek neerleggen en daar komt het woord "bleek" van af, in dialeck dus wat wij altijd noemen: "Blèèk".....
NIE MER DOEW
Iedereen denkt wel graag terug aan vroeger, aan dingen die je vroeger deed en waar je nu om moet lachen omdat ze dom waren of niet goed bevielen bij jezelf maar vaak niet bij anderen. Ik ga even terug naar de sinterklaastijd thuis toen ik 'n jaar of zeven was. Dingen die ik nooit vergeet, echt niet. Ik had op mijn verlanglijstje met Sinterklaas, wat echt 'n grote lijst was, 'n revolver staan. Nee geen echte maar om buiten cowboytje en indiaantje te spelen. Dat deden we namelijk vaak en heel graag. Nu moesten wij altijd indiaan zijn want wij hadden geen revolver wat wij vroeger 'n schietgeweer noemde, en dus waren we indiaan en moesten onze pijl en boog zelf maken. Nu vroeg ik 'n revolver maar zoals zo vaak had ik die weer niet op 6 december, maar ik had wel iets geweldigs waar ik ook heel blij mee was... 'n waterpistool. Potverdorrie dat was geweldig... ik vulde die met water uit de put die we toen in de Hemel nog hadden achter het huis en schoot op iedereen maar vaak moest ik "rennen voor mijn leven" om het maar 'n beetje overdreven te zeggen. Maar er gebeurde iets veel ergers... Wij hadden nog geen gewone radio maar 'n ouderwets hoorn in de keuken staan en konden via 'n kastje tegen het kozijn maar twee zenders aan. Wat deed ik nu in 'n totale verstandsverbijstering? Ik schoot het waterpistolltje leeg in de hoorn van de luidspreker waar het geluid uit kwam en toen zag ons moeder dat... twee dagen heeft mijn linker oor pijn gedaan en mijn pistooltje? dat heb ik nooit meer terug gezien... dat was het stomste wat ik tot dan toe had gedaan.
UT PATTURNAAT
Ik zag op internet dit prachtige plaatje voorbij komen maar weet niet meer waar, wel stoorde ik me aan het onderschrift. Er stond: "de prachtige Astense kerk met ervoor de Pastorie". Ik dacht ja dat klopt, van hier uit gezien ligt de pastorie voor de kerk alleen is die hier zowat niet te zien want het gebouw wat je ziet is het Partonaat. Het gebouw was er vroeger voor diverse dingen en wij van het jongensgilde hielden er onze ouderavonden en uitvoeringen want iets anders was er toen niet. Hier was ook de eerste Ulo-school gevestigd voordat het gebouw aan de Kruiskensweg er kwam. De "keet" die je ziet hoort volgens mij bij de zusters die daar hun tuin hadden. Later is er het parochiehuis gekomen, dat was het groene houten gebouw dan verder naar links stond vlakbij het patronaat.
PLOEGMAKURSPARK
Wij woonden nog maar net in de Rozenstraat toen er ooit een of ander feest was in het park aan de Logtenstraat. Toen trad er Peter en zijn Rockets op, iets wat je nooit vergeet als 16 jarig manneke. Later is er 'n echt park gekomen met 'n prachtige vijver... hier zie je de aanleg er van. Het werd het burgemeester Ploegmakerspark, genoemd naar onze oud-burgemeester.
TIEJNERTOERE
Ik weet eigenlijk niet of ze nog wel bestaan, de Tienertourkaarten zoals die er vroeger waren, deze kaart is geldig van juni t/m augustus, de zomer/vakantiemaanden... het jaar dat ik getrouwd ben, 1971. Ik weet dat veel kinderen er gebruik van maakten want ze konden voor weinig geld door heel Nederland reizen. De tienertour was toen razend populair. Nee in mij jonge jaren was er zoiets niet, helaas want anders zou ik dat ook wel hebben gedaan.
ZÔ AAWT EN ZÔ SCHÔN
Potverdorrie wat blijven die oude plaatjes toch mooi... dit is het Plantsoen uit 1925, nu Koningsplein, alleen waren er toen de wandelpaden met het groen, nu de parkeerplaatsen met z'n keien. Het is 'n heel verschil met nu. Het grote gebouw links daar zie je 'n mast op staan en ik dacht al, er was toen toch nog geen televisie, maar toen was daar het Postkantoor nog. Het had te maken met Post, Telegraaf, Telefoon. PTT.
TÔNTJE MOAS PLEINTJE
Links onder de woning van d'n Brouwer, Jan Eijsbouts en in het midden waar vroeger kolenboer Jan Meulendijks woonde. Rechtsboven de witte "keet" waar de Boerenleenbank heeft gezeten, de Gemeente ook nog 'n tijdje en de scouting dacht ik. Alle huizen waren toen al afgebroken, vanaf boer Leo Kuijpers, de panden van van Baar, de boerderij van van den Boomen de kleine huisjes van Werts, van Bert hoefnagels, van Jan Loomans, Toon Maas en Jan Hikspoors... alles was verdwenen en bleef er 'n groene vlakte over waar vroeger verschillende evenementen werden gehouden tot dat er nieuwe woningen werden gebouwd...
SLAGTUR MIKKERS
Af en toe word ik aangenaam verrast met nieuwe oude plaatjes... hieronder dat van de kerkschuur/pastorie van Miranda Meeuwis gekregen en nu werd ik weer blij gemaakt door Isy Mikkers, de dochter van Leo Mikkers. Ze stuurde me deze foto van hun woonhuis/winkel van vroeger zoals ik het nog goed ken. Later werd het verbouwd... en kwam de kamer rechts bij de winkel en de ingang werd rechts op de hoek gemaakt. Leo had de slagerij vroeger overgenomen van zijn vader, Antonie Mikkers die er rond 1900 'n slagerij begon. Na Leo nam zijn zoon Paul het over en nog later de jongste zoon van Leo, Michel Mikkers. Links waar de poort is werd door de Mikkersen 'n automatiek gebouwd en later omgezet tot "frietzaak". Die is er lange tijd gebleven, ook de slagerij tot alles werd afgebroken voor 'n nieuw pand waar inmiddels Letters en Zo ook al verdwenen is. Prachtig plaatje met rechts nog net zichtbaar het huis van vrachtvervoerder van Eijck en de twee bekende reclameborden tussen de twee panden in.
SCHUURKERK
Vroeger woonde in dit huis de predikanten... Waarschijnlijk heeft predikant Meindert Niemeijer hier nog gewoond rond 1835. Vanaf 1838 is Hendrik Boot de man die er woonde en ook hij was predikant. In 1880 komt vanuit Oosterland weer een nieuwe predikant, Adrianus Kamerman. Vanaf 1881 wonen er geen predikanten in de woning, tot 1910 zijn er geen predikanten in Asten. Vanaf 1910 wonen de predikanten in de pastorie aan de toenmalige Molenstraat, nu de Burg. Wijnenstraat op de hoek waar nu expert is. Het huis wordt gesplitst en door de inmiddels Nederlands Hervormde gemeente aan derden verhuurd. In het huis komt wonen Petrus van den Eijnden van beroep leerlooier. Vanaf 1886 is de nieuwe bewoner de fabrieksarbeider Hendrikus. Later komt zijn dochter Johanna er wonen die getrouwd is met Dorus Janssen. Na wat wisselingen komt er rond 1917 Derk Jan Buunk wonen, hij is als tramconducteur en op veel plaatjes van de tramverbinding met Helmond te zien. Nadien heeft zoon Adriaan Buunk nog in het huis gewoond. Adriaan Buunk is rijksambtenaar. In 1961 is het huis verkocht aan Piet Faro. Nu is dochter Miranda de eigenaar en wordt alles opgeknapt... Ik las er dit ook nog over....
Oude pastorie; bezit aan de achterzijde muurankers die het jaartal 1751 vormen. Het huis is een van de weinige oude gebouwen die het dorp Asten nog bezit. Van deze pastorie naar de Nederlands Hervormde Kerk loopt een oude muur waarin in het begin van de 19e eeuw enkele ramen en een deur zijn dichtgemetseld. Deze muur vormt het laatste restant van de 18e eeuwse schuurkerk. De muur tussen de protestantse kerk en de oude pastorie herbergt in het uiterst rechtse gedeelte nog een deel van de voorgevel van de schuilkerk die hier in 1672 werd gebouwd door de katholieken. Een schuilkerk was niet toegestaan, meestal klein van afmetingen en de diensten waren er in het diepste geheim. Een schuurkerk was ruimer en hier werden diensten oogluikend toegestaan. In 1759 kregen de Astense katholieken toestemming om hier het gebouw te vernieuwen. Men bouwde nu een schuurkerk Onze Lieve Vrouw van Klein Linden. 't Grootste gedeelte van de muur van deze kerk staat er nog. In 1798 kochten de katholieken de kerk met pastorie op het Koningsplein terug. Vanaf 1800 werd na een verbouwing de kerk weer volop in gebruik genomen. De protestanten kwamen nu bijeen in de pastorie. Ze wilden graag de schuurkerk van de katholieken huren, maar hadden geen geld. Daarom, en ook omdat de dominee niet uit de pastorie aan de Kerkstraat wilde verkassen, werd de schuurkerk gesloopt in 1806. In 1807 verhuisde de dominee naar de pastorie aan de Lindestraat. Daar kerkten ook de protestanten tot in 1825 de huidige kerk werd gebouwd. In 1888 wordt het huis in verschillende delen verhuurd aan: Hendrik Mennen, ene Machielsen, weduwe Driessen en Marie van Eersel. Vanaf 1909 tot 1941 bewoond door Dirk Jan Buunk, van 1941 tot 1949 door zijn zoon Adriaan Buunk, van 1949 tot 1961 door Dirk van Rees en vanaf 1961 door Piet en Jannie Faro. Pastorie is van voor 1600. Uitgebreid in 1751, dit staat tussen de ramen. In de toekomst gebruiken als muziekzaal. Gebruiksrelatie met omgeving door muur verbonden met oude Rooms Katholieke kerkschuur en naast protestantse kerk. Bijzonder zijn de muurankers. Het huis kent een rijke historie en diende sinds 1751 als pastorie, dominees- en burgerwoning. Zo was het pand eerder in het bezit van de rooms-katholieke kerk, de protestantse kerk, de gemeente Asten en enkele burgerfamilies. De laatste in dat rijtje is de familie Faro, die het monument sinds 1961 in het bezit heeft. Sinds de zomer van 2016 heeft het huis onbedoeld een nieuwe uitstraling gekregen. Hagel boorde zich door het dak, en werd afgedekt met zeil. "Daarom liggen de lessen van de kruidenheksenopleiding voorlopig stil", zegt Miranda Faro. Ze werd in 2009 ingewijd tot heks en volgde daarna de opleiding Herboristen, een erkende en brede kruidenopleiding. Ze hoopt de lessen spoedig weer op te pakken. "Ik gebruik het huis al heel lang. Deelnemers leren een ouderwetse manier van kruidenmiddelen maken, zoals zalfjes en crèmes". Maar ook onderwerpen als pendelen, wichelen en runen leggen komen aan bod. Ik ken Miranda en die gaat er heel zeker iets moois van maken, in oude stijl.
TUNNEEL DUR KEINDUR
Vroeger was er niet veel voor de jeugd... geen bioscoop, geen tv of radio, geen disco etc. Er was niet veel voor de jeugd van toen maar men sloot zich vaak aan bij 'n vereniging en kwamen bij elkaar bij het oude patronaat of de oude school op het Koningsplein. Je kon toen bij de diverse koren, bij de harmonie maar ook bij de toneelvereniging. Deze foto is van de meisjesschool die toen nog bij de zusters was, in 1917 en ze speelde het stuk "Jeanne d'Arc", ik denk wel bekend bij iedereen. Er zijn wel namen bekend... achterste rij v.l.n.r.: met hoed Paula Mikkers, Toos Hoefnagels, Ger Mennen, Catrien Leenen, Jet Stevens en ? Hoefnagels. midden: Nella van Deursen, met kroon Mia de Louw, Betsy Wouters, Zus Mennen, Anna van Deursen als Jeanne d'Arc, Mia van Helden, met kroon Regine van Stekelenburg, Anna Cuppens en met hoed Stien van den Eijnden. Knielende: Zus Hamilton, Lies Janssen, Toos Verdijsseldonck en Celine de Vent... het zusje van juf Bernadine de Vent.
KÔPIEJERE
Tegenwoordig hebben we printers die kunnen copieren maar eerder moesten we naar de winkel om een kopie van iets te maken. Ik heb ooit 'n los kopieer apparaat gehad, best gemakkelijk ding. Nu heb ik 'n laserprinter die kan scannen op hoge resolutie en die maakt de prachtigste scans en niet met inkt maar met poeder. Vroeger hadden we, zoals wij dat noemden "kalkeerpapier", eigenlijk carbonpapier, daarmee kon je plaatjes overtrekken die je graag op 'n vel papier wilde hebben. Ik ben ooit op 'n markt geweest waar ze fles mverkochten met de een of andere goedje er in als daarmee kon je ook plaatjes overbrengen op 'n ander stuk papier. Hiernaast was 'n Amerikaanse uitvinding. Het was 'n kneedbaar goedje net als kouwgum en als je dat vast op 'n tekening drukte, bleef de inkt van het plaatje eraan hangen en met 'n behoorlijk stukje handigheid kon jet die op 'n ander vel leggen en aandrukken. Het vervelende was dat je dat nooit mooi recht kreeg. Ik heb het èèn keer gebruikt... toen liet ik hem liggen tot hij hard was geworden en weggegooid.
BOLLE MAKE
Ons moeder, dat weet ik nog, kocht vroeger altijd "strènge garre" waar ze truien van breide voor ons. Ik denk dat ze er wel honderd gebreid heeft... soms werden ook oude truien uitgetrokken en de "goeie stukken" gebruikt in 'n andere trui want anders had je weer helemaal dezelfde kleur. Zelf gebreide truien vond ik altijd veel warmer als truien die machinaal waren gebreid maar het betekende niet dat we nooit gekochte truien kochten. Toen ik klein was vroeg ons moeder wel 'ns om mee te helpen met het bollen maken van 'n streng garen... dat deed ze ook wel 'ns om 'n stoel heel maar meestal moesten wij even inspringen en we vonden dat geweldig om te doen. Op de foto zie je 'n meisje bezig met het ophouden van de streng waar haar moeder 'n bol van maakte want dat was veel gemakkelijker met het breien. Je moest met je armen wel wat meedraaien om het moeder wat makkelijker te maken. Ons moeder, trouwens de meeste moeders uit onze straat, kon goed breien en snel. Later toen ze alleen woonde haalde wij haar op om op zaterdagavond op ons Nancy te passen en als die in bed lag ging ze sokken voor mij breien... Ons Anneke heeft het van haar geleerd hoe je 'n hak goed en stevig kunt maken etc. Nu ons moeder er niet meer is breidt Annie mijn sokken want die draag ik het liefste, "eijge gebreijde zôk".
DUN ÔRLOG VURBIJ
De geallieerden maakte 'n einde aan de oorlog... eind 1944. Hier liggen soldaten op wacht voor gevaar in de Wilhelminastraat wat op dat moment de Torenstraat was want de Duits bezetters wilde geen namen van het koninklijkhuis hebben in Nederland. Dit is richting Turrup.
VURANDERINGE
Wanneer ik aan vroeger terug denk dan kun je jezelf dit gewoon niet voorstellen... onder ligt de Eikelaar... inb een van die huisjes woont mijn zusje Annemieke. In het midden de, wat wij jaren geleden de "kabouterhuisjes" noemde en dan kreeg je de Hemel... de weg naar Voordeldonk, hier van links naar rechts, die wij duizenden keren hebben gelopen... toen nog korenvelden etc... naar de Voordeldonkse school... aan de andere kant van de weg waar je naar Kruidenwijk daar gingen wij vroeger spelen in het stukje afgraving tussen de knollenvelden en de weilanden, "de Roôijenberg". En nu? Alles is volgebouwd, het mooie van vroeger, de weilanden vol paardebloemen en vergeetmenietjes zijn verdwenen, de korenvelden met de blauwe koenbloemen en de klaprozen zijn er niet meer... "Aaste rakt vôl".
OOIT ÔK DE BÔTTURFUBRIEK
Ik weet niet precies hoe het allemaal in elkaar zat met dit gebouw. Het stond in de Fabrieksstraat wat nu de Julianastraat is naast de villa van Bluijssene en aan de andere kant d'n Elephant. Rond 1842 wordt op bouwland door Antonie Bluijssen een huis gebouwd. Antonie Bluijssen is geboren te Asten op 13 sept. 1782 en hij is op 5mei 1811 getrouwd met Maria Coolen, en in 1851 valt dit huis bij erfdeling toe aan Wilhelmus, Johannes en Jan Bluijssen en wordt dit huis omgevormd tot blauwververij. Willem Bluijssen is als fabrikant op 10 okt. 1849 getrouwd met Anna Frencken, de dochter van de burgemeester van Asten. Het huis is daarna onderdeel van de fabriek van A. Bluijssen Zonen. Bij het faillissement van de firma Bluijssen Zonen is het huis, samen met het fabriekscomplex in handen gekomen van Gerard Sengers. Hij was boekhouder en was getrouwd met Maria ten Haaf, dochter van mister ten Haaf die hoofd van de school was. Gerard Sengers koopt later de failliete boedel van de firma Bluijssen Zonen over en sticht er het bedrijf Asten Creameries. Bij het faillissement van Asten Creameries in 1922 wordt het huis verkocht aan Johan Eijsbouts, geboren op 13 maart 1878 als zoon van Bonaventura Eijsbouts en Catharina Maria Krijnen. Hij is weduwnaar van Nella Sengers, Johan Eijsbouts hertrouwd met Anna van der Schoot. In 1911 neemt Johan de torenuurwerk fabriek van zijn vader over. Na het overlijden van Johan blijft zoon Max Eijsbouts, in het huis wonen. Max Eijsbouts was de vierde directeur van de Eijsbouts fabriek en maakt in 1972 het 100-jarige bestaan mee. Ook Koningin Juliana nam een kijkje in Asten en het bedrijf kreeg de titel "Koninklijke Eijsbouts". Het zijn niet alleen klokken, die door de 100-jarige worden gemaakt. Gelukkig niet, want daarin is volgens directeur Max Eijsbouts vier jaar geleden de klad gekomen, toen de kerkenbouw tot bijna nul werd gereduceerd. Een afdeling kunstgietwerk is toen aan het bedrijf toegevoegd om de 100 man personeel van voldoende arbeid te kunnen blijven voorzien. De foto is er eentje uit 1973. Later woonde hier nog Smeelen maar hoe dat in elkaar zit weet ik niet, wel weet ik dat het tentijde van Bluijssens en Sengers ooit 'n boterfabriek was.
AN DE BAR
Links is 'n foto van de vaste klanten aan de bar van cafe "de Sportvriend" van Cor Clevis op de Markt. Jullie kenne ze nog we... vanaf links, mijn broer Henk Welten, dan Tonny Kuijpers die op weg naar de finale van het WK in Duitsland verongelukt is, een van Astens beste spitsen van NWC 1, Peter Werts, Cor van Helmond, Theo van Oosterhout en de laatste weet ik zo niet. Ik ben deze maand 'n keertje in het cafe geweest van toen wat nu 'n eetcafe is en ik mocht 'n plaatje maken van de bar zoals die er nu uit ziet... Tja, zoals ik zo vaak zeg... tijden veranderen "ôk de kuffees"...
ONVURSTELBAAR
Als je vandaag zou zeggen dat je vlak bij de kerk in Asten nog korenmijtjes hebt zien staan dan zouden ze je meteen voor gek verklaren, maar vroeger was dat 'n normaal iets, 'n normaal gezicht want vroeger stonden er boerderijen met korenplakken en wijlanden gewoon midden in ons dorp... maar Asten werd groter... de gemeente Asten, bestaande uit Asten, Heusden en Ommel, had op 1 juli 2021 maar liefst 16.940 inwoners. in 1950 waren er dat nog niet de helft, 8.348 inwoners.
KOEIE HOEJE
Hier hoef ik niks bij te schrijven, alles staat al in dit artikeltje over koeien hoeden.. passen op de koeien zoals dat ook ging b.v. met de schapen. Is weer van "laang geleeje".
SPEULE
Vroeger toen ik nog op school zat was er altijd... 'n knikkertijd, kapdoltijd en noem maar op. Maar eigenlijk bestonden die tijden niet... het was gewoon als er iemand begon met kapdollen, dan begonnen de dag erna ook 'n stuk of vijf jongens met dat ding en binnen 'n week was de hele school aan het kapdollen, de jongens tenminste, de meisjes gingen dan pindollen. Als we vakantie hadden net als nu dan lagen we de hele dag op straat, in 't liender, in de bossen, op de rooienberg of op de plak bij van Goch en we bedachten altijd wel spelletjes om ons te vermaken. Dat was echt vakantie. Heel anders als nu... als ik buiten kijk? Nee ik zie nergens spelende kinderen en zelfs de speelterreintjes met wat klein speeltoestellen zijn leeg... kinderen zitten aan de pc, de laptop, mobieltje en de tablet om zich te vermaken... ze "eppen" met hun vriendjes maar blijven wel thuis zitten. Ze doen spelletjes op de laptop of de pc tegen hun vriendjes maar zitten we bij moeder thuis. Wij vermaakten ons beter vind ik maar goed... de kinderen van nu vermaken zich beter als wij vroeger, tenminste, dat zeggen ze. Nou ja, "ust zal wel"... Als ik ze dit plaatje zou laten zien weten ze echt niet waar ik het over heb... nou ja... ze doen maar. Wij hadden vroeger lol, "dè is heel zeker"...
DE AAW SCHOOL
Het blijft zo 'n prachtige school, de openbare school op het Koningsplein die werd gebouwd waar vroeger het kerkhof was achter de oude kerk. In 1958 afgebroken... het was toen allang geen school meer maar 'n parochiehuis en later 'n naaiatelier. Prachtig vind ik de waterpomp die er stond... hier links op het plaatje in het rondje.
PIET VUN ÈÈK
We gaan terug naar 1985... ooit was hier gewoon cafe Piet van Eijk. We weten allemaal dat het is uitgegroeid naar 'n geweldig zalencomplex... "de Pandoer". Maar dit plaatje is op dit moment wel 36 jaar geleden... jaja van Eijk is er allang... maar ik hoorde dat straks alles plat gaat, ook aan de achterkant... iets wat tegenwoordig overal gebeurd.. er komen Appartementen... de rage van tegenwoordig voor mensen met geld. Tja, zo gaat dat. Ook de oude Blokker gaat pla voor appartementen. Zo zal het straks met Anneke de Bruijn d'r plekje ook wel gaan.
DE GRAAZ VAN VUN HOEK
Ik zet hier wel bij "de garage van van Hoek" maar kijk ook hoe prachtig de kerk er bij staat. Rechts dus garage van Hoiek en vroeger woonde hier dokter Verhoeven. Zoals je ziet mocht dat toen nog... berzinepompen in de kom van ons dorp. Tegenwoordig krijg je daar geen vergunning meer voor volgens mij. De meeste pompen zijn al verdwenen, van Hoek, Bukkems, de Wit om er maar wat te noemen.
BILDE VUR DE DURRE
Ik ga weer zo'n 65 jaar terug, tenminste in mijn gedachten want het was er al veel langen. De Sacramentsprocessie die we moesten lopen door diverse straat in Asten en eindigde op 'n bepaalde plek waar 'n Heilige Mis werd opgedragen. Ik vond het altijd verschrikkelijk en 'n heel gedoe. Het mooie eraan was dat veel mensen langs de te lopen route beelden, bloemen en kaarsen buiten hadden staan waar je naar kon kijken. Een keer vond ik het nog wel om te doen, toen had ik zelf 'n mand met bloemen, geplukt tussen de korenvelden, korenbloemen en klaproosjes. Die moesten we op het Koningsplein bij de beeldengreop zetten... daar was het 'n grote bloemenzee... Voor de verdere rest had ik er 'n "gloejenden hekel an"...
PLATJE VAN DUN TRICO VAN BOVE
Deze foto heb ik sinds kort, had ik nog nooit gezien. De witte gebouwen zijn van "dun Trico", het tricotage fabriek in Asten aan de Kerkstraat. Links ernaast het woonhuis van de directeur Verkouteren. Rechts naast de schoorsteen de huizen van "dun Bult", de Sint Jozefstraaten en het Plein. Linksboven o.a. de gebouwen van Cuppens houtbewerking.
UN SCHÔN WINKULTJE
De jeugd kan er nooit binnen zijn geweest want toen was de winkel al verdwenen en nu ook afgebroken, ik heb het over het winkeltje van Anneke de Bruijn op het Koningsplein. Als je binnen kwam en rond keek dan kon je dit ook tegen komen. Peter van Schalen maakte er ooit deze foto van... het was er best 'n rommeltje maar als je vroeg wat je zocht kon Anneke meteen zeggen waar je moest kijken.
DE KASSE VAN BAKKUR
Wanneer je rond fiets in het buitengebied van ons mooie Asten dan zie je vaak de immens grote glazen gebouwen staan waar in de avond 'n zee van licht verschijnt en mensen overdag in staan werken. "In Staan" werken ja maar dat was vroeger wel iets anders. Als je de ingang van het voetbalveld op de Heesakkerweg voorbij was dan kreeg je rechts de groenteplakken van Bakker liggen en je zag er altijd wel iemand bezig. Ze hadden er ook kassen alleen waren die laag bij de grond... als je er in moest werken dan moest je volgens mij het glas omhoog duwen om je werk in de kas te doen... tijden veranderen... nostalgische foto's blijven er ons gelukkig nog aan herinneren.
TIKKENING VAN DE NOODKERRIK
In Ommel werd aan het eind van de oorlog de kerk behoorlijk vernield... toch heb ik horen zeggen dat die nog wel opgeknapt had kunnen worden maar de pastoor had graag 'n nieuwe kerk. In de tussentijd werd er 'n noodkerk gebouwd... het boerebondsgebouw vlak bij de molen werd geschikt gevonden en dit is de bouwtekening die werd ingediend. Maar dat keurde men niet goed, te duur vond men als noodkerk. Waar de rode kruisen doorheen staan was 'n torentje met 'n klok, dat werd veranderd en ook de ingang werd verlegd. De rest is wel zo gebouwd als op de tekening... later werd het 'n woonhuis... mijn vrouw heeft er nog 'n paar jaar poetswerk verricht bij de eigenaars die in druk bedrijf hadden. Op dit moment is het 'n leuke "Bed & Breakfast"...
DUN E3 GÌ OPEN
De grote weg van Eindhoven naar venlo was klaar en werd geopend... het was 'n heel gedoe toe met heel wat genodigden. Hier zie je de zuilen die aan gaven dat een kant naar Brabant ging en de anderen kant naar Limburg. Er werd 'n slagboom geplaatst en toen die omhoog ging was de weg vrij. Voor die tijd was er al 'n heel stuk weg klaar maar in 1970 was het zover... "we kônne vort vieja dun E3 van Eindhoven noa Venlo"....
ZOKKE STOPPE
Twee plaatjes die me weer aan vroeger terug denken, iets wat nu niet meer bestaat. Weet je nog dat vroeger meisjes en vrouwen nylons droegen? En vaak schoot daat door onvoorzichtigheid 'n ladder in, die opgehaald moest worden... iets wat je zelf niet kon. Maar als die ladder b.v. niet tot onderaan de voet was door gelopen dan smeerde ze daar 'n beetje nagellak op... dat zorgde ervoor dat de ladden "nie wijter kon". Maar gaten in 'n sok, die werden door moeder vakkundig zelf gestopt. Het kistje met diverse kleuren garen werd voor de dag gehaald en moeder ging aan de slag. Ze koos het garen van scheepjeswol, dat het meest leek op de kleur van de sok en daarmee werd 'n nieuw stukje sok gemaakt. Vaak gebruikte men daar 'n soort houte klosje voor waar de sok overheen werd getrokken en die het gat liet zien wat opgevuld moest worden.. Ons moeder gebruikte dat niet, die had geen houte klosje maar gebruikte er gewoon de rug van haar hand voor. Ik zie ze nog zitten aan tafel, bezig met "zokke stoppe"....
AAW AASTE
Al "ut aaw" dat gaat weg.... we moeten vernieuwen en ook de dingen waar we zo aan gehecht waren smelden in ons dorp als sneeuw voor de zon. Hier rechts zie je de slagerij van Soeren... later werd het afgebroken voor 'n nieuw pand en jarenlang was daar slagerij Poell. Nu is het geen winkel meer. Daar achter de Spar winkel van Hub Eijsbouts, Hub de Spar in de volksmond. Allang verdwenen... op de hoek van de straat lag het pand waar vroeger ooit 'n alcoholvrij lokaal was gevestigd... bij de deur die je ziet woonde familie Cortenbach. Het hoekje om in het zelfde pand de "Bieb". Het voorste stuk van Bartholomeus is ook weg... plaats moeten maken voor appartementen... geld is voornamer geworden tegenwoordig...
KLOKKE VURZETTE
In 1945 was er ook al 'n soort zomer- en wintertijd. Nee het is niet uit Asten maar die regel zal wel overal hebben gegolden. Hier werd de klok 'n uur vooruit gezet maar de uitleg is wel heel bizonder vind ik... De ingang was 2 april, ik denk dat ze dat deden omdat 1 april misschien verwarring bracht en als "grap" werd bedoeld. Zou kunnen toch?
AASTE VAN IRDUR
Een beeld van Asten toen het nog anders was. Je ziet nog op het Koningsplein ons Bartholomeus... maar je ziet ook het grote groene grasveld, toen was er nog niks en nu staat er het verzorgingshuis de Lisse.
BEKANT KLOAR
Het vorderde gestaag in 1974... de molen die later de naam "Oostenwind" kreeg, werd hij opnieuw opgebouwd en op 'n heuveltje geplaatst. Nadat de molen in 1962 geheel gerestaureerd was, werd hij in 1970 door een felle brand zwaar beschadigd. In 1974 maaktre men deze foto's van het werk aan de molen. In 2006 had de Molen nog geen naam maar werd in diverse oude geschriften "den ouwen molen" of "den alder molen" genoemd.
DUN IRSTEN TAKSIE
De postkoets stond te wachten bij de vertrekplaats vanuit Asten naar Deurne en was hier gekomen vanaf Sluis Elf. Het was eigenlijk ons eerste taxibedrijf. Toen was dat nog met de koets met 'n paardje ervoor en stond hier bij de stalhouderij bij hotel Gitzels in ons mooie Asten. Links naast het hotel, hier net niet zichtbaar waren de stallen voor de paardjes en de opslag van de koetsen.
VURDONSCHOT
Ik heb bezoek gehad van Karel Verdonschot... voor de echte Astenaren: "de zoon van Mietje Mennen", de zoon Huub en Miet Verdonschot - van Heugten. We hebben 'n hele tijd zitten buurten en veelal over vroeger "want dè doen wij gèèr". Karel is inmiddels 84 en ik bijna 76 dus we weten veel van oud Asten. Ik kreeg ook 'n prachtig boek geschreven door Karel en daar ben ik geweldig blij mee... ik mocht ook gebruik maken van de mooie foto's die erin staan en eentje is deze van de winkel van de Verdonschotten toen nog in de Julianastraat. Wilhelmus Mennen woont hier samen met zijn echtgenote Johanna van Heugten en ook hun nichtje Maria van Heugten woont hier op adres Julianastraat 13. Het nichtje Maria (Mietje) is opgevoed door de zus van haar moeder Johanna omdat de moeder van Mietje heel vroeg is overleden. Ze verkopen hier stoffen, garen, knopen etc... Later kwam hier de winkel van koster Verspeek. En zo is het gekomen... later hierover meer.
IN DE PRIKSTOEL
Als je het leest denk je misschien dat ik het ga hebben over 'n stoel die gaat prikken maar nee hoor, het is gewoon dialect voor Preekstoel, de ruimte waar èèn persoon kon staan en vanwaar hij, de pastoor, de kapelaan of de deken het geloof verkondigde. Asten heeft echt 'n prachtige preekstoel... Die werd gemaakt in het Belgische Mechelen in 1830 en de beeldengroep stelt de bekering van Sint Paulus voor. Ik vond het als kind maar 'n raar ding want onder de preekstoel stonden beelden en iemand werd er van z'n paard gestoten of zoiets. Het is wel prachtig houtsnijwerk, dat heel zeker.
SCHRUWWE
"Wa hebbe we wa afgejankt toen we klèèn ware". Grote doen dat nu nog regelmatig maar jongen kinderen huilen vaak... wij ook hoor... toen ik klein was en ik mocht iets niet of ik kreeg iets niet dan was het janke geblazen... Vaak deden wij dat maar zoetjes en zachtjes en dan zei ons moeder "jongu, zit nie te simpe want ut is zô errig nie". En vaak was dat ook zo.. "we jankte um unne niks"... Veel speelgoed kregen wij niet als kind dat heb ik al vaker verteld maar dat was bij de meeste gezinnen zo vroeger, en dan vooral bij de grote gezinnen. Maar waar ik 'n hekel aan had dat was in de tijd van het knikkeren. Want wat hadden wij thuis? Precies, knikkers gemaakt van klei maar op school mocht je daat niet mee mee doen, je hoorde er niet bij. De enen knikker was nog kleiner als de andere en ze waren niet eens helemaal rond. Maar daar had ik wat op gevonden... ik gaf de 20 knikkers van klei als onderpand aan mijn vriendje. die haalde thuis wat knikkers weg uit de zak van z'n zusje die erg goed was in knikkeren, die won altijd en die knikkerzak raakte maar voller en voller. Die paar knikkers die weg waren merkte ze niet eens. Ik mocht die knikkers gebruiken en ik deed altijd tegen jongens die het nog slechter konden als ik... mijn 5 geleende knikkers waren er in 'n week tijd als 12 geworden... ik gaf de 5 knikkers terug en had er zeven over... ik zei tegen mijn kameraadje... je mag die kleiknikkers wel houden want ik hoef die snertdingen niet meer. Maar ja.... hoogmoed wordt gestraft. Na 'n paar weken verloor ik... ik verloor alles en nu was ik de glazen knikkers kwijt maar ook die van klei. Dat bedoel ik nu... dan is het wel janken. Wanneer dat "schruwwe" is gestopt weet ik niet meer maar "ut hì wel un tijdje geduurd"... ons moeder zei: "wa bèèndege tog unne simpur"...
DANSE
Ik mag er graag aan terug denken... de tijd dat ik zelf nog geen muziek maakte maar gewoon op zondag ging dansen... nee verder als Thoams Zegers kwam ik niet want ik wilde op zondag lekker veel drinken, misschien 'n keertje met 'n meisje dansen maar verder geen poespas... en als het niet echt gezellig was dan konden we te voet naar "de Vossenhoek" lopen. Lekker makkelijk en 's avonds na afloop gewoon snel te voet naar huis. Zo heb ik Annie ook leren kennen, nu 55 jaar geleden. Toen speelde er bandjes zoals Willy Ferrari & the Rollers... John Lamers & Cees and the Skyliners en de Eindhovense band Clovis met zang van de Landra Zusjes. Fantastisch mooie tijden... de bar was in 'n soort nis en niet breder als 3 meter en daarvoor stonden wij... de tieners die graag wat biertjes dronken. Maar het was fantastisch om er te vertoeven. Volgens mij was de entree toen 2,50 gulden, 'n biertje nog geen gulden. Dansen daar kon ik echt geen snars van maar als het later op de avond was dan kon ik best goed dansen, met drank op, als het druk was op de vloer... en de meisjes met hun hoofden tegen de schouders van de jongens aanhingen op de tonen van La comparsa... Later ging ik zelf muziek maken, altijd mijn grote wens geweest en als we speelden in de zaal, later op de avond gingen de lichter zwakker branden en wij speelden La Comparsa, dan dacht ik vaak terug aan de tijd dat ik naar de Kroon ging... sterker nog... Wij speelden met the Secrets vaak bij Thomas Zegers en later ook bij Lies en Tony Smeelen... we speelde natuurlijk later op de avond weer... La Comparsa... lichten waren nog maar net aan... muisstil op de vloer... en je hoorde de schoenen zachtjes over de houten vloer schuifelen... Jaja, dat was het... geen dansen maar schuifelen... wat wij vroeger noemde... "het op een-tegel dansen"... geweldige tijden... Maar ja, ook dat is verleden tijd.
PAP
Nee ik bedoel niet vader ofzo maar gewoon pap om op te eten en dan niet de pap van nu maar de pap van vroeger. Nu noemt men het vla... heel raar want vla noemen wijn vlaai en dat bakt de bakker. Nu hebben ze chocolade, vanille, dubbel en noem maar op... tientallen soorten. Op dit moment eet ik elke dag magere yoghurt, ook al zo'n raar woord. Nu hebben ze gewone yoghurt, half volle en magere yoghurt en dan nog yoghurt met smaakjes. Als je langs 'n rek loopt weet je gewoon niet meer wat je moet pakken. Even terug naar de tijd dat Toon van der Steen bij ons langs kwam met melk... losse melk dus... uit de grote container die op zijn karretje stond. Van die melk maakte ons moeder zelf rijstepap. Lekker Peer? Nou... ik vond het niet echt vies of smerig... maar lekker? Nee dat niet... maar soms kreeg jer er 'n beetje stroop in, dan smaakte het wel beter maar echt lekker.... nee... "dè nie". Maar laten we doorgaan met andere pap. Toon van der Steen had kleine flesjes chocolade pap en als er iemand ziek was bij ons van de schoolgaande kinderen bij ons thuis, dan kregen we het derde deel van zo'n flesje... daar alleen al voor wilde je af en toe wel ziek zijn. We mochten dan onder langs de keuken waar de slaapkamer van onze ouders was, in hun grote bed en werden we verwend door ons moeder. Maar we hadden nog andere pap... "Môlluk", nu heet dat Gortepap dacht ik... zuur smakende zooi met van die dikke gorten erin... het rare was... die gorten waren vies maar het "dunne spul" waar ze in zaten vond ik heerlijk.. ik hou van zuur vandaar dat ik yoghurt ook lekker vind. Maar ik hoorde ook wel van kinderen op school die kregen broodpap, lammetjespap, havermoutpap en griesmeelpap en als die er nu aan terug denken krijgen ze de kriebels nog van de geur, de smaak en hoe de pap er uit zag. Van de pap van Toon van der Steen vind ik griesmeelpap weer wel lekker en die vonden ze bij ons thuis niet lekker.... plakrommel in je mond zeiden ze dan. Wat wij wel kregen is eigengemaakte beschuitenpap... die was lekker vond ik als er veel suiker in zat... maar ja, ik hou nu eenmaal van zoet. Toen, later en nu nog... nee suiker gebruik ik weinig maar drie zoetjes in de koffie en twee dikke scheppen zoetstof in de yoghurt? Heerlijk... Op de foto zie je griesmeelpap.... gatverdarrie... smerige zooi... daar kunnen ze wel honderd hartje in maken dan is het nog niet lekker.
DE NEIJ EN DE AAW
Het kreeg vroeger veel bekijks, de bouw van de nieuwe kerk en dat zal wel rond 1897 zijn geweest. Op de achtergrond de oude kerk die na het in gebruiknemen van de nieuwe kerk werd afgebroken en daar verscheen toen het Plantsoen... nu het Koningsplein.
DE SCHIRRE-SLIEP
Zo'n scharenslijper herinner ik me nog goed dat hij in d'n Himmel kwam. Maar die bij ons kwam toen was echt 'n opdringerig figuur... ik vergeet dat nooit toen hij tegen mijn moeder zei... "de wijve hier in Asten wille allus zôwa vur niks hebbe", toen m'n moeder zei dat ze geen scharen en messen liet slijpen omdat ze het veel te duur vond. Rara vent die sliep. Diue man weet toch helemaal niet wat wij thuis te verteren hadden... domme Dokus. Ook hij moest met z'n voet de slijpsteen in beweging zetten en laten draaien.
DÈKE VUN HAWT
Deken van Hout zit hier rechts, maar hij was toen al geen deken meer dat was links deken van Pelt. Waarom die hier waren? Het was bij de opening van de school in de Bloemenwijk, de school naar de oud deken vernoemd, de "Deken van Houtschool". In september 1966 start de school met 6 klassen en totaal 181 leerlingen. Maar toen kwam de Sterrenwijk en werd de school al heel snel te klein. Acht jaar later in 1974 werd de school uitgebreid met acht lokalen. Voordat het zover was maakte men gebruik van noodvoorzieningen... soms denk ik, hebben ze daar nooit eerder aangedacht als je zoveel huizen gaat bouwen in 'n nieuwe wijk dat je dan ook veel leerlingen krijgt... Het aantal leerlingen was door de jaren heen: 1966 - 181, in 1970 - 273, in 1975 - 398, in 1980 - 397, in 1985 - 359 en in 1990 - 306 lagere school leerlingen. Toen liep het langzaam terug... in 1995 - 225 en in 2000 nog maar 181. Nu is de school allang weer afgebroken en staat er 'n nieuwe school, geweldig... "het Talent". Basisschool Het Talent profiteert optimaal van het relatief nieuwe gebouw dat ruim vier jaar geleden werd geopend. In het schooljaar 2018-2019 werd zelfs een wachtlijst gehanteerd, hetzelfde geldt voor de kinderopvang in het pand aan de Asterstraat. Het maximaal aantal kinderen in de opvang is al verhoogd van veertig naar zestig, de limiet. De school is succesvol, Het Talent zit op dit moment vol. Zozo, krijgen we er weer 'n hele hoop slimmerikken bij. Op de foto de "hoogwaardigheidsbekleders"... poeh, lang woord.
FRANS JANSSEN TAKSIES
Frans Janssen op de Heesakkerweg, langs de ventweg, had niet alleen 'n garagebedrijf maar ook 'n taxibedrijf en daarbij reedt hij ook nog op de ziekenwagen... hij had het ziekenvervoer in ons dorp wat later naar Pietje Linden ging. Prachtige "dikke" auto's met Frans hier in het midden voor zijn garage. De andere ken ik niet.
UT PLANTSOEN
Ik kan me niet voorstellen dat er èèn Astenaar is die het Koningsplein van nu mooier vindt als dit plaatje vol nostalgie uit vervlogen tijden. Prachtig toch die mooie perkjes en de beeldenpartij. Met ons bejaardenhuis Bartholomeus waar zoveel mensen hun laatste levensjaren hebben mogen doorbrengen.
ALLUS WAAR ANDURS
Het is toch heerlijk om terug te denken aan vroeger tijd... Er bestaan veel dingen hierover die men zei... "vruugur waar allus bitter" en "die goeien aawe tijd". Dat vind ik wel wat overdreven want als ik ga kijken naar onze familie... Mijn vader werkte bij Sjang "Koek" Hoefnagels en moest 's morgen voor dag en dauw op om de ovens aan te stoken. Daat moest hij om half zes voor opstaan, dan moest hij de hele dag hard werken... zo'n 60 uur in de week en in de vrije tijd moest hij zorgen voor de groente op de plak achter het huis. Die vond het heerlijk om op zondag lekker in de "ligstoel" wat te luieren, uitrusten van zes dagen hard werken. Nee vroeger was het gezelliger met die grote families... "mì zun alle same an de tofful um te ète". Kijk het plaatje, ook wij hebben dit meegemaakt. Wij hadden in 1958 nog geen televisie, bij Graard Verdeuzeldonk, achteraan in d'n Himmel, hadden ze dat wel en mochten wij op woensdagmiddag als "Himmelse keinder" tv kijken. Dappere Dodo en Zwiebertje dat waren Onze programma's. En voor die tijd Peer? Nou wij hadden thuis 'n radio heel vroeger, zo'n ouderwetse hoorn en daar zaten 2 radiozenders op en toen luisterde wij op woensdagmiddag bij slecht weer als we niet buiten konden naar programma's die toen op de radio waren voor kinderen. Mijn lievelingsprogramma op de radio was Paulus de Boskabouter... later werd die ook op tv uitgezonden maar toen was ik inmiddels al 22 jaar... "dan heddege vort aandur dinger te doew"... hahahhaha toch?
VURLEGGE
Ik heb al vaker aangegeven dat ik "tegen" al die veranderingen ben van wat ooit ons mooie Asten was. Kijk hier de verlegging van de weg... vroeger kon je door de Prins Bernhardstraat gewoon vaar Turrup rijden en rechts, de mensen die van de Lindestraat afkwamen moesten je voorrang verlenen... Toen werd het veranderd, ik denk door mensen die achter hun bureuatje wat zitten te tekenen en koffie te drinken want het werd veranderd en meteen een van de gevaarlijkste kruisingen in ons dorp. Nu hebben ze het zo gemaakt dat je vanaf de Ommelseweg niet meer in de Prins Bernhardstraat mag komen. Ik weet af en toe gewoon niet meer waar ik overal wel en niet door mag. Moet ik eerlijk mijn mening geven? Oke... waardeloos, waardeloos en nog 'ns waardeloos...
PURSIEZUN TIJD
Wie van vroeger weet het niet meer... iedereen toch. Even 002 bellen om precies te weten hoe laat het was. Ik denk dat iedere Nederlander dat vroeger zeker wel ooit gedaan heeft. De "Stem" achter nummer 002 van de telefonische tijdmelding was stemactrice Willy Brill. Zij was decennialang de stem die bellers hoorden als ze 002 belden voor de exacte tijd. Wie vroeger het nummer 002 draaide of intoetste, hoorde Brill zeggen: "Bij de volgende toon is het..." Daarna noemde zij het uur, het aantal minuten en het aantal seconden. Brill was 25 jaar de stem van deze telefonische dienst. In 1992 werd ze vervangen door oud-nieuwslezeres Joke van Diessen. De telefonische tijdmelding was tientallen jaren het op een na meest gekozen telefoonnummer. Zo'n 60 miljoen mensen per jaar belden om de tijd te weten. Alleen het nummer voor inlichtingen, 008, werd vaker gebeld: 68 miljoen keer per jaar. De telefonische tijdmelding bestaat nog steeds. Tegenwoordig is het nummer 0900-8002. Het nummer wordt nog steeds ruim 200.000 keer per jaar gebeld, met een duidelijke piek in maart en oktober. In deze maanden gaat de zomer- of wintertijd in en dan bellen zo'n 31.000 mensen. Nee ik bel er nooit meer naar toe.... de comp[uter geeft de goeie tijd bij ons altijd aan.
WA WAAR UT HENDIG
Wat hebben wij, de ouderen, er goeie herinneringen aan... de automatiek van Hoes. Frietzaken hadden we vroeger niet, je kon alleen 'n frietje kopen bij Jan van Hoek aan de "kroam" die op de Markt stond, maar dat alleen op zaterdag en zondag. Door de week was er niks. Daar kwam verandering in toen op de Markt het cafe van Bakens over ging naar Jos Goyaarts en die in het rechterdeel van dat pand 'n friture begon. Later ook Marcel van Baar in het pand van zijn vader, de oude Centrawinkel en er volgden er meer. Maar je kon wel 'n kroketje of knakworstje etc trekken bij de automatiek van Jan van Hoek in de Emmastraat die de viswinkel weg deed en er 'n open ruimte creeerde waar je binnen iets uit de automaat kon trekken. Bij de Centrawinkel hadden ze ook al 'n automaat hangen waar je slaatjes, worstebroodjes en snacks uit de muur kon trekken. Maar bij Jan Hoes hadden ze 'n rote ruimte vrijgemaakt waar je in 'n halletje niet alleen snacks kon trekken maar ook rollen snoep, toffeeblokken en sigaretten. Hier zie je daarvan nog 'n afbeelding... Tussen de automaten was 'n loketje waar je kon bellen om geld te wisselen. Ik ben er vaak genoeg geweest. Zelfs toen we al jaren getrouwd waren, ons Nancy naar de lagere school ging, haalde ik er 's middags "wa werrums vur bij dun bôtteram"... heerlijk.
WA WAAR UT VRUUGUR TOCH SCHÔN
Mijn liedje van "wa waar ut vruugur schôn" is inmiddels meer als 66.000 keer bekenen op youtube. Nu moeten ze nooit bij mij af komen en zeggen dat vroeger alles beter was want dat is helemaal niet vind ik. Want de dingen van vroeger waren niet echt hgeel goed... kijk maar 'ns naar de was doen... uren schrobben over 'n wasbord.... de was koken en in 'n houten machine wassen was 'n hele vooruitgang maar 'n centrifuge was er niet dus moesten ze door de wringer. Ik noem maar wat.... en neem ook 'ns koken op het fornuis of de kachel... dat zijn dingen die ik zelfs nog heb meegemaakt en ik ben met m'n 75 niet echt oud. Maar vroeger was het wel mooier... vroeger kon je nog 'n touwtje aan de deur hangen... speciaal voor de kinderen als die naar binnen wilden... vroeger hingen er bij de winkels automaten... als je die dingen nu nog zou doen geef ik ze geen twee dagen. Hier heb ik nog 'n plaatje dat is gemaakt toen ik nog niet geboren was... de kerk van Ommel en rochom nog boerderijen en vooral de koren en tarwe velden... Ook dat is bij de verledentijd gaan behooren... maar toch: "wa waar ut vruugur toch schôn"....
WÈRRIK VAN VRUUGUR
Wie dit vroeger in Asten deed weet ik niet, maar het beroep is door de veranderingen van de tijd uitgestorven. Verlichting aansteken? Vroeger hadden we lichtknopjes... die moest je nog draaien om thuis het licht aan te krijgen. Het waren van die zwarte draaiknopjes... in de Rozenstraat werden het al tuimelschakelaars, van die kleintjes en tegenwoordig hebben we brede schakelaars... We zijn al zover dat we dimmers hebben... intussen hebben we "let-vurleechting" en we kunnen de verlichting zelfs via de mobiel regelen. De buitenverlichting in de straat gaat automatisch aan en uit. Vroeger ging dat anders... Amsterdam begon in 1669 met het aanbrengen van straatverlichting. In 1663 werd een olielamp ontwikkeld waarvan het gesloten reservoir niet overliep door de warm wordende olie. Na een jaar waren daar al 1800 lantaarns geplaatst of opgehangen. Straatlantaarns waren in deze tijd gemaakt van eikenhout. In de achttiende eeuw werden straatlantaarns gemaakt van gietijzer. Aan het eind van de 18e eeuw werkte men aan een lamp die op gas kon branden in plaats van petroleum, wat tot dan toe naast kaarsen de belangrijkste vorm van verlichting was. Met de komst van elektriciteit konden meerdere straatlantaarns tegelijk worden bediend. Later gingen veel steden over op tijdschakelaars, per wijk gingen de lichten automatisch aan of uit. De eerste Nederlandse plaats met elektrische straatverlichting was in 1886 Nijmegen. Begin twintigste eeuw verving de gloeilamp de gaslamp. Na de Tweede Wereldoorlog werden straatlantaarns gemaakt van staal en aluminium. Sinds 2005 is led-verlichting voor de openbare ruimte bezig aan een opmars. In 2016 was de gemeente Huizen de eerste gemeente in Nederland waar alle openbare verlichting door led-verlichting was vervangen. Led-verlichting biedt diverse voordelen ten opzichte van natriumlampen: de levensduur is met 50 000 uur langer, het rendement is hoger, de kleurherkenning is beter en in veel gevallen is er geen sprake van strooilicht. Ook is led-licht de eerste straatverlichting die flexibel, afhankelijk van de omstandigheden, gedimd kan worden. Sinds 2010 wordt straatverlichting vaak ingeschakeld op basis van daglicht: bij het invallen van de schemering of bij slecht zicht gaan de lichten aan en als er weer voldoende licht is worden de lampen gedoofd. Daarnaast is er dikwijls de mogelijkheid de verlichting te dimmen op bepaalde tijden, b.v. midden in de nacht, om energie te besparen. Op de foto zie je nog de mensen die vroeger 'n baan hadden als verlichtings-aansteker... geweldig om te zien.
GELD-ÔP-HALURS
Het waren vroeger vrijwilligers die geld op haalden voor de missie etc. Vaak waren dat vrouwen en meisjes uit 'n dorp die b.v. bij de vrouwenbond waren. Ik zag dit plaatje voorbij komen van de dames die dit vrijwillig deden in ons kerkdorp Heusden. Zelatrices met 'n moeilijk woord. Een zelatrice is een activiste of propagandiste die zoals gezegd meestal voortkwamen uit katholieke organisaties. Deze zelatrice zetten zich vrijwillig in voor 'n organisatie door het innen van contributies, het werven van leden en donateurs, en de persoon vervulde vaak de functie van contactadres, waar men zich bijvoorbeeld voor een activiteit kon aanmelden. De beloning van de zelateurs en zelatrices was geheel immaterieel van aard. In een publicatie uit het begin van de 20e eeuw werd dit al duidelijk gemaakt door deze geschreven woorden: Elken dag bidden al de bewoners van al onze kloosters, over heel de wereld verspreid, driemaal tot de Lieve Vrouwe van Jezus’ Heilig Hart, dat zij haar macht van voorspraak op Jezus’ Heilig Hart moge aanwenden om over U, de zelateurs en zelatricen, te doen neerdalen alle schatten van liefde en barmhartigheid, van licht en zaligheid. Nu moet ik zeggen dat vrouwen dat vroeger, zover ik weet, deden om met groepjes vrouwen gezellig bij elkaar te komen en rond te gaan zodat ze samen ook wat konden buurten en dan meteen op weg waren voor "ut goei doel". Op de foto de dames uit Heusden uit 1950. Voorste rij half liggend/zittend v.l.n.r.: Anneke Martens, Annie Sleutels en Tonia Vervoordeldonk. Zittende in het midden: Mevrouw Vorstermans, mevr. Huijs en Tonny Leenders. Staande links: Hanne van der Loo, boven: Sien van Heugten, Cato Leenders, Marietje van Gerwen, Drieka Hoefnagels - van Dam, Dina Vinken, Grarda Verrijt, Hanneke Hazen en Hanne van Eijk.
AASTE VURANDURD ELKEN DAG
Ons Asten veranderd met de dag.... soms moet ik diep nadenken als ik met de auto ergens in Asten naar toe ga op welke wijze ik daar kan komen... Neem b.v. de Mgr den Dubbeldenstraat, daar mag de van een kant niet meer in... Ook met de Prins Bernhardstraat is dat het geval en vroeger konden we van die straat uit rechtdoor naar Turrup, maar dat hebben de hoge heren allang veranderd. Als ik nu op het Koningsplein sta weet ik niet meer wat ik moet doen... eerder kon je door de Prins Bernhardstraat de Markt oprijden maar andersom is niet meer mogelijk. Dan kon je op de parkeerplaats komen maar ook dat is uit den boze... Van de Emmastraat naar de Markt, dat Marktplein dat alleen nog in tel is bij de gemeente voor de horeca, daar mag je al jaren vanuit de Emmastraat niet meer naar toe rijden en hoe het op de markt precies gaat weet ik ook niet... wel weet ik dat je vanaf het Koningsplein niet meer de marktstraat in mag rijden. Ik heb het korstgeleden toch gedaan want ik had er geen iedee van hoe ik van dat plein af moest en als ik dat niet had gedaan had ik er denk ik nu nog gestaan... hahahahaha beetje overdreven. Het gemeentehuis was ook te klein geworden... en daar is dit plaatje van, de huizen er achter werden afgebroken... en nu is het grote huis ook een keer zo groot geworden... Jaja, aller wordt verbouwd... Vurstandig? Wie zal het zeggen, ik vind het persoonlijk niks... jaja, ik weet het... "ik wor aawt en aaw mense haawe nie van vuruitgang"....
UT NOODKERRIKSKE
Ik heb 'n collage gemaakt van foto's van het noodkerkje van Ommel waar de meeste zo'n goeie herinneringen aan hebben. Ik was 'n jaar of 13 toen ik er met Jantje Kerstens 'n paar keer binnen ben geweest. We waren met de fiets naar Ommel gereden en we wilden wel 'ns zien hoe het noodkerkje er van binnen uit zag. Op de foto rechtsboven zoals het er vroeger uit zag en ook het plaatje linksboven is van toen het nog geen kerkje was maar het boerenbondsgebouw vlak bij de molen op de weg van Ommel naar Vlierden. Links onder toen het verbouwd was tot noodkerk en je ziet het nog beter op het plaatje rechtsonder. In het midden zoals het er nu bij staat... Op dit moment fungeert het mooie kerkje als "Bed-and-Breakfast" onder de naam "Ons Witte Kerkje"... heel toepasselijk.
WÈRRIKE BIJ DE VLISCO
Wanneer je alle mensen uit Asten bij elkaar zou zetten die ooit bij "de Vlisco" hadden gewerkt dan had je wel 'n voetbalveld vol... en als je gaat kijken hoeveel mensen die in d'n Himmel hebben gewoond en ook bij de Vlisco hebben gewerkt dan heb zeker ook wel 'n bus vol. Onze vader heeft er ook gewerkt nadat de firma de Drie Kronen, de koekfabriek van Sjang Hoefnagels "op de fles" was gegaan. Mijn vader moest overal rommel opruimen op diverse afdelingen. Hierboven 'n luchtopname van de Vlisco uit 1957, met hier vooraan het kanaal. De vlisco heeft voor veel mensen voor "de boterham" gezorgd. Ik weet dat Henk Slaats (20) er ooit is gehuldigd voor jarenlange inzet voor het bedrijf en ook Herman Bosch viel die eer te beurt.. Ik zie de mensen nog staan wachten bij de Centra van van Baar voor de deur, wachtende op de bus die hun op kwam halen. Toen mijn vader met pensioen was kreeg hij later nog ieder jaar 'n kerstpakket.
DUN TAPPURT
Aan deze man hebben wij goei herinneringen.. Harrieke van Hoek, de uitbater van het cafe naast de zijkant van het gemeentehuis aan de Marktstraat. Samen met zijn vrouw Marie had hij daar 'n cafe waar wij de bruiloften van ons Ellie en van ons Jo hebben gehouden. Harrie was getrouwd met de uit Meerlo afkomstige Marie van Helden op 3 november 1947. Onze bruiloften bij van Hoek waren er kort na elkaar, van ons Ellie op 4 januari 1961 en ons Jo op 18 januari 1962. Dat kwam omdat onze vader vroeger altijd na de laatste mis in de kerk bij Harrieke en Marie 'n borreltje ging pakken en ging jassen of rikken. We kennen allemaal wel de broers van Hoek... naast Harrieke was er Piet van garage van Hoek, Jan de groenteboer, vishandel en de man van de "frietkroam" en Toon die bij Eijsbouts werkte. Op de foto zie je Harrieke achter de tap in zijn cafe... en die tapkast stond in 'n soort nisje wat niet al te groot was en waar maar 'n paar mensen konden staan. Vroeger was er ook het mannenkoor gevestigd waar ook Harrieke lid van was. Toen het cafe werd afgebroken, samen met de panden van de Edah, de meubelwinkel en de winkel in tabaksartikelen van de van der Loo's gingen die naar het cafe van Jan van Hoek op de Markt. Harrieke was geboren in Asten op 8 februari 1905 en is overleden toen hij 83 jaar oud was op 2 juli 1988. Voor ons was Harrie "unne schône kastelein, unne schônnen tappur".
LÔTTEREIJ
Het was 'n loterij opgezet door de katholieken en ze gaven prachtige prijzen weg.... tenminste voor toen, Boot, Kachel, Stofzuiger etc. kijk zelf maar. De loterij was "Voor God"... landelijke actie. Nu geven ze miljoenen weg... onbegrijpelijk want waarom geef je b.v. bij de staatsloterij geen prijzen weg van 20.000 euro i.p.v. miljoenen... maar goed, er zijn mensen die nu eenmaal niet slimmer zijn en die zitten daar vaak aan het hoofd. Dit is dan wel 'n loterij uit 1946... Pasen 1946... 75 jaar geleden op dit moment. Nee ik weet het ook niet want ik was nog geen jaar oud.
ZANNIK PROAT
Iedereen die 'n beetje verstand heeft zal toch ook wel zien dat dit niet kan. 'n paashaas die 'n ei kan leggen. Kijk vroeger teon wij thuis ons mandje in de stal hebben gezet wisten we dat de paasvogel kwam. Die kon net als 'n kip eieren leggen en eieren horen nu eenmaal bij Pasen. Vroeger maakte men ons wijs dat met Pasen die Paasvogel kwam om eieren te brengen maar tegenwoordig proberen ze ons wijs te maken dat niet de paasvogel dat doet maar de paashaas. Nu weet ik, na al die jaren dat ik op deze aardbol rondloop dat hazen geen eieren kunnen leggen maar vogels wel. Of die gekleurde en chocolade eiren leggen laat ik in de midden en daar gaat het ook niet om... het gaat om wei er eieren legt en wie niet en wat men ons bijna verplicht om te geloven. Dit hierboven... beste mensen... "ditte akn dus hillemôl nie"....
UT HUIS VAN GEVE
Van de mgr den Dubbeldenstraat weet ik niet veel... ik weet dat er vroeger de Spar-winkel was en slagerij Soeren... natuurlijk het cafe van Bakens met de bioscoop er achter maar mensen ken ik er niet veel. Ik had dit plaatje nog en er stond bij te lezen dat het gebouw in het midden de boerderij van Geven was. Als iemand me er wat meer over kan vertellen hoor ik het graag. De boerderij is afgebroken en daar staat nu nieuwbouw, de huisjes links staan er nog altijd. Rechts weet ik helemaal niks van.
ÔPGEKNAPT KUSTEEL
Het is een van Astens bezienswaardigheden... Wanneer we even terug gaan in de tijd komen we ook uit bij dit. In 1811 was er nog sprake van een groot kasteel met dubbele grachten, een paardenstalling, schuur, bakhuis, duiventoren en een gepachte zitbank in de Gereformeerde Kerk te Asten, alsmede een windmolen te Asten en een watermolen te Vlierden, behoorden toen tot de inventaris van de heerlijkheid. Geleidelijk echter verviel het kasteel, doordat het steeds van eigenaar wisselde en doordat de eigenaren vaak afwezig waren. Tegen het einde van de 18e eeuw openbaarden zich de eerste verschijnselen. Vanaf 1892 werd het kasteel niet meer bewoond. Boeren kwamen stenen uit het kasteel slopen en zelfs een van de schouwen werd gestolen. De uiteindelijke eigenaar, Clemens Ernest Alexander baron van Hövell tot Westervlier en Wezeveld, besloot tot een restauratie. Hiervan het plaatje hier rechts, het zag er weer mooi uit, de foto is uit 1938. Het werd bewoond door jonkheer van der Heyden van Doornenburg. Je ziet dat alles weer netjes was opgeknapt en rechts zie je nog delen van het oude vervallen gebouw. Helaas werd alles grotendeels vernield in 1944 door Duitse granaten, zie plaatje links. Men verkocht het kasteel en voorburcht in 1981 aan de Stichting Behoud Kasteelerfgoed Asten. In 1984 zijn in de voorburcht negen woningen gebouwd. De kasteelruïne en de voorburcht zijn tegenwoordig rijksmonument, en de omringende landerijen zijn aangewezen als historische buitenplaats.
AS UT BIDDEVART WAAR
Ik heb vorige keer hier het plaatje geplaatst van de kerk in Ommel en dit plaatje is zowat van dezelde plaats, 'n klein beetje terug en je ziet de kraampjes die er op zondag stonden waar je van alles kon kopen na de missen. Hoe het is gekomen met dat Mariabeeldje weten we wel. De stichting van de parochie Ommel vond plaats in 1882. Pastoor Koolen werd de bouwpastoor, hij bleef dertig jaar in Ommel. In zijn tijd werd de kapel verbouwd tot parochiekerk, die ingezegend werd in 1900. Dat was zo ongeveer ook in de tijd dat de Astense kerk er kwam. Pastoor Van de Pas liet ter bevordering van de pelgrimage, in Ommel in 1913 een processiepark aanleggen. Hij was pastoor van Ommel van 1912 tot 1931. Vervolgens was het pastoor Van Erven die in 1933 in het park een Lourdesgrot liet bouwen. Hierin kwam een altaar zodat bij goed weer missen in de openlucht opgedragen konden worden. Ik ben er vaak genoeg geweest in het park om de mis bij te wonen, vele mensen uit Asten gingen er op zondag vaan te voet of op de fiets naar toen.
OMMELSE KÈRRIK
Een van de mooiste plaatjes die ik heb van de oude kerk van Ommel met rechts de pastorie. Die laatste staat er nog maar de ker op het plein is verdwenen, afgebroken nadat die in de oorlog helemaal werd verwoest en het oude boerenbondsgebouw werd omgebouwd tot noodkerk en er later, naast de pastorie, 'n nieuwe werd gebouwd. Het lijkt wel of de weg toen nog niet verhard was.
HOONDEKAAR
Mooie foto van het Brabantse Dorpsleven... "de melkventer". Toch vond ik het maar niks... 'n hond die 'n kar moet trekken. Kijk paarden dat kan nog... die hebben zoveel "peekaa" maar 'n hond die 'n zware kar moet trekken? nee dat gaat er bij mij niet in. Toch was het vroeger de normaalste zaak van de wereld. Ik was wat aan het goegelen en die kwam ik toch wel iets tegen wat ik weer wel oke vond. Er waren regels verbonden aan het gebruik van de hond aan de hondekar. Het was namelijk verboden om honden als trekdier te gebruiken als 1ste: kreupele dieren, honden die schurft hadden, gewonde dieren, drachtige honden en zogende honden. Ten 2de: honden die niet volwassen waren. En ten 3de: honden met een geringe schouderhoogte dan 60 cm indien ze "voor" de kar werden gespannen en tenminste 50 cm als ze onder de kar werden gespannen. Dat laatste snap ik na drie keer lezen nog niet helemaal. Maar goed, er waren in ieder geval regels vastgesteld.
WATTUR HALE AN DE POMP
Wanneer je nog 'ns denkt aan de verschille tussen vroeger en nu.... ik kan dat ook want in de 75 jaar dat ik hier op deze aardbol sta, zijn er heel wat dingen veranderd. Ik noem maar wat... vroeger hadden wij geen telefoon, vroeger was die hier niet eens doorgedrongen. Ik meen me te kunnen herinneren dan dokter Janssen telefoonnummer 6 had... heel raar en nu kun je telfoneren met 'n mobiel met beelf en tegelijk zet je op afstand de verwarming 2 graden hoger. Niet normaal. Maar ik wil het hebben over het water in ons dorp. Zover ik terug kan denken hadden wij stromens water uit de kraan maar 'n stukje verder op Voordeldonk aan, bij Toon van Loon hadden ze water uit de put. Bij de boeren in het buitengebied was het al niet anders. Ik heb hier drie plaatjes bijeengezet waar mensen vroeger toen er geen waterleiding hun water moesten halen met de pomp. Eentje stond er voor de school in het plantsoen, wat nu Koningsplein is. Eentje stond er op het kleine pleintje tegenover de protestantse kerk en nog eentje bij de marachausseekazerne, waar later de rabobank kwam. Ik moet er toch niet aan denken dat je vanuit d'n Himmel of zo daar naar toe moest lopen om twee emmers water te halen... Je kunt je dat ook bijna niet voorstellen dat je geen stromend water hebt.. want nu heb je zelfs de cooker... daar kompt al kokende water uit... potverdorrie wat tijden veranderen in 65 jaar tijd. De heer Verleisdonk uit Asten kwam het met 'n plan voor 'n particuliere waterleiding en op 15 februari '33 is alles rond en de gedeteneerde staten geven een vergunning af. Hierdoor was de gemeente Asten haar tijd wel ver vooruit en acht tot negen jaar eerder dan de gemeente Deurne, die een openbare watervoorzieningtoen pas kregen. Ook Someren kwam pas veel later, die moesten nog tot 1954 wachten. Vanaf 1942 kwam er waterleidingbedrijf zuid-oost-brabant.
UT PROGGIEHUIS
Ik zet dit bij "wittege nog", maar mensen van mijn leeftijd zullen het nog wel weten maar ienad die na 1965 is geboren weet het natuurlijk niet meer. Het parochiehuis was 'n barak ge maakt van hout en stond op de plaats waar nu het gemeenschapshuis stond en het toneel van dat oude geval zag er zo uit, als op het plaatje. Daar werden vroeger de toneeluitvoeringen van Asten gegeven nadat die eerder in de oude school op het Koningsplei werden gedaan en later in de bovenzaal van het patronaat in de Kerkstraat. Achter dat patronaat werd dit gebouwd om uitvoeringen te geven en ik moet zeggen dat het er altijd heel gezellig was. Ik ben wel blij dat er nooit brand is uitgebroken want dan waren de rampen niet te overzien geweest want de wanden, de vloer en het dakbeschot was van hout en kurkdroog... Er waren wel 'n paar grote deuren in om mensen naar buiten te laten gaan maar in tijd van brand en paniek? Nee ik moet er niet aan denken. Gelukkig is het nooit gebeurd. Het was daar wel altijb behelpen met het toneel, niet groot en de verlichting was ook niet echt het je-van-het. Maar we hebben het er wel altijd mee gedaan en het plaatje brengt me weer helemaal terug naar vroeger, zeker 55 jaar geleden dit plaatje. Als je nostalgie net als ik, hoog in het vaandel hebt staan dan zul je zeker nog even naar het plaatje blijven kijken... ik deed dat wel toen ik het zag, en ook nog in kleur.
ÔP BIDDEVART
Ik heb dacht ik al ooit ergens 'n plaatje geplaatst van mensen die vanuit Asten op bedevaart gingen naar Ommel... Ook wij gingen vroeger zoals je wel weet te voet naar Ommel om de mis bij te wonen in het openlucht. Nu gebeurd dat tussen de kerk en het parkje in waar 'n plaats ie gecreeerd, maar vroeger was dat in het in het processiepark.. Mensen stonden links en rechts, voor en achter, door elkaar maar wij vonden het geweldig als 'n "bruine pater ôp open sundale" kwam preken. De cultus rond het Mariabeeld in Ommel is waarschijnlijk omstreeks 1400 ontstaan. Vanaf het begin van de verering zouden dankzij O.L. Vrouw van Ommel tal van wonderen zijn geschied. Het beeld heeft sinds de 15e eeuw een aantrekkingskracht gehad op grote aantallen bedevaartgangers, onder anderen afkomstig uit Duitsland en België. Na 1699 blijkt niets meer van openbare godsdienstoefeningen, processies of ommegangen in Ommel. Waarschijnlijk werden zij na klachten van de classis in 1698 door de Staten-Generaal verboden. In 1722 kwam de Mariakapel in handen van de hervormden. Het Mariabeeld verbleef in de periode 1732-1839 in het Limburgse Nunhem. In 1796 kregen de katholieken de Mariakapel terug, waarna Maria voor de bouwvallige kapel werd vereerd. Het in 1813 teruggekeerde beeld werd in 1840 in de herbouwde kapel geplaatst, waarna de bedevaarten naar Ommel weer op gang kwamen. Tegenwoordig worden in de maand mei tussen de 55.000 en 60.000 hosties uitgereikt aan bezoekers die Maria komen vereren. Op de foto zie je de pelgrims die van richting Vlierden af kwamen. Links staat de oude kerk die in de oorlog werd vernield.
BEGIN VAN DE TRAMSTROAT
We nemen nog 'ns 'n kijkje de Prins Bernhardstraat in alleen was die straat toen nog de Tramstraat of de Stationstraat want dat was de naam van de straat in vroeger tijd. Rechtvooruit het schuinafgesneden pand van Eijsbouts met de deur die je ziet de ingang van het cafe met daarnaast de winkel en de bakkerij. Hier vooraan rechts zie je nog net de hoek van wat ooit het postkantoor was en daarnaast de winkel van van Bussel, je weet wel waar bakker Jantje van Bussel later zijn Vege winkel had. De foto is wel speciaal genomen want op dit kleine stukje van van Bussel tot aan Eijsbouts stonden diverse panden. Wie er vroeger allemaal woonden weet ik niet precies maar naast de Vege was de lingeriewinkel van Nellie van Bussel, de winkel en werkplaats van Strik, het woonhuis van Boot, de schilderswinkel van Bakens en dan het Eeuwig Leven dat toen nog gewoon woonunits waren en eigendom van van Goch, maar dat is allemaal niet zo goed te zien op dit plaatje... maar het is en blijft 'n prachtige foto... vol nostalgie.
DUN TIJD GÌ SNEL
Ik ruim bijna nooit iets op... waarom niet? Ik kan nergens van scheiden en ik denk dat het me altijd nog wel 'n keer van pas komt. Maar nu was ik toch 'n keertje aan het rommelen en wat spullen aan het weggooien en toen kwam ik weer wat krantenknipsels tegen van lang geleden... want de tijd vliegt voorbij. Annie en ik hadden het beheer van de Kluis en normaal was de Kluis met de kermis gesloten nadat ze jaren lang dansavonden hadden met de kermis maar die waren teruggelopen. Nu wilde Annie en ik dat weer oppakken en dat was 'n groot succes. Arie Liebrechts was ooit deejay geweest net als ik en we zouden om beurten 'n uurtje muziek draaien en natuurlijk "gouwe ouwe", muziek uit de jaren 60 en 70. Annie deed het werk op maandag na de fanfare en kapelrepetitie het bar werk alleen en in die tijd versierde ik de zaal met posters, platen, singletjes en lp's en natuurlijk hing ik mij ouwe gitaren er ook op. De deejay tafel van heel vroeger had ik ook nog en die stonden netjes boven op het podium met de pickup's erop want we spraken af dat we alleen platen zouden draaien met het bijbehorende kraakje van de naald erin. Het was echt 'n groot succes... om de juiste woorden hiervoor te vinden: "ze hinge minne de been buite"... Op de foto, 'n krantenknipsel dus, 'n gedeelte van de versierde zaal, het podium met deejaytafel en gitaren... het was geweldig... wanneer dit was: 10 september 1998, alweer bijn 23 jaar terug.
AANDUR TIJDE
Om nog maar 'ns aan te geven hoe 'n dorp door de jaren heen kan veranderen, heb ik hier 'n advertentien van de winkels van "het hart van Asten" uit 1998, nu zo'n 23 jaar geleden. Als je ziet welke winkels er weg zijn of veranderd van eigenaar of uitbater, dan merk je wel hoe Asten veranderde door de jaren heen. Lingerie Blanoir en Schoenenzaak van den Einde zijn weg, bakkerij Hoes is afgebroken net als Ans Joosten handwerkwinkel en van Eersel kadowinkel. Cafe de Waag is geen cafe meer, en de Emmapassage verdween. Marcel Louwers ging naar her Ruttenplein. Dit was 'n greep uit de winkels van toen... Jaja "Aaste vuranderd" maar ik moet ook zeggen dat op het Ruttenplein mooie winkels terug zijn gekomen. De Emmapassage verdween maar we hebben daar nog wel o.a. de Aldi en Jos Faro.
PLATJE UM TE ZUUKE
Ik wil jullie geheugen nog 'ns testen, ik bedoel de oudere want de jongere kunnen dit echt niet weten want er staan allang nieuwe gebouwen op die plaats. Mensen uit d'n Himmel, die naar Turrup gingen hebben dit wel zien liggen en kwamen erlangs.... Ik ga niet te veel verklappen, je moet er eerst maar 'ns over nadenken en als je het niet meer weet, of je denk het te weten maar wilt zekerheid, dan klik je op het plaatje. Ik zal nog een hint geven. De naam van dit bedrijf was dezelde naam als van de winkel die 'n beetje verderop lag richting Heusden maar dan aan de andere kant van de weg. En ook dezelfde naam als de winkel in de Berg. Frenckenstraat. De rest moet je maar bedenken. Succes.
TOEN WAAR DÈ GEWOON
Tegenwoordig zijn er veel dingen gewoon bij de jeugd... je kunt met je zes jaar al computeren en je hebt met je tien jaar 'n mobieltje. Je hoeft geen rekensommen te onthouden want dat doet 'n electrisch apparaatje voor je... Voor ons was er dat vroeger niet... voor ons waren andere dingen gewoon... met acht jaar kon ik al "erpel zette" samen met m'n vader, ik kon al konijnenhokken en kippenkooien schoonhouden, en niet te vergeten, met 12 jaar kon ik al zelf 'n fietsband plakken als die kapot was. Tegenwoordig doen mensen weinig dingen die vroeger normaal waren... sokken stoppen, oude truien uit trekken en nieuwe breien, kleding zelf maken, auto wassen doen ze in de wasstraat, ze rijen er in en doen er zelf niks aan, kapotte overals of broeken voorzien van 'n nieuwe lap. Ramen wassen laten ze veelal het schoonmaakbedrijf doen. Koken doen ze wel maar er worden steeds meer kant-en-klaar-maaltijden verkocht. Tijden veranderen en dat is niet tegen te houden en is ook goed. Ik moet altijd lachen als mensen het hebben over "de goeje aawen tijd"... Die heeft niet bestaan... mensen moesten zwoegen, hard werken om hun grote gezinnen groot te brengen, waren per dag wel 16 uur bezig. Ziek zijn bestond bijna niet. Maar de tijd van vroeger was gezelliger... veel man aan tafel, elkaar helpen waar je kon, de buurt hielp mee als je in nood zat en de mensen waren veel meer èèn. Vroeger kende je alle mensen in je straat... ook de kinderen kende je bij naam, op welke school ze zaten en waar ze gingen werken. Tegenwoordig ken je uit je straat de helft nog niet meer... Mensen buurten bijna niet meer met elkaar... en??? "we hebbe ut allemôl ève druk druk druk".... Ik koester plaatjes zoals deze... het brengt me terug in gezellige tijden.
EGTE NOSTALGIEJ
Het is toch heerlijk om naar die plaatjes te kijken van "Aaw-Aaste"... Vooral plaatjes als deze staan bij mij hoog in het vaandel. "Het Plantsoen" van vroeger, "Het Koningsplein" van nu. Links de middenstandswoningen waar o.a mister ten Haaf woon die die hoofd van de school was die hier in het midden staat. Het hotel op de hoek van de Burg. Wijnenstraat, toen nog Molenstraat, hotel Gitsels, later hotel van Rooij en rechts wat nu cafe d'n Engel. Vooraan het prachtige plein wat vroeger ook de speelplaats was van de kinderen die daar op de school hebben gezeten. Nu staan er de auto's, hutje mutje op een gepakt en is er de ingang van de achterkant van het gemeentehuis.. Tijden veranderen, wat blijft voor ons ouderen is de nostalgie...
VURANDERINGE
Al die veranderingen in ons mooie dorpje vind ik maar niks maar ik moet ook wel zo eerlijk zijn dat het gewoon niet anders kan... Toen ik vroeger klein was leefde ik in 'n dorpje waar iedereen iedereen kende. Natuurlijk waren er mensen die ik niet kende, wel van gezicht maar niet bij naam... Hoe anders is dat tegenwoordig... Als ik op straat loop, inmiddels met rollater, dan moet ik blij zijn als ik van de tien mensen er twee of drie ken. Ja veranderingen in ons dorp.... ken je dit plaatje nog? Naast het Protestantse kerkje, wat toen inderdaad nog kerkje was, daar werden wat oude woningen afgebroken voor deze nieuwbouw... ik ben er nog ooir geweest om er 'n grammofoonplatenzaak te beginnen.... hahaha, grammofoonplaten? Kent de jeugd van nu die nog wel? Hier zie je de kruising van vroeger van de Logtenstraat, de Lindestraat en de Prins Bernhardstraat. De panden van Eijsbouts waren toen ook al afgebroken en er was 'n parkeerplaats voor in de plaats gekomen, dat zie je links onder. Later werd het weer parkeerplaats toen de appartementen er kwamen en de doorgang naar Turrup werd gesloten... alleen nog open voor fietsers en voetgangers.
WÈRRIK VAN VRUUGUR
Peer is dat ding op het linkerplaatje 'n pindol, je weet wel waar meisjes vroeger mee speelden? Fout, helemaal fout. Met dit plaatje laat ik iets zien wat men vroeger gebruikte en nu nooit meer.... Het is tevens het verschil tussen arm en rijk. Links is het apparaatje wat men gebruikte met sokkenstoppen... iets wat tegenwoordig niet meer gebeurd, ze gooien die sokken met gaten erin meteen weg. Vroeger werden die gestopt met garen wat de kleur had van de sok maar vaak was het wel anders van kleur. Ze namen dan maar wat voor handen was. De sok werd om de grote bol getrokken zodat het gat zichtbaar was en open stond en dan gestopt... Zie kleine foto. Het werd aan het steeltje vastgehouden... lekker makkelijk. Peer maar wat doet die schoensmeer dan? Nou dat bedoel ik tussen arm en rijk... thuis hadden wij niet veel te makken vroeger en om niet extra kosten te maken kocht ons moeder niet zo'n apparaatje links, maar gebruikte 'n erdal schoensmeerdoosje, daar trok ze de sok omheen, kneep onder de sok bij elkaar en kon de sok net zo goed stoppen als met dat houten hulp blokje. Ze waren vroeger best vindingrijk... nostalgie...
GRATUS PLATJUS
Toen wij jong waren spaarde we ook vanalles. Onze vader rookte sigaren dus wij hadden veel sigarenbandjes maar helaas allemaal zowat dezelfde want hij rookte altijd hetzelfde merk, soms had hij wel 'ns andere sigaren maar meestal Velasques. In de cafe's vroegen wij als kind wel suikerzakjes en soms kregen we die ook wel. In de winkels kon je ooit speldjes krijgen. Soms waren er acties zoals nu bij Albert Heijn weer de voetbalplaatjes. Vroeger kreeg je deze plaatjes die hiernaast staan afgebeeld... dat noemde men zwartjes. Zwartjes waren minifoto's die gratis werden verstrekt bij aankoop van diverse merken, zoals "de Jong's Cacao Chocolade", en ook bij "G. Hille & Zoon Koek en Beschuitfabriek Zaandam". Ook nog enkele merken meer. Als je 25 plaatjes schoon terug stuurde had je recht op een tien cents artikel naar keuze. Vroeger was het assortiment van de kruidenier helemaal niet zo groot. In 1850 was het assortiment een kleine 100 artikelen. De kruidenier was in de vorige eeuwse tijd een specialist in kruiden zowel binnenlandse en uitheemse kruiden en was dit een groot deel van zijn voorraad. Rond 1850 waren de kruiden basilicum, dille, kervel, tijm, esdragon, majoraan. Verder was er wierook, zwavel, potas, ook verschillende verfstoffen zoals galnoten, brasiliehout, ranghelake. De kruidenier was nauw verwant aan de apother en waren aanvankelijk één. In 1865 werd de kruidenier wettelijk erkend. Het assortiment begon langzaam binnen te komen zoals: ruwe en gebrande koffie, groene en zwarte thee, drietal soorten rijst, gort, garst, olie in wel 6 soorten, suiker), en broodsuiker, suiker in de vorm geperst van suikerbroden. zout, stokvis, haring, stijfsel, blauwsel, cacao, anijszaad, zwavel, saffraan, potsuiker, kandij, peper, kaneel, nootmuskaat, zwartsel, traan, mosterdmeel, kruidnagelen, potlood, chocolade in 2 soorten, gember, rozijnen, vijgen, azijn, pruimedanten, piement, kaarsen, boter, lakmoes, verder verkocht men garen, zijdelint, linzen, gerst, witsel, gemalen krijt, blauw en zwart boord, spelden, rokkeband. Kaas en vleeswaren kwamen niet voor. Peulvruchten en grutterswaren waren nog gering aanwezig. Op de foto 'n paar plaatjes die men "Zwartjes" noemde.
UN AAW GEBAW
Ik denk dat er maar weinig mensen deze plek herkennen tot dat ik vertel waar de foto gemaakt is. Het is ook wel moeilijk want je ziet hier 'n vrachtwagentje van vroeger staan voor 'n gebouw dat er allang niet meer is. Ik zal het 'n beetje uitleggen, rechts naast dit gebouw was de marechausseekazerne en links de groentewinkel van Jan van Hoek sr. Precies, we zitten hier in de Emmastraat en de auto staat voor de drukkerij van Schriks die daar toen was gevestigd voordat ze verhuisde naar het nieuwe pand in de Burg. Wijnenstraat. Toch weer 'n stukje nostalgie.
OPENING KÈRRIK
Ik heb in de tien jaar dat ik nu bezig ben met Himmels.nl al heel wat foto's in mijn archief staan over o.a. "Aaw Aaste"... ook van onze kerk. Nu was ik nog 'ns aan het rondneuzen in de mappen en toen kwam ik deze tegen en verdorie, nooit geweten dat die foto is gemaakt toen de nieuwe kerk werd gewijd en ingezegend. Het is niet het duidelijkste plaatje maar vergeet niet dat het meer als 120 jaar geleden is nu we in 2021 zitten. Onze Lieve Vrouw Presentatie werd gewijd 1898, en de architect was Franssen. Nu ga ik wel wat moeilijke woorden gebruiken maar persoonlijk zegt mij niet zoveel maar "ut zal wel". Het is een driebeukige neogotische kruisbasiliek, geinspireerd op de 13e eeuwse Franse gotiek, met kooromgang, straalkapellen, driebeukig transept en toren, waarvan de klokkeverdieping begeleid wordt door hoektorens. Binnen in de kerk stond een neo-barokke-preekstoel uit 1840, echt prachtig om te zien, en een kruisbeeld met gotisch corpus. Klokkenstoel met klok van Jan de Smet uit 1447 met een diameter van 133 cm. Dit heb ik ook maar ergens vandaan gehaald en voor de kenners misschien best interessant, zoals gezegd, mij zegt het niks. Voor de kerk werd toen bij de inwijding 'n prachtige feestelijke ombouw neer gezet zoals je kan zien op de foto. Asten liep uit voor de opening van de nieuwe grote kerk. De oude kerk werd later afgebroken en er werd 'n mooi plantsoen gereeerd. Nu is het parkeerplaats... helaas geen plantsoen meer maar dat brengt de tijd van vooruitgang met zich mee.
VUR TE SMÔKKULLE
Nooit te oud om te leren... dit heb ik nooit geweten dat ze bestonden... het lijkt 'n gewone fiets en vroeger gingen mensen in de oorlog spullen vanuit Belgie naar Nederland smokkelen, de normaalste zaak van de wereld en soms noodzakelijk voor huisgezinnen die niet te eten hadden. Ook ging men vaak stropen. Maar voordat de oorlog begon werd er ook al flink gesmokkeld.. Er waren genoeg mensen die te voet naar Belgie gingen om spullen op te halen en over de grens te smokkelden en natuurlijk ook spullen uit Nederland naar Belgie. Maar ook mensen op de fiets, die het sneller wilde doen. Nu vond ik 'n plaatje van 'n fiets die geen gewone fiets was maar toen werden verkocht als "smôkkelfiets". Het leek 'n normale fiets maar er waren wat aanpassingen. Licht zat er niet op want dat zou voor smokkelaars te gevaarlijk zijn. In de holle spatborden werd alcohol naar België gesmokkeld. In het holle zadel werd sigarettenpapier mee teruggenomen. Hiervoor gold in Nederland een aparte belasting. Handig ding was het wel, zo'n smokkelfiets maar ik heb nooit geweten dat deze dingen toen bestonden... we zitten dan in de jaren rond 1930.
PÔTJUS GRUUNTE
Meteen toen ik dit plaatje zag moest ik aan vroeger denken, aan de tijd dat wij nog in d'n Himmel woonden en ik nog 'n kind was. Op de foto zie je hoe er sperziebonen werden ingemaakt in glazen flessen met gummiringen onder het deksel. Ne koelkasten waren er toen niet en men had deze manier van groente "goe haawe" uitgevonden. Ik zie ons moeder nog staan met die grote ketel waar ze 'n bijbehorend rek had ingezet waar de flessen op kwamen staan met in het midden 'n handvat zodat ze de rek uit de ketel kon halen. Eerste werden de, zoals wij dat noemde, de "brèèkbôntjes" schoongemaakt en gewassen, in flessen gedaan die we hadden in 1, in 1,5 en 2 liter. Het breken van de boontjes moesten wij doen, de kinderen. Dan gingen de flessen op de rek die in de ketel werd geplaatst, vol water gedaan en op het fornuis of op de kachel gezet. Wanneer alles klaar was werden de flessen gecontroleerd of ze dicht zaten en dan gingen ze bij ons de kelder in. Als er ooit 'n fles niet goed dicht zat werden die boontjes nog dezelfde dag of de dag erna opgegeten, voordat ze bedorven waren. Zo maakte ze bnij ons en bij veel mensen vroeger de groente in.. sperzieboontjes en snijbonen, maar ook werden er kersen ingemaakt en peren. Omdat we enkele perzikboompjes achter het huis hadden werden die ook ingemaakt... heerlijk waren die, ook al waren het maar kleintjes. Inwekken was vroeger 'n fantastische uitvinding... tegenwoordig staan in de supermarkt de rekken vol met alle soorten groenten... jaja, "afgekeke van vruugur".
ENGULSE SULDOATE
Deze mensen, de soldaten die hielpen bij de bevrijding van Nederland, zijn stuk voor stuk grote helden. Ze hielpen ons bevrijden met gevaar voor eigen leven.... dan ben je echt 'n held. Hier liepen de soldaten van het Engelse leger bij Sluis 11. De bevrijding van Asten kende heel wat slachtoffers. 1110 huizen werden beschadigd waarvan 247 zwaar. Er werden 101 huizen totaal verwoest. In ons dorp vielen 82 doden waaronder burgemeester Wijnen.
DE BREUG BIJ SLUIS ELLUF
Het was 'n fijn ding van de ene kant want niks beter als via 'n brug naar de andere kant van het kanaal komen en dat was toch bij sluis 10 en hier op de foto bij sluis 11 maar we hebben er veel gevloekt en gekankerd want het doorlaten van de schepen via de schudsluis was altijd 'n vervelend ding voor de fietsers maar nog meer voor de automobilisten. De fietsers konden als alternatief nog over de sluisdeuren... niet leuk maar je kon naar de andere kant komen, voor automobilisten was het vaan lang wachten... vooral voor de mensen die van Asten naar Someren over de brug moesten bij sluis 11. Ooit moesten er drie schepen uit en drie nieuwe erin... niet altijd de handigste stuurlui en je stond al gauw 15 tot 20 minuten te wachten. Dan mochten die van Nerderweert eerst, dan van Helmond, vervolgens die van Someren en dan was Asten aan de beurt... daarbij gebeurde het vaak dat je nog moest wachten om de weg over te steken omdat er veel verkeer was van Helmond naar Nederweert en omgekeerd. Ooit was het hommeles als er wagens van Someren en Asten tegelijk de brug opreden... elkaar geen strobreed toegaven... en met gevloek en getier uiteindelijk toch eentje terug ging of door de sluiswachter werd bevolen terug te gaan... soms moest er zelfs de politie aan te pas komen... snertbrug... hahahahaha. Links zie je de gebouwen en het cafe van Lammers en rechts Gehem van Poppel. "Wel un schôn platje, dè wel mer weinig goei herinneringen"....
NOG UN RADSULKE
Ik heb weer 'n zoekplaatje, en dit keer is het best moeilijk maar heb je vorige keer mijn zoekplaatje gezien dan moet je daar maar 'ns aan terug denken, het is in de ......straat. Wel van heel lang geleden. Eerst goe nadenken... het is, om jullie 'n beetje op weg te helpen, vlakbij 'n kazerne. Meer zeg ik niet... de uitkomst zie je als je op het plaatje drukt.
RUKKLAME VUR KERSMUS
Hub van Doorne was dan wel geen Astenaar want hij kwam uit ons buurdorp Deurne waar hij 'n bedrijfje had als smederij... later begon hij met het maken van aanhangers. Hij vertrok daarna naar Eindhoven en de rest hoef ik niet meer uit te leggen, hij was de uitvinden van de auto zonder versnellingen, de variomatic. Het was iets groots want in het autootje zat het "pientere pookje". DAF, van Doornes Automobiel Fabriek, groei uit tot iets groots... ze maakten ook vrachtwagens. Hier zie je 'n advertentie die werd geplaatst rond Kerstmis 1960, het jaar dat wij in d'n Himmel onze laatste Kerstmis zouden vieren want in 1961 verhuisde we naar de Rozenstraat. Je ziet hier de Daf 33 maar je ziet ook links 'n vrachtwagen van Daf. Het autootje was maar "un hummulke" van 'n personenwagentje maar makkelijk dat je niet hoefde te schakelen. Wat ook opgevallen is dat de kinderen achterin geen gordel droegen, die was er toen nog niet, niet eens uitgevonden. De wens van Daf voor het nieuwe jaar 1961: "veilig verkeer voor 1961". Ik herinner me nog goed dat de Dafjes werden gemaakt, en als er 'n dafje voorbij kwam en er zaten 4 of meer personen in dan noemde wij dat "ut sardientjes blikske". Veel plaats was er niet in maar het was voor veel ouderen 'n uitkomst. Nee bij ons in de familie heeft er niemand ooit eentje gehad. Maar goed, ik was 22 toen ik mijn rijbewijs haalde, meteen de eerste keer geslaagd na 19 lessen, en ik was de eerste bij ons die 'n autootje kocht. Nee geen Dafje maar 'n Renaultje, dat was eigenlijk ook maar 'n koekentrommeltje, maar?? "ut liewp". Vier versnellingen, drie vooruit en èèn achteruit.
DUN BOERENBOND
Je moet wel oud zijn om dit te herkennen, ik in ieder geval niet en ben toch niet meer van de jongste. Toch ben ik in het gebouwgtje wel ooit binnen geweest, 'n paar keer zelfs... hoe dat kan? Dit was vroeger de boerenbond van Ommel met de molen... maar toen in 1944 de kerk in Ommel zwaar werd beschadigd bij bombardementen werd die afgebroken en werd het boerenbondsgebouw omgebouwd tot noodkerk, ik denk dat iedereen dat nog wel weet. Voordat de nieuwe kerk langs de pastorie klaar was ben ik hier wel in het noodkerkje geweest... gezellig kerkje, knus en klein... maar we kwamen eigenlijk voor de heilige Maria.
WÈRRUK
Ik ben nu al 10 jaar met pensioen en ik genier er elke dag van... ik sta op wanneer ik wil, ik hoef niet meer zo nodig "ditte en dè te doew", eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik het behoorlijk "hendig" heb. Ik doe thuis de boodschappen maar nu met corona doet ons Nancy en haar partner die voor ons, en ik doe elke avond koken. Verder hoef ik niet veel te doen als wat te computeren en wat tv te kijken. Zo heel soms dan denk ik nog wel 'ns aan vroeger tijd toen ik nog moest werken... Vanaf mijn 14 jaar, eerst bij Pietje Berkvens in Someren, toen bij Picus in Asten... toen moest ik met m'n 19 jaar in het leger. Ik was blij dat die weggegooide tijd voorbij was. Weer terug naar Picus, sigarenkistjes maken. Ik stond aan de zaagmachine en op de foto zie je de raampjes van de kistjes die ik aan twee kanten moest schuren zodat die vlak en glad waren zodat ze de deksel en de bodem er op konden plakken. Ook stond ik lange tijd aan de zaagmachine als het raamwerk dubbel hoog in elkaar waren gezet en die moest ik dan doorzagen. Dat schuren waren er iedere dag 3510, dat hadden ze zo berkend en al wat je meer haalde kreeg je extra geld voor. Ik maakte er zo'n 600 meer per dag en dat leverde extra centen op voor het weekend. Later ging ik naar Dresser in Panningen waar ik magazijn werk deed... stalenbuiskoppelingen klaar maken voor vervoer. Nadat ik getrouwd was ging ik terug naar Picus maar in 1974,tijdens het WK-voetbal in Duitsland krimpte Picus in en ging ik bij Hans van der Heijden werken in Someren-Eind, de dakdekker en later vandaar uit naar Gielen in Asten, ook dakwerken. Toen werden we gevraagd voor het beheer van tennis/squashhal de Pas in Someren, heerlijk werk maar door omstandigheden kwam ik in de WAO. Annie heeft er nog even gewerkt maar tussen ons en de leiding daar "boterde" het niet echt... Annie is toen beheerster geworden met mij als hulpje bij gemeenschapshuis de Kluis in Ommel... zowel bij de Pas als het gemeenschaphuis in Ommel hadden we 'n geweldige fijne tijd. De Pas ging, nadat we 'n jaar nadat we weg waren gegaan daar, falliet, iets wat we allang zagen aankomen. Als we daar het beheer hadden kunnen houden was dat nooit gebeurd maar wisselingen van eigenaren was daar de schuld... vaak mensen die niet snappen hoe het op 'n dorp gaat. doe je met mensen moet omgaan. Toen ik 64 was gaven Annie en ik aan te willen stoppen bij de Kluis waar we 13 jaar met veel plezier hadden gewerkt. Dat was mijn "werken" in vogelvlucht. Nu heb ik het beregoed... maar dat hebben we ook wel verdiend, gewerkt van 14 tot 64 is toch oke, "nie dan". Maar ik moest vandaag nog wel tien keer naar het plaatje kijken... de sigarenkistjes bij Picus.... Toen... nu zo'n 50 jaar geleden.
RADSULKE
Dit keer geef ik nog 'ns 'n raadseltje op en je moet dan wel eerst kijken naar dit plaatje... probeer te ontdekken waar dit was. Het is niet gemakkelijk want ik ken het plaatje zo ook niet want hier was het nog 'n woonhuis met 'n poortje aan de zijkant. Dat poortje zou je kunnen zeggen over wie het gaat. Het was later n winkel in Asten, dat kan ik wel verraden en een van de zoons bracht vroeger soms boodschappen rond op 'n oud brommerke. Meer zeg ik niet... oh ja... die zoon werd later 'n bekende Astenaar... in heel Brabnt kende ze hem wel... Nou? wat denk je waar dit is en wie er zijn winkel had?
DUN DRIEPINTUR
Ja ja, ik neem je nog 'ns terug naar de tijd dat we nog aan "gezoondheijh deeje"... toen kinderen nog werden aangespoord om melk te drinken... We kennen allemaal wel de spreuk "melk is goed voor elk", en dat zal zeker ook wel zo zijn. Maar ik neem je nog 'ns mee naar de jaren 60 en 70... ik weet het nog altijd heel goed, en ik denk jullie ook wel, de reclame van dat getekende mannetje "Joris Driepinter"... Joris was het mannetje van de melkreclames. Het figuurtje werd ontworpen door de Deense ontwerper Ib Jensen en bedacht door de Nederlander Dimitri Frenkel Frank. De simpele vormen van het figuurtje Joris werden gekoppeld aan een verhaallijn geïnspireerd op strips als Superman en Batman. Door het dagelijks drinken van drie pinten melk was de oorspronkelijke Joris Driepinter tot sterke staaltjes in staat, zoals het optillen van een olifant, "ut moet toch nie gekkur worre"... zo dachten wij vroeger. Veel van de teksten voor de Joris Driepinter-campagne werden geschreven door Mies Bouhuys, en er werden strips en verhalenboeken van Joris Driepinter uitgebracht. Het was 'n rage geworden. In 2007 hebben het Rijksmuseum en de Nieuwe Kerk in Amsterdam de tentoonstelling HELD georganiseerd over Nederlandse helden in de historie. Joris Driepinter was een van de driehonderd helden op deze tentoonstelling. Het Nederlands Zuivelbureau, dat met Joris Driepinter adverteerde, heeft de Joris Driepintercollectie geschonken aan het ReclameArsenaal, een stichting die zich inzet voor het behoud en beheer van het erfgoed van de Nederlandse reclame. Dat vind ik zeker wel wat hebben en fantastich want dat mag nooit verloren gaan. Maarja... kinderen worden ouder... en de driepinter bleef maar de drank werd anders... dat zie je op de twee plaatjes... Klik op de onderste met de biertjes en je ziet nog 'n echte verandering.... Peris Pinter, hahahahaha
WÈRRUM HAAWE
Mensen die het zich niet kunnen herinneren of nooit hebben meegemaakt omdat ze te jong zijn, daarvoor zal ik 'n klein uitleg geven over dit ding: "de theemuts". Maar wij noemde dat nooit theemuts want wij zeiden er gewoon de Muts tegen. Vroeger waren er geen koffiezetapparaten... Ik zal je zeggen hoe dat bij ons thuis ging en zo zal het bij de meeste mensen wel zijn gegaan. Ons moeder pakte de koffiepot en deed daar gemalen koffie in van echte koffiebonen, zo'n koffiemolen hing bij de meeste mensen in de keuken. Koffiebonen gingen er bovenin en je moest draaien, malen, tot je in het venstertje van het glazen opvangbakje zag dat de gemalen koffie aan het streepje was. Van te voren stond er "'n moor water" op de kachel te stomen. De gemalen koffie ging in de koffiepot en daar deed ons moeder wat buismans bij... dat was een of ander goedje om de koffie meer smaak en kleur te geven. Dan werd er het heet water opgeschud en dan kwam de, wat wij noemden, de "koffie-drèbbik" boven aan in de koffiepot staan. Dan moest die koffie even "trekken" om drinkbaar te worden en dan tikte ons moeder zachtjes teggen de mond van de koffiepot want ook daar zat d'n "drèbbik", en als die eruit schoot... schudde ons moe die terug boven in de pot. Dan werden de kopjes gepakt, en met behulp van 'n zeefje werd de koffie in de kopjes geschud. Dat zeefje hield de "drèbbik" tegen. Wanneer de kopjes gevuld waren werd de koffiepot in de "muts" gezet om die warm te houden. Heel vroeger werd die koffiepot vaak op het fornuis of de kachel gezet maar na 'n uur was hij zo sterk dat je haren rechtop gingen staan als je daar 'n kopje van dronk. De muts was 'n prima uitvinding, maar ik moet er wel bij vertellen dat de binnenkant van de muts door de warmte steeds bruiner werd... nee mooi zag dat niet uit. Maarn het werkte wel. Later kwamen de thermoskannen... dat was wel 'n stuk handiger... maar ik weet nog wel dat je dan de koffie niet meer rook en dat was met de "muts" wel het geval... de kamer rook naar lekkere koffie. De "mutsen" waren er in alle soorten, maten en dessins.
DE KIEPE VAN GÔSSUS
Ik moet zeggen dat hij, Grardje Goossens uit Ommel het ver geschopt had. Hij wilde en hij kon niet stil zitten. Hij begon 'n prachtig bedrijf in Ommel, op de Ommelsche Bosch. In zes jaar tijd werd hij van boer tot miljonair... "hittie ut in iedur geval bitter gedoa as ik". Veel jongens en meisjes uit de omgeving vonden er werk en het werk werd altijd goed beloond... ik weet dat je bij Goossens Kip meer loon ontving dan op andere bedrijven. Maar ik heb er eventjes 'n paar uur gewerkt maar mijn "ding" wat het niet. Maar andere jongens en meisjes vonden het er goed werken, onze Henk en Sjaak hebben er zelfs ook gewerkt en niet met tegenzin. Ik heb er voor onze Sjaak nog ooit 'n liedje voor gemaakt met o.a. deze tekst: "Gôssus kiep, wa bèènde groot geworre, sins onze Sjaak bij allie toen begon...." etc etc...
DIENAMO
Iedereen vervloekte ze die zo in mijn leeftijd zaten. Maar het was 'n hele uitvinding vroeger want toen hadden ze karbid-lampen, die moest je aansteken en brandende houden. Gelukkig kwam er de dynamo... 'n apparaatje dat je tegen je band moest aanzetten en door de ribbels op de band en ook op de dynamo het apparaatje in werking bracht. Tegenwoordig hebben we verlichting die je met 'n knopje aanzet, en zijn er zelfs die als het schemerig word uit zichzelf gaan branden. Het gebruik van de dynamo was natuurlijk wel goed maar je moest ook meer druk op de pedalen geven want het koste wel 'n beetje meer arbeid. Daarom had ik er zo'n hekel aan en daarbij kwam nog dat de dynamo vaak slipte, vooral 's winters en de lichtjes van je fiets aan/uit, aan/uit gingen en dat vond de politie helemaal niks. Maar veel kinderen weten niet hoe zo'n ding werkte... beetje uitleg van Peer. Als het wiel draait, draait het asje van de dynamo mee. Aan dat asje zitten magneten en die bewegen langs een spoel. Een spoel is een spiraalvormig gewikkelde koperdraad. Dankzij de Engelse wetenschapper Michael Faraday weten we al 200 jaar dat die bewegende magneten een stroom in de spoel veroorzaken. En daardoor kan de fietslamp dus branden. Handig toch. Dat zou je zeggen maar politie Wolters heeft me er vroeger voor opgeschreven, precies, 'n beheuring voor gegeven en dat moest ik van mijn "zondagsgeld" zelf betalen.
VOSSENHOEK VAN TJEU EN MIEN
Wij waren er blij mee dat in Asten ook 'n bar kwam. Someren had b.v. Verdonschot op het Wilhelminaplein en van de Kerkhof op de Postel en Deurne had Louike Stein en de Snackbar. Asten had geen bar maar dat werd anders toen Thieu en Mien Vossen hun bar begonnen in het pand op de hoek van de Logtenstraat en de Prins Bernhardstraat waar vroeger het timmerbedrijf van Smits was gevestigd. Dat weet ik ook nog wel want ik ben er ooit hout gaan halen. Thieu en Mien noemden hun bar/cafetaria de Vossenhoek omdat het Thieu Vossen was en op 'n hoek lag. Je kon er niet alleen drinken maar je kon er ook eten en achter de bar was ook de friet-oven. Sommige mensen vonden dat niks want men zei dat de glazen dan vet waren... allemaal lul-koek, het was er bijzonder goed toeven. Het probleem echter was dat ik pas 15 was en je mocht pas in het cafe komen als je 16 was... Ik ging toen samen met Henk van de Waarsenburg mee en onze Huub, Theo of Henk waren daar ook en was ik onder begeleiding... jaja, toen waren we al slim. Ik ben er vaak geweest, het was onze bar. We hebben er veel lol gehad, echt wel en ik was een van de jongens die de namen van de singletjes op schreef die in de jukebox moesten komen zitten want daar hadden wij als jongens van 16 tot 20 jaar wel verstand van. De jukebox was 'n prachtige Seeburg en de kosten waren 1 plaatje 'n dubbeltje en 3 plaatjes voor 'n kwartje. Eigenlijk best duur want 'n pilsje koste toen 35 cent en 'n flesje bier twee kwartjes. Later hielden Thieu en Mien er mee op, het bleef nog even cafe/bar zoals die was maar later begon Rini Loverbosch er zijn discotheek Cest la Vie... met de friteszaak ernaast. Maar dat was in de tijd dat mijn dochter Nancy de leeftijd had om "uit" te gaan... Mooie tijden... nu is er alleen nog het restaurantje... Alles gaat langzaam verdwijnen... geen bar meer, geen discotheek en geen danszalen. Op de foto boven de hoek van de Vossenhoek met achter op de achtergrond de boerenbond en het cafe van Manders, Tramzicht. Hieronder de kaartjes van de Vossenhoek en Cest la Vie. Wat Cest la vie betekende? "Zo is het leven"... maar de Vossenhoek was ons leven al... toen...
DÈ WAAR TOEN NORMAAL
Roken mag je nergens meer, tenminste zowat nergens meer, en daar gaan we maar niet over dicusseren want daar raak je nooit over uitgepraat. We hebben voorstanders en tegenstanders en dat zal altijd zo wel blijven. Ik heb behoorlijk veel gerookt en dat was niet goed, dat weet ik ook wel. Maar zelfs bij sporters werd reclame gemaakt voor sigaretten... als je vroeger in het ziekenhuis lag kwamen ze rond met snoep, koekjes en? sigaretten, ja hoor. En dan de feesten en bruiloften... Het was normaal dat er vroeger op de tafels sigaretten en sigaren stonden. Ik heb de rekening nog van mijn bruiloft, in 2021 is dat 50 jaar geleden, en op die rekening staan de sigaretten en sigaren vermeld die er die dag gerookt waren. Het was normaal dat die rookwaren op de tafels stonden. Ook bij m'n broers en zusjes op de bruiloft was dat het geval. Op het plaatje zie je de damessigaretten staan en de pinda's maar neem van mij aan dat dat er ook sigaretten overal stonden zonder mondstuk en ook met dikke bolknakken van sigaren... Tijden veranderen... het komt nog zover dat je strafbaar bent als je sigaretten bij je zou dragen... ja tijden veranderen.
UN GEBÔRTE TEGULTJE
Vroeger kregen kinderen wel vaker zo'n tegeltje als herinnering aan hun geboorte, ik weet zelfs 'n familie waarvan alle kinderen er eentje hadden, wel verschillende natuurlijk. Nee ik kan me niet herinneren dat wij die thuis ooit een hebben gehad... onze vader en ons moeder "deeje dôr nie an", ik denk dat die al blij genoeg waren dat wij er waren... hahahaha. Matthijs Jacobus is in ieder geval 's middags om 13.00 uur geboren, dat kun je zien bij het klokje.
NÔIT GEZIEJ
Ik weet dat het geen duidelijk plaatje is maar het is ook al ontzettend oud. Nee van wanneer het is weet ik ook niet maar ik ben er wel blij mee want ik had het nog nooit gezien. Waar zijn we dan? Dat vraag jejezelf wel af... ik zal het uitleggen. Ook ik kan dit niet weten en ik denk dat zelfs mijn vader dit niet zou hebben geweten, die was van 1901, want het is niet van de 20ste eeuw maar van laat 19de eeuw. De fotograaf staat hier op de plaats waar nu de kerk staat en je ziet de huizen die dan links op het Koningsplein stonden, toen was dat nog het Plantsoen. Rechts zie je hotel Gitsels, later hotel van Rooij. Daarnaast naar links toe de kleine huisje van o.a. Anneke de Bruijn, van vishandel van der Putten en het woonhuisje van jans Douze die andere klein huisjes weet ik niet maar die moesten later allemaal plaats maken voor het postkantoor, wat later de burgemeesterswoning werd en ook waar meester ten Haaf woonde die hoofd was van de openbare school. Nu is daar rechts de GiTsels en aan de andere kant Stationnetje en de andere grote huizen, de herenhuizen. Jammer dat het niet duidelijker is... Alle hulp is welkom.
SCHÔN AAW AASTE
Drie prachtige dingen van "aaw Aaste", ons "aaw Turrup", tenminste dat vind ik. Dat ene gebouw staat er nog altijd, het gebouw wat vroeger ons postkantoor was... op die plek stond vroeger hotel Sengers. Ooit wilde daar 'n Astense burgemeester zijn nieuwe woning gaan bouwen maar daar werd 'n stokje voor gestoken. Dan het tweede mooie was de kiosk... helaas werd die ook al afgebroken, dat was al voor mijn tijd want ik kan me niet herinneren dat ik die daar ooit heb zien staan. En dan het derde mooie... de prachtige bocht op de markt richting Someren. Volgens mij kinderkopjes. In ieder geval was het mooier als nu met die "landingsbaan" bij Jan van Hoek voor de deur.
UT PRÔTTUSTANDSE KERRIKSKE
Vroeger toen ik jong was wist ik eigenlijk helemaal niets van het Protestantse kerkje, eigenlijk ook niet over Protestanten. Ik had toen ik op de lagere school zat ooit gehoord dat er niet veel verschil was tussen Katholieken, waar wij bij hoorden, en Protestanten, het enige verschil zeiden ze me ooit was dat ze niet geloofden in de maagd Maria. Tja, vroeger kwam je niet alles aan de weet maar ik weet wel als we iemand zagen waarvan we wisten dat die protestant was, dan kreeg je het gevoel dat het 'n ander mens was, "hil raar waar dè". Ik zou graag 'ns hebben geweten hoe het er bij de protestanten aan toe ging, wat men deed in dat kerkje... tenminste toen ik 'n jaar of 10 was wilde ik dat graag weten. Maar ik was er nooit binnen geweest. Later wist ik allemaal wel beter... maar toen had ik 'n "rare" kijk op protestanten en hun kerkje. Ik vond deze foto nog van het kerkje van binnen, ik geloof uit de jaren 60. En het andere plaatje Peer? Dat is toen ik er mijn optreden heb gehad bij het vijf-jarig bestaan van Himmels.nl toen ik daar voor de dag kwam met "zal 'k us wa vurtelle"... Dan zie je mee het verschil... toen was het nog 'n kerk en nu is het horeca. Als ik eerlijk moet zeggen "is dè ôk hil raar". Bij de protestanten in de dienst werd er veel gesproken en gepreekt vanaf "de kansel", de preekstoel maar het mooie is, "ik heb ur in 2016 ôk geprikt", hahahaha leuk om te doen en ook echt Himmels. Wie had dat ooit gedacht dat Peer Welten in de protestantse kerk nog ooit zou preken voor de katholieken... "hil gek en hil raar ja"....
TUNNEEL SPEULE
Vroeger werden de toneeluitvoeringen gehouden op het Koningsplein, daar stond de oude school die niet meer werd gebruikt omdat de nieuwe school op de Markt klaar was. Als je lid was van de Sint Cecilia fanfare dan kon je naast musiceren ook mee doen met toneel want deze vereniging had haar toneeluitvoeringen. die werden opgevoerd in de oude school, de Harmoniezaal. Deze foto is uit 1922 gemaakt bij de jongensschool op de Markt, tegen de muur van de koekfabriek van Sjang Koek. Op de foto onderaan v.l.n.r.: Emiel Schriks, Willem Hoefnagels en Piet Bakker. Boven: Dorus van de Cruijs, Lennard van Bussel, Hendrik Coolen, Huub Knaapen, Driek Eijsbouts, Jan Linden, Willem van Hagen, Jan van den Eijnden en Bert Linden. Het was dus nog uit de tijd dat Asten 'n fanfare had, later kregen we 'n harmonie.
NOG UNNE MEULE
Ik zal je vertellen hoe dit in elkaar zit. We staan hier in de Tuinstraat en zoals je ziet nog helemaal niet verhard ofz, en het middelste gebouw is het huis van Jan van Seccelen Het huis links staat ook in de Logtenstraat en is van van Rooij... de vader van o.a. Henk van Rooij die nu woont in het huis van Toon van der Steen, vroeger hoorde het huis van Toon ook bij de Hemel. Ik ging van de Hemel de Logtenstraat in en dan bij Jan van Seccelen afdraaien de Tuinstraat in en dan lag de bakkerij, hier niet zichtbaar, in stukje verder de zandpad in aan de linkerkant. Maar waar het om gaat is de molen. We wten allemaal dat Eisbouts in Asten, op de hoek van d'n Himmel op nummer 2, brouwers waren. Theodorus begon als brouwer op de hoek van de Julianastraat en de Emmastraat, naast slagerij Mikkers. Later woonde daar vrachtrijder Janus van Eijk. Later verhuisde brouwerij en ik weet niet beter als dat de Eijsboutsen op de hoek van de Hemel en de Emmastraat zaten. Op de foto zie je de molen in de Logtenstraat... dat is nu terhoogte van het bedrijf van van Golstein Brouwers. De zoon van Theodorus Eijsbouts, Jan Eijsbouts was naast boer en graanhandelaar ook gemeenteontvanger en had als taak om het gemeentegeld te ontvangen en ook uit te geven. Meestal betrof het een persoon met een goede opleiding en ook met enige status in het dorp en werd door de gemeenteraad aangesteld. Als loon kreeg hij een deel van de ontvangsten. Jan Eijsbouts begon in het midden van de 19e eeuw met het brouwen van bier. In 1811 hadden de Geldropse lakenfabrikanten op Hoog Geldrop (Zesgehuchten) een volmolen in compagnieschap laten bouwen. Toen zij die bewerking van weefsels elders lieten doen, werd deze windmolen in het voorjaar van 1844 afgebroken, waarna hij naar Asten verhuisde. Jan Eijsbouts had samen met enkele andere de herbouw op zich genomen. De verplaatste molen draaide voor het eerst op 02-09-1844 en stond aan wat nu de Logtenstraat heet. Na het overlijden van Jan Eijsbouts in 1859 werd de molen aan Gerard Gitzels verkocht. Toen de molen niet meer in gebruik was werd er wat aan veranderd en werd het 't onderkomen van de kaboutergroep, de jonge gidsen. Dat laatste herinner ik me nog goed. Maar we zitten dan wel al rond 1950, 'n eeuw later.
FUMMIELIEVOETBAL
We gaan naar 1950, op dit moment dus 70 jaar geleden, en Nee, ik ben er niet geweest, ik was pas 5 jaar oud. Tegenwoordig zou dit niet meer kunnen want we hebben niet meer van die grote gezinnen zoals we die vroeger hadden. Als ik ga kijken dat wij vroeger bij de middenmoot behoorden wat de grote van gezinnen betrof met negen kinderen toen was familievoetbal wel ooit mogelijk maar niet voor ons dus. Kijk naar de familie Bakens, die hadden heel wat jongens, wij thuis maar zes plus onze vader dan waren we met zeven. Ik las hier ergens het volgende over: Johannes Bakens en Aldegonda Grein hadden een groot gezin met maar liefst 11 zoons, die bij het voetbal een elftal konden vormen. Een vriendschappelijke wedstrijd tegen een even groot familie-elftal van de familie van de Westerlo uit Mierlo, heeft dankzij bemoeienissen van de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond voor hen gevolgen, aldus de krant het vrije volk van 19 augustus 1950. De KNVB ging de voetballers die bij NWC speelden straffen omdat ze hadden meegedaan aan dit geweldige evenement waar meer toeschouwers kwamen dan bij de wedstrijden bij de amateurs van deze zelfde bond. Lees ook het krantenartikel waar de KNVB toch wel op z'n nummer werd gezet. Op de foto zie je toen ze 'n wedstrijd speelden tegen de van de Westerlo's uit Mierlo. Mevrouw Bakens, de moeder van het Bakens team kreeg 'n prachtige bos bloemen en verrichte de aftrap. Schitterend toch?
PRÔTUSTANTS KÈRRIKSKE
Ik vind het altijd geweldig als ik plaatjes vind of krijg van gebouwen of dingen uit Asten die ik nooit heb gezien, of misschien wel heb gezien maar nooit in m'n bezit heb gehad. Zo'n plaatje is dit weer eentje. Ik vind het echt 'n geweldig mooi plaatje... het plaatje, wat nu "In de Gloria" is, toen nog het Protestantse kerkje was en toen stond er achter nog zowat niks en als je door het paadje liep naast het kerkje richting Burg. Wijnenstraat dan liep je door Simonspeijke. Mooi vind ik ook nog de reclameborden naast het kerkje waar vroeger veelal sigaretten, sigaren en shag reclame op stond.
WOR DE KOM BEGON
Vroeger begon de kom van Asten wat onze straat betreft tenminste, tussen de huizen van Zegers nu Jet Kanters en Piet van Bommel in, de huizen met huisnummer 53 en 49. Later verplaatst naar het huis van Willem Vaes wat nu de hoek van de Hemel en de Laurierstraat is.... en nog later verhuisd naar Voordeldonk. Ook als je van Someren af kwam is er veel veranderd... Hier staat het bordje van "de kom van Asten" nog vlakbij de zusters aan de Wilhelminastraat... waar nu het zorgcentrum is. Later verplaatst helemaal naar de hoek van de Wilhelminastraat en de Heesakkerweg... Daar staat het, zoals je ziet op de kleine foto, nog altijd alleen zijn de bordjes wel helemaal vernieuwd.
ÔW RIJBEWIJS HALE
Rijbewijzen halen was er bij ons thuis vroeger niet zo bij. Ik ben thuis de derde jongste maar ik had als eerste mijn rijbewijs en toen was ik al 23 jaar. Wie dat het niet hadden? Ons Ellie en ons Jo niet, Onze Sjaak niet, onze Hub, Theo en Henk niet... en toen kwam ik. Later hebben er wel 'n stel z'n rijbewijs gehaald. Ons Jo, onze Sjaak en onzen Hub en na mij ook nog onze Frans en ons Annemieke. Ik kwam terug uit dienst en moest van mijn eigen geld m'n rijlessen betalen... dat kon ook want ik maakte wat muziek en verdiende af en toe 'n leuk centje bij. In Asten kon je op enkele plaatsen terecht zoals bij van Oosterhout in de Houtstraat, bij Theo Joosten in de Emmastraat en er waren nog wel enkele plaatsen meer. Ook bij Toon Verhees uit de 3de Sint Jozefstraat, d'n Bult. Ik ben naar Toon Verhees gegaan waar naast Toon, ook zijn vrouw de lessen verzorgde en van Cisca heb ik bijna al mijn lessen gehad en die deed dat voortreffelijk. Zo'n les was toen 10 gulden voor 'n uur... theorie heb ik nooit gevolgd, gewoon thuis uit het boekje. Na 18 lessen moest ik op maar ik heb de dag voordat ik op moest, nog 'n les genomen want ik had nog nooit met licht aan gereden. Totaal 19 lessen van 10 gulden en het "opgaan" koste toen 40 gulden. 230 gulden totaal, dat is omgerekend 104,40 euro, belachelijk bedrag eigenlijk. Ik slaagde de eerste keer... had voldoende punten voor de theorie en rijden ging prima. Ik had 'n exeminator die hield van rustig rijden al had ik wel de pech dat ik op woensdagmiddag op moest en de kinderen van school vrij waren en veel kinderen op straat aan het spelen waren in Geldrop, daar moest ik naar toe, het was goed uitkijken geblazen. Het ging gelukkig allemaal goed en toen we bij Lammers in Mierlo uitstapten schudde hij me de hand... ik kon toen nog goed springen... en dat liet ik ook zien want ik sprong 'n gat in de lucht... Ik was blij maar vooral ook trots... de eerste keer geslaagd door de lessen van Cisca Verhees en dat kwam goed uit want mijn geld was ook op...
SCHOEWN
Ik zat nog te denken deze week, wat ik eigenlijk nog weet van de schoenen die ik zo in m'n leven heb gehad, tenminste vroeger. Toen in klein was herinner ik me de sandaaltjes nog wel... lichtbruine en die gooie ik 'n keer bij ons in de zitkamer, waar de pudding achter de kachel stond te stijven, ik gooide daar als kind ooit 'n sandaaltje in. Van de schooltijd dat weet ik ook nog... ik had van die zwarte schoenen, hogere want lage schoenen had bijna niemand, en daar zaten die veters om de haakjes en die haakjes gingen ooit platzitten zodat de veter er niet achter ging en dan wrong ons moeder die met 'n keukenmes weer open. Later toen ik tiener was had ik vaak moderne schoenen... ik weet nog dat ik ooit blauwe suede schoenen had van de Bata. Volgens het liedje van Elvis... Blue Suede Shoes. Ook waren ooit schoenen met die stompe neuzen in de mode en kon ik niet achterblijven... ik kreeg van ons moeder 'n paar vaal-groene... keimoi schoentjes. Op het werk had 'n licht soort werkkistjes. Niet echt lompe maar wel stevige. Ik liep vroeger mijn schoenen altijd scheef af maar dat verdween toen ik met mijn dienskistjes, toen ik in het leger was, anderhalf jaar met die soldatenkistjes had rondgelopen en me zoveel steun hadden gegeven dat het schuin aflopen verdwenen was. Mijn mooiste schoeisel was toch wel toen the Beatles populair waren en ik naast 'n Beatle-jasje, 'n blauw viltachtig jasje zonder kraag, en ik 'n paar Beatle-laarsjes had gekocht, zie foto. Die vond ik echt gaaf. Zaten lekker en je maakte voor die tijd wel even "de Blitz". Mijn trouwschoenen waren ook geweldig mooi, nog nooit had ik zo'n dure schoenen aangehad... wat er mee gebeurd is? We kochten 'n hondje en dat loeder beest beet ze allebei aan flarden... nou ja, pech gehad. "Ons moeder noemde me vroeger al altijd Peter Pech"... hahahahahha grappig ja. Ze zeggen wel ooit, schoenen maken de man of was het nu kleren maken de man?... nou ja, zal wel.
DE BOERINNE PRIZZUNTERE ZIG
Ik kreeg nog 'n geweldig mooi plaatje van Turrup 1955. Dit is de Interkring-optocht van de NCB waar de boerinen zich presenteerden in die optocht. Turrup had toen nog "keinderkôpkus". Ze hadden toen ook nog prachtige autobussen zoals je ziet. Rechts die gevel is van fietsenmakerij gebr. van Veghel, voorheen was daar de koekfabriek van Sjang Hoefnagels. Achteraan rechts naast cafe de Wit was toen nog geen cafe de mert maar de fietsenwinkel van Noudje Michiels.
UT FIETSE STOPGEZET
Ik neem je mee naar 1963... en de Astense wielerclub organiseerde weer de Ronde van Asten. Het jaar ervoor ook al maar toen gooide in 'n opwelling een wielrenner 'n fiets voor 'n tegenstander op het parkoers en werd de wedstrijd gestaakt. Nu werd de wedstrijd weer gestaakt. Wij vonden het echt verschrikkelijk maar als je de achtergronden weet moet je wel toegeven dat de burgemeester, als hoofd van de politie, toch wel gelijk had. De wedstrijden werden altijd druk bezocht en er moesten dranghekken worden geplaatst. Die zullen er wel hebben gestaan, ik herinner me dat niet meer, maar waarschijnlijk veel te weinig. Als het gevaar voor de toeschouwers en wielrenners in gevaar komt moet je ingrijpen, dit vind ik ook normaal. De voorzitter van de wielerclub "Astein" was Willem Beks, de eigenaar van de Vivo winkel in Asten.
Schijnbaar wist de organisatie de dag te voren al dat men zich niet aan de gestelde regels kon houden maar de organisatie liet het toch doorgaan. Kijk daat zat het al fout. De burgemeester kwam nog wel met 'n voorstel om het toch door te kunnen laten gaan maar Willem Beks reageerde zo fel dat de burgervader zijn voorstel in trok. De burgemeester aanvaarde het niet dat hij door raadslid Paul Bakens, die ook lid van Astein was, en Willem Beks onder druk werd gezet en liet de wedstrijd door de politie stop zetten. Niemand vond dit leuk maar ik vind wel dat regels, nu eenmaal regels zijn, en daar heb je je als organisatie maar aan te houden. Maar wat was er vooraf gegaan... de organisatie had op 28 mei 'n vergunning aangevraagd maar kreeg pas de goedkeuring op 6 juli 's morgens. Er werd geeist dat bij de finishlijn over 'n afstand van 100 meter moesten worden geplaatst... dus 100 meter voor de lijn en 100 meter voorbij de lijn en dat aan beide zijden van de weg. Totaal dus 400 meter dranghek. Men had er alles aan gedaan om die dranghekken overal te bekomen maar dat lukte niet in die korte tijd. Dat de vergunning pas op 6 juli binnenviel zal wel kloppen maar men zei ook dat Willem de week ervoor op dinsdag al wist dat die dranghekken er moesten komen staan... dus had de organisatie wel tijd gehad om te zergen dat ze die op die zondag hadden. Willem heeft aan de politie gevraagd om ontheffing te krijgen van die regels over de dranghekken. Die stemde er in toe mits de burgemeester het ook goed zou vinden. Maar die stemde er niet mee in want hem was ter ore gekomen dat de organisatie op de zaterdagavond voorafgaande aan de ronde 'n vergadering had gehad en toen al wisten dat ze niet aan de eisen konden voldoen maar het risico wel wilden nemen dat men de ronde door zou laten gaan ook al wist men dat het mogelijk was dat die gestaakt kon worden. De renners waren toen inmiddels aan het fietsen, de nieuwelingen hadden toen al tien rondjes gefietst. Adjudant Sterrenborg van de politie kon niets anders doen dan de wedstrijd stil te leggen omdat niet aan de voorwaarden waren voldaan: de beveiliging van het parkoers. Er haperde die dag nogal wat aan de nakoming van de in de vergunning gestelde eisen. Op de hoeken en kruisingen waren onvoldoende dranghekken geplaatst en de wegen van het parkoers waren niet op de juiste wijze afgesloten terwijl die borden en hekken wel bij de gemeente verkrijgbaar waren. Op zondag 6 juli om 14.30 uur kwam adjudant Sterrenborg met twee van zijn manschappen aan de jurywagen en deelde mee dat de wedstrijden gestaakt moesten worden. De aanweige Paul Bakens gaf als antwoord dat de wedstrijd door de organisatie zou worden gestaakt. Als de politie dat zou doen zouden ze zich bij die beslissing neerleggen. De speaker van die dag riep om dat de wedstrijd op last van de burgemeester werd gestaakt... Het publiek en de renners gingen teleurgesteld en mopperend naar huis. Later konden de mensen hun geld terugkrijgen. Men kan er nog steeds lang en breed over dicussieren, waarom kwam de vergunning zo laat binnnen? Waarom had de organisatie er niet meer aan gedaan om alles toch nog op de goede plek te krijgen? Waarom laat je iets doorgaan terwijl je de veiligheid niet kunt garanderen? Op deze dag waren er alleen maar verliezers... helaas... Toch vonden wij het raar... was er ook wel 'n beetje uitlokking in het spel want het had van te voren best opgelost kunnen worden. Wat we toen ook al wisten was dat Burgemeester Ploegmakers en raadslid Paul Bakens elkaar al helemaal niet lagen... of dat nog iets betekende? We zullen het nooit weten maar of dat interessant is? Ik denk het niet. Er was wel 'n lichtpuntje en die lichtpuntje was voor de winnaar bij de aspiranten want die hadden al wel gereden... ook raar want toen was er al politie aanwezig die toch ook wel zagen dat de afzettingen niet klopten. Maar goed... een jongen was blij met de overwinning die dag: J Francken uit Linne... en Astenaren Peer? Jaja die hadden we ook... Jos van de Ven werd bij de aspiranten 8ste en Jan Spetgens uit Someren werd zelfs 6de. Het percours was trouwens: Lienderweg, Asterstraat, Daliastraat, Mignonstraat en weer Lienderweg. Aardige bijkomstigheid? Bij de drie politieagenten was ook Pieter de Jong, die was politie in Asten en woonde aan de Klaprosstraat. Hij reedt vroeger ooit in de Tour de France, op de foto helemaal rechts.
BIEGTE
Wanner je terug denkt aan vroeger, iets wat ouderen vaak en graag doen, dan kom je al gauw ook bij de schooltijd... de tijd dat we naast leren ook de katechismus moesten kennen, de liedjes die in de kerk werden gezongen, de tijd dat we naar de kerk gingen elke zondag, en een keer in de maand zo ongeveer te voet vanaf de Voordeldonkse school naar de grote kerk moesten lopen om te gaan biechten. Je moest dan, als je pech had wel 'n uur of langer wachten tot je eindelijk aan de beurt was om in het hokje tegen de geestelijke die daar zat, te zeggen: ik heb drie keer gevloekt, acht keer gejokt en twee keer iemand uitgescholden. Dan was je zieltje weer rein, als je drie onze vaders, drie weesgegroetjes en een oefening van berouw had gebeden. En je kan het geloven of niet... ik had er 'n gruwelijke hekel aan en toch voelde je jezelf opgelucht als je buiten kwam. Heel raar misschien maar toch..... Maar als dat nu nog zou gebeuren dan zouden de pastoors en de kapelaans het veel te druk hebben, want op dit moment worden er echt veel verkeerde dingen gedaan door zowel de jongeren als de ouderen. Als iedereen nu zou moeten biechten dan zou de kerk hutje mutje vol zitten en er zeker twintig biehtstoelen in de kerk zowat dag en nacht bezet zouden zijn. De geestelijke overuren moeten draaien en ik denk dat er 'n tekort zou zijn net als nu in de zorg. Maar als die mensen nu zouden gaan biechten, en het gevoel zouden krijgen als ze buiten kwamen net als wij vroeger.... dan zou de wereld heel zeker 'n stuk veranderen en dan bedoel ik naar de "goeie kant" toe. Soms zouden dingen toch maar 'ns terug moeten komen, zoals het biechten en de verplichte diensttijd.
GEVARLUK SPÈLLUKE
Natuurlijk speelden wij vroeger meer buiten als dat we binnen zaten, nu is dat wel even anders want de jeugd speelt met pc. laptop en mobieltjes. Vroeger zei men "de jeugd heeft de toekomst", dat is ook allang niet meer "de jeugd heeft mobieltjes", dat is heel andere koek. Maar terug naar onze jeugd... wij haalde ook wel streken uit... en ik deed ook wel dingen die niet mochten en waar die ik achteraf gezien, niet had moeten doen. Neem b.v. de volkstuin van J.M. Die lag vlak achter onze plak achter ons huis en daar stonden ooit plachtige bloemkolen, tot dat ik ze in 'n boze bui allemaal weg schopte. Die man zal wel kwaad zijn geweest en later heb ik er ook spijt van gehad... zoiets doe je niet. Kijk belletje trekken was tot daar aan toe en dat ging bij de meeste mensen niet eens want de oudere huizen in d'n Himmel hadden niet eens 'n bel, je klopte gewoon aan als je ergens moest zijn. Maar de huizen tegenover ons en die blok van drie maast onze huizen, die hadden dat wel... die draaibellen... als je draaide dan rinkelde ze 'n beetje... dus... even draaien, en dan hard wegrennen. Het plaatje hierboven heb ik er niet voor niets neergezet... wij gingen in de sloot liggen net voorbij Heintje van der Wallen... legde 'n ouwe portemonee op de weg met 'n touwtje er aan en als er iemand langs kwam, van de fiets stapte om die op te rapen... trokken we vlug aan het touwtje de beurs naar ons toe en weer rennen zo hard we konden. Hahahahaha... gevaarlijk spel want bij de derde keer ging het gradioos mis... de protemonee lag weer op de weg met het touwtje er aan... 'n langsfietsende boer zag de beurs... stopte maar zette zijn fietswiel op het touwtje... pakte de portemonee, trok het touw kapot en verdween met de beurs... hij moest hard lachen... wij niet trouwens... niet dat er iets van waarde in zat, dat niet maar we waren ons "spulding" kwijt. Hoe het af liep? Hij fietste 'n 50 meter verder tot aan het huis van Willem van Heugten... gooide de beurs op de weg en riep: "vollegunde keer wel slimmer zijn jongus"... hahahaha... echt 'n geweldige vent, volgens mij hebben we het later nooit meer gedaan.
LANGS DE DURRE
Het verheandelen van spullen langs de deur is inmiddels ook verleden tijd. De enige die nog langs de deur komen zijn die mensen die proberen je 'n andere energieleverancier aan te smeren, maar voor iets anders komt er niemand meer aan de deur. Dat was vroeger wel even anders: de melkboer, de groenteboer, de voddenman, kazen- en konijnenvellen, de schillenboer, verkopers van lappenstof, de scharenslijper, de man met de dikke dekens, de bakker en nog veel meer mensen, ook iemand zoals op deze foto: de borstelverkoper. Hij hadf ze in alle maten en vormen en hij was altijd op de fiets. Ik herinner me hem nog wel dat hij in d'n Himmel probeerde de borstels en bezems aan de man te brengen... de "stelen" had hij langs de stang van de fiets gebonden... dat zijn dingen die je nooit meer vergeet. Toen Annie en ik pas getrouwd waren en bij m'n zus in Deurne boven woonden, toen kwam er elke zaterdag 'n kleinvrachtwagentje door de straat die drank verkocht... limonade, cvola, 7up etc etc. Maar vroeger? De verkopers kwamen met de fiets of met 'n klein karretje zoals het petroleummenneke. Ik denk ook nog wel 'ns aan vroeger aan de verkopers van lappen stop of soms ook gemaakte kleding zoals overals... die hadden vaan 'n rek voor op de fiets met 'n paar koffers erop en achter op de drager ook nog 'n paar. Her was 'n heel gedoe voor die mensen "um un par sent te vurdiene"...
DUR DE JOARE HIN
Ieder huishouden had vroeger haar eigen winkel waar ze de boodschappen haalde. Wij hadden vroeger de Spar, terwijl er ook de Edah, de Vivo en de Centra waren. Wij hadden als slager van Kemenade terwijl er ook Soeren was, Mikkers en Kusters. Ik noem er maar wat op maar er zijn er wel meer. Als bakker hadden wij Tieske van den Heuvel, dfie had zijn winkel in de Burg. Wijnenstraat maar de bakkerij in de Tuinstraat. Maar er was ook van Baar, Slaats, Eijsbouts en nog veel meer. Een van de bekendste was wel bakker Loomans uit de Wolfsberg, waarvan je hier wat plaatjes ziet van door de jaren heen. Linksboven zoals het begon... AP Loomans. Later kwam er de nieuwe winkel en dat zie je rechtsboven, het pand is er nog altijd maar nu wonen er mensen. Een beetje verder lag bakker Leo Eijsbouts... toen die stopte kochtLoomans alles op en werd alles afgebroken en er verscheen 'n prachtige nieuwe winkel maar dat is ook al weer vele jaren geleden. Nu is er de winkel van bakker van de Mortel, plaatjes links onder. Het plaatje rechtsonder is Martien Loomans zoals wij hem zo goed kennen... met z'n blauwe stofjas aan, met de geel/oranje volkswagen bus de spullen bezorgend... en op de bus de tekst: "Loomans, ha, onze bakker"...
UT HUIS VAN "HENNE" HOLZKENS
Ik kan het me nog vaag herinneren van vroeger, het huis van Johannes "Henne" Holskens die getrouwd was met Anna Xhofleer. Hij kwam uit het Limburgse vandaar de naam "Henne". Het huis stond achteraan op de Ommelseweg, ik dacht vlakbij Keskesboom, maar toen stonden er nog maar weinig huizen toen de foto werd gemaakt. Het huis is allang afgebroken. Veel later kwamen ze nog in de Hemel wonen, in het huis van Toon Vlemmings, nu woont er Wies Gahler - van Seccelen. Bij Holskens hadden ze acht kinderen: Gon, Sjef, Marie, Riek, Toon Jan, Piet en Martien. Zoals we weten word Piet al vermist sinds 1974 maar ze zoeken nog altijd. Met Jan heb ik soms nog wel contact waar ik blij mee ben.
LAANG GELÌJJE
Ik laat je nog 'ns 'n plaatje zien dat gemaakt is vanaf de oude toren van de brandweerkazerne zo ergens op de hoek van de Tuinstraat en de Burg. Frenckenstraat en dan richting de Logtenstraat van toen naar 't Liender toe. Rechts zie je de blok huizen staan waar voorzover ik weet de familie Wolters woonde helemaal aan de linkerkant. Daarvoor zie je dat "puntje" staan en dat was waar vroeger de molen stond en dit stukje nostalgie dienst deed als onderkomen van de kabouters, volgens mij behoorde die groep kinderen ook bij de gidsen. Die kwamen daar bij elkaar en deden er spelletjes. Daarnaast staan de boerderij van Jan van Seggelen. Dan zie je daar iets met witten ruitjes, ik denk dat het de nieuwe bakkerij van Tieske van den heuvel was die eerder de bakkerij in de Tuinstraat hadden en de winkel in de Burg. Wijnenstraat. Naast dat gebouw, net achter die boom zie je het woonhuis van Sjang van Roy. Die bosjes en bomen op daarachter was eigendom van Antoon Leenen uit d'n Himmel die daar kippenhokken en fruitbomen had staan, dat is het stuk van helemaal links naar helemaal rechts. Achteraan zie je de weilanden en korenvelden van 't Liender, waar wij als kind zo graag speelden... langs het huis van Wolters liep 'n pad die naar de boomgaard van Leenen liep.
UT SCHAFTHOK
Fabrieken en bedrijven hebben tegenwoordig 'n kantine en daar kun je vanalles krijgen. Toen ik bij de Amco werkte en in Eindhoven tewerkgesteld was gingen we daar tussen de middag altijd naar de kantine en ik nam nooit brood mee. Je kan daar tegen betaling van 'n paar cent soep en belegde broodjes kopen... met vanalles en nog wat er bij. Toen ik pas ging werken hadden ze bij Pietje Berkvens geen kantien maar 'n schaftlokaal. Je kon er even apart gaan zitten maar ze hadden er verder niks, je moest je brood van thuis mee brengen. De foto hierboven is van d'n IJzeren, de ijzergieterij op de hoek van de Indeustrielaan en de Prins Bernhardstraat. Op dit soort bedrijven was altijs alles smerig en vol zwart stof. Van 'n kantine kon je niet spreken, zelfs 'n schaftlokaal was nog 'n te mooi woord voor het vieze smerige hoh waar het personeel de boterhammen moesten opeten. Een kale vloer met wat oude stoelen, bankje en tafeltje was alles en het lag ook nog vol rommel... Nee het was er niet bepaald "gezellig" je schafttijd doorbrengen. De ijzergieterij is allang weer verdwenen... de eigenaar vertrok met z'n hele macjines in 'n nacht om het personeel zonder iets te laten weten, achter te laten. Nu staat er o.a. de Hubo.
LIFTJUFFRÀW
Nee de jeugd van nu weet dit helemaal niet meer. De juffrouw of de mannelijk bediende van de lift. Vroeger waren er niet veel liften en als er eentje was dan stond daar iemend in die het ding moest bedienen. Als je kijkt op internet staat er dit bij geschreven: Een liftboy, liftjongen of liftbediende is een persoon, meestal een tienerjongen, die een lift bedient die niet door het publiek zelf mag worden bediend. De liftboy verblijft tijdens zijn dienst in de lift en stuurt de lift op verzoek naar de gewenste etage. Vroeger had de liftboy heeft een hendel waarmee hij de snelheid van de lift regelt. Bij het afremmen zorgt hij ervoor dat de lift op gelijke hoogte met de vloer tot stilstand komt. Ook opent en sluit hij de liftdeur en geeft hij informatie. Tegenwoordig komt een liftboy niet vaak meer voor omdat bijna alle liften door het publiek zelf kunnen worden bediend, waarna de beweging, het afremmen en meestal het openen en sluiten van de deuren automatisch verlopen. Bij de Vlisco hadden ze vroeger 'n heel grote lift om pallets vol materialen van de ene naar de andere etage te brengen. Daar was 'n oom van mijn vrouw de liftbediende maar die was niet jong meer want hij was toen de 50 al gepasseerd. In enkele gebouwen in onder meer de Verenigde Staten komt een liftbediende nog geregeld voor. Ook liften in heel hoge gebouwen worden nog door een liftbediende bediend: onder meer de lift van de CN Tower in Toronto. Verder worden ook liften die als attractie worden gebruikt, zoals bijvoorbeeld de panoramalift van de Euromast in Rotterdam door een liftbediende bediend. In gebouwen waar "hoge Pieten" rondliepen en hun kantoren hadden daar was 'n meisje in mooie aparte kleding vaak de lift-juf. Hier zie je er nog 'n afbeelding van. In 'n net tenue net als b.v. de stewardessen in 'n vliegtuig dat hebben. Dit is wel 'n mooie personenlift, tegenwoordig is dit beroep ook uitgestorven.
EN TOEN WÈIJDE DUN BÔM UM
Zo'n plaatje brengt je gedachten weer terug in "Aaw Aaste"... de tijd dat Asten nog niet bolstond van de veranderingen en vernieuwingen... Het gemeentehuis was nog niet uitgebreid... het cafeetje in dat witte gebouw recht vooruit was er nog niet en daar woonde toen nog gewoon van Horssen. Toen was er ook nog 'n plansoentje zonder veel parkeerplaatsen. Die boom met "ut liegbenkske" er om heem? Tja, daar was niks aan te doen... tijdens zware storm begaf de boom het... ik weet het nog en herinner me het als de dag van gisteren. In augustus 1980 ging de prachtige boom tegen de vlakte... in die nacht is ook deken van Pelt overleden, die altijd had gepleit voor die boom, dat die moest blijven... hoe raar kan het lopen.
UN MOI BLEIJKE
Als je dit vroeger nooit hebt gelezen dan ben je ook geen echte vent geweest... dat zei de jeugd van vroeger al. Het gaat dus over de Lach, 'n blaadje met wat verhaaltjes, wat reclame maar met veel schaars geklede vrouwen erin. Links het boekje uit 1974 en rechts 'n ouder uit 1964. Dat was het jaar dat ik in dienst was dus neem maar van mij aan dat ik dat zeker wel heb gelezen want onze kamer in Oirschot lag er vol van... hahahaha, "ik heb me wa platjus bekeke"....
IN UT SIMONSPÈIJKE
Veel huizen stonden er niet in ons Simonspèijke... dat liep van de Lindestraat, naast de protestantse kerk, tot de Burg. Wijnenstraat langs het huis van Simons. Maar dit huis stond er wel... helemaal opgeknapt. Het was het huis van Hein Bouwman, de glazenier. Die woonde daar met z'n vrouw en kinderen en zijn vrouw kende ik dus goed want toen op de Voordeldonkse school juf de Vent voor lange tijd ziek was viel juffrouw Bouwman voor haar in. Ik was er blij mee want ze was echt 'n lieve juf. Eigenlijk mocht dat vroeger niet... Een juf mocht niet getrouwd zijn want getrouwde vrouwen behoorde thuis te zijn, toch wel heel anders als nu. Voor haar werd 'n uitzondering gemaakt. De dames de Vent waren allen vrijgezel vandaar ook dat de ene lange tijd verbonden was aan de school in Ommel en onze juf zolang aan de Voordeldonkse school. Dat de uitzondering werd gemaakt voor juf Bouwman kwam op aandringen van kapelaan de Kleijn die modern was en vooruitstevend.
AASTE TURRUP
Ik heb npg 'n oud plaatje van de Markt in Asten, "turrup", maar iets vind ik wel raar want op de kaart staat Kerkstraat. Nu hangt me toch wel 'n beetje bij dat heel vroeger de we die rechts richting Someren, ik dacht ooit Kerkstraat heeft geheten maar zeker weten doe ik het niet. Dat witte bord naast de kiosk is het bord van drukkerij Schriks toendertijd, later werd het cafe de Peelpoort. Foto is gemaakt tussen 1907 en 1915 want toen was de drukkerij in dat pand gevestigd.
HARD WERREKE
De mensen van tegenwoordig hebben het heel wat gemakkelijker als die van vroeger. Dat zie je al wel aan de dakdekkers en de stratenmakers. Maar ook de boeren doen tegenwoordig alles machinaal, handarbeid is uit den bozen. Kijk het plaatje... het binnenhalen van het gedroogde hooi van "de plak". Nu varen ze er even met de tracktor met 'n aangekoppekd machientje langs. Vroeger alles met de hand en de trachtor was toen nog maar 1 pk, 'n pertje.
DE GOEI KAMMUR
Ik kan er niks aan doen maar bij het zien van zo'n plaatje moet ik weer aan vroeger denken bij ons thuis in d'n Himmel. "De goei kammer veur"... In de kamer voor zaten we bijna nooit, wel toen we telvisie hadden zaten we er op zondag en ooit zongen we daar met z'n allen liedjes uit "het zingende boertje", 'n blad met alle teksten van liedjes van vroeger. Of wij dit ook allemaal hadden? Het meeste wel... 'n paar stoelen met leuningen, de lamp met van die kuipachtige bollen, 'n schemerlampje, 'n beeldje van een of andere heilige, zo'n dik persisch lijkende tafelkleed... nee het vloerkleed hadden we niet... wij hadden blatum in de kamer en de keuken en in de keuken nog matten onder de tafel. En zo'n schilderij die je rechts nog net ziet met zo'n brede rand? Jaja die hadden wij ook.
HOE UT TOEN WAAR
Heel moet wel wat ouder zijn om dit soort plaatjes te herkennen... wat valt er op? Natuurlijk de bromfiets met die kromme hoge sturen, van o.a. de Tomos De jongelui die toen nog geen kapotte broeken droegen en natuurlijk de sigarettenautomaat aan de gevel van 'n frietzaak. Frietjes etende jeugd maar niet uit plastic bakjes maar nog uit de "puntzak" en een van de brommers met de mode van toen: de zwartwitte "popart" slijklap achteraan de bromfiets. Het brengt je weer terug in vervlogen tijden.
SCHRIKSE
Ik weet nog goed dat Schriks langs het politiebureau lag in de Emmastraat en het bleek te klein te zijn geworden dus gingen ze ´n nieuwe drukkerij bouwen maar wel op ´n andere locatie... op de hoek van de Burg. Wijnenstraat en de Langstraat, tegenover bakker Slaats. Ik ben er vaak geweest, niet alleen voor advertenties te laten plaatsen in het Peelbelang maar ook om verslagen van de dartclub door te geven van DC ´t Ketelke waar ik bestuurslid van was. Maar in 1980 gebeurd voor ons iets ongelooflijks... Schriks drukkerij wordt overgenomen door drukkerij Mennen en de drukkerij die er toen nog geen 50 jaar stond werd weer afgebroken, op die plek verschenen appartementen... In het jaar 2000 kwam de man met de hamer en werd het gebouw gesloopt. De naam van het 15 appartementen tellende gebouw kreeg de naam Gutenberg, dat was de man die in 1450 bijbels drukte, er dus toch nog altijd iets aanwezig die ons doen denken aan drukwerk.
VUR KUPPOTJUS
Als we in de winkel kwamen dan moesten we zeggen, condooms, maar wij noemde het kapotjes. Het vervelende was als je in de leeftijd zat dat je wel 'ns dingen wilde ervaren... dingen wilde doen, dan moest je wel condooms hebben want de pil was er toendertijd nog helemaal niet. Ik kan me niet herinneren dat je ze ergens in Asten uit de automaat kon halen, en naar de drogisterij van Annie Vaalman ging ik zowiezo al niet. Ik zie me al binnen komen en zeggen... twee rollen pepermunt en 'n doosje condooms van vier... hahaha, je bent toch wel gek zeker. Nee wij gingen op de fiets naar Helmond naar de Heistraat en daar lag zo'n winkel die vanalles hadden op het gebied van sex. Nog iets over het condoom, de eerste condooms die effectief werkten, werden gemaakt van schapendarm of andere materialen van dierlijke oorsprong. Er zijn nog steeds condooms van dit type te koop voor mensen met een allergie voor rubber, en ook omdat ze beter in staat zouden zijn om gevoel en lichaamswarmte over te dragen dan condooms gemaakt van synthetische stoffen. Ze zijn echter niet zo efficiënt als contraceptiemiddel of om seksueel overdraagbare aandoeningen te voorkomen. Toen wij 15 of 16 waren hadden we 'n kapotje op zondag bij... Was dat de bedoeling Peer dat je dat gebruikte? Welnee, het was "un bietje stoer-doew en wijter niks", hahaha.
RAPPE FIETSURS
In mijn tienertijd was er in Asten 'n wielerclub... Astein, met o.a. Bart van Seccelen uit d'n Himmel. In Someren was de in 1909 opgerichte vereniging de Zwaluw. Werd op de Postel opgericht door een groep Somerenaren die zich bezig hielden met de wielersport. Leden van het eerste uur waren Naris de Vleut en Karel Rooijmans. "WC Astein" was opgericht in 1962 en was gevestigd bij cafe Tramzicht van Tinus Manders uit de Prins Bernhardstraat. Daar zaten onze bekende "cracks" bij: Antoon Timmermans uit Ommel, Bart van Seccelen uit d'n Himmel, Huub Konings, Willy Beks van de Vivo in Turrup, Paul Konings, Riny Sprenkels. Willem Beks, de vader van Willy en eigenaar van de Vivo zat in het bestuur net als Tinus Manders, de uitbater van cafe Tramzicht. Vroeger kende Asten heel wat meer wielerverenigingen zoals de club die hier op de foto staat "de Rijzende Hoop". Ze waren gevestigd bij cafe van Eijk op Vosselen en onder hen bevonden zich enkele "kanonnen" van toen: Janus van Eijk en Willem van Golstein Brouwers. De club van wielervrienden werd opgericht in 1910, nu dus 110 jaar geleden. Vroeger ging het om behendigheid met de fiets maar later werd het veel spannender toen het ging om de snelheid. "De Rijzende Hoop" werd opgericht op 1 Mei 1910. Andere verenigingen van toen waren, "Vitesse", die zaten bij cafe Bakens en was ook in 1910 opgericht op de 1ste juli en er was er nog een in 1911 opgericht, wielerclub Quick die gevestigd was bij cafe van Stratum... Ik denk dat die in de Wolfsberg was.
ÔIT ZIJN ZE SLIM
Ik vond het nog en ik herinner het me nog wel van vroeger... de weg van Eindhoven naar Weert was altijd al druk en de kinderen moesten er oversteken om naar school te gaan. Het had gelukkig vaak goed gegaan maar eindelijk werden er ook mensen slim... het leger werd ingeschakeld... In oktober 1965 bouwde het leger in Maarheeze een brug over de snelweg tussen Eindhoven en Weert. Om de schooljeugd die veilige oversteek te garanderen die nodig was. Dit jaar, 2020 is het dus 55 jaar geleden. Het heeft met Asten dan wel niets te maken maar wij kregen de brug over het kanaal naar Someren... we moesten vroeger de gevaarlijke kruising bij Sluis Elf oversteken... ooit werden er doodskop-borden geplaatst om aan te geven dat het 'n levensgevaarlijk punt was. Dat was ook gevaarlijk net als voor de kinderen in Maarheze. Op de voorgrond zie je hoe het eerst moest... op de achtergrond de oversteek gemaakt door het leger.
IN TURRUP MER DAN JOARE TRUG
Die auto's staan in Turrup bij Jan van Hoek voor de deur... hahahaha. Eigelijk wel maar toen was daar nog het cafe van Bakens, hier rechts op de foto. Nu heet het al jaren cafe Jan van Hoek en is het meer Eetcafe dan gewoon cafe toen ik er altijd kwam. Links zie je waar later cafe de Mert was en in het midden op de achtergrond het cafe waar Cor Clevis in onze tijd z'n cafe had. Daarvoor was er ooit het cafe van Eijsbouts. Later, na Cor Clevis Jos Brabers, Theo Zegers en nog later werd het cafe de Peer. Vroeger, in de tijd van Cor Clevis was het de Sportvriend. Daar hingen ook de opstellingen van de NWC-teams. De kiosk is trouwens allang verdwenen.
VUR DE STROOM
Om licht te hebben op m'n fiets heb ik ook 'n dynamo op m'n fiets zitten maar die is wel 'n beetje moderner als deze... want van deze moest je nog van die losse stroomdraadjes in het onderste deel van de dynamo steken... het was 'n sluiting waar je 'n pinnetje in moest drukken... dan kwam 'n gaatje vrij en daar moest je 'n stukje van het blootgemaakte kabeltje insteken en als je dat pinnetje los liet klemde dit het draadje vast... Maar dat draadje werd roestig enzo en het kwam geregeld voor dat je het draadje weer af moest knippen, weer beetje bloot maken en het hele verhaal kwam weer van vooraf aan. Tegenwoordig hebben de fieten automatische verlichting. Ook ik heb inmiddels dingetje aan de fiets met letverlichting... ik hoef ook niet meer hard te trappen als het avond is want dat was vroeger wel het geval met die dynamo's. En als het regende os als er sneeuw lag dan werkete de dynamo meestal niet goed want hij slipte dan steeds.. Nee fijn waren die dingen niet... maar wel heel wat handiger als de "kurbietlamp" van vroeger. Tijden veranderen... soms wel goed, moet ik toegeven.
RAAR DINGUR VAN VRUUGUR
Ja ik weet het, ik ben "zônne" gek... ik ga graag terug naar dingen uit vroeger tijd en ik zat vandaag buiten en ineens dacht ik aan de dingen van vroeger... wat men zei als er iets aparts was en ook wat men deed. Zo werden de stekkers van de elektrische apparaten eruit getrokken als er onweer was, maar dat verwonderde me eigenlijk niks want ik heb ooit, toen ik klein was en nog in d'n Himmel woonde, 'n vuurbal over de elektrodraden buiten zien lopen en die schoot bij Piet Bukkems binnen en ging verder naar de overkant naar Leenen en daar sloeg hij 'n groot gat in de muur. Toen ik pas in de Orionstraat woonde haalde wij ook het stekkertje van de tv er uit. Maar er zijn meer dingen. Zo zei men vroeger dat het niet handig was om op maandag rode groenten te eten... dus geen rode bietjes en geen rode kool. Waarom dit was? Je zou dan vaak ruzie krijgen. Vroeger werden er geen schoenen op tafel gezet want dat zou armoede betekenen. Ook zei men in de nettere families tegen kinderen als ze ik bed lagen dat ze altijd de handjes boven de dekens moesten houden. Op vrijdag de dertiende moest je nooit onder ladder doorlopen want dat brengt ongeluk. Deze is ook nog 'n geweldige, als je te lang in de spiegel kijkt staat de duivel achter je. Hahaha, ik heb hem nooit gezien maar ik keek ook niet zolang in de spiegel. Deze had ik nog nooit gehoord: Als je je ouders slaat groeien je handen later boven je graf. Hahahaha gezellig zeg. Bij het aansnijden van 'n nieuw brood moest degene die dat deed 'n kruisteken op het brood maken met de punt van het mes, vier puntjes in het teken van 'n kruis... dat zou gezondheid brengen. Deze vond ik ook nog... Als je in de bus opstaat voor 'n ouder persoon schuif je later in de Hemel twee plaatsjes naar voren. "Dur zijn veul mense die bleij moete zijn dè ze al ôit in dun Himmel komme, want ik kennur zat die dur volgus mij al nôit zalle komme"...
AN DE WERKVURSCHAFFING
Toen ik jong was wist ik eigenlijk helemaal niet wat het betekende maar toen ik ouder werd en me meer verdiepte in alles kwam ik er wel achter. Ik hoorde later vaak zeggen: We zitten niet bij de werkverschaffing, het betekende eigenlijk gewoon nutteloos werk doen. In de jaren 1920 tot 1940 was het echter de bittere werkelijkheid. Na de "beurkrach" in 1929 raakte de wereld, dus ook Nederland in een diep economisch dal. Het was de plotselinge ineenstorting van de aandelenkoersen op de beurs van Wall Street (New York) die plaatsvond in oktober 1929. De beurskrach had wereldwijd catastrofale gevolgen en gold als directe oorzaak van de crisis van de jaren 30. Minister president Colijn wilde geen staatsschuld opbouwen. Gevolg: nog meer werkeloosheid dan de landen om ons heen. 35% procent van de werkende Nederlandse bevolking raakte werkloos. In noord Nederland was het zelfs nog erger. Grote groepen mannen werden bij wet verplicht om zich zes dagen in de week voor 11 gulden in het zweet te werken. Met als enig hulpmiddel de schep en de kruiwagen. Het was in feite een methode van armenzorg waarbij de armen te werk werden gesteld en waarmee aldus de kosten van uitkeringen gedrukt konden worden. Ik heb wel ooit horen vertellen over de werkverschaffing... ze moesten b.v. kanalengraven met schop en kruiwagen terwijl die anders normaal met machines werden gedaan. Kort samengevat op z'n Astens? "werrikvurschaffing is gewoon mense werrik te loate doew vur geld um ze wa an de gang te haawe zô dè ut vur alle arbeijurs ut zelfde waar, dus gin geld kriege as 'n almoes mer dur un bietje vur doew"...
ALLAANG WIR WEG
Zo af en toe vind zo hier en daar nog wat oude advertenties en dan denk ik meteen... nostalgie. Het zijn van die winkels van vroeger die reclame maakten maar nu inmiddels allang weer verdwenen zijn, helaas. Het waren die winkeltjes die wij, de ouderen, nog goed kennen van vroeger, toen Asten nog oud Asten was. Deze twee winkels lagen in de Prins Bernhardstraat... de rechter winkel was de bloemen/wijnhandel van Piet van der Loo, je weet wel waar je vroeger 'n paar trapjes naar beneden moest als je er naar binnen ging. Nu is daar zo ongeveer de winkel van Michel Jeuken, de electrozaak. De andere advertentie is van Maaimachinehandel Willy Hoebergen die ook porseleinen spullen verkocht. Annie en ik hebben er onze cassette gekocht, lepels, messen, vorken etc. Nu is er 'n afslankstudio... tijden veranderen, "Aaste ôk"...
ZUINIGHÈIJD
Ja je mag het rustig weten van vroeger bij ons thuis... wij waren zuinig... hoe kon het ook anders. Onze vader moest het alleen verdienen en werkte zich uit de naad om de monden van 11 personen te vullen. Later toen ons Ellie, ons Jo en onze Sjaak gingen werken werd het allemaal 'n stuk gemakkelijker. Als ik de foto zie hiernaast, dan zie ik ook weer ons moeder bezig met "mik" snijden want wij hadden geen broodplank vroeger. Toen we later in de Rozenstraat woonden en we thuis kwamen om brood te eten, kregen we allemaal èèn sneetje van de mik die er over was van het weekend, best wel "dreuge mik". Weggooien was zonde, dus dat gebeurde niet. In d'n Himmel kwam Marietje van den Heuvel bij ons aan de deur om brood en mik te brengen. Mik was het brood van tegenwoordig en brood van toen was dat donkerbruine, dat dun werd gesneden om tegen de snee mik aan te leggen. Hoezo zuinig Peer? Nou, ben ons kreeg je 'n sneetje mik, daar smeerde je boter op en daar tegen aan kwam het sneetje bruine brood maar daar kwam geen boter op. Als je jam op je boterham had, chocolade boter of pindakaas dan werd er helemaal geen boter gebruikt. Een sneetje mik met boter en beleg dat bestond bij ons niet, daar moest of brood tegenaan of je "lege" snee mik. Ja wij waren zuinig thuis... ik zie ons moeder met 'n mes het laatste restje boter van het papier af "schrapen"... toen waren er geen kuipjes maar gewoon pakjes boter. "Appelknoerskus: waren zo klein, je had hem zowat helemaal opgegeten, dat er bijna niks overbleef... ja we waren zuinig. Maar een ding is zeker... "we zijn nôit wa te kort gekomme"....
OVUR DE HELDE
Vandaag is de dag van de herdenking van de doden... en dan denk je misschien: Dat was toch goed dat ze ons zijn komen bevrijden? Klopt ja, maar je moet er eigenlijk toch 'ns goed bij stil staan... militairen uit ons land probeerden ons te verdedigen maar we hadden gewoon geen schijn van kans tegen het Duitse leger. Ik zat op 2 mei nog 'n reportage te kijken die drie uur duurde hoe het naziregime is ontstaan en het was echt heel indrukwekkend en er kwamen dingen aan de orde die ik nooit heb geweten. Je moet echt 'ns stil staan bij de mensen die ons zijn komen bevrijden. Hoe het allemaal gebeurde. Dat waren gewone Engelse, Amerikaanse en Canadese militairen die gewoon in dienst waren net als ik in 1964 in dienst moest en die werden opgeroepen om in 'n vreemd land 'n einde te maken aan 'n oorlog waar ze zelf niet vandaan kwamen... gewone mannen die er geen weet van hadden wat hun in werkelijkheid te wachten stond. Kijk daar pak ik mijn petje voor af. Mensen die vochten voor de vrijheid van andere mensen, met groot gevaar voor eigen leven. Toen de slag bij Normandie begon zagen ze veel van hun maten en collega's de dood tegemoet rennen en toch gingen ze door. Nee ik dacht er ook niet zo vaak aan maar je ogen gaan open als je de dingen serieus en vol belangstelling gaat volgen, er meer over gaat lezen etc. Dan weet je voor jezelf dat dit echt helden waren. Someren vierde haar bevrijding op 22 september 1944 en Asten op 24 September 1944, toen was de operatie "Market Garden" bezig. Deurne en Helmond ook op de 24ste september. Engelse, Britse, Canadese, Poolse en Amerikaanse troepen maakten een einde aan de Duitse overheersing. Daartoe begonnen zij in 1944 met twee grote operaties: Market Garden en de Slag om de Schelde. Maar pas in mei 1945 was heel Noord-Brabant bevrijd. Met Operatie Market Garden wilden de geallieerde troepen de grote Nederlandse rivieren oversteken om vervolgens Duitsland binnen te trekken. Op 17 september luidden de geallieerden met deze operatie het begin in van de bevrijding van Noord-Brabant. Omdat Market Garden voor een deel vastliep op Duits verzet, werd Brabant voor een aantal maanden frontgebied. Operaties Pheasant en Suitcase richting ’s-Hertogenbosch en Tilburg, de slagen om de Schelde en Overloon en vele dode soldaten en burgers zouden uiteindelijk nodig zijn om nagenoeg heel Brabant bevrijden. Alleen het land van Altena, boven de Maas, bleef in Duitse handen tot mei 1945. Nu ik 75 word over 1.5 maand en ik mijn verjaardag vier samen met de bevrijding van Nederland is het van groot belang dat we de mensen die dit hebben bewerksteld nooit maar dan ook nooit mogen vergeten. Petje af voor al die mensen die er voor hebben gezorgd dat wij vrij zijn... Petje af voor al diegene die hun leven lieten voor ons, dat MAG je nooit maar dan ook NOOIT vergeten... Ik ben vandaag 2 minuten stil. Ik wilde in Ommel 'n kaarsje aan gaan steken als dank aan Maria dat ze me heeft geholpen, ik ga er twee aan steken, dat tweede is voor al die mensen die vochten en stierven voor ons, voor onze vrijheid. Op de foto 'n beeld van Market Garden... de landing van de vele militairen die ons kwamen bevrijden.
UT WAAR BEHÈLLEPE
Toen ik deze foto zag moest ik ook meteen aan mijn schooltijd denken... Want toen ik in de zesde klas zat kocht mijn vader 'n andere fiets, 1956... en die ouwe stond in de stal maar daar zat 'n heel groot verzet op... ik fietste daar wel 'ns op en ik vergeet het nooit meer. Op 'n dag fietste ik weer 'ns naar school want ik zag jongens van boerenafkomst, van Voordeldonk ook wel met de fiets komen maar die hadden schijnbaar meer geld als bij ons thuis want wij hadden niemand 'n fiets... ons Ellie en ons Jo liepen twee keer per dag op en neer van d'n Himmel naar de Kerkstraat, naar d'n Trico om gaan te werken. Ook die hadden geen fietsen. Maar terug naar het fietsen van mij... op 'n dag fietste ik weer op die ouwe fiets van m'n vader naar school en niet over de stang heen, nee ik fiets met een been onder de stang door want ik was te klein om over de stang te kunnen. Maar nu komt het... het was hard duwen met je dunne spillebeentjes om vooruit te komen en een keer waaide het zo ontzettend hard dat ik zelfs de trappers niet meer rond kreeg... dfoor de sterke wind en hjet grote verzet... neem daar de dunne beentjes van mij nog bij, kreeg ik de fiets met geen mogelijkheid vooruit... ik schaamde me dood, maar om dat 'n beetje te verdoezelen liet ik de achterband leeg en liep naast de fiets en zei tegen iedereen dat ik de fiets "leijde" omdat de band kapot was. In werkelijkheid was dat omdat zo slap en klein was dat ik de trappers niet rond kreeg... En dat wilde ik niet zeggen want dan hadden de andere jongens me voor de gek gehouden... zo van: "hè Welte, wa bèènde gij un slapjanuske"... hahaha.
AASTE UN PAR JOAR GELEEJE
Himmelnaar Leo Gabriels die gaat bijna nooit van huis af met z'n camera... en afgelopen week stuurde hij me nog wat plaatjes van de afgelopen jaren. Nu hebben we de Pasen achter de rug en dan maakt Leo altijd honderden foto's van de Paasblues, het grote bluesgebeuren in Asten maar ook dat is nu niet doorgegaan, helaas moet ik er bij zeggen want het was altijd 'n geweldig muziek-gebeuren met goeie bands in diverse gelegenheden in Asten, Ommel en Heusden. Dit paatje is van de Klokkendagen op het Koningsplein van 2014... nu inmiddels ook al weer 6 jaar geleden. Leo koos hier wel weer even het goeie moment uit...
DE BREUG EN UT KNAAL
Nee beste vrienden, geen tien keer maar wel honderden keren heb ik dat ding vervloekt. Het vervelende was dat je er over moest als je van Asten naar Someren ging en andersom. Nu vind ik het 'n leuk plaatje maar ik kan de jeugd van nu wel verzekeren dat ik wel tot jankens toe daar heb gestaan. En het vervelende was... ik moest er zo vaak over... Eerst zes dagen in de week toen ik op de ambachtschool zat, toen zes dagen in de week toen ik jaren bij Pietje Berkvens heb gewerkt en toen nog 10 jaar twee of drie keer in de week toen ik met the Secrets moest repeteren in Someren. Maar zo'n schutsluis was nu eenmaal nodig want het waterpeil van den Bosch tot onderaan in Limburg was niet hetzelfde. Maar... een ding is zeker... bij mijn gevloek en getier heb ik het toch nog weten te overleven... Sluis 11.
DE NÔBISZ
Het is nu 30 jaar geleden dat dit plaatje van het nieuw te bouwen motel in de krant stond, Nobis. Rien Loverbosch was het gelukt om binnen twee jaar zijn plannen rond te krijgen.. Motel en Hotel akkomodatie met 24 kamers, balie met lunchroom en bar, verder drie restaurants, een zalen en conferentiegedeelte, en 'n speciale akkomodatie voor truckers, faciliteiten voor busbedrijven en een benzineverkooppunt. Het omvat 8 hectare grond en het geheel ging 14 miljoen gulden kosten. We weten allemaal wat het is geworden, Hotel Nobis is 'n begrip geworden, van ging er van uit dat 70 tot 75 mensen er werk zouden vinden... geweldig.
SCHRIKDROAD
Toen ik dit plaatje zag moest ik weer lachen met iets wat wij vroeger hadden meegemaakt... nee netjes is het niet om er om te lachen maar ik kan het niet helpen... Maar ik zal je het verhaal hier over vertellen. Wij zaten vroeger vaak in de bossen om te spelen maar nog vaker bij ons van achter het huis uit het Liender in. Daar was vanalles leuks... sloten en weilanden, het wissenveld en volkstuintjes maar van de fijnste dingen waren toch de boomgaard van Leenen en het bessen veldje van van Oosterhout. Wij wisten daar overal de weg. Jongens van mijn leeftijd weten het goed, "de viskussloot". Dat waren soms dingen die heel ver het Liender in gingen, zeg maar tegen de Stegen aan vlakbij Ommel. Soms dan moet je wel plassen en dan plaste we gewoon tegen 'n weiland aan... maar we keken wel uit dat er geen schrikdraad omheen was gespannen. Vaak was dat ook niet want de boeren die daar weilanden hadden waren zo bang niet dat er iels gebeurde met hun schapen, koeien en paarden. Nu was ik op jeudige leeftijd bij het Jongensgilde en een van de vele activiteiten was het dauwtrappen... 's morgens vroeg op pad met zo'n 20 of 25 kinderen met vijf man leiding erbij en op pad... over prikkeldraad klimmen en over sloten springen en dat heel vroeg als de dauw nog op de planten en het andere groen ligt. Ik vond dat wel leuk. Maar ik vergeet nooit meer die ene keer dat we vertrokken vanaf de blokhut in de Polderse bossen... richting Roojen berg in d'n Himmel en daar het Liender in... kijk, en daar wisten wij dus heel goed de weg en wisten ook welke wei was afgezet met 'n "pikkerdroad" maar ook met stroom erop. Het is geen gevaarlijk stroom maar als je eraan kwam greeg je toch 'n behoorlijk schok. Nu was er 'n jongen die na 'n kwartiertje zei dat hij moest plaasen en we waren niet ver van 'n weiland vandaan waar ik van wist dat er schrikdraad was. Ik zei kom maar mee want "ik moet ôk" en we liepen samen van de groep weg... gingen wij de weirand staan... piemeltje uit de broek.... ik zei: "En nu wie het hoogste kan"... en daar ging het fout... als je weet wat 'n "gevuul" dat je krijgt als je met je "straaltje" de schrikkeldraad raakt en je 'n opdonder krijgt die via je "kleine hummeltje" door je hele lijf gaat. De jongen, ik ga niet zijn naam noemen, heeft vanaf die dag nooit meer tegen me gesproken... dat kon ook niet want ze zijn "uit" Brabant gaan verhuizen... Maar begrijp je nu waarom ik zo moest lache toen ik het plaatje zag? "En naw wir"... hahahhahahahahahahaha...
IK HATTUR NUN HEKUL AN
Ik had er 'n hekel aan ja... nee niet aan het plaatje, dat niet. Want dit is 'n plaatje uit 1960 gemaakt van de molen aan de Molenstraat, de molen van van Stekelenburg, ziet er prachtig uit. Maar zoals je ziet is de molen mooi opgetuigd en staan er diverse dingen voor de Sacramentsprocessie en er stond 'n soort altaar omdat er 'n dienst werd gehouden. Wij moesten dan in 'n grote stoet door verschillende straten lopen in Asten en die eindigde dan ergens waar dan 'n dienst was. Ieder jaar was dat ergens anders en je was er de hele zondagmiddag "zoet" mee. Ik had daar echt 'n hekel aan. Toen ik nog op de lagere school zat vond ik het al niks maar dan hadden wij 'n mand van thuis meegenomen met bloemen erin en zo leek het dat we er iets leuks van wilden maken. Nee, ik heb het nooit iets gevonden en in 1960 was ik 15 jaar en liep ik mee met de kajotters. Later heb ik dat niet meer gedaan.
DÈ DIN WIJ MÌ ELLUK BLÈÈJKE
Ik weet niet of jullie dat vroeger ook deden maar wij in ieder geval wel... als we 'n blad binnen kregen zoals de radiogids, de margriet of de revue en er stond iemand groot op de voorpagina dan maakte er iemand bij ons wel 'n fraai kunstwerk van. Afgelopen week kregen wij het blad van het CZ binnen en daar stond 'n leuke dame op en toen moest ik meteen weer denken aan vroeger... hahahaha, ik kon het niet laten om nog 'ns te doen wat we vroeger zo vaak deden met zo'n dame op de voorpagina. Ik heb er nog maar weer 'ns 'n kunst-stuk van gemaakt en als ik het eerlijk moet zeggen vind ik het beter gelukt als leonado da vinci deed, die dat prachtige schilderij maakte en nu in het parijse louvre hangt... de mona lisa...
UT HUIS VAN DUN DOKTUR VAN VRUUGUR
Hij was vroeger de dokter in Asten en hij woonde in dit grote pand, vooraan in de Wilhelminastraat, vroeger de Torenstraat. Later kreeg het pand drie huisnummers maar vroeger had dokter Verhoeven er zijn woonhuis en zijn praktijk. Het was naast de kerk. Ik heb me wel vaak afgevraagd waarom mensen die net als dokters, burgemeesters en directeuren van bedrijven altijd zo'n groot huis moesten hebben, maar goed het zal wel iets te maken hebben met "een heer van stand". Het pand staat er nog altijd... links de foto van dokter Verhoeven die geboren is in Deventer op 17 juni 1878 en overleden in den Bosch op 27 november 1934... Dokter Verhoeven is begraven in Asten op de begraafplaats.
NIE ZÔ ERRIG
We denken nog vaak aan vroeger tijd als je zo'n plaatje tegen komt op internet dat het erg vervelend was met schrijven omdat de inktpot aan de verkeerde kan zat maar eigenlijk is dat helemaal niet waar. Het was vervelend om met je hand over het papier te bewegen met schrijven maar linkshandige hadden daar hun eigen methode voor om niet met hun hand door de natte inkt te gaan. Ze hielden hun hand gewoon niet vlak op het papier zoals ik dat met mijn rechtse hand wel doe maar er dan ook geen last van heb. Maar nu terug naar het plaatje... ik zag ergens dat ze zo'n soort plaatje ook op facebook hadden staan en daar stond het onderschrift bij: Als je daar zat en je schreef links dan moest je over je schrift heen met je pen in je hand om de kroontjespen in de inktpot te soppen. Hahaha, die heeft dat dan schijnbaar nooit gezien hoe dat werkte. Natuurlijk als je daar gaat zitten wel want dan moet je zeker met je hand over je schrift heen, maar iedere slimmerik weet toch dat je dan gewoon naast degene gaat zitten die hier zit, dan heb je er geen last vast, je gebruikt dezelfde inktpot de ene rechts schrijft gaat aan de linkerkant zitten en die links is aan de rechterkant... wel even opletten dat je elkaar niet de hele tijd stoot als je gaat "soppen".. Problemen zijn er op deze manier nooit.
DÈ MOES TOEN
Dit plaatje is duidelijk 'n meisjesklas van vroeger... Ik neem je even mee naar heel vroeger 1878. Toen was de herziening van de wet op het lager onderwijs. Toen werd het ingevoerd, handwerkonderwijs voor schoolgaande meisjes werd verplicht gesteld. Als argument dacht de wetgever aan dat de kennis van het handwerk voor vrouwen onontbeerlijk was en de meisjes maar vast moesten wennen aan de dagelijkse arbeid die hen te wachten stond, daaronder dus naaien, breien, knippen, verstellen etc etc. Vanaf 1880 ontvingen de meisjes die de openbare school bezochten vier uur per week handwerkles. Eerste leerden ze breien, kleding merken en tot slot naaien, knippen en verstellen van gebreid en genaaid goed. In de praktijk bestonden er tussen de diverse scholen wel grote verschillen, meisjes uit de arbeidersklasse leerden nuttige handwerken maar de echte fraaie en prachtige handwerken bleven voor meisje uit "gegoede" kringen. Je ziet hier de juf die met speciale houten breipennen die probeert de technieken over te brengen op haar leerlingen. Op de Vorreldonkse school gaf juf de Vent handwerkles maar er zaten bij ons als enige school in Asten meisjes en jongens bij elkaar in de klas. Wij moesten dan maalsommen van buiten leren... vandaar dat ik vermenigvuldigen makkelijk onder de knie kreeg. We leerden die sommetjes uren en uren.
AAW HEUZE
Dit is het Vorstenmansplein in Heusden toen het nog geen echte parkeerplaats was. "Ut waar nog nie hard gemakt"... Je ziet de kerk en de pastorie en rechts daarvan was de school met achter het huis van Tinus Waals 'n soort gemeenschapshuis. Ik heb daar nog ooit opgetreden toen ik pas gitaar speelde voor de Heusdense KAJ... het gebouw is niet zichtbaar en de school ook niet, die liggen meer naar rechts. De fietsers en de auto's zijn waarschijnlijk van de kerkgangers die daar hun fiets hebben neergezet. Dit plaatje roept wel weer nostalgie op.
AFSTEMPULLE
Toen ik op de bouw ging werken was dat afstempelen niet meer nodig... ik moest gewoon zorgen dat ik op tijd was en kwam je 'ns 'n minuutje te laat 'n keertje dan zeurde men daar niet over. Ik was 14 jaar en 2 maanden oud toen ik voor het eerst ging werken bij Pietje Berkvens in Someren en daar moest iedereen die er werkte, behalve het kantoorpersoneel, "aftikken". Iedereen had 'n eigen kaart voor die week en die moest je rechts uit het vak pakken, in de tikklok steken en als hij klikte had dit apparaat erop gezet hoe laat je aanwezig was, als dat gebeurd was moest je de kaart in de linkervakken steken bij jou nummer... bij vertrek moest je dat omgekeerd doen.. Alles wat ik er over lees op internet staat bij "prikklok" maar wij noemden dat 'n tikklok of stempelklok. Ik kan me niet herinneren of dat tussen de middag, voor de schafttijd ook nog moest. Toen ik bij Picus werkte was dat wel het geval, 's morgens als je daar kwam, 's middags als we naar huis gingen eten, bij terugkomst bij de fabriek als we 's middags weer begonnen en als we 's avonds naar huis gingen. Zou je denken dat het altijd eerlijk verliep dan heb je het mis... Ooit ging ik 's middags naar Hoes nog even snoep uit de automaat trekken en als onze Hub zag dat de klok bijna op half èèn stond... dan "tikte" m'n broer voor mij en andersom gebeurde dat ook... ooit zagen de dames die vlak bij de tikklok stonden te werken dat de klok bijna op 12.30 uur stond en ze zagen me aankomen fietsen, dat tikte een van die dames wel voor mij. Ik geloof als je 1 tot 3 minuten te laat kwam dat je dan 50 cent boete kreeg, en dat wilde we kosten wat kost voorkomen. Ooit zag de bedrijfsleider, Piet van der Aa ook wel dat er gesjoemeld werd maar die kneep wel 'n oogje dicht, in tegenstelling tot de vroegere bedrijfsleider die we hadden voordat Piet er was. Peer en als je nu b.v. tien minuten te laat kwam? Tja... als dan niemand voor me had getikt... dan liep ik vlug naar de klok... pakte mijn kaart er uit en nam die mee, scheurde die kapot en dan ging ik naar de afdelingsbaas, Jo Steijvers, en zei dat mijn kaart weg was... soms ook wel als ik te laat was, dan "klokte" ik niet... dan zei ik tegen Jo dat ik "vergeten" was om af te tikken... Jo schreef er dan 'n goeie tijd op met 'n pen. Acht... ik dacht toen al: "Wie nie stèrrik is moet slim zijn, en dè waar ik wel"...
55 JOAR TRUG
Jan Cortenbach, wij wonen ook nu vlak bij elkaar in de buurt, die vroeger naast ons woonde, die vroeg aan mij of ik hier iets aan had en hij overhandigde me 'n enveloppe met wat boekjes van vroeger en ook dit blaadje zat er bij. En ik kon er zeker want mee. Op dit moment vieren we 75 jaar bevrijding maar Jan had dit kleine speldje nog van de bevrijdings viering van 55 jaar geleden. Een speldje dat in 1965 werd uitgebracht, 20 jaar na de bevrijding en dat vond ik toch wel iets aparts. Winkeliers etc. konden dit bestellen om te verkopen... 'n oranje speldje met de afbeelding van ons land erop en de tekst 20 jaar vrij. Ik heb de namen en de bankrekeningnummers weggewerkt. Eerlijk gezegd ben ik er wel heel erg blij mee want het is toch iets prachtigs, eigenlijk ook iets waardevols, 'n aandenken dat men 55 jaar geleden ook de bevrijding intens vierde met 'n apart aandenken, 'n speldje met tekst. 1965, het jaar dat ik zelf ook in het leger zat.
BLOEME ÔP DE RUITE
Als je het de kinderen van tegenwoordig zou vertellen dan verklaren ze je als gek maar toch was het vroeger bij de mensen uit d'n Himmel de normaalste zaak... bloemen op de ruiten als het gevroren had. Als ik ga kijken naar die tijd van vroeger? Wij hadden thuis maar èèn kachel en die stond in de keuken. Daar was het behaaglijk warm maar ons moeder moest die 's morgens wel aan maken en dan was het steenkoud in huis want vroeger was het normaal dat het in de wintertijd zo'n 10 graden vroor. In d'n Himmel hadden we boven twee slaapkamers, een voor de meisjes en een voor de jongens en op dat houten getimmerde slaapkamertje stonden heel vroeger drie bedden, en je had er bijna geen plaats om te lopen. We waren met zes jongens. Later toen onze Hub intern op de Heibloem voor schoenmaker aan het leren was, werd in een hoek 'n kast getimmerd en moest een bed verdwijnen dus sliepen we met vijf kinderen in twee bedden. In de winter stonden er de bloemen op de ruiten van de slaapkamer... je kon er niet doorkijken. Als wij als kind naar bed gingen trokken we onder bij de kachel de pyama aan, vlug naar boven met 'n extra dekentje voor om je voeten en snel onder de dekens. Ons bed was van hout en er lagen planken in, daarop lag 'n dikke grote zak met zeegras er in om het liggen te verzachten, zeegras was dun gras dat niet van die dikke spieren had net als stro, dan 'n laken van molton waar we op lagen en dan kwam er 'n overlaken, twee dekens en dan 'n dikke gestikte deken. Nu zijn huizen goed geisoleerd, overal is verwarming en we hebben dubbele beglazing. Dat was vroeger wel even anders. Ze zeggen ooit: "de goeie ouwe tijd"... dan zal wel, maar niet in de winter met ruiten waar je niet door kon kijken als het vroor, bloemen op de ruiten, zie foto.
NÈIJOARSWENSE
We zitten nu in januari 2020 maar ik neem je graag terug naar 50 jaar geleden, 'n halve eeuw. In het Peelbelang stonden toen in januari altijd advertenties van winkels, bedrijven en cafe's waarmee men iedereen, maar voornamelijk hun klanten, 'n gelukkig nieuwjaar toe wensten. Ik heb er maar enkele tussenuit gehaald en bij elkaar gezet, maar dan wel van hen die niet meer bestaan... bovenaan links is cafe de Zilvermeeuw van Toon Janssen op de hoek van vaar je naar Meijel kon en rechtsaf naar Ospel. Nu wonen er buitenlandse gastarbeiders. Dan woninginrichting Waals in de Julianastraat... allang gesloten en verbouwd... Confectieatelier Custers in de Emmastraat, daar staan nu tussen de Slagerswinkel van vroeger van van Kemenade en de schilderswinkel van Bekx 'n wooncomplex staat en dan de advertentie van Nelleke van Helmond en haar twee dochters, Riet en Joke, het cafe Sint Joris is allang gesloten en nu 'n woonhuis geworden. Cafe-bar de Vossenhoek, onze eerste bar in Asten, is nu allang 'n eethuis. Dan uit de Emmastraat de frietzaak van Peer Welten, Liesselnaar, nu afgebroken en staat de nieuwbouw van Letters Enzo. Garage de Wit is met het cafe samen afgebroken voor het appartementencomplex de Gitsels. Rijwielhanden Piet Vaes, die vroeger in Heusden zat, later naast Notaris van Stokkum waar vroeger Johanna Coolen haar meubelwinkel had. Het gezellige kleine winkeltje in de Prins Bernhardstraat van Mech van Rijt gerunt door haar zoon Martien Driessen, nu is er de frietzaak. En dan Foto Simons in de Burgemeester Wijnenstraat waar wij goede herinneringen aan hebben... tenminste aan de pad die er langs liep... Simonspeijke... "nostalgiej is wá over is geblivve, 50 joar trug"...
ONS HUIS IN DUN HIMMEL
Ik zag op facebook 'n foto van 'n ouwe kachel voorbij komen en dat was de kachel die wij vroeger thuis ook hadden, precies dezelfde. Toen gingen natuurlijk mijn gedachten weer 'ns terug naar vroeger en ik dacht, laat ik van ons huis 'ns 'n plat grondje maken zoals ik me dat herinner van vroeger, 'ns kijken of die van ons thuis dat ook nog weten. Het plaatje is gemaakt van achter het huis uit, dus waar staat "Ons Huis In Dun Himmel", is de voorkant van ons huis. Toen ging ik nog 'ns terug hoe het was en wat er later veranderd is voordat we naar de Rozenstraat zijn gaan verhuizen. In de woonkamer staat daar de kachel, ik weet nog vaag van toen ik 'n jaar of vier was wat er achter de kachel ooit de pudding stond.. volgens mij moest die zwellen of rijzen of zoiets. Later kwam er eentje die op olie werd gestookt. We hadden voorheen wel 'n kachel of zoiets... eerst hadden we het fornuis in die "inham" staan en later ging die daar weg en kwam er die etna kachel, de Etna Sun 1028. Echt 'n goed brandende kachel. Toch herinner ik me ook dat onze ouders er sliepen want ik herinner me nog dat we naar de speeltuin waren geweest en het later die dag toen we thuis waren heel erg begon te onweren. Toen moesten alle kleintjes van ons moeder voor de die slaapkamer op bed liggen. Dat zijn dingen die vergeet je niet, dat was toen ik 'n jaar of 6 was, dus in 1951 of zo. Later gingen ze weer in het kleine kamertje slapen naast de keuken, ik weet dat de kamer voor weer als woonkamer werd gebruikt en dat was in ieder geval rond 1956. We aten altijd in de keuken en het eten werd meestal gemaakt in de bijkeuken, daar stond 'n tweepits gascomfort. In de bijkeuken kon je ook naar buiten, daar moest je ook naar de wc, die kon je alleen van buiten uit bereiken maar later kregen we 'n nieuwe... op dezelfde plaats maar de deur werd dichtgemetseld buiten en er werd 'n deur gemaakt in het washok zodat je niet meet buiten hoefde te gaan. Onder de trap was 'n grote kelder die werd gelucht door 'n venstertje dat uit kwam in het portaaltje. Daar lag 'n rroster waar je op kon gaan staan en zag je het raam naar de kelder ook goed zitten. Waar het fornuis stond was 'n schouw en de schouw liep naar boven tot hij overging in de schoorsteen. Die schoorsteen gaf wel warmte af in de winter en dat was wel goed want hij liep langs de twee slaapkamers boven. De put is laet afgebroken maar ik weet goed dat die er stond. Slechts èèn ring, ooit gooide in in die put kikkerdril wat binnen korte tijd kleine kikkers waren en van kikkers was ik bang, vond het vieze enge beestjes, maar ik moest ze d'r allemaal uit halen van m'n vader... vandaar dat ik dat nog goed weet dat die er was. Het enige wat ik niet zeker weet en me ook niet meer voor de geest kan halen is het raam in de keuken. Ik weet niet meer of die er nu wel of niet was.
UN STUKSKE STOF EN UNNE KNEUP
Ik hoef niet te vertellen wat dit is want dat ziet iedereen wel, maar de jeugd weet niet waarvoor dit diende maar ik zal dat uitleggen. Vroeger als je 'n nieuw pak kocht, broek met colbertje, soms ook nog 'n vestje of hesje erbij, dat zat er altijd in de zelfde uitvoering als het pak, 'n stukje extra stof bij en 'n knoop of soms meerdere knopen. Wanneer je 'n knoop verloor of er ging er eentje kapot dan had je altijd nog eentje reserve. Het stof wat er extra bij zat was voor als je ooit 'n gat in je broek of jas had dan kon je dat laten maken met dat extra stukje bijgeleverde stof. Vroeger werd 'n klein gaatje ook onzichtbaar gestopt. Dat werkte echt wel. Daar hoef je nu niet meer mee af te komen bij de jeugd want ze kopen bijna nooit meer pakken... en broeken kopen ze al kapot... rare mode maar goed, het zij zo. Dat zo'n extra stukje stof wel makkelijk is heb ik zelf in de praktijk wel meegemaakt. Toen ik uit dienst kwam kocht ik 'n nieuw pak bij Eijsbouts op de Markt en daar zat het ook bij en dat was maar goed ook want 'n jaar later viel ik er door "te diep in het glaasje te hebben gekeken", op zondagavond 'n gat in m'n broek. Ons moeder keek 's maandags 's morgens altijd alle kleding na en kwam dat gat tegen... ze bracht het weg en het werd gerepareerd... ik wist zelf niet eens dat ik het kapot was gevallen. Ons moeder vertelde dan niks tegen m'n vader want die bleef daar dan 'n week over zaniken... hahahhaha. Gelukkig zag je er helemaal niks van... Vroeger waren ze toch handig... je kon op je kapotte boorden van de kraag, nieuwe aan laten zetten... zo had ik ook twee witte blousen en daar hadden we twee nieuwe zwarte boorden op laten zetten, niet duur en het zag er blitz uit. Tegenwoordig wordt alles nogal snel weggegooid, nee dat deden ze vroeger niet... Toen waren er nog dingen zoals, verstellen, verstukken, stoppen, vernieuwen, verwisselen etc. Nee de wereld veranderde wel heel snel.
LEEGTDREUJ
Ik laat graag dingen zien van vroeger die wij in d'n Himmel ook hadden. Je ziet ze tegenwoordig niet meer de electriciteitspalen die er in de straat stonden en die zorgden dat de stroom op lange afstand vervoerd kon worden naar de huizen toe. Ik weet dat nog heel goed toen die bij ons in de straat stonden. Ik weet eigenlijk niet wanneer ze zijn opgeruimd. Het waren van die vieze dikke ronde palen die vaak vol splinters zaten die er door de tijd heen in waren gekomen. Ook weet ik nog dat tussen van Schaijk en van Seccelen, op de plaats waar nu Piet van Schaijk zijn huis heeft staan, de doorgang naar de plak van van Goch, dat daar wel 15 van die palen lagen opgestapeld, klaar om de oude palen te vervangen. Ik denk dat het zo rond 1954 is geweest. Om de zoveel meters stond 'n paal en daar waren haken ingedraaid waar de kabels aan bevestigd waren. Hoe het precies werkte weet ik ook niet, ik weet wel als de draden elkaar hadden geraakt er vuur vanaf sprong en 'n heel stel woningen zonder stroom kwamen zitten. Op de foto zie je palen staan met die witte "potten" er aan, gemaakt van porselein waar de draden aan waren bevestigd. Op de andere foto zie je zo'n "potje met haak". De palen moesten goed tegen weer en wind kunnen en waren dan ook gedompeld in 'n soort bad met carboleum of zoiets, in ieder geval 'n vies smerig goedje. In die palen klimmen deden wij echt niet want dan had je heel zeker je hele benen aan de binnenkant open liggen. Nog wat woordjes uit vroeger tijd. "Leegtdreuj" zijn de lichtkabels in de straat en "unne stop" dat was 'n zekering en "ut leegtknôpke" dat was de aan en uit schakelaar.
DE JONGE WACHT
We gaan weer ver terug in de tijd. Ik was 'n jaar of 11 toen ik in Asten bij het Jongensgilde was, later werd dit zoals je weet Jong Nederland. Maar voor die tijd, toen m'n broer Henk er bij was en dat was maar drie jaar eerder, toen was het nog de Jonge Wacht. Die droegen toen nog donker blauwe broeken en licht-blauw-grijze bloezen. Deze foto is nog van eerder. Het was toen "Ons Buiten". Ik weet nog dat ik vroeger bij de Elegast was. Ik ken de jongens niet die er op staan maar heb wel de namen. Ik weet dus niet welke naam bij wie hoort. M. Janssen (1), L. Swinkels (2), H. Hoebergen (3), J. Mennen (4), G. Jacobs (5), onbekend (6), G. Verberne (7), Peters (8), W. van Bommel (9), M. van Bussel (10), M. van Rijt (11), A. Berkvens (12), van Oosterhout (13), A. Bekx (14), M. van Helmond (15), A. Verhees (16), H. Mennen (17), Berkers (18), F. van Deursen (19), B. Lingg (20), Onbekend (21), A. v.d. Bercken (22), van Bommel (23), A. Berkers (24), H. Strick (25), J. Waals (26), L. Hoebergen (27), W. Hoefnagels (28), F. Verspeek (29), W. van Gogh (30), Onbekend (31), J. Rijnders (32), M. Kuijpers (33), J. Cortenbach (34), A. Cortenbach (35), P. Bakker (36), G. v.d. Boomen (37), P. Jacobs (38), C. Warnar (39), P. Loomans (40), F. Mennen (41), A. Peeters (42), A. Loomans (43). A. Cortenbach (44), W. Meeuws (45), P. Strik (46), J. Waals (47) en Berkvens (48).
UT PATTURNAAT
Nog maar 'n stukje nostalgie, zeker voor de mensen van mijn leeftijd en ouder. Misschien herken je het nog wel van vroeger, maar dit is 'n klein stukje van het Patronaat aan de Kerkstraat met de grote speelplaats maar dat die zo groot was zal er wel aan liggen dat het gebouw als schoolgebouw werd gebruikt. Je ziet het poortje, de ingang naar het terrein en meteen rechts de deur daar kon je naar binnen. Ik ben er wel 'n paar keer geweest want als we iets te vieren hadden bij het jongensgilde b.v. dan deden we dat ik de bovenzaal van het Patronaat. Veel plaatjes zijn er helaas niet van dit gebouw wat toch 'n centraal punt in Asten was vroeger. Later kwam er achter dit gebouw 'n houten "keet" staan dat ons Parochiehuis werd. Daar werden toen ook de toneeluitvoeringen gegeven. Rechtsonder o.a. 'n deel van de boerderij van Bartholomeus. Het stukje donker op de speelplaats, daar kwam later de gymzaal.
OPENBAAR VURVOER
Ik heb het altijd jammer gevonden dat ik de tram van Asten nooit heb meegemaakt, dat zou ik echt gaaf hebben gevonden en ik denk met mij nog heel wat Astenaren meer. Toch hebben we wel lange tijd openbaar vervoer gehad. Mensen van mijn leeftijd hebben dan niet de tram meegemaakt, we hadden wel de bus die toen nog vier vertrekpunten had in Asten op de markt. Eentje voor de bus naar Eindhoven, eentje voor helmond, eentje voor Deurne en eentje voor Weert. Toen ik in dienst was moest ik eerst met de bus naar Deurne om met de trein naar Venlo te gaan. Later met de bus naar Eindhoven en verder met de bus naar Oirschot. Gezellig vond ik het niet. Maar Asten had heel vroeger ook al openbaar vervoer en dat zie je hier. Het was de Postkoets die vertrok vanaf hotel Gitsels en naar Deurne liep. Dit was het allereerste openbaar vervoer die Asten heeft gekend, dat was rond 1900 en zoals gezegd van Asten naar Deurne ging, die halte in Deurne was bij hotel Goossens, Dus voor de postkoets voor de postwagendienst Deurne-Asten.
VUR DE BONNE
Vroeger kreeg je vakantiebonnen als je op de bouw werkte, dat was voor bouwvakkers, dakdekkers en voor stratenmakers volgens mij. Voor elke dag dat je werkte kreeg je 'n bon. Die bonnen moest de werkgever kopen voor je en daarin zat ook de afdracht voor diverse belastingen in en ook het ziekenfonds etc. Als je 'n bon had van 10 gulden per dag dan betaalde de werkgever hier misschien wel 30 gulden voor maar alles zat er dan ook in verwerkt. Die bonnen spaarde je gewoon op en in de Meimaand kon je die inleveren bij iemand van de bond. Voor ons was dat in het gebouwtje dat lag in de Hoogstraat. Het is zo ongeveer op de plaats waar Henk Caris zijn Soca heeft, net naast het huis van Gerard Bukkems. Dat huis van Gerard zie je hier links op de foto. De huizen op de achtergrond zijn waar Joris en Zegers woonden in d'n Himmel. Het gebouwtje is allang afgebroken en ik weet niet of er nog vakantiebonnen zijn voor de bouwvakkers die zij aangesloten bij het Sociaal Fonds maar volgens mij niet meer.
REIJDANSE
Het bezoek van Koningin Juliana en Princes Beatrix op 23 juni 1951 aan Asten. Het was op 'n zaterdagmiddag om 3.00 aan Asten, in het kader van de industriële betrekkingen van klokkengieterij Eijsbouts met de Nederlandse Antillen. Curaçao in dit geval had een beiaard besteld waarvan Koningin Juliana de naamgeving kwam onthullen. "De vier koningskinderen" genaamd werd daarna bespeeld door de heer Ferdinand Timmermans stadsbeiaardier van Rotterdam, die twee Curaçaose volksliederen ten gehore bracht. De jonge boeren en boerinnen gaven 'n demonstratie reidansen. Op de Markt in ons dorp.
LANGS DE AAW KÈRRIK
Dat ik hou van "aaw platjus" dat hoef ik niet meer te vertellen en deze tekening is er eentje van... prachtig plaatje van de oude kerk van Asten die toen op het koningsplein stond, midden op het plein. Je moet je voorstellen dat deze foto is gemaakt ongeveer van af de plaats tussen de nieuwe kerk en de pastorie in en dan kijkend naar de Markt. Dan zou rechts waar hier dat boompje staat nu de nieuwbouw komen waar eerder ons Liefdesgesticht stond, Bartholomeus. Aan de linkerkant die boompjes daar zou je ongeveer de cafetaria van "t Stationetje" zien liggen. Maar waar het me om gaat is rechts naast de kerk. Daar is nu cafe d'n Engel, vroeger het woonhuis van de van Horssens uit Asten, voor rechts net achter de kerk, voor het witte gedeelte is nu de Marktstraat. Klik op de foto en je ziet de uitvergroting van die woning (niet echt duidelijk) met daarnaast 'n foto zoals het er nu uit ziet.
MATUR-AMMABIELIES-SCHOOL
Jaja, dit plaatje is een plaatje uit ons Asten, gewoon gevonden op internet van de Huishoudschool, maar ik wilde dit wel laten zien omdat ik wat wilde schrijven over de Mater Amabilisschool, je weet wel waar meisjes in de avonduren naar toe gingen om 'n beetje extra dingen te leren over de dingen in het leven van 'n meisje die later huisvrouw zou worden. Ze leerden er de extra dingen uit het leven zoals koken en huishouden etc. Het waren vaak meisjes die na de lagere school waren gaan werken en verder geen studie hadden genoten. Zo was er voor de jongens ook de avondschool... vaak jongens die 'n vak waren gaan leren, "iets met de handen doen", timmeren, schilderen, bankwerken etc. De meisjes gingen naar de Mater Amabilisschool en die was gevestigd in de Huishoudschool. Het was dus eigenlijk om de fabrieksmeisjes zowel in praktisch als in geestelijk opzicht toch nog wat extra vorming mee te geven. Daarvoor werd het Mater Amabilis Onderwijs in het leven geroepen. In Asten was juffrouw Gitsels de grote animator voor dit extra soort onderwijs. Op de foto zie je hoe meisjes leerden hoe ze moesten omgaan met "handwas".... tegenwoordig kom je dat al niet meer tegen of misschien ooit nog 'n truitje of zoiets dat niet tegen de machine kan. Het was er na afloop van de les vaak druk bij de school want meisjes die 'n vriendje hadden werden daar door "hun menneke" afgehaald met de brommer of de fiets. Voor de jeugd was het toen wel gaaf...
WAANDULSPORT
In vroegertijd, ver voor de computer, de laptop, het mobieltje en meer van die nieuwe dingen, was er voor de jeugd best een en ander te doen en dat ging meestal samen met sport. Toen ik in 1956 bij het Jongensgilde was hadden we doordeweek vaak "groep", maar op zondag deden we mee aan sportevenementjes zoals dauwtrappen, sportwedstrijden en wandelen. Dat laatste waren wij best goed in en we hebben veel eerste prijzen gehaald. Maar er waren ook kinderen die in Asten bij de wandelvereniging waren en ik kon me de naam toch niet meer herinneren. Gelukkig zijn er mensen die mijn website in de gaten houden en me antwoorden sturen op vragen die ik soms stel. Zo kreeg ik van Antoon Driessen uit Asten 'n mailtje en die hielp me uit de droom. Die twee meisjes zijn lid van de wandelvereniging in Asten en de naam was "Lust en Leven"... en nu herinner ik het me ook wel weer. Gelukkig vond Antoon ook nog 'n plaatje van 'n speldje van die verenigiung en die laat ik jullie hier graag zien. Dank je Antoon... en zoals je ziet: "hulp kan ik altijd gebruike is ôk van harte welkom"...
SCHOOL VAN VRUUGUR
Ik had al vaker zitten denken waar men vroeger toch eigenlijk naar school is geweest. We kennen allemaal de Bonifaciusschool aan de Kruiskensweg, die was er gekomen i.p.v. de Openbare School op de Markt, nu de Hema. Die school was in de plaats gekomen van de school op het Koningspleinwaar nu de achteringang van ons gemeentehuis is, daar zo ongeveer. Die school had nog wel lange tijd dienst gedaan als parochiehuis en later nog als fabriek waar ze o.a. legerkleding maakten. Daarvoor was de school net naast het eerste deel van ons liefdeshuis dat er was gekomen in 1841 in de Kerkstraat. Deel 1 van de school kwam er in 1842 en dat werd nog uitgebreid met deel 2, rechts naast deel 1. Aan het Koningsplein stond de brouwerij van Hendrik Michielsen maar die verkocht het met enkele bijgebouwen aan de Rooms Katholieke Kerk. Die brak alles af en er kwam 'n nieuw Gasthuis van de Missiezusters. Later kwam ook de villa van Bluijssen nog bij ons bejaardenhuis. Alles kreeg de naam van Bartholomeus en is nu helaas ook weer afgebroken. intussen waren ook de delen van de school aan Bartholomeus toegevoegd. Hoe of wat weet ik ook niet precies. Ik wist wel dat de school daar ergens in de buurt had gestaan maar niet dat die daar stond voordat er de gebouwen van Bartholomeus kwamen.
WIETUR WÔNDE 2
Zoals ik had gezegd behandel ik nu de inwoners aan de rechterkant van de weg, vanaf Brouwerij Eijsbouts. Maar dat zijn er niet zoveel want aan die kant stonden vroeger niet zoveel huizen. Zoals gezegd op huisnummer 2 was de familie Eijsbouts en het huis er naast woonde de "voerman" van Eijsbouts die vroeger met paard en wagen het bier rondbracht, Piet Stevens 4 (nu nummer 6) en later woonde er zijn dochter Anneke Stevens die getrouwd was met Jan Geenen. Dan kreeg je het huis van Jan Meulendijks op huisnummer 6 (nu 10), de kolenboer, het huis tussen Stevens en Meulendijks waar later Thieuke van Helmond woonde stond er toen nog niet. Dan kreeg je 'n hele tijd geen huizen meer tot op de hoek van de Hoogstraat en de Hemel, op nummer 10 (nu 28), daar woonde Willemke Leenen. Dan kwam de aande andere kant van de weg het huis waar later de fietsenzaak van Piet Bukkems was, daar woonde vroeger Hanneske Janssen op 12 (later 30). Hier was 'n cafe gevestigd, ook woonde er ooit van de Grint de veldwachter. Het volgende huis was van Marinus Engelen 14 (nu huisnummer 40). Verder stonden er toen nog geen huizen. Op het plaatje staan nog wel enkele huisjes in rood getekend maar toen het boeje van de postbode er was stonden die er nog niet.
WIETUR WÔNDE 1
Door de jaren heen veranderd alles, mensen gaan verhuizen, mensen gaan dood, mensen gaan naar de bejaardencentra. Ik vond nog 'n blaadje van vroeger van 'n postbode die had bijgehouden wie waar woonden. Dan vind ik het wel interessant als dat ook over onze straat gaat, dun Himmel. Het zijn wel de oude huisnummers... wij hadden b.v. vroeger i.p.v. nummer 57 toen huisnummer 31. Maar ik zal het zo goed mogelijk beschrijven met uitleg over de mensen die er woonde in mijn tijd, zo'n 60 jaar geleden. Laten we vooraan beginnen. Aan de linkerkant van de weg, dat zijn de oneven nummers. Op 1 staat niks maar dat is de bakkerij en het open grasveld van Frans van Baar maar zijn winkel was Emmastraat. Dan op 3 de familie Johannes van den Boomen, dat was de boerderij zoals de meeste nog wel weten. je ziet het weggetje met de rode aaneengesloten huisjes. Daar liep ook het weggetje, "ut himmeleindjes" dat de Hemel met de Logtenstraat verbond en daar stonden ook enkele huizen die zie je langs dat weggetje staan. Op nummer 5 woonde Adrianus van Empel, op 7 Andries Seijkens, op 9 Antonie van Bussel en op 11 Johannes van Lierop. Dan had je het Himmeleindje gehad en gaan we ver de Hemel in richting Voordeldonk, op dat pleintje staan vier huizen, niet echt goed zichtbaar... Op 13 woonde Hannes Vlemmings, op 15 Nard Werts dat was volgens mij het huis waar later Bert Hoefnagels kwam wonen (nu huisnummer 27), dan op 17 Martinus van den Broek (29), voor ons bekend omdat Mina er woonde die met Jan Loomans was getrouwd. Op 19 woonde Antonie Werts, daar woonden later Maas en Hikspoors (31 en 33) die getrouwd waren met dochters van Werts. Dan in de prachtige villa, het mooiste huis van d'n Himmel op huisnummer 21, (nu 35) woonde Antoon Leenen, dat zie je op de groene strook. Dan kwam het huis Hemel 23 (nu 39), daar woonde vroeger Hannes van Heugten, twee van z'n dochters maakte kleding voor wie zich aan had gemeld en 'n andere dochter, Tonny was getrouwd met Marinus van Oosterhout van de danszaal uit Lierop. Dan kwamen we bij het huis van Toon Vlemmings op nummer 25 (toen 39). Nu woont er de dochter van Toon van Seccelen, Wies. De volgende vijf huizen stonden er nog niet. De blok van twee van Jan Bosch en Jan Hurkmans moesten toen nog gebouwd worden. De blok van drie stond er ook niet want die zijn gebouwd toen ik 'n jaar of zes was, zo rond 1950/1951. De drie blokken verder waar wij ooit woonden stonden er wel. Op 27, (53) woonde Jan Zeegers, op 29 (55) Fried van de Ven, later kwam hier zijn dochter Cisca wonen die was getrouwd met Jan Kerstens. Dan kwam huisnummer 31 (57) waar wij later woonden maar daar woonde eerder Heinrich Buekers. Het volgende huis weet ik niet zeker, daar woonde later Tinus Cortenbach op 33 (59) maar voor zover ik kan nagaan woonde er eerder ene Willem Welten maar zeker weten doe ik het niet. Dan de volgende blok waar Willem van Heugten en Harrie van der Loo woonden op nummer 35 en 37, woonde vroeger Hannes van de Cruijs (61) en Tinus van den Boomen (63). Tinus verhuisde later naar de nieuwe blok van twee 'n paar deuren verder. In het huis van van de Cruijs kwam later Joosten wonen en daarna Willem en Miet van Heugten. Op de hoek van die derde blok woonde Tinus van den Boomen dus, die was gemeenteraadslid en later eerst Harrie van der Loo en later zijn broer. Toen die weg waren kwam Eijsbouts er wonen. Het huis waar nu Jan van Duijnhoven woont daar woonde eerder Driek en Dora Hendriks maar ook dit huis staat nog niet in het boekje. Ook verder door het huis van Verdeuzeldonk stond niet in het boekje van de postbode, dus zal er dat nog wel niet hebben gestaan. Op het plaatje boven staat het er wel maar waarschijnlijk niet opgenomen in het boekje. Volgende keer behandel ik de andere kant van de weg... vanaf brouwerij Eijsbouts.
VAN HÔTEL SENGERS TOT PÔSTKUNTOOR
Het zal altijd 'n prachtig gebouw blijven als ze er niet te veel aan "prutsen", het postkantoor van vroeger. Toch was het voor mijn tijd wel iets anders. De burgemeesterswoning aan het Koningsplein was vroeger het postkantoor en op deze plaats hier was vroeger hotel Sengers, helaas kan ik daar nergens foto's van vinden. Maar gaan we even terug naar toen.... Joannes Sengers is in Nuenen geboren in 1781 woonde in dit gebouw en is getrouwd met Joanna de Vocht uit Helmond. Joannes was griffier bij het kantongerecht en stopte daarmee in 1853. Hij is overleden in 1858. Zijn vrouw was logementhoudster en is samen met haar kinderen eigenaresse. Na haar overlijden in 1874 neemt haar dochter Anna Sengers het hotel over. In 1982 wordt het grondig verbouwd. De kinderen wonen dan nog in het woongedeelte, Theodorus, Maria en Anna. In 1903 is Anna overleden, Maria in 1905 en Theodorus in 1908. Het hotel wordt dan snel te koop aangeboden maar de verkoop stagneerd en twee jaar later wordt het opnieuw te koop aangeboden door de erfgenamen. Uit belangrijke berichten blijkt dat de gemeente in 1911 hotel Sengers heeft opgekocht om er 'n nieuw gemeentehuis neer te zetten. Het is in 1912 afgebroken. En dan komt het.... het terrein is "geschonken" aan het staatsbedrijf van de PTT. Daar kwam het nieuwe postkantoor en ik denk dat het oude postkantoor aan he Koningsplein de "ruil" is geweest. Het postkantoor was pas klaar in 1920... acht jaar nadat het over ging naar de PTT, ook wel raar. In het woongedeelte komt Cornelius Bartels wonen, hij krijgt eervol ontslag in 1925 als postdirecteur. de nieuwe postdirecteur is Dirk Berkhout die er dan komt wonen hij is overleden in 1930 en dan komt als directeur Christianus Timmermans, ook hij neemt zijn intrek in het woongedeelte van het postkantoor. In 1926 is het postkantoor helaas omgezet als hulp-postkantoor maar mij zegt dat weinig. In 1932 wordt mej van Bussel de postbeambte en gaat er ook wonen, samen met haar moeder Adriana van Weert. Later vertrekt mej van Bussel naar haar zusje en is in 1972 overleden. Wie er later nog allemaal directeur zijn geweest weet ik ook niet maar wel dat dhr. Trines er directeur was. Nu is het al 'n hele tijd geen postkantoor meer en is het 'n verzekering en assurantiekantoor... wie er woont? Ik weet het echt niet.
DE KUNNING TE RIJK
Mensen vragen wel 'ns, Peer bèèndege ôit rijk geweest? Dan hoef ik niet na te denken, ja ik ben rijk geweest en ben nog rijk. Niet in geld maar rijk in andere dingen. Wanneer ben je rijk? Als je veel geld hebt? Ja dan ben je rijk maar dan heb je ook de eigenschap dat je nog rijker wil zijn en wordt je echt "pinnig". Ik ken mensen die echt veel geld hebben en als ze iets doen willen ze het onderste uit de kan. Ik noem dat veelvraten... ze lachen naar je maar daar is alles mee gezegd. Ik ben rijk ja... ik heb 'n fijn gezin, ik heb 'n geweldige kleinzoon, ik heb goeie vrienden om me heen, ik heb altijd lol in het leven, ik heb 'n veelbekeken website, ik kan leuke liedjes maken die ik deel met anderen en af en toe treed ik met die liedjes op en zie ik de mensen genieten. Ja ik ben rijk, dat mag je rustig weten. Veel geld? Nee hoor, zelfs mijn extra pensioen bij Picus waar ik werkte vroeger is naar de haaien... nergens te vinden want het bedrijf ging failliet. Maar daar lig ik niet wakker van maar schelden op die smeerlappen doe ik wel want dat mag namelijk. Ja ik ben rijk maar niet in geld en daar geef ik niks om. Ja ik ben rijk want ik heb samen met mijn maatje Peter Michiels 'n mooi boek gemaakt over een van mijn hobby's, muziek en ik ben rijk omdat ik dat kan. Bovenaan zie je de voor en achterkant van 'n gulden van vroeger... ik was rijk toen ik die ooit vijf in mijn beursje had zitten... maar nu ben ik veel en veel rijker... en ik ben best redelijk goed gezond. Ja ik ben rijk.
TRUG NÔ VRUUGER
Het is toch fantastisch mooi om die dingen van vroeger weer voor de dag te halen. Ik zet hier bijna nooit iets van nu op maar ik ga vaak terug in de tijd... nostalgie heeft me aangepakt en verslonden, ik kan niet meer zonder. Alles wat ik doe of zoek heeft wel iets met vroeger te maken, zo ook ons orkestenboek, het druipt van de nostalgie. Bij dit plaatje krijg ik ook weer dat heerlijke gevoel... 'n oud kastje, 'n radio er op van "bakkeliet" en 'n fotolijstje met de afbeelding van je familie van vroeger... hoe mooi kan iets kleins zijn en geeft ons die "smail ôp ons gezeecht"...
VUR DE HANDDUUK
Wanneer je de keuken van vroeger bekijkt dan is die heel anders als de keukens van nu. In d'n Himmel hadden we zo'n ouwe kapotte aanrecht in de bijkeuken want de gewone keuken hadden we die niet, daar leefde we eigenlijk. Ik weet nog dat die aanrecht gebroken was en er altijd vuil tussen kwam zitten. Er hing 'n klein spiegeltje met 'n kammenbakje. Toen we later naar de Rozenstraat verhuisden was dat heel anders... 'n mooie aanrecht met kastjes er onder en we hadden 'n koelkast. We hadden ook 'n oven met gaspitten. De geijser hing boven de aanrecht en aan de andere kant hadden we 'n wasmachine met 'n losse centrifuge. Aan een van de vrije muren hing ons handdoekenrekje. Dat hing tegen de muur en daar hingen de handdoeken voor de afwas en voor je handen af te drogen en er omheen hing 'n soort gordijntje om het geheel 'n beetje weg te werken. Op die gordijntjes stonden vaak spreuken die de moeders er met de hand opgeborduurd hadden. Ze hadden ze in verschillende spreuken. Deze hier was een van de meest gebruikte: "Eigen haard is goed waart". Bij ons hing die ook. Toch heb ik ooit gezien bij mensen... "Wijsheid komt met de jaren", en ook "Mijn keuken is mijn trots". Op de kleine foto 'n rekje zonder zo'n gordijntje met de namen van de handdoeken: Handdoek, Bordendoek, Theedoek en Glazendoek. Tegenwoordig hoef je bijna niks meer af te drogen want, ook wij hoor, hebben 'n afwas machine.
DE KERRIK IN ANBAW
Dit plaatje is van februari 1972, de nieuwe kerk in de Sint Jozefparochie in Asten was in aanbouw en de vlag wapperde al in top. Ik ben getrouwd in 1971 en toen was het nog in de noodkerk. Als je toch nadenkt over toen en nu dan is het toch 'n heel verschil... De kerk is allang gesloten, ik weet niet precies meer wanneer maar ik denk dat de kerk op zich maar 'n 40 jaar dienst heeft gedaan als ker voor de katholieken. Alles veranderde in korte tijd want 40 jaar is helemaal niet zo lang en nu is het als gebedshuis allang overbodig geworden. Wie had dat kunnen denken toen men in 1972 de vlag hees op de nieuwbouw op de hoek van de Lienderweg. Of het allemaal in goeie veranderd betwijfel ik, maar dat is mijn mening.
DERTIG JOAR TRUG
Jullie weten wel dat ik graag wat in "vruugertijd" zit te rommelen, dingen van vroeger voor de dag halen. Dit plaatje had ik nog van 'n deel van Turrup, toen de Markt er nog heel anders uitzag. Dit is nu dertig jaar geleden... "wor blie dun tijd". Het Postkantoor was nog in gebruik voor onze post en pakketjes, en we mochten van beide kanten nog over het Marktplein rijden. Gouden tijden want persoonlijk vind ik de Markt helemaal waardeloos en niks. Maar ja, tijden veranderen en mijn vader dacht het zelfde toen hij mijn leeftijd had. Ik denk dat dit wel altijd zo zal blijven... veranderingen doen ons geen goed... dit niet en ook in de muziek niet. Het zou mooi zijn als we de ouwe kiosk van vroeger ook weer terug hadden "ôp de Mert"...
DÌ IS ÔK HIL WA JÔRKUS TRUG
We gaan weer even heel ver terug in de tijd... De school bij de molen stond er al maar moest nog veel gebouwd worden op zonnehof enzo. De foto is gemaakt in de ventweg van de Dijkstraat, ergens in de buurt waar Jong Nederland haar verblijf heeft maar dan op de weg want die waren ze daar aan het aanleggen. Ik weet niet precies hoe ik het moet zien maar het is vanaf de Dijkstraat daar kijkende richting molen en daar net voor de lokalen van de school.
ÔK ALWIR LAANG GELEEJE
Misschien zien jullie niet meteen waar dit is maar voor ons, de Weltens is dit oude plaatje heel belangrijk geweest. Wij woonden n.l. in de middelste blok van die drie blokken huizen die je ziet staan, toen we uit d'n Himmel weg zijn gegaan en naar de Rozenstraat zijn verhuisd. In het begin waren daar alleen de Tulp, de Lelie en de Rozenstraat.. En waar je opkijkt die middelste blok is de Rozenstraat en links is de achterkant van de huizen van de Rozenstraat... Voor de blokken huizen van de Rozenstraat staan nu de panden van o.a. de Frietzaak en Makkie's tattooing. Rechts zie je de huizen die uitkomen op de Lienderweg die lagen aan de Klaproosstraat. De blok waar mijn vrouw Annie haar thuis hebben gewoond waren toen nog niet gebouwd. De rij huizen achter de huizen waar wij woonden zijn de huizen rechts aan de Daliahstraat, de blokken achter ons huis stond er toen ook nog niet. De foto is gemaakt vanuit de Logtenstraat, zoiets terhoogte van reisbureau Trips. Hier voor je is nu de parkeerplaats en de meubelwinkel van Berkvens. "Echt wir un stukske aaw Asten... mer wel wá ik nog goe weet"... Links van de lantaarnpaal woonde Frans van de Moosdijk in de Rozenstraat en daarnaast Toontje Cortenbach, rechts van die paal, Willem van Heugten... vroeger ook onze overburen in d'n Himmel, dan Wim van Gorp, de derde deur van rechts... dan kwamen wij op huisnummer 35 en op de hoek Verschueren, die was leraar in Asten en nog maar net getrouwd. Later kwam daar Mister van Vonderen wonen.
GEHEIMSCHRIFT EN KODUS
Tegenwoordig op het internet heb je overal inlogcodes nodig om op bepaalde sites te komen, dat zijn codes die andere niet weten. Hierboven staat ook 'n lijstje met codes die men ook wel 'ns gebruikt. Maar wist je wel dat wij als jonge kinderen die vroeger ook al gebruikte? Ik zal je vertellen. Wij maakte samen met 'n vriendje vroeger briefjes waar we geheimcodes op hadden staan, het was gewoon om te spelen en als we elkaar 'n berichtje schreven dan wisten andere kinderen niet was we hadden opgeschreven omdat we dat, zoals wij dat noemden, in geheimschrift was. Ik had b.v. met Frits Vaes afgesproken om zo'n geheimschrift toe te passen... op 'n blaadje, dan las Frits wat ik had opgeschreven, want hij kende mijn geheimschrift, dan gooide hij het blaadje weg en als andere kinderen het opraapten dan wisten die niet waar het over ging. Ik zal jullie uitleggen hoe dat ging. De letter a kreeg getal 1, de b getal 2 etc tot aan de z met 26. Dus als ik schreef: ga je mee naar de bossen? Dan schreef ik in onze schrift: 7.1 - 10.5 - 13.5.5 - 14.1.1.18 - 4.5 - 2.15.19.19.5.14? Dan denk je, dat is toch voor iedereen gemakkelijk.... ja klopt maar soms gebruikte we 'n heel wat moeilijkere code. Dus ga ik nu hier iets neer schrijven in onze nieuwe code, ons nieuwe geheimschrift. Probeer maar uit te vissen was hier staat. Let op hier komt het: 17.22 - 4.22.22.7 - 19.22.7 - 7.12.24.19 - 13.18.22.7. Maar het kan ook zomaar dit zo zijn: qv - dvvg - svg - glxs - mrvg. Ik ben benieuwd, je mag de zin naar me toe mailen als je die hebt gevonden. info@himmels.nl
MIEN STÌ IN DE FIK
Ze had 'n kapsalon op de hoek van de Burg. Wijnenstraat en de Langstraat... Mien Driessen, eigenlijk Mien van Lierop - Driessen maar iedereen noemde haar bij de meisjesnaam. Maar in 1970 vloog de kapsalon in brand. De brandweer was snel ter plaatse om het vuur te blussen. Het was buiten steenkoud en het werd 'n echt waterballet. Nu staan er op die plaats 'n paar mooie woningen.
UT KOORTJE VAN HEUZE
Ik vond nog iets leuks van vroeger. We gaan dan we terug naar mijn geboortejaar, 1945. We hebben hier het koortje van meester Vorstermans. Het droeg de leuke naam: "de Peelvogeltjes" en ik moet bekennen, ik had er ook nog nooit van gehoord. En het bijzondere is... ik heb er ook de namen van. Onderaan knielend v.l.n.r.: Hans Vorstermans, Dorus Koolen, Janus Vlemmix en Antoon Snijders. Staande: Petra Evers, Tiny van Bussel, Miet Vlemmix, Toos Waals, Theo van Gerwen, dan de oprichter en dirigent mister Vorstermans, Mietje van Tilburg, Grada Waals, Paula van Tilburg, Christien Peeters en Lies Meulendijks. Foto was gemaakt in 1945 aan de achterkant van de school op Heusden.
ZUN IRSTE MIS
Het is niet 'n echt duidelijk plaatje maar ik wil het jullie niet onthouden. Hier is de eerste heilige mis van pater de Vent in de grote kerk in Asten in 1935. Welke het was zou ik niet kunnen zeggen want ze hadden meer gesstelijken in de familie de Vent. Niemand is er ooit getrouwd, ook niet van de dames. We herkennen de kerk nog wel van vroeger toen de priester nog met de rug naar de mensen toe stond. In het middenschip waren de losse stoelen zolang verwijderd. De jufrouw van Ommel was toen 36 en juf de Vent van Voordeldonk was toen 19 jaar oud.
WÔR DENKTEGE DÈ DITTE IS ??
Deze map heet "wittege nog" en ik dacht dat het wel leuk zou zijn om jullie stukje van "oud Asten" te laten zien waar jullie dan bij moeten raden waar dit vroeger was. Ik zal er af en toe eentje opzetten. Jullie weten wel dat ik ook 'n map heb van Waandeling, waar ik het oude en het nieuw laat zien. Hier heb ik ook 'n nieuw plaatje van zoals het er nu uit ziet maar het is leuker als je even nog 'ns terug gaat naar vroeger en zelf uit vind waar het is. Mocht je het meteen weten dan kan je op het plaatje klikken om te controleren maar als je twijfels hebt, probeer er eerst uit jezelf achter te komen waar het was... en dan kan je altijd nog klikken. Veel succes met je "zoektocht".
KREK 75 JOAR GELEEJE
Het was 14 augustus 1944, de dag voor Maria Hemelvaart, ’s avonds rond een uur of acht. De kosteres van de kerk in Ommel, had haar ronde gemaakt om te zien of alles voor het Maria-feest in orde was. Toen ze de kerk wilde afsluiten zag ze dat er nog iemand bij het Maria-altaar zat. Het was Willem Wijnen, burgemeester van Asten. Wijnen kwam vaak naar het altaar in de kloosterkerk, altijd ’s middags rond drie uur, na zijn werk op het raadhuis. In de archieven van de missiezusters van het Franciscanessenklooster van Ommel wordt aan de reden van zijn avondlijke bezoek op die 14de augustus een devote invulling gegeven. Wijnen was misschien op dat ongewone tijdstip naar de kapel gekomen om Maria deelgenoot te maken "van de beklemmende angst, die in hem was en die hij niet kon verklaren". De dood laat zich immers dikwijls op afstand voelen, aldus het archiefdocument, geciteerd in een boek over de oorlogsjaren in de Brabantse gemeente. Op de avond van 14 augustus 1944 ging de SS-er Jacob B. in de Brabantse Peel met een auto op pad om drie "terroristen" van het bed te lichten en dood te schieten. Kort daarvoor waren twee landwachters in Gemert door verzetsgroepen doodgeschoten. Er moesten tegenmaatregelen worden genomen, verklaarde B. later. Ze reden eerst naar Asten, naar de ambtswoning van Wijnen. De zoon van de burgemeester deed open. Met drie man stapten de SS’ers naar binnen en liepen door naar de slaapkamer van Wijnen. Wijnen wilde niet mee. Hij zei tegen de SS’ers dat zij hem thuis in Asten maar moesten verhoren. De drie SS’ers grepen hem vast en duwden de man de trap af. Met Wijnen op de achterbank reden de SS’ers door naar Someren, naar de villa van burgemeester Smulders. De vrouw van Smulders deed open, ook ditmaal troffen de SS’ers de burgemeester in pyjama in zijn slaapkamer. De volgende op de lijst was de huisarts die naast Smulders woonde, maar deze bleek niet thuis. Daarop haalde de commandant een lijst uit zijn zak en zei: "Dan zal ik een ander aanwijzen". Dat werd Frans Eijsbouts, ondernemer en goede vriend van Smulders. Eijsbouts had de pech dat hij wel thuis was. Ook hij moest mee voor verhoor in Vught. Eijsbouts zou de moordpartij miraculeus overleven. De propvolle Citroën reed met acht inzittenden weg. Onderweg mopperde de chauffeur dat de wagen te zwaar beladen was. ’Straks krijgen we nog panne’, zei de man. Die mededeling was afgesproken werk: het was voor de SS’ers het signaal dat ze de plaats van executie naderden. Het viel Eijsbouts op dat de beide burgemeesters stil en bezorgd voor zich uitkeken. "Volgens Eijsbouts vermoedden zij al het ergste”. Plots kwam de auto tot stilstand. De chauffeur vloekte en riep iets over pech. De inzittenden moesten allen uitstappen. Direct na het verlaten van de auto, vielen er schoten. Wijnen probeerde nog te vluchten. Eén van de SS’ers liep hem achterna en schoot hem neer. B schoot met zijn pistool op de burgemeester. Hij hield zijn pistool op zijn hoofd en borst gericht en zag hem na het tweede schot in de wegberm vallen. De schoten werden van korte afstand op de burgervader afgevuurd. Eijsbouts werd in zijn arm geschoten en liet zich voorover vallen in de walkant. Hij hield zich voor dood. Hij hoorde boven hem nog schieten, meer dan tien, twaalf keer wel. Hij hoorde de burgemeesters rochelen en kreunen. Toen werd het stil. Asten en Someren waren hun burgervaders kwijt... Asten en Someren waren in rouw. Nu is het 75 jaar geleden. "ik bennur stil van"....
ALWIR 8 JOAR GELEEJE
Ieder jaar worden in Asten de gouden paren uitgenodigd voor 'n gezellig samenzijn met zang van o.a. Astens Mannenkoor in het gemeenschapshuis en op dit moment zijn er dat elke keer best veel. Ik herinner me nog wel 'n jaar dat er nog geen tien waren. Acht jaar geleden waren er weer 'n groot aantal en dit keer ook met drie paren uit d'n Himmel. Ze kregen allemaal 'n taart aangeboden. Midden: Leo en Joke van Loon - Rotteveel (24), bovenaan: Sjaak en Nel Vaes - Hoebergen (69) en onder: Martien en Nel Engelen - van den Berkmortel (40). Allemaal getrouwd in 1960 of 1961.
TRUG NOA VRUUGER
Ik neem je mee naar 41 jaar geleden, ja "dè is un hil hortje geleeje". Henk Caris, een van de oprichters en grote animators achter de tafeltennisvereniging in Asten, ATTV werd clubkampioen in 1978. Hier het verslag. Op donderdag 8 juni werden de laatste wedstrijden gespeeld voor het clubkampioenschap van de tafeltennisvereniging. Henk Caris, Jos Swinkels en Thijs Baken waren gelijk geiendigd als eerste met 28 punten zodat deze beslissingswedstrijden moesten spelen. Henk verloor van Jos Swinkels 21-18 en 21-18 maar won van Thijs met 21-19 en 21-18. Thijs wist echter te zegevieren oves Jos, 17-21, 21-19 en 21-16. Na deze wedstrijden was de stand weer gelijk en moesten ze opnieuw aantreden. Henk Caris won van Thijs Bakens 17-21, 21-19 en 21-17. en ook tegen Jos Swinkels moest Thijs Bakens het onderspit delven met twee keer 21-19. Uit de wedstrijd tussen Henk en Jos moest de clubkampioen komen. Henk Caris besliste deze in zijn voordeel, 32-21 en 21-17. Hiermee prolongeerde Henk zijn titel van vorig jaar. Een zeer spannend kampioenschap dat de volgende einduitslag gaf: 1 - Henk Caris, 2 - Jos Swinkels, 3 - Thijs Bakens, 4 - Wim van Kemenade, 5 - Bert Caris, 6 - Henny van Balen, 7 - Peter Bankers, 8 - Chris Teywsen en 9 - Erik Hoebergen. Je ziet wel... "dun Himmel waar nog nie zô mis, toen al nie"...
ÔP DE SPULPLATS
Dit plaatje zal bij veel meisjes nog wel herinneringen oproepen, voor de ene fijnere als bij de andere, maar ze zullen het zich zeker nog voor de geest kunnen halen, de speelplaats van de meisjesschool, de mariaschool aan de Julianastraat. Nu zijn daar parkeerplaatsen voor de mensen die in de appartementen wonen die ze van de school hebben gemaakt. Voor ons, Himmels keinder, ligt het wat anders want alleen de meisjes van het voorste deel van d'n Himmel, tot aan de kruising met de Hoogstraat gingen naar school daar... en wij naar Voordeldonk. Rechts zie je nog de kleuterschool, Sint Jozef, met nog 'n klein hoekje van die speelplaats want die was gescheiden van de Mariaschool. Nu is alles veranderd, maar wij denken graag terug aan "vruugertijd" met de dingen die herinneringen aan toen oproepen.
UT EINDHOVUSKNAAL
Astense mensen van deze tijd weten het denk ik niet, het Eindhovenskanaal, de verbinding tussen Eindhoven en de Zuid Willemsvaart, of we "de Knaal". Waarom wij dat wel eten? Heel simpel want vroeger ging je van Asten naar Helmond via Sluis X en dan rechtsaf richtinge Helmond. Vooraan in Helmond lag de "keersluis". Het was de brug over het Eindhovenskanaal en dat moest wel wat het was de ophaalbrug over dat kanaal, op de weg van Helmond naar Nerderweert. Als er schepen van de Zuid Willemsvaart in het Eindhovenskanaal moesten om hun weg richting Eindhoven te vervolgen dan duurde het soms wel 'n half uur alvorens de klus was geklaard. Je stond er met je fiets of met de bus lange tijd te wachten en dan mocht die rij die van Helmond richting Nederweert ook nog als eerste hun weg vervolgen. We hebben die sluis vaak vervloekt. Een van de belangrijkste kanalen in Brabant was de Zuid-Willemsvaart, tussen 1822 en 1826 grotendeels met de schop uitgegraven. Het kanaal is 122 kilometer lang en loopt van ’s-Hertogenbosch naar Maastricht. Hoewel het niet voorzien was zou het kanaal voor de economische ontwikkeling van Oost-Brabant van onschatbare betekenis blijken. Het Eindhovensch Kanaal is sinds 1974 voor de scheepvaart gesloten, waardoor er rust heerst en het prachtige groen er heeft kunnen uitgroeien. Op de foto 'n kijkje in de vroegere tijd toen er nog wel scheepvaart was.
ÔP DUN ACHTERBOS
Dit is weer zo'n heerlijk oud plaatje van 'n boerderij ergens op Vôrreldonk. Omdat wij er vroeger toen we kinderen waren, "veul lage bij die boere", weet ik maar al te goed hoe het er daar uit zag met melkkruiken, mesthopen, vee in de wei etc.... Naast de Ommelsche Bosch en Loverbosch hadden we nog 'n mooie bosrijke omgeving, de Achterbosch. Die bewoners leefden van 'n gemengd bedrijf en dat heb ik nog overgehouden van de school van vroeger, goed onthouden want het wil zeggen dat ze veeteeld hadden maar ook akkerbouw. Boeren waren vroeger erg gelovig. Wat ik ook nog weet van vroeger was dat, toen wij nog in de Hemel woonden en er stierf iemand dat we dan naar de kerk gingen om de rozenkrans te bidden. Maar hier op Voordeldonk ging dat wat anders. Lang was daar het gebruik gebleven dat wanneer er iemand werd bediend, het heilig Oliesel kreeg toegediend, dat de buren bij elkaar kwamen om drie avonden achter elkaar de rozenkrans te bidden... Bij 'n sterfgeval kwam men vier avonden bij elkaar in het sterfhuis. Dat wist ik eerder ook nog niet, ik dacht dat men daarvoor altijd naar de kerk ging. Wat ik ook niet heb geweten was dat men ook 'n uitgebreidere uitvaart had. Na de mis voor de overledene ging men samen naar het kerkhof en later weer terug naar de kerk om de kruisweg te bidden voor de overledene en de zondag erna ging met met de hele buurt op bedevaart naar Ommel. Kinderen die op de Achterbosch woonden hadden het vroeger niet gemakkelijk... om in Turrup naar school te gaan moesten ze drie kwartier lopen. Gelukkig kwam daar in 1941 verandering in toen de school op Voordeldonk klaar was. De Henricusschool werd in januari 1941 geopend. Ik heb op deze website ergens nog staan over de nieuwe parochie die er zou komen... naast de school ook 'n kerk, 'n marktterrein en 'n parochiehuis. Helaas is dat er nooit gekomen, waarschijnlijk kwam dat door de oorlog.
ZE MOESEN UT NOG BOUWWE
Ik had deze luchtopnamen nog van de huisjes achter Bartholomeus met rechts de Kerkstraat en links de Julianastraat. Op de hoek rechts moesten nog 'n heel stel aanleunwoningen worden gebouwd op de hoek van de Kerkstraat en die kwamen er later ook. Bovenaan stond toen nog niets maar daat staat nu het fraaie gebouw, "de Lisse". Als je in de Julianastraat daar rechtvooruit zou gaan kom je op de parkeerplaats uit van de zijkant van het verzorgingstehuis. De verbinding tussen de Kerkstraat en de Julianastraat was a gemaakt, heet nu de Deken Meijerstraat. Alles veranderd... de tijd sluipt langzaam voorbij misschien wel niet wetende dat wij nog altijd van nostagie houden
FUMMILIE DE VENT
Het is alweer 'n hele tijd geleden dat Theo Knoops zijn lezeng hield in het Klokkenmuseum in Asten over het wel en wee van de familie de vent, die ik voor geen geld had willen missen. Het was geweldig zoals Theo het toen allemaal verwoord heeft. Voordat die lezing er was stond er al wat over in "de Vonder", het blad dat wordt uitgegeven door de Heemkunde kring. Ik heb er 'n fotootje van geknipt van de tekst zoals Theo die had beschreven als 'n soort voorwoordje over hetgeen waarover hij ging vertellen. Ik hoop dat ik geen trubbels krijg want mocht het zijn dat ik dit niet mocht doenb dan haal ik het er meteen vanaf, maar ik wilde dit jullie niet onthouden. Het heeft eigenlijk twee betekenissen hier bij "wittege nog"... teneerste: wittege nog dat Theo Knoops die lezing hield... en wittege nog hoe het was met de familie de Vent.
AFGEBROKE
Het is al weer 'n "hil hortje geleeje". Sloper van der Heijden uit Asten kwam met z'n machines om plaats te maken voor de nieuw te realiseren Midas. Die naast de ingangen op de Markt en de Burg. Frenckenstraat ook 'n doorgang kreeg aan de Prins Bernhardstraat. Natuurlijk moest dan nog wel eerst het Midas-centrum worden vernieuwd. Hier dus alvast de sloop. Maar waar blijft de tijd... je realiseerde je het vaak niet maar weet je dat dit plaatje alweer 11 jaar geleden is gemaakt? 9 oktober 2008.
DE BEVREIJING 1944
Wie mijn verhalen leest over de bevrijding van Zuid Oost Brabant, van Heeze naar Someren en dan naar Asten die heeft ook wel gelezen dat de mensen op 21 september 1944 het centrum van Asten moesten verlaten omdat de Engelsen Asten kwamen bevrijden. Tegenwoordig is dit weer volop in de aandacht omdat het 75 jaar geleden is. Hier is 'n oude foto van de familie Coolen uit de Wilhelminastraat die klaar waren om Asten te verlaten. Het huis rechts staat er nog, dat was vroeger 'n groot huis maar in delen veranderd... de andere delen zijn allang afgebroken waar o.a. Johanna Coolen haar meubel winkeltje had en later Vaes zijn fietsenzaak. Het deel wat je hier ziet is waar Manders zijn kapperszaak had gevestigd nadat hij het pandje bij Piet de Wit had verlaten. Ook wij van de Welten verlieten Asten en konden terecht in Liessel bij Klôs Meulendijks, wat altijd onze vrienden zijn gebleven.
OVUR DE JATTURS
Peer, waar neem je ons deze keer mee naar toe? Nou dat zal ik uit de doeken doen. Ik neem je mee naar het jaar 1949. In Asten was de Boerenleenbank, wat later de Rabobank werd, gevestigd in d'n Himmel. In het mooiste huis van onze straat tegenover Bukkems waar vroeger Leenen woonde daar was de Boerenleenbank gevestigd... 'n klein kantoortje in het grote huis. Maar zoals je ziet waren er toen al vandalen en jatters die niet van andere spullen af konden blijven en uit waren op geld. Maar de politie was ze op het spoor... "Hedde gij dur iets van geziej Peer?" Nee nee want ik was pas vier jaar maar ik wil maar aangeven dat er toen ook geugnieten rond liepen. Het zal wel nooit veranderen want tegenwoordig loopt er nog veel meer van dat gajes rond. Waarom ze niets hebben kunnen buit maken weet ik ook niet maar volgens mij stonden er 'n paar engelen daar die de wacht hielden... Daar heet onze straat toch ook Hemel voor, Nie dan? Hoe het is afgelopen weet ik eigenlijk ook niet maar zeker is dat ze bij mevr. Leenen wel aan het goede adres waren, maar eigenlijk ook weer aan het verkeerde adres... (grapje van mijzelf). Wanneer ik vind hoe het is gegaan allemaal dan laat ik het jullie wel weten. Dat moet ik eerst nog allemaal uit gaan zoeken.
UT ZAL ME BENÈIJE
Ik kreeg dit mooie plaatje toegestuurd dat Bram van Oosterhout heeft geknipt toen ons eigen Bartholomeus er nog stond en de rest was toen al plat aan de kant van het Koningsplein, ik bedoel op de binnenplaats dan. Toen dacht ik werkelijk dat dit zou blijven staan maar helaas... Bartholomeus ging plat... alleen het deel uit de Kerkstraat bleef staan en ik moet toegeven... prachtig opgeknapt. Ik had gehoopt dat dit deel hier ook zou worden bijgewerkt maar helaas... het ging plat. Nu zijn ze er volop aan het werk en ik hoorde ooit zeggen dat de voorkant er weer hetzelfde uit komt zien als heel vroeger, toen er nog geen verbouwing had plaats gevonden en als dat zo is spring ik 'n gat in de lucht, en met mijn gewicht en postuur valt dat niet mee. Als het echt is ben ik tevreden maar zoals altijd heb ik toch altijd weer mijn twijfels. Van die kant wege lijk ik wel 'n beetje op de ongelovige Thomas... eerst zien en dan geloven. We kunnen niet meer doen als hopen en ik wil dhr van Lieshout, de eigenaar vragen: "Please stel me nie teleur asteblieft, mak ons Kunningplein in Aaste nie hillemol kuppot".
DE PIL OONDUR VUUR
Dit jaar is het 75 jaar geleden dat we bevrijdt zijn en omdat ikzelf van na de oorlog ben weet ik er eigenlijk niks van. Het enige wat ik weet is wat mijn ouders en de oudere bij ons thuis vertelden over de oorlog en wat er mee samenhing. Bij ons werd niet veel gezegd over de oorlog. Ik zag in Peelbelang 'n advertentie staan over twee boeken die ze willen uitgeven en ik heb ze direct besteld want ik wil er gewoon meer over weten. "De Peel onder vuur". Als je ze wil hebben kosten ze 50 euro maar als je ze via hun website besteld en je geeft deze code in: Weekblad, dan krijg je 10 euro korting, ga hiervoor naar: www.slagomdepeel.nl en je kunt ze bestellen en via Ideal betalen. In September komt het eerste boek uit en 'n maand later het tweede en je kan ze afhalen in Deurne in de Stationstraat 103 bij uitgeverij Das Publishers. Iedereen die mijn website geregeld volgt weet ook dat ik 'n rubriek hen over "Vurhaltjes" en onder die noemer heb ik 'n map "Slag om de Peel"... dit moet je echt elke keer lezen want hier lees je hoe het o.a. in Someren en Asten aan toe ging tijdens de oorlog en de bevrijding. Ik hoorde ooit van m'n ouders en de ouderen bij ons dat ze moesten evacueren en daar gaat het om wat ik vandaag schreef... in de slag om de Peel onder 10A. Daar staat van de evacuering op 22 september 1944 en dat was pecies wat men mij ooit vertelde. Elke nacht ging ons moeder met de kinderen, Ellie 11 jaar, onze Sjaak 9 jaar, ons Jo 8 jaar, onze Huub 6 jaar, Theo 4 jaar en Henk toen nog maar 1,5 jaar oud, slapen in de kelder wat onze schuilplaats was. Vader sliep in de slaapkamer om steeds 'n oogje in het zeil te houden. Op die 22ste september vertrokken ze met trallerhande spullen naar Liessel en op de Hazeldonk vonden ze onderdak bij de lieve familie Klôs Meulendijks. Wij hadden niet veel vervoermiddelen en onze Huub kon niet goed lopen en werd op de kruiwagen gezet.. Onze Henk lag in de kinderwagen, de rest die klein was werd op de armen gedragen en zo kwamen ze in Liessel aan en kregen ze onderdak. Hoelang ze er zijn geweest weet ik eingenlijk niet maar toen de beschietingen in Asten waren begonnen werd ook ons huis geraakt en was 'n deel van de kelder waar ze 'n nacht eerder nog lagen te slapen, ingestort en lag vol puin. Ons moeder bad altijd en dat zal ze nu ook wel hebben gedaan want gelukkig waren ze toen niet meer in Asten toen dat gebeurde. Langzaam aan begin ik de puzzelstukjes in elkaar te passen van wat er toen moet zijn geweest en wat 'n ellende de mensen van toen hebben meegemaakt. Lees echt dat hele stuk over Asten in oorlogstijd bij mijn verhaaltjes.. Het is nog lang niet af want er volgen nog heel wat afleveringen maar vandaag had ik het stukje geplaatst waar de bewoners werden verplicht om Asten te verlaten.
UT HUIS IN DUN BOCHT
Dit plachtige plaatje heb ik ook nog altijd van het huis van Graard Janssen op Voordeldonk: "de Kleulse Kar" en dat stond vroeger bijna op de weg... het was op de weg naar Liessel. Het was vroeger 'n bierhuis, een van de twaalf die er waren. Graard en z'n vrouw hadden 15 kinderen... de jongste Dora zat bij mij in de klas op Voordeldonk. Bert Janssen, een van de zoons, is onze Frans z'n schoonvader en nu al dik negentig. Het huis brandde af op 9 maart 1968 toen 'n 31 jarige Astense pyromaan het in de fik had gezet. Ze konden zich maar ternauwernood redden. Het werd de Keulse Kar genoemd omdat het op de handelsroute lag naar Keulen. Ik heb vaak gedacht dat het wel 'ns op de weg zou vallen, maar dat is gelukkig nooit gebeurd.
UT TENKSTASJON KWAM DUR
Asten had in vroegertijd best wel wat tankstations en toen mocht dat ook maar tegenwoordig zijn er veel regels die het niet meer mogelijk maken want gevaar loert er altijd. We hadden vroeger het tankstation bij Bukkems in d'n Himmel en bij de Wit in Turrup en niet te vergeten bij garage Janssen op de Heesakkerweg waar de dochter de hele dag in dat kleine hokje zat te lezen en te wachten tot er 'n klant kwam. Ik fietste toen nog altijd naar Pietje berkvens om te werken en dan kwam ik er langs en dan was ik best jaloers op dat meisje.... waarom? "Ik há dè bantje wel wille hebbe... af en toew unne klant helpe en de rest van dun tijd lekker zitte en niks doew". Maar terug naar het plaatje. Bij van Golstein Brouwers hadden ze vroeger in de Emmastraat de brandstoffenhandel zoals kolen en olie... maar ze moesten meer plaats hebben en gingen bouwen richting Liender en daar kwam niet alleen de opslag van de brandstoffen maar ze begonnen er ook 'n tankstation. Voor dat tankstation moesten er ook grote tanks in de grond en daar zorgde Gerard van Kemenade voor die grote takelwagens had om grote dingen op te pakken en te verplaatsen. Je ziet hier op de achtergrond de huizen aan de Logtenstraat, later werd dat Margrietstraat. Hier word een van de grote tanks op z'n plaats gebracht. Nu is er al jaren het tankstation... hoelang? De foto is uit 1965 dus op dit moment bijn 55 jaar geleden.
VURLEEJUNTIJD
"Goa nog mer us mee noa 1968". Meer als 50 jaar geleden op 16 juni 1968 was er nog de Sacramentsprocessie, iets waar ik vroeger 'n gruwelijke hekel had, en die werd deze keer gestart vanaf de kerk op het Koningsplein en die eindigde op 'n terrein in de Bloemenwijk waar 'n kiosk stond waar iedereen rondom stond en kon volgen wat er gebeurde. Op de foto zie je, al is het niet echt duidelijk, rechtsboven het autokerkhof van Gerard van Kemenade. Ik weet dat nog dat hij dat daar had want toen wij in d'n Himmel woonden en het Liender ingingen had hij 'n paar loodsen en het autokerkhof naast de boomgaard van Leenen. Waar dat nu precies is? Daar werd de nieuwe Sint Jozefkerk gebouwd, die nu allang geen dienst meer doet als kerk.
UT GELD EN DE BANK
Ik was 25 toen ik trouwde en bij m'n zus boven ging wonen in Deurne. Ik had voor het eerst 'n eigen spaarbankboekje. Later toen ik in Asten woonde had ik bij de Boerenleenbank ook 'n bankrekening. Sparen deed je vroeger bij de Boerenleenbank... wij waren daar bij van huis uit. Op de fabrieken en bedrijven waar ik heb gewerkt kreeg je iedere week 'n loonzakje met je geld erin maar later ging dat ook via de bank, de Boerenleenbank, in mijn geval tenminste. Als je geld nodig had... dan ging je binnen in de rij staan wachten voor een van de loketjes waar meestal 'n nog erg jonge juffrouw zat die je kaartje vroeg, invulde hoeveel geld je nodig had en via 'n luchtsysteem kwam de koker met vliegende vaart tot bij het loketje, waar het met gierende banden afremde en de juffrouw het geld uit de koker haalde en als je ondertekende kreeg je het geld. De Boerenleenbank... Vroeger was die in d'n Himmel gevestigd, in dat mooie huis waar Piet van Lier nu woont maar vroeger Antoon Leenen. Die was de beheerder van de bank... Later ging het 'n paar deuren verder de Logtenstraat in naar van Oosterhout die de nieuwe kassier werd. Later nog even in de "hawte keet" en toen kwam de Boerenleenbank op de hoek waar eerder het politiebureau was. Ook in Heusden was 'n kleine bank voor de mensen die geldzaken te regelen hadden. Maar ja... de tijd veranderd... de Goeie bank, die opgericht was voor de Boeren ging samen met de Raiffeisenbank en werd het Rabobank... en van toen af ging het voor "de kleine man" bergafwaarts... Waar we jaren geleden als we duizend gulden hadden gespaard, waar de bank mee kon werken en dat bedrag op ons boekje hadden staan, werd daar per 1 januari 45 gulden bijgeschreven... wie 10.000 gulden had kreeg 450 gulden erbij... voor de kleine man was dat 'n klein vermogen. Maar het werd steeds slechter... Geld halen we uit de muur, dames zitten niet meer aan balies en rente van je zuurverdiende geld dat je met pijn en moeite als werkman verdiende is van de baan, de bank werkt nog met je geld maar je krijgt er niks meer voor. We doen aan telebankieren wat makkelijk is voor de banken, daar rekenen ze ook nog 4,5 euro, omgerekend tien gulden per maand voor terwijl ze geen kosten kwijt zijn voor personeel. Alles gaat via de computer. Banken worden gesloten want èèn groot kantoor levert "knaken" op. Ook die van Heusden is weg, de mensen daar moeten maar naar Asten fietsen als ze geld willen halen. Sta je 5 minuten in het rood dan betaal je daar meteen al voor. De Boerenleenbank van vroeger is de Rommelbank van nu geworden... Directeuren die zelf vette salarissen krijgen en dikke bonussen incasseren zorgen ervoor dat de kleine werkman armer gaat worden. Ze kijken alleen maar naar hun carriere... Geld en Macht is ook bij, wat eens onze Boerenleenbank was, binnen geslopen. En "leenbank"? Dat moet je van goeie huizen komen om nog wat te krijgen. Hieronder de Boerenleenbank zoals die ooit in Heusden stond. In Asten is het Rabo-gebouw ook al verkocht, we krijgen er wel wat voor terug word gesuggereerd... het zal me benieuwen... "musschien unne wage zoas Jan vun Hoek zun friethôkske??
ÔP SCHOOL VRUUGUR
Ik was gisteren op internet aan het kijken of ze van die makkelijk zittende broeken hebben, je weet wel voor thuis wat rond te "stiefele". Ik heb er nu wel maar die hebben al veel geleden en z'n beste tijd gehad... het zijn zo'n soort joggingbroeken waar boven elastiek of koortje in zit en lekker "flodderd" als je die aan hebt, ik noem dat dan ook "un floddurbôks". Ik vond er wel enkele en daar ga ik deze week wel in de winkel kijken maar toen dacht ik eraan dat die broeken geen gulp hebben en als je moet plassen... je weet wel... Maar toen zat ik te denken aan vroeger toen wij op school zaten op Voordeldonk. Wij hadden korte broeken aan maar ritsuitingen waren er toen nog niet... wij kadden knopen aan de gulp en die zaten veel te strak door het knoopsgat en vaak hadden wij ook broeken zonder gulp, "plus-four" broeken noemde men die en dat herinner ik me nog maar al te goed en hoe we dan plasten? Nou wij konden niet gaan zitten want er waren op de school maar twee toiletten voor de meisjes en eentje voor de jongens om te gaan zitten en als ik me niet vergis hadden we èèn urinoir, maar het kan ook dat er twee waren. Op de foto zie je het schoolgebouw met rechts de aanbouw waar 'n stukje afdak was waar je water kon drinken en de vier of vijf toiletten. Die waren dus buiten en in de winter... steen en steenkoud... en als je moest plassen Peer? Tja... het was al zo'n klein peukje... door de kou nog kleiner geworden en geen gulp? Je trok het broekspijpje met de onderbroek naar èèn kant... en langs de pijp af dat slangetje vrij maken en dan plassen en dan moest je nog zogen dat de andere jongens die naast je stonden je "leutertje" niet zagen. Hahahahahaha, ja het was behelpen toendertijd. Maar als ik er aan terug denk? Wel lollig, wel lachen.
MELLUK-FUBRIEKSKUS
Ik heb wel geweten dat vroeger, voordat de melkfabriek "de oude Molen" aan de Julianastraat, aan de Burg. Wijnenstraat lag, toen nog de Molenstraat. Maar ik wist niet dat er tussen 1893 en 1896, vijf kleine melkfabriekjes in Asten waren gebouwd... in Asten, in Heusden, in Ommel, op d'n Dijk en op Voordeldonk. Hier werd de melk aangevoerd door de boeren uit de buurt. Het hoofdgebouw stond aan de Molenstraat, zie kleine foto. Het werd later in 1898 'n stoomzuivelfabriek. In 1908 werd de fabriek omgebouwd... en op 22 februari 1915 werd de Cooperatieve Vereniging tot verbetering der Zuivelbereiding, "de Oude Molen" opgericht. In het bestuur zaten o.a. Peerke Aarts, Toontje van Bussel en Hannes van Heugten. De fabriek werd later verplaatst naar de Fabrieksstraat, wat nu de Julianastraat is. Dat was op 14 decenber 1915. Hierboven de grote foto tijdens de opening. Op de foto o.a. de bestuursleden en de genodigden. Ik ben er vaak genoeg geweest: "spuuling hale vur de verrekus". Veel later werd de fabriek verplaatst naar de Heesakkerweg, het werd toen nog de boterfabriek van Campina en nu is alles allang weer opgedoekt.
en prins was. Hahahaha leuke dingen voor de mens.
NOG US NOA DE AMBACHTSCHOOL
Ik heb het pas gehad over de ambachtschool in Someren, de LTS, de Lagere Technische School waar ik zelf best wel slechte herinneringen aan heb want ik had er met goed gevolg het eerste jaar, 'n soort brugklas, doorlopen en toen in de tweede waar ik voor houtbewerker had gekozen ging het slecht. Ik had geen zin in leren en wilde gaan werken als ik 14 zou worden... (de slechtste keuze die ik ooit maakte). Het houtbewerken leek me wel wat maar achteraf toch ook weer niet. Als eerste werkstuk uit het boek, waarvan we er dat jaar drie zouden krijgen, was bovenstaande vlonder... Volgens mij had ik die wel goed gemaakt en denk niet dat het zo maar even in elkaar zetten was want je moest het vooraf goed aftekenen waar de latten precies moesten komen want dat leverde je de punten op en ook het spijkeren moest je nauwkeurig doen en de vragen goed beantwoorden. Die laatste vraag kan ik nog wel beantwoorden want met èèn spijker kreeg je 'n soort accordeon effect... zo'n slap ding wat elke kant in draaide. Nu lachen we erom maar bedenk wel dat we toen nog maar 12 of 13 jaar waren.
RIGGELEMENT
Wanneer je net als ik gewoon maar acht klassen hebt gehad om te weten wat ik nu weet... zal zich zeker de "ondinger" van de scholen zich nog wel herinneren. Op de lagere school was dat de "kattegismus" maar op de hogere school, in mijn geval de Ambachtschool was dat het smerige reglement. Niet de dingen die erop stonden want regels moeten er nu eenmaal zijn, maar wel de straf die je soms kreeg: het overschrijven van het schoolreglement. In mijn geval heel vaak... ik kende het zelfs bijna van buiten... hahahaha. Ik weet niet meer precies hoieveel ik er heb over moeten schrijven maar het aantal in die twee jaar dat ik er heb gezeten zal korter bij de 30 liggen als bij de 20 en daarbij was ik nog ooit zo goed om er vijf te schrijven voor mijn buurjongen Jan Cortenbach die dat thuis denk ik niet vertelde dat hij straf had. Dus zeg maar dat ik er altijd wel 'n 30 heb geschreven en ook ik vertelde dat thuis niet en ik schreef ze bij ons achter het huis in het houten kippenhokje dat dienst deed als opslag want kippen hadden we toen geen. Mijn "vetste straf"?? Nou dat vergeet ik nooit meer... 8 reglementen schijven want ik had in het praktijk lokaal, ik stond omdat ik de letter W had ergens achteraan, zo'n halve pak latnagels in de houten vloer geslagen... hahahahaha. Waar ik stond war er meer ijzer dan hout... hahahaha. En het derde jaar Peer op die school? Niks dus want die heb ik niet meer gehaald... twee jaar vond ik wel welletjes. Jan Cortenbach had zo'n reglement nog bewaard.
ANVULLING VAN DE SCHOLE
Ik heb hieronder 'n stukje staan over de scholen van vroeger zoals dat vroeger was... waar er in Asten vroeger de lessen werden gegeven. Daar staat ook ergens bij wat de toezichthouders van toen dachten over het onderwijs in Asten en dat was niet bepaald erg goed maar daar werd uit Asten fel op gereageerd ergens in 'n krant. Kijk maar hieronder wat er over werd geschreven. Klik op het plaatje voor 'n vergroting.
Ik was ook nog 'ns gaan kijken wie er les gaf vroeger op de scholen in ons Asten... in de jaren vanaf 1600 waren dat Jan Henrick Gelis tot 1636, Adriaan Verhoffstadt tot 1666, Daniel Sauve tot 1670, Isaac Sauve tot 1713, Gabriel Swanenberg tot 1758, Pieter Zijnen tot 1779, Hendrik Elbertson Wildeman tot 1822, Hendrik Klaas Gelling tot 1831. Toen volgde Franciscus Hoebens tot 1879, vervolgens werd Antoon ten Haaf door de familie Bluijssen naar Asten gehaald die dat deed tot 1894 en later nog in de nieuwe school tot 1921. Van 1922 tot 1952 was Meester Hoes het hoofd der school op de Markt. Ik zal 'n volgende keer vertellen over de andere scholen.
DE AAW SCHOLE
Ik ben al vaker op zoek geweest naar alles wat met het onderwijs in Asten te maken heeft gehad. Ik ben vroeger mijn vader vergeten te vragen op welke school hij heeft gezeten. Hij woonde in de Emmastraat die toen nog andere namen had en ik denk dat er in Asten toen maar èèn school is geweest voor het onderwijs. Ik ben 'ns gaan zoeken en vond al dat rechts naast de oude kerk vroeger voor dat Bartholomeus er was, 'n gebouw heeft gestaan waar lessen werden gegeven. Ik ga niet heel ver terug maar ik wil nog wel vermelden dat vroeger de leraar ook vaak koster was in de kerk.. Rond 1725 maakt men melding van het feit dat de kinderen op de school turf mee moesten brengen omdat het schoolgeld niet toereikende was en er geen geld was om de kachel in het lokaal te stoken. Toen was ene Gabriel van Swanenberg leraar en ook koster en moest hij zorgen dat de klok van de kerk gesmeerd liep en die smeersels heeft hij bij de zaak die het leverde niet betaald. De koster en schoolmeester, door de Raad van State aangesteld op een tractement van ƒ 250,- per jaar en nog van de gemeente, orologie, begraven, schoolgeld ƒ 80,- per jaar en vrij van huishuur. In 1784 staan er verkopen van grond genoteerd dat aangeeft dat de school van toen vlakbij de oude kerk was. Ene Hendrik Klaas Gelling stamt af van een protestantse onderwijzersfamilie afkomstig uit Groningen en hij gaf gedurende tien jaren les in Asten in het krakkemikkige schooltje binnen de kerkmuren. In 1831 verhuizen Gelling en vrouw met hun gezin terug naar Groningen. Zie plaatje boven van de school, rode cirkel. Voor de mensen van mijn leeftijd... dit moet ongeveer ergens op de plek zijn geweest waar rector Allard woonde in Bartholomeus, op de hoek Koningsplein en Kerkstraat. Met de komst van Frans Hoebens als nieuwe hoofdonderwijzer wordt in 1832 een nieuwe openbare school gebouwd precies gelegen tussen de oude kerk en het raadhuis, zie groene strook op het plaatje boven, het gele vlak is waar nu de kerk staat. De oude school bij de kerk is daarna afgebroken. Franciscus Hoebens werkt in Asten van 1831 tot 1879. Hij was dus hoofd van de school op het Koningsplein en daarnaast had hij nog 'n kostschool in de Burg. Wijnenstraat, wat toen nog de Molenstraat was. Dat het allemaal niet zo goed was bleek uit de woorden van iemand van toezicht, Henricus Wijnbeek in 1843, die Asten bezocht: "Te Asten is in de Nederduitsche school het onderwijs van Franciscus Hoebens geenszins vooruitgegaan. Zijne school voor vreemde talen houdt hij in een afzonderlijk, bekrompen, morsig vertrek en het onderwijs in de dorpsschool die dus op het Koningsplein was gebouwd, droeg ook minder mijne goedkeuring dan tevoren". Dat zegt wel genoeg over het onderwijs in Asten van toen. In een courant van toen wordt op 13-04-1844 vermeld dat Franciscus Hoebens tot plaatsvervangende kantonrechter is benoemd voor het kanton Asten. Op de kostschool van Hoebens werden de katholieke jongeren onderwezen in Nederduitse, Franse, Hoogduitse, Engelse en Italiaanse talen. Italiaans boekhouden, Aardrijks-, geschiedenis-, schrijf-, reken-, stel- en meetkunde, muziek en hand- en bouwkundig tekenen. Hiernaast staat 'n foto van de in 1832 gebouwde school die lag tussen de kerk en het raadhuis en de school werd uitgebreid in 1863 waarschijnlijk omdat hij te klein was geworden. Hier gaf Hoebens dus les van 1832 tot 1879. Bij de uitbreiding werd er ook gezocht naar 'n tweede hulponderwijzer. Na het overlijden van Franciscus Hoebens komt Antonius ten Haaf was als opvolger en hij is door fabrikant Johannes Bluijssen naar Asten gehaald. Ook hij begon een kostschool en wel aan zijn nieuw gebouwde huis aan het Koningsplein, nu Koningsplein 8 ook hij deed dat naast zijn werk aan de school aan het Koningsplein.. In 1894 is een nieuwe openbare school gebouwd aan de Markt in Asten en daarmee verdween het onderwijs aan het Koningsplein, behoudens dan het onderwijs dat werd gegeven op de nonnenschool op de hoek met de Kerkstraat. Hieronder een foto, waar op de voorgrond de oude school van ten Haaf is te zien en rechts de nieuwe openbare school op de Markt van ten Haaf in oud-Hollandse stijl. Meester ten Haaf is op 24 augustus 1921 in Asten overleden. Zijn opvolger aan de school op de markt is Mister Hoes, waar ik zelfs nog ooit les van heb gehad toen hij op hoge leeftijd inviel voor de zieke juffrouw de Vent toen ik in de derde klas zat. Veel kinderen hebben hun lessen genoten in de "hoge" lokalen in de school aan de Markt. Toen de school aan het Koningsplein in 1958 werd afgebroken had ze lange tijd dienst gedaan als Parochiehuis en later als naaiatelier en dat laatste herinner ik me nog goed. Bij de sloop verongelukte 'n man uit Lierop die verkering had met 'n meisje uit onze straat, uit d'n Himmel, zie foto van de sloop. Ik vertel 'n andere keer wel over de andere scholen die we hadden in Asten
VUN HOEK VRUUGUR
Zo zag de voorkant van cafe Jan van Hoek er uit vroeger, cafe van Hoek op de Markt. Heel vroeger was er cafe/hotel Bakens en die hadden er in het linkergedeelte 'n cafe en rechts 'n Smederij. Later was het alleen nog cafe en werd het rechterdeel 'n woonkamer. Nadat Bakens het van de hand had gedaan kwam Gooyaers er in en die maakte van die woonkamer 'n friture.. Ik herinner me dit nog goed dat "die-man-op-leeftijd" er altijd in stond en ze hadden er ook 'n jukebox in staan. Het moet zo zijn geweest rond 1956 toen ik 10/11 jaar was want toen hoorde ik daar voor het eerst het nieuwe liedje Buona Sera van Louis Prima en dat is 'n song uit 1956. In het cafe van Gooyaers ben ik nooit binnen geweest. Later kwam Jan van Hoek er in en de voorkant werd veranderd... de veranda en de bomen gingen weg en de friture werd weer woonkamer, nu is het allang bij het cafe getrokken. Veel later werd er 'n "zonnescherm" aan de voorkant gemaakt en iedereen weet nog wel de nieuwe veranda etc... die er nu nog is.
VREIJHEIDS ÔPTOCHT
De wagen niet alleen is wat ik mooi vind maar ook de plek waar de foto is gemaakt. Vroeger werden er optochten gehouden ter herinnering aan de bevrijding van ons land en veel straten en verenigingen deden hier aan mee. Maar de foto is gemaakt vanaf de plaats waar vroeger klompenmaker van den Heuvel woonde in de Emmastraat en dan richting Frans van Baar, de Centrawinkel en bakkerij. Achter de wagen niet echt zichtbaar de kledingwinkel en cafe de Hemel van Jan van Baar... Helemaal links de boerderij van boer Kuijpers waar rechts 'n apart gedeelte van de boerderij was waar ook nog iemand woonde. Op de wagen kinderen van 'n straat in Asten met de "Vredesprinses"...
JUBILÈJUM
Onze voetbalclub NWC is opgericht in 1928, In 2018 was er het 90 jarig jubileum. Maar in 1978 bestonden ze 50 jaar en daar werd volop aandacht aan geschonken. Er was 'n weekend vol tournooien en er was de huldiging van de jubilarissen... Er was 'n zilveren speld van verdienste voor Jan van Lierop en Driek Crooijmans en de club kreeg de bondswimpel uitgereikt door iemand van de KNVB. Er was op de jubileumzondag 'n ontbijt voor iedereen. Op de foto op de voorgrond de mensen die al vanaf de oprichting bij NWC waren: Piert van der Zanden, Jan van Lierop en Jan Slaats. Op de bovenste rij v.l.n.r.: Thieu van den Eijnden (25), Harrie van Lieshour (40), Toon Cortenbach (40), Jo Verberne (25), Frans Boumans (40), Linus Verberne (25), Wim Hoefnagels (40), Martien van Heugten (25), Wim Michiels (40), Jan Driessen (25), Gerrie van Bussel (25), Jan van Hoek (25) en Martien Driessen (43). Voorste rij: Jan van Bussel (40), Piet Michiels (25), Louis Mennen (25) en dan de gouden mensen.. Piet van der Zanden, Jan van Lierop en Jan Slaats. NWC werd veel lof toegezwaaid omdat het ook 'n gezonde vereniging was en nog is.
ÔP DUN HOEK MERKTSTROAT EN DE MERT
De laatste jaren heeft er al vanalles in gezeten in de winkel op de hoek van de Marktstraat en de Markt, tegenover het gemeentehuis. Maar zoal ik ik het ken van vroeger was het de kledingzaak van Eijsbouts waar ik vroeger 'n paar keer 'n nieuw pak heb gekocht. Het laatste toen ik uit dienst kwam, ze hadden er drie in mijn maat die me aanstonden... 'n bruin, maar dat vond ik niet echt mooi van kleur dus dat viel al af... dan 'n mooi blauw maar dat had ik al ooit eentje gehad dus ook dat werg het niet. Bleef er 'n mooi grijs over en dat vond ik echt 'n prachtig pak... 'n broek dus met dezelfde kleur jas. Naast de winkel was nog 'n klein bijgebouw en daarin was de bank gevestigd.. volgens mij de Amsterdamse Bank, zie foto hier naast. Voordat de winkel van Eijsbouts er kwam, de gebroeders Eijsbouts was er 'n andere bank gevestigd maar dat was nog in het oude pand. Daar was toen de Helmondse Bank... Later kwam er dus de Amsterdamse Bank en toen werd en 'n nieuw gebouw gezet met de winkel van Eijsbouts en verhuisde die bank naar het kleine gebouw, tenminste zo dacht ik dat het was, maar het kan zijn dat de Helmondse en de Amsterdamse Banken allebei wel daar waren gevestigd maar hun kantoortje hadden in het neven gebouwtje want dat was er vroeger ook al, maar dat weet ik eigenlijk niet. Ik weet nog goed dat de bank daar gevestigd was in mijn jonge tijd. Het mooie is dat ik kortgeleden ben benaderd door de nieuwe eigenaar van het geheel en die is het aan het verbouwen omdat hij er zelf wil gaan wonen. Hij vroeg mij of er nog foto's waren van vroeger en natuurlijk had ik die nog maar vroeg me ook om te komen kijken en wat foto's te nemen van dat oude kleine bankgebouwtje dat er nog helemaal bij lag zoals het toendertijd was toen het nog als bank werd gebruikt. Ik heb m'n ogen uitgekeken... echt geweldig om te zien... het kleine kantoortje met het wachtlokaaltje er voor met het luikje dat open en dicht kon. Dat niet alleen... er had nog 'n kabeltje gelopen van onder het luikje van het kantoortje waar eerder ooit 'n knopje had gezeten en wat verbonden was met 'n klaxon die boven op zolder hing en wanneer er iets verkeerds gebeurde, dat drukte de dienstdoende bankbediende op het knopje zodat de klaxon in werking werd gesteld... het zat er allemaal nog in behalve het knopje was verdwenen. Ook de planken op de vloeren boven waren gebruikte planken die ooit als schutting dienst hadden gedaan en nog de aanplakbiljetten aan vast geplakt zaten... echt geweldig om te zien. Toen ik daar was waren ze flink aan het breken maar ze beloofde mij dat ze foto's zouden maken als het wat opgeruimd was en die foto's heb ik hier. De foto's boven... het wachtlokaaltje met het kantoortje met de luikje, de klaxon/sirene op de zolder en het lukje van de andere kant bekeken. Foto's onder links, de Helmondse Bank van vroeger, midden de Amsterdamse Bank en rechts de bank van vroeger met het kleine gebouwtje ernaast.
BRANDSPUITEFUBBRIEK
Op het terrein waar vroeger Caron z'n strohulzenfabriek had komen nu nieuwe huizen staan en dat betekende dat de Formido moest verhuizen naar "de buren" en dat is op de plek waar vroeger "d'n IJzeren" lag en voor veel mensen zo van mijn leeftijd wel bekend. Daar werden vroeger brandspuiten gemaakt. In 1902 begon van der Weij z'n bedrijf in de Mgr. den Dubbeldenstraat maar enkele jaren later komt er ook 'n ijzergieterij bij die werd voortgezet in de Prins Bernhardstraat wat toen nog de Tramstraat was, genoemd zo omdat er 'n tramstation lag en de tram daar reed richting Ommel. Van der Weij maakte zijn brandspuiten en die werden in veel gemeentes aangeschaft ter bestrijding van branden die men op enige afstand kon bestrijden daar men flink wat druk op de waterstraal kom krijgen. Ze waren er in bovenstaande uitvoeringen en geschikt om te vervoeren van de ene naar de andere plek.
VAN STASJONSGEBAW NOA WOONHUIS
Ik vind het echt jammer dat ik het oude stationsgebouw nooit in het echt heb gezien... elk plaatje van ik er van heb vind ik schitterend om te zien. Op de linkerfoto zie je het gebouw toen het nog dienst deed op de rechter zie je wat het is geworden toen de tramlijn tussen Asten en Helmond via Ommel was opgeheven... ze waren omgebouwd tot drie woningen. Er tegenover lag 'n cafe met de toepasselijke naam Tramzicht wat nu voor ons al jaren 't Spektakel is.
STROATE EN STROATNAME
Ik vond in mijn overvolle archief nog ergens in 'n hoekje 'n berichtje over de toewijzing van de straatnamen in Asten. Zoals je ziet op het plaatje waren in Asten wijken... zo zie je boven de huizen waar wij woonden, de middelste van de drie blokken aangegeven met de rode pijl, wat wij kennen als het Liender de naam "de Hooge Loverbosch en het stuk achter de drie blokken die later zijn gebouwd dus zo'n beetje achter Jan Meulendijks de kolenboer was en de Hoogstraat in was "de Kleine Loverbosch". Achter de vijf gebooi, op de plaats waar nu het Sint Jozefplein en haar drie straten ligt was "de Hemel". Zoals ik zei vond ik nog wat over de toekenning van de straatnamen. Op Maandag 1 juli 1929 werden tijdens de vergadering van de gemeenteraad de straatnamen toegekend. De burgemeester stelt de volgende straatnamen voor de kom van Asten, Heusden en Ommel voor: De plaats waar de markt wordt gehouden is "Markt", van de Markt tot Verleijsdonk, ik denk waar nu het industrieterrein begint, is de Stationstraat. Van daar af tot aan de Loop van Ommel is de "Ommelscheweg" en vanaf de loop tot in Ommel is de "Marialaan". Voor de kerk linksaf naar Koppens is de "Kluisstraat"... van de kerk naar de Berken wordt de "Berkenstraat" en de weg tot aan de grens van Deurne wordt de "Deurnesche weg". Terug naar de Markt... Van Piet Hoefnagels tot Rica Leenen is de "Marktstraat" en op de Markt van Jan Hoes tot smederij Hoefnagels krijgt de naam "Kleine Marktstraat". Dan van de Markt, langs de politiekazerne en Cuppens tot bij de wed Cortenbach, terhoogte denk ik van want nu de houtstraat is, wordt de Emmastraat en vanaf daar tot de loop in Heusden wordt Wolfsberg. In de Wolfsberg vanaf cafe Dorus Maas de weg naar Voordeldonk wordt de "Bergweg" en vanaf Dorus Maas richting Polder de "Polderweg". Het Plein voor de kerk en het Plantsoen krijgt de naam "Koningsplein". Op de hoek bij hotel van Roij tot bij Frans Jobbe wordt de "Molenstraat" en van Jobbe tot van Stekelenburg de "Dijkstraat". Vanaf de winkel van Piet de Bruijn tot van Stekelenburg zal voortaan Prins Hendrikstraat worden genoemd en vanaf slagerij Zoeren naar de driehoek de "Driehoekstraat". Vanaf de kerk naar sluis 11 tot aan de grens met Someren wordt de "Wilhelminastraat" en vanaf de kerk naar de provincialeweg Asten-Meijel wordt de "Kerkstraat". De weg vanaf het plein bij de kerk naar slagerij Mikkers wordt de "Julianastraat" en van de Julianastraat naar de Woningbouw krijgt de naam "Sint Jozefstraat" en de woningbouw zelf wordt het "Sint Jozefplein". Van de winkel van Eijsbouts tot aan de politiekazerne wordt de "Burg. Frenckenstraat". Vanaf Eijsbouts naar het kruispunt bij Jac Geboers wordt de Lindenstraat. In de Molenstraat bij Slaats, langs Jac Geboers naar de Stationstraat en van Driessen langs het kantoor van de rijksontvanger en Johan Bakens naar de Wilhelminastraat wordt de "Smalstraat". In de Emmastraat van J Eijsbouts naar Voordeldonk tot aan de Carp's garenfabriek (dat is naast waar later Piet Bukkems zijn fietsenzaak had), dat wordt de "Hemel". Dan van Gitzels molen naar G Smits, (later kwam hier de Vossenhoek) dat wordt de "Logtenstraat" en van de Logtenstraat tot aan de winkel van Piet van der Loo in de Emmastraat wordt de Tuinstraat. Van de loop tussen Asten en Heusden tot in Heusden gorp wordt "Voorste Heusden" en vanaf daar tot aan de grens Asten-Meijel is de "Meijelscheweg". Dan nog van Voorste Heusden langs de school richting de Behelp wordt de "Heusdensche straat". Verder werd de Peel ingedeeld in verschillende wijken en ook de grenzen en andere wijken werden vanaf toen herzien. Dit was de nieuwe indeling van de straten maar in de oorlog mochten er geen straaten genoemd worden naar het koningshuis en werden de straatnamen weer aangepast zo werd b.v. de Julianastraat de "Fabrieksstraat" en de Wilhelminstraat werd ook al 'ns Somerensche weg en Torenstraat. Later zijn de namen ook wel weer aangepast. Heel vroeger was de weg van de Prins Bernhardstraat tot aan de Wolfsberg de "Wolfbergsche Molenstraat" en de weg van de Markt tot aan de Wolfsberg had drie straatnamen: Nieuwstraat, Varkensstraat en Hemel. Ik heb eigenlijk nooit geweten dat de Hemel na 1929 liep van Eijsbouts tot ongeveer aan de hoek van de Hoogstraat want daar lag vroeger de garenfabriek, zo ongeveer het terrein waar Franske van der Velden zijn ijzergieterij is gestart. Later is er dan dat stuk tot aan Voordeldonk bijgekomen. Ik heb ooit gehoord dat dat stuk vroeger de "Weg naar Liessel" was of werd genoemd. Dat heb ik maar van horen zeggen.
BEKÈÈNDE MENS
Ik was bezig met het maken op mijn website over de winkel waar vroeger van Haandel en later Obbema zaten en terug keek naar vroeger en dan bedoel ik de tijd voordat van Haandel er zijn winkel had en het bleek dat daar vroeger ooit de firma Berkers haar prachtige kaarten vroeger drukten. Onder de naam Berkers - Verbunt zijn er veel kaarten in omloop waar ook prachtige plaatjes van Asten toe behoorden. De man achter de firma Berkers was Adrianus (Janus) Berkers, hier op de foto boven bij het kasteel. Op het andere foto-tje 'n advertentie van de firma Berkers - Verbunt waar ze laten weten dat er dorpsgezichten etc op kaart verkrijgbaar zijn en de andere zie je 'n deel van zo'n kaart met onderschrift.
DE BEWAARSCHOOL
Ik zelf heb nooit op de bewaarschool gezeten en volgens mij niemand bij ons thuis tenminste niet van de oudste. Ons Annemieke wel maar dan op Voordeldonk. Toch is dit van vroeger uit de enige bewaarschool, later de kleuterschool, die we hadden. Bewaarschool Sint Jozef aan de Julianastraat. Hier 'n kijkje op de speelplaats met op de achtergrond de ramen van de lokalen. Veel kinderen hebben er in de loop der tijd hun eerste schoolervaring opgedaan.. Het gebouw staat er nog steeds maar is allang geen school meer.
VURNIELE
Ja beste mensen... de blokhut van het jongensgilde waar wij vroeger met zoveel plezier naar toe gingen en waar we hebben gespeeld in de Polderse Bossen... waar we hebben gezongen van: "de machtigste koning bij storm en bij wind is de arend geweldig en groot"... etc en: "wij zijn de heersers der aard, de koningen van de zee"... die blokhut werd door onverlaten in 1966 vernield. Ik weet niet zeker of men toen nog gebruik maakte van deze blokhut of al van 'n andere blokhut op 'n andere locatie maar dan nog, het geeft niemand het recht om onze blokhut zo te vernielen. We hebben er zo'n goeie herinneringen aan... onze Henk en ik zijn allebei lid geweest van het Jongens Gilde en met ons zoveel kinderen meer uit d'n Himmel. Toen onze Henk erbij was noemde men het de Jongewacht... bij mij Jongensgilde.
BEIJ SLUIS ELLUF
Ik had dit plaatje nog van 'n kijkje op sluis 11 van vroeger zo rond de jaren 1932/1933. Links zie je het cafe van Lammers liggen. In het midden het sluishuis aan de kant van Asten dat in 1932 is gebouwd... kosten toen, schrik niet, 5000 gulden. Rechts nog net zichtbaar 'n sluishuis aan de kant van Someren waar er ook twee van stonden, die werden in 1933 afgebroken. Op de plaats waar die stonden kwam in 1936 'n houten groepsgebouw van het Nederlandse Korps Politietroepen van de groep Someren. Het is 'n prachtigplaatje, altijd zo geweest met die ophaalbrug maar voor mensen zoals ik waren het ondingen omdat ik er twee jaar overheen moest toen ik naar de ambachtschool moest, 5 jaar dat ik bij Berkvens werkte en 10 jaar toen ik bij the Secrets muziek maakte en twee keer per week naar Leenen moest om te repeteren.
DUN AA & OO
Weet je het nog? De opening van de A&O op de Markt. We weten allemaal dat het voor ons niet leuk was dat de oude prachtige jongensschool werd afgebroken maar het is nu toch gebeurd daar veranderen we niks meer aan. Toen kwam er de A&O, Asten & Omstreken werd het gedoopt en daar hadden ze echt vanalles... op zich 'n aanwinst voor Asten maar wij hadden het liever op 'n andere plaats gezien. Dit is de afdeling rookwaren, week en maandbladen en ik dacht ook nog parfums. Ik kan me de winkelafdeling van toen nog herinneren als de dag van gisteren...
DUN INGANG
De ingang van het kasteel in Asten... wij moesten er door als we er in de winter gingen schaatsen... vaak ben ik er in de winter niet geweest want ik was altijd bang dat we door het ijs zouden zakken met zovele op dat stukje gracht. In de zomer moesten we er wel vaak door als we er "Ivanhoe" gingen spelen met veel vriendjes uit d'n Himmel. Waar kun je mooier Ivanhoe spelen als in 'n echte burcht, in 'n echt kasteel... ook al was het dan vervallen toendertijd... het leek net echt als we er kwamen met onze zelfgemaakte pijl en bogen, speren, lanzen en schilden. De goeie ouwe tijd zonder mobieltjes.
KAARTE UM TE VURSTURE
Prachtig toch de twee kaarten langs elkaar, die van Ommel en die van Asten. Kaarten versturen wordt in de m oderne tijd steeds minder gedaan. Wij versturen nog altijd echte kerst en nieuwjaarskaarten maar het meeste gaat tegenwoordig voortaan per mail. Ook als we op vakantie waren stuurden we 'n kaartje naar huis van de plek waar we waren... Valkenburg, Vaals, Madurodam en Texel om er maar wat te noemen. Hier heb ik nog twee mooie kaarten van ons dorp, Ommel met de o.a. de kerk en de school.. en Asten vanaf boven naar onder: de herenhuizen op het Koningsplein, het plantsoen van het Koningsplein met huize Bartholomeus, het "groen" van Asten, de kerk in de Sint Jozefparochie in de Bloemenwijk, de Molen van vroeger aan de Molenstraat, miden vanaf boven: nog eentje van de molen van toen en onder de kerk gezien vanaf de Mausseltstraat en rechts van boven naar beneden: de huishoudschool aan de Schoolstraat, de kasteelruine, het nieuwe melkfabriek aan de Heesakkerweg, ons gemeentehuis voor de verbouwing en onder de poort van de kasteelingang.
DE STROAT VAN BURGEMISTER FRENKE
Met dit plaatje zitten we in de Burgemeester Frenckenstraat zoals die er vroeger ooit uit zag. Links zie je 'n deel van Midas winkelcentrum wat toen nog klein was en daarvoor was er ooit 'n cartonnage fabriek. Toen kwam daar de ingang naar het winkelcentrum waar je meteen als je binnen kwam, links 'n grammofoonplatenwinkeltje had... dat wilde ik eigelijk wel overnemen toen het centrum groter werd maar door omstandigheden ging dat niet door, dat was rond 1973. Daarnaast zie je de dierenvoederwinkel van van den Burgt met daar weer naast hun woonhuis. Als je binnen kwam daar had je rechts de "goei kammer" en daar kreeg ik toen ik 14 was gitaarles van Lenie van den Burgt. Rechts is het woonhuis van Hoefnagels, dat denk ik tenminste, voorheen woonde er Antoon Linden.
GÈR VURNIEJLE
Toen de oorlog in volle gang was en de Duitsers zagen dat er geen eer te behalen was en de oorlog gingen verliezen kozen ze ervoor om op de terugweg, voor zover dit mogelijk was, zoveel mogelijk te vernielen, de kerk van Ommel is er getuige van. Ons bejaardenhuis Bartholomeus op het Koningsplein was vaker doelwil geworden van aanvallen. In dit gebouw was 'n rode kruis post, werden gewonden verzorgd en waren de bejaarden ondergebracht. Dit is de trieste aanblik van ons mooie gebouw wat nu helaas ook al is afgebroken. Op de terugweg naar Duitsland werd van alles door de Nazi's buitgemaakt... vooral fietsen werden opgeeist of gestolen.. daar kwam ook deze zin vanaf... ik hoor het mensen van vroeger nog altijd zeggen: "Dun bèèsten Duitser hì nog unne fiets gestôlle"....
MOI UM TE KIEKE
Ik zag op facebook op de pagina van een van onze beste Astense renners ooit, Gerard Timmermans deze foto van de ronde van Asten die toen werd verreden o.a. door de Julianastraat die weer 'n bocht maakte en verder liep langs de Mariaschool. De huisjes op de achtergrond stonden in de bocht naar de fabriek van "dun Elephant"... waar je die mensen ziet staan kon je 'n zandpad in waar de firma Waals haar timmerbedrijf had en opslag. Links naast die mensen waren de winkels van Bekken de Verdonschot. Op de foto rijdt Gerard Timmermans voorop. Ik zat net te denken... het zou nu leuk zijn geweest voor de mensen die bij de Lisse wonen... ik heb er 'n platgrondje bij gedaan zoals het er nu uitziet en de rode pijl wijst naar de rode punt, de huisjes voorstellende. De blauwe pijltjes is de fietsrichting van de renners. Ja dat zou geweldig zijn geweest voor onze oudjes die er vertoeven... en ook voor de mensen van de aanleunwoningen die op de plaats van de oude huisjes zijn komen staan.
IJSBELLEKUS
Ik vierde die dag alvast mijn verjaaardag... 23 juni 2016, de dag later werd ik 71 jaar. Mijn verjaardag is altijd wel iets aparts geweest... hahahaha "hil zeker". De hagelstenen waren zo groot als tennisballen... het werd 'n zwarte dag voor de verzekeringen maar veel mensen waren er goed mee, al zou je denken dat zoiets niet kan. Eerst leek het ellende... maar na maanden hadden veel mensen van de verzekering 'n nieuw dak gekregen wat toch al aan vervanging toe was. En zo waren er nog wel meer dingen. Leuk was het toen niet... want je werd bang omdat je niet wist wat er gaande was... Maar we hebben het achter de rug. Als het weer gebeurd weten we wat ons te wachten staat. Dit jaar word ik 73... "wa zal ut dì joar zijn"??
SCHATSE INT PARK
Weet je nog? 1978? We konden toen nog schaatsen in het burgemeester Ploegmakerspark aan de Logtenstraat-Tuinstraat-Burg. Freckenstraat. We hadden toen al 'n vijver in dat park. Antoon Ploegmakers was burgemeester van ons dorp net na de oorlog in 1946 tot 1967. Het mooie park kreeg zijn naam. Kinderen konden zich vermaken in de winter...
UT PURROGGIEHUIS
Het begint me altijd 'n beetje te kriebelen als ik plaatjes zie als deze van oud Asten, ons Asten van vroeger. Rechtsonder ons Parochiehuis... helemaal uit hout opgetrokken, de wanden, de vloer, de stoelen, het plafond en het dak. Het kwam er staan toen men vond dat de bovenzaal van het patronaat, hier links op de foto, niet meer voldeed, gewoon veel en veel te klein was en men moest er de trap voor op. Voor diverse kleine aangelegenheden werd het nog wel gebruikt. Het parochiehuis lag achter het patronaat en daar lag ook de gymzaal... hier ook zichtbaar maar voorin de kleedlokalen en de wasruimtes en achter de gymzaal op zicht met paard, ringen en de rekstok. Achter de gymzaal lag het r.k. kerkhof. We hebben er veel vertoefd in het parochiehuis tijdens de toneeluitvoeringen etc.
SIERUS VAN UT IRSTE UUR
Ik vond nog ergens 'n plaatje van de lokale omroep Siris van het eerste uur... ze hadden toen maar 'n kamertje waar alles moest gebeuren. Tegenwoordig is het 'n prachtige studio en elke keer als ik er ben dan kijk ik m'n ogen uit. Hier zie je nog de mensen van het begin... rechts volgens mij Klaas van Houts en in het midden, mister Siris zelf, Harrie van Horik. De dame links ken ik niet. Toen werd alles nog geschreven en bewaard in mappen... nu hebben ze ook mappen maar gewoon op de computer.
BIJ DE FIELUPS LAMPE
Hier zou zomaar ons moeder bij hebben kunnen staan. Dit is 'n plaatje van de Philps-lampenfariek in Eindhoven waar dames bezig zijn met het vervaardigen en bewerken van de lampen van vroeger. Ook ons moeder heeft daar gewerkt maar het had ook even 'n slechte tijd en mensen die van veraf moesten komen werden het eerste ontslagen. Ons moeder moest van richting Meijel afkomen dus die zou ook bij de eerste ontslagen behoren. Daar hadden ze wat op gevonden... de broer van m'n moeder woonde tussen Geldrop en Eindhoven want daar hadden ze 'n huis gehuurd en daar ging mijn moeder voorlopig bijwonen... dus werd ze niet ontslagen omdat ze kortbij woonde.. Zo werd dat probleem toen opgelost. (Foto dhr. Leenen)
VEUL VURNIEJLE
We zitten in de laatste maanden van de oorlog van 190-1945.. zo rond eind 1944. De Duitsers zagen wel dat ze de smerige oorlog gingen verliezen.. ze kregen opdracht om zoveel mogelijk dingen in de steden en de dorpen vol vernielingen achter te laten. Op 20 september 1944 was Asten hun doelwit en ook de kerk werd toen zwaarbeschadigd maar gelukkig niet zo erg dat ze niet meer kon worden opgeknapt. Dit in tegenstelling tot de kerk in Ommel die moest worden afgebroken.
AASTE TURRUP
Een van de mooiste foto's die er zijn is dit plaatje van de kiosk op de Markt met daarachter het postkantoor en rechts ernaast de cafe van Bakens die op het hoekje tussen het cafe en de jongensschool ook nog 'n smederij hadden. Prachtig om te zien die kleding van vroeger. In cafe Bakens is nu Eetcafe van Hoek en de kiosk is ook al lang verdwenen. Maar het postkantoor dan? Ja dat is nu 'n assurantie kantoor of zoiets. Maar voor het postkantoor er kwam, het andere postkantoor was op het Koningsplein waar later de burgemeester kwam wonen, Ploegmakers. Voordat het postkantoor op de markt werd gebouwd stond er hotel Sengers. De toenmalige burgemeester wilde de grond laten kopen door de gemeente om er 'n woonhuis laten bouwen... 'n villa. Dat werd door de gemeenteraad van toen niet goed gekeurd en de grond kwam in handen van de PTT. Toen kwam er het prachtige postkantoor...
UT KUSTEEL
Het kasteel tussen Asten en Heusden is 'n plek die veel kijkers trekt ieder jaar. Vroeger speelde wij er Ivanhoe dat herinner ik me nog goed. Het kasteel was helemaal onderkomen maar nog voor de oorlog werd er opdracht gegeven om het te restaureren... waarvan dit plaatje is... het zag er fraai uit na de restauratie... helaas werd het weer voor 'n groot deel vernield in oorlogstijd...
VUR DE VURBOUWING
Nee echt heel oud is het niet maar we weten denk ik allemaal nog wel over het hoe en wat van dit plaatje. De achterkant van ons gemeentehuis voordat er de verbouwing plaatsvond. Onze parkeerplaats er was achter het gemeentehuis en nog 'n stukje groen er was. De fietsenstalling was er nog... nu ook nog wel maar niet meer overdekt voor ons mensen die met de fiets het bureau bezoeken. Nu staat er 'n prachtig nieuw gebouw want het oude was te klein... maar waarom er zo'n grote wachthal moet zijn heb ik nooit begrepen... daar hadden ze veel kantoren kunnen maken... maarja... het zal wel z'n reden hebben.
HOEZO IN DUN DOES?
Tegenwoordig heb je douches waarvan de waterstralen elk hoekje en kantje van je lichaam kunnen raken. Dan denk ik nog wel 'ns terug aan mijn kinderjaren... zeg maar zo'n 60 - 70 jaar geleden. Nee 'n douche hadden wij niet en ook geen ligbad maar we hadden voor de kleintjes thuis wel 'n soort zitbad... hahaha, ja echt wel. We hadden 'n zinken teiltje dat in de bijkeuken werd gezet en bij heel koud weer in de keuken korter bij de kachel. Ons moeder of een van ons oudste meiskes kookte water, deden daar koud water bij en voelden of de temperatuur goed was... en dan mochten we er 'n kartiertje in zitten... Ja de tijden veranderen... in 1961 verhuisde we naar de Rozenstraat naar 'n nieuwe woning... met 'n echte douchecel met zo'n bak er in en 'n sproeier... dat was 'n hele vooruitgang.
HIL AAWT, MER WOR?
Dit is weer 'n mooi zoekplaatje, "bietje onduideluk" en dan denk ik speciaal voor de ouderen onder ons. Waar denk je dat dit is en wat is het voor iets. Ik geef 'n paar aanwijzingen... Het is in Asten... het linker deel is afgebroken maar waar de twee bomen staan, dat staat er nog altijd... Vroeger was het 'n Toko, 'n fietsenwinkel en later 'n cafe. Ik ben er vaak genoeg geweest, in de fietsenzaak en in het cafe. Klik op het plaatje dan zie je het maar denk eerst na voor je dat doet... kijken of je het goed had.
DE STROAT VAN VRUUGER
Ik denk dat jullie het ook wel mooi vinden hoe 'n stukje oud-Asten er vroeger uit zag... 'n deel van 'n straat zoals wij die kennen van vroeger. Ik zal je vertellen wat je zoal ziet. Rechts 'n heel klein stukje van de VeGe-winkel van Jantje van Bussel met daarnaast het kleine winkeltje van nellie van Bussel, Pastunette, waar ze onderkleding verkochten. Dan de fietsenwinkel met pomp van de familie Verdijsseldonk en daar naast de winkel en de werkplaats van de firma Strik, sanitair met daarnaast het woonhuis maar ik weet niet meer of er iemand van Strik zelf in woonde. Het volgende is het woonhuis van Jan Boot. Dan kreeg je de twee winkeltje van Warnar, het eerste van de lederwarenwinkel en dan de rookwarenwinkel met achterin de kapsalon. Wat daarnaast lag weet ik niet meer. Ik weet dat de familie Pasman er woonde en ook 'n winkeltje hadden maar later heeft Bakens er 'n schilderswinkel gehad. Verderdoor op de hoek de woning van o.a. dokter Schellekens. Later woonden er meerdere mensen in tot het verbouwd werd tot "Het Eeuwig Leven", 'n restaurant waar je nu Italiaans kunt eten, restaurant "Trattoria Aglio E Olio". Op de andere hoek het cafeetje van Franske Eijsbouts... nu is daar de parkeerplaats.
ERKOLE EN BRIKETTE
Ik kreeg van Jo Gehem - van der Wallen nog enkele afebeeldingen van oude rekeningen van vroeger die Jo nog altijd bewaard heeft en een ervan was de rekening voor het leveren van kolen en briketten door Jan de Post, Jan Meulendijks uit d'n Himmel aan het cafe van gehem bij Sluis 11, toen was dat nog Kanaalstraat en hoorde volgens mij nog bij Someren. De rekening is van september 1949 dus denk ik dat ze in de voorzorg waren voor de komende winter. Het adres van Jan Meulendijks, hier op de foto links, was toen nog Hemel 8 terwijl het later Hemel 10 werd maar dat zal wel te maken hebben met het aanpassen van de huisnummers. Wij hadden vroeger huisnummer 31 en dat werd later 57, vandaar denk ik dat het toen ook zo was.
DE OMMELSE SCHOOL
Zo zag de school in Ommel er vroeger uit... ik weet niet waar die precies heeft gestaan. Dhr W Poulisse was hoofd van de opanebare school van Ommel sinds 1885 en 1935 vierde hij zijn 50 jarig onderwijs-jubileum. Hij werd alom gewaardeerd. Op de dag dat hij afscheid nam als onderwijzer werd de nieuwe school welke je hier ziet op de foto, geopend. Er werd eerst 'n heilige mis opgedragen en Gods zegen gevraagd voor de nieuwe school en voor de kinderen die onderwijs gingen volgen en ook de onderwijzers in Ommel. Met de fanfare voorop trok men naar de nieuwe school die daar werd ingezegend door de pastoor. De pastoor hield nog 'n toespraak en daar werd op geantwoord door het hoofd der school van toen. Daarna speelde de fanfare nog enkele nummers en werd de plechtigheid besloten... Ommel had haar nieuwe school.
BURGERWAACHT
In 1919 werd in Asten de burgerwacht opgericht, ze moesten het wettig gezag ondersteunen en alle oproerige bewegingen onderdrukken. Deze foto is gemaakt op 7 januari 1937, de dag dat princes Juliana trouwde met prins Bernhard. De Astense koningsgezindheid was erg groot en de volgende straaten kregen "Oranje"-namen. De Tramstraat werd de Prins Bernhardstraat, de Korte Kerkstraat werd de Prins Hendrikstraat, nu Mgr. den Dubbeldenstraat, de Nieuwstraat werd de Emmastraat, de Torenstraat de Wilhelminastraat en de Fabrieksstraat werd de Julianastraat. De foto is gemaakt bij Piet de Bruijn voor de deur. Zijn vrouw Johanna de Bruijn - Sanders dreef er samen met haar zus 'n winkel in kruidenierswaren en stoffen, Piet zelf handelde in margarine. De dochter van Piet en Johanna, Anneke nam het over en bleef dat doen tot 10 april 1999. De broer van Anneke, Frits, moest zijn rol in het verzet in de oorlog met de dood bekopen. Van de mensen op de foto ken ik er geen maar hulp is welkom.
DE AAW SCHOOLE
Eigenlijk zijn het helemaal geen ouwe scholen maar de linker school is al jaren geleden opgeruimd, dat was de Ulo-school die werd gebouwd in 1951. Rechts is de Bonifaciusschool en ik weet niet of die nu weggaat of niet. Er zijn plannen dat er 'n nieuwe komt maar ik weet ook niet over het hoe en wat, we wachten maar af. Je ziet de open vlakte achter de scholen wat nu de straten heeft als o.a. Adelheid van Voorne, Rigoud de Cock en Albert van Cuijck. Toen waren het nog gewoon korenvelden etc. Op de achtergrond de eerste rondweg van Asten, de Heesakkerweg.
TOEN AL SCHIF
Dat de winkel van Anneke de Bruijn al jaren niet goed was weten de meesten wel en je vraagt je dan ook af waarom er niet eerder is opgetreden, niet eerder wat aan gedaan is. Ik ben nu bij 72 jaar en toen ik 10-12 jaar oud was moest ik van ons moeder altijd boodschappen doen bij de Spar van Huub Eijsbouts... helemaal van d'n Himmel te voet naar turrup en dan naar de hoek bij de Mgr den Dubbeldenstraat waar de winkel lag, hier links op de foto... en zoals je ziet hing toen de muur van Annekes winkeltje al scheef naar de weg toe hier net zichtbaar rechts. Dat er nooit iets is omgevallen is mag 'n wonder heten. Naast de Spar kwam de nieuwe slagerswinkel van "de Zoere", de Spar verdween en er kwam 'n geheel nieuw pand staan waar ook bloemist Jan van Bussel in kwam die eerder in de Emmastraat zat waar nu het braakliggende terrein is naast de Chinees.
UT EINDE VAN ANNEKE
De "super" van Anneke de bruijn was gesloten... de winkel op het Koningsplein was dicht. Ik vond in mijn plakboek deze plaatjes nog... links de laatste restjes van achter de toonbank... de vleessnijmachine, de halve rekken... wat schalen etc... Rechts een van de winkelruiten met aanplakposters die helemaal verkleurd waren door de lange tijd dat ze er al hingen. De poster van Hertog Jan betreft 'n optreden van Pro et Contra. De oude poster helemaal bovenaan had er jaren gehangen en herinnert ons eraan dat ze vroeger KG koffie en thee verkochten. Wanneer het boek definitief kan worden gesloten weet ik ook niet.
KUFFEE FRANSKE EIJSBOUTS
Ik heb het al eerder uitgelegd, de schuine hoek in het pand van cafe Eijsbouts, toendertijd op de hoek van de Prins Bernhardstraat en de Burg. Frenckenstraat... omdat er niet genoeg plaats was om de Burg. Frenckenstraat daar aan te leggen moesten ze 'n deel van het pand afstaan... schuin afgesneden om die weg daar te krijgen. Mijn herinneringen aan dit gebouw? Ze hadden er 'n bakkerswinkel met kruidenierswaren waar wij vroeger wel ooit snoep haalden. Ze hadden er 'n ijssalon, wat toen al uniek was, waar je ijs kon eten binnen maar meestal gingen wij aan het loketje ijs kopen, schepijs, 15 cent... dat is het raampje links naast de automaat die er hangt. Het cafe heb ik ook goed herinneringen aan want ik speelde er ooit met Asten kermis met twee oudere kerels, de Pelona's. Het was er erg gezellig toen... als je binnen kwam meteen rechts naast het raam was 'n soort nis en daar zaten wij met z'n drieen om onze muziek te spelen en de mensen te vermaken. Alles is allang afgebroken en nu staan er appartementen en is er de parkeerplaats "het eeuwig-leven-plein". Wij zeiden trouwens nooit cafe Eijsbouts, wij noemde dat het RVS-cafe en dat begrijp je wel waarom... kijk maar naar de grote reclameplaat die aan de gevel hing.
UT KERRIKSKE
Ik hou wel van bijzondere plaatjes en dit is er zo eentje. Foto van het noodkerkje, de omgebouwde boerenbonds-loods in Ommel. Dit plaatjes is waarschijnlijk niet gemaakt met 'n gewoon fototoestel maar het fijne weet ik er ook niet van, het is wel behoorlijk beschadigd zodat het misschien wel van 'n dia is gemaakt. Het is een van de mooiste en bijzondere plaatjes die ik heb van het kerkje. Het werd daar omgebouwd zoals je misschien wel weet omdat de kerk op het Plein helemaal kapot gebombardeerd was door de Duitsers en niet meer te repareren was.
OPTOCHT VUR DE VREEJE
Vroeger waren we op de 5de Mei altijd vrij want de 5de mei is de dag van de bevrijding, dan vieren we dat de oorlog voorbij was en Nederland bevrijdt van de Nazi's. Tegenwoordig hebben we nog wel de dodenherdenking op de 4de mei maar voor de 5de mei zijn de meeste dingen afgeschaft. Zo ook de optocht die er vroeger werd georganiseerd en waar veel buurtschappen en straten aan deelnamen die dan door Asten trokken. Dit is nog zo'n plaatje van zo'n wagen die mee deed en als tekst meevoerde: de Vredes Prinses. Op de achtergrond zie je op de hoek van de Hemel en de Emmastraat de Centra winkel van Frans van Baar, de kledingwinkel van Jan van Baar ernaast en links de boerderij van Leo Kuijpers. Ja, nostalgie...
UT ERPULHOK
Op het terrein waar nu zo ongeveer de bungalows staan in de Asterstraat en de school: 't Talent, daar in die buurt stond vroeger 'n groot stenen hok en daarin werden vroeger aardappelen opgeslagen. Als je in de Prins Bernhardstaat stond was dat zo ongeveer achter "dun boerenbond". Jarenlang heeft het gebouw er slecht bij gestaan want het werd niet meer gebruikt en geregeld werden er vernielen aangericht. Ik denk dat het eigendom was van de boerenbond maar dat weet ik niet zeker. Veel Astenaren zullen het gebouw nog wel kennen. Heel vroeger werden daar op dat leegstaande terrein ook veemarkten gehouden. Gelukkig is dit rommeltje nu weg maar ik moet er wel bij zeggen dat het inmiddels ook al jaren geleden is dat het Boerenbondsgebouw werd afgebroken... het terrein braak lag, het in de toestand waarin het terrein verkeerde niet uitzag. Nu hebben ze eindelijk weer het onkruid etc weggehaald wat er op kan duiden dat ze er eindelijk 'ns wat mee gaan doen, maar dat hebben ze al wel vaker gedaan... "Ut zal me beneije".... Ik begrijp best dat niet alles snel kan gaan. Maar de eigenaars van dit stuk grond waar ze weer miljoenen aan willen verdienen, zitten met hun reet in 'n warm kantoor en "geeve dur gin zak um of ons durrup dur naw schon of verwaarloost bij li". Stelletje opgetutte pierenwaaiers met stropdas om.
DUJO TOE OLD
Ik stond er niet bij stil dat het alweer zolang geleden was. Nu 12 jaar geleden zo ongeveer. Jan van Eijk en ik, Peer Welten waren 'n muziekduo begonnen... Jan op drum, ik op basgitaar en de rest van de muziek draaide we af met 'n elektronisch foefje wat we bedacht hadden. Onze eerste try-out in zaal Zegers was 'n groot succes... veel mensen die ik ken maar ook enkele boys van the Secrets waren aanwezig waar ik vroeger bij gespeeld had. Ik maakte voor ons duo 'n website toendertijd.. en ik dacht dat ze dat allang uit de lucht hadden gehaald maar niks is minder waar... toevallig kwam ik het weer tegen en het is keileuk om dat nog 'ns te zien. Op deze manier maken Jan en ik allang geen muziek meer want we sjouwde ons het klap-lazerus. Jullie weten inmiddels wat we wel doen en dat gaat hartstikke lekker. Getuige de twee volle kerkjes bij ons Back to the Secrets wat Jan en ik in elkaar hadden gezet. Mocht je nog 'n willen zien wat het toen was het Muziekduo 2Old, dan moet je nog 'ns klikken op de foto en je komt er nog bij uit. Let wel op want er komt ook veel reclame voorbij maar klik die gewoon weg. Daar staan ook de foto's van toen gemaakt in zaal Zegers. Veel Himmelse mensen die toen aanwezig waren en daar waren we best trots op, "Da muddege greust wete".
MIN WINNENDE LIEDJE WA ZE NOIT NIE DREIJE
Nee blij ben ik er nooit niet mee geweest dat ze mijn winnende liedjes bij de Klot nooit laten horen en ik heb toch 'n paar keer gewonnen vroeger, maar wakker van liggen doe ik er echt niet van. Dit is nu 37 jaar geleden dat ik voor de eerste keer won. En zoals je hiernaast ziet had ik 700 stemmen voor mijn liedje en het tweede haalde er 400... en toch hoor je mijn liedje nooit... nouja... zoals gezegd, ik lig er niet wakker van. Jammer dat ik er de muziek niet meer van heb.. maar ik wil het nog wel zo zingen... zonder muziek dan weet je in ieder geval hoe het liedje zo ongeveer ging. Het was 'n beetje 'n dubbelzinnige tekst zei men maar dat was in eerste instantie helemaal mijn bedoeling niet en ook niet zo bedoeld. Bij de pesentatie van de liedjes was ikzelf niet aanwezig want ik moest zelf muziek maken op 'n carnavalsbal in het Limburgse land. Annie en ons moeder waren er wel maar toen Annie tijdens de huldiging het liedje moest meezingen moest ze het antwoord schuldig blijven want ik laat van te voren nooit iemand weten welk liedje van mij is, zelfs mijn vrouw en moeder wisten dat niet... ik vind n.l. dat het mooiste liedje moet winnen en hoef geen stemmen van familieleden die op mijn liedje stemmen omdat het door mij is gemaakt... Binnenkort zal ik het nog 'ns opnemen als ik de muziek heb ingespeeld en dan laat ik het hele lied 'ns horen.
DUN BISSCHOP IN AASTE
Het is maar 'n krantenknipsel, de foto van Bisschop Jan Bluijssen, die van orgine van Astense afkomst is, toen hij in ons dorp was en het nieuwe altaar in de kerk consacreerde. De bisschop is meerdere malen in Asten geweest. Links staat de toenmalige kapelaan, later pastoor geworden in de Sint Jozefparochie waar wij wonen, Jan de Kleijn. Dat was echt 'n geweldige man waar wij fijne herinneringen aan hebben toen hij o.a. aalmoesenier was van de KWJ waar hij zelfs ieder jaar mee op kamp ging.
MOI KNIJNTJUS
Wittege ut nog? Met Kerst is het gebruikelijk dat we allemaal weer lekker eten... eerste Kerstdag eten wij lekker thuis en tweede Kertsdag gaan we uit eten, iets wat ik niet zo makkelijk doe want als ik thuis eet kan ik doen wat ik wil zelfs boeren... hahaha.. Nu zie je op internet altijd van die mooie foto's waar kinderen b.v. voor hun verjaardag 'n leuk beest krijgen,,, 'n hondje, lief en klein... maar als die groter worden zijn ze meestal niet meer zo lief. Ze krijgen 'n cavia maar na 'n tijdje dat is het nieuwe eraf en moet moeders er voor zorgen want de kinderen vinden 'n mobieltje of tablet veel interessanter.. ze krijgen ook wel 'ns 'n konijntje en die beestjes hebben van die lieve oogjes. Wij hadden vroeger ook konijnen achter in 'n hok zitten en we vonden dat geweldig maar dan moesten we van onze ouders ook konijnenvoer plukken, "klever en ertschallen". Daar waren wij niet zo blij mee maar zo ging dat vroeger bij ons. Het was eigenlijk toch wel fijn als kinderen zo'n lief klein beestje kregen... 'n soort speeltje. Maar terug naar het eten met Kerst... het lieve kleine konijntje was dik geworden van het vele voedzame vreten... tja... maar wat moet je nu met zo'n dikzak... er zat nog maar een ding op.. precies... de pan ik... ze sloegen hem achter z'n oren... stroepen... en dan in de een of andere wijn zetten of zoiets en dan bakken... en dan werd dit op gegeten... meestal hadden we meer konijntjes thuis dus moesten we in het hok gaan kijken welke we opgegeten hadden... maar het hok was leeg... onze vader had de andere verkocht en het konijnenvel aan de man meegegeven die deze dingen vroeger aan de deur kwam ophalen. Leuk was dit echt niet... je lieve konijntje op eten... maar toch zaten er ook twee goeie kanten aan... de eerste: ons joske, want dat was z'n naam, had heerlijk gesmaakt en ten tweede, we hoefden geen konijnenvoer meer te plukken.
PLATEN-ZEKSKE
Nee dit komt niet uit Asten en toch was de Muziekfontein ooit 'n winkel in Asten. Later begonnen Joop en Tonny Smeelen - Hagelaar 'n tweede winkel in Deurne en na verloop van tijd verdween de winkel in Asten. Wanneer hij precies verdween weet ik niet meer maar ik weet nog wel dat ik er mijn eerste basgitaar kocht toen ik bij the Secrets in Someren ging spelen. En dat was in 1968. De Muziekfontein was 'n mooie winkel in Asten want je kon er naast grammofoonplaten ook kleine muziekinstrumenten kopen en bladmuziek en je kon er les halen. Ik heb er geen hoesje van maar wel vond ik dit zakje voor grammofoonplaten in te doen als je plaatjes kocht in de winkel in Deurne. Dat was toen nog millieu-vriendelijk want de zakjes waren van papier. De winkel in Asten kwam er nadat Jan van Bussel, de bloemist, daar wegging en 'n nieuw pand betrok in de Mgr den Dubbeldenstraat. Veel Astense jeugd heeft er haar eerste grammofoonplaatje gekocht of LP of misschien toch haar eerste muzieknoten geleerd als men gitaarles kreeg van Tonny. Nadat de winkel in Asten dicht ging kwam er 'n hobbywinkel van alle soorten garen in. Op het zakje van hiernaast staat wat je in Deurne allemaal kon kopen bij de Muziekfontein dat 'n begrip was geworden in Deurne. De winkel is nu al weer jaren verdwenen.. jammer want al het moois van vroeger wordt door de grote winkelcentra "opgeslokt", wat blijft is nostalgie... zoals dit oude platen-opberg-zakje... Nee wat winkels betreft, "wordt utter nie bitter op".
INDUSTRIETERREIN
Asten kreeg zijn Industrielaan... je zou het bijna niet geloven maar toen ik jong was vond men het eindelijk 'ns tijd om de bedrijven die in het dorp lagen te verplaatsen naar 'n terrein dat speciaal voor bedrijven en fabrieken zou worden ingericht. We kregen onze Industrielaan want die naam kreeg de straat die van de Ommelseweg richting Molen liep. Maar wie moesten daar dan naar toe? In ons dorp lagen bedrijven als d'n Trico, 't Cartonnage, Schriks drukkerij, Mennen drukkerij etc etc. Maar ja... neem b.v. de klokkengieterij van de Koninklijke Eijsbouts... die is toch nooit naar 'n andere plek gaan verhuizen. Maar we hadden er wel eentje en die lag nog wel in onze straat. De IJzergieterij van Frans van der Velden moest vertrekken omdat op die plek ooit nog nieuwe huizen kwamen staan. Voor ons was het raar... het was 'n smerig zootje binnen en de mennen die er werkten kwamen gitzwart thuis... ik kan er over meepraten want zowel onze Sjaak als onze Theo hebben er gewerkt en kwamen thuis als roetmoppen. Het vervelende van alles was dat wij in de Hemel geen douche hadden dus ze moesten zich wassen in het washok of in de bijkeuken. Nee prettig was dat niet. Het werd opeens zomaar 'n lege plek en voor ons kwam dat goed uit want wij gingen er gewapend met 'n emmer en 'n oud broodmes naar toe... slakken zoeken, en dat waren de ijzeren stukjes, druppeltjes die tijdens het gieten van b.v. de putringen voor in de wegen, langs de vormen was geraakt.. die lagen er genoeg in de zwarte grond. Dat leverde ons weer 'n paar dubbeltjes op als we genoeg hadden en konden verkopen aan de oud ijzerhandelaar die elke maand 'n keer door de straat kweam gereden. Toen het 'n open plek was hadden we er 'n mooi cros/race-baantje van gemaakt... Veel jongens uit d'n Himmel hebben zich er als 'n Max Verstappen gevoeld. Maar terug naar het bedrijf van Franske van der Velden. Toen het verhuisde naar het nieuwe terrein was dat rond 1958 of misschien iets later.. het was het eerste bedrijf dat zich vestigde in de Industrielaan... Later kwamen daar de bedrijven van Picus, Montapas, Saffier en Zwegers bij. Later is het bedrijfje opgedoekt, en lange tijd heeft er nu de Kemie ingezeten met z'n natuursteen maar op het moment van schrijven is het gesloten. Er is soms nog 'n beetje bedrijvigheid omdat er nog wat dingen moeten verhuizen naar Helmond waar het bedrijf nu ligt. De kantoren liggen er verlaten bij... toen ik er vandaag langs kwam dacht ik meteen aan vroegertijd, aan Frans van der Velden... ik heb er onderstaande foto van gemaakt... het is 'n wit gebouwtje, verscholen achter wat groen wat ooit onze trots uit d'n Himmel was: "IJzergieterij Frans van der Velden Asten". Nog altijd vindt je in ons Asten de putdeksels terug.
DE KERRIK VAN OMMEL
Zo zag er de kerk van Ommel uit toen die nog in takt was en in Ommel miden op het plein stond... "het hart van Ommel". Jammer dat het niet bestand was tegen de vele granaat inslagen op het eind van de oorlog. Ommel verloor zijn "hart", maar de mensen konden daarna naar het oude Boerenbondsgebouw dat werd omgebouwd tot noodkerk. Wie de pastoor is op de foto weet ik niet maar ik denk pastoor Vogels. Ommel is nog altijd 'n bedevaartplaats en vele komen er naar toe om Maria te vereren. Het plein waar deze kerk heeft gestaan heet nu hey Onze Lieve Vrouwe Plein. Echt Ommels....
MUZIEKBAANDE EN KARRAOKE
Jullie weten al wel dat ik veel doe met muziek en dan bedoel ik zowiezo de optredens die ik heb met mijn Himmels/Aastusse liedjes waar ik wat verhaaltjes bij vertel. Tegenwoordig kun je veel geluidsbanden binnenhalen via de pc maar vroeger was dat wel even anders. Ik neem je mee terug naar de jaren 80 toen ik nog maar pas aan karaoke deed en alles moest na zoeken om 'n muziekband te krijgen. Ik had daar al wel iets op gevonden want ik kocht op de markt in Helmond cassettebandjes met accordeonmuziek en die gebruikte ik als karaoke waar ik fijn mee kon meezingen. Maar toen kwam ik bij van Leest in Eindhoven en daar lagen cassettes met vier muziekbandjes met de laatste hits erop. Hier heb ik er 'n foto van want toen we gisteren aan het opruimen waren kwam ik ze weer tegen... tenminste enkele want de andere heb ik al ooit weggegeven. Maar nu de prijs want ik heb het wel over meer als 30 jaar geleden. Per cassette kosten die dingen toen 37 gulden.. Bijna tien gulden per liedje en je kon er geen eigen tekst bij zingen want op de achtergrond stond 'n backinggroep opgenomen die de andere stemmen verzorgden. Daarbij zat je gebonden aan de toonhoogte zoals ze zijn opgenomen... op dit moment kan je van liedjes op midifile de toonhoogte zelf bepalen en zelfs instrumenten veranderen. Toch heb ik er in de tachtiger jaren wel meer als tien gekocht. Nu is het nostalgie aan het worden... door de komst van de computer is bijna alles mogelijk...
TRUG NOA DE SIECRUTS
Dit staat nu ook op de website van "In de Gloria", want als je deze middag wil bijwonen dan moet je daar zijn op 17 december a.s. Wil je ze nog 'ns horen die hits van toen? Wat dacht je van Mendocino of van Thats how strong my love is.... De middag begint om 15.00 uur.
WINKELS VAN VRUUGER
Nostalgie is 'n fijn ding voor de mens... ik vind het heerlijk om een keer per maand naar het museum te gaan om oude foto's te herkennen. Niet dat ik er alles van weet maar er zitten daar mensen bij die tekst en uitleg kunnen geven bij bepaalde foto's, echt geweldig. Bij het plaatje hiernaast kan ik goed uitleg geven want ik herinner het me nog als de dag van gisteren. De winkel rechts is de Electrozaak van Has Manders en zn. Daar verkochten ze vroeger radio's, tv's, stofzuigers, strijkijzers en ga zo maar door. Maar ook lampen en zekeringen (stoppen) voor de meterkast. Ik ben er vaak genoeg in de winkel geweest. Zelfs toen deze nieuwe winkel er nog niet stond want vroeger stond er dat kleine winkeltje... met maar een winkelruit. Aan de linkerkant zie je rechtvooruit het herenhuis van de familie Eijsbouts... Links bij die bomen lag de boerderij van Kuijpers en daar net voorbij cafe de Hemel en de kledingwinkel van Jan van Baar. De naam was cafe de Hemel maar het lag wel in de Emmastraat, heel vroeger was dit niet de Emmastraat maar de wijk, de Hemel. Waar je het zonnescherm ziet was de centrawinkel van Frans van Baar met de bakkerij die wel aan de Hemel lag. Net het hoekje om hing 'n automaat voor o.a. kroketjes en slaatjes, dat vergeet je nooit meer, inworp? 1 kwartje, "honderde kirres gebruik van gemakt".
AAW STROATNAME
Vroeger waren de straatnamen wel wat anders als nu en dan bedoel ik de jaren 20 en 30.. in de oorlog mochten er geen namen van het koninklijkhuis worden gebruikt. Maar vroeger was b.v. de Emmastraat nog de Nieuwstraat en de Prins Bernhardstraat nog de Tramstraat. Hierboven ook nog enkele, rechtsonder de Mgr. den Dubbeldenstraat was de Nieuwe Kerkstraat, en linksonder de Marktstraat was de Korte Kerkstraat. Rechtsboven de Julianastraat was de Fabrieksstraat en in het midden is het Koningplein wat vroeger het Plantsoen was. Bij het plaatje linksboven snap ik iets niet... want dat is waar je de mgr. den Dubbeldenstraat in gaat, de Langstraat oversteekt en dan het stuk van wat vroeger de bioscoop van Bakens was tot verder naar de Schoolstraat. Ik weet niet beter als dat het vroeger gewoon de Nieuwe Kerkstraat was, net als het eerste deel maar hier geven ze aan Nieuwe Kruisstraat... dat heb ik nooit geweten en dat zoek ik nog uit.
HERMUNNIEJ TUNNEEL
Asten had vroeger het geluk dat er veel toneelverenigingen waren die zorgde voor enig vertier in ons dorp. Trouwens het waren niet alleen toneelverenigingen zoals Euripides, de Kabta en de Openluchtspelers die toneel opvoerden maar ook de andere verenigingen hadden hun eigen toneelgroep zoals de KAJ en ook de Harmonie had dat. Hieroboven is 'n foto uit 1955 toen de harmonie 'n prachtig stuk opvoerden en bij iedereen bekend: "Ciske de Rat". Van de spelers en speelsters ken ik bijna niemand maar in het midden Ciske dat weet ik, dat is Heintje Coolen. Die heeft me dat later vaak verteld toen we samen bij het jongensgilde waren. Links naast Heintje is Tonny Verberne die met Himmelnaar Piet van Loon is getrouwd. Boven derde van links is volgens mij Ad van Lierop...
SCHOOLBENKSKUS
Als ik aan het rond fietsen ben dan fiets ik ook wel 'ns op Voordeldonk aan... en onbewust kijk ik altijd naar de oprijlaan naar de Henricusschool... oh sorry, zo heet ze niet meer want het is nu Basisschool Voordeldonk wat wij vroeger gewoon de Vorreldonkseschool tegen zeiden. Voor ons kinderen van d'n Himmel was er geen oprijlaan... wij liepen tussen de boerderijen van Kerkers en van Slegers door, de zandpad met karresporen.. staken dat stukje weg over aan het eind van de bergweg en kwamen op het fietspaadje terecht dat langs het veldje voor de school lag, dan langs de klas van juffrouw de Vent en dan net voorbij de fietsenstalling door het hekje de speelplaats op. Op de foto helemaal rechts, dat zie je nog wel. Toen mijn oudste zus Ellie naar de Voordeldonkse ging... ze was de eerste die daar naar toe ging toen de school klaar was hebben ze misschien nog wel met 'n lei en 'n griffel moeten schrijven, ik weet dat niet precies, wij in ieder geval niet... wij schreven met kroontjespen en inkt... geen gekras meer op het lei-plankje maar we geknoei met de inkt. Ik vond deze foto hiernaast nog van 'n schoolbankje waar ze nog wel 'n lei en griffel gebruikten.. Boven de foto daar heb ik goeie herinneringen aan.. ook al heb ik twee jaar bij juf de Vent in de klas gezeten die misschien niet zo aangenaam waren maar dat kwam ook niet alleen door de juf maar ook door het feit dat we de catechismus moesten leren... twee keer per week moesten we die opzeggen... verschrikkelijk.
HIRLUKKE EPPELKUS
Jullie zullen het je zeker ook nog wel kunnen herinneren die heerlijke appels van vroeger die je zo zelf van de boom af kon halen... Jatten, och het is maar net wat je er tegen zegt. Peer heb jij vroeger wel 'ns wat gejat? eh.... eehh.... ja dat wel maar och dat waren maar kleine dingetjes. Kinderen jatten nu gewoon van alles in winkels en dan vaak dingen waar ze geen fluit mee kunnen doen. Grotere kinderen jatten kleding, schoenen etc maar het wordt ze dan ook wel makkelijk gemaakt. In de winkels van vroeger lag alles achter de toonbank... nu loop je in de winkels alles loop je zo bijna omver. Maar daar wilde ik het eigenlijk niet over hebben... Ik zag ergens 'n advertentie staan van gezonde appels... Ik denk nog... gezonde appels? Komop laat me niet lachen... gezonde appels waren er vroeger... we haalden onze appels in 't Liender vroeger. Die zaten gewoon in kisten... vers geplukt... heerlijk en weet je wat dat waren? Oogstappels, maar wij noemde dat "ôkstappel". De lekkerste appels die er waren en ze waren nog lekkerder als we met 'n paar man bij elkaar waren om die te jatten... hahahaha... wij hadden daar 'n speciale techniek voor ontwikkeld. We waren met vier: Jan, Sjaak, Gerard en ik... we liepen naar het liender naar de boomgaard van Leenen en keken of Pietje in het schuurtje was waar ze stonden opgeslagen. Als dat zo was dan gingen er drie langs de omheining lopen verderop en we wisten dat Piet ons in de gaten hield... hij liep 'n stukje mee aan de binnenkant van de omheining en als die ver genoeg was... sloop eentje van ons de schuur in... gauw acht appels pakken, voor ieder twee... en dan weg. Na 'n paar minuten verdwenen de drie anderen, goed zichtbaar voor Pietje door de weien en de plakken, verder weg van de boomgaard. Piet dacht dan dat hij slim was geweest... hahahahahaha maar wist niet dat wij veel slimmer waren. Tegenwoordig zitten de appels achter doorzichtig plastic verpakt met 4 of 6 in schappen in de winkels, de plastic maakt dat ze snel rotten. Ik heb pas nog van die hard-groene genomen, smaakte van geen kanten, trouwens de meeste appels die ze er hebben smaken niet.. Ik denk dan graag terug aan de tijd van de "ster-eppelkus, de ôkstappel en de gouternette". Oh... vergat ik nog te zeggen... "Pietje Leenen hitter noit gin gemeest, die han dur ôk zat".
UT LESTE HUPKE
Ja ik weet ook wel, ook ik begin dingen te vergeten maar ik dacht toch stellig dat men vertelde dat de voorgevel van ons Liefdesgesticht Bartholomeus aan het Koningsplein haar aanblik niet zou verliezen... de voorgevel zou toch blijven?... of nie dan? Afgelopen week ben ik er nog 'ns langs gefietst en heb 'n foto gemaakt van het "ut leste hupke bejaardehuis wa nog rest".. ik voel vocht in mijn ogen komen terwijl ik er toch nooit woonde, ons moederke wel. Ik denk dan weer terug aan het stukje dat ik er ooit over schreef en aangaf waarom het gesticht er kwam, gebouwd met liefde......
En dan zoekt men naar 'n andere bestemming want het gebouw heeft gedaan waarvoor het was gebouwd maar we willen de herinnering bewaren... de voorgevel willen we laten zoals hij was... er achter kan men doen wat men wil.. maar dan wordt het Liefdesgesticht verkocht... we leven in 'n wereld van macht, van geldgraaiers en zelfverrijking, van mensen met ogen vol dollartekens, mensen die niets ontzien, geen respect hebben voor het oude... En dan gaat het plat... in de Kerkstraat is nog wat gebleven maar dat is niet ons Bartholomeus... ons Liefdesgesticht had de voorgevel, de ingang aan het Koningsplein, vroeger het Plantsoen. Vele Astenaren waaronder ook ik, zijn boos.. We hebben 'n stichting voor het behoud van Anneke de Bruijn, 'n waardeloze bouwval, 'n verschrikking voor Asten maar over de voorgevel van Bartholomeus? Daarover geen woord.. helaas.. Luister nog 'n keer naar mijn liedje. Het liedje dat inmiddels al ruim 1000 keer werd beluisterd via youtube... klik op de tegel hierboven.
DUN DUW
Nee ik weet het ook niet want ik ben van na de oorlog, in ben van 1945. Vroeger in de jaren 30 kenden men de crisisjaren, er was geen werk en er waren bijna geen sociale voorzieningen. De Nederlandse regering had naar Australisch model de werkverschaffing in het leven geroepen... In de werkverschaffing kregen de werklozen geen echte baan aangeboden, maar werden ze door de overheid verplicht om in grote werkploegen ongeschoold werk uit te voeren bijvoorbeeld het ontginnen van een hoogveengebied of het graven van kanalen. Dit alles gebeurde met de hand, met schop en kruiwagen. Het werk was zwaar, de werkweken zo'n 50 uur, de omstandigheden erbarmelijk en het loon was maar net genoeg om met een gezin rond te komen. In 1939 verdiende iemand in de werkverschaffing 14 tot 17,50 gulden per week. In de nabijheid van het werk liet de overheid zogenoemde "werkkampen" bouwen, waar men kon wonen. Alleen in het weekend waren ze thuis. Werklozen die weigerden of zij die het werk niet konden volhouden, kregen geen steun en waren aangewezen op de armenzorg, wat in die dagen als een blamage werd gezien. De Heidemij hield toezicht op de arbeiders. De arbeiders protesteerden niet gemakkelijk want je riskeerde ontslag en ontslag betekende armenzorg. In de Peel was ook werkverschaffing, het graven van kanaaltjes etc. In de tweede helft van de jaren 30 was er steeds meer kritiek op de werkverschaffing en in 1936 stelde minister Marcus Slingenberg een rouleersysteem in, waarbij werklozen afwisselend steun kregen en in de werkverschaffing konden werken. In 1939 werd door de regering de Rijksdienst voor de Werkverruiming opgericht. Na de oorlog was de werkloosheid ook zeer groot, dat was dus toen ik pas geboren was en mede daardoor werd de werkverschaffing weer ingesteld. Dit keer onder de naam Dienst Uitvoering Werken, kortweg D.U.W. Ik weet dat ze het er bij ons thuis wel 'ns over het hadden, over "dun Duw".
DE MERT
Dit is een van de mooiste plaatjes die er zijn van onze Markt. Het is van lang geleden dat is heel zeker en ik denk dat het is ingekleurd. Het is echt 'n prachtige foto met rechts het oude raadhuis... daarnaast op de hoek van de Marktstraat en de Markt dat witte gebouw waar eens banken in waren gevestigd zoals de Helmondse en de Amsterdamse bank. Waar nu Markt 8 is daar stond toen nog niks als 'n muur en rechtvooruit daar was vroeger 'n cafe waar later bakker Hoes zijn winkel en automatiek had. Daarnaast was smid van Bussel en dan het gebouw met die mooie gevel waar later de Vivo was, daarvoor Albert Heijn. Helemaal links zie je achter de bomen de smederij van Bakens, er ligt nog 'n karrewiel voor de deur, die er ook 'n cafe hadden, nu eetcafe van Hoek en dan de prachtige oude jongensschool die plaats moest maken voor winkels. Rechts daarnaast achter die bomen was de koekfabriek de drie kronen, later de fietsen zaak van van Veghel.
ZJAAN DARK
Ik zat nog 'ns door wat kranten te bladeren en toen kwam ik in 'n krant van 1950 deze advertentie tegen van de bioscoop in Asten van Bakens, het Astra Theater en maar liefst vijf keer draaide er de film van Jeanne d'Arc mer Ingrid Bergman in de hoofdrol, zij was een van de beste actrices die er ooit zijn geweest. Maar ik zat eigenlijk te denken wie Jeanne eigenlijk ook weer was want ik ben het inmiddels vergeten terwijl ik later de film ook wel heb gezien. Dus ging ik m'n geheugen nog 'ns opfrissen... Jeanne d'Arc werd geboren in Lotharingen in 1412 en overleed in Rouen in Normandië op 30 mei 1431. Ze kreeg de bijnaam "de Maagd van Orleans" en is een nationale heldin van Frankrijk. Als jong meisje van eenvoudige afkomst speelde ze een beslissende rol in de 100-jarige oorlog tussen Engeland en Frankrijk, wat in het tijdskader een opmerkelijke prestatie was. Op negentienjarige leeftijd werd ze door een partijdige kerkelijke rechtbank veroordeeld en stierf ze op de brandstapel in Rouen. Vijfentwintig jaar na haar dood liet paus Calixtus III het proces herzien, ze werd onschuldig bevonden en kreeg bij de plechtige uitspraak van het proces op 7 juli 1456 de titel van martelares. In 1909 werd ze uiteindelijk zalig verklaard door de Katholieke Kerk en in 1920 volgde de heiligverklaring. Ondertussen wordt ze gerekend tot patroonheilige van Frankrijk. Het proces tegen haar duurde van 21 februari tot 23 mei 1431. In totaal waren er 56 zittingen. Jeanne werd opgesloten in een toren van het kasteel van Philippe Auguste. Hoewel het over een kerkelijk proces ging, bleef Jeanne opgesloten in een wereldlijke gevangenis, wat nogmaals een aanfluiting van de rechtsregels was. Cauchon had weliswaar de gevangenis gekwalificeerd als een kerkelijke gevangenis, maar zelfs dan was het in strijd met het canoniek recht dat Jeanne bewaakt werd door mannelijke wachten. Het regime waaronder ze werd opgesloten was weliswaar niet zachtaardig, maar ze werd niet gemarteld om bekentenissen af te dwingen. Ze beklaagde zich wel verscheidene keren bij Cauchon, Jean Lemaître en Nicolas Loyseleur dat een van de wachten had geprobeerd haar te verkrachten. Het werd haar ook verboden om te biechten, de communie te ontvangen en de mis bij te wonen. Dit was voor de vrome Jeanne een zware beproeving. Het rechtscollege telde ongeveer 120 personen, waarvan er verscheidene achteraf op het rehabilitatieproces zouden getuigen dat ze onder dwang hadden gehandeld. Ondanks de talloze ondervragingen slaagden de rechters er niet in, om een geloofwaardige beschuldiging te formuleren. Jeanne bleek een goed christelijk meisje te zijn, overtuigd van haar goddelijke missie. Men hield het dan maar bij de magere beschuldigingen van het weglopen uit het ouderlijk huis zonder toestemming van de ouders, het dragen van mannenkleren en vooral het ontkennen van de kerkelijke autoriteit, omdat ze de stemmen volgde die ze hoorde, zonder daarvan rekenschap af te leggen aan de kerkelijke autoriteiten. De rechters namen gemakshalve aan dat die stemmen met de duivel te maken hadden. Op 28 mei deed Jeanne in de gevangenis weer mannenkleding aan. Ze verklaarde dat ze door God gezonden was en alleen aan hem verantwoording verschuldigd was en dat ze een grove fout gemaakt had door, onder bedreiging met de brandstapel en uit angst voor het vuur, op het kerkhof van Saint-Ouen de waarheid te verloochenen. Ze zei ook dat ze liever wilde sterven dan levenslang opgesloten te worden. Op 29 mei werd Jeanne tot ketter verklaard, waarna ze op 30 mei werd overgedragen aan het wereldlijke gerecht en nog dezelfde dag levend verbrand op de Oude Markt van Rouen. In wezen was het enige “gerechtelijke” argument voor haar veroordeling een Bijbels kledingvoorschrift, men had hier ver naar moeten zoeken. Dat was het enige. Ze overleed op de brandstapel waarschijnlijk aan koolmonoxidevergiftiging en later werd het vuur opgerakeld om haar verder helemaal te verbranden. Nu ik dit zo had gelezen over haar herinner ik het me toch wel weer. Klik op het plaatje van haar en luister naar Orchestra Manouvres in the Dark: Maid of New Orleans... gebasseerd op Jeanne d'Darc.
ZWEMME IN ZUMMERE
De kinderen van tegenwoordig mogen echt niet klagen wat betreft het zwemmen als het warm weer is. We hebben in Asten 'n mooi overdekt zwembad bij de sporthal en in Someren hebben we de diepsteeckel waar je terecht kan als je buiten wil zwemmen. Dat was vroeger wel even anders... ik zal je geheugen nog 'ns opfrissen... jongens en meisjes uit d'n Himmel gingen vroeger naar de Aa op Voordeldonk om te zwemmen, halve meter diep en iets dieper als je in 'n "wiel" stond. Later gingen we ook naar "de stuw" en naar "de knaal" ook al mocht dat niet. Toen ik 12 of 13 was ging ik vaak naar Someren, naar "starven" wat zo'n beetje was wat nu ook het "gat van Roels" is. We hadden die zwemgelegenheid ontdekt toen ik op de ambachtschool zat en we gingen zwemmen met de klas in een van de vennen die Someren rijk was, Starven en Beuven. Dus toen wisten we dat je daar lekker kon zwemmen, iets waar we van te voren nog nooit van gehoord hadden. Hierboven zie je nog 'n plaatje van starven waar kinderen bezig zijn in het open water.
DE HAWTE KERRIK
Ik neem je nog 'ns mee naar 1967... wij woonden toen al zo'n zes jaar in de bloemenwijk, de Rozenstraat en gingen van daar uit iedere week naar de grote kerk in Turrup maar in 1967 kwam daar 'n einde aan want de noodkerk was klaar. Het was 'n houte gebouw maar ik vond het er 'n gezellige uitstraling hebben en voor ons wel wat gemakkelijker want we hoefde oon niet meer zo ver te lopen. Bisschop Bluijssen krijgt pastoor Klomp Bueters de opdracht 'n nieuwe parochie te stichten met kerk, dat was op 30 juni 1967 en 'n half jaar later had hij alles al gereed, op 9 oktober begon men met de bouw van de noodkerk... Op 22 december 1967 staat het gebouw er dat grensde aan de Dalia, Mignon en Ficusstraat met de achterzijde aan de Lienderweg. Op 4 Februari 1968 werd het feestelijk geopend. Annie en ik zijn er getrouwd in 1971... In 1972 was de nieuwe kerk gereed aan de Lienderweg, die op 16 september werd geopend..
IN DE GLORIA
Wittege Nog? Deze keer 'ns geen "aaw koeie uit de sloot", maar nog 'n foto, door Leo gemaakt, van het vijf jarig bestaan van Himmels.nl met mijn "Zal 'k us wa vurtelle" van ruim 'n jaar geleden alweer In de Gloria. Niet dat het nu zo'n spektakel stuk was maar ik wilde nog even aangeven dat ik het ook over de katechismus heb gehad van vroeger. Het is n.l. zo en ik denk met mij heel wat kinderen van toen meer, als we die katechismus niet hadden hoeven te leren dat we dan graag naar school waren gegaan, nu heeft het zijn stempel op mijn jeugd gedrukt en daan moet ik nog steeds aan denken als ik aan de Vorreldonkse school denk. Ik vond de jaren met dat boekje verschrikkelijk.
OP UMVALLE
"Nie zo mer efkus"... maar echt lange tijd heeft deze muur er zo bij gehangen. De woning staat er nog altijd, het rechtergedeelte is de voormalige slagerij/winkel van Driekske van Kemenade in de Burg. Frenckenstraat. Rechts naast die woning is nu de ingang naar het Ploegmakerspark. Van welk jaar de foto is weet ik niet maar wel al van lang geleden, dat zie je zo wel aan de kleding die de kinderen op de foto droegen. Die muur was echt 'n gevaarlijk ding.
NUN AAWE WEGWIJZER
Ik neem je met deze richtingaanwijzer nog 'ns even terug naar 1944. En dan naar Someren waar bij binnenkomst van het dorp deze paal stond om de richting aan te geven en het aantal kilometers de omliggende plaatsen verwijderd waren vanaf hier. Het bijzondere aan deze platen zijn de inslagen van de granaatscherven. Bij deze richtingwijzer stond als bijschrift dat hij vlakbij sluis 11 stond maar dat kan natuurlijk niet want Asten lag dan zeker geen 3,9 km van deze plek vandaan en er staat ook Kom der Gemeente Someren en dat was niet bij Sluis 11.
AMMAZONNE ZITTE
Tegenwoordig denk ik vaak als iemand 'n procesverbaal heeft gekregen voor een of andere overtreding: "Krek goe, moetege mer bitter oplette". Toch was dat vroeger wel iets anders. Ik had niet zoveel te makken... maakte nog maar net muziek en dat leverde niks op. Moest van dat zondagsgeldje drinken, roken en de benzine voor de brommer betalen. Ja ik had 'n brommer maar die liep niet echt hard. Ik kan me nog herinneren dat ik Annie op ging halen bij de mater amabilisschool en we naar huis gingen met de brommer. Annie was er te voet naar toe gegaan en ik haalde haar dan op... elkus in ut peijKe stoa en dan naar huis. Annie droeg die dag 'n strak rokje... en kon niet normaal op de brommer zitten of ze moest die rok helemaal omhoog trekken dus ging ze voor deze ene keer met twee benen aan een kant zitten, de zogenaamde amazone zit. Ik reed van de Schoolstraat door de Burg. Wijnenstraat zo richting turrup... naar de prins Bernhardstraat de Logtenstraat in en toen naar de Rozenstraat waar wij woonden... en net toen ik bij politie Teeuwsen die daar op het pleintje woonde voor de deur kwam stond hij daar toevallig met z'n fiets en hield me aan... snotverdommusse klooi dacht ik... Die zit koste me 25 gulden... 'n heel zondagsgeld. Ik kwaad... nee niet op Annie maar op die pliessie.. Dit doen we nooit verweerde ik me nog en ik kreeg als antwoord: zeggen ze allemaal. Fu... dacht ik nog... 25 piek weggegooid. Sh... Hier zie je zo'n foto van 'n meisje uit Thailand die dat ook deed.. maar daar is het heel normaal... "Nee die pliessies van vruuger die munde ik nie".
UT BEWIJS
Ik heb de vorige keer hier verteld over de weg en de kruising bij Sluis Elf dat die zo gevaarlijk was en dat het werd aangegeven met verkeersborden maar er toch veel ongelukken gebeurden en ook met dodelijke afloop, en dat men toen besloot om borden met doodskoppen erop langs de kant van de weg te zetten. Mensen werden vaak afgeleid door de scheepvaart en hadden niet in de gaten dat het verkeer van Helmond naar Nederweert vaak ontzettend hard joeg... Hier zie je het verkeersbord aan de Astense kant met de doodskop erop. Het stond daar waar het 'n bocht maakte naar de brug toe. Rechtsboven zie je nog net 'n stukje wat nu Brandenburg is. Het staat bij "ut leechthuiske" dat net voor de gebouwen van Lammers stond. De weg was toen opnieuw beklinkerd want voor die tijd lagen er "keinderkôpkus".
ANKLAGE
Ik was het nog 'ns aan het lezen... de nabestaanden van de Molukse terroristen klagen de militairen aan die destijds hun familieleden, die Nederlanders gijzelden en zelfs onschuldig vermoorden, hebben omgebracht terwijl dat niet nodig was... Dan wordt ik toch echt niet goed. Ik zal je vertellen wat die man er van denkt die dit op internet bracht. Zijn verhaal:
Ongelooflijk, Je zuivert 'n trein van terroristen en vervolgens wordt je aangeklaagd door nabestaanden van de terroristen. 31 Augustus 1970: Molukse terroristen vermoorden 'n patrouillerende agent bij de ambassade. December 1975: Molukse terroristen vermoorden machinist Braam, dienstplichtig soldaat Leo Bulter en Bert Bierling. 23 Mei 1977: Molukse terroristen gijzelen 105 kinderen en 5 leerkrachten. 23 Mei 1977 Molukse terroristen gijzelen 54 treinreizigers. 13 Maart 1978: Gijzeling provinciehuis te Assen. 71 aanwezigen werden gegijzeld. 1 gijzelaar werd vermoord een ander overleed aan zijn verwondingen. Een passerende fotograaf werd in zijn buik geschoten, ambulance werd ook onder vuur genomen. Terroristische acties totaal 6 doden. Voordat de laffe acties van de Punt in 1977 plaatsvonden stond het doden aantal op 4. Op de drie plaatjes is te zien hoe de Molukse terroristen tijdens de kaping in Wijster een onschuldige gewone man in koel bloede vermoorden... Denk je nu echt, dit wetende, dat de mariniers de trein zijn ingegaan met fluwelen handschoentjes aan? Aan mevr. de kaapster vragen of ze aub de wapens neer wil leggen? Ze hebben daar meer dan genoeg tijd gehad om de wapens neer te leggen. Wou wanna be tough and play with fire? Don't be supriced to get Hell-fire... De gedachte gaan uit naar alle onschuldige slachtoffers die zijn vermoord tijdens die laffe acties. Mijn gedachte gaat uit naar die onschuldige kinderen en volwassenen die zijn gegijzeld tijdens deze acties.
Men moet toch lef hebben om nu mariniers aan te klagen en die toen niet precies wisten wat hen te wachten stond... meteen actie ondernamen om niet nog meer onschuldige Nederlanders te zien omkomen. Die nabestaanden moeten toch wel 'ns goed nadenken. Als ik in mijn leven ooit iemand onschuldig zou vermoorden, voor wat dan ook... en mijn vader, mijn broers en zusjes zouden dat weten, dacht je werkelijk dat ik er nu nog zou zijn? Mijn vader en moeder, en ook mijn oudere broers en zusjes hebben mij opgevoed om geen dingen te doen die niet horen in het leven van 'n mens. Respect te hebben voor elk ander mens. Wat had die gewone nietsvermoedende treinreiziger die ze vermoorden, waarvan hieronder de plaatjes... wat had deze man gedaan denk je??... die man ging smorgens gewoon werken, gewoon zijn plicht doen. Wij hebben thuis nooit geleerd om iets door te drijven met moorden. Als je geen trein kaapt of kinderen gijzeld met wapens en ander oorlogstuig, dan schieten Militairen je niet zo maar dood...
AANDER SLUIZE
Wij hebben het altijd maar over Sluis 10 en Sluis 11 want daar hebben we de meeste herinneringen aan want voor die sluizen moesten we altijd wachten. Dat kwam door het in en uit laten van de schepen in de schutsluisen die het hoogte verschil moesten overbruggen tussen Maastricht en Den Bosch. Maar hier heb ik 'n plaatje van de schepen die kwamen aanvaren vanaf Sluis 11 naar....... half 12. Maar Half Twaalf was geen sluis, het was 'n ophaalbrug om het verkeer van Someren door te laten richting Asten en omgekeerd, veelal gebruikt door de boeren die er woonden. Het was alleen 'n brug die de dorpen Asten en Someren daar verbonden en het verkeer daar door liet. Wanneer er schepen kwamen werd de brug opgehaald en moest het verkeer wachten. Wanneer de schepen weer verder konden varen werd de brug weer neergelaten voor het verkeer.
KEINDERKOPKUS
Wij hadden er vroeger ook 'n grote hekel aan... de Keinderkôpkus in de weg. In Belgie noemen ze dat nu kasseien en in 'n paar wielerrondes in belgie moeten de wielrenners nog grote stukken van deze rotkeien over. Vroeger lagen ze ook midden in Asten. In 1959 werden de eerste stukken van de Emmastraat vernieuwd vanaf de Markt. Ik heb er ook veel over heen moeten fietsen want net voor de brug op sluis 11 lagen die dingen ook nog. Het was 'n gehobbel van jewelste, en zeker niet fijn om er over heen te bortelen. Volgens mij hebben ze in d'n Himmel nooit gelegen, daar lagen die kleine klinkertjes nadat er vroeger richting Voordeldonk 'n slechte "taarweg" lag. Voor wielrenners met hun dunne bandjes is het al helemaal geen doen... maar ik vond het ook niks... ik was blij dat ze weg waren. Hier heb ik nog 'n foto van ons Annemieke samen met Nellie van Heugten die poseren voor de fotograaf in de Emmastraat terhoogte van waar nu de Chinees is. En? jaja, "toen lage die keinderkôpkus dur nog". Dat stukje wat voor de fietsers was daar waren kleine klinkertjes neergelegd dan wist je ook meteen dat daar de afscheiding was tussen de weg voor de auto's en de fietsers. Versleten die kinderkoppen nooit Peer? Nee nooit, nog in geen honderd-duizend jaar.
IN DE MOAT LOPE
Vroeger werden er geregeld in dorpen wandeltochten georganiseerd. Toen ik bij het Jongensgilde was liepen we mee in verschillende dorpen. Ook in ons eigen Asten waar wij de beker mochten houden omdat we drie jaar achter elkaar eerste waren geworden, dat was met de groep Elegast. Hier is 'n foto uit 1954 waar burgemeester Ploegmakers 'n prijs uitreikt aan een van de leiders van 'n groep die had meegelopen. Dat gebeurde onder het goedkeurende oog van Deken van Hout en links een van de organisatoren: Jan van Lierop. Dit was op het bourdes van het Gemeentehuis. Wie de man is die de prijs af kwam halen weten ik nog steeds niet, helaas.
NOA SLUIS TIEN
Ken je het niet meer? Nee het is geen sluis elf maar sluis tien en als je goed kijkt zie jet het ook aan de bredere schutsluis waardoor er nog meer schepen in een keer doorgelaten konden worden. Hier heb ik nog meer staan vloeken als voor de brug bij sluis elf als je daar moest wachten. Toen ik bij Berkvens werkte in Someren had ik 'n keer mijn enkel gebroken en moest ik toen er gips omheen, ik zat 'n paar keer in de bus naar het ziekenhuis in Helmond en ook als je ziek was moest je in Helmond bij de controleur komen en alles ging per bus... Van Asten richting sluis tien en als daar de brug omhoog stond en de bus stond bij de eerste voertuigen dan moest je meestal lang wachten. Er gingen zeker vier schepen uit richting Helmond en dan nog vier schepen er in richting Limburg. Hoelang dat het duurde? Soms wel meer als 20 minuten... verschrikkelijk was dat... Op sluis elf kon je over de sluisdeuren als je met de fiets was en dat kon hier ook, maar met de auto of met de bus? Potverdorrie wat hebben we wat afgevloekt.
WINKELS VAN VRUUGER
Links is een prachtig woonhuis van vroeger die ik al 'ns eerder heb geplaatst hier op Himmels, maar ik weet niet precies wie er woonde. Van later weet ik dat het werd omgebouwd en er twee gezinnen woonden. Ik kreeg informatie van Piet van der Loo Jr. Zij ouders hadden vroeger in het linker gedeelte foto rechts, 'n bloemenwinkel voordat ze in 1961 daar weggingen en naar de Prins Bernhardstraat verhuisden. Dat kan ik me nog goed herinneren en ook dat Pierre Verdonschot in het rechtergedeelte heeft gewoond. Ik kreeg van Piet nog meer informatie. Na de bloemenwinkel is Henz Canters de fotograaf er komen wonen, daar is de rechterfoto ook van. Toen was het dus 'n dubbel woonhuis maar op de oude foto is het één villa.. Rechts heeft Wim van Veghel de fietsenmaker gewoond. Toen Piet z'n ouders daar kwamen wonen na hun trouwen in 1941 in het linkerdeel dus hadden zij de woning gekocht van ene Piet Jansen die toen rechts woonde. Na Piet Jansen is burgemeester Ploegmakers er tijdelijk gaan wonen, omdat door oorlogsgeweld de burgemeesterswoning aan het Koningsplein onbewoonbaar was geworden. Na Ploegmakers is dus Wim van Veghel er komen wonen. Toen is Wim van Veghel verhuisd naar de hoek Markt en Emmastraat waar vroeger de kantoren waren van koekfabriek de Drie Kronen. Toen is Pierre Verdonschot de schilder er komen wonen. Volgens mij had die voorheen 'n bedrijf dat gevestigd waar van Eersel zijn garagebedrijf had aan de Emmastraat, 'n stukje voor de Jaminwinkel van Joordens. Wie opdracht heeft gegeven om deze prachtige villa daar te bouwen, de eerste eigenaar, zou ik graag willen weten, wie wat meer weet mag me helpen.
NEIJMUSSJIENUS
"Keende ut nog"? Je moet dan wel weer 'n hele tijd terug denken. In de Prins Bernhardstraat lag de winkel van Willy Hoebergen en die verkocht serviesgoed etc... maar zijn specialiteit was toch naaimachines. Annie en ik hebben er ooit 'n industriemachine gekocht, waarvan de motor na jaren trouwe dienst in de fik vloog en we hem inruilden voor 'n gewone naaimachine die we nu nog altijd hebben. Vroeger gebruikte we die intensief maar nu niet meer. Hier heb je 'n kijkje in de winkel van Willy waar je tegen de want diverse verschillende machines zag staan op speciaal gemaakte rekjes. Ook werd er geregeld uitleg gegeven over het gebruik van die machientjes. Rechts zie je ook nog 'n paar stofzuigers staan, ook die verkocht hij daar. De winkel is allang gesloten en omgebouwd tot slankheidscentrum... Die houten plankjes tegen de muur blijven me nog altijd bij.
WOAR GEBEURD
Ik ga je 'n waargebeurd verhaal vertellen van 28 september 1929, ja dat is ver voor onze tijd. We leven nu in 'n tijd waar corruptie en zelfverrijking hoogtij viert... af en toe zo erg dat je er misselijk van wordt en dan horen we alleen nog maar 'n paar dingen... misschien een duizendste deel van wat er zoals spelende is op deze wereld. Dit is 'n ingezonden brief van iemand... zijn naam is Janus, meer zeg ik er niet van. Nee het komt niet uit Asten maar niet heel ver hier vandaan. Ik zal eerst de hele brief typen.
Mijnheer de redacteur,
Ik heb nog nooit 'n letter in de krant gezet. Maar nou kan ik het toch niet laten U te verzoeken om 'n stukske in Uw krant op te nemen. Op voorhand betuig ik U mijn besten dank! Ik wilde iets schrijven over het feest van de Werkliedenvereeniging. Of eigenlijk over het feest niet, maar over een zaak die op het meetingsterrein besproken is. Ik bedoel de gedwongen winkelnering die door huiseigenaren hier wordt gevoerd. Mijnheer de redacteur U weet er al van, want in de Zuid Willemsvaart van maandag stond al 'n schoon verslag. Maar toch, als ik ooit kans krijg om in ons dorp te spreken dan zou ik toch nog iets meer over die gedwongen winkelnering vertellen. De spreker las wel een afschrift voor van een huurcontract, waabij de huurders werden verplicht om alle bakkersartikelen van den huisbaas te betrekken. Maar daar had ook bijgevoegd kunnen worden dat die huisbaas toch nog meent dat eene goeie huisbaas is, want uit zijn winkel met kachels behoeven ze niks te betrekken, dat heeft de huisbaas zelf gezegd. De huurders worden dus niet verplicht om iedere week een kachel te koopen! Nou en dat zou toch niet te veel gevraagd zijn van 'n arbeider die een woning huurt. Vindt U wel? Hij mag toch wel iets voor zijn huisbaas over hebben!?? Mijnheer de redacteur, het is nog niet zoo heel lang geleden dat mijn vrouw 's avonds zat te huilen toen ik thuis kwam van mijn werk in de fabriek. En waarom denkt U? Nee het waren niet de eksteroogen die zeer deden maar zij was in haar hoffelijkheid getroffen omdat de huisbaas zoo geweldig opschepte omdat ze in die week niet genoeg in zijnen winkel hehaald had. Ik zal U nog wel wat anders vertellen, maar zet Uw hoed op anders kruipen de haren recht omhoog. Er was hier 'n man die een zieke vrouw had en ook hijzelf sukkelde met zijn gezondheid. Het gebeurde nog wel eens dat de vrouw te ziek was om eten te koken. Dan waren de ouders zeer behulpzaam en noodigden het gezin bij hen aan tafel. Het gevolg was dat die mensen niet veel etenswaren nodig hadden. En wat denkt U dat de huisbaas die ook 'n winkel heeft, met die menschen deed? Ja ik begrijp het al, U zult zeggen: een werk van barmhartigheid door de zieken te bezoeken. Het spijt me maar ge hebt het mis. De huisbaas ging wel naar de zieke, doch niet om hem te troosten, hij ging ze vertellen dat hij gezonde huurders kon krijgen die meer eten noodig hadden en dus ook meer bij hem konden koopen. En daarom zegde hij ze de huur op. De zieke vrouw en haar vaak sukkelende man konden de straat op enkel en alleen omdat ze niet genoeg van den huisbaas kochten. Het is te erg om nou nog meer te schrijven, m'n gemoed schiet vol. Ik eindig dan ook voor deze keer en hoop dat de inwoners van ons dorp met mij zullen voelen dat onhebbelijk wordt gehandeld door sommige winkeliers en dat alle menschen de werkliedenvereeniging zullen helpen bij haar pogen om deze schromelijke mistoestanden in ons dorp uit te roeien. Mijnheer de redacteur, Ge zijt wel bedankt.... Janus.
Dit is wat de man schreef en zo zie je maar dat ook vroeger, in dit geval huisbazen met 'n eigen winkel, de mensen dwongen om hun etenswaren bij hen te kopen. De huisbazen dwongen de mensen hiertoe anders werden ze gewoon de huur op gezegd. Zelfs zieke mensen werden zonder pardon op straat gezet. Ik vond het 'n raar stuk en heb altijd gedacht dat zelfverrijking iets van deze tijd was maar zelfs vroeger liepen er al van die zakkenvullers rond die niks zien als geld en macht... smeerlappen...
LEECHTPOAL
Tegenwoordig zou je er moeten lachen als je ze zo bezig zou zien, maar vroeger was dit 'n normaal plaatje: electriciens die bezig zijn met de verbindingen aan te leggen voor de stroom in de huizen. Toen wij in d'n Himmel woonden en we waren aan het voetballen schopte we met de bal de draden ook wel 'ns tegen elkaar, dan zag je de vonken er af vliegen en moest er iemand naar Driekske van den Eijnden om te vragen of hij het kon repareren want er zaten weer wat huishoudens zonder stroom. Nu hebben wij gelukkig alle leidingen in de grond zitten maar in verschillende landen zie je de lantaarnpalen nog wel staan die de kabels moeten dragen. De mensen die dit werk moesten verrichten hadden schoenen met haken eraan die zich vastgrepen aan de houten palen zodat ze niet konden vallen en zoals je ziet zorgde 'n ketting ervoor dat je niet naar achteren viel. Wij vonden het altijd 'n leuk maar ook 'n raar gezicht. De palen die wij kennen waren erg vet gekarboleumd en waren ruw... Die stonken altijd verschrikkelijk, de boven kanten waren spits gemaakt en geschilderd zodat het regenwater er niet in kon trekken, dat laatste zie je ook op deze foto. Kleine foto is van Thailand nu...
BIJ UT KUSTEEL
Kijkende naar de foto's van ons Kasteel tussen Asten en Heusden vond ik er veel van voor dat het gerestaureerd was, nadat het opgeknapt was en ook weer nadat het door de Duitsers kapot gebombardreerd was. Van later heb ik er ook en daar is dit er eentje van. Ik weet niet precies uit welk jaar die foto is maar er stond bij dat ons kasteel vaak werd gebruikt door paartjes die er hun huwlijksreportage lieten maken. Meteen dacht ik: Henk van de Waarsenburg en ik hebben er toch ook ooit 'n foto laten maken, dat gebeurde toen nog door onzen Theo. Dus ik aan het zoeken in mijn voorraadje. Volgens mij was ik hier 16 jaar dus is dat ingezette plaatje zo van rond 1960 of 1961, toen woonden wij nog in d'n Himmel. Het kasteel is en blijft 'n mooie locatie voor foto's te maken en dat niet alleen voor bruidsreportages.
WEGEBLAAR
Ik denk dat jullie deze planten misschien ook wel kennen... Ze groeien overal zomaar in het wilde weg. Toen wij in d'n Himmel woonden en we liepen naar Voordeldonk naar de school dan stonden die overal links en rechts van de weg, net voor de sloten. Ja er liepen sloten 'n paar meter van de weg af en precies op dat stukje tussen weg en sloot stonden de "ertschallen, klever en de pisbloemen" en langs de slootkanten groeide de gele brem weelderig met de korenbloemen en de klaprozen. Maar terug naar de wegebladeren, voor mij hebben die dingen 'n extra betekenis gehad want ze hebben me geholpen met mijn gezondheid. Ik weet niet of ik het ooit al vertelde maar ik had vroeger veel last van ontstekingen en dan vooral onder mijn voeten, ik had echt "dikke zwirre", dikke zweren onder mijn voeten en daar had ik ontzettend veel last van. Ieder jaar opnieuw kreeg ik die dingen terug en als die niet open waren dan deden die ontzettend veel pijn, niet maar eentje maar soms wel drie of vier. Ooit heeft dr Carpay er eentje door gesneden, ik was toen pas 12 of zo maar als ik ouder was geweest had ik hem 'n klap voor zijn hersens gegeven... ik dacht echt dat ik door de stoel zakte van de pijn. Toen ik naar Voordeldonk naar school ging had ik ieder jaar wel 'n paar weken vrij omdat ik gewoon niet kon lopen... ik liep thuis altijd op m'n hakken anders ging dat niet. We gingen ook wel naar de dokter, dr Jansen, maar alleen als die zweren "rijp" waren, zoals wij dat noemden. Eerst waren die groen en rondom helemaal rood, dan deden die het meeste pijn en je had 'n kloppend gevoel in je voet... later werden ze geel maar daar had ons moeder 'n foefje voor. Onse moeder liep voorbij Willem Vaes en dan plukte ze 'n paar wegebladeren, waste die zuiver en legde die op mijn zwerende voeten... dan scheurde ze 'n soort verband baantjes van ouwe uitgewassen kapotten hemden en die werden er omheen gedraaid.. Wanneer de voet niet meer "klopte", want die klopte echt heel erg wat ook de pijn veroorzaakte, dan werd het "verband" eraf gehaald en kon je de bladeren er zachtjes afhalen... hopende dat het niet vastgeplakt zat aan de wond. Meestal was de groene zweer veranderd in gele kleur en was die open gegaan en door het wegeblad was er veel vuil uitgetrokken. Meestal gingen we dan naar de dokter en daar kreeg ik er echt verband om met witte trekzalf... dan was het grootste en meeste leed geleden... Maar ik moet zeggen dat het gebruik van die wegeblaar door ons moeder echt wonderen deed.. de foefjes kan je nog steeds toepassen.. ze werken vaak het allerbeste. Ons moederke was 'n echte slimme wonderdokter...
NUN BORSROK
Weet je het nog, beste ouderen? "Dun Borsrok"? Een borstrok ook kamizool genoemd, is een extra warm kledingstuk dat in koude periodes gedragen werd. De borstrok wordt over het hemd gedragen, maar onder het overhemd of de trui en volgens een bron uit 1894 werd het zowel door mannen als door vrouwen gedragen. Meisjes dat weet ik niet maar wij jongens wel. Toen ik naar de lagere school ging en het was koud kregen wij die van ons moeder ook aan. Lekker warm ja maar wel wat kriebelig. Hoe dikker het garen was hoe beter dat het isoleerde en de warmte vast hield van je lichaam. Omdat het om wol ging, moest het voorzichtig worden gewassen, want anders kromp het en wordt het kledingstuk hard en viltig. Wollen of Jaeger kledingstukken moeten in handwarm water met de hand gewassen worden. Men waste vroeger alleen als het nodig was en het is daarom niet vreemd dat borstrokken weken achter elkaar werden gedragen voordat ze gewassen werden. Wol stoot vuil af en ook borstrokken werden niet gauw vies. Tegenwoordig wordt nog nauwelijks in koude geleefd door centraal-verwarmde huizen en er zijn modernere isolerende materialen beschikbaar voor sportdoeleinden. Jaeger ondergoed is vrijwel verdwenen. De merknaam Jaeger bestaat nog steeds, het is de naam van 'n Engels modehuis. Voor ons is "dun borsrok un hil uitkomst geweest, echt lekker werrum"...
DE PEIJKUS INT MARIAOORD
Dit is 'n mooi plaatjes van het Maria-oord in Ommel. De plaats waar wij in de Meimaand naar toe gingen om de mis bij te wonen en de paters te horen preken die op sandalen liepen en over de missie preekten. In het oord staat een zandstenen kruisweg van 14 staties, die in kapelletjes zijn ondergebracht. De bijbehorende Lourdesgrot stamt uit 1934. Het had vroeger een offerblok en dat droeg de tekst: Gij pelgrims die dit oord betreedt; Wie gij ook zijt en hoe gij heet; Gij allen vroom van zinnen; Blijft steeds Maria minnen; En geeft uw gift met milde hand; Zo blijft Mariaoord in stand. Ik weet trouwens niet zeker of dit offerblok er nu nog is. De kruisweg is er nog altijd. De mis wordt tegenwoordig gedaan aan de zijkant van de kerk in het openlucht tenminste bij goed weer.
VURKIEJZINGE
Ik heb al 'n paar keer mijn mening gegeven over de verkiezingen en hoe dat is verlopen. Als ik nu kijk dat de tweede grootste partij van Nederland buitenspel wordt gezet terwijl in 'n democratisch land het toch normaal zou moeten zijn dat die mee gaan regeren. Hoe kun je iemand mee laten regeren die misschien maar drie zeteltjes haalde? En dan hebben we de lijsttrekkers van de VVD, D66, CDA en Groen Links die op 'n smerige manier aan de macht komen. Ruim 10,5 miljoen stemmen werden uitgebracht... 13% stemde op Wilders z'n partij dat zijn toch ruim 1,3 miljoen mensen en die mensen worden door de heren lijsttrekkers zoals Rutte, de "schijtluizen", aan de kant gezet... bang dat de PVV de grootste zou zijn hebben ze van te voren aangegeven nooit met de PVV met 1,3 miljoen Nederlanders zullen regeren. Groen Links zou ook niet met de VVD regeren want ze zitten niet op een lijn, veel mensen stemmen op hem omdat hij niet met de VVD wil samenwerken en daar hadden veel mensen wel oren naar en wat gebeurd? Ze zijn al in overleg met elkaar... Dat doet die Klaver... Netjes overkomen en in het donker zijn eigen kiezers vol modder smijten... wat 'n leugenaar zeg. Hierboven dat lijstje, dat waren nog 'ns verkiezingen daar haalde de VVD in Asten, toen Asten nog uit Astenaren bestond, 13 stemmen... jaja 13... hahaha wat 'n lachertje... dan doek je toch meteen je partij op? Toen was Asten nog 'n echt katholiek dorp de KVP haalde 3346 stemmen en van de andere partijen kwam er niet eentje aan de 100, behalve de groep Welter. Wat ook op is gevallen? De "boerenkiezers" op d'n Heitrak stemden allemaal op de KVP. Er stond ook 'n lijst Welter tussen, deze lijst behaalde één zetel. De aanhangers van de katholieke oud-minister van Koloniën, de heer Welter, keerden zich tegen het kabinetsbeleid inzake Nederlands-Indië. In december van dat jaar kwam uit de lijst-Welter de Katholiek Nationale Partij voort. De lijst hierboven is van de verkiezingen in 1948.
DE BLOKHUT
De Jonge Wacht was het vroeger... toen ik erbij was het 't Jongensgilde en later werd het Jong Nederland. De blokhut lag, tenminste toen ik er bij was zo rond 1956/1957, in de Polderse Bossen. Als wij van d'n Himmel uit er naar toe gingen, "as we groep han", dan liepen we meestal langs 'n kaderverhuiske... door de pad richting Bergweg, daar linksaf en dan 'n stukje verder, net voor de boerderij, volgens mij van Fried van de Einden, door de zandpad de bossen in en dan lag het links ergens in de bossen... rechts lag het voetbalveldje waar we bij goed weer in "carre" moesten opstellen. Daar in het losse zand deden we ook spelletjes en voetballen etc. Ik herinner me dat nog maar ook dat we moesten verhuizen naar 'n andere plek. Daar is deze foto van... als je bij de Voordeldonkse school was... langs het hek liep, langs de dennetjes achter de school en dan 'n stuk verder aan de rechterkant het bos in. Hoe ik dat zo goed weet? Ik heb daar ooit brand gesticht... per ongeluk... of ja, ik was met iemand anders iets aan het verbranden en toen ging het bos in de fik... we liepen hard weg want wisten niet wat we moesten doen... even later hoorde we de brandweer richting Voordeldonk uitrukken... maar dat terzijde. Hierboven zie je de mensen van de leiding met wat ouders bezig met het herbouwen van de blokhut en het klaar maken van het terrein met enigen jongens van de groep. Ok werd er weer 'n put gemaakt want die hadden we op dat andere terrein ook. Hiervoor zie je nog zo'n putring liggen. Velen hielpen mee want: "Veul haand make leegt werrik".
DE KIEJOSK OP DE MERT
Dit plaatje moet wel heel erg oud zijn, de kiosk stond op de Markt met in het midden dat huisje daar kwam later de Vege van van Bussel en links ernaast de fietsenwinkel met benzinepomp voor brommers van Verdijsseldonk. De foto is gemaakt vanaf waar nu zo ongeveer de nieuwe Gitsels staat of cafe de Mert was. Aan de kleding te zien is het ook wel erg oud. Jammer dat je het niet goed kan zien maar achter de kiosk was toen het Postkantoor nog niet en stond er het hotel vasn Sengers. Een van de mooiste ouwe plaatjes die in van Asten op de pc heb.
AACHTERGROND
Van de molen zijn al veel plaatjes en dat komt ook omdat de molen vaak wordt gebruikt op anschichtkaarten maar ook mensen die 'n keertje in ons Asten waren om die molen als achtergrond te gebruiken. Dat gebeurde ook vaak met het kasteel. Wie er allemaal op dit plaatje staan weet ik ook niet maar rechts is de molenaar van Stekelenburg hebben ze me gezegd maar dat weet ik ook niet. Nu staat de molen op 'n verhoging zodat hij meer wind kan vangen dat komt omdat rondom veel is gebouwd en de wind er niet meer zo goed bij kan, dat was vroeger niet het geval want toen stond er bijna niets.
JATTE EN VURKOPE
Hier laat ik wat zien wat de oudere Himmelliefhebbers nog wel kennen van vroeger maar ik denk dat je ze nu ook nog wel ziet. De stromeit, opgebouwd op 'n plek bij de boerderij. Zoals je op het linker plaatje wel ziet werd er helemaal boven op de punt, om het geheel bij elkaar te houden, 'n ronde zware ijzeren ring geplaatst zodat er niets kon wegwaaien en de stromeit werd verzwaard met die ring. Die ringen waren de oude afgedankte ringen die om 'n karrewiel hadden gezeten.. je ziet zo'n ring op het rechter plaatje... Maar dat is niet het einde van mijn verhaal... Toen ik 'n jaar of tien was gingen onze buurjongen Jan Kerstens en ik op zoek naar die ringen... bij zo'n stromeit keken we of er niemand in de buurt was... handje staan zodat Jan in de meit kon klimmen en die gooide de ring dan naar beneden. Soms duwde we er ook met lange stokken zoals bonenstaken o.i.d. tegen aan zodat de ring van het meitje viel... Dan rolde we de ring naar huis en verborgen die bij Kerstens achter in het hoge gras. De Kerstens gebruikte de lap grond achter hun huis niet helemaal in tegenstelling tot mijn vader. Ze hadden daar wat hoog gras staan en dat was de juiste plaats om de bijeen "gejatte" ringen te verbergen. Een keer per 14 dagen kwam er iemand aan de deur om oud-ijzer op te halen en als die er was zeiden we dat we die ringen hadden... elke ring leverde voor ons twee gulden op... tientallen hebben we er zo verkocht... hahahaha alles omgezet in snoep en limonade... Gelukkig wisten ze er bij ons niks van want anders had het er "gekruld" dat kan ik je wel vertellen. Toen we geen ringen meer weghaalden zijn we begonnen met 'n goedlopende "voetbalpoel".. wij waren toen al slim... zo'n beetje de slimste uit d'n Himmel en omstreken.
NOA DE KLARRIENET
Wanneer we in onze jonge tijd graag wilde gaan zwemmen dan was dat in de Aa, achter op Vorreldonk bij de boeren, of we gingen in de Stuw... die lag daar ergens waar nu waterschap de Aa is of we doken het kanaal in wat wij van ons moeder zowie niet mochten maar we toch wel 'ns deden. Later kwam er de Oostappen waar 'n soort strand was, later werd het ook strandbad Oostappen. In Someren kwam de Diepstekel waar ik ook wel 'ns ben geweest en natuurlijk "het gat van Roels". Deurne had toen allang de Clarinet. In 1866 werd voor de aanleg van de spoorlijn Deurne-Helmond zand gewonnen. Er ontstond zodoende een grote kuil. Dit kunstmatig bassin, in de volksmond de Clarinet genoemd, lag in een zand- en kiezelbedding en bevatte bijzonder zuiver water. Jarenlang heeft de jeugd er kunnen zwemmen tegen 'n kleine vergoeding en menigeen heeft er 'n zwemdiploma gehaald. Ik ben er in mijn leven maar een keertje geweest maar herinner me er weinig van. De belangstelling voor het zwemmen nam, mede door het schoolzwemmen, snel toe. In 1960 had Jasper Berkers, de bekende badmeester, jaarlijks zo'n 70.000 bezoekers. In de beginperiode van 1933 lag dat aantal maar op zo'n 600. Er kwam behoefte aan een nieuw zwembad. Vanaf september 1970 konden de zwemmers gebruik maken van het nieuw gebouwde binnenbad De Wiemel. Zwembad De Clarinet werd gesloten en de gebouwen werden afgebroken. De Clarinet diende daarna uitsluitend als recreatiewater en visvijver. Door afgravingen zijn in diverse plaatsen wel baden ontstaan.. Asten met de Oostappen, Deurne de Clarinet, Someren het gat van Roels en Helmond heeft zijn Berkendonk.
MOI GRIETJES
Wie mocht denken dat ze in Heusden geen mooie meiden hebben zal daar na het zien van dit plaatje van de majoretten van de harmonie wel op terug komen... Deze foto is uit 1979. V.l.n.r.: bovenste rij: Iet Joosten, Rian Verberne, Marij Verberne, Ellen Waals en Irma Mutsers. 2e rij: Annemieke Berkers, Ankie Evers, Ine Timmermans, Jacqueline Berkvens en Marion van der Loo. Onderj: Wies Verhees, Marian Berkvens, Roos van der Loo en Marianne Mutsers. Weer zo'n leuk plaatje uit de ouwe doos... nou ja oud? In ieder geval al weer bijna 40 jaar geleden.
GON TEULE
Mensen die zo rond de 50 jaar zijn en ouder kunnen het zich heel zeker nog goed herinneren... De boer die vroeger ging "Teulen", het omzetten van de aarde. Toen wij in d'n Himmel woonden en 'n lapje grond achter het huis hadden deed onze vader dat met de schop, soms wel twee "spaaien" diep. Hij deed dat niet in een keer want daar was geen beginnen aan maar elke dag 'n paar "voren". Vroeger deden de boeren dat ook ze maar de uitvinding van dit apparaat dat door 'n paard of twee paarden werd getrokken maakte het 'n stuk makkelijker en soms kon je er wel twee tegelijk doen. Wij hebben het honderden keren gezien als de boeren op Voordeldonk of in 't Liender bezig waren. Maar het woord teulen komt in het woordenboek niet voor zoals de boeren dat deden dus moest ik even zoeken waar het woord vandaan kwam. Men denkt dat het gewoon dialect is, zoals het woord spelen zou dit het woord telen moeten zijn... het telen van groenten op het land. Dus wat spelen in dialect "speulen" is zou het hier ook telen zijn van "teulen". Voor ons zijn die woorden heilig: teulen, spaaje, mesten, zeije, eggen, meijen en dorsen.... die woorden vergeet ik nooit meer en ik denk bij de oudere onder ons ook niet...
DE SIEKRUTS
Vandaag is voor mij 'n bijzondere dag... vandaag ga ik weer oude verhalen van vroeger ophalen met mijn andere maatjes van the Secrets van vroeger. De vier jongens die op carnaval dinsdag in 1977 hun laatste avondje samen speelden. Veertig jaar geleden nu. Of we later nog ooit hebben gespeeld samen? Jazeker, op de bruiloft van Piet Leenen... hier rechts op de foto achter het orgel, waren we uitgenodigd en Piet had die avond gezorgd voor 'n orkest met dezelfde bezetting als wij... we hebben die avond nog 'n paar liedjes, waaronder ons eigen singletje, ten gehore gebracht. Maar later ook nooit meer... ik zie ze trouwens ook niet zo vaak, iedereen is z'n eigen weg gegaan... Alleen Henk Kessels zie ik nog bijna iedere maand als hij bij het klokkenmuseum aan het werk is en ik daar naar toe ga voor de fotoherkenningsgroep. Ik kijk er naar uit om de boys nog 'ns te horen en te zien. Ik denk dat het 'n leuk dagje gaat worden en daar twijfel ik ook niet aan want vroeger hadden we elkaar al zo vaak veel te vertellen en dat zal nu zeker wel het geval zijn. Moet ik nog wel vertellen dat ze allemaal op de "try-out" zijn geweest in zaal Zegers toen ik daar jaren geleden met mijn maat Jan van Eijk ging optreden als muziekduo "2 Old". Het kan wel 'ns zijn dat er zaterdag niet veel nieuws op Himmels staat want ik heb er geen idee van hoe laat we thuis zijn. Op de foto v.l.n.r.: Ikke, Peer Welten, basgitaar, Hans van Oosterhout aan de drum, Henk Kessels, solo/rhythme gitaar en Piet Leenen aan het orgel. "Laaaang geleeje ditte, ik denk wel meer als 45 joar desse die foto makte".
AN SLUIS ELLUF
Vroeger was de scheiding tussen de gemeente Asten en Someren bij de Aa, later is dat veranderd en is het kanaal de scheiding geworden. Hier kijken we van "dun Aastese kant noa Zummere". Dit is Sluis 11 zoals het er heel vroeger uitzag en rechts zie je 'n paard op "ut jaagpad" staan... daar werden vanaf de kant de schepen door het kanaal getrokken.
NOA DE AMBACHTSCHOOL
Nog iets van Someren maar wel iets waar veel Astenaren en ook Himmelse jongens naar toe zijn gefietst vroeger. Dit is 'n plaatje van de Ambachtschool zoals die er vroeger uit zag. Nog geen bijgebouwen. Ik ben er twee jaar naar toe gegaan want leren was "nie zo min ding". Ik zocht niet te leren, had er 'n gruwelijke hekel aan. Als je binnen kwam zat rechts de congierge en daarnaast waren de kapstokken en 'n beetje verder de douches. Jaja, wij mochten een keer per week douchen en dat kwam goed uit want die hadden wij thuis geen in d'n Himmel. Dat was achter de ramen rechtsonder, links onder waren de kantoren en de lerarenkamer. Boven was links het natuurkunde lokaal waar die noodladder hing, met daarnaast de klaslokalen van rekenen etc... en het andere taal etc. Leraren van toen: Maas en van Helvert. Dat alles was het hoofdgedeelte. Dan zie je het achterdeel liggen daar liep 'n lange gang en rechtsonder was het lokaal voor de Metaalbewerkers, "de IJzervréters" en links was de Kantine.. in het bovengedeelte was rechts, dus boven de metaal het lokaal voor de Houtbewerkers, "de Hawtwûrreme". Aan de andere kant boven de kantine was het tekenlokaal. Dat is me zo nog bijgebleven. Nee de school is nooit mijn favoriete bezigheid geweest.
PIETJE (PLEK) BERKVENS
Iedereen noemde hem vroeger Pietje Plek, dat kwam omdat hij deuren verlijmde in zijn fabriek die hij had opgericht. Nu is het 'n prachtig groot bedrijf. Ik weet wel dat het niet in Asten ligt maar er zijn in d'n Himmel toch verschillende mensen die er hebben gewerkt o.a. Toon Bosch en Martien Engelen, en ik ook zoals ik wel 'ns heb verteld, daarbij was Piet 'n Ommelse want hij had in het centrum van Ommel vroeger al 'n soort timmerwerkplaats. Op deze foto zie je zij eerste fabriek langs het kanaal... Ik kan me dat niet herinneren want het was ver voor mijn tijd. Toen ik er werkte... van 1959 tot 1962 zo ongeveer, waren er nog maar 'n paar bedriiven op dat industrieterrein: de Halmplank, de Platinal, de Tweka en Berkvens met z'n deuren en verder door de spaanplatenfabriek. Toch 'n prachtig plaatje waar de nostalgie van af druipt...
VURSTUURKARTJE
In de tegenwoordige tijd hebben we die dingen zowat niet meer nodig... er zijn er natuurlijk nog wel maar het zullen er maar weinig zijn want ze zijn door het internet en het mobieltje helemaal overbodig geworden. Mensen versturen nog wel 'n kaartjes als ze b.v op vakantie zijn, vanaf hun bestemming daar maar kaarten als deze... groeten uit... die gebruiken ze bijna niet meer. Jammer want ik vond deze nog die gevuld was met diverse leuke plekjes in ons dorp. Het natuurtheater en de noodkerk die verdwenen zijn... Sluis 11 en het park dat er veel anders bijligt als vroeger en de oude molen van nog voor de brand... Echt een van de mooiste kaartjes die ik ooit zag van Asten... Ik bewaar hem wel voor jullie op de pc...
D'AAW MERT
"Ik vein het nog altijd een van de schonste platjes van ons mert". Op de achtergrond de statige toren van onze kerk, links wat voeger de Helmondse Bank was en rechts cafe de Peelpoort van de familie Knaapen. In het midden ons nieuwe Gemeentehuis en tussen dat gemeentehuis en het cafe nog zichtbaar het dak van de oude jongensschool aan het Koningsplein... prachtige foto, zeker door de kleuring...
DUN DOKTUR EN APPOTEEK
Ik moest weer 'ns bij de apotheek zijn voor medicijnen op te halen want ik ben al 14 dagen snotverkouden en krijg bijna geen lucht, op z'n Astens gezegd: "Ik hieg as un pert, ik hieg me kuppot". Gelukkig was het niet heel erg druk maar het duurde even tot ik de juiste medicijnen had en ik kreeg er 'n pakje papier bij wat ik door moet nemen... voor zeven pilletje kuur kreeg ik 'n stapeltje van 7 velletjes mee en omdat ik dan ook maagbeschermers moet nemen, die het CZ niet zal vergoeden en mij dus bijna 15 euro kosten... 33 gulden omgerekend, daar kreeg ik ook nog de nodige velletjes voor om te lezen. Allemaal wel goed dacht ik nog. Toen ik stond te wachten keek ik naar de plek waar de medicijnen liggen opgeslagen en toen dacht ik meteen aan vroeger... toen wij in de Wilhelminastraat moesten naar dokter Janssen. Die had 'n eigen kraampje met medicijnen, 'n beetje groter als bij ons de douche. Ik hield als 8 jarig manneke de hand van ons moeder goed vast... een voet met schoen en eentje met alleen de sok over 'n verbandje, gemaakt van ouwe lakens. Afspraken maakte gebeurde niet... gewoon wachten in de wachtkamer waar het altijd ijzig stil was. Soms anderhalf uur zitten. We waren aan de beurt en ons moeder vertelde wat er aan de hand was en deed mijn sok uit, de dokter trok met geweld het door ons moeder gemaakte verband van m'n voet dat vastgeplakt zat... Petertje had zweren onder de voeten en dat was pijnlijk... grote groene knollen onder de voet tussen de hak en de tenen. Lopen ging bijna niet dus liep ik op m'n hak. Tranen liepen over m'n gezicht van de pijn, als ons moeder dat verband eraf haalde deed ze zachtjes met water er op doppen tot het 'n beetje losliet. Dokters zijn dus geen moeders, daar kwam ik wel achter. Even dacht ik dat ik doodging toen dr Jansen de drie zweren doorsneed maar toen was ok snel de ergste pijn over, de druk was eraf. Ik was al ruim 'n week niet naar school geweest, dat was ook het enige leuke aan zweren onder je pootjes. De dokter gaf zijn assistente de opdracht om me medicijn mee te geven. Dat meiske, ik dacht van Slaats, pakte 'n kartonnen doosje, 'n pot met "witte trekzalf" en 'n spatel waarmee ze het doosje voldeed. Om de twee dagen nieuwe zalf op de drie zeren smeren en we kregen ook verbandgaas, echt verband dus. Ons moeder kreeg 'n klein flesje hoesdrank... je kent dat wel van dat dropwater, want ze had verteld dat ze verkouden was. Ik had wel willen ruilen met ons moeder; zij de trekzelf en ik dat lekkere drankje. We moesten 'n week later terug komen... Zo nu weer terug naar de apotheek aan de Floralaan... er zijn zes bureaus waar ze je kunnen helpen en bij binnenkomst moet je 'n nummertje trekken. Voor mij stond 'n jongen die geen nummer had en elke keer als er 'n nieuw nummer verscheen op het bord en er iemand naar toe liep keek hij op... wanneer zou hij aan de beurt zijn. Ik vroeg hem, heb je geen nummer? Hij keek me raar aan... ik zeg hier pak het mijne maar volgende keer moet je bij binnenkomst zelf 'n nummertje pakken anders zit je hier over 'n half jaar nog. Hij lachte tevreden. Ik keek nog 'ns naar de laden waar de dames de medicijnen uit halen... 'n muur met laden wel 15 laden hoog en wel vijftien meter breed... er stonden ook 'n heel stel bureaus... en vier dames waren aan het helpen... Tja, de tijden veranderen... Inmiddels waren er wel 15 mensen binnen die medicijnen kwamen ophalen, zakken vol, Ik dacht nog: "Tis gin dokter Jansen-tijd mer"...
STROO VAN VRUUGER
Veel straten in Asten die bij de kom behoorden konden dat niet zeggen maar wij van d'n Himmel hadden achteraan vroeger nog plakken vol met koren en haver staan. Tussen de woningen van Hein van der Wallen en het huis van Willem van Heugten stond het vroeger vol en ook aan de andere kant van de weg, langs ons "Peijke noa ut Liender" daar stond voordat boer Kuijpers en 'n weiland van maakte, de mooie gouden koren aren met korenbloemen en klaprozen aan de randen. Verder door naar Voordeldonk, tot aan de school daar waren ook veel korenvelden en korenplakken te vinden. In het begin werd dat nog met de hand gemaaid... later met de machine en hoorde je de dorskasten kraken... Door de veranderingen en de vernieuwingen werden na het dorsen meteen pakken stro gemaakt en die moesten natuurlijk vervoerd worden. Je zag dan de vrachtwagens rijden met voor op de kabine nog laadruimte om toch maar zoveel mogelijk in een keer te kunnen vervoeren. Toen zag je deze wagens vaak rijden... lang geleden dat ik die nog 'ns zag... Tja, ook hier veranderen de tijden. Als we nu naar Voordeldonk fietsen dan zien we geen "plakken" gouden koren-aren meer, alleen nog huizen... alles is volgebouwd... nee d'n Himmel is niet meer d'n Himmel van vroeger... Ook deze auto's van het plaatje behoren tot het verleden... Jammer toch?
OPE-LEUCHTSPEULE
Veel Astenaren hebben er vroeger van genoten... en het zat er altijd bom-vol, het openluchtspel in de schietbaanse bossen. Wat men zoal speelde door de jaren heen? In 1951: Boudewijn van Vlaanderen, in 1952: Willem Tell, 1953: Koren met aren van goud, 1954: Bernadette, 1955: De koopmna van Venetie, 1956: De held van Waterloo, 1957: Cunera van Rhenen, 1958: Het dorp der mirakelen, 1959: Het galgenmaal van Govert Goedbloed, 1960: De waaier, 1961: Paris of spot niet met de liefde, 1962: De parvenu, 1963: Babbie de zigeunerin en toen in 1964, waar dit affiche van is: Fanfarella. Het is echt jammer dat ze dat in ons mooie Asten nooit opnieuw hebben opgepakt... de plek in het bos is er nog altijd...
BEKANT ELLUF JOAR GELEEJE
Ik schrok er van toen ik dit weer zag staan... het overlijden van Anneke de Bruijn in Juli 2006... alweer meer dan tien jaar geleden. Zo'n lief menske. Anneke werd 87 jaar, 'n gezegende leeftijd toch? Hierboven nog 'n oude foto van het pand aan het Koningplein waar op dit moment nog altijd veel om te doen is. Hier stonden de stalen balken aan de linker zijkant er nog niet en ik heb vaak gedacht... "Kiek mer uit de ut nie umvelt"... Anneke was in Asten bekend als het vrouwke dat twee winkels in een runde: de kruidenierswinkel en de textielwinkel. Ik ben er wel 'ns binnen geweest... ik vond het lekker knus daar. Eerst heeft ze de kruidenierswinkel weg gedaan en later ook textielwarenwinkel maar ze bleef er wel wonen, aan die kant waar het op instorten stond. Rond 1910 had haar moeder de twee winkels daar geopend en rond 1960 nam Anneke het van haar over. Men is er nog steeds niet uit wat ze met het pand gaan doen... natuurlijk zou het behouden moeten blijven maar persoonlijk vind ik dat het al te veel verpauperd is.. zo erg zelfs dat ik het 'n schande vind voor Asten... ons dorp "onwaardig". Als het behouden had moeten blijven had men er 20 jaar geleden al iets mee moeten doen, toen Anneke er nog was. Het pandje ernaast is al gesloopt waar "Putje" vroeger zijn viswinkel had... maar goed ook trouwens want ik heb daar ooit het dak moeten repareren en toen was het al 'n onbewoonbaar gebouw en alles aan het dak en de hemelwaterafvoeren was rot en onderkomen. Er zijn nog steeds mensen die het gebouw van Anneke nog willen behouden... mij goed, maar dan moeten ze er wel snel iets moois van maken en niet vernieuwen zodat het 'n beetje "lijkt" op het oude... daar schieten we echt niks mee op en lukt dat niet? Omkiepen die hele zooi... weg met "de schaand van Aaste"... Hiernaast op de kleine foto staat "ons Anneke" nog in haar winkeltje... echte Nostalgie... Anneke, al tien jaar niet meer in ons midden. Waar blijft de tijd?
UN MEIDE ORKEST
Ik ken best veel bandjes, orkestjes en groepjes die vroeger zo hier in de buurt speelden. Ik ken veel namen zeker uit de jaren 50, 60 en 70. Toen er veel orkestjes waren omdat er veel dansavonden waren en die nog al eens van samenstelling wisselden. Ik heb wel ooit verteld dat ik als klein jongetje uren lang stond te kijken en luisterde naar de muziek bij Bertha Sengers, cafe de Waag. Daar speelde toen de Vereijkens uit Someren/Someren-Eind met zang van dat lieve meisje Mia, die later bekend werd als Imca van Someren. Ze speelde veel cowboy-liedjes enzo... ook tegenover de Waag toen Pegge en IJland in het cafe zaten van Zegers was ik vaak aan de deur te vinden want meteen rechts naast de deur zat het orkest. De foto hierboven is van Cafe van Helmond... je weet wel van vroeger uit d'n Himmel... In Juli 1961 speelde daar The Golden Rain Sisters. Jammer dat ik daar helemaal niks van weet maar ze schenen wel succesvol te zijn want in 1964 zaten ze er in ieder geval ook weer en misschien in die tussentijd ook nog wel. En een ding is zeker... 'n orkest met meiden brengt vaak naast gezelligheid ook veel charme...
OONS ORKEST
Potverdorrie zeg, nu vond ik nog 'ns wat moois... ik neem je mee terug naar 1964. Ik moest in augustus 1964 in dienst maar omdat ik graag muziek maakte was het "gelegenheids-orkestje" de Pelona's, waar ik af en toe mee optrad, gevraagd om met Asten kermis op te treden... vier dagen bij cafe Eijsbouts, je weet wel dat kleine cafeetje op de hoek Prins Bernhardstraat en Burg. Frenckenstraat, de muziek te verzorgen en dat hebben we ook gedaan. Ik nog aan het zoeken welke cafe's er nog meer muziek hadden zitten in Juli 1964. Ik heb er 'n collage van gemaakt en ook van ons orkestje van toen. Het waren wel wat oudere mensen waar ik mee speelde maar ze hadden ervaring en wisten wat mensen vermaken was. De advertentie van ons staat in het midden en er staat bij Dina en Jo en dat was volgens mij van Jo Middendorp die toen het cafe voor die Asten kermis had afgehuurd. Dat gebeurde vroeger wel meer. Zoals je ziet zat er ook muziek bij Bakens op de Markt, nu cafe van Hoek, bij Clevis, bij Manders, bij van Helmond en bij de Kroon. Bovenaan heb ik onze foto's erin gezet. Links Toon van de Weerden de drummer, rechts accordeonist Frans van Hout en in het midden, ik zei de gek... alweer meer dan 'n have eeuw geleden...
PLATJES KIEKE VRUUGER
Ik weet niet meer of ik hierover al ooit iets heb geplaatst maar zoals je ziet was er vroeger ook al belangstelling voor Nostalgie. Het betreft 'n tentoonstelling van oude foto's waar ook nog iemand komt zingen en verhalen vertellen van vroeger. Ik denk dat wij van d'n Himmel daar ook iets mee hebben want tijdens onze reunie in 2012 hebben we ook foto's getoond, liedjes gezongen en ik heb ook wat verhaaltjes verteld toen... Leuk aan deze advertentie is de aankondiging in Astens dialect.. echt schitterend. Ik weet niet meer van wanneer dit stukje was in de krant maar het was in ieder geval nog in de tijd dat burgemeester Ploegmakers er was en in de kerk nog het lof was.
REECHTING KUNNINGSPLEIN
Ja beste Himmel-vrienden, dit is weer zo'n oud plaatje van vroeger maar ik heb het ergens gedownload en daar stond iets bij geschreven wat ik helemaal niet wist. Rechts zie je waar de familie van Horssen ooit woonden zover ik weet... in ieder geval Piet en Noud... nu is er cafe d'n Engel. Links zie je de villa van de Bluijssens met op de achtergrond de prachtige huizen op het Koningsplein, toendertijd nog het Plantsoen met links het oude postkantoor dat later burgemeesterwoning werd van burg. Ploegmakers en later werd het ook nog 'n kantoor van de gemeente Asten. Rechts daarnaast woonde hoofdonderwijzer ten Haaf. Hij was door de Bluijssens naar Asten gehaald om het onderwijs in de goede richting te helpen. Er kwam 'n nieuwe school aan het Plantsoen en in zijn eigen woning had hij plaats voor enkele interne leerlingen van meestal rijke komaf die speciaal onderwijs kregen. Maar ik heb nooit geweten dat ook Mister Hoes er ooit woonde of in het huis rechts ernaast. Hier stond n.l. iets over te lezen op de site waar ik het plaatje van heb, misschien zijn er mensen die dit kunnen beamen.. volgens mij woonde in het huis ernaast mister Bouwman die hoofd was van de Mulo-school in mijn jonge tijd. Dat het plaatje oud is zie je wel aan de kleding van de personen die er op staan.
SCHON GEWEEST
Ik kan er nog steeds niet over uit... m'n eerste echte optreden als "zwetshannus" in de kerk waarvan ik vroeger dacht dat ik er nooit zou komen. Ik moet zeggen dat het uitermate goed geschikt was om mijn 5 jarig Himmels.nl daar te vieren... geen lege plekken, lekker vol en ik vond het er gezellig. Nu kende ik natuurlijk de mensen die het daar allemaal doen... Marieke... die ken ik al van kleins af aan want die zat op de lagere school in dezelfde klas als ons Nancy en woonde maar "ünne goi" "van ons af. Jan Zantingh ken ik omdat hij altijd kwam squashen toen wij het beheer van de Pas in Someren hadden. Ik wil hun dan ook bedanken dat het mogelijk was om daar mijn optreden te mogen verzorgen, ook Leo Gabriels bedank ik voor al hetgeen hij weer aangewakkerd heeft en mijn maatje Jan van Eijk die het geluid verzorde samen met Marieke en ook de camera terbeschikking steld om zo de 4k-viseo opname te kunnen maken. Ik zag op facebook de foto voorbij komen van "In de Gloria" maar dan met bomen etc... en daar ben ik bij gaan staan om deze mooie opname te krijgen...
UT GEMINTEHUIS
Zo zag ons gemeentehuis er vroeger uit en achter het gebouw was de school afgebroken en rechts er naast stonden vroeger wat huisjes en het cafe van Knapen, ook dat was hier allang weg. Links naast het gemeentehuis liep en loopt nog steeds de Marktstraat richting kerk en op de andere hoek was vroeger zoals je nog net kunt zien de Amsterdam-Rotterdambank, tegenwoordig afgekort AMRO-bank. Nu is er iets heel anders in gevestigd. Later is het gemeentehuis uitgebreid aan de achterzijde en het plantsoen, Koningsplein werd parkeerplaats. Mensen hebben graag de auto zo kort mogelijk bij hebben staan als ze boodschappen doen... liefst net naast de kassa... hahhahaha..
PUSTOOR DE KLEIJN (1922-1978)
Wie hem gekend heeft zal dit zeker beamen, het was 'n gewelgige man. Niet alleen als kapelaan vroeger, niet alleen als pastoor later maar ook als gewone mens. Ik had dit berichtje nog altijd bewaard en vond het tijd dat ik het nog 'ns laat zien hier op de website van Himmels want pastoor de Kleijn was echt Himmels. Ik ken hem van de KAJ en de KWAJ waar hij aalmoezenier was en vaak kwam hij naar "de Kajuit" om te kijken hoe het allemaal ging met de opgroeiende jeugd. Altijd klaar voor 'n praatje en altijd bereid je bij te staan en te helpen als je ergens mee zat. Toen Annie en ik trouwde in de noodkerk aan de Daliastraat was hij de pastoor en voor ons trouwen werden we 'n keer uitgenodigd in zijn woonhuis vlak bij het houten kerkje. Hij deed de mis toen we trouwde want hij kende ons allebei goed, woonden in zijn parochie en gingen er ook naar de kerk. Toen hij overleed was Asten in diepe rouw. Toen ik het hoorde van de dood van de pastoor was het of alles de wereld even stil stond. Wat was er gebeurd, de pastoor voelde zich op zondagmorgen al niet echt lekker, maar had in de missen toch nog gewoon gepreekt. Hij was nog op bezoek geweest bij de deken maar het glas wijn wat ze dronken smaakte hem niet. Hij zei dat zijn maag niet in orde was en ging voor zijn doen vroeg naar bed. Kort nadat hij naar bed is gegaan moet hij zijn overleden. Zijn huishoudster Leen had niets gemerkt. De pastoor is vredig ingeslapen. Toen Leen rond vier uur in de morgen eens ging kijken, vond ze hem dood in bed liggen. Het bericht van zijn overlijden had iedere Astenaar diep geschokt, hij werd maar 55 jaar oud. Hieronder het kranteknipsel uit Peelbelang van februari 1978 wat zijn naaste collega pater de Boer over hem schreef. Het is terecht dat men vlak bij zijn kerk 'n mooie straat zijn naam heeft gegeven: Pastoor de Kleijnhof... mooier kan iets niet zijn ook al is de kerk nu ook gesloten.
UT RÔMFUBBRIEK
Echte nostalgie, daar hou ik van en met mij nog veel Himmelnaren meer denk ik zo, trouwens Alle Astense mensen wel. Dit is het oude melkfabriek, wij noemden dat "Ut Romfubbriek". Mensen net als ik kennen het van de tijd dat het in de Julianastraat lag en later aan de Heesakkerweg maar vroeger stond het aan de Molenstraat, achteraan, wat nu de Burg. Wijnenstraat is. Hoe het begon? Tussen 1893 en 1896 werden er vijf kleine melkfabriekjes gebouwd, Asten-dorp, Heusden, Ommel, Voordeldonk en d'n Dijk. Daar waren de verzamelplaatsen van de melk. De voornaamste was die in de Molenstraat van toen en in 1898 werd dat een stoom-zuivelfabriek. Op 22 februari 1915 werd de cooperatieve vereniging tot verbetering der Zuivelbereiding opgericht, "Oude Molen". Op 14 december 1926 begon men met de overplaatsing naar de toenmalige Fabrieksstraat, nu de Julianstraat. Deze foto is nog van de opening toendertijd, jammer dat de foto zo onduidelijk is want er staat ook iemand uit d'n Himmel op, Antoon Leenen de kassier van de Rabobank vroeger en ook de burgemeester van toen dhr Wijnen en directeur Rijpkema staat er bij. In het midden die grote man is de zuivel-consulent van Noord Brabant ingenieur Tonke Struif.
DUN ANLOOP
Ik was nog wat aan het zoeken over cafe's in Asten en kwam nog uit bij Hardrock Cafe d'n Aanloop in het pand waar vroeger nog ooit 'n bakkerij was met winkel. Het is inmiddels alweer 32 jaar geleden dat het werd geopend, 1984 en tien jaar later weer werd gesloten. Ik vond dit kranteknipsel nog tussen mijn papieren over het hoe en wat. Het begon als bruin-cafe maar er kwamen zoveel liefhebbers van hardrock dat het werd omgedoopt tot hardrock cafe. Lees hieronder over wat de bedoeling was. De foto heb ik erbij "geshopt".
Het cafe werd losgekoppeld van het fitness-centrum dat 'n eigen ingang had gekregen. De uitbater van d'n Aanloop was Cor Brugmans die in Asten al bekend was want hij was er al 'ns fietsenmaker en later bakte hij de frietjes en de snacks aan de Emmastraat maar dit werd 'n geheel nieuwe uitdaging en hij deed dat op fantastische manier... Jammer dat het Hard-Rock-Cafe niet meer bestaat, hij was tot ver buiten Asten bekend. Veel Astense jongeren vonder er "hunnen twidden thuis"...
IN DE AAW SCHOOL
Het had jarenlang dienst gedaan als school en stond op het Koningsplein, de oude school welke ik hier op Himmels al zo vaak heb laten zien. Ik heb de school hier even vastgemaakt aan 'n advertentie uit 1926 toen de school dienst deed als 'n soort gemeenschapshuis. Op de advertentie zie je dat er nog wordt gesproken van "de oude school" waar 'n uitvoering is en de naam zegt al voldoende", de filmuitvoering van "het geheim der biecht". De school werd ook nog de Harmoniezaal zoals je op de foto nog net kunt lezen. Toen werd het later 'n atelier en in 1958 afgebroken.
PLEK EN ALLEMINUJUM
Sluis elf is altijd 'n schutsluis geweest en dat zie je hieronder waar 'n schip bezig is de schutsluis te verlaten richting Helmond... de schutsluizen waren er om de hoogte verschillen te overbruggen.. Achter het hekwerk wat je ziet loopt de grote weg van Helmond naar Nederweert en aan de andere kant lagen vroeger twee fabrieken. Rechts zie je het alluminiumfabriek waar ze pannen etc maakte, de Planinal en links daarvan zie je Berkvens deurenfabriek... in de volksmond "Pietje Plek" genoemd, die naam kreeg hij omdat men er deuren verlijmden. Helemaal links zie je nog net het terrein tussen de deuren en de spaanplaten fabriek waar vroeger veel hout lag opgeslagen.... ik weet dat want ik werkte in beiden fabrieken van Berkvens. Eigenlijk behoorde dit allemaal bij Someren want de grens met Asten was bij de Aa maar daar hebben ze verandering in gebracht en zijn ze de grens gaan verleggen en is "de knaal de grens"... Veel mensen uit Asten hebben bij Berkvens en de Platinal gewerkt vroeger.
IN DE WINKEL KIEKE
Jaren geleden had Willy Hoebergen 'n winkel in de Prins Bernhardstraat en we herinneren ons zeker nog zijn naaimachinehandel daar. Maar hij had niet alleen naaimachines want je kon er ook bestek, pannen en serviesgoed kopen. Natuurlijk weet ik dat want Annie en ik kochten er onze cassette, lepels, messen vorken etc etc. Hier nemen we 'n kijkje in 'n klein gedeelte van de winkel waar nu 'n afslankcentrum is gevestigd. Hoelang dit is geleden dat de foto werd gemaakt weet ik niet precies maar wel lang geleden dat is heel zeker want dat kun je wel zien aan de spullen die er staan en die echt niet meer van deze tijd zijn en ze hadden er van alles en nog wat en.... je werd goed voorgelicht.
PÉRDE BESLÔA
Zoals op de foto, prentbriefkaart om te versturen, zo ging dat vroeger als de paarden die de karren en de wagens moesten trekken, moestem worden beslagen. Deze foto is van de smederij van de firma van Eersel, maar ik weet niet precies waar die toen lag. Voor het bedrijf van Eersel gaan terug tot 1896 met de inschrijving van de Hoef en Kachelsmederij van de uit Tilburg afkomstige vader Frans en zoon Gerrit van Eersel. Er werd aan de Emmastraat in Asten gestart met een smederij met café zoals in die tijd gebruikelijk was in deze regio. Ze hadden die bedrijven in de Emmastraat ende twee zonen van Gerrit, Frans en Jan van Eersel namen het bedrijf over en verhuisden naar de andere kant van de weg... dat was terhoogte waar nu Bots witgoed is. Ik weet nog goed dat daar de garage van van Eersel was. Jan nam de garage voor zijn rekening en Frans de smederij. De smederij bleef hier gevestigd tot 1949. In dat jaar verhuisde de smederij van de Emmastraat naar de Burg. Frenckenstraat. Bij de smederij werd in 1955 een woning met winkel in huishoudelijke artikelen en gereedschappen bij bijgebouwd. De werkzaamheden die in die tijd werden uitgevoerd in de smederij waren naast de traditionele hoef en kachelsmederij werkzaamheden als het schoonmaken en repareren van kolenkachels en het beslaan van paarden ook de reparaties en de verkoop van landbouw werktuigen. Op de foto hoefsmid Gerrit van Eersel met geheel rechts Driek Berkers van het kasteel die de eigenaar was van het paard. De dames ken ik niet.
RÉKENE
Aanpassingen zijn er overal maar vandaag was ik nog 'ns aan het kijken hoe wij vroeger op school moesten leren rekenen. Ik vond het raar dat mijn dochter die op de Deken van Houtschool zat thuis kwam en 's avonds rekensommetjes maakte maar anders als wij. Neem bijvoorbeeld + en - sommen. Wij schreven b.v. vroeger 3 + 4 = 7 en 4 - 3 = 1. We zeiden dan 3 en 4 is 7 en 4 min 3 is 1. Ons nancy zei dat ze het zo niet moesten doen... 3 erbij 4 is 7 en 4 eraf 3 is 1. Natuurlijk is het dezelfde uitkomst maar de het wordt wel allemaal anders geleerd. Tegenwoordig wordt er op de grote school ook veel geteld met machientjes en op de tablet en pc. Wij leerden hoofdrekenen nog zoals het moest. Wanneer ik bij 'n dartwedstrijd de schrijver was, wat inhield dat je op moest schrijven wat de twee tegenstanders gooide met drie pijlen maar dat moest elke keer ook van het begin bedrag worden afgeteld, vanaf 501, en dat voor beide spelers. Voor mij geen probleem want ik kan snel tellen... geleerd op school vroeger. Daarbij heb ik me in de jaren van tellen bij darten 'n foefje aangeleerd.. b.v. 418 min 39 =, 39 tot 100 is 61, die bij de 418 tellen = 479 en dan 100 eraf, is 379. Het lijkt moeilijk maar gaat 'n stuk sneller en is veel handiger. En dan nog hoe wij dat vroeger op school op moesten schrijven... kijk hierboven nog maar 'ns...
Linksboven de plus-som: 7+8=15, 5 opschrijven 1 bewaren (komt in het linkerrijtje 'n 1 erboven staan). 1+1+2=4. uitkomst 45. Linksonder de min-som: 1-3 gaat niet van de 5, 1 erbij halen wordt 11, van de 5 'n 4 maken, 11-3=9. verder 4-7 gaat niet van de 4, 1 erbij halen en van de 4 'n 3 maken, 14-7=7. verder 3--2=1. Uitkomst 178. Bij de vermenigvuldigsom spreekt het vanzelf en in het middel de deelsom: 6:6=1, 6--6=0 dan 9 bijhalen. etc etc. Bijhalen dat waren de stippellijntjes. Zo ging dat vroeger in mijn tijd... Nostalgie bij juffrouw de Vent.
UT GEMINSCHAPSHUIS
Ooit was dit het gemeenschapshuis van Heusden. Toen ik nog maar net uit "dienst" was, ik was toen nog maar net 20 jaar, kwam ik in Heusden bij 'n orkestje... the Independents. Daarin speelden de Heusdenaren Hans Berkvens en Peter Waals en bij die laatste thuis daar hadden ze de sleutel van het gebouw dat aan hun woonhuis grensde. Op de foto rechts zie je het woonhuis van Tinus Waals die daar 'n bouwbedrijf had. Zo kon het gebeuren dat wij met dat bandje er iedere week gingen repeteren als het er vrij was en dat was best vaak. Voor die tijd had ik er al ooit moeten spelen voor de KAJ en KWJ als die 'n feestavond hadden. De verenigingen van Heusden maakten er gebruik van zoals de fanfare en de jeugdverenigingen en ook werden er concerten gegeven en toneeluitvoeringen.
AAW STROATE VAN AASTE
Vroeger waren de namen van de straten heel anders. In oorlogstijd mochten van de Duitsers geen namen van ons Koningshuis worden gebruikt. De grote rode stip is de kerk en in het rose rondje is het Koningsplein van nu wat vroeger 't Plantsoen was. De lichtgroene weg richting Someren is nu de Wilhelminastraat maar was daarvoor ooit de Torenstraat. De oranje streep is de Mgr. den Dubbeldenstraat maar vroeger de Korte Kerkstraat en ook de Prins Hendrikstraat. De zwarte streep vanaf het Koningsplein is de Kerkstraat. Linksboven het donkerblauwe stuk is nu de Burg. Wijnenstraat maar was vroeger de Molenstraat. De kleine rode stip is het gemeentehuis en de rode cirkel is de Markt maar vroeger noemde men het Marktplein, en tussen de Markt en het Koningsplein, hier donkerrood is nu de Marktstraat maar was vroeger de Korte Kerkstraat. Eentje verder de rode streep nu de Kleine Marktstraat is was vroeger de Marktstraat. Vanaf het Koningsplein de donkergroene streep met die bocht erin is nu de Julianastraat en was vroeger de Fabrieksstraat. Ongeveer halfweg bij die bocht loopt ook 'n zwart streepje dat is de Eerste Sint Jozefstraat. Vanaf de markt richting Ommel in licht blauw is nu de Prins Bernhartstraat maar eerder ook al Stationstraat en Tramstraat. Het paarse streepje is nu de Burg. Frenckenstraat maar was vroeger de Binnenstraat. Het donkere oranje is nu de Emmastraat maar vroeger de Nieuwstraat... die liep tot de kruising waar nu Letters en zo is en daar begon de Hemel, donker bruin, wat nu ook de Emmastraat is... waar je linksaf richting Voordeldonk ging in beige kleur was het Hemel-Eindje nu allemaal Hemel. Waar de bruine streep over gaat in zwart begon de Wolfsberg. De lange gele streep was vroeger de Wolfbergsemolenstraat, nu begint vanaf de Prins Bernhartstraat, de Logtenstraat, 'n stuk verder de Margrietstraat dan de kruising met de Hemel de Hoogstraat in tot achteraan in de Wolfsberg. Het stuk van de Margrietstraat was eerder al Logtenstraat die liep van de Prins Bernhartstraat tot aan de Hemel. Ik denk wel 'ns ooit "hoe dé ut toen waar"...
KAPELLEKE VAN OMMEL
Missiezusters Franciscanessen van de H. Antonius van Padua, In 1939 wordt het klooster "Maria Schoot", een klein huisje, in gebruik genomen. De zusters dragen aanvankelijk de zorg voor de kerk, de kleuterschool en een naaicursus. In 1954 worden enkele zwakzinnige kinderen opgenomen en verzorgd. In Ommel ligt dus het begin van de zorg voor geestelijk gehandicapte kinderen door de congregatie. In 1961 verhuizen de kinderen naar Beek en Donk of Ottersum. In 1999 verlaten de zusters het huis omdat de verbindingen met dit kleine plaatsje te moeilijk zijn voor de inmiddels hoogbejaarde zusters. Er zijn in de loop der tijd van het kapelletje heel wat pentekeningen gemaakt... hieronder zie je er 'n paar. Het klooster stond vroeger op wat nu het Onze Lieve Vrouweplein is. Het kapelletje aan de Marialaan staat er nog altijd maar doet dienst als kantoor voor 'n bedrijf. Het is wit gemaakt maar je kan het nog duidelijk zien dat dit het kleine kapelletje van toen was, fotootje rechts onder.
VAN DE MELLUKBOER
Ik vond het vroeger geweldig en 'n hele ervaring als ik met melkboer Toon van der Steen (84) mee mocht op zijn route over Heusden. Eerst 'n paar klantjes hier en dan naar Heusden. Ons moeder maakte me 'n paar grote boterhammen en ik kreeg 'n ijzeren mok mee, drinken hoefde niet want ik kreeg van Toon melk of karnemelk, wat ik maar wilde, want het moest er allemaal uit zien alsof ik "unne grote mens was"... trots al 'n pauw zat ik naast Toon en af en toe mocht ik de lijnen van het paard vasthouden. Je hoefde niks te doen want het paardje wist uit z'n eigen overal de weg. Vroeger kwam de melkboer langs, net als de bakker met z'n grote mand voor op de fiets vol broden en mikken... de groenteboer kwam twee keer in de week met z'n paard en wagen en alle soorten groente bij zich. Tegenwoordig hebben ze voor de flessen van die grote plastic kratten maar Toon van der Steen had toendertijd nog van die ijzeren en ik vond er dit plaatje nog van. Hierin stonden de literse flessen met karnemelk, met gewone melk en de soorten pap zoals karnemelkse pap en havermoutenpap. Die kratten waren best zwaar als die vol flessen stond en Toon had het er niet makkelijk mee om die te verwisselen. Ik heb het plaatjes van Toon al ooit geplaatst maar ik laat het hier toch nog even zien dan weet je waar ik het over had. Op de terugweg van "ut romfabriek" in de Julianastraat naar huis, dan zette Toon mij op het paardje, sloeg hem tegen de kont en zei... naar huis gij. Het paardje liep op z'n gemak naar de Emmatraat, sloeg bij d'n brouwer linksaf en liep naar zijn stal achter het huis bij de familie van der Steen. Toon liep achter het paardje aan en telde zijn geld onderweg... "Moi um mee te make"
NOIT MER VURGETE
Er zijn van die dingen in je leven die je nooit meer vergeet en waar je toch nog wel 'ns aan terug denkt. Voor mij zijn dat b.v. de begrafenis van de vrouw van Burgemeester Ploegmakers... en het afbranden van de strohulzen fabriek van Sjang van Goch... Het overlijden van de vriend van Lies van Heugten (37) die bij het afbreken van de oude school op het Koningplein onder 'n vallende muur kwam, Het vertrek van de familie van Bussel, ome Frans, vanuit de woning van Jan Lomans (29) naar Canada in 1950. Lenie Boerenkamps die overleed nadat ze in Turrup op de bus stond te wachten en ongelukkig ten val kwam. Hoe de vriend van ons Ellie, Wim Martens die in dienst was, halsoverkop moest vertrekken om terug te keren naar zijn kazerne tijdens de watersnoodramp in 1953 om daar hulp te gaan bieden. Maar er is nog iets waar ik nog wel 'ns aan terug dacht en me goed herinner. Ik vond hierover nog 'n artikel in 'n krant: "De begrafenis van 'n moeder". Ook dit kan ik me goed herinneren terwijl het niet in onze buurt was. Marietje Debeij - van der Velden overleed op 46-jarige leeftijd, moeder van 7 kinderen en niet te missen thuis. Van de begrafenis werden op verzoek van de vader Debeij die toen 47 was, foto's gemaakt omdat de twee jongste kinderen te jong werden geacht toendertijd, ze waren 2 en 4 jaar oud, om bij de begrafenis te zijn maar later hier toch 'n aandenken aan zouden hebben. Marietje Debeij overleed op 22 maart 1957. Ze leed aan 'n ernstige ziekte waar men toen het woord bijna niet van uit durfde te spreken. Asten was in rouw.. diepe rouw. Volgens mij woonden ze in de Julianastraat of daar in die buurt. Haar broer, Frans van der Velden had de ijzergieterij van putdeksels in d'n Himmel. In de begrafenisstoet liepen alleen de mannen mee, de vrouwen zaten al in de kerk, zo ging dat toendertijd nog. Jongens van de verkenners en klasgenootjes van de kinderen Debeij droegen kransen in de stoet mee. Vader Frans Debeij was 'n hardwerkende man, schilder van beroep en werkte in vaste dienst bij de Edah en dat hield in dat hij overal moest gaan schilderen waar Edah-winkels stonden. Zo kon het gebeuren dat hij met de fiets naar Maastricht moest en rond die stad alle winkels moest onderhouden, daar 'n hele week verbleef en later als het klaar was weer naar huis fietste... Na het overlijden van Marietje zorgde Edah ervoor dat Frans karweitjes hier in de buurt had zodat hij niet meer lange tijd van huis hoefde te gaan en 's avonds bij zijn kinderen kon zijn want hij was thuis de spil waar alles om draaide. Gelukkig kregen ze ook hulp van b.v. de Boerdonkse zusters die de was en het strijkwerk voor de familie Debeij deden. In de dagen vlak na de begrafenis ontfermden de buurt en de familie zich om de kinderen. Ik weet ook nog dat de oudste zoon, Piet, die ook voor schilder leerde samen met Leo Hoefnagels die vlak bij hen in de buurt woonden, en onzen Huub naar het internaat gingen, Wilddonk in Heibloem. Asten rouwde toendertijd mee met het gezin en de familie Debeij... ik zal dat nooit meer vergeten.. Ik krijg nog 'n brok in m'n keel als ik er aan denk... Echt, dit vergeet je nooit. De foto's zijn gemaakt door fotograaf Kanters. (Zie ook bij bid-prentjes).
UITGOA IN ZUMMERE
Toen ik zo tussen de 15 en de 21 jaar oud was ging ik samen met m'n vriendjes ook naar de dorpen rondom Asten. We zaten natuurlijk vaak bij de Vossenhoek in Asten maar soms gingen we ook wel 'ns met de bus mee. Naar Louike Stein b.v. in Deurne en dat was makkelijk, die cafe/bar lag maar 'n paar minuten lopen van de Markt af waar de bussen stopten. Het vervelende was dat de laatste bus naar Asten vertrok om 20.00 uur... dus 's middags toepen en dan de laatste bus terug naar Asten naar Thieu en Mien de Vos. Voor Someren lag dat wel even anders. Someren kende toendertijd twee cafe/bars... helemaal vooraan op de hoek Wilhelminaplein en Kanaalstraat, dat was bij Huub Verdonschot, en op de Postel waar je hierboven 'n oud plaatje van ziet, daar lag links cafe/bar Dries van de Kerkhof. Daar hebben we, samen met vele andere Astense jongens, tieners, veel tijd doorgebracht. Het makkelijke was dat er laat nog bussen liepen en je kon meteen vanuit het cafe in de bus stappen, zoals je ziet waren de bushokjes recht voor het cafe. Omdat vele jongens naar Someren gingen om zich op zondag te vermaken zijn er ook veel "an ún meid blieve hange" zoals wij dat vroeger noemden... maar andersom was dat ook wel want ook de Somerense jongens kwamen naar Asten... zeker toen de danszaal van Thomas Zegers open was op zondag met goeie orkesten van toen zoals John Lamers en Cees en de Skyliners, Willy Ferrari en de Rollers, Big John Russell en Clovis en de Landra Zusjes om er maar enkele te noemen. Ik heb er fijne tijden beleefd bij de bars in Someren, maar ook bij Zegers en bij de Vossenhoek.
DE REIJVERRENEGING
Ik kreeg van Jan Cortenbach 'n boekje van de 25 jaar Prins Willem Alexander Manege in Asten uit 1992 en daar vond ik deze foto nog van vroeger: Landelijke Rijvereniging Beatrix. Toen de huizen van Caris, van den Burg en Verheijen tegenover ons vroeger er nog niet stonden was daar vaak ook de rijvereniging aan het oefenen.. ik kan dat herinneren als de dag van gisteren. Of dit iets met deze rijvereniging te maken had weet ik niet. V.l.n.r.: Leo Verberne, Martien Heijligers, Bert van Asten, Harrie van Bussel, Frans van Berlo, Wim Adriaans, Henk Heijligers, Ture Slaats en Tonnie Heijligers...
OPENLEUCHTTEJATUR
Ik heb er vroeger veel gezeten bij het openluchtspel, zelfs mee geholpen in de pauze mars, rang en king etc te verkopen voor Gerrit van Bommel. Maar omdat ik in het bestuur zat van de KAJ, JKWJ en de KWJ kregen we altijd twee vrij kaartjes om de eerste uitvoering van 'n nieuw stuk te komen kijken. Ik noem er maar enkele... "In het witte paard", "Het galgenmaal van Govert Goedbloed" en "Fanfarella".... Je was natuurlijk wel altijd afhankelijk van het weer... als het regende ofzo dan ging het niet door. Het was er altijd volle bak en vaak werden er drie of meer uitvoeringen van 'n stuk gegeven. Ik was altijd blij als ik er weer naar toe kon. Nu dacht ik, ik toch nog 'ns kijken hoe het erbij staat daar... ik was op weg naar de schietbaanse bossen en ging vooraan rechtsaf het bos in. Ik wist nog precies waar het was, dat vergeet je niet maakkelijk terwijl het meer als 50 jaar geleden is. Van verre zag ik al dat de zeteltjes weg waren... de open plek in het bos was er natuurlijk nog en ooit hebben ze het idee gehad om het weer nieuw leven in te blazen maar helaas is dat er nooit van gekomen. Gelukkig hebben de leden van de groep van "wagenspel" dit overgenomen... die spelen nog ieder jaar 'n mooi stuk. Toch is het jammer dat het Open-lucht-spel niet meer bestaat. In Someren leeft het nog als nooit te voren. Ik heb hier nog 'n foto van de tijd dat het nog allemaal floreerde... maar ik heb hieronder nog 'n foto die ik deze week maakte... triest en jammer... nostalgie wat blijft... "vurdorries seund"...
DE BURGEMISTER WIJNENSTROAT
Hier kijk je de Burg. Wijnenstraat in wat heel vroeger ook al 'ns de Molenstraat was. Links was er vroeger de kledingwinkel van Linden die er later 'n wasserette van maakten... tot Marcel van Baar er 'n friture van maakte, nu ut Stationneke. Daarnaast was toen nog 'n kleding winkel maar later kwam er het kruidvat... nog later 'n schoenenzaak en nu is er het vvv van Asten. Rechts hotel van Roy dat daarvoor Hotel Gitsels was en nog net zichtbaar de auto's die behoorde bij de garage van de Wit. In de straat helemaal achteraan... de schilderswinkel van Joppe.
DUN ANDERE MEULE
Wanneer we het hebben over de molen in Asten dat hebben we het bijna altijd over de molen die er nu nog staat... de molen van van Stekelenburg aan de Molenstraat... de Oostenwind. Maar Asten heeft veel meer molens gehad. Ik weet dat er eentje stond tegenover het woonhuis van m'n vader... bij Cuppens in de Emmastraat, niet dat ik die gezien heb zelf maar uit verhalen van vroeger. De molen hierboven stond vroeger in de Logtenstraat zo ongeveer terhoogte van waar nu 'n deel van van Golstein Brouwers pompstation staat, achter de woningen in de Logtenstraat. Het was de molen van Gitsels en werd in 1919 overgenomen door de familie van Roy die hem tien jaar later in 1929 weer verkochten. De molen raakte in verval door de opkomst van "de Boerenbond"... Ik ken het alleen toen in het verbouwde restant van de molen de bijeenkomst plaats kwam van de kabouters, 'n klein onderdeel van de gidsen.
DANSE BIJ PEGGE
We zitten met het orkest van Rob Ampts, met aan de drum Frans Vincent, in de carnavalstijd in het jaar 1957 en ze speelden toen in de zaal van Pegge en Yland... dat is waar nu zaal Zegers is. Toendertijd hield men ook carnaval maar ik mocht daar niet aan mee doen want ik was pas 12 jaar. Het dansen was toen van 4 tot 9 uur en dan was er cabaret. De bezetting van de band was toen eigenlijk al het zelfde als wij dat hadden... gitaar, accordeon, bas en drum... alleen was het in mijn tijd solo/rhythm-gitaar, orgel/keyboard, basgitaar en drum.
HANDWERRIKE
Kinderen die vroeger in Turrup of de Bonifacius naar school gingen kunnen dit niet hebben meegemaakt maar op de meisjesschool, de Mariaschool wel. Toch hadden wij dat vroeger in onze klas ook want op Voordeldonk zaten meisjes en jongens bij elkaar in de klas. Dat betekende dat de meisjes in de tweede en de derde klas van juffrouw de Vent handwerkles kregen... breien, mazen, borduren en stoppen. Nee gelukkig hoefde wij jongens dat niet maar dat hield wel in dat als de meisjes die lessen kregen wij moesten leren hoofdrekenen, maal-sommen die op 'n geel kaartje stonden van buiten leren. Op de foto zijn de meisjes aan het breien... Tegenwoordig? Breien etc. kunnen kinderen niet meer.. sokken stoppen al helemaal niet en dat hoeft ook niet want kapotte sokken gooien ze gewoon weg...
OONS AAW ZWEMBAD
Lang voordat zwembad "de Diepsteeckel" er was en we wilden gaan zwemmen was er voor ons als klein kind de Aa op Voordeldonk waar wij met ons moeder dan naar toe gingen en toe we wat ouder waren mochten we ook alleen... Maar we deden dat niet altijd want we gingen ook wel naar de Stuw... dat was ook de Aa die parallel liep aan het kanaal, en naar het kanaal gingen we ook wel stiekem naar toe. Toen ik op de Ambachtschool zat in Someren gingen we van-school-uit bij warm weer ook wel ooit zwemmen en dat deden we in een van de vennen op de weg Asten - Heeze, "Star-ven"... waarvan dit plaatje nog is. Ik kon dat nooit uit elkaar houden die vennen... je had Star-ven en Beu-ven en nog 'n paar meer. Maar het was er wel lekker... niet diep maar om in te spelen was het er geweldig. Later kwam er door de zandafgravingen in Someren aan de andere kant van de weg het bekende "Gat van Roels".
VUKKANSIE-PRIKKELS
We hebben weer vakantie... ja ik ook maar ik heb eigenlijk altijd wel vakantie, lekker vrij maar wat wil je ook als je 71 bent. Nu gingen m'n gedachten toch weer even terug naar vroeger want dat heb ik echt heel vaak en ik ga even pak weg 57 jaar terug... poe... dat is 'n hele tijd. Ik werkte bij Berkvens en toen het vakantie was gingen we met de KAJ naar Nieuwenhagen in Limburg en daar deden we vanalles. We gingen ook twee keer naar de bioscoop maar daar moesten we voor naar Brunssum en dat was 9 km fietsen. Er draaide 'n disney film over twee meisjes die elkaar op kamp ontmoette en er achter kwamen zusjes te zijn, tweelingzusjes en ze leken dan ook als twee druppels water op elkaar, maar de ouders waren gescheiden en eentje was bij moeder en eentje bij vader. De twee grietjes probeerde de ouders weer bij elkaar te brengen wat uiteindelijk ook lukte. De hoofdrol was voor Hayley Mills die de beiden meisjes speelde. Als 16 jarige vond ik dat 'n ongelooflijk mooi meisje.. Maar ze worden net als ik ook ouder... Bovenaan zie je hoe ze eruit zag tentijde van de opname van de film en daarnaast zoals dat lieve meisje met dat leuke snoetje er nu uit ziet. De film is uit 1961... wij woonden toen nog in d'n Himmel. In 1998 werd hij opnieuw verfilmd maar met 'n ander miesje in de hoofdrol natuurlijk. Hieronder Hayley van jong naar oud... mooi blijft ze.
HAWTE KERRIK
Wij vertrokken vanuit d'n Himmel naar de Bloemenwijk in 1962... we gingen zoals goeie katholieken dat doen elke zondag soms ook op zaterdag al, naar de grote kerk in Turrup. Omdat de bloemenwijk 'n grote nieuwe wijk zou worden, later ook met Bloemenwijk 2, werd besloten om er 'n tweede kerk neer te zetten... maar eerst werd het probleem opgelost met 'n noodkerk. Met de hulp van vele Bloemenwijkers kwam er die ook... Aan de Daliastraat kwam de houten kerk te staan en naast de kerk in 'n hoekwoning kwam de pastoor wonen. Op zaterdag 23 december 1967 waren 400 gelovigen voor de eerste keer in de kerk aanwezig... de officiele opening was op zondag 4 februari 1968 werd de kerk ingezegend door deken van Hout samen met de pastoor Klomp-Bueters. De kerkmeesters waren Jan Smits en Ben Maas. Annie en ik zijn er getrouwd op 28 Mei 1971... later kwam er 'n geheel nieuwe kerk maar die doet als zodanig geen dienst meer. Hierboven het interrieur van de "noodkerk""... Tja, tijden veranderen kerken gaan sluiten...
MERKSTROAT EN KUNNINGSPLEIN
Ik neem je mee terug naar 1973 want toen is dit plaatje gemaakt... het is de Marktstraat en daarachter richting kerk het Koningsplein. Links zie je nog net zichtbaar bakker Koolen rechtvooruit de kerk en voor op het plein de drie grote beelden van 't Heilig Hart... maar rechts... dat is het winkeltje waar ik als klein manneke elke week naar toe moest... Agio sigaren, Douwe Egberts zilvershag en Mascotte vloeitjes halen voor onze vader en het winkeltje was van Marinus van der Loo die later met Frans van der Loo het Midascentrum zou opzetten. In de winkel stond de vrouw van Marinus: Jet... Voor mij altijd nog "Jetje Loo". De winkel lag naast de andere winkels van van der Loo, de meubelwinkel en de Edah. Daar weer net voor was het cafe van Harrieke van Hoek. De rookwarenwinkel was voor alleen tabaksartikelen redelijk groot maar alleen aan de kant waar de van der Loo's in de winkel kwamen om je te helpen was maar bezet... toonbank en wat rekken met sigaren, sigaretten en shag.
UT HEURDE BEIJIN
Ik weet het nog heel goed, herinner het me als de dag van gisteren. Bij ons thuis gebruikte ze dat ook dat gaf extra aroma aan de koffie en ook de kleur werd 'n stuk mooier. Buisman... ik denk dat alle ouderen dat nog wel weten. "'n bietje buisman bij de koffie"... Buisman aroma, ook wel genoemd Buisman gebrande suiker of koffiestroop is een product van de firma Buisman. Het is een koffietoevoegsel bestaande uit gebrande, gekaramelliseerde glucosestroop en melasse. Het wordt gebruikt om de smaak van koffie te verbeteren. Een kleine hoeveelheid Buisman wordt bij het zetten toegevoegd aan de koffie. Buisman was op de Nederlandse consumentenmarkt lange tijd een soortnaam voor gebrande suiker. De eerste koffijstroop van Buisman werd in 1867 gemaakt door Herman Buisman. Hij was grossier en koffiebrander in Zwartsluis. De zoon van Herman Buisman, Roelof, verbeterde het recept en bedacht een huishoudverpakking. Buisman maakte de stroop door het verhitten van glucosestroop en melasse tot 150 graden. De vloeibare massa werd gekoeld op een grote plaat, waarna de hardgeworden suikerkoek werd vermalen. Het product werd bekend onder de naam Buisman Gebrande Suiker. Op de busjes werd dit afgekort tot Buisman's GS. In de jaren zestig werd smakelijke koffie van goede kwaliteit voor iedereen betaalbaar, waardoor de noodzaak om een schepje Buisman aan de koffie toe te voegen sterk verminderde. Om hieraan het hoofd te bieden werd vanaf 1968 een snelfilter-Buisman Aroma in een glazen potje geïntroduceerd, maar ook daar was bij de consument niet veel behoefte meer aan. De glasverpakking betekende uiteindelijk in 1990 het einde van het bekende blauwe busje. "Wa blie is nostalgie"... Boven de advertentie... onder het reclamebord en het onafscheidelijke lepeltje wat ik elk blikje zat toegevoegd.
LANGS DE KNAAL
De fotograaf heeft dit plaatje gemaakt vanaf de Astense kant van het kanaal hij staat op de verharding die liep naar de andere sluisdeur waar wij met de fiets overheen konen als de brug omhoog stond. Het plaatje is wel oud... rechts zie je 'n deel van cafe Lammers met daarnaast de bouwmaterialen. Bij de twee kapjes was de autoreparatie van Pietje Linden. Links achter in nu Brandenburg gevestigd.
UT KNAAL BIJ SLUIS 11
Foto gemaakt vanaf de brug van sluis 11 richting Helmond. Rechts de gebouwen met de bulten maaszand van Lammers die daar lagen en vanaf schepen daar werden gelost. Links de "kraan" voor het lossen van diverse spullen t.b.v. de bedrijven uit de buurt die per schip werden aangevoerd. Als je helemaal tot achteraan kijkt zie je ongeveer de plek waar wij gingen zwemmen bij goed weer. Sommige waaghalsen kropen dan op de schepen... van de ene schipper mocht dat wel maar de andere joeg je er met veel kabaal vanaf. Soms was het ook gevaarlijk met die draaiende schroef.
DE GIEJTEREIJ
Nog 'n oud plaatje van het fabriekje van Franske van der Velden uit d'n Himmel. De grond was er vies en smerig rondom. Ze werkers kwamen dan ook altijd "pikzwart" thuis... Het fabriekje ging later verhuizen naar het industrieterrein omdat de bedrijven uit de kom werden geweerd. Veel mensen uit Asten en dan vooral uit onze straat vonden er vroeger werk en lekker kort bij huis. Nu staan er de twee blokken huizen tussen Bukkems en van Horssen in, vroeger Bukkems en Engelen.
MENSE VAN DUN BULT
Ik heb wel 'n beetje hulp nodig met de namen enzo... Het zijn de bewoners van d'n Bult, het Sint Jozefplein, maar ik weet niet precies waarom dit was gemaakt. Het heeft misschien met de bevrijding te maken omdat er 'n vlag uitgestoken is uit het raam van 'n woning maar het kan ook zijn omdat het kleine kapelletje klaar was maar dat weet ik niet zo zeker. Ik ken er helaas maar eentje van, derde van links is van Oers maar volgens mij is de vijfde van links.. Burgers. De andere weet ik zowieo niet... dus je kan me mailen als je de namen weet.
AAW STUKSKE AASTE
Ik hoor het jullie al zeggen... "och ja, dat weet ik nog".... Het is allang geleden helemaal veranderd. We staan hier achteraan in de Mgr. den Dubbeldenstraat waar de weg 'n bocht naar rechts maakte richting Burg. Wijnenstraat. Nu is het allang afgesloten en gaan we met 'n bocht naar links richting museum. In dit grote huis hier links woonde volgens mij o.a. de familie Berkvens. De foto is gemaakt in de tijd dat we nog geen centrale antenne hadden want je ziet de tv masten nog overal op de daken staan. Wanneer de foto precies is genomen weet ik niet maar ik denk eind jaren 60.
INZEGENE
Tegenwoordig komt het maar weinig voor dat er nog iets wordt ingezegend... vroeger was dat normaal. Ik weet dat nog bij het verplaatsen van de blokhut van 't jongensgilde. Ik heb eerder ook al 'ns 'n foto geplaatst van de inzegening van cafe Sint Joris van Nelleke en Thieuke van Helmond aan de Kerkstraat. Hier is de inzegening van het timmerbedrijf van Pietje Leenen. Deken van Pelt kwam hier voor opdraven... hier rechts met naast hem vader en moeder Leenen en onder v.l.n.r. de kinderen: Joop, Jan en Hans Leenen. Achter de kinderen zie je ook nog Bert en Miet Vervoordeldonk uit de Hoogstraat, de rest ken ik niet.
VAN DE BLUIJSUS
Soms vragen mensen ze zich nog wel 'ns af hoe het toch ook weer zat met de Bluijssens die zoveel voor Asten hebben betekend. Hierboven heb ik nog 'n schema zoals het was... Beginnen bij Antoon Bluijssen die de prachtige villa liet bouwen, rechts op de foto, op de hoek van wat nu de Julianastraat en Koningsplein is. Antoon had drie zonen: Hannes, Willem en Jan. Deze laatste kreeg weer drie zonen: Antoon, Willem en Johan. Antoon, die trouwde met Maria Raymakers werd maar 48 jaar oud en Willem die vrijgezel was overleed op 47 jaar jarige leeftijd. Johan en zijn vrouw Cato van den Heuvel woonden later in de prachtige villa van de grootvader van Johan. Hij was ook de grote man achter de Boterfabriek..
DUN BÉR RÉIJE
Deze foto's zijn genomen in 1939. In Asten was toen 'n fokveedag en keuring van varkensberen en daar werden de beste beren gekozen uit Asten en omstreken in de diverse categorieen. Het was er toen 'n drukte van jewelste want veel boeren uit de hele regio kwamen hier op af en er waren ook veel "verhandelingen"... Het ging er erg gemoedelijk aan toe en de jeugdige boertjes die zich ook moesten vermaken in het hele varkensgeweld die mochten dan "dun bér réije"... dat zie je bovenstaande foto van. De keuring vond plaats achter de woningen van de Prins Bernhartstraat zo ongeveer terhoogte van de bungalows in de Asterstraat vlakbij het boerebondsgebouw.
VUN HANDEL
Ik heb twee plaatjes bij elkaar gezet, met rechts de advertentie uit 1926 van de winkel van van Haandel uit de Tramstraat, nu de Prins Bernhardstraat. Links de winkel zoals hij er toendertijd uitzag. Ik herinner me nog goed dat het raam rechts naast de ingangsdeur omhoog stond bij goed weer zodat je er naar binnen kon kijken. Wij hadden vroeger in d'n Himmel ook 'n keukenraam die je omhoog open kon schuiven en met 'n pennetje in het gebond aan de zijkant vastkon zetten. Dat was bij van Haandel ook. Later kwam er de bakkerij van Obbema in, weer later cafe 't Oventje van Maurits Obbema en nu is er de Blokker. Links op het plaatje zie je nog op de linkerraam staan: "van Haandel". In de zomermaanden reed van Haandel ook met 'n ijskar door het dorp om lekkere ijs te verkopen.
KEINDER OP DE WIRRELD ZETTE
Ze was zelf niet getrouwd... Kaatje Welten heeft wel heel wat kinderen ter wereld geholpen omdat ze onze kraamverzorgster was. 40 jaar zat ze "in het vak" en daarvoor kreeg ze 'n koninklijke onderscheiding die haar werd opgespeld door de toenmalige burgemeester Rutten. Dit was in 1969. Ze heeft in die jaren veel geploeterd want harde wegen waren er in die begintijd helemaal niet. Ze heeft meer dan 10.000 moeders in harr leven geholpen met hun kind of kinderen. Op 1 juli 1970 ging Kaatje met pensioen want toen bereikte ze de pensioengerechtigde leeftijd. "We hebben potvurdorrie un goei an hur gehad"...
VANUIT DE LEUCHT
Natuurlijk weten de ouderen het nog wel... voor de jongeren zal ik uitleggen wat je ziet... de spitse gebouwen in het midden was vroeger d'n Trico en daar staan nu de aanleunwoningen van Barthelomeus. Rechtsonder d'n Elephant en daar net boven het melkfabriek. Voor de spitse gebouwtjes is de Kerkstraat en je ziet daar de auto's nog geparkeerd staan... dat is voor het politiebureau. De hoge schoorsteen stond er toen nog, die is later opgeblazen.
MÍ VEUL AN DE TOFFUL
Wanneer ik dit plaatje zie van zo maar 'n willekeurige familie van vroeger dan gaan m'n gedachten automatisch terug naar de tijd dat ik nog jong was, toen wij nog in d'n Himmel woonden en ook met vele aan de tafel zaten. Ik weet precies nog waar ik zat... Die kinderen hier op de foto hebben nog geluk want die zitten zo te zien op op stevige stoelen... dat was bij ons niet altijd zo want wij hadden stoelen die veel dunner houtwerk hadden, niet zo stevig en de dunne sproten van de stoelen bij ons zaten vaak los en de stoelen waren hartstikke gammel. Ik vergeet nooit dat onze vader zat te grommen als ik ging zitten want ik ging nooit normaal zitten maar altijd met een been en voet op de zitting van de stoel en daar ging ik dan met m'n kont opzitten... hahaha... Wij hadden 'n uittrektafel... dat betekende dat er normaal 2x twee personen aan de lange kanten konden zitten nu groter werd en er vier aan iedere kant konden zitten... Het was vroeger altijd gezellig met zovelen aan tefel... We waren met negen en we konden precies met acht aan de tafel zitten. Onze Huub ging voor schoenmaker leren, intern in Heibloem maar als die thuis kwam moest onze Frans, de jongste jongen, aan het naaimachien zitten, meer plaats was er niet aan tafel... Te eten hadden wij altijd goed... tenminste dat vond ik. Ooit kregen we maar 'n half gekookt ei... het stukje vis was ook niet erg groot wat we kregen en het gehakt balletje wat iets groter dan "un bolker" waar we mee speelden buiten... Maar groente waren er vol op en aardappelen at ik wel twee grote borden vol. Ons moeder maakte vaak saus van uien... wij noemde dat "juinesaws"... Die was me toch lekker, zo lekker zelfs dat ik daar later iedere woensdagavond, toen ik bij het leger zat en in Oirschot lag, voor dat eten even op en neer kwam met de bus en dat kon ik net halen tusen half zeven en tien uur. Sla en komkommer die in de azijn had gestaan en twee hard gekookte eieren of 'n lekker visje, ons moederke zorgde goed voor ons en die kon zo geweldig lekker koken. Ik eet die lekkernij van ons moeder nog geregeld.. "slaaj en komkommer uit de azijn... "mí juinesaws en mí eijkus of un viske"...
STRAFWÉRRIK
Ook jullie zullen het nog wel kunnen herinneren, dat domme strafwerk maken... dezelfde regeltjes schrijven als je iets verkeerds had gedaan op school.. nu moet ik er wel meteen bij zeggen dat ik ze liever had op de lagere school op Voordeldonk dan later op de Ambachtschool. Als we vroeger niet op zaten te letten? straf.. Als we 'n beetje klierden? straf... en net als op het plaatje, als we zaten te kletsen? Straf.. 100 keer schrijven: "Ik moet mijn mond dicht houden".... onzinnig gedoe vond ik het. Maar op de ambachtschool was het nog erger... daar moest je regelementen schrijven en die waren 5 pagina's groot. Als ik niks te doen had thuis ging ik naar "ut hennehokske" achter in de tuin en ging die dingen alvast in voren schrijven. Dat was makkelijk voor als ik echt straf had en dat gebeurde geregeld maar ik gebruikte ze ook voor de verkoop. Jongens die drie regelementen straaf hadden betaalde me grif 'n kwartje tot 50 cent voor 'n geschreven regelement van 5 vellen en daar kon ik 'n pakje "Croydon" sigaretten voor kopen... tel uit je winst, het geld stroomde binnen.
BEVRIJINGSFIST
Het bevrijdingsfeest werd vroeger altijd uitbundig gevierd en dat in tegenstelling tot nu... jaja ik weet het, tijden veranderen. Toen deden de straten of buurtverenigingen er alles aan om met 'n leuke wagen voor de dag te komen in de bevrijdingsoptocht. Hierboven zie je de wagen van de Hoogstraat met op de achtegrond de gebouwen die allang zijn afgebroken: van Baar Centrawinkel en van Baar kleermaker/kledingwinkel en cafe de Hemel. De begeleider is volgens mij Toon Loomans uit de Hoogstraat.
WIJ HEBBE OK WA SPISJAALS
Helmond had dan wel hun kubus-woningen... wij hebben ook wel wat aparts... huizen waarvan de daken tot aan de grond reikten... Er staan er hier zeven maar op 'n andere plek staan er ook nog enkele.. rechtsonder is de Beatrixlaan en op de hoek met de Heerbaan stond aan de ene kant nog niks en was er gras en konden de kinderen naar hartelust voetballen, op de andere hoek was men bezig met de nieuwe woningen te zetten. Aan de speciale woningen heb ik ook nog gewerkt... pannen erop leggen. Men maakte eerst het huis en daarna werd met de kraan het schuine dak er compleet op gehesen... Ik vind het nod altijd iets aparts voor Asten en ze staan op 'n mooie locatie.
AN DE KIRSLUIS
Wij zeiden altijd de "kirsluis", dat is het dialect voor keersluis. Ik weet dat er genoeg lezers van mijn verhaaltjes zijn die zeggen: keersluis? nooit van gehoord. Nou dan ben maar blij want na de bruggen bij sluis 11 en sluis 10 is de keersluis de brug die op de derde plaats stond van mijn lijstje waar ik 'n grote schurft aan had. Verschrikkelijk ding was dat... De ophaalbrug lag op de weg langs de kanaal tussen Lierop en Helmond in en het was de brug over het Eindhovenskanaaltje en je moest erover als je van Asten naar Helmond moest en weer terug. Soms moesten schepen die door de Zuid Willemsvaart, "ut knaal" voeren, afdraaien het Eindhovenskanaal in... ze hadden daar al niet te veel plaats en vaak moesten de schippers van alle hande toeren uithalen om hun schip door de smalle vaarhaven te manoevreren... en dat duurde en dat duurde... bij die andere sluizen kon je met de fiets nog over sluisdeur lopen maar hier moest je wachten... verschrikkelijk was dat... soms duurde het wel 20 tot 30 minuten voor er twee schepen door waren en je moest wachten tot je aan de beurt was om de brug op ter rijden en al die tijd was het wachten geblazen op je fiets, brommer, auto of in de bus. De A67 was er toen nog niet dus je had geen keuze, je moest wel langs de kanaal richting Helmond. Daarbij gebeurde het ook geregeld dat 'n schipper de brug "molde" met z'n schuit... echt klo... was dat... De foto hierboven is van de brug aan het begin van de oorlogstijd in 1940 toen de Duitsers ze gedeeltelijk hadden opgeblazen... er hing nog wel wat en de mensen hadden er planken over gelegd zodat in ieder geval de fietsers verder konden... "De kirsluis? un verschrikkelijk noodzakelijk onding"...
DE NEIJEN BURGEMISTER
We zijn in 1969, Asten kreeg 'n nieuwe burgemeester, dhr Jacq Rutten. In 1967 stopte de toenmalige burgemeester Ploegmakers en kreeg Asten twee keer 'n waarnemer, van 1967 tot 1968 was dat Jo de Leeuw en van 1968 tot 1969 hadden we Jos Sweens. Hier op de foto zie je de burgemeester met zijn gezin op 'n rijtoer door Asten waar hij ruim 20 jaar burgemeester zou blijven... van 1969 tot 1989. Het is alweer zo'n 47 jaar geleden dat hij hier begon. Als blijk van waardering werd er later het nieuwe plein naar hem vernoemd aan de burg. Wijnenstraat, "het Ruttenplein". Jacques Rutten heeft veel voor Asten gedaan, "Aaste hitter unne goeie an gehad"....
DE BEWAARSCHOOL
Echte nostalgie want voor zoveel kleuters was het hun eerste kennismaking met de schooltijd. Veel kinderen zetten er hun eerste stapjes naar de school en kwamen voor het eerst de zusters tegen die er "juffrouw" waren. Nee ik heb er zelf niet op gezeten want ik denk dat ons moeder dat te ver vond vanuit d'n Himmel, de school lag in de Julianastraat. Ik heb nog wel de film uit 1952 waar je de kinderen van toen daar zag spelen op het schoolplein. Die jongens en meisjes zijn nu mensen die tegen de 70 lopen... Het gebouw doet al jaren geen dienst meer als kleuterschool... door ons de "bewaarschool" genoemd..
MODERNEN TIJD
Ons moederke, Anna Welten - van Bussel (57) hier links met kinderwagen met haar eerste kind erin, ons zusje Ellie Welten, was vroeger al bij de tijd want ze bezat 'n prachtige kinderwagen met 'n schildering aan de zijkanten... De foto is van 1933 en hier was ons moeder dus 25 jaar oud. Rechts zie je de oude kinderwagens van vroeger... toch heel anders als die van nu want dat zijn net "Mercedessen".... maar ze zijn wel prachtig om te zien... echte nostalgie... Dat huis wat je ziet is waar nu de fysio is van Henri van Beek in de Emmastraat... vroeger van lauwke van de Heuvel.
MELLIK EN EIJKUS
Vroeger had je de echte bekende melkboeren die hun "waren" sleten door bij je thuis aan de deur te komen, tegenwoordig halen we alles in de supermarkt. Ze kwamen vroeger nog rond... voor ons was dat Toon van der Steen die zelf uit d'n Himmel kwam... maar we hadden ook nog van Goch, vader en zoon vroeger, we hadden Pietje van den Eijnden, ook al was dat dan wat later. Maar vroeger hadden we ook van Roy en die bracht niet alleen de waren thuis... hij begon ook zelf 'n winkel met alle soorten melk, alle soorten pap, verschillende kaas en "eijkus".... Zijn winkel had hij in de Prins Bernhardstraat en hij boerde goed. Tegenwoordig kan dat bijna niet meer door de supermarkten. Hier heb ik nog 'n foto van Jan van Roy z'n winkel... de binnenkant tenminste... nu is er de al jaren de friteszaak en eerder 'n kapsalon...
BOERDONKSE ZUSTERS
Het is heel vaak voorgekomen... de zusters die hun "thuis" hadden in de Wilhelminastraat, door ons de Boerdonkse zusters gemoemd, vertrokken voor lange tijd of soms wel voor het leven naar de Afrikaanse landen waar ze gingen helpen bij de mensen die dat daar nodig hadden. Het verzorgen van zieken, het helpen van ouderen, het begeleiden van aanstaande moeders en het geven van deugdelijk onderwijs. In Asten werden de kisten met spullen van de "nonnen" verpakt in koffers en kisten zoals je hier ziet op het linker plaatje, bij hun voor de deur en het rechter plaatje zie je de aangekomen kisten in een van die landen die hun hulp dringend nodig hadden. De Boerdonkse zusters hebben veel goed werk gedaan.
KUFFEE GEWORRE
Het huis hier rechtsonder lag er vroeger zo uit... maar nu ik dit zit te typen hangen ze er met de benen buiten want tegenwoordig is het 'n cafe. We zitten op de hoek van de Marktstraat en de Julianastraat en vroeger woonde hier van Horssen. Later is het cafe geworden want Mientje van den Bosch uit Someren begon er 'n cafe: "de Pallieter"... deed het na jaren over aan Piet den Engel en werd het "d'n Engel" maar ook nu heeft het weer 'n andere uitbater... Het zag er overigens toen wel mooi uit. Linksboven 'n klein deel van Hotel "de Zwaan", nu het cafe van Peter van Hoek, d'n thuis van de Klot.
UT WAAR ZO SCHON
Het is toch 'n geweldig mooi Plein geweest zo recht voor de kerk en voor het bejaardenhuis met paadjes etc en wat nu is omgetoverd tot parkeerplaats, 'n kerk waar weinig mensen nog komen en 'n bejaardenhuis waar geen bejaarden meer wonen. De prachtige beelden met de trappen ervoor en het fontein wat 'n kado was voor de burgemeester toendertijd en wat nu dan nog wel op het Ruttenplein staat maar is verdwenen van de plek waar het thuishoorde.. het oude plantsoen. Op de achtergrond links de villa van de frima Bluijssen en rechts 'n deel van het liefdesgesticht Bartholomeus.... nostalgie...
SCOUTING OF VURKENNERS
Zo zag de scouting van Asten eruit in vroegertijd, toen was het nog gewoon de verkenners en het was toen al gemengd zoals je ziet. Mannen in korte broek en de vrouwen in rokken. Wie hier opstaan weet ik echt niet maar eentje wel want die was 'n echte scouting man, mister Jos van Kemenade, onze meester van de Voordeldonkse school zit hier derde van rechts.
UN NEIJ RÔMFABRIEK
Het melkfabriek is eigen lijk geen goeie naam want ze maken er helemaal geen melk, ze verwerken er melk. Vroeger stond de fabriek in de Julianastraat... oude gebouwen van de Bluijssens. Ik kan dat weten want ik ben er vaak genoeg geweest. Alles ging later over naar de Campina en de nieuwe fabriek kwam aan de Heesakkerweg liggen en daar werd ook kaas gemaakt. Helaas hebben ze alles allang weer opgeruimd... niks meer van te zien dat er in ons Asten ooit heerlijke kaas werd gemaakt...
SINT JÔSSUF KÉRRIK
Annie en ik zijn getrouwd in 1971, nu alweer bijna 45 jaar geleden en we trouwde voor de wet en dezelfde dag ook voor de kerk. De kerk was toen nog de noodkerk die op dat pleintje stond tussen de Daliastraat en de Lienderweg in want de nieuwe kerk moest nog worden gebouwd , 'n half jaar later begon men met de bouw ervan en deze foto is van november 1971. Inmiddels doet ze ook geen dienst meer als kerk. In 45 jaar tijd is het met de katholieke kerk erg veranderd.. in 1971 was er nog behoefte aan 'n kerk in de Bloemen/Sterrenwijk en ruim 40 jaar later is de kerk overbodig geworden. Het kan raar lopen in deze wereld en er veranderd in mijn ogen echt veel te veel.
GELD VAN VRUUGER
We denken er met z'n allen nog vaak aan terug... ons oude vertrouwde papierengeld, de gulden, de rijksdaalder (knaak), het brieje van tien en van vijf en twintig... maar ja dat komt toch nooit meer terug denk ik. Het wisselen van de gulden naar de euro, nu 14 jaar geleden heeft ons veel geld gekost. Niet alleen dat we duurder uit waren, ook de hulp die we door de vereniging van 'n heel stel europese landen aan andere landen hebben geboden heeft ons behoorlijk wat geld uit eigen beurs gekost en hulp bieden aan anderen is oke en daar ben ik ook voor maar als je b.v. de Grieken neemt... daar hadden wij geen geld in moeten steken. Wij moeten werken tot wel 67 jaar en die Grieken gaan met 50 al met pensioen en door dat gedoe allemaal kwamen ze in de problemen en dan beslissen enkele "hannuzze" uit onze regering dat wij van onze centen die Grieken maar moeten helpen. En heeft het ook wat baat gehad? Je hoort er weinig over en ik denk dat die Grieken zich kapot lachen.
D'AAW BREUG
In zowel 1940 als in 1944 werd er hier stevig en hard gevochten in de oorlog. "Aaste en Zummere"... er is altijd veel over te doen geweest... we zijn van vroeger uit al altijd rivalen en toch kunnen we elkaar niet missen, zelf de gemeenteraden van beiden dorpen werken samen. Op de foto zie je de brug tussen de twee dorpen uit vroegertijd. Het is voor velen 'n ellendig ding geweest, maar het moest nu eenmaal, de schepen moesten er nu eenmaal door dat ging niet anders. Ook ik heb het ding vaak vervloekt... toen ik naar de ambachtschool ging in Someren, toen ik bij Pietje Berkvens werkte en toen ik naar Someren moest om te repeteren met the Secrets, tien jaar. Maar ja, je moest nu eenmaal over die brug om in Someren te komen. Die boerderijen lagen er ook nog toen ik er altijd fietste. Toch moet ik er wel 'n kanttekening bij plaatsen bij dit geheel. Toen de brug nog in gebruik was behoorde ze bij Someren en hebben we er op "gekankerd" en toen het op Astens grondgebied kwam liggen? Hebben we 'n nieuwe brug gebouwd zonder schutsluis waar we niet hoeven te wachten en hebben ze de ouwe rommel van Someren opgeruimd... "tis toch wa mí Zummere"... hihi..
STENSELS MAKE
Niet iedereen zal het nog weten maar ooit was ik bestuurslid van de KAJ dat later KWJ werd. Ik ben met 'n m'n 14 jaar, toen ik bij Berkvens in Someren werkte bij de KAJ gegaan en toen ik 16 was kwam ik in het bestuur van de Jong KWJ. We hadden 'n bestuur voor de allerjongste bij de KWJ waar toen ook dames bij waren en moesten de belangen behartigen van die groep bij het gewone bestuur, we zaten toen nog in de Kajuit op d'n Bult. Na 'n jaartje ben ik gekozen in het grote bestuur en dat hield in dat ik als taak kreeg de verslagen te maken voor de krant en ook de Stencils te maken voor de activiteiten die we hadden. Soms waren dat er maar 40 stencils maar een keertje dat vergeet ik nooit meer... toen was er 'n man uitgenodigd die werkte in de ontwikkelingslanden en daar had hij 'n film van gemaakt. Die man hadden we uitgenodigd om in het oude parochiehuis, dat houten geval, die film te laten zien aan de inwoners van Asten, Heusden en Ommel. Op zaterdagavond was die filmavond maar hij had ook 'n verkorte versie voor de kinderen maar bij die filmmiddag, op dezelfde dag als de filmavond voor de ouders, werden ook tussendoor tekenfilms gedraaid. Het rare was dat de entree voor de jeugd 'n kwartje was en s'avonds voor de grote was dat gratis. Waarom weet ik ook niet meer. Ik moest dus zorgen voor de stencils. Maar dat was vroeger 'n heel probleem... want ze hadden alleen 'n heel oude typmachine en 'n nog oudere strecilmachine. Je moest eerst 'n moedervel typen, zonder fouten want je kon die bijna niet corrigeren.. dan moest je daar 'n vel vanafhalen en bleef er een vel over waar de letter en cijfer gaatjes in zaten waar de inkt werd doorgedrukt.... Ik deed dat bij ons thuis in de Rozenstraat boven op de vliering. Ik kan je niet vertellen hoe vaak ik onder de inkt heb gezeten en dat was geen gewone inkt het was meer 'n goedje net als pindakaas zo stijf maar dan zwart. Omdat er in elk gezin in Asten, Heusden en Ommel zo'n exemplaar moest worden afgegeven moest ik goed opletten dat het moedervel niet ging scheuren wat wel 'n ooit was gebeurd. Dan kon je weer 'n nieuw gaan maken en je wil niet weten hoe moeilijk dat gaat met 'n typmachine waarvan je de toeten niet most indrukken maar inslaan... Ik vond nog wat oude spullen zoals dat er vroeger uit zag... tegenwoordig hebben we pc's en printers die alles kunnen. Trouwens toendertijd waren er veel gezinnen in Asten... ik weet nog dat ik zo'n 1000 stencils moest maken... nee rondbrengen deden anderen gelukkig.
VRUUGER WAAR UT ANDERS
Denk je er ook wel 'ns aan? Ik bedoel de oudere onder ons? "mí ôwwe zellufgemakte kattepult schiete", "ut tawkespringe allenig of mí zun alle?".... "zaklope astur ôp school wedstrijdjes ware?".... "repe, mí unne reep van un aaw fietsewiel, gekrigge bij Pietje Bukkems?".... "knikkere in ut zand en de knikkers in unne knikkerzak of los in de tes?".... Die goeie ouwe tijd... maar zoals men ook wel zegt en dat moet je goed onthouden: "Ôk vruuger waar dun tijd nie net as ie vruuger waar"....
DE BREUG BIJ SLUIS ELLUF
Het is eigenlijk niet de brug zelf die ik hier laat zien, maar het is eigenlijk meer de sluis. Links zie je hoe iemand in vroegertijd de sluisdeuren moest repareren en dat gebeurde gewoon zittend of staand op 'n houten vlot, maar wat interessanter is, is het looppad boven op de sluisdeuren met de ijzeren reling erlangs die je moest behoeden als we naar b.v. de ambachtschool gingen en de brug omhoog stond en we dan niet hoefde te wachten tot die weer naar beneden was want we konden dan met fiets en al over de sluisdeuren lopen. Daarvoor was die ijzerenreling gemaakt. Op de rechterfoto zie je het "ding" waarvoor we altijd werden gewaarschuwd als we gingen zwemmen: "ga niet te kort bij de kolk want dat is levensgevaarlijk". Of het ook zo was weet ik niet maar dat zal wel... je kon er makkelijk in verdrinken zei men altijd. Mooi om nog 'ns te zien hoe het vroeger was op de sluis.
AL UT AAW GÍ WEG
De Burg. Frenckenstraat in en dan achteraan net voor de Prins Bernhardstraat, dan kom je hier uit.. Links nog net 'n deel van wat later het Eeuwig Leven werd, recht vooruit was het antiekwinkeltje en daarnaast het Protestantse Kerkje inmiddels omgedoopt tot horecagelegenheid "In de Gloria. Daar ga je de Lindestraat in maar jiervoor rechts stonden vroeger wat oude bouwvalletjes, in mijn tijd tenminste, die zijn later in twee delen afgebroken. Net daarachter lag het cafeetje van Franske Eijsbouts. Ik heb er nog ooit met Astenkermis muziek gemaakt met de Pelona's, met z'n drieen in 1963.
SLUIS 11 VAN VRUUGER
Ik nodig je nog 'ns uit om 'n kijkje te nemen bij sluis elf van 80 jaar geleden, echt 'n oud plaatje zoals je ziet. Links aan de kant van Someren liep al 'n weg naar Someren, Helmond en Nederweert. Aan de rechterkant zie je dat grote gebouw staan wat nu denk zo ongeveer Brandenburg is. Aan de auto kun je wel zien dat het plaatje van vroeger tijd is. Veel schepen gingen er niet in de schudsluis op sluis 11 in tegenstelling tot sluis 10 waar er meerdere in gingen. Toendertijd moest alles nog bediend worden met de hand. Het omhoog en omlaag draaien van de sluizen en hetzelfde gold voor de sluisdeuren en ook de brug voor het verkeer. De verkeersbomen werden ook met de hand bediend. Het plaatjes is van ongeveer 1934/1935.
OVER DUN ORLOG
Ik kreeg kortgeleden nog enkele oude kranten, Helmonds Dagblad van 25 september 1969 en daar stond 'n stuk geschreven over de oorlog... over Asten in de oorlog en dat ons dorp zware tol betaalde voor haar bevrijding. Ik heb het stuk hierover hierboven in partjes gezet. Wat bleek, de bevrijding door o.a. artillerievuur had aan 82 dorpsgenoten het leven gekost, meer dan 100 huizen werden verwoest. Als ik er zo lees en er over nadenk, ik die de oorlog niet heb meegemaakt, dat moet het toch 'n hel zijn geweest. Ook in d'n Himmel was veel kapotgeschoten. Mensen waren ge-evacueerd omdat het veel te gevaarlijk was. De Duitse stellingen in ons dorp werden zwaar onder vuur genomen door de geallieerden en dat het ook wat uithaalde bleek wel want ondanks dat de Duitser versterking hadden gekregen konden ze het niet bolwerken en werden verdreven tot achter het defentie kanaal. Lees het nog maar eens hoe het er aan toe is gegaan... Over de zware tol, de taak, de granaten en de verdediging. We schrijven dan september 1944.
D'AAW SCHOOL
Ik heb heel wat plaatjes van de school op de Markt en ik noem het de ouwe school omdat die er inmiddels ook al niet meer staat. Toch hadden we eerst 'n oudere school die op het Koningplein stond en is afgebroken in 1958. Deze school, hier van het plaatje, was echt 'n prachtig gebouw en je ziet er nog kinderen lopen met petjes op zoals dat vroeger vaak het geval was. De klaslokalen waren niet echt gezellig, dat niet, want ze waren erg hoog en bovenaan hing bijna nooit 'n plaat of zoiets en dat maakte het maar 'n kaal geheel.
VUR RIJKE LUIJ
Ik vond nog ergens 'n artikel in een of andere krant van jaren terug en dat ging om dit gebouw, dat kennen we wel op de hoek Julianastraat en Koningsplein. Dze foto stond er bij en ik heb wel andere foto's van deze villa maar ik wilde toch liever deze foto plaatsen die er toen ook bij stond. Het betreft 'n verhaal van Peter Vink uit Deurne die bij dit huis uitkwam en 'ns ging vragen wat dit eigenlijk was. Hij sprak hierover met jonge en oude mensen en steeds kreeg hij de naam "den Bluys" te horen. Hij was de directeur van de margarinefabriek en 144 winkels bezat. Het waren gouden tijden rond de eeuwwisseling 1899 - 1900. Maar het verhaal over Bluyssen eindigt met 'n zucht: Het bedrijf zakte ineen en Bluyssens trok veel Astenaren mee in zijn val. Naar men zegt verloren veel mensen hun spaarcenten die ze aan het bedrijf hadden toevertrouwd maar toen het falliet ging konden ze naar hun centen fluiten. Hoe kon het toch zo komen met dit bloeiende bedrijf? Veel mensen weten er wel iets van maar niet iedereen het fijne... Bij wie moest je zijn om de waarheid te weten? Bij 'n oud medewerker? of 'n man die er zijn geld mee verspeelde? Men vond iemand die verstand van de zaak had en ook iemand die vanuit z'n hart sprak. Het verhaal dus over de boter van Bluyssen. We komen dan terecht bij dit statige huis met vele en hoge kamers met schilderijen en Oosterse kunst. Hoe het begon? Het bedrijf bestaat uit drie geslachten Bluyssens, Asten werd uitverkozen om 'n grote nieuwe fabriek te zetten door deze firma. Er waren twee Willem Bluyssens, maar het begon met stamvader Antoon Bluyssens in 1828 'n handel had in koloniale waren die reikte tot ver in het buitenland, vooral Duitsland.. de waren gingen met de keulse kar van Asten en Liessel naar Meijel richting Duitsland en het ging Antoon goed af. Zo goed zelfs dat Anton Bluyssen 'n weverij ging beginnen en men zegt zelfs dat de Bluyssens met de weverij meer geld hebben verdiend dan met de boter. Anton had vier zonen: Jan , die 'n bekwame drijvende kracht was, Hannes, dan de vroeg gestorven Cornelis en Willem, de eerste Willem wel te verstaan. Er werd na familieberaad besloten in Asten 'n margarinefabriek op te richten, dat was zo rond 1870 en de grote man hierachter was jan. Die had op zijn beurt ook drie zonen: Antoon, Willem en Johan. Willem was de geboren leider van de drie en dankzij hem ging in 1893 de eerste winkel open in Rotterdam maar hij ging niet rusten voor hij er 144 bij elkaar had. Over heel de wereld werd de boter uit Asten gekocht en ook Asten was er goed mee. Er was vroeger 'n spreekwoord dat de bedelnap en de geldbuidel nooit 100 jaar aan dezelfde deur kunnen hangen. Dit was ook bij de Bluyssens. Ze hadden niet genoeg zakelijk inzicht om het kapitaal te beheren. Men was ook tevreden met veel te weinig winst en vooral in Amerika was 'n nijpend te kort aan geld om zaken te doen, de Bluyssens hadden 'n groot te kort aan kapitaal. Dat brak de firma op en de terugslag in Europa kwam op 'n heel vervelend moment. Het kwam als 'n donderslag in Asten aan: "dun Bluys was banroet".... Veel Astenaren hadden hun geld toevertrouwd aan hun "God" Bluyssen die het wel voor hun zou bewaren en zou zorgen voor 'n goede hoge rente en als er iemand aanklopte voor geld deed men dat nooit tevergeefs... zo was Bluyssen ook ongevraagd bankier geworden van vele Astenaren... 'n ramp? nee dat was het niet want 'n Engelse firma nam het geheel over. Ook in Asten op het gemeentehuis weten ze van alles over Bluyssen... Willem Bluyssen woonde toendertijd in de Burg. Wijnenstraat, Antoon bezat de villa in de Wilhelminastraat waar de zusters zijn gevestigd en Johan woonde in de prachtige villa op het Koningsplein. Er werden toen alles nog goed verliep nieuwe gebouwen gezet voor kantoren en nieuwe fabriekshallen, grenzend aan het gebouw op de foto kwamen de nieuwe kantoren... Waar later de melkfabriek was werd de boter gemaakt door de Bluyssens.. De Bluyssens zorgden ook voor het welzijn van Asten en zo werd er 'n hoofdonderwijzer aangetrokken die de kinderen buitenlandse talen leerden. De kerk kreeg diverse schatten waaronder nieuwe altaren, ze pleitten voor 'n tramverbinding en boden kinderen die goed konden leren zich verder te bekwamen. De arbeiders kregen vaak 'n stukje grond, ze kregen ondermelk voor de varkens en konden huisbezitter worden. Het was niet vreemd dat de mensen in Asten verontwaardigd was over hun verloren spaarcenten, Asten was Buyssen en Bluyssen was Asten. Men dacht dat de schuld van het bankroet niet zozeer aan de fabriekanten lag, de waarheid ligt ergens diep in 'n mensenhart, de mensen hadden allemaal hun oordeel, wat kunnen de werkelijke redenen zijn geweest? Geldcrisis, concurentie (van Jurgens), verslapping van de ondernemerslust, te lage winst of misschien 'n te grote voorraad koffie, ze bezaten ook 'n eigen koffiebranderij en theehandel. Ligt de oorzaak in deze dingen samen? of ligt het schuil in 'n geheim wat men mee in het graf heeft genomen? Wie zal het zeggen. Het hart van Asten behoorde aan de familie en firma Bluyssen. De hoge schoorsteen was het fiere signaal der welvaart te midden van bedrijvige fabrieken: Boter, Margarine, Kaas, Koffie, Thee, Weverij, Ververij, Kantoor, Paarden en Wagens. Asten kreeg 'n postkantoor, Asten kreeg 'n tramverbinding, Asten kreeg 'n geleerde onderwijzer. Asten ziet vreemde heren door het dorp lopen, de jeugd is knapper dan de omliggende dorpen, ze zijn veel geleerder. Bluyssen drukte zijn stempel op Asten en het Astense. Wanneer je de villa van hierboven goed bekijkt zie je de geglazuurde jachttaferelen, 'n vluchtende haas en 'n koppel zwanen dat op wieken gaat, 'n hert en een groep patrijzen. Vroeger was de tuinkamer van de villa bekleed met versierde tegels, overblijfselen uit 'n roemrucht verleden. Maar er is meer, er is 'n stamboom van de eerste tot de laatste Bluyssen. Het begon met Antoon die zeer waarschijnlijk uit Bakel kwam en zadelmaker was en zijn bedrijfje lag op de hoek van zijn villa en tuin van de zusters. Aan de binnenkant van die muur zit nog 'n eerste steen met de naam Bluyssen, met twee puntjes boven de y. Jan Bluyssen had drie zonen: Johan, Willem en Antoon. De eerste was de grote leidende figuur geworden... Jan zei hierover letterlijk dat hij van goud was de andere twee waren van zilver en lood. Achter de familie Bluyssen schuilt 'n heel stuk geschiedenis van Asten... ook achter de prachtige villa die het eens was maar die later is omgedoopt tot kantoor.
DUN BRANDWIR STÍ KLOAR
Onzen brandweer is van alle markten thuis... of het nu gaat om 'n felle brand... 'n huwelijk binnen het korps... 'n ongeluk met gifstoffen, 't kan zo gek niet gaan of de brandweer is er. Zo ook in 1978.. ja hoor alweer bijna 40 jaar geleden, toen de commandant Leo van der Aa ging verhuizen. Toen stond de hele "bubs" klaar om met de oude brandweerwagen de familie van de Aa bij te staan en te helpen met de verhuizing... inpakken? Nee dat hoefde niet, gewoon alles los op "ut aaw bultje"... fantastisch om te zien hoe de collega's mee hielpen... op ludieke wijze...
DE HERMENIEJ TREKT ROOND
Nee de Harmonie had toen waarschijnlijk nog geen pakken waaraan je de harmonie kan herkennen maar ze was er al wel. Het is 'n oud plaatje maar zou niet weten uit welk jaar, dat het oud is zie je aan de "hoog hirre mí die hoog hoede". Toendertijd liep Asten ook al uit als de harmonie 'n optreden had, 'n serenade ging brengen of voorop liep als er 'n evenement plaats vond in Asten... De harmonie is niet meer weg te denken uit ons dorp Asten.
LEKKERDER AS APPELS
Het kan zijn dat je ze niet allemaal meer han herinneren... toch waren deze "wortels" er vroeger allemaal. Je moet me niet vragen hoe die dingen allemaal heten want dat weet ik ook niet. Eentje stond er eerst ook bij de andere maar ik heb die even apart gezet want dat is de wortel die wij nog kennen alleen was het voor ons geen wortel maar het overbekende "pis-knôlleke". Helaas zie je ze nergens meer, tenminste ik heb ze allang niet meer gezien maar dit was vroeger het eten voor de koeien en de boeren op Voordeldonk maar ook in het Liender hadden er plakken van vol staan. Maar misschien dat je het niet wist en iemand uit de stad zou het ook niet kunnen geloven, maar voor ons was het 'n delicatesse... hahahahha echt waar. Wij aten liever 'n knôlleke als dat we 'n appel aten, als ik moest kiezen? dan geef mij maar "ut pisknôlleke". We trokken er meestal enkele uit de grond en die het mooiste uitzag, net als rechts op de foto, "die schélde we mì de taand"... en aten die op... als er 'n worm in zat, werd die rondom uitgebeten en uitgetuft en als er teveel in zaten... "Dan viéte we gewoon unne neije knol, dur stonnen dur zat"....
WÉRRIK BIJ DE KIEPESLACHTERIJ
Je kon er toendertijd best veel verdienen bij Goossens Kip in Ommel. Jan Vaes uit d'n Himmel is er lange tijd bedrijfsleider geweest en hij nam mij ook aan voor in de avonduren wat bij te verdienen maar ik vond het werk vreselijk dus heb ik dat niet lang vol gehouden. Iemand van 16 jaar kon er in 1969 al tegen de 90 gulden verdienen... Ik had bij Berkvens Deuren in 1960 voor 48 uur werken 18 gulden... Je kon er echt goed verdienen en je had toen ook nog de mogelijkheid om tegen 'n goede betaling veel over te werken. De jongens die bij Goossens werkten kon je er in het cafe meestal wel uithalen want die hadden meer geld te verteren als wij... "Ja bij de kiepen waar ut goe geld beure"....
VUN BAAR AFGEFIKT
Leo Gabriels (42) stuurde me dit plaatje nog van de brandweer in actie toen de kledingwinkel van van Baar af aan het branden was en ze er alles aan deden om het zo snel mogelijk te blussen. Rechts wat vroeger de Centra was en later Marcel van Baar zijn fritezaak begon en links de "fikkende" kledingwinkel. Links was vroeger cafe "de Hemel" gevestigd met de etalage rechts er naast de kledingzaak. Later werd het cafe opgedoekt en werd er alleen nog in kleding gehandeld en ze noemde het fabrieksverkoop omdat de prijzen dusdanig laag waren dat het wel fabrieksprijzen leken. Ik weet niet meer precies welk jaar dit was.
HERMENIEKE ST. SUSSIELIA
De harmonie van Asten is een van de verenigingen die niet meer uit ons dorp zijn weg te denken.. Ik heb nog foto's van vroeger, toen was het nog fanfare dacht ik, waar echt de oude garde van Asten op staat. Om 'n voorbeeld te geven, Toontje Maas als jonge kerel stond er nog op. Om die tijd van toen nog 'ns te doen herleven had men bedacht om in Asten rondgang te houden met onze harmonie in de stijl van vroeger, zie het plaatje. Dit was in 1978 en je ziet de Harmonie aankomen in oude kleding met ook in oude kleding uitgedoste kinderen erbij die er rond om heen liepen. Natuurlijk de veldwachter voorop met de fiets zoals dat toen ook altijd was. Ik vond dit plaatje echt leuk omdat ze d'n Himmel 'ns 'n keertje aandeden. Vroeger in mijn jonge tijd, zo tussen 1950 en 1960 heb ik ze er eigenlijk nooit gezien en dat was wel jammer maar d'n Himmel zal wel te ver afgelegen hebben want normaal werden de straten doorlopen die rondom de Markt lagen. Links zie je het statige huis van d'n Brouwer en hier op het hoekje het huisje waar vroeger Piet Stevens woonde wat nu de Kapperszaak is. Rechtvooruit heel herkenbaar "de vijf gebooi". De veldwachter is overigens Hans Mennen, de nieuwe tamboermaitre die als twee druppels water leek op de veldwachter van vroeger uit 1900, veldwachter Vissers.
KRANT VAN VRUUGER
Het was voor mijn tijd... ik had altijd gedacht dat we in Asten alleen het Peelbelang als "durrupsbleijke" hadden maar nu weet ik toch ook nog wel dat er nog eentje meer heeft bestaan, hoewel ik het zelf niet ken maar wel van horen zeggen. Drukkerij Mennen die hun drukkerij hadden met winkel op de hoek van de Julianastraat en de Eerste Sint Jozefstraat hadden vroeger ook hun eigen weekblad. het stond boordevol advertenties en het Astense nieuws. Prijs? ga er maar 'ns aan staan, 63 cent per jaar, thuisgestuurd 79 cent en buiten Asten 1,21 gld. per jaar... geweldig toch, wat 'n prijzen. Dit is het krantenhoofd van februari 1942 en het was toen al de negende jaargang.
UT POSTKUNTOOR
Ik moest er toch echt om lachen, maar dat vertel ik dadelijk wel want ik zal eerst vertellen waar het over gaat. De ouderen weten het zowiezo nog heel goed... ons postkantoor. Heel vroeger, maar nog ver voor mijn tijd was dat gebouwd op het Koningsplein waar later de burgemeester Ploegmakers woonde en nog later de sociale dienst in gevestigd was. Maar toen ging men op de Markt 'n nieuw bouwen. Tussen cafe Bakens en de winkel van van Bussel stond 'n hotel en dat werd afgebroken ener verscheen 'n prachtig nieuw gebouw dat nog altijd "Oons Turrup" siert. In dat gebouw kon je je melden aan de balie voor postpakketjes.. brieven, gewoon en aangetekend en nog veel dingen meer. Heel vroeger zag het er wel 'n beetje anders uit als in de jaren daarna toen alles was vernieuwd enzo. Ik moet toch nog vaak denken aan de mensen die achter de balie zaten en die je met van alles en nog wat hielpen om je pakketje of brief op de goeie plaats te krijgen tegen het juiste tarief. Maar toen ik dat zo zat te denken... hoe 'n dame achter het loketje de post van je aannam, het woog... de juiste postzegel nam... er over heen likte en op de brief of pakketje plakte en er "welgemikt" 'n stempel op sloeg... hahahhaha ik dacht verdorie ik heb toch nog ergens iets "ondeugends" liggen en ik denk dat als de dame dat op deze manier zou hebben gedaan zoals dat plaatje dat ik vond... het geweldig druk zou zijn geweest en alle mannen aan "hurre kant zon zijn gegoa"... Klik maar 'ns op het plaatje... het is wel 'n beetje... ondeugend zoals ik zei...
KANNE NEIJE
Ik had er eigenlijk niet meer aan gedacht maar nu weet ik wel weer dat het bestond, als je op 'n atelier wilde gaan werken moest je ook kunnen naaien en daarvoor kon je 'n cursus volgen. Vaak moest je aan kunnen tonen dat je goed genoeg was om kleding te maken in 'n fabriek waar ze kleding maakten zoals ondergoed, jurken, zwemkleding en jassen. Hier vond ik nog 'n getuigschrift van iemand die zo'n cursus had doorlopen in Asten bij Ter Strake... Geslaagd staat er en het is uit 1967.... oei oei, 38 jaar geleden op het moment dat ik dit schrijf. Ons meiskes, ons Ellie en ons Jo hebben dat volgens mij nooit gehoeven alhoewel ik weet dat ons Ellie ooit 'n naaicursus volgde. Ons meiskes waren toen allang op d'n Trico bezig...
AFTERSJEEF
Peer heb jij je eigen nooit geschoren? Jawel... maar ik had er 'n gruwelijke hekel aan. Toch moet ik erbij zeggen dat ik me pas laat hoefde te scheren... ik kreeg pas haren onder m'n neus en op m'n kin toen ik uit dienst kwam... ik was toen 21 jaar. Voor die tijd kwam er echt "gin spierke stoa"... Soms dacht ik wel 'ns dat God was vergeten van mij 'n echte vent te maken... hahahaha, maar dat waren maar gedachten. Toen ik 21 was begonnen ze te groeien en toen was het ook niet meer om bij te houden... Als ik naar het cafe ging of naar de danszaal dan had ik 'n spekglad huidje... met 'n heerlijke aftershave op... Die waren er vroeger ook verschillende maar niet net als nu want als je er nu van elk merk eentje zou moeten hebben zou de stal bij ons te klein zijn. Nee ik had maar een merk voor m'n eigen, die vond ik echt lekker ruiken.. "Fresh Up", niet te duur en echt heel erg lekker... moet je ons Anneke maar 'ns vragen want ik had die altijd in onze "Vrijerstijd". Heerlijk spul. Wat ze vroeger zoal meer hadden? Naast Fresh Up was Old Spice heel bekend en ook Tabac en dan had je het wel 'n beetje gehad met de bekende merken.. er was nog wel Nivea maar dat vonden wij maar babyspul. Hieronder heb ik de drie bekende van vroeger neer gezet... Als je een van die drie op je pas geschoren huid deed moest je wel even op je tanden bijten want dat goedje beet dat het barste maar dat had ik er graag voor over als ik naar Annie toe ging. Toen ik m'n voorraad flesjes op had heb ik m'n baard laten staan... eerst 'n sikske en toen "dun hillen handel", ik vond dat scheren echt helemaal niks "en naw nog nie". Trouwens we hadden ook "plek-rommel" voor in de haren, maar daar vertel ik nog wel 'ns over, "brylcream", als je dat in je haren had dan telde je mee... hierboven heb ik 'n oude Amerikaanse reclame hiervan. Wittege ditte nog allemaal? de jongens van mijn leeftijd? Heerlijke nostalgie... fijn om aan terug te denken.
PLATJE UIT DUN ORLOG
Weet je het nog mensen? De winkel van van der Loo links tentijde van de oorlog... Je ziet de soldaten er nog staan.. Aan de rechterkant de kledingwinkel van van der Zand... beide gehavend door de bombardementen tussen 1940 en 1945. Tussen de twee winkels... bijna niet te geloven, de Tuinstraat van toen... volgens Marietje van den Heuvel, dochter van bakker Tieske van den Heuvel die verop 'n bakkerij hadden, kon er wel 'n auto door maar je moest wel uitkijken. Alles is allang afgebroken... nu is er de rotonde op het pleintje voor de Rabo-bank waar drie straten bijeenkomen, Emmastraat, Burg. Frenckenstraat en de Tuinstraat. Foto is genomen van 'n oud filmpje over Asten.
DE BLOASKUPPÉL
Asten had vroeger al zijn eigen bloaskapel die uitgroeide tot wat het nu is... de overal bekende en graag geziene muziekanten: "de Asteiner Bloaskapel"... De foto is gemaakt bij het 15 jarig bestaan van de kapel in 1968 met onder v.l.n.r.: Tonny Peeters, M Slegers (Lierop), Henk van Goch en Jan Maas. Middenrij: Wim van der Heijden en E Slegers (Lierop) en boven: Piet Hoefnagels, Marinus van Oosterhout, Jan van Bussel en Piet Putten. Echt 'n gezellige club muziekanten bij elkaar.
ANZEECHTKAARTE
Ansichtkaarten van dorpen uit de regio heb ik altijd mooi gevonden en dat niet met een enkel fotootje er op, nee 'n collage van plaatjes uit dat dorp. Bovenaan heb ik natuurlijk Asten staan met het klooster van de paters, het natuurtheater van vroeger, de molen en de Bloemenwijk... maar ook de Wilhelminastraat waarvan dit deel wat je ziet, later Heesakkerweg zou worden. Someren met o.a. het Julianapark en het Postelplein en Deurne met de kasteelruine en de kerk.
TOON BIJ DE BEZIENEPOMP
Dit is 'n plaatje uit 1935... Op de foto is Toon Verdijsseldonk bij de Shell benzinepomp die ze bij hun thuis hadden want Toon was 'n zoon van Antje Verdijsseldonk die 'n Hotel/Cafe runde op de Markt in Asten, "de Arend" links naast het gemeentehuis op de hoek van de Markt en de Marktstraat, vroeger de Korte Kerkstraat. Ze hadden naast het hotel/cafe ook 'n benzinepomp. Later moest het hotel worden afgebroken omdat er 'n nieuw gemeentehuis kwam dat veel groter werd als het oude en voor 'n gedeelte op die plek moest komen. Zoals je ziet was de Markt maar voor 'n klein deel verhard... een smalle klinkerweg. Op de achtergrond het postkantoor maar nu allang niet meer als postkantoor in gebruik.
ALWIR LAANG GELÍJJE
En dan ineens komt er op "feesboek" wat voorbij flitsen en je bent het al voorbij voordat je het weet.. in 'n flits... "ikke trug". En dan zie je het weer, 'n luciferdoosje van vroeger van de cafetaria van Andre en zijn vrouw Thea Caris... Meteen gaan je gedachten terug toen Andre nog bevriend was met onzen Huub, met Jan Vaes en Linie Mennen. Ik bedoel dan de tijd dat ze 'n jaar of 18 waren, nog allemaal Himmelse Boys waren. Geweldig toch. Die van Caris hadden wel iets met friet en cafe's... Henk die runde samen met Ria cafe 'n Ketelke... Rini had 'n prima fritezaak in het Limburgse Heijthuizen samen met Riek en Andre? Ja die had 'n mooie zaak opgebouwd in de Zeilberg waar hij samen met Thea eerst 'n Eethuis had en later ook nog 'n cafe... Ja die van Caris van tegenover ons, die timmerde flink aan de weg. Dit is toch weer nostalgie... "efkus trug in dun tijd"....
KUPPOT GESCHOTE
Dit plaatje, verschrikkelijk om te zien, is ook van de oorlog, dus voor mijn tijd... de Duitsers vonden het leuk om zoveel mogelijk dingen zoals huizen, bruggen, gebouwen en kerken te vernielen. Dit is de kerk van Ommel die zo erg werd beschadigd door Duitse bommen dat het niet mogelijk was om die nog te renoveren. Er werd voor de gelovigen 'n noodkerk gemaakt, het boerenbondsgebouw vlak bij de molen werd omgetoverd tot kerkje en de zwaar beschadigde kerk werd afgebroken... nu is er het Onze Lieve Vrouweplein. Ook kwam er later de nieuwe kerk tussen de pastorie en het Maria-oord in. De woning voor de kerk was volgens mij van Berkvens maar dat weet ik niet heel zeker.
DUITSE SULDOATE
Nee zelf weet ik het ook niet want dit plaatje is van de oorlog en toen was ik nog niet geboren. De foto van deze Duitse militairen is gemaakt zo rond 1941 toen de Duitsers ons land hadden bezet. Je ziet ze hier staan voor het missieklooster van de zusters in de Wilhelminstraat. Rechts zie je het beeld van Anthonius nog staan en links zie je een van de "nonnetjes". De straat werd toen overigens geen Wilhelminastraat genoemd want dat mocht niet van de Duitsers. Straatnamen met de namen van het koninklijk huis waren verboden en zo werd de Wilhelminstraat dan ook Kanaalstraat genoemd. De Prins Bernhardstraat werd Tramstraat en de Julianastraat was de Fabriekstraat.
UT AAW PÔSTKUNTOOR
De foto is gemaakt vanaf het pleintje van het Koningsplein. Links zie je de kortgeleden afgebroken woningen waar vroeger Jans Doeze woonde en Sjef Putten zijn viswinkeltje had. Helemaal rechts hotel Gitsels, de ijzerwinkel van Bekken en o.a. de woning van mister ten Haaf. In het midden het gebouw wat later dienst deed als burgemeesterswoning en ook als kantoor van de sociale dienst van de gemeente. Op de foto was het nog het postkantoor nog voordat het nieuwe kantoor klaar was op de Markt. In het spitse puntje staat "Post en Telegraaf".... Nostalgie van de bovenste plank...
DE GROTE KERRIK
Ik denk dat jong en oud wel 'ns in de grote kerk zijn geweest in ieder geval de meest want vroeger werden Himmelse mensen altijd katholiek opgevoed... 'n uitzondering daargelaten. Vandaag neem ik je nog 'ns mee de kerk in... links zoals het er vroeger dan ook uit zag, in 1948 wel te verstaan... de losse stoelen in het midden was wel iets heel aparts. Als de geestelijke ging preken dan mochten de mensen gaan zitten en moesten de stoelen worden omgedraaid want anders zat je achterste voren in de kerk met je gezicht naar de uitgang. Mensen lieve Godheid wat gaf dat 'n herrie als de stoelen in de andere richting werden gezet. Op de rechter foto de preekstoel. Ik heb er vele malen mijn ogen op uitgekeken want het onderste gedeelte stelde de bekering van St Paulus voor en was geweldig mooi. Deze preekstoel met onder gedeelte is in het Belgische Mechelen gemaakt in 1830, over 15 jaar is hij dus 200 jaar oud.
FRIETJE PIKKELILLIE
Wie denkt er nooit 'ns aan terug? Die tijd van vroeger toen we nog geen frites-zaken hadden of 'n cafetaria.. We hadden bij van Baar op de hoek van d'n Himmel en de Emmastraat 'n automatiek, buiten, dat wel maar je kon er wel vanalles "trekken". Ook bij Hoes kon je terrecht en later ook bij Jan van Hoek sr. in de Emmastraat waar ze 'n groentewinkel hadden en vis verkochten. Het gedeelte van de vis werd verbouwd en kwamen er automaten hangen voor snacks. Maar het meeste en het liefste denk ik terug aan de "frietkroam" van Jan van Hoek op de Markt. Zo'n beetje tussen de jongensschool en het cafe van Bakens, cafe de Zwaan in stond het witte kraampje. Rechts op de foto zie je op de achtergrond de fietsenwinkel van Noudje Michiels, later cafe de Mert. De bussen stopte toen nog bij Bakens voor de deur... later cafe Jan van Hoek geworden. Op de linker foto zie je dat de school al is afgebroken voor A&O winkel. Jan van Hoek had de lekkerste frietjes van Brabant... echt wel... Het was er altijd druk en ik kreeg toendertijd, ik was 'n jaar of 11 of 12, ik kreeg 'n kwartje 's zondagsgeld. Na de bijeenkomst van het jongensgilde gingen wij "noa turrup" met 'n stel jongens. De frites koste 25 cent en mayo 5 cent. Maar voor ons had Jan iets speciaals... 'n frietje van 'n dubbeltje en de piccalilly was gratis. Die pakte ik dan twee en hield nog 5 cent over om bij Lauke van den Heuvel snoep te kopen. Ooit had ik 'n keertje zoveel geld, 40 cent, en kocht ik vier frietjes met pikkels... lekker man... Ik denk er vaak nog aan terug... die bakte nog echte frites.. "en Jan hoefde dur nie rijk van te worre, die haj ut nie zo naaw zitte".
DUR REEJ ZOWA NIKS
Het domste wat er ooit is geweest op de Nederlandse wegen. !973. Door omstandigheden kwam er 'n oliecrisis en daar moest iets aan gedaan worden om de toekomst veilig te stellen. Vroeger waren er al autoloze zondagen geweest maar een derde reeks autoloze zondagen volgde ten tijde van de oliecrisis van 1973. Nederland, van 4 november 1973 tot en met 6 januari 1974 waren er tien autoloze zondagen De olieproducerende landen wachtten op een gelegenheid om olieschaarste te vertalen in verhoogde prijzen: die gelegenheid kwam in oktober 1973, toen de oorlog uitbrak waarbij Israël werd aangevallen door Egypte, Syrië, Algerije, Irak, Koeweit, Libië, Marokko, Saoedi-Arabië, Soedan en Tunesië. In die oorlog koos Nederland de zijde van Israël. Uit protest tegen deze pro-Israëlische houding van Nederland draaiden enkele Arabische staten de oliekraan dicht, waarop de regering het olieverbruik probeerde te beperken door autoloze zondagen in te stellen. Op last van de regering stonden een aantal zondagen alle auto’s en brommers stil. Slechts met een speciale ontheffing (voor bijvoorbeeld politieauto's en ambulances) mocht men rijden. Ook wij kregen ontheffing met the Secrets want we moesten op zaterdagnacht en op zondag onze muziekspullen kunnen vervoeren voor onze optredens. De eerste keer was meteen al 'n lachertje: We moesten spelen in Horst in Limburg en we hadden ontheffing voor het busje en een auto. Onderweg van Someren naar Horst werden we zes keer aangehouden en gecontroleerd.. Dom gedoe want het is allemaal voor niks geweest en op elke hoek van de straat stond wel 'n agent die interessant wilde doen. Het leverde wel spectaculaire beelden op van lege autosnelwegen, kijk hieronder maar...
DE MEULE MÍ ZUN PRAACHT
De molen in 1980... hij was toen juist helemaal gerestaureerd en zag er weer uit als door 'n ringetje te halen. Prachtig mooi maar dat was niet altijd zo want het was hard nodig dat hij bijgewerkt zou worden. Dat gebeurde dan ook maar later sloeg het noodlot nog 'ns toe en brande hij compleet af... daar kom ik later op 'n volledig artikel nog 'ns op terug.
TOEN IK NOG MOES WERRIKE
Door het gedoe met het roken, het steeds achteruit gaan van de tabaksindustrie is ook de val van de sigarenkist 'n feit geworden. Zo rond 1962 ging ik werken bij Picus Asten waar je na 'n inwerk periode in accoord werk kwam staan wat betekende dat je per week wat extra's kon verdienen door snel en hard te werken. Het raamwerk van 'n kistje werd nog door de jonge jongens die er werkte in elkaar gestampt en de meisjes plakte er de bodems en deksels op, zie foto links. Op de foto's rechts onder elkaar zit iemand de plankjes te controleren, iemand staat de kizten te schuren en onder werden de scharnieren erin geschoten. Mensen uit Asten en omgeving vonden er werk, zowel mannen als vrouwen, meisjes en jongens. In 1974 ging het al wat achteruit en later ging Picus helemaal weg uit Asten... Nog later ging Picus helemaal falliet. Mensen die hebben gezorgd dat roken overal verboden werd hebben er ook mede schuld aan dat we zonder werk kwamen zitten... daar wordt vaak niet aan gedacht of rekening mee gehouden.
DE NEIJ KERRIK VAN DE ZEIJKANT
Asten kreeg z'n nieuwe kerk... ze werd gebouwd tussen 1996 en 1999... maar het was dan ook 'n prachtige kerk. Rond de eeuwisseling van 1899 -1900 nam Asten z'n nieuwe kerk in gebruik en omdat de kerk maar 'n stukje was verwijderd van de nieuwe kerk kon het ook gebeuren dat er foto's werden gemaakt waar beiden kerken op te zien zijn... de ouwe stond zowat midden op het Koningsplein en de andere kwam op de hoek Koningplein - Wilhelminastraat staan, net voor garage van Hoek... Dit plaatje van de gereed gekomen kerk werd gemaakt vanaf de Wilhelminastraat zo ongeveer waar nu de ingang is van Eijsbouts klokkengieterij. Tegenwoordig zou men aan zo'n bouwwerk niet meer beginnen... door de tijd heen gaan veel kerken sluiten en er zullen er zeker nog veel volgen...
UN TRAP NEIJ MUSSIEN
Dit is nu precies zo'n naaimachine zoals wij die thuis eentje hadden toen we in d'n Himmel woonden. "n echt Singer met trapper en links "un laajke" voor de spoeltjes, de schaar, klosjes garen, reserve naalden en het olie-tuitje. Ik heb ons meiskes erbij gezet want dat waren de naaisters bij ons, links ons Ellie en rechts ons Jo. De jurken die ze aan hebben hadden ze ook zelf gemaakt. Ze maakten niet alleen kleren voor zichzelf waar ze erg goed in waren, nee ze moesten ook nieuwe stukken in de broeken en de overals zetten. Herstelwerk... en dat was niet zo makkelijk allemaal maar ze hadden wel ervaring want ze werkte beiden op d'n Trico. "Kneupe anzette deej ons moeder mistal"... Misschien heb ik het al wel 'ns verteld... de naaimachine had nog 'n taak... Als onzen Huub thuis kwam van de school waar hij schoenmaker leerde, in Heibloem waar hij intern was, dan hadden we 'n eetplaats te kort want er gingen er bij ons maar 10 aan de tafel, meer plaats was er niet en dat betekende dat de elfde aan het naaimachine moest eten, staande volgens mij want we hadden ook niet meer stoelen.. Je kan ook niet alles hebben En de "gelukkige" was onze Frans... hahaha. (krek goe) hahahahahahhaha.
HALLUF TWELLUF & KWART VUR TWELLUF
Dit was de gemakkelijkste brug voor de boeren die van Someren naar Asten moesten en andersom... het was alleen maar 'n brug dus geen schudsluis... als er schepen door moesten dan ging de brug even omhoog en weer omlaag zodat de mensen er weer over konden. Tussen Someren en Asten lag ooit een moerasgebied dat door beide dorpen gezamenlijk werd gebruikt. Dat werd De Wielput genoemd. In 1825 werd hier dwars doorheen de Zuid-Willemsvaart gegraven. Ter hoogte van Someren kwam Sluis Elf in het kanaal en ter hoogte van Someren-Eind Sluis Twaalf. Te voet kon men via de sluisdeuren het kanaal oversteken, maar in de tweede helft van de negentiende eeuw kwam er een brug precies tussen beide sluizen, die naar zijn positie de Half Twaalfse brug werd genoemd. Het was een ophaalbrug, de bascule bestond uit twee I-profielbalken, met elkaar verbonden door geklonken vakwerkliggers. Op 11 mei 1940 bliezen politietroepen van het Nederlands Leger de Half Twaalfse brug op, net als de bruggen bij sluis 11, 12 en 13. Herstel volgde in 1940, maar op 20 september 1944 werden de bruggen opnieuw opgeblazen, ditmaal door de Duitsers. In 1948 werd de val, na de geleden oorlogsschade, vernieuwd en zijn de hameipoort en de balans hersteld en gedeeltelijk vervangen. In 1988 is de handbeweging van de lier vervangen door een hydraulische aandrijving. Ondanks deze latere herstellingen oordeelde de Rijksdienst voor Monumentenzorg dat de brug de status van Rijksmonument verdiende. De Half Twaalfse brug was namelijk een van de oudste voorbeelden van dit brugtype over de Zuid-Willemsvaart, die ook nog eens zeldzaamheidswaarde had, als een van de laatste historische bruggen over het kanaal. Ook de situering, bestaande uit een ensemble van bedieningshokje, boombeplanting en brugwachterswoning, droeg bij aan de waardering als een Rijksmonument van zeer hoge waarde. Maar het toegenomen verkeer vereiste een nieuwe, vaste oeververbinding ter plaatse. Tussen de brug bij sluis 12 en de Half Twaalfse brug werd een vaste brug geprojecteerd, Kwart voor 12 genoemd. De nieuwe brug werd een gezamenlijk project van de provincie Noord-Brabant, Rijkswaterstaat en de gemeenten Someren en Asten. De oude ophaalbrug werd opgeslagen bij de domeinen in Helmond maar is reeds enige jaren geleden overgenomen door een particulier in Griendtsveen, is opgeknapt en doet dienst als oversteek van een van de peelkanaaltjes in Griendtsveen.
TUNNEEL INT AAW PROGGIEHUIS
De oudere onder ons weten dat nog heel goed... het toneel in het parochiehuis... "de gruun Keet" achter het patronaat in de kerkstraat waar nu het gemeenschapshuis staat. Heel vroeger waren de uitvoeringen op het koningplein in de oude school die was omgedoopt tot parochiehuis. Later in de bovenzaal van het patronaat en zover ik kan terug gaan in het parochiehuis aan de Kerkstraat. Het was er behelpen en het decor was moeilijk om daar iets moois van te maken. Toch wist de man die hier in het midden op de foto staat dat altijd goed voor elkaar te krijgen... Friedje Meeuws. Hij was schilder van beroep en maakte de decors voor de Kabta en het openluchtspel. Hij was niet alleen de man van de decors maar ook 'n voortreffelijk toneelspeler. "Aaste hi wa ummum gelagge". Links de ober is trouwens Theo Jacobs... de mevrouw is Anneke Boerenkamps
OONS MAIJORETTES
Heel goed kun je deze mooie dames niet zien want de foto is gescand uit 'n boek en die zijn niet altijd even duidelijk. Ik neem je nog 'ns mee terug naar 1977... ja zeker 38 jaar geleden en dit zijn de eerste Majorettes van de plaatselijk Harmonie. Deze was nog maar net opgericht en toch waren er al behoorlijk wat Astense meiden bij. Boven v.l.n.r.: Angelie van den Heuvel, Emmie Welten, Marij Haazen, Gonnie van Seccelen, Helmie Vissers, Karina Joosten, Martine Cremers, Ellie van de Meulenhof (miss majoret), Marina Greefhorst, Mary Broeders, Jose Vlemmix en Ine Vlemmix. Zittend: Helmie Aldenzee, Wilma Koolen, Marielle Zegers, Sofia van de Waarsenburg, Sjan Swinkels, Marie-Jose Geven, Rita Leenen, Margriet Bakker en Monique Cortenbach. "Toch un geweldig clupke moi meiden bij elkaar"....
SPAR EN DE ZOERE
Hier zie je rechts nog net het hoekje van de "super'' van Anneke de Bruijn, toen nog niet gestut. Linksis de Spar-winkel van Huub Eijsbouts, daar moest ik regelmatig naar toe... te voet vanuit d'n Himmel, en dan met de half volle tas naar Jet van der Loo om sigaren en ander rookgerei voor onze vader. De Sparwinkel en het huis daarnaast zijn later afgebroken voor de nieuwbouw die er nog staat op de hoek Mgr. den Dubbeldenstraat - Wilhelminastraat. In de tussentijd had slager Soeren er al 'n nieuw winkelpand neergezet... nu is dat gewoon woonhuis geworden.
FIJN UM AN TRUG TE DENKE
Ik had er vroeger echt 'n grote hekel aan maar dat kwam ook omdat we vroeger de katachismus moesten kennen, twee keer in de week werden er dingen uitgehaald die je van buiten moest kennen en dan vooral bij juffrouw de Vent, in de tweede en de derde klas... en als de meisjes handwerken hadden zoals breien, mazen en stoppen etc... dan moesten wij van zo'n geel kaartje de vermenigvuldig sommen van buiten leren. Ik vond dat verschrikkelijk maar ja... de jeugd van tegenwoordig kan bijna niks meer zonder rekenmachientje en ik kan alles goed uit de kop tellen ook al zit ik bijna aan de 70 jaar. En dan die verdorriese breuken in de vierde klas bij mister van Kemenade. Dat vond ik ook iets verschrikkelijks en eelijk gezegd snapte ik er toen ook helemaal niks van... hoe vaak de mister ook 'n appel in delen maakte... ik begreep er niks van. Ik deed liever met klei spelen... de grote grijzen troep uit de kelder van de school en die moesten we na afloop weer bij elkaar doen... nat maken... vierkante dobbelstenen van maken van 20 bij 20 bij 20 en gaten erin steken... en dan in de ketel terug zetten. We hebben ook 'ns 'n soort glas-in-lood-raam gemaakt, van glas en gekleurd papier en dat hebben we mee naar huis gekregen... ik heb het nooit bewaard want het was het bewaren niet waard wat ik er van gemaakt had... Toch denk ik graag aan de Vorreldonkse terug nu... en denk wel ooit: "hajjik mer wa bitter min best gedoa'', maar ja, dat is altijd achteraf.
OONS IRSTE EGTE BAR
De jeugd van Asten was er blij mee want tot nu toe hadden we geen enkele echte bar wel cafe's waar ook oude mannen kwamer toepen enzo maar 'n bar met vlotte muziek uit 'n jukebox? nee dat hadden we niet daarvoor moest men naar Someren, van de Kerkhof op de Postel of Verdonschot op 't Wilhelminaplein of naar Deurne naar Stein of naar de Snackbar. Iedereen sprak er al over... ik ook natuurlijk ook al was ik nog net geen 16, en eindelijk was het dan zover... Je kon er lekker zitten aan de bar of aan 'n tafeltje, je kon er eten want het was ook 'n cafetaria en de muziek stond er wel wat harder als in 'n normale cafe. We hebben er heel wat uurtjes doorgebracht en ontzettend veel lol gehad. Toen Thieu Vossen in het begin al wist dat ik geen 16 was mocht hij me niet binnen laten zei hij, maar dat hadden we snel opgelost want ik was onder begeleiding want iemand van ons was er zeker ook wel binnen, onzen Huub, onzen Theo of onzen Henk, fluitje van 'n cent. Ik geloof dat 'n pilsje schaapskooi bier 35 cent koste en 'n fles Dordmunder action bier was 50 cent. Aan de buiten kant van de bar was ook 'n klein loketje gemaakt waar men van buitenaf friet kon bestellen. Binnen kreeg je dat mooi op 'n bordje. Sommige mensen (lees: zeikers), vonden het 'n groot nadeel dat de fritesoven achter de bar stond want de glazen zouden dan snel "vettig" zijn... onzin en daarbij als het soms al was gaven we er ook niet eens iets om. We vonden het er altijd gezellig, zijn er veel gekomen en lieten er ons hele 's zondagsgeld wel zo'n beetje. We zijn altijd blij geweest met die 21ste januari 1961... de dag dat onze bar open ging... "Hil dun Himmel hitter vruuger wel gezete"...
OPE LEUGT TEEJATUR
Dit is wat Friedje Meeuws en zn maatjes er van hadden gemaakt, het decor van het openluchtspel dat ze zouden gaan opvoeren in Juni 1959. Het stuk wat ze gingen spelen was "het galgenmaal van Govert Goedbloed". Hoe ik dat weet? Dat zie ik aan de galg die er stond links net voor de bomen want ik herinner me dat nog heel goed want ik heb het stuk ook gezien. Gerrit van Bommel had ons gevraagd om in de pauze voor hem versnaperingen te verkopen zoals mars, rang en pepermunt. Ik was toen 15 jaar oud. Asten was altijd goed geweest in het spelen van 'n openluchtspel het is daarom ook zo jammer dat het niet meer bestaat... Nostalgie is wat overblijft...
VAN DUN INNE NOA DUN ANDERE KANT
De mensen die zo ongeveer zo oud zijn als ik en ouder die weten het nog wel. Ik heb al vaker hier fotos laten zien van de kappers van Warnar uit de Prins Bernhardstraat... hoe het vroeger was en later. Nu vond ik ook nog n kranteknipsel van de opening en die stond in het Peelbelang van eind januari 1964... Dus dacht ik ik laat die advertentie zien en ook nog hoe het vroeger was en later want van nu dat gaat niet want alles is er afgebroken... allang trouwens. Op de plek waar Warnar naar toe ging was vroeger de winkel van Bax en de broertjes Warnar, Caspar en Chris maakten er n kapsalon, rookwaren winkel en je kon er aan de linkerkant van de kapsalon o.a. lederwaren kopen. Nu is de alles allang weg en heeft o.a. Jeuken zijn eletro en witgoed zaak. Wat me altijd is bijgebleven over dit geheel? Als de kermis in Asten voorbij was stonden vele bij Warnar voor de etalage te kijken want daar hingen de fotos vaak die met Asten-kermis waren gemaakt en die je daar dan tegen betaling kon afhalen. Veel foto die hier op de website staan zijn gemaakt in de Prins Bernhardstraat of de Emmastraat en hebben ze bij Warnar af kunnen halen. Het was een hele vooruitgang want waar ze eerst zaten aan de rechterkant vanaf de Markt, was het veel te klein en aan de andere kant was alles veel nieuwe en moderner ingericht. Hieronder zie je hoe het eerst was, links en hoe het na 1964 werd zie je rechts... De oude foto links is van 1956, de andere van 1960.
PRIESTER WEIJEN
Echt 'n gebeurtenis van vroegertijd want tegenwoordig maak je dat bijna niet meer mee. Hier loopt pater Jan Bakker van de kerk naar huis ter hoogde van het patersklooster aan de Wilhelminastraat richting Sluis 11 waar zijn versierde ouderlijk huis stond, nadat hij zijn eerste heilige mis had opgedragen en als priester was gewijd. Vele familieleden, vrienden en belangstellende liepen in de stoet mee die vooraf werd gegaan door meisje in bruidspakjes uit Asten, meestal uit de buurt. Links loops zijn vader en de lange geestelijke naast hem links en de man rechts waren vrienden van hem. Het werd 'n groot feest in huize Bakker. Op dit moment is hij nog verbonden aan de Lisse waar hij in 'n appartement woonachtig is en elke week nog de heilige mis verzorgd.
DE BREUG KUMPT
Het heeft heel wat discussies kost en er is heel wat gedoe geweest voordat de brug er dan eindelijk mocht komen maar hier begon het er toch heel aardig op te lijken. Wat hebben we in het verleden veel gevloekt en gekankerd en toen nog want het was nog niet klaar, op die ouwe brug naar Someren die zoals wij dat zo mooi konden zeggen ''elk hoondgezeek" om hoog stond. En maar wachten en wachten en soms leek het of de sluiswachters er ook nog 'n spelletje van maakte of ze je er nog net over lieten of net voor je neus de bomen naar beneden lieten zakken en de weg af sloten. Maar hier was het dan eindelijk zover dat er 'n nieuwe brug kwam zonder bomen. De brug heeft samen met de toegangswegen zo'n slordige 9 miljoen gulden gekost maar de mensen die over de ouwe brug moesten hebben bij elkaar voor meer dan 100 miljoen ellende gehad... hahaha, tenminste dat denk ik zo. Ik weet wel niet meer welk jaar het was.
UN BISTEWERRIK
De man op de foto is Hendrik Gehem van sluis 11 hier gefotografeerd in den Bosch met twee van zijn paarden. Hendrik was scheepsjager/tugeler en dat hield in dat zijn paarden de schepen vanaf de kant door het kanaal trokken bij gebrek aan motoren etc. Later kwamen er de stoomsleepboten die dit werk overnamen. Het werk was echt beulswerk voor man en dier, 'n uitputtingsslag.... De foto is van ongeveer 1930 en de schepen werden vanaf de kant door het kanaalgetrokken meestal van den Bosch naar Maastricht of naar het Begische Luik. Met de technische vooruitgang en de komst dus van die sleepboten waren de teugelers overbodig geworden en kwam er 'n einde aan dit beulenwerk.
DE BOEVEVANGERS VAN AASTE
In vroegertijd, maar dat weet ik ook niet meer, hadden we in d'n Himmel de veldwachter wonen.. van de Grind en die woonde in het huis waar later Piet Bukkems zijn fietsenzaak begon. Dit is 'n foto uit 1960 van onze politie in Asten... de wethandhavers zoals dat zo mooi heet. Toch zagen veel mensen hun als 'n soort vijand en dat was niet verwonderlijk want als ze je aanhielden vroeger zonder licht 's avonds dan kreeg je 'n bekeuring. Moet ik wel zeggen, soms als je toevallig 'n goeie trof die je 'n waarschuwing gaf, dat vond je al gauw 'n betere als degene die je op de bon slingerde. Achteraf gezien weten we ook wel dat ze er moesten zijn. De namen? Ja hoor, ik ken ze ook allemaal nog wel... v.l.n.r.: Teuwsen, van Diepen, Sterenborg, Bruggink, Aarts, Martens en Wolters. Ze staan hier voor het bureau aan de Kerkstraat dat inmiddels ook alweer is afgebroken. Toch ook 'n stukje nostalgie....
DE MEKRIETWUNNINGE
De woningnood was er ook in Asten zo vlak na de oorlog en omdat die Landelijk was werden er 'n soort noodwoningen gebouwd, over heel Nederland gerekend waren dat er 930 waarvan het grootste deel in Brabant, Zeeland en Limburg. De naam is een samenvoeging van de naam van de ontwerper, de Amerikaanse architect Bernard Maybeck en het Engelse woord concrete, dat beton betekent. Deze noodwoningen waren dus alleen maar bedoeld om de woningnood die ontstaan was doordat een deel van de Nederlandse woningen bij oorlogshandelingen was verwoest, op te lossen. Na de oorlog werd het Noodvolkshuisvestingsbesluit uit 1945 van kracht. Gemeenten die meer dan 20% van het woningbestand hadden verloren, konden in aanmerking komen voor noodwoningen. Onder voorwaarde dat de noodwoningen niet langer dan tien jaar zouden blijven staan, mocht worden afgeweken van de gemeentelijke bouwvoorschriften. Deze twee-onder-één-kap-woningen werden voornamelijk uit gewapend beton en hout vervaardigd. De fundering bestond uit een ringbalk van beton. Hierop lag een met asfalt bestreken betonnen vloer. De wanden leken wel wat op een schutting en bestonden uit stijlen van schokbeton met daartussen platen van waterdicht beton, aan de binnenzijde afgetimmerd met hardboard. Het plafond was van zachtboard en het dak was afgedekt met golfplaat van asbestcement. De woningen waren geheel gelijkvloers en bevatten een woonkamer, drie slaapkamers, een badkamer met toilet en douche, die alleen via de ouder-slaapkamer bereikbaar was, een keuken en een berging. Van deze woningen bestaan er nog altijd 'n heel stel. In Asten zijn ze allang afgebroken... maar we denken er nog staads aan terug... "de witte makriet-wunninge in de Meulestroat"....
OVER JANS HOEZEE
Toen ik klein was hadden de ouwere mensen het er wel 'ns over... over bekende Astenaren... Karel Aarts, die kon zo mooi verhalen vertellen, en hij vertelde zo sterke dingen die hij waarschijnlijk zelf geloofde maar gewoon niet waar waren... maar wel mooie verhalen... Over Jan de Boen... die deed breien net als de vrouwen deden en dan Jans Douzé, maar ik dacht altijd dat ze zeiden Jans Hoezee... maar dat maakt niet uit, je ziet haar hierboven op de foto bij het paadje naast haar huis dat liep tussen haar huis en de burgemeesters woning op het Koningsplein, toen nog plantsoen. Haar huisje is kortgeleden afgebroken, je weet wel waar ook Putje de visboer ooit z'n winkeltje had. Ik vond nog iets geschreven door Harrie Verdijsseldonck die van die dingen alles af weet. Inboedels van falliet verklaarde mensen werden opgeslagen in de oude school aan het Plantsoen en in het gemeentehuis aan de Markt. De werkster in die gebouwen was Jans Douzé en die had dus ook een sleutel. Maar wie was dat eigenlijk? Johanna Maria werd op 29 juli 1874 in Asten geboren als enige dochter van schoenmaker Godefridus Douzé, wiens vader in 1838 als dragonnier vanuit Enkhuizen in Asten was komen wonen. Volwassen geworden, trouwde Jans met doodgraver Willem van Helmond. Ze gingen wonen in het huisje aan het Koningsplein, toen dus nog Plantsoen geheten (op de foto de rechter deur). Op de hoek van "ut Hoebens pééjke", het paadje wat ik zojuist al zei. Hoewel daar een bordje hing met "verboden te wateren" trok de vroegere propere Jans zich daar in latere jaren niets van aan. "Jans há ut toen nie mer zó naaw zitte". In haar beste jaren was zij niet alleen handig met bezem, stoffer en schrobber, maar ging ze voor niemand opzij. Jans was niet op haar mondje gevallen en dacht dat ze alles van politiek wist. De mensen die op het gemeentehuis werkten hadden ontzag voor haar. Dat ze goed op de hoogte was van de dorpspolitiek, liet ze te pas en te onpas, gewenst en ongewenst, aan iedereen die het wilde of ook wel niet wilde, horen. Na jarenlang tegen "da schôn spul" op haar werkplek gekeken te hebben, vond Jans het uiteindelijk "zeund" dat dat er maar ongebruikt stond en misschien nog wel jarenlang. En het stond bij het poetsen "gruweluk in de weeg". En zo kon ze geen weerstand bieden aan het fonkelend, lonkende, splinternieuwe fornuis dat daar al jaren stond. Heel wat anders, dan dat oude prul bij haar thuis. Dus werd er geruild. Toen begonnen de heiligenbeelden te lonken. In haar haast stiet ze de kop van het Heilig Hartbeeld. Dat ontlokte haar de kreet: "Verrekte losbol". Natuurlijk kwam alles uit. Het was het gesprek van de dag en er werd zelfs een spotliedje op gemaakt. Op latere leeftijd, was Jans vaak de kluts kwijt. Je zag haar dan rondjes lopen: Koningsplein, Burgemeester Wijnenstraat, Langstraat, Mgr. den Dubbeldenstraat en weer Koningsplein. Steeds weer opnieuw. Urenlang. Altijd 'n lange schort voor, en altijd d’n hoed op. Op 23 februari 1953 stierf Jans van Helmond – Douzé in Vught. Willem overleed in huize St. Bartholomeus op 27 april 1959. Het liedje begint dus dat d'n Toko, later kwam er van Haandel en Obbema en nu is er de Blokker, in de Prins Bernhardstraat falliet gaat.
In Asten was een grote zaak, die ging niet bijster goed.
Nu dat gebeurt nog wel ‘ns vaak, dra stond de boel in gloed.
De buren zaten zeer benauwd, maar Toontje was niet bang;
Zijn koffer stond reeds aan de deur, het zaakje was klaar, reeds lang.
Refrein:
Nu bij elkaar gepakt, en gauw maar afgezakt,
Al stond Marie in haar hemd op straat, de brand kon voor haar geen kwaad.
De assurantie betaalde goed, doch dit baatte ook al niet.
Reeds gauw zat men weer op zwart zaad; toen ging de Toko failliet.
De zaak moest worden ondergebracht, in raadhuis en oude school,
En Jans werd aangesteld als wacht, goed waken was nu het parool.
Refrein:
Daar stond een prachtig fornuis,Jans had dit gauw in huis.
En heiligen met en zonder kop, verhuisden ook per abuis.
Vier jaren waren voorbij gegaan, toen besliste het gerecht.
De goederen kwamen nu weer vrij, de rechters zijn wijs zo men zegt.
Het prachtige fonkelnieuwe fornuis, niemand kende het meer;
Een heel oud prul stond in de plaats met goedvinden van meneer.
Refrein:
Waar was het nieuwe fornuis? Het stond bij Jans in huis.
En heiligen met en zonder kop, die prijkten er boven op.
Dus vrienden neem deez ‘ les in acht en komt ge soms in nood,
Jans heeft, zoals ge weet veel macht, haar macht is wonder groot.
De Schout van ‘t dorp zit onder haar plak, de Sik ook al evenzeer,
Pastoor en distributiebureau, staan onder haar beheer.
Refrein:
Maar alles heeft zijn grens, ’t gaat niet altijd naar wens,
Ook met ’n grote brutale smoel, bereikt men niet altijd zijn doel.
GIN IWWIG LÉVE PLEIN
Je zou het bijna niet zeggen en toch is het zo... het gebouw hier links is waar later Eijsbouts z'n bakkerswinkel had met de ijssalon en aan de rechterkant het kleine cafeetje. Helemaal rechts op de foto zie je het huis van dr Schellekens, later werd het door van Goch in delen te huur aangeboden en toen kocht Verberne groorhandel het over en verhuurde het en werd het 't Eeuwig Leven... Nu is het 'n ander restaurant geworden. Het gebouw links is volgens mij geheel verbouwd en kwam men er achter dat de weg tussen het restaurant en Eijsbouts veel te smal was en heeft men 'n deel schuin gemaakt om meer plaats te krijgen voor de Burg. Frenckenstraat. Daarom liep het cafeetje van Eijsbouts ook zo scheef...
HERMENIE SPULT TUNNEEL
Je zou denken dat het niet waar zou zijn maar toch is het zo... de harmonie in ons dorp speelde af en toe ook toneel... diverse uitvoeringen hebben ze op de planken gezet. Deze foto is uit 1932 van het gezelschap van musici die het toneelstuk gingen vertolken: "De Zwarte Ridder".... Op de foto onder v.l.n.r.: Dorus Custers, Toon Hoefnagels, J Linden, Harry Verdijsseldonck, Jan Maas en Carel Bekx. Staande: Jan Linden, Jan Knaapen, Toon van helmond, Leonard van Helmond, Ties Bosch, Herman van den Heuvel, Lou van den Heuvel, Sjef Linden, Antoon Schriks, Piet Mennen, Gerard Wernars, Hein van Goch, Antoon Maas (31) van ons Pleintje en Emiele Schriks de regisseur.
NIE ALLEEN MER FIETSE
Ik neem je nog 'ns mee naar 1954 en dan mee naar ons eigen straat en naar de enige echte winkel die wij hadden in d'n Himmel: de fietsenwinkel van Piet en Anna Bukkems op de hoek van Himmel en Hoogstraat, maar dat weet iedereen denk ik wel. Heel vroeger was er 'n cafe, maar die hadden we bij tientallen in ons Asten, later woonde er ook nog de veldwachter en ooit woonde er in dat pand twee gezinnen, Bukkems en Verhees maar Piet Bukkems kocht alles voor zichzelf om er 'n rijwielzaak met reparatiemogelijkheid te starten. Later werd dit nog uitgebreid met wat we nu witgoed noemen, stofzuigers, strijkijzers, wasmachines en hij verkocht gloeilampen. Hier zie je de uitnodigings advertentie van zijn verbouwde winkel uit 1954. Toch kan ik me niet meer precies herinneren wat dit ook weer precies was... de winkel groter of 'n andere opstelling met rekken... ik weet het niet meer. Later toen oudste zoon Gerard mee in de zaak ging liet men de fietsen etc voor wat het was en stapte ze over op auto's waarvan wij weten dat ze Fiat-dealer werden en 'n prima garage bedrijf hadden. Toch mooi dat je zoiets nog terug kan vinden na veel speurwerk en rondneuzen.
UT EINDJE VAN OMMEL VAN BOVE
Ik luchtfoto van 'n gedeelte van ons Ommel. Met linksboven de gebouwen van Kippenslachterij Goossens waar toen de toegang nog naar toe was op het eind van de Ommelse Bos wat tegenwoordig net voor de Ommelse Bos is gemaakt. In het midden onder zie je bij de bomen het oude noodkerkje liggen en verder naar boven het viaduct van de weg van Asten naar Helmond. Van de Ommelse Bos naar Vlierden liep toen de weg nog rechtdoor, nu is er 'n rotonde gemaakt voor het verkeer dat aansluiting krijgt op de grote rotonde. Links onder op de foto bij dat rijtje bomen de Hogeweg waar toen de prachtige huizen van "de Loo" nog niet stonden... die hele "wijk" moest er nog komen. Aan het einde van dat rijtje bomen links is de begraafplaats van Ommel. Prachtig gezicht van bovenaf, "Wittege nog dé ut zo waar?".......
ÉTE IN DUN BEIJAARD
Gelukkig hebben we het dienstencentrum nog in de St.Jozefparochie. Even dreigde het mis te lopen maar gelukkig hadden we Rene Martens nog en die zorgde ervoor dat alles kon doordraaien voor de ouderen... die toch al de nodige klappen hebben te verwerken met de veranderingen in de zorg. Bij de Beiaard kunnen mensen nog steeds terecht om 'n warme maaltijd te gebruiken tegen 'n speciaal tarief.
Jare geleden in men er mee begonnen en hier zie je onze oud burgemeester die persoonlijk het "penneke soep op de tofful kumt zette"... En wie zitten er aan tafel? Ja ja, twee van onze bekende Astenaren, links Ricus Verhees en rechts Jan Bekx. Helaas zijn beiden al overleden. Het is er goed eten bij d'n Beiaard en dat moet zo maar blijven ook want het is voor alleenstaande en voor de ouderen toch 'n hele uitkomst... dat mag nooit meer verdwijnen uit ons Asten. Ik kreeg later nog door dat het eten niet meer in de Beiaard is maar bij Amalia, maakt niet uit waar het is, als het er maar is...
DE NEEIJ BREUG
We hebben wat afgevloekt en afgekankerd als we op sluis 11 weer voor de brug moesten staan wachten, wanneer we naar de ambachtschool fietsten in Someren en weer met onze zware tas over de sluisdeuren moesten gaan omdat "dat pokkeding" weer omhoog stond. Ook was dat het geval met de brug van sluis 10 maar daar hoefde we niet zo vaak over. Ja we hebben dat ding echt vervloekt en de oversteek van de weg van Helmond naar Weert was ook nog levensgevaarlijk en de kruising met de brug die Asten met Someren verbond was ook niet voor niets met borden met doodskoppen erop beveiligd. Maar toen kwam er eindelijk 'n besluit dat er 'n hoogbrug kwam over de Zuid-Willemsvaart waarvan ik hier nog 'n plaatje heb. Men was druk bezig met de aanleg en de foto is, dacht ik, uit 1973. Het was en is nog steeds 'n hele uitkomst. De nieuwe brug zou 'n stukje verderop 'n primeur voor Someren opleveren... waar wij in Asten 'n lift in 'n winkel hadden wat Someren weer niet had... kreeg Someren stoplichten als je over die brug naar Someren ging en die hadden wij in Asten weer niet.
TUNNEELVURENEGING EUREUPIDES
Toneel daar zijn we in Asten altijd goed in geweest... we hadden toneelvereniging "Euripides" waar hierboven het bestuur van is... onder v.l.n.r.: Wies Feijen - Aarts, Piet Feijen, de voorzitter, en rechts de regisseur Peter (mister) Spoor. Boven Bart Bax secretaris en penningmeester en rechts bestuurslid Thieu van Lieshout. We hadden ook nog de "openluchtspelers" en de Kabta. O.a. de KPJ, KAJ, Jongensgilde en de Harmonie gaven ook toneeluitvoeringen. Wat Euripides betreft: Het was in 1945 toen enkele toneelliefhebbers elkaar weer vonden en hun oude liefhebberij weer wilden hervatten. Piet Feijen was de grote gangmaker. Euripides was de naam van 'n grote Griekse toneelschrijver. Het eerste stuk wat ze speelde was "Schip in nood" en dat dit aansloeg bleek wel want ze verzorgden meer dan 50 uitvoeringen. Ze trokken niet alleen in Asten volle zalen maar ook daarbuiten. Dit drama sloeg overal aan en men besloot om nog meer drama's te gaan spelen.. en er volgde dan ook o.a.: Toen het licht verdween, Het dode licht en ook De Kerstnacht van de bandiet. Maar er waren er nog veel meer. In 1955 was het tweede lustrum en speelde men het stuk van Jan de Hartog, "Schipper naast God"... Bij het derde lustrum in 1959/1960 hadden ze veel succes met "De woeste hoogte".... Euripides was toen niet meer weg te denken uit Asten. Hieronder het programmablad van Euripides toen ze speelde in Wijhe.
GIN KLOKKE VURZETTE
We moeten alweer 'n heel eindje terug in d'n tijd dat de klok verzetten nog niet bestond... Als het donker was, dan was het donker en hetzelfde was met 't licht. Tussen 1946 en 1977 was de klok verzetten er niet bij. We gaan dan maar weer terug naar 1977 want toen heeft men de zomer en winter-tijd weer ingevoerd. Toch was er eerder ook al de klok verzetten... Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de zomertijd door de Duitsers voor het eerst echt ingevoerd. In de Tweede Wereldoorlog ging Nederland op bevel van de Duitsers van de Amsterdamse Tijd over op de Midden-Europese Tijd. De klok moest één uur en veertig minuten vooruit worden gezet zodat het in Nederland even laat zou zijn als in Duitsland. De oorlog was duur en om kolen te besparen besloot Duitsland op 30 april om één uur voor middernacht de zomertijd in te voeren. In 1946 werd de zomertijd afgeschaft. In 1977 werden zomer- en wintertijd echter opnieuw ingevoerd. Dit vanwege de oliecrisis. Door in de zomer langer gebruik te maken van het zonlicht, zou er er energie bespaard worden. Wat 'n onzin... in princiepe heeft de oliecrisis nooit bestaan. De zomer- en winter-tijd is dus ontstaan met als doel energiebesparing. Niet omdat het nodig was voor het ritme van de mens of iets dergelijks. Nederland heeft er geen enkel voordeel bij, zomertijd is de juiste tijd van Nederland, Wintertijd is dus alleen maar nadelig. Om echt profijt van te hebben zou in Nederland bij het ingaan van de zomertijd de klok twee uur vooruit moeten. En bij ingang van de wintertijd een uur terug gezet moeten worden. Tegelijkertijd met de zomertijd de werktijden en winkelopeningen een uur eerder en niet meer terug zetten bij wintertijd dan lopen we daarmee gelijk met de rest van Europa. Daarmee zetten we de tijdgrens in Nederland gelijk met Greenwich time, de echte tijd in Nederland. Trouwens de tijd zoals wij die kennen 24 uur is maar een bedacht iets, in werkelijkheid is de tijd op elke stukje aarde anders. Zo nu weten jullie hoe het in elkaar steeks met het verzetten van de klok. Wij moeten de klok nu wel verzetten want als wij dat niet doen weten we niet meer hoe laat het journaal begint... (grapje). Om enig inzicht te geven wanneer de zomer en wintertijd ingaan heb ik hier 'n schema voor de komende jaren tot 2030.
OONDER WATTER
Ik moet hier bij deze foto wel toegeven dat ik niet weet uit welk jaar deze foto is. Dit is de Burg. Wijnenstraat in ons dorp en iedereen weet wel dat het jaren geleden geregeld ergens mis was met de afvoer van het Hemel-water wat soms in hevige mate naar beneden kan vallen. Op de achtergrond links is de winkel en bakkerij van Arthur Slaats en links waar nu Studio Riet is gevestigd. We hebben er allemaal 'n hekel aan als alles onder water loopt, behalve de jeugd, die vonden dat wel gezellig...
UNNE ZEIJSPANKROSSUR
We hebben er vaak naar gekeken als bij de sport ook de zijspanners werden uitgezonden want dan was er toendertijd ook Astenaar Jan Bakens altijd bij. Die zat altijd in de voorste gelederen... "vur de duvel nie baang" raasde Jan met z'n maatje door 'n mulle zand... steeds op zoek naar de eerste plaats. Wie was Jan Bakens? Natuurlijk Astenaar maar men schreef er het volgende over... Jan Bakens was een zijspancrosser die in 1981 Nederlands kampioen werd samen met bakkenist Henk van Heek op een EML-Yamaha. In datzelfde jaar eindigde het duo op een derde plek in het WK. Bakens wist als enige Nederlander bij de destijds bestaande bonden Gelimbria, NMB (later opgegaan in de MON) en dus ook KNMV kampioen te worden. Ook won hij de 1ste Grand Prix, in 1983 in Lochem. Bakens viel verder op door de in de jaren tachtig zeer populaire "Veronica's Beachrace" te Scheveningen maar liefst 6 keer te winnen. Jan was bezeten van zijn sport en "ge geengt mi hum niet lache".....
UT JONGUSPATTERNAAT
Als ik zou vragen: Wittege nog? dan kun je misschien wel niks herinneren, maar het kan zijn dat er vaders, ooms of opa's tussenstaan die je nog zou kunnen herkennen. Nu heb ik ook wel iets heel raars... normaal plaats ik plaatjes waarvan ik het een en ander weet maar de namen niet heb, nu is het net andersom, nu heb ik wel de namen maar weet niet wat ze bedoelen met Jongenspatronaat. Ik vermoed dat het voortgezet onderwijs was en ik weet wel dat we vroeger het patronaat hadden en dat daar ook ooit les is gegeven maar ik weet niet echt wat ze bedoelen. Vandaar dat ik jullie hulp hiervoor vraag. De foto is trouwens van 1924 en is gemaakt achter het Patronaat. Ik zal de namen geven en dat zijn er nog al wat. V.l.n.r. onder: Antoon Loomans, Wim Verdijsseldonk, Felix Wijnen, Jo van Haandel, Frans Hoebens, liggend Wim Jansen, August Hoefnagels, Frans van der Velden, Pierre Eijsbouts, liggend Mattheu Hoes, Gerard Wernars, Jac Beks, Jan Bosch, Jac Nijssen, Jan Knaapen en Harrie van Heugten. Tweede rij: Sjef Linden, Antoon van Goch, Willem Hoefnagels, Wilhelm Verberne, Piet Hoefnagels, Nard Hoefnagels, Kapelaan Loosbroek, Dorus Driessen, Mister Hoes, Peer Nijssen, Harrie van Goch, Piet bakker, Piet van Deursen en Mertien verrijt. Derde rij: Harrie Lammers, Frans Drissen, Harrie Dielissen, Louis Mennen, Frans Linden, Sjef Peeters, Jac Welten, Harrie Janssen, Lenard Welten, Jan Loomans, Gerrit van der Loo, Harrie van Helmond, Jan Lorant, Theo van Heugten, Frans Hoefnagels en karel leenen. Vierde rij: Martien van Haandel, Martien Hendriks, Jac Bekx, Antoon Eijsbouts, Marcel van Baar, Nico Klomp, Piet van der Loo, Willem Ceelen, Adriaan Hoes, Antoon van Stekelenburg, Jan Reijnen, Jantje van den Heuvel, Mathei Frencken, Harrie Franssen en Louis van Stekelenburg. Vijfde rij: Frans Janssen, Gert van Haandel, Piet Feijen, Antoon Hoefnagels, Jan Hoes, Frans Berkers, Emiel Mikkers, Toon Bekx, Sjaak Knaapen en Willem Sauve. Bovenste rij: Harrie Verdijsseldonk, Fred van Stekelenburg, Marinus van Hagen, Jac Bekx en Frans Eijsbouts. Mocht je zeker weten dat er fouten tussen staan dan mail me maar. (dank aan Jan Welten voor de foto en de namen).
DE BURGEMISTER WIJNESTROAT
Aan de rechterkant is niet zoveel veranderd, je ziet vooraan bakker Slaats en dan de woonhuizen waar nu Studio Riet is gevestigd. Aan de linkerkant zijn er nog wel de kleine pandjes maar verder door waar je die witte stenen ziet van het prachtige huis is nu het Ruttenplein gekomen en is alles wat er vroeger was afgebroken... en helemaal achteraan is nu de Gitsels...
SLUIS ELLUF VANAF HELLEMUND
Een lekker "oudje" wat toendertijd onder Someren viel maar nu is de linkerzijde voortaan Astens grondgebied... de grens Asten en Someren lag vroeger bij de Aa en nu bij de Zuid Willemsvaart... in de volksmond gewoon "de knaal". Links zie je cafe Lammers dat al jaren geleden is afgebroken... De Sluiswachters woning, staat er nog altijd alleen de brug is weg want omdat de weg over het kanaal 'n vaste weg is geworden... Voor ons, jongens die vroeger jaren achter elkaar naar de school moesten en ook voor hen die in Someren werkten kwam die brug veel en veel te laat want we hebben er veel tijd voor staan wachten of met de fiets op de nek over de sluisdeuren moeten gaan om maar op tijd op het werk te komen en ook daar hoor ik bij. Nu is dit alleen nog nostalgie, dat is het enige goeie eraan.
UT AAW GEMINTEHUIS
Veel mensen zullen zich het niet kunnen herinneren want dan moet je wel erg oud zijn... ons ouwe gemeentehuis bekeken van twee kanten... links zie je dat de tegen het gemeentehuis aan liggende hotel de Arend van Antje van Hoek al is afgebroken en rechtvooruit wat later cafe de Wit werd. Op de rechter foto helemaal rechts lag voeger ook 'n cafe.... de Peelpoort van Knapen. Dit is nog 'ns echte nostalgie...
UT IRSTE VAN NWC
Ik zit al de hele tijd hierover te denken en ik weet toch heel zeker dat ik ze ooit heb zien voetballen op het voetbalveld aan de Dijkstraat. Foto is van seizoen 1952/1953. We kregen van thuis dan 'n dubbeltje mee ('s zondagsgeld) maar we kropen zo vlug als we konden tussen de kapotte cementplaatjes door die rond het veld stondenen rende dan naar de andere kant van het veld en verborgen ons tussen de "grote". Dan hadden we mooi 'n dubbeltje over om snoep te kopen bij Kwarten die daar 'n winkeltje hadden gemaakt net voor het voetbalveld. Het rare van deze "selectie" is dat er geen enkele voetballer uit d'n Himmel bij was. Wel eentje "die dur vreej", Lambert van Helmond want die had verkering met Tonny Meulendijks (10), dochter van Jan de Post. Op de foto boven v.l.n.r.: Jan Stevens (van Piet), Jan Loomans, Christ van der Zand (bestuurslid), Lambert van Helmond, Piet van Bommel, Toon van Oosterhout (bestuurslid), Jan Loomans, Ben Martens (voorzitter), Martien van Bommel, Marinus van Bommel, Ger Smits, Jan Smits (bestuurslid), Bertus van Oosterhout (penningmeester), Antoon Cortenbach (secretaris) en Thom Nijssen (grensrechter). Onder: Harry Bakens, Theo van Lieshout, Marinus van Oosterhout, Harrie van Lieshout en Frans van de Moosdijk. Liggend keeper Harrie van Oosterhout.
BEGRAFFENIS PUSTOOR DE KLEIJN
Als ooit 'n man in Asten is geweest die ontzettend graag gezien was dan was dat Jan de Kleijn wel. Hij werd eerst kapelaan in de grote parochie en later pastoor van de Sint Jozefparochien waar wij onder vielen... Bloemen en Sterrenwijk, Ommelscheweg etc... Vele hebben hem meegemaakt toen hij als kapelaan in 1958 werd aangesteld en Godsdienstlessen van hem kregen... ik zelf was toen net van school af. Wel maakte ik hem mee als aalmoezenier van de KWJ waar hij zich vaak liet zien tussen de jongeren. Toen hij later, na drie jaar Eindhoven, terugkeerde en pastoor werd in de Sint Jozefparochie kwamen we hem weer geregeld tegen... toen Annie en ik trouwde hebben we nog 'n paar gesprekken met hem gevoerd, zo ging dat toendertijd, en heeft hij onze huwelijksmis verzorgd. Hij was populair bij alle jongeren. De foto die je hier boven ziet is van zijn begrafenis... februari 1978. Pastoor de Kleijn werd slecht 55 jaar oud... Ik kan het me nog heel goed herinneren... Vele Astenaren trotseerde de bittere kou en kwamen naar zijn begrafenis om hem te vergezellen naar zijn laatste rustplaats... "Unne ontzettende goeie mens ging op weg noa dun Himmel"..... Terecht dat er vlak bij de toenmalige kerk 'n plein/straat naar hem is vernoemd.
UT PATTURNAAT
Het lch vlak bij de kerk, naast de pastorie en het werd voor diverse dingen gebruikt. Ik weet dat er ooit 'n school in gevestigd is geweest maar wat mij het meeste bij is gebleven is dat wij onze samenkomsten vaak hadden in de bovenzaal van het patronaat, als er iets te doen was van het jongensgilde enzo. Ook was het de repetitieruimte voor de diverse verenigingen. Helemaal links lag verscholen het parochiehuis waar vroeger voor ons films werden gedraaid van "de dikke en de dunne" en van "Rintintin". Ook waren daar de uitvoeringen van de toneelclubs maar voor die tijd waren die ook in het patronaat en in de oude jongensschool op het Koningsplein. Later is alles afgebroken maar we hebben er vele "gezellige uurtjes beleefd"
KAMPIEJOENEN VAN KLIMOP
Het is 'n beetje 'n onduidelijke foto omdat die uit de krant komt, en ook nog 'n oudere krant want hij is van 1968 nu zo'n 46 jaar geleden. Wittege nog? Klimop werd kampioen in de overgangsklasse van het micro-korfbal want het korfbal in Asten is altijd wel van hoogniveau geweest. Op de foto boven v.l.n.r.: Trainer van den Ende, Helmie Thielen, Caroline van de Weerden, Maria Hendriks, Christien Peeters, Lies van der Putten en Mieke Ceelen - Peters. Onder: L Verdonschot, Jos Cortooms, Johan Driessen, Harrie van der Elsen, Jan van der Putten en Louis van Horssen.
DUN BEBIESIT-SENTRALE
Om 'n nieuwe kerk te realiseren in de Sint Jozefparochie in de Bloemen/Sterrenwijk werden er van allerhande dingen georganiseerd om wat geld bijeen te krijgen t.b.v. de kerk. Alles draaide op vrijwilligers en die had men in deze nieuwe parochie ruim voor handen. Op de foto staan de meiden die de Baysitcentrale runde die door de "Actiegroep '71" in het leven was geroepen. Op de foto onder v.l.n.r.: Nel Karsten - van Hoek, Annelies Mertens, Marij van Horssen en Wouda Coenen - Stienen. Boven: Annie van der Horst - van de Waarsenburg, Els Kessels - van den Burg, Helmie van den Eijnden - van Bommel, Riek Proenings - van den Burg, Petra van de Ven - Smits, Toos Vogels - Hoefnagels en Marloes van Lierop. Dat is ook alweer lang geleden... sterker nog... de kerk doet geen dienst meer als kerk... alles veranderd......
DE SIGAREKISJUS MAKERS
De gebouwen staan er nog altijd alleen de makers van de sigarenkistjes zijn allang verdwenen. Veel mensen vonden er werk toendertijd en dan praat ik over de jaren 1960 tot 1980... Ik zelf heb er ook gewerkt, totaal zeven jaar... makkelijk werk maar je moest wel snel zijn... bijna alles was accoord werk... "per stuk stoa"... De Picus was een van de eerste bedrijven die zich vestigde op het industrieterrein net als Montapas, Zweegers, Frans van der Velden en de Saffier. Ooit brandde de Picus nog af en moesten er mensen naar Eindhoven gaan werken waar het hoofdbedrijf was, ik was zo slim om telkens te laat te komen zodat de busjes al weg waren en ik weer naar huis kon met nog wat anderen die ook niet hoefde. Alles bij Picus was van hout... want naast het hout voor de kistjes bestond ook het gebouw uit houten spanten, 'n dak van planken net als de wanden. De fabriek werd weer opgebouwd en het werk hervat... Picus was 'n groot bedrijf in Eindhoven en had zelfs vroeger 'n eigen voetbalclub: de Spechten, en 'n eigen pensioenfonds. Doch gaande weg ging het bergafwaarts en werd het bedrijf in Asten weer overgeheveld naar Eindhoven... Helaas ging Picus falliet... alles is afgebroken op dat ene monumentale kantoorgebouw na aan de Tongelresestraat. Foto is genomen van 'n film over Asten....
KUNNINGS WEENT WIR
Volgens mij was dit in Asten maar zeker weten doe ik het niet. Wij hadden vroeger in Asten 'n heel stel goeie renners, ook uit d'n Himmel, maar de echte wielrenfamilie was toch die van Konings. Wie kent ze niet de drie gebroeders die op veel plaatsen eerste plaatsen wisten te bemachtigen.. Sjeng, Huub en Paul. Wij gingen in de buurt en in Asten vaak kijken als een van die mannen weer mee deed. Op de foto is Huub Konings die zijn zoveelste overwinning in de wacht weet te slepen.. Ja dat waren nog 'ns tijden, geen doping net als nu geregeld voor komt maar gewoon de wil om te winnen en die "lekker" stinkende olie die ze op hun ledematen smeerde... Nostalgie van de bovenste plank om nooit te vergeten...
DUN HANDBOOG VAN VRUUGER
Asten heeft altijd verschillende handboogverenigingen gekend nu maar ook vroeger. Zo weet ik dat Himmelnaar Piet van Schaijk al 'n keertje de beste was in Heusden bij d'n handboog, z'n vrouw komt van Heusden, en die vereniging heette DHSZOD: De Haas Stropen Zij Ons Doel, tja "ge moetter mer opkomme"... Bij Sengers was veoger 'n vereniging en ook bij 't Fortuintje, bij de Waag, bij de Sportvriend om er maar 'n stel te noemen. Nu vond ik nog 'n plaatje van 'n handboogvereniging uit Asten maar ik weet niet waar die gevestigd was... de naam weet ik wel: "Bon Esperance"... Goede Hoop.... en hier zijn ze aan het schieten tijdens 'n jubileum dat ze te vieren hadden, ze bestonden namelijk 65 jaar waarvan deze foto werd gemaakt... echt oud...
UM NÓIT MER TE VURGETE
Het is 70 jaar geleden dat het kamp Auschwitz-Birkenau werd bevrijdt... Ik moest nog geboren worden toen het gebeurde zolang is het geleden en toch is het iets wat wij zeker niet moeten en mogen vergeten. Meer dan 'n miljoen mensen zijn er om gekomen... Wie het meegemaakt heeft zal de verschrikking elke dag nog meemaken... Ook mensen die later 'n bezoek hebben gebracht aan het kamp zal dat nooit meer van z'n netvlies kunnen verwijderen.. verschrikkelijk... dat is het enige woord. Auschwitz-Birkenau was het grootste vernietingskamp van Nazi-Duitsland. Tussen 1940 en 1945 kwamen hier ongeveer 1,1 miljoen mensen, vooral joden maar ook Sinti, Roma, homoseksuelen, krijgsgevangenen en verzetsmensen, in de gaskamers of door honger en uitputting om het leven. Op 27 januari 1945 wisten soldaten van het Rode Leger het kamp te bevrijden. Na de Tweede Wereldoorlog groeide Auschwitz uit tot het belangrijkste symbool van de Holocaust, de massamoord op zes miljoen Europese joden. Sinds 2005 wordt daarom in veel landen op de dag van de bevrijding van Auschwitz Holocaust Memorial Day georganiseerd. Kijk het videootje waarop je de resten van de barakken etc nog ziet... dan krijg je 'n indruk van het grootste vernietingskamp ooit. Klik hieronder op de foto.
UT VURKENNERHUISKE AFGEBROKE
Ik ben er zelf nooit bijgeweest bij de verkenners want ik was bij die andere vereniging waar de meeste jongens uit d'n Himmel bij waren, bij het Jongensgilde. Ik heb me ooit laten vertellen dat de Verkenners en de KAJ van accomodatie hebben geruild toendertijd... de verkenners zaten op d'n Bult in het gebouwtje van Cuppens en de KAJ op Ostade achter de langstraat en bij het Patersveldje.. dat zie je nog rechts op het plaatje. Toen ik bij de KAJ ging in 1959 was dat al bij Cullens daar hadden wij de "Kajuit"... De verkenners zaten toen op Ostade en dat was makkelijk met het patersveldje zo vlakbij. Ik weet niet precies wanneer ze vandaar weer verhuisde maar je ziet links nog 'n foto van de afbraak van het mooie gebouw... echt jammer dat het weg moest... Met dank aan Frans Sanders voor de foto...
KAAWEEJEE NOA HELMOND
Dit keer 'n plaatje van buiten Asten maar iets wat vele uit d'n Himmel zich nog wel herinneren, in ieder geval de jongens en meiskes van toen die bij de KWJ zijn geweest. Ieder jaar werd er in Helmond 'n Culturele Dag gehouden van alle KWJ-verenigingen van de kring Helmond. Hier kon je o.a. mee doen aan muziek en declaratie. Wij, Henk van de Waarsenburg en ik deden vaak mee met zang... werden achter iemand uit Beek en Donk ook twee keer tweede... Ik deed ook nog mee met Declaratie waar ik derde werd. Ik weet niet meer hoe de tekst was maar weet wel dat het stukje "Moeder" heette. Hierboven zie je het gebouw waar dat altijd te doen was, ook kringvergaderingen waren hier in het "Sobrietas-gebouw" in de Molenstraat in Helmond, later zou in dit gebouw nog 'n doe-het-zelf winkel worden gevestigd.
VURVÉLENDE SLUIS ELLUF
Ik heb zel vaker iets verteld over deze "smerrige rotbreug"... alleen is dit plaatje genomen vanaf de Somerense kant. Ja die brug hebben wij zo vaak vervloekt omdat die brug weer open stond om de schepen door te laten en als je met de fiets was kon je nog over de sluisdeuren maar met de auto was het wachten geblazen. Achter de brug zie je nog cafe Gehem en links op de foto cafe Lammers. Voor mij heeft dit plaatje nog meer betekenis want de auto, 'n mercedes, die heb ik ook eentje gehad, zo'n zelfde, bouwjaar 1957. Ook mij kentteken begon met AD maar is toch anders... al met al zou dit gewoon 'n plaatje van mij kunnen zijn geweest op weg naar de repetitie in Someren naar the Secrets... maar...... "ut is nie zó"...
SINTERKLÔS INHALE IN AASTE
Ik weet zeker dat je dit tafereel nog wel kunt herinneren, het inhalen van Sinterklaas en zwarte Piet in Asten. Hier werd de goed heilig man begeleid door de ponyclub en natuurlijk de harmonie plus 'n grote zwerm schooljeugd erbij die meer oog hadden voor de Pieten dan voor die Sint want die Pieten hadden de zak vol met snoep en pepernoten... Rechts op de achtergrond de hoek van de Molenstraat met de witte Maycrete-woningen waar op de hoek de leraar van de Voordeldonkse school woonde... mister Biemans.
UT LEECHT MAKE
Nee de man op de foto komt niet uit Asten want de man die dat ik Asten moest doen zag er heel anders uit. Wat men doet hier? Zal ik uitleggen... toen ik klein was stonden er in d'n Himmel ook van deze houte palen met van de grote witte knoppen eraan en daarom heen liepen draden die zorgde voor de elektriciteit in de straat... tegenwoordig ligt dat allemaal in de grond, maar toen nog niet. Als we voetbalden voor het huis en de bal kwam tegen de draden en die raakten elkaar, dan zag je 'n soort kortsluiting met lichtflitsen en zat de hele straat zonder stroom. Het gebeurde niet dagelijks maar wel zo af en toe 'ns. Dan moest er iemand komen die van die kromme ijzers aan z'n schoenen had zitten en 'n band om z'n middel en die werkte zich door middel van de pinnen aan de schoenen omhoog want daarom waren de palen van hout en om het rotten tegen te gaan, bewerkt met veel "karboleum".... De man was druk in de weer daar boven en na 'n tijdje was het weer gerepareerd en "krigge wij nog efkus van 'm op ons mieter en de we uit moese kieke de volgende keer".... Ik heb wel altijd respect gehad voor die man die dat in Asten deed.... Ik kan z'n gezicht zo nog voor de geest halen... Dat was Driekske van den Eijnden....
ALWIR UN TIJDJE TRUG
Dit plaatje heb ik "geknipt" uit 'n filmpje over ons Asten en geeft ons 'n kijkje, ook al is het niet heel erg duidelijk, op de hoek van het Koningplein en de Burg. Wijnenstraat. Rechtvooruit zie je de friteszaak van Marcel van Baar die eerst op de hoek van de Hemel en de Emmastraat was begonnen in het pand van z'n ouders die er 'n Centrawinkel/bakkerij hadden. Je ziet de sigarettenautomaat nog aan de zijkant hangen... vroeger was daar de wasserette van Linden. Rechts zie je in aanbouw de nieuwe winkel van het Kruidvat waar nu het VVV-Asten is gevestigd... Tussen die nieuwbouw en de friteszaak in, de ingang naar cafe 't Klokske van Wim Vaes, vroeger ook 'n Himmelbewoner...
ZE ZIJN DUR NIE MER
Veel mooie dingen van vroeger zijn vergaan door de tijd... door de vernieuwingen en de aanpassingen. Vroeger hadden wij thuis geen koelkast om de melk in te bewaren... vandaar dat de melkboer er ook elke dag langs kwam. Losse melk kon je niet lang goed houden... in flessen dat ging nog iets, die stonden in de kelder. Hier nog 'n plaatjes waar de nostalgie vanaf druipt... Je ziet hem van achteren maar iedereen van vroeger zal hem toch wel herkennen... Cor van Goch de melkventer, de melkboer zoals we die noemde. Toon van de Steen uit d'n Himmel zat aan onze kant van Asten, Cor zo'n beetje aan de andere kant... Lindestraat, Molenstraat... die kanten op. Uit het tapkraantje werd de melk getapt... het beetje dat er ooit nadruppelde daar wisten de katten uit de buurt wel raad mee....
SOMS VURLAANGDÉGE DUR WIR NÔ
Dit vind ik zelf wel zo'n prachtig plaatje ook al is het niet van 'n Astenaar. Dit doet me echt weer denken aan m'n schooltijd... boeren met wagens en melkkruiken erop die terug kwamen van het melkfabriek, ze gingen daar voor dag en dauw al naar toe om de melk af te zetten, en dan reden ze weer met lege kruiken terug naar Voordeldonk en dan moesten wij vaak net naar school en wat deden wij dan? precies, de deugeniet uithangen. Je ziet aan de achterkant die wielas wel, daar gingen wij dan bovenop zitten en reden we zo mee tot aan Slegers péijke. Vaak zaten we onder de modder want die assen waren smerig, vaak waren we nat van de rotzooi die er van de kruiken af druppelde, door de kieren van de planken naar onderen, net waar wij ook zaten. Maar toch... de meiskes deden dat niet maar wij wel... dit is echt nog 'ns iets leuks om nog 'ns aan terug te denken... echte nostalgie voor mij en veel andere Himmelse jongens, nostalgie die ik echt nooit meer kwijt wil... "veul Himmelse joong van vruuger zalle hier naw ôk an trug denke"....
DRUKKERIJ SCHRIKS WORDE AFGEBROKE
Zo af en toe heb ik ook nog wel 'ns geluk. En dit keer betreft het 'n mailtje wat ik kreeg van iemand die mij eigenlijk onbekend is maar wel iets heeft met Asten... en in dat mailtje zaten 'n stel oude foto's van Asten en ook deze van de afbraak van Drukkerij Schriks die plaats moest maken voor 'n appartementen complex. Rechts zie je nog de bakkerij van Slaats die er nog wel altijd is. De foto's heb ik van Ab te Water Mulder en die is getrouwd met Marjoleen Canters, 'n dochter van fotograaf Canters en Ab heeft daar nog 'n tijdje geholpen in de winkel maar ook met reportages maken. Kijk en zulke mensen die ik misschien wel als vriend kan toevoegen voor mijn website is geluk hebben want die hebben meestal nog wel 'n heel stel foto's die nooit zijn vertoond in het openbaar... Mooi dus en zeker nu ik deze foto kan laten zien want ik was er al 'ns naar op zoek maar kon nergens iets vinden en dat ineens komt het als 'n sterretje uit de Hemel gevallen, zal toch wel iets met de kersttijd te maken hebben... Ik ben er gelukkig mee en zal er af en toe eentje van plaatsen want Ab stuurde me nog 'n paar mooie meer... zeldzame plaatjes...
DUR STOND NOG GIN FLET
We hadden toen al wel het Eeuwig Leven, het cafeetje van Eijsbouts, de winkel en de ijssalon waren allang afgebroken en er was 'n parkeerplaats voor in de plaats gekomen. We hadden toen ook nog 'n doorlopende weg van de Ommelse Weg naar Turrup... Nu staat er 'n flatje en voor dat gebouw is de parkeerplaats die je maar van een kant in kunt maar af en toe als het nodig is ook van de andere kant.. Ja Asten is aan het veranderen... wat we vroeger hadden is allemaal stilaan aan het verdwijnen... wat over blijft zijn de nostalgische plaatjes die ons nog "an toen" herinneren...
ZUN IRSTE MIS IN AASTE
Omdat wij helemaal aan de andere kant van Asten woonde heb ik er niet zoveel van meegekregen, ik was toen trouwens nog maar 8 jaar want dit plaatje is uit 1953 toen Jan Bakker, die helemaal op Sluis Elf aan woonde, z'n eerste heilige mis opdroeg. Hier zie je de stoet op de terugweg naar het ouderlijk huis en dus te voet naar de Heesakkerweg toe ging. Vooraf gegaan door 'n stoet van bruidsmeisjes die hem met zijn ouders, bevriende geestelijke, familie en buurtgenoten terug bracht naar het huis waar hij was geboren en waar 'n receptie plaatsvond en 'n feestje natuurlijk. Je ziet pater Jan Bakker hier in het midden tussen zijn ouders net voor die grote geestelijke die daar loopt.. Daarachter liepen de familieleden en de genodigden. Pater Jan Bakker woont nu is "de Lisse" en nog 'n paar keer per week verzorgt hij er de heilige mis voor de bewoners en belangstellende...
GINNEN ÔLLIE IN DE GROND
Het moest Asten veel werk en werkgelegenheid opleveren, hij stond ergens op Voordeldonk op "dun braand". De Boortoren want men ging in Asten naar olie boren, men zei zelfs dat de grond hier vol zat maar helaas. Het mocht niet zo zijn maar het leverde ons wel deze twee mooie plaatjes op, eentje overdag en eentje van 's avonds. Ik was nog maar klein maar ik kan het me goed herinneren. Veel mensen in d'n Himmel hoorde je er over praten want dit was wel iets unieks. Het moet volgens mij geweest zijn zo rond 1950 maar precies weet ik het niet...
KEPOTTE KERRIK
Het is niet het duidelijkste plaatje maar toch goed om hier te plaatsen want iedereen herkent hier de Kerk van Asten. Zo zag de kerk eruit na de oorlog, gehavend door de bombardementen maar nog goed om te worden opgeknapt in tegenstelling tot Ommel want daar was niks meer van te maken. Rechts zie je nog net de letters van de garage van van Hoek. Toen de Duitsers merkten dat ze zouden worden verslagen probeerde men nog zo veel mogelijk te vernielen op hun terugtocht naar hun eigen land. Er werd echt zoveel mogelijk kapot geschoten of gebombardeerd... ook stalen ze alles wat ze maar enigzins konden gebruiken. De vele klokken die Nederland rijk was waren vaak allang door de Nederlanders uit de torens gehaald en in de grond gegraven zodat die niet in Duitse handen vielen.
UM TE VURVLOEKE
Je mag het gerust weten dat ik het vroeger wel vervloekt heb... en ik denk met mij nog heel wat jongens en meisjes meer, "boeken kaften"... Tegenwoordig hoef je maar op internet te gaan en de voorbeeldjes liggen voor het oprapen maar dat was vroeger wel anders. Toen ik naar de ambachtschool ging kregen we het eerste jaar niet zo heel veel boeken en toen ik met die dingen thuis kwam zei ik tegen ons moeder dat ik voor in de kamer ging zitten en niet gestoord wilde worden want ik moest boeken kaften. Wij woonde toen nog op 57 in d'n Himmel. Dat vond ons moeder oke... Voor ik het eerste boek helemaal klaar had was er al 'n hele tijd verstreken en ik moest er nog 'n heel stel... elke keer ging er wel iets mis... toen ik er drie klaar had, tenminste dat vond ik, ben ik gestopt, ik dacht die doe ik morgen wel en het werd maar uitgesteld... Voor degene die nu nog 'n boek moet kaften heb ik hierboven 'n mooie en goeie beschrijving over het hoe en wat. Als je er geen meer hoeft controleer dan aan de hand van de plaatjes of je het zo ook hebt gedaan anders was het fout... "ik von ut mer un hil gedoew"...
UNNEN OMMELSE KAART
Ik had deze foto allang in m'n bezit maar nooit echt aandacht aan besteed... De nieuwe kerk staat er al wel op maar het "plein" was er nog niet echt. Het huisje van de familie Berkvens staat onder links nog op de foto. Oostappen was toen nog volop bossen en paden en Gerard van Eijk had 'n kampeerboerderij wat ik nooit heb geweten en we Gerard toch goed kennen na 13 jaar in Ommel te hebben gewerkt. Het hertenkamp hoorde ook bij Ommel....
TOEN UT NOG CUFFEE WAAR
Ik heb twee stukken aan elkaar gezet maar ik denk dat je het zo ook nog wel kent. Cafe de Waag van Sengers en die kwam aan de naam omdat het deel waar je de gebogen poort ziet de waag was gevestigd waar boeren etc. hun waren konden laten wegen. Het cafe roept bij mij fijne herinneringen op want ik heb er zo'n beetje biljarten geleerd, ik heb er uren aan de deur staan kijken als met Asten kermis het orkestje van Mia Vereijken daar speelde, Mia die later trouwde met Eddie van der Loo, en ik ging er vroeger naar toe toen ik in het bestuur zat van de KWJ en ik moest ergens naar toe bellen. Ik maakte dan gebruik van de telefooncel in het cafe. Nu is er geen cafe meer, jammer want het was 'n prachtig cafe, mooi pandje...
NUN HOGGEN TORRE
Helaas heb ik hem nooit in het echt gezien en toch heeft het me altijd gefasioneerd... het prachtige stalen bouwwerk in Parijd: "de Eiffeltoren".... Ik heb hier 'n collage gemaakt van de start tot het einde... van 'n gedeelte van de bouwtekening van foto 1 tot het kant en klare van nu op foto 9. De Eiffeltoren werd tussen 1887 en 1889 gebouwd ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling van 1889. Het jaar 1889 was niet toevallig uitgekozen: het was de honderdste verjaardag van de Franse Revolutie. De Eiffeltoren werd op 31 maart 1889 ingehuldigd en op 6 mei officieel geopend. In totaal werkten 250 staalarbeiders mee aan de bouw. Het was voor die tijd opmerkelijk, dat geen enkele arbeider tijdens de bouw het leven liet, er verongelukte alleen een arbeider die buiten werktijd met zijn verloofde de toren beklom. Men vond het maar 'n lelijk ding in het begin en het was de bedoeling dat de Eiffeltoren na twintig jaar weer gesloopt zou worden, maar omdat de toren waardevol bleek voor communicatiedoeleinden mocht hij langer blijven staan. Naar aanleiding van de 120ste verjaardag in 2009 gaf de Société d'exploitation de la Tour Eiffel het monument een opknapbeurt met een bouwkundige ingreep aan de top ervan door het bureau Serero Architectes de Paris. De ingreep kwam neer op het plaatsen van een platform dat 1700 bezoekers per uur kan dragen. Het uit Kevlar gemaakte web, ultralicht en uit koolstofvezels samengesteld, is aan de top van de toren vastgemaakt, zoals de vleugels van een vliegtuig aan de romp worden bevestigd. Aanvankelijk had Gustave Eiffel gedacht twaalf maanden bezig te zijn met de constructie. In werkelijkheid duurde de bouw echter tweemaal zo lang. De bouwfase, die begon op 28 januari 1887, eindigde pas eind maart 1889, maar dat was nog op tijd voor de officiële opening van de wereldtentoonstelling van 1889. Op de bouwplaats is het aantal werknemers nooit boven de 250 geweest. De reden hiervoor is dat een groot deel van het werk al tevoren was gedaan in de fabrieken van Eiffel. Er zitten 2,5 miljoen klinknagels in de toren. De meeste onderdelen zijn op de grond gemaakt. Voor het ontwerp zijn vijftig ingenieurs twee jaar bezig geweest met het tekenen van 5300 tekeningen. Door de keuze voor smeedijzer als bouwmateriaal, is de toren bestand tegen meteorologische omstandigheden en metaalmoeheid, en zou nog enkele eeuwen mee moeten kunnen gaan. Ik weet dat toch niet zo zeker, maar goed als hun het zeggen....... Op de bouwplaats werden, als eerste stap, vier betonnen voetstukken geplaatst ter ondersteuning van de vier poten. Dit was nodig om de druk op de grond te verspreiden. Toen het gebouw voltooid was, moest er nog een voorziening getroffen worden om de derde verdieping te kunnen bezoeken. De liften van Backmann werden afgekeurd en er moesten nieuwe worden gemaakt. De Eiffeltoren wordt per jaar door meer dan 6 miljoen mensen bezocht, de Eiffeltoren (Frans: la tour Eiffel) is een monument en een van bekendste en meest bezochte bezienswaardigheden van Frankrijk. Hij staat aan de linkeroever van de Seine. De Eiffeltoren is wereldwijd het symbool van Parijs. Wie Parijs zegt denkt meteen aan de Eiffeltoren en aan de Seine. De toren weegt 7300 ton zonder fundering. Na zijn bouw was de Eiffeltoren 's werelds hoogste toren en hij is nog steeds de hoogste van Europa als men de televisietorens niet meetelt. Van negen tot twaalf uur 's avonds gaan de lampen op de Eiffeltoren elk uur een paar minuten knipperen. Dit gebeurt elke avond. Miljoenen verliefde paartjes hebben mede door de Eiffeltoren Parijs als "hun" stad uitgekozen...
DE KLEIN KEINDER SCHOOL
Gezichten zou je toch al bijna niet herkennen maar daar gaat het me ook niet om, ik laat nog 'ns zien welke school ik bedoel waar de kinderen van vroeger "bewaard" bleven. De Sint Jozef Bewaarschool in de Julanastraat...links zie je de klaslokalen met de uitgebouwde ramen, erkers. Rechts "ut torrentje" van de Mariaschool en recht vooruit de huizen van de Emmastraat...
DE TWEE JUFFRAWS
Ja dit is alweer 'n heel tijdje terug maar veel mensen uit Asten en Ommel zullen de twee juffrouws zich nog wel herinneren... voor op de "koets" gezeten, links Coleta en rechts Bernadine de Vent. Coleta was juf in Ommel aan de school en Bernadine aan de Vorreldonkse... dat zullen we ons zeker nog wel herinneren. De voerman is Dorus van Kessel, voor tegen het wiel is Jan van Kessel, in het rijtuig Nel en Mina van Kessel en rechts staat de broer van de beide zusjes de Vent, Pater de Vent. De twee "juffen" wilde van iedereen wel pater of priester maken net als hun broer. "In oons klas hí ze niemus zo wijt gekrigge"...
VEUL VUR AASTE BETEKEND
Het verhaal van de familie Bluijssen, dat in het midden van de achttiende eeuw begint met de komst van Antonie Bluijssen uit Leenderstrijp naar Asten. Diens naar hem vernoemde kleinzoon richt in 1828 de firma A. Bluijssen op. Hij bewoonde de villa op de hoek van Koningsplein - Julianastraat, de villa staat er nog altijd. Er ontstaat een bloeiende onderneming, die gedurende twee generaties fabrieken bouwt. Boter, margarine, textiel, bankzaken, een winkelketen met meer dan honderd zaken, voornamelijk in Holland, maar ook in België en Schotland. De bijbehorende welvaart straalt in Asten af van de villa's die de Bluijssens in het dorp bouwen, zie de foto's boven, tot het in 1907 volkomen mis gaat. De familienaam krijgt vooral nog bekendheid door de persoon van Jan Bluyssen, de populaire bisschop van 's-Hertogenbosch. De Bleijssens betekende veel voor ons dorp, niet alleen bezorgde ze veel Astenaren werk, ook hebben ze Asten op de kaart gezet en kwamen er door hun toedoen vernieuwingen, denk maar aan het tramstation. Ze bouwde in hun "goeie" tijd prachtige villa's. Links de villa aan de Wilhelminastraat, later van de zusters. In het midden de villa aan de Burg. Wijnenstraat, later kwam er de antiekhandel. Rechts de foto van de villa in de Julianstraat waar later boekhoudbureau van de NCB zich vestigde. Kleine foto de villa vanaf het Koningsplein gezien...
DUN HULS IS AF ANT BRANDE
Dit plaatje heeft volgens mij nooit iemand gezien... je weet natuurlijk ook niet wat het kan zijn... nou ik zal je uit de droom helpen... Hier is "den Huls", de strohulzenfabriek van Sjang van Goch af aan het branden. Van wanneer die foto is weten we niet zeker en ik weet ook niet welk weggetje dit is, maar ik denk de Polderweg toen dat achteraan nog gewoon zand was... maar het kan ook zijn dat het 't smalle weggetje is dat heel vroeger d'n Himmel met de Bergweg verbond... een deel ervan liep naar de boerderij van Hanneske van den Einde en de andere iets meer richting Wolfsberg. Asten liep uit om gaan te kijken.. wie de foto maakte is niet bekend bij mij... Ik zal nog 'ns na pluizen wanneer dit was en van waar de foto is gemaakt.
DE SCHOOL GÍ OOPE
Misschien kunnen mensen dit nog wel herinneren... de Huishoudschool aan de Schoolstraat werd geopend en dat was in 1956. Volgens mij was er de naam Schoolstraat toen nog niet... het was in ieder geval tegenover de Molenstraat aan de kant van de Burg. Wijnenstraat. Kinderen die naar de school toe mochten vormde 'n soort erehaag voor Mgr Bekkers, de bisschop van den Bosch. Om precies te zijn was dit 3 Juli 1956... ik zat toen in de vijfde klas... Misschien zijn er onder ons nog wel mensen die hier kinderen van kennen ook al is de foto niet zo duidelijk...
NUNNEKUS UITZWEIJE
Geweldig toch... de nonnetjes van de Missiezusters Franciscanessen van de Heilige Anthonius van Padua die hun collega's uitzwaaien die juist zijn vertrokken om per vliegtuig naar de missie te gaan. Dat gebeurde wel vaker en ook als er iemand na jaren daar had goorgebracht en men kwam op vakantie naar nederland waren ze welkom bij de zusters. Dit plaatje is nog uit 1962... De vrouwen die werkte voor anderen in de missie, petje af.
ALLES ALVAST LERE VUR LATTER
Ik had wat oude plaatjes bij elkaar gebracht om te kijken wat het jullie zegt. Toen wij vroeger nog in d'n Himmel woonden moesten ons meiskes, Ellie en Jo naar de Trico om te werken want bij ons thuis moesten "zôn elluf meundjes geveuld worren" en dan moest er geld zijn... vandaar. Ons Ellie ging eerder al naar de huishoudschool tenminste ik geloof dat die toen zo ook al genoemd werd, en daar leerde ze om te koken, te wassen, naaien en nog meer dingen die meisjes later in het leven van pas kwamen... ze werden klaar gestoomd voor het huwelijk later, maar ook om thuis mee te helpen natuurlijk. Het zag er allemaal wel iets anders uit dan nu maar dat zou ook gek zijn want de tijden veranderen... op de foto zie je nog hoe men moest leren koken en leren naaien... daaronder wassen, ook met de hand, en strijken en opvouwen. Tegenwoordig schudden ze zeep in het bakje... of ze gooien 'n zeepje in de machine... wassen doet het apparaat... even overbrengen naar de droger... strijken? bijna niks meer... en opvouwen en in de kast... "wa hebbe ze vruuger toch moete tobbe"....
UN PERT IN'T WATTER
Ik weet niet meer wanneer het was en ook niet waar maar ik herinner me nog heel goed dat er ooit 'n in Asten 'n paard te water was geraakt en dat de brandweer er aan te pas moest komen om het geschrokken dier uit zijn onvrijwillige bad moest komen bevrijden en dat is niet makkelijk met zo'n zwaar beest. Op de foto in het midden Theo verstappen met naast hem zijn collega's van Horssen en van der Aa. Wie in het water de stroppen onder het paard aan het vastmaken is zodat de kraan hem eruit kan takelen weet ik niet maar rechts op de kant lijkt me Peter van de Kruijs. Die links staat te kijken lijkt me Gerard Beekman. Als iemand dit weet mag hij/zij mij helpen.
GOEI EN SLÈCHTE WAGUS
Van de ene wagen konden we geen genoeg krijgen van de andere stonden we al te bibberen als die kwam... rechts is de ijscowagen met schepijs van Jamin van vroeger en die andere is de tandartswagen die op school kwam vroeger.... van allebei kreeg ik vroeger de bibbers... de ene van de kou en de ander van de schrik. Van die tandartswagen werd nooit van te voren verteld wanneer die kwam dus altijd ongelegen... van die ijcowagen werd dat ook niet verteld maar die hoorden wij van verre al aankomen van het belletje rinkelde dan en we liepen dan zo snel mogelijk naar huis om ons moeder te vragen of we er eentje kregen, heel vaak was dat niet maar als we er eentje hadden, 'n klein hoorntje van 5 ct dan likte ik altijd heel labgzaam om er zo lang mogelijk mee te kunnen doen en te genieten. Die tandartswagen? ^%#(&^%, ja dat ding kon ik wel vervloeken... "mer helluppe deej ut niks"....
AAW SPULGOEWD
Als m'n kleinzoontje komt, en dat is best vaak, dan verheug ik me erop en heb ik de neiging om hem flink te verwennen, dat kan ook want we hebben er maar eentje.. Benjamin. Maar dat manneke is wel zo slim om elke keer te vragen: Opa, heb je wat gekocht? En ik koop meestal dingen die hij graag heeft en dan via internet met meerdere dingen tegelijk omdat het anders te duur gaat worden aan verzendkosten. Maar dat heeft die slimmerik allang in de gaten... vandaar. Och ik vind dat niet erg want als je kijkt waar wij het vroeger mee moesten doen? Kapdol en dan meestal niet met dat zachte touw dat er erg geschikt voor was, nee gewoon met van dat rafeltouw waar men dingen mee bijeen bond. Dan de mecano-doos, dat is eigenlijk het mooiste wat ik toendertijd heb gekregen en ik was er dan ook uren en uren mee bezig... rechts zie je het magneetje met 'n ijzeren rondje... de magneet was niet zo sterk dat hij door de lafel kon trekken maar daar vonden we altijd wel iets op... Toch 'n groot verschil met nu... als onze Benjamin 'n keertje niks krijgt zegt hij... opa zet de laptop even klaar... tja... dat bedoel ik... die hebben zoveel... zo ontzettend veel en het rare is... ik help er ook nog aan mee....
UNNEN HIMMELSE BEKENDE
Nee nee hij kwam zelf niet uit d'n Himmel maar toch was hij wel aan d'n Himmel verbonden voor lange tijd. Op de motor hier Gerard van Kemenade.. jaja van de slachter, Pietje van Kemenade. Als je de Hemel uitreed en dan meteen links langs de klompenmakerij van van den Heuvel daar lag de slagerswinkel, ik moest daar vroeger altijd vanalles gaan halen van ons moeder. Gerard was de fietsenmaker/monteur bij Piet Bukkems en ik heb hem vaak genoeg gezien in de werkplaats. Later begon hij zo'n beetje voor z'n eigen en had hij eerst bij hun achter en langs 't huis z'n "vrakke-opslag" later kwam die in het Liender naast de boomgaard van Pietje Leenen. Hij had ook zelf 'n hijskraan in elkaar gelast die vaak van pas is gekomen, niet alleen voor het ophalen van autowrakken, nee hoor, ook voor andere doeleinden werd gerard met z'n kraan ingehuurd. Hij was 'n echte "sleutelaar" en zat altijd aan fietsen, brommers, auto.s en vrachtwagens te sleutelen.. Op de foto zit hij op de motor van vroeger die hij bezat gemaakt bij van Kemenade achter het huis.
DE VUGGELKUSDANS
En dan ineens hoor je op de televisie 'n deuntje van "irder" wat je toch maar niet kwijt kunt raken... de hele dag door komt het liedje in je op, of je nu wil of niet, het is er de hele dag. En dat had ik nu met dat liedje van "de Vogeltjesdans". Oh van de Electronica's, dat instrumentaaltje Peer? Ja precies, dat bedoel ik. Maar waar was het begin... in Nederland was dat in 1980, nu 34 jaar geleden... Het nummer is oorspronkelijk gecomponeerd door de Zwitser Werner Thomas als het instrumentale Tchip tchi. De Vlaamse componist en producer van onder andere The Jokers, Terry Rendall (schuilnaam voor Louis van Rymenant), bewerkte het tot "de Vogeltjesdans". Iedereen kent het wel en iedereen heeft er wel 'ns die gekke bewegingen op gemaakt die men erbij heeft bedacht. De vogeltjesdans is een single van het Noord-Brabantse amateurorkest de Electronica's, uitgebracht in juni 1980 en geproduceerd door Johnny Hoes. Ook is het nummer erg vaak gecoverd en is in vele versies en talen opgenomen. Naar schatting bestaan er zo'n 370 versies. De Engelse versie van de The Tweets is in 2000 in Groot-Brittannië uitgeroepen tot het irritantste lied allertijden. Hahaha dat heeft toch ook wel wat. De vogeltjesdans is behalve de kenmerkende muziek vooral bekend geworden door het bijbehorende dansje, handen bijtbewegingen laten maken, flapperen met ellebogen, wiegen met je heupen en klappen in je handen.
Klik boven op het hoesje van de single en je wordt doorgestuurd naar naar youtube en dan hoor je de uitvoering van die Engelsen genaamd "the Birdie Song".. het irritantste nummer ooit... en dat komt door dat vogeltje dat er tussendoor zit, maar die Engelse hebben meestal ook geen gevoel voor humor. Trouwens af en toe klinkt het aan de "valse kant". Hier onder zie je hoe het liedje het deed in de Nederlandse top 40.
DE CAMPE IN ANBAW
Op de voorgrond de gebouwen van de Koninklijke Eijsbouts en dan naar boven de langstraat oversteken dan kwam je vroeger uit bij 't patersveldje en nog verder het gebouw van de verkenners. Alles is allang afgebroken en je ziet de nieuwe huizen in aanbouw van de wijk "Camp".... Kesselcamp, Halcamp, Duijssencamp etc. etc. Asten is veranderd, kan ook niet anders want het inwonertal is behoorlijk omhoog gegaan... Tja alles moeten ze wel volbouwen.. vroeger stonden wij in de Hemel achter het huis en keken over de korenvelden, de weilanden en de knollenvelden tot wel aan de Koestraat toe... daar staan nu overal huizen.... Boer zijn? dat is 'n uitgestorven volkje....
OVER POSZIGGELS VAN VRUUGER
Het is voor de jeugd van tegenwoordig bijn niet te geloven en toch bestonden ze in mijn jonge tijd, de postzegels (die moest je toen nog "lekke"), van 1 en 2 cent etc... oplopend tot meer. Ook waren er vroeger automaten waar je de postzegels kon trekken, gewoon een voor een maar later ook pakketjes... en die automaten hingen zover ik weet tegen het postkantoor aan. Ik heb er vaak moeten trekken maar ik weet niet of er nog ergens meer hingen. Boven zie je de postzegels van toen van 1 t/m 8 cent en hiernaast de rode automaat voor postzegels linkerzijde, dan in het midden ik dacht voor briefkaarten maar weet dat niet zeker en rechts is de geld wissel automaat. Die wisselautomaten zijn gekomen vanaf ongeveer 1962. De blauwe automaat was voor 'n postzegel van 2 cent. De rode automaat is gekomen na de blauwe.
DE KOLENBOER UIT DUN HIMMEL
Ik ben er vroeger ook veel naar toe geweest... noa Jan de Post, Meulendijks vooraan in de Hemel waar ze kolen verkochten voor de kachel of 'n fornuis. Deze oude rekening uit 1949 kreeg ik van Jo Gehem - van der Wallen want die bewaard van die oude dingetjes heel graag en dat komt mij weer goed uit want dan kan ik weer iets van d'n Himmel laten zien van vroeger want dit is toch alweer bijna 65 jaar geleden... Veel mensen waren er klant vroeger... wij kochten er ook altijd onze eierkolen, briketten en anthrasiet. Vaak moest ik met de fiets 'n zak briketten gaan halen.. die zaten verpakt in 'n zak en die legde Jan de Post dan achter op de drager van de fiets "en die leijde ik dan noa huis". Je ziet het adres van Meulendijks nog op Hemel 8 staan maar het was gewoon hetzelfde huis als later op nummer 10 maar dat kwam omdat deze rekening nog is voordat we nieuwe huisnummers kregen. Wij hadden vroeger 31, dat had later Toon Maas en wij kregen 57.
UNNEN AAWE KIEJK OP AASTE
Kijk met mij nog maar 'ns rond in Aaste van jaren terug...links onder de Prins bernhardstraat met 'n eeuwig leven en 't cafeetje van Franske Eijsbouts. In het midden de twee ronde daken waar vroeger d'n Dico was en later Albert Berkvens zijn eerste meubelwinkel in begon en daarnaast het open veldje waar Theu Eijsbouts zijn cafe/ijssalon in begon nu Pesos en ernaast de Elektrozaak. Linksboven de ruitjes van de Deken van Houtschool en de flatjes met de bugalows die er nu staan waren er toen ook nog niet. Ook de oudere flatjes vooraan in de Rozenstraat moesten nog gebouwd worden. Midden boven de Daliastraat...
UT ZELLUFDE KLIDJE
Als je dit toch ziet dan moet je wel weer even aan vroeger denken... In 1935 trouwde Frans Hoeben met 'n meiske uit Lierop, Trui Kusters en de foto is van 25 jaar later want toen waren die twee 25 jaar getrouwd.. ze kregen in die tijd 5 zonen maar ook 9 meiskes en omdat Trui heel goed kleding kon maken bedacht ze hetvolgende voor deze prachtige dag. Ze kocht stof en maakte voor iedere dochter 'n zelfde jurkje, negen dezelfde.. En daar gingen ze bij hun achter het huis op de foto want dat bijzonder tafereel moest worden vastgelegd... en zie hier het resultaat... Prachtig toch?? De namen van de negen meiden v.l.n.r.: Truus, Trees, Nel, achter Jo, voor Francien, achter Tonny, voor Lia, Mien en Mariet...
HIMMELSE KRUIJE
Hier dit is echt geen flauwekul want niks is beter als kruiden en je zal je zeggen waarom dit ook bij mij is.. ik moet eigenlijk nog 'n paar kilo afvallen, als het kan 10 maar het lukt me maar niet en nu hebben ze me gezegd dat ik door minder calorien te gebruiken en alles op smaak kan brengen met kruiden... dat ik daarmee de eet-lust verantwoord op pijl kan brengen en houden... dus niet vet... maar Himmelse kruiden gebruiken en dan zal het me wel lukken... ik ben benieuwd want ik moet er echt "un dil kiloos vanaf hebbe". Ik laat jullie wel weten hoe het met 't Himmels gebeuren afloopt...
SPEULERS VAN UT TUNNEEL
Over het toneel in ons dorp heb ik het al vaker gehad... de Kabta, de toneelspelers van de KPJ en de KWJ, zelfs toen ik bij het Jongensgilde was hebben ze ooit 'n toneelstuk opgevoerd. Dan is er natuurlijk had alom bekende Openluchtspel ieder jaar in Asten, vroeger tenminste. Dit is nog 'n foto van 'n opvoering in het Parochiehuis, je weet wel, de houten keet achter het patronaat. Het stuk was Im Weissen Rossl met van af links Piet en Jo van Goch en rechts Gerrit van Bommel... van deze laatste was ik helemaal weg.. die kreeg vaak van die rollen waar je mee kon lachen en dat was Gerrit wel toevertrouwd... Mooie nostalgie weer...
DE JOONG MIDDENSTANDERS
Ik heb deze foto gelaten zoals hij was... beetje beschadigd aan de rechterkant maar toch goed genoeg om te plaatsen. Dit zijn de vijf vrienden uit Asten die we denk ik nog wel kennen... Het waren mannen "van de middenstand", zoals wij dat zagen want hun ouders hadden allemaal 'n bedrijf of winkel en zij waren misschien wel degene die het over moesten nemen later... vanaf links: Thieu Eijsbouts, beter bekend bij ons als Thieu Cato, was 'n zoon van Cato Eijsbouts en die hadden vroeger 'n bakkerszaak, met winkel, 'n lunchroom met ijs verkoop en 'n cafe. Dan Frans van der Loo en daar hoef ik denk ik niet veel over uit te leggen... vroeger hadden ze 'n winkeltje op de hoek van de Tuin en de Emmastraat, 'n Edah winkel aan de Marktstraat en daar hadden ze ook 'n Meubel winkel en Rookwaren winkel. Nu is van der Loo-beheer erg groot met o.a. de Midas. In het midden is Sjaak van Baar en die hadden vroeger ook 'n kledingzaak en cafebedrijf aan de Emmastraat, vlak bij de ingang van d'n Himmel. De volgende is Ger Smits, die ken ik eigenlijk alleen maar als goeie voetballer van NWC 1, z'n vader had volgens mij 'n timmerbedrijf op de hoek Prins Bernhard en Logtenstraat waar later de Vossenhoek kwam, Friends en nu de Koffer is. Rechts is Jan Slaats en zijn ouders hadden 'n veevoederbedrijf aan de Wolfsberg... Ik denk dat zij ook de oprichters zijn van de Jonge Middenstand van Asten. Het kan zijn dat ik enkele voornamen fout heb maar ik dacht dat ik ze goed had...
DIKKOR VAN UT OPENLUCHTSPEL
Ik wist weer meteen waar dit decor van het openluchtspel van was want ik heb het stuk toendertijd zelf ook gezien. Dit openlucht toneel werd altijd druk bezocht in de Schietbaansebossen en het is jammer dat het niet meer bestaat. In juni 1959 werd het opgevoerd, ik was toen bijna 14 jaar... Veel stukken die werden opgevoerd in de openlucht heb ik gezien... ook dit: "Het galgenmaal van Govert Goedbloed" en ik herinner me heel goed de galg zoals je die op de foto ziet... Ik heb hier ook nog 'n krantenknipsel van 15 juni 1959 uit 'n Limburgse krant waar melding werd gemaakt van deze opvoering in ons Asten. Mooi was ook dat het stuk was "omgezet" in het Astense dialect en dat werd door de aanwezige erg gewaardeerd. De decors werden o.a. gemaakt door de bekende Astenaar Friedje Meeuws die zelf 'n heel goede amateur-speler was en Asten vaak heeft laten genieten van de rollen die hij speelde. Jan Cortenbach uit d'n Himmel, mijn buurjongen speelde later ook vaak mee met het openlucht toneel en Jan was daar ook erg goed in... De Astenaren en ook de mensen van buiten Asten hebben altijd met volle teugen genoten van het toneel in de open lucht. In Someren bestaat het nog steeds... helaas is het in Asten verdwenen...
DÒRRUS OFWEL TOM MANDERS
Hij had vroeger 'n televisieprogramma en daar keek heel Nederland naar, ook wij... het was geweldig wat die man voor gezellige onzin bracht en liedjes zong, bijgestaan door zijn vaste organist Cor Steijn.. Hij maakte ook 'n programma onderdeeltje bij de klokkengieterij van Eijsbouts en hier staat hij bij 'n klok met op de achtergrond personeel van de Koninklijke...
TÈKENING VAN ÔW HUIS
De vader van Toon Leenen had dit huis ooit laten bouwen in de Wolfsberg en toen we de rondleiding hadden bij het RHC in Eindhoven waar fotomateriaal en gegevens en boeken over vroeger worden opgeslagen vertelde iemand van het RHC dat er ook bouwtekeningen etc van vroeger te vinden waren en dat was precies iets voor Toon, hier op de foto, want van hun huis hadden ze geen bouwtekening en na enig zoeken kwamen ze al bij dit uit... De officiele bouwtekening met toebehoren. Toon was er zichtbaar blij mee. Ik heb via google maps 'n foto geknipt en de achtergronden vervaagd zodat je duidelijk kan zien dat de tekening die Toon in z'n hand heeft de tekening is van het huis in de Wolfsberg. Nu woont er iemand uit d'n Himmel... Marja Engelen is getrouwd met Hans Leenen en die wonen er nu... mooi dat je zoiets nog terug kan vinden maar dat gaat goed bij het RHC... Ik ga binnenkort ook 'ns kijken of ik iets kan vinden van huizen uit d'n Himmel, zou wel mooi zijn...
ZUSTERS GON NOA OMMEL
De zusters zaten allang in Ommel, nee nu zijn ze er niet meer. Ze kwamen naar Ommel in 1939, op 19 april net voordat de oorlog begon. Ze werden binnengehaald op z'n Ommels want het hele dorp was uitgelopen om ze welkom te heten. Gezeten op 'n "aaw pert mi kaar", meer dan een trouwens, met daarvoor bruidjes en de schooljeugd mar vlaggetjes.. en ook langs de route was alles voorzien van vlaggetjes en slingers. De foto is gemaakt tegenover de woning van de pastoor in Ommel, dat zie je wel aan het hek links...
DUN A EN O
Onze Markt is dus weer veranderd maar met dit plaatje neem ik je nog 'ns terug naar de tijd dat de prachtige jongensschool plaats had moeten maken voor Astens eerste echte supermarkt, A & O... deze naam was verkregen door het uitschrijven van 'n wedstrijd waar je 'n naam kon geven aan het winkelcentrum... het werd A & O, Asten & Omstreken. Rechts zie je smid van Bussel nog en ook de Vivo. Van Veghel op de hoek was er toen ook nog met z'n fietsenzaak net naast A & O. Boven waren kantoren en woonde de van der Loo's met hun families
BRANDWIRFISTE
Op de plek waar nu de huizen langs de dubbelbaanseweg staan tussen de rotondes bij de Margrietstraat en die van de Lienderweg was vroeger nog 'n groot open veld en deze foto is gemaakt in 1963. De brandweer van Asten vierden hun jubileum erg groots en een van de hoogtepunten was 'n demonstratie door de Brandweer van Essen uit Duitsland... Ik weet het nog erg goed want het was maar 'n klein stukje van ons huis af... Het waren spectaculaire stunts die die mannen ons voorschotelde....
ONVURSTELBAAR VEUL VERDRIEJT
Ik vond iets op internet waar ik toch even bij moest slikken en in het begin dacht ik dat het misschien 'n foutje was maar na enig zoeken kwam ik er toch achter dat het allemaal klopte... Ik vond dit ergens, 'n lied gemaakt om mensen te prikkelen en te vragen 30 cent te geven. Dan kreeg je de tekst van het lied dat iemand gemaakt had op 'n bekend lied van toendertijd nadat er 'n vreselijk ongeluk was gebeurd en negen kinderen ouderloos waren geworden. Lees alles maar, het zal je aangrijpen....
Na enig zoeken vond ik ook de krantenknipsels van dit ernstige ongeluk uit 1932, ik heb er 'n paar hiernaast en hieronder neer gezet... Ik vond het wel geweldig dat mensen toen al de handen ineen sloegen om elkaar te helpen daar waar nodig was. Heel Asten treurde en leefde mee met de familie die zo zwaar getroffen was. Het was toch ook iets dat 'n groot gezin met kleine en opgroeiende kinderen zomaar van de ene op de andere dag zonder ouders kwamen zitten.... het geeft me rillingen...
DE SPAR IN HEUSDE
Ik vind het zelf 'n geweldig mooi plaatje maar dat komt misschien ook wel omdat het onze familie aan gaat en dat meisje mijn nichtje is. Dit is 'n foto zoals vroeger "de Spar" in Heusden en van de binnenkant uitzag. De Sparwinkel was van de jongste zus van mijn moeder: Marie van Bussel en die was getrouwd met Jan van Bussel, van Bussel - van Bussel dus. Ome Jan van Bussel was 'n kameraad trouwens van Toon van der Steen uit d'n Himmel. Op de foto de oudste dochter, Toos van Bussel... precies, 'n zusje van onze wethouder in Asten Jac van Bussel, die alvast verkoopwaar aan het afwegen was want vroeger zat dat niet in plastic verpakt maar je moest het wegen en in 'n papieren zak doen. De Spar stond op de plek waar nu nog altijd de friture van Heusden in is gevestigd.. "het Sparretje"... vandaar ook die naam... Mooi om nog 'ns te zien hoe vroeger 'n kruidenierswinkel eruit zag... Ik zal hier over de Sparwinkel binnenkort nog 'n verhaaltje schrijven want daar was nog iets speciaals mee.. tenminste voor ons Weltens...
ZE BRÈKE UT AF
Langs het oude raadhuis stond vroeger het cafe van Antje Verdijsseldonck - van Hoek, cafe hotel "de Arend" maar in 1938 moest het cafe verdwijnen zodat het mogelijk werd om 'n nieuw raadhuis te bouwen. Toch was het raadhuis 'n prachtig gebouw... maar veel te klein... het dateerde uit 1801. Hier zie je nog hoe de resten van cafe de Arend werden opgeruimd nadat het was gesloopt later zou er achter het nieuwe gemeentehuis toch 'n cafe verschijnen want ik weet dat Harrieke van Hoek en zijn cafe had en daar zijn wij genoeg binnen geweest... Het is natuurlijk normaal dat 'n gebouw wat te klein is en niet meer voldeed aan de normen, dat daar 'n nieuw voor in de plaats komt. Nu is het inmiddels al weer uitgebreid omdat ook dat te klein was geworden...
ÔP NEEIJ BESTROATE
Ooit werden de huisjes van de 1ste, 2de, 3de en Sint Jozefplein gebouwd voor zo'n 3 duizend per woning en de opdrachtgever was de woningstichting Sint Jozef vandaar dat men besloot om de drie straaten en het plein naar die stichting te vernoemen. Ik heb hier nog 'n foto toen de weg naar het Plein toe vanaf de Mariaschool opnieuw bestraat werd en ik dacht ook van nieuwe rioolbuizen voorzien. Later hebben ze het nog 'n keertje bij moeten werken toen drukkerij Mennen weg ging en op die plaats de appartementen kwamen staan van "de Koster"....
DUN BOERENSTAND
Ik neem je